Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017
Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Αναφορικά με περιστατικό που συνέβη σήμερα 28 Νοεμβρίου 2017, σχετικά με τραυματισμό αστυνομικών και διακομιδή τους στο Θριάσιο Νοσοκομείο, αντί του 401 ΓΣΝΑ, ενημερώνουμε για τα παρακάτω:

Το 401 ΓΣΝΑ, χθες 27 Νοεμβρίου 2017, εξέδωσε προσωρινή οδηγία προς το ΕΚΑΒ, σύμφωνα με την οποία για ένα 24ωρο, λόγω πληρότητας 100% της ΜΕΘ και 95% των κλινών νοσηλείας, εφόσον υπήρχε η ανάγκη υγειονομικής υποστήριξης αποστράτων του Στρατού Ξηράς, μελών οικογενειών αυτών, καθώς και εν ενεργεία και εν αποστρατεία αστυνομικών και μελών οικογενειών αυτών, αυτή να υλοποιούνταν από τα εφημερεύοντα δημόσια νοσοκομεία.

Οι τραυματισμένοι αστυνομικοί, διακομίσθηκαν από το ΕΚΑΒ στο Θριάσειο Νοσοκομείο και ο πιο σοβαρά από αυτούς στο 401 ΓΣΝΑ, για τον οποίο προστέθηκε μία ακόμη κλίνη στη ΜΕΘ.

Σε κάθε περίπτωση το 401 ΓΣΝΑ, συνεχίζει να εξυπηρετεί και να περιθάλπτει τους δικαιούμενους.

Σημειώνεται ότι το 401 ΓΣΝΑ, περιθάλπτει ετησίως στο Τμήμα Επειγόντων πάνω από 6.000 εν ενεργεία και εν αποστρατεία αστυνομικούς και ένα ποσοστό της τάξης του 40% από τους συνολικά νοσηλευόμενους ετησίως στο Νοσοκομείο, είναι εν ενεργεία και εν αποστρατεία αστυνομικοί.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Στο πλαίσιο των ενημερωτικών διαλέξεων που έχει καθιερώσει το Γενικό Επιτελείο Στρατού, πραγματοποιήθηκε στο ΓΕΣ ομιλία με θέμα «Διοίκηση - Ηγεσία», από τον καθηγητή κύριο Δημήτριο Μπουραντά.

Ο κ. Δημήτριος Μπουραντάς, είναι καθηγητής του Management, Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Διοίκησης Επιχειρήσεων για στελέχη (Executive MBA) και του Μεταπτυχιακού Προγράμματος (MSc) Διοίκησης Ανθρωπίνων Πόρων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

1 32

Εξειδικεύεται στην ανάπτυξη ηγετικών στελεχών και ομάδων, στη διοίκηση της εταιρικής κουλτούρας και στη στρατηγική ευθυγράμμιση των επιχειρήσεων και οργανισμών.

Έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων, ενώ έχει βραβευθεί επανειλημμένα με τον τίτλο «Υψηλής Διδακτικής Επίδοσης» από το Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

9 14

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Το πρώτο θανατηφόρο αεροπορικό ατύχημα της 335 Βασιλικής Ελληνικής Μοίρας Διώξεως, με θύμα του Ανθυποσμηναγό Θ. Θεοφανόπουλο. Μόλις είχαν παραληφθεί εννέα νέα αεροσκάφη Hurricane και κατά την επιστροφή του σχηματισμού από το Amman στο Aqir, υπό συνθήκες μεγάλης υγρασίας και νέφωσης, η προσπάθεια αναγκαστικής προσγείωσης του άτυχου χειριστή ήταν μοιραία. Άλλα πέντε αεροσκάφη υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν στο Amman, ενώ ο χειριστής ενός από αυτά αναγκάστηκε να προσγειωθεί, χωρίς να πάθει τίποτε.

 Ο Ανθυποσμηναγός Θ. Θεοφανόπουλος γεννήθηκε το 1920 στο Λεοντάρι Αρκαδίας. Τον Σεπτέμβριο του 1938 κατατάχθηκε στο Τμήμα Αξιωματικών της Σχολής Αεροπορίας. Αποφοίτησε τον Νοέμβριο του 1940 με τον βαθμό του Ανθυποσμηναγού και αργότερα έφυγε για τη Μέση Ανατολή. Πήρε μέρος στις επιχειρήσεις του Ελληνοϊταλικού Πολέμου και αργότερα της Μ. Ανατολής.

1546639278

Η καταγραφή στο βιβλίο της Μοίρας

Το Βιβλίο Πτήσεων της Μοίρας περιγράφει τα γεγονότα:

"Εννέα χειριστές ξεκίνησαν, πετώντας με τα παραχωρηθέντα αεροσκάφη, από το Amman προς τη Μονάδα. Ο καιρός ήταν πολύ βροχερός και μουντός. Ο Ανθυποσμηναγός Θ. Θεοφανόπουλος, χειριζόταν το αεροσκάφος Hurricane W.9355, αντιμετώπισε δυσκολίες, και προφανώς, καθώς προσπαθούσε να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση, συνετρίβη στους λόφους του Ες Σαλτ, κοντά στο Amman. Αποτέλεσμα αυτού του δυστυχήματος ήταν, το αεροσκάφος να καεί εντελώς και ο χειριστής να σκοτωθεί. Συγκροτήθηκε Ανακριτική Επιτροπή. Πέντε χειριστές επέστρεψαν στο Amman, και από αυτούς ο Σμηνίας Ιωάννης Γεωργιάδης πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση στο αεροδρόμιο του Αmman με σβησμένη μηχανή και μην έχοντας αρκετό χρόνο να κάνει όλες τις διαδικασίες που απαιτούνται για το κατέβασμα των σκελών, το αεροσκάφος έπαθε ζημιές (κατατάχθηκε στην Κατηγορία 2). Ο χειριστής δεν τραυματίσθηκε. Τρεις χειριστές κατάφεραν να φέρουν τα αεροσκάφη τους στο Σταθμό της Royal Air Force στο Aqir".

Ο Θεοφανόπουλος ήταν ο πρώτος χειριστής της 335 που έχανε τη ζωή του σε αεροπορικό δυστύχημα. Λίγες ημέρες πριν, στις 10 εκείνου του Νοέμβρη, είχε πεθάνει ο Σμηνίας Κωνσταντίνος Δήμου.

Ακόμα η πτώση του W9355 δεν ήταν η πρώτη για την 335. Στις 15, του ίδιου μήνα πάντοτε, ο Σμηνίας Δ. Σπυρίδωνος πετούσε με το Διοικητή της Μοίρας, τον επισμηναγό Ξενοφώντα Βαρβαρέσο, σε άσκηση. Κατά την προσγείωση το αεροπλάνο, ήταν το Ζ.4604, καταστράφηκε επειδή δεν είχε ασφαλίσει το ένα σκέλος. Ευτυχώς ο Σπυρίδωνος δεν έπαθε τίποτα. Όμως ο θάνατος του Θεοφανόπουλου φαίνεται ότι είχε επίδραση σε ολόκληρη τη Μοίρα. Να τι γράφει το βιβλίο:

"Κηδεία του Ανθυποσμηναγού Θεοφανόπουλου (αποθανόντος) στα Ιεροσόλυμα. Η ακολουθία, που χοροστάτησε ο Επίσκοπος εκπροσωπώντας τον πατριάρχη και παραβρέθηκε επίσης η Αυτής Βασιλική Υψηλότητα η Πριγκίπισσα Ελένη της Ελλάδας, έγινε στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, στην πόλη των Ιεροσολύμων, και ο νεκρός θάφτηκε στο Ελληνικό Νεκροταφείο.
Ο Air Commodore Brown, Διοικητής της RAF στην Παλαιστίνη και την Υπεριορδανία, αντιπροσωπεύθηκε στην κηδεία από τον Flying Officer Daston της RAF. Κατά τη διάρκεια του μήνα συνεχίσθηκε η επιχειρησιακή εκπαίδευση, και με τη σελήνη στο τέλος του μήνα άρχισε η εκπαίδευση στις νυκτερινές πτήσεις. Οι αναφορές εκπαίδευσης επισυνάπτονται στο Παράρτημα "Β" και το Παράρτημα "C"".

Πηγη: www.haf.gr Αεροπορική Επιθεώρηση τ.82

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Του Κωνσταντίνου Κυρίμη.

Στην ιστορία του Πολεμικού μας Ναυτικού (ΠΝ), τη δόξα καταλαμβάνει (όχι αδίκως) ο στόλος. Εντούτοις, είναι συχνά άξια θαυμασμού και η ιστορία των υπηρεσιών ξηράς. Μια -εν πολλοίς άγνωστη- πτυχή της νεότερης ιστορίας του ΠΝ, είναι αυτή των υπόγειων καταφυγίων και οχυρώσεων που κατασκευάστηκαν λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ιστορία αυτών των χώρων, ξεκινάει το 1936. Ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, παρατηρεί τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν πάνω από τη γηραιά ήπειρο και –προκειμένου να θωρακίσει τη χώρα- ξεκινάει ένα φιλόδοξο αμυντικό πρόγραμμα. Ειδικά το Πολεμικό Ναυτικό, ιδρύει την ΑΔΠΑ (Ανωτάτη Διοίκηση Παρακτίου Αμύνης) η οποία και αναλαμβάνει την κατασκευή χερσαίων οχυρωματικών έργων, σε διάφορα κομβικά σημεία της επικράτειας. Η ΑΔΠΑ διαιρεί τη χώρα σε «Ναυτικές Αμυντικές Περιοχές» (ΝΑΠ), με την ΝΑΠ-3 να περιλαμβάνει όλη την Αττική.

01
Είσοδος σε υπόγειο ναυτικό καταφύγιο.

Οι οχυρώσεις της ΑΔΠΑ/ΝΑΠ-3 είχαν ως στόχο τον έλεγχο των θαλασσίων διόδων της Αττικής. Κατασκευάστηκαν τόσο μεμονωμένα έργα (π.χ. υπόγεια καταφύγια σε ναυτικές βάσεις και υπηρεσίες), όσο και μεγάλα ναυτικά οχυρά. Τα κυριότερα ναυτικά οχυρά κατασκευάστηκαν στα νησιά Φλέβες και Αίγινα. Στα οχυρά αυτά, τοποθετήθηκε πληθώρα βαρέων πυροβόλων, σε στατικές θέσεις. Παράλληλα, τοποθετήθηκαν μικρότερα πυροβόλα και αντιαεροπορικά όπλα. Πέραν των όπλων, κατασκευάστηκαν πολλές υποστηρικτικές υποδομές και κτίρια. Δεδομένου ότι το αεροπλάνο ήταν το όπλο που αναμενόταν να παίξει πρωτεύοντα επιθετικό ρόλο στον επικείμενο πόλεμο, οι περισσότερες από αυτές τις υποδομές, ήταν υπόγειες, για λόγους προστασίας. Έτσι, κατασκευάστηκαν υπόγεια καταφύγια, υπόγειες υδατοδεξαμενές, υπόγειοι χώροι στρατωνισμού, υπόγειες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, υπόγειες αποθήκες πυρομαχικών, κ.α.

02
Προθάλαμος καταφυγίου. Ο χώρος θυμίζει πλοίο.

Τα ναυτικά αμυντικά έργα κατασκευάζονταν με τις αυστηρότερες των προδιαγραφών. Είναι εντυπωσιακό, ότι σχεδόν για κάθε πτυχή της κατασκευής υπήρχαν συγκεκριμένες προδιαγραφές.Τα τοιχώματα έπρεπε να έχουνπάχος 60 εκατοστών οπλισμένου σκυροδέματος και άνω.Το τσιμέντο έπρεπε να έχει συγκεκριμένη σύσταση, πυκνότητα, ταχύτητα πήξεως και αντοχή (βάσει των γερμανικών προδιαγραφών του 1932). Εξίσου απαιτητικές ήταν οι προδιαγραφές για όλα τα υλικά, όπως για τις σανίδες των υποστυλωμάτων, για τα χαλίκια του μπετόν, ή για τα μέταλλα του «οπλισμού» του σκυροδέματος.Το γεγονός ότι κατασκευάστηκαν τόσες υπόγειες οχυρώσεις, τέτοιων προδιαγραφών, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, καταμαρτυρά πολλά για την ικανότητα, τόσο της πολιτικής όσο και της στρατιωτικής ηγεσίας της εποχής.

03
Αντικρίζοντας την σκοτεινή στοά εισόδου. Παρατηρήστε τη βαριά θωρακισμένη πόρτα που προήλθε από παροπλισμένο θωρηκτό.

Τα ναυτικά υπόγεια αμυντικά έργα, είχαν αρκετά ξεχωριστά χαρακτηριστικά, όπως θωρακισμένες οροφές και βαριές θωρακισμένες πόρτες που προέρχονταν από παροπλισμένα θωρηκτά. Ασφαλώς δεν έλειπαν και οι θυρίδες εξαερισμού, ή οι σωλήνες φωνητικής ενδοεπικοινωνίας. Επίσης, διέθεταν πάντα (τουλάχιστον μία) έξοδο κινδύνου, η οποία οδηγούσε σε ασφαλή τοποθεσία, έξω από το καταφύγιο, σε περίπτωση που η κύρια είσοδος είχε καταρρεύσει.Ο κίνδυνος εγκλωβισμού σε έναν υπόγειο χώρο, ήταν πάντα μια πιθανή προοπτική και οι κατασκευαστές έπρεπε να μεριμνήσουν ανάλογα.

04
Καθοδικό φρεάτιο 25 μέτρων. Αποτελούσε τμήμα της εξόδου διαφυγής. Η είσοδος/έξοδος γινόταν με επιτοίχια μεταλλικά σκαλοπάτια τύπου «Π».

Αρκετοί από τους χώρους αυτούς, φιλοξενούσαν και συσκευές τεχνολογίας-αιχμής, όπως σύνθετους ηλεκτρικούς πίνακες, μεγάλα φίλτρα εξαερισμού, ακόμα και ηλεκτρογεννήτριες μεγέθους δωματίου.

Από χωροταξικής πλευράς, τα καταφύγια διέθεταν προθαλάμους, κύριους θαλάμους, βοηθητικούς θαλάμους, υδατοδεξαμενές, στοές επικοινωνίας, τουαλέτες, ντουζιέρες κ.α. Άλλακαταφύγια σκάβονταν υπόγεια στο έδαφος, ενώ άλλοι κατασκευάζονταν στα έγκατα λόφων και βουνών, εκμεταλευόμενοι τη φύση του εδάφους.

 Ένα ενδεικτικό καταφύγιο εκείνης της εποχής, σώζεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στον Πειραιά. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή στοά μήκους 85 μέτρων, η οποία σχηματίζει ένα νοητό «Γ».Σε σχέση με το μέγεθός του, έχει λίγους θαλάμους, αλλά οι διακλαδώσεις της στοάς, ιδίως όταν φωτιστούν, αποζημιώνουν με το παραπάνω τον επισκέπτη. Ένα τμήμα του είναι επενδεδυμένο με τσιμέντο, ενώ το υπόλοιπο παραμένει «γυμνό», λαξευμένο στον βράχο.

Στο Ναυτικό Οχυρό Φλεβών, την παράσταση κλέβουν οι υπόγειες υποδομές υποστήριξης των βαρέων πυροβόλων. Θάλαμοι προσωπικού, αποθήκες πυρομαχικών και συναφείς υποδομές, όλα κατασκευασμένα αθέατα, αρκετά μέτρα κάτω από τη γη. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η τεράστια υπόγεια υδατοδεξαμενή, χωρητικότητας 65 τόνων νερού!

06
Η κεντρική στοά στο καταφύγιο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.

Στην Αίγινα, κατασκευάστηκαν δύο οχυρά, το Νότιο (στη θέση Πέρδικα) και το Βόρειο (στη θέση Τούρλος), με το δεύτερο να είναι πολύ μεγαλύτερο και αρτιότερα οργανωμένο.
Το επιβλητικότερο έργο του οχυρού (και ίσως το επιβλητικότερο επίγειο έργο του ΠΝ, της εποχής) είναι ο Κεντρικός Ηλεκτρικός Σταθμός (ΚΗΣ). Βρίσκεται χτισμένος στα έγκατα του βουνού, αρκετές δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Εκτείνεται σε 5 διαφορετικά επίπεδα και το εμβαδό του ξεπερνάει κατά πολύ τα 500τμ. Διαθέτει 5 μεγάλα φρεάτια αεραγωγών και δυο εξόδους κινδύνου. Φιλοξενούσε 4 ισχυρότατες ηλεκτρομηχανές της γερμανικής εταιρίας ΜΑΝ, οι οποίες τροφοδοτούσαν με ρεύμα και τα παρακείμενα γιγάντια πυροβόλα των 305 χιλιοστών.
Το κυριότερο οπλικό σύστημα του οχυρού στον Τούρλο, ήταν δύο δίδυμοι πύργοι ναυτικών πυροβόλων 305 χλστ, που πάρθηκαν από το παροπλισμένο θωρηκτό Λήμνος.Τα συγκεκριμένα όπλα, είχαν καταστήσει το Βόρειο Οχυρό Αίγινας, ένα «αβύθιστο θωρηκτό».Για να τοποθετηθούν οι δύο πύργοι (900 τόνοι έκαστος) στο βουνό, σκάφτηκαν γιγάντιες τρύπες (ως βάσεις) διαμέτρου 10μ και βάθους 8μ.

07
Τρισδιάστατη απεικόνιση υπόγειας ναυτικής εγκατάστασης στην Αίγινα. Παρατηρήστε το ύψος των αεραγωγών.

Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονιστεί το εξής: Μπορεί να είναι συναρπαστικό να εξερευνεί κανείς καταφύγια, εντούτοις είναι μια ενασχόληση που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, δεδομένων των κινδύνων που υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους. Μεταξύ άλλων κινδύνων, ο ερευνητής πρέπει να προσέχει για παλαιά άσκαστα πυρομαχικά, σκουριασμένα συρματοπλέγματα, ετοιμόρροπες οροφές, επιτοίχια μεταλλικά σκαλοπάτια που σπάνε με το βάρος του ανθρώπου και φρεάτια μεγάλου βάθους.

Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, εύλογα κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί «ποιο είναι το μέλλον των καταφυγίων» ;Ασφαλώς τα καταφύγια, ως μέσα προστασίας είναι πλέον ξεπερασμένα σε ένα σύγχρονο θέατρο επιχειρήσεων. Η ανάπτυξη φονικότατων όπλων, που δύνανται να πλήξουν τον στόχο με εκπληκτική ακρίβεια και από μεγάλη απόσταση, καθιστούν σχεδόν άχρηστο οποιοδήποτε καταφύγιο, και δη αν μιλάμε για –εν πολλοίς- ασυντήρητα καταφύγια, της δεκαετίας του 1930.Εντούτοις, τα καταφύγια θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ένα νέο ρόλο, στις μέρες μας: Θα μπορούσαν να συντηρηθούν στοιχειωδώς και να μετατραπούν σε επισκέψιμους χώρους, δηλαδή σε «οχήματα» που θα ταξίδευαν τον επισκέπτη σε ενδιαφέρουσες και ταραγμένες εποχής της ιστορίας μας.
Μια τέτοια προοπτική, θα είχε διττό όφελος.
• Αφ’ενός, θα ήταν ένας φόρος τιμής προς την ιστορία και το προσωπικό του ΠΝ που σχεδίασε, κατασκεύασε και επάνδρωσε αυτούς τους χώρους.
• Αφ’ετέρου, θα ήταν και μια πηγή εσόδων.
Εξ’αλλου, ποιος από εμάς δεν έχει την περιέργεια να περιπλανηθεί μέσα σε σκοτεινούς θαλάμους και δαιδαλώδεις στοές, «ζώντας» ένα ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας μας;

08

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα καταφύγια και τις υπόγειες οχυρώσεις της περιόδου 1936-40, μπορεί κάποιος να βρει στο βιβλίο «ΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Τόμος Β’ - Συνεχίζοντας την περιήγηση, στη μυστική υπόγεια Αττική». Το βιβλίο κυκλοφορεί σε περιορισμένα αντίτυπα και διατίθεται μόνο μέσω του συγγραφέως, επικοινωνώντας με το Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ

Μια σημαντική διημερίδα πραγματοποιήθηκε στην Κρύα Βρύση από τον τοπικό Π.Σ. «Σωκράτης» σε συνδιοργάνωση με την Π.Ε. Πέλλας. Η διημερίδα “Μακεδονομάχων Μνήμη Μέλλοντος” στις 25 – 26 Νοεμβρίου, ήταν ένα διήμερο γεμάτο ιστορική μνήμη και αθλητικών δραστηριοτήτων αφιερωμένο στον Μακεδονικό Αγώνα και τους Μακεδονομάχους.

Μία διημερίδα, που φιλοδοξία του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου “ΣΩΚΡΑΤΗΣ”, ο οποίος και πήρε την πρωτοβουλία να την διοργανώσει, θέλει να γίνει θεσμός και να καθιερωθεί σε ετήσια βάση κάθε Νοέμβριο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του. Η φετινή διοργάνωση γίνεται επίσης σε συνδιοργάνωση με την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, αλλά και την συνεργασία του δήμου Πέλλας και όλων των τοπικών συλλόγων και φορέων της πόλης.

Μέσα στο σύνολο των εκδηλώσεων, ξεχώρισε η διάλεξη του καθηγητή Γεωστρατηγικής Νίκου Λυγερού με τίτλο “Ο Καπετάν Άγρας ως Μνήμη Μέλλοντος”. Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter