Write on Κυριακή, 12 Ιουλίου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Την έναρξη των ανασκαφών στις 27 Ιουλίου για την ανεύρεση και των υπολοίπων επιβαινόντων στο ελληνικό μεταγωγικό αεροσκάφος Noratlas ανακοίνωσε από την Πάφο ο Επίτροπος για Ανθρωπιστικά θέματα και θέματα Αποδήμων, Φώτης Φωτίου, προσθέτοντας πως αυτό αποτελεί ηθική υποχρέωση της Πολιτείας.

Ο κ. Φωτίου σε δηλώσεις του μετά το πέρας του μνημόσυνου που τελέστηκε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο για τους πεσόντες κατά το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 προϊσταμένου του Μητροπολίτη Πάφου κ.κ. Γεώργιου, ανέφερε πως μετά τις εκδηλώσεις για τις μαύρες επετείους ξεκινάει η ανασκαφή στο Τύμβο της Μακεδονίτισσας για την ανεύρεση του Νοράτλας.

Ο κ. Φωτίου που αναφέρθηκε σε εκείνη τη μεγάλη τραγωδία της κατάρριψης από φίλιες δυνάμεις του ελληνικού αεροσκάφους Noratlas στο οποίο μετέβαιναν 28 καταδρομείς και 4 χειριστές ανέφερε πως κάποιοι εξ αυτών έχουν ανευρεθεί και ταυτοποιηθεί στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας όμως απομένει -όπως είπε- ένας μεγάλος αριθμός και η προσπάθεια που ξεκινά στις 27 Ιουλίου έχει σαν στόχο να εξευρεθούν τα υπόλοιπα οστά ώστε να δοθούν στους συγγενείς και να δοθούν οι πρέπουσες τιμές.

Επεσήμανε επίσης, πως πρόκειται για μια μεγάλη επιχείρηση που θα διαρκέσει γύρω στους έξι μήνες προσθέτοντας πως σ' αυτή θα εργαστεί μια ομάδα επιστημονικού προσωπικού και από το εξωτερικό σε συνεργασία με πολλές υπηρεσίες εδώ στην Κύπρο .

Επανέλαβε επίσης πως ευχή όλων μέσα απ΄αυτή την διαδικασία για αυτήν την δύσκολη επιχείρηση είναι όπως εξευρεθούν τα υπόλοιπα οστά των παλικαριών αυτών. Μετά από 41 χρόνια κατέληξε « αποτελεί ηθική υποχρέωση και για μας σαν Πολιτεία πέραν από την πολιτική και νομική υποχρέωση που έχουμε να εξευρεθούν τα οστά, να ταυτοποιηθούν και να δοθούν στους συγγενείς».

Το αεροπλάνο Noratlas, που μετέφερε Έλληνες καταδρομείς καταρρίφθηκε από φίλια πυρά στις 22 Ιουλίου του 1974, αφού το αεροπλάνο είχε εκληφθεί ως τουρκικό. Πηγή: philenews / ΚΥΠΕ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 08 Ιουλίου 2015 Κατηγορία ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

Ο Δήμος Αγλαντζιάς και ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Αγλαντζιάς διοργανώσαν την Κυριακή 05/07/2015 εκδήλωση προς τιμή των Πεσόντων και Αγνοουμένων Αγλαντζιωτών, που χάθηκαν κατά την εκτέλεση του καθήκοντος στην τουρκική εισβολή το 1974.

Η εκδήλωση έγινε κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής 5 Ιουλίου 2015, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Αγλαντζιάς. Στα πλαίσια της εκδήλωσης Τελέστη Μνημόσυνο των Πεσόντων και αναπέμφθει Δέηση για την ανεύρεση των Αγνοουμένων.

Της Θείας Λειτουργίας, του Μνημόσυνου και της Δέησης προεστοί ο Πανιερότατος Μητροπολίτης Κυρηνείας κ. Χρυσόστομος.
Επιμνημόσυνο λόγο εκφώνησε ο Διαπραγματευτής Ανδρέας Δ. Μαυρογιάννης.

Μετά το Μνημόσυνο ακλούθησε τρισάγιο, Προσκλητήριο Πεσόντων και Αγνοουμένων και κατάθεση στεφάνων.
Στεφάνι κατάθεσε Ο Παναγιώτης Καρβουναρής - εκ μέρους του Συνδέσμου 286 ΜΤΠ - 1974 (ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΟ ΤΑΓΜΑ ΠΕΖΙΚΟΥ) "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ 286 ΜΤΠ - 1974". - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 07 Ιουλίου 2015 Κατηγορία ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

Τελέσθηκε σήμερα Τρίτη 7 Ιουλίου 2015 η κηδεία των μαρτυρικών οστών του ΚΩΝΣΤΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΙΜΑΚΛΙ ( ΑΣΜ 11167/72 ) στο ιερό ναό Αγίας Βαρβάρας στο ΚΑΙΜΑΚΛΙ, τα ίχνη του οποίου χάθηκαν στις 06 Αυγούστου 1974 στη Λάπηθο.

3 286 

Παρόντες εκπρόσωποι της πολιτείας, εκκλησίας, εθνικής φρουράς, των κομμάτων καθώς και συμπολεμιστές, οικογένεια και συγχωριανοί.
Η τελετή ανατέθηκε στο 286 ΜΤΠ, παρόντες ο διοικητής και οι άνδρες του ηρωικού τάγματος.

1 286

Τα μαρτυρικά οστά του ήρωα συμπολεμιστή μετέφεραν συμπολεμιστές του, ανάμεσα των οποίων αυτοί που τον είδαν για τελευταία φορά. Εκ μέρους του Συνδέσμου επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Χρίστου Τουφεξή. Στη μάνα του ήρωα, εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας επιδόθηκε το μετάλλιο του προασπιστή της ελευθερίας της Δημοκρατίας.

4 286 

Εκ μέρους του Συνδέσμου επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Χρίστου Τουφεξή:
"Σεβαστό Ιερατείο
Τιμημένη μητέρα Αναστασία και αδέλφια Σάββα, Δέσπω και Χριστάλλα
Συμπολεμιστές
Έλληνες και Ελληνίδες
Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ στην ακριτική κοινότητα της Αγίας Βαρβάρας Καιμακλίου για να αποδώσουμε τις ελάχιστες οφειλές στο συμπολεμιστή Κώστα Κωνσταντίνου του Ελευθέριου ΑΣΜ 11167/72 που έπεσε ηρωικώς μαχόμενος για την προάσπιση της πατρίδας.
Ο Κώστας γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1954 στη Λευκωσία με γονείς τους Ελευθέριο και Αναστασία. Μεγάλωσε στο Καιμακλί μαζί με τον αδελφό του Σάββα και τις αδελφές του Δέσπω και Χριστάλλα.
Μετά την αποφοίτηση του από το Γυμνάσιο κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά τον Ιούλιο του 1972. Μετά την βασικά του εκπαίδευση στο ΚΕΝ Λάρνακας τοποθετήθηκε στο 286 ΜΤΠ με έδρα τη Λακατάμια και εντάχθηκε στην δύναμη του 2ου Λόχου. Λοχαγός του το 1974 ήταν ο Υπολοχαγός Φαντίδης Αλέξανδρος από τη Θεσαλλονίκη.

Στις 5 Αυγούστου 1974 ο 2ος Λόχος του 286 ΜΤΠ ξεκίνησε από τον Κοντεμένο όπου είχε σταθμεύσει προσωρινά γύρω στις 00:30 με προορισμό τη Λάπηθο για να ενισχύσει τις δυνάμεις της ΕΦ για αντιμετώπιση επικείμενης επίθεσης των βάρβαρων τουρκικών στρατευμάτων.
Οι 54 άνδρες του Λόχου επιβιβάστηκαν σε 3 BTR και ένα ερπυστριοφόρο. Επικεφαλής της φάλαγγας τέθηκε ο υπολοχαγός Φαντίδης ο οποίος επέβαινε σε διοικητικό Land Rover. Στο πρώτο BTR με αριθμό ΕΦ – 1024 επικεφαλής ήταν ο έφεδρος Ανθυπολοχαγός Ξενάκης Ξενοφώντος και οδηγός ο Ανδρέας Φιακάς. Σε αυτό το BTR επέβαινε ο Κώστας με τους Επιλοχία Σταύρο Σταύρου, και τους στρατιώτες Χρίστου Σπύρο, Κώστα Παπαιωάννου, Κώστα Νικολάου (Καιμακλί), Κώστα Ιωάννου , Μιιχαήλ Παρμάκη, ο Φράγκου Χαράλαμπος και Νίκο Σαρρή.

Η ομάδα του Ανθυπολοχαγού Ξενοφώντος διατάχθηκε από το υπολοχαγό Φαντίδη να ανέβει στις δυτικές παρυφές της Λαπήθου κοντά στην εκκλησία του Αγίου Λουκά. Σε διώροφη κατοικία ο Ανθυπολοχαγός Ξενοφώντος ανάπτυξε παρατηρητήριο τοποθετώντας αρχικά τον Κώστα Νικολάου. Στο παρατηρητήριο μεταφέρθηκε και οπλοπολυβόλο μπρέν.
Την επόμενη ημέρα Τρίτη 6 Αυγούστου 1974 με το πρώτο φώς αφού ακούστηκε φασαρία πάνω στο βουνό που ξεκίνησε σαν προσευχή και μετά έναρξη της επίθεσης με σφυρίκτες και αλλαλαγμούς άρχισαν να κατηφορίζουν από τις απότομες πλαγιές του Πενταδακτύλου αμέτρητα μπουλούκια των βάρβαρων εισβολέων.

Το σχέδιο των τούρκων ήταν αποφασιστικό, μπαμπέσικο και αιμοβόρο. Ήθελαν τον εγκλωβισμό και την εξόντωση των λιγοστών ελλήνων που πρόταξαν τα στήθη τους έναντι της 28ης Μεραρχίας του τουρκικού στρατού. Όλμοι , άρματα , πυροβολικό, πολυβόλα βάλθηκαν να ξεκάμουν και τον τελευταίο στρατιώτη του 286 ΜΤΠ, 256ΤΠ και 70ου Τάγματος Μηχανικού που υπερασπίζονταν τις ιστορικές και πανέμορφες κωμοπόλεις μας του Καραβά και της Λαπήθου. Την Λάπηθο που ίδρυσε ο Πράξανδρος το 1000 π.χ. μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου αποφάσισαν τα ασκέρια της Ανατολής ότι έπρεπε να πέσει στα χέρια τους.

Η ομάδα που ανήκε ο Κώστας δέχθηκε πρώτη τα εχθρικά πυρά τόσο από τα νότια όσο και από τα δυτικά. Οι σφαίρες έπεφταν βροχή. Ο Ανθυπολοχαγός Ξενοφώντος εν μέσω των καταιγιστικών πυρών και αφού διαπίστωσε ότι τα φίλια τμήματα δεν παρείχαν καμία υποστήριξη και προ του κινδύνου να περικυκλωθούν, όταν οι Τούρκοι πλησίασαν στα 100 μέτρα έδωσε εντολή για υποχώρηση. Οι άνδρες της ομάδας διασκορπίστηκαν μέσα στα λεμονόδενδρα με κατεύθυνση βόρεια προς τη θάλασσα.

Κάτω από τέτοιες συνθήκες διαδραματίστηκε το δράμα του Κώστα ο οποίος σύμφωνα με μαρτυρίες βρισκόταν μόνος πάνω στο διώροφο σπίτι για να περισώσει το οπλοπολυβόλο μπρέν. Η σκάλα που οδηγούσε στο ισόγειο ήταν εξωτερική και ήταν προς την πλευρά που προήλαυνε ο εχθρός. Ο Κώστας παίρνει την απόφαση να πηδήξει μαζί με το οπλοπολυβόλο για να σωθεί. Στη προσπάθεια αυτή του λόγω του μεγάλου ύψους φαίνεται να προσγειώνεται ανώμαλα και να σπάζει το πόδι του. Ήταν αδύνατο να προχωρήσει.

Το 2011, 37 χρόνια μετά την μαύρη μέρα της 6ης Αυγούστου 1974 , μετά από πληροφορίες εντοπίστηκε ομαδικός τάφος 3 ατόμων σε λόφο κοντά στη περιοχή. Ο πρώτος που ταυτοποιήθηκε ήταν ο Κώστας του οποίου τα μαρτυρικά λείψανα θα δεκτεί σε λίγο η γενέτειρα του όπου θα μπορεί αναπαυθεί μαζί με το μακαριστό πατέρα του Ελευθέριο.
Το λείψανο του Κώστα βρέθηκε διάτρητο από τα εχθρικά βόλια. Από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Το μένος του βάρβαρου εισβολέα πάνω σε ένα τραυματία πολέμου δεν είχε όρια. Οι ανθρωπολογικές εξετάσεις επιβεβαίωσαν κάταγμα στο πόδι που επιβεβαιώνει τον μοιραίο τραυματισμό του Κώστα.

Αγαπημένε μας Κώστα. Η θυσία σου μας κάμνει περήφανους και έχεις λαμπρύνει την ιστορία του τάγματος. Φάνηκες άξιος και ενάρετος Έλληνας πολεμιστής και δεν εγκατέλειψες τα όπλα. Η θυσία σου θα αποτελεί παράδειγμα για τους νεώτερους που τόσο το χρειάζονται κατά τις σημερινές δύσκολες μέρες που διανύει ο ελληνισμός της Κύπρου.

Υπήρξες ένας λεβέντης με ελληνικές αρετές που κερδίζεις με το σπαθί σου την θέση που σου αρμόζει στο πάνθεον των αθανάτων. Έδωσες το αίμα σου για να κρατηθεί η Κύπρος μας ελεύθερη. Το αίμα σου δεν πρέπει να πάει χαμένο. Αυτό να το έχουν κατά νου όσοι σήμερα διαπραγματεύονται την τύχη αυτού του τόπου και οι νεώτεροι που φυλάττουν σήμερα τις ελληνικές θερμοπύλες.
Τιμημένη μητέρα και αδέλφια του Κώστα. Όσο μακρύς και ήταν ο Γολγοθάς που περάσετε με την εξαφάνιση του Κώστα να γνωρίζετε ότι ο θάνατος των ηρώων είναι πάντα γλυκύς και δοξασμένος. «Ηδύ και ένδοξο το υπέρ πατρίδος θνήσκειν» έλεγε στους στρατιώτες πριν τη μάχη ο μεγάλος ποιητής Οράτιος.
Αιωνία θα είναι η μνήμη σου".

5 286

Οι σημαίες του κράτους καθώς και το μαύρο μπερέ της μονάδας παραδόθηκαν στη μάνα του ήρωα από τον διοικητή του 286 ΜΤΠ... - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 10 Ιουνίου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το επόμενο διάστημα η Γ' έκδοση του βιβλίου Κύπρος 1974 - Η Μεγάλη Προδοσία, του συγγραφέα και ερευνητή Κώστα Δημητριάδη, ο οποίος με το έργο του αυτό κατάφερε να δώσει στον αναγνώστη και στον μελετητή της Κυπριακής Τραγωδίας μια ολοκληρωμένη και πλήρως τεκμηριωμένη εικόνα για τα δραματικά αυτά γεγονότα.

Στην νέα αυτή έκδοση, η οποία σύμφωνα με τον Κ. Δημητριάδη θα παρουσιαστεί στην Κύπρο και στην Μητροπολιτική Ελλάδα, περιλαμβάνονται νέα στοιχεία για σημαντικές πτυχές των γεγονότων του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1974, αλλά και για τις κινήσεις στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο των προηγούμενων ετών σε πολιτικό επίπεδο.

Συγκεκριμένα, η Γ' έκδοση του βιβλίου (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός, του εκδότη Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα) περιλαμβάνει:

-Τα γεγονότα πριν από την εισβολή και όλη την Αλήθεια για την Αποστολή της Μεραρχίας στην Κύπρο από την Κυβέρνηση Παπανδρέου (ποιος την εστειλε, ποσοι ηταν, ποιες σκοπιμοτητες εξυπηρετησε και ποιες ενέργειες εστειλε στις καλένδες...)
-Τον Λευτέρη Χανδρινό και το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ
-Τον Λευτέρη Τσομάκη και την Θυσία του με την Τ/Κ Τ-3
-Την Μάχη στο Πυρόϊ
-Την συμβολή των Τεθωρακισμένων στην Μάχη της Κύπρου (Δείτε ΕΔΩ)
-Την Ιστορία της γιαγιάς της ΕΛΔΥΚ, της Καλλιόπης Αβρααμ
και η Ιστορία του Ναυτικού στην Μαχη της Κύπρου.
-Τέλος υπάρχουν Χαρτες των Μαχών της Κύπρου καθώς και ΝΕΑ Απόρρητα έγγραφα.
Η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου εχει προγραμματιστεί για την Λεμεσσό μέσα στον Ιούλιο και αμέσως μετά στην Κρήτη!

Δείτε επίσης: Η συνέντευξη - χείμαρρος του ερευνητή Κ. Δημητριάδη για την προδοσία στη Κύπρο το 1974 (ΒΙΝΤΕΟ)

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 02 Ιουνίου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

 Οδός Αντιστρατήγου Στυλιανού Καλμπουρτζή. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα που σέβεται τους Ήρωές της, θα ήταν μια πραγματικότητα. Κι αν θέλετε να δούμε παραδείγματα άλλων χωρών, όχι μόνο στη γενέτειρά του τη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας το όνομα ενός εκ των κορυφαίων προσωπικοτήτων (δεν ήταν δα και ... πολλές) που έσωσε την τιμή των ελληνικών όπλων κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής στη Κύπρο το 1974, θα είχε δοθεί σε ένα δρόμο, θα γίνονταν σημείο αναφοράς σε ομιλίες, παρουσιάσεις και αφιερώματα.

Στην περίπτωση της δύστυχης "σύγχρονης" Ελλάδας, το να συζητάς και να ζητάς τα γίνουν τα αυτονόητα, μοιάζει με ένα ταξίδι και ένα κυνήγι όμοιο με αυτό του Δον Κιχώτη... Και όμως, το να επαναφέρεις με κάθε ευκαιρία στην επικαιρότητα τα ονόματα αυτών των Ηρώων (και όχι απλά στις επετείους και στα μνημόσυνα) είναι ένα λιθαράκι στην προσπάθεια να ξαναστηθεί το οικοδόμημα των αξιών, του σεβασμού και της γνώσης της πολεμικής ιστορίας του τόπου μας. Ένα οικοδόμημα που αργά και βάση ενός οργανωμένου σχεδίου κατέρρευσε, με τις ευθύνες να βαρύνουν τόσο τους απίθανους αυτούς τύπους και χαρακτήρες που ανέλαβαν θέσεις ευθύνης τις τελευταίες δεκαετίες και που καθόρισαν πρότυπα και καταστάσεις στη χώρα μας, αλλά και αυτούς που "τσίμπισαν" και που πολύ εύκολα παρέδωσαν τον κώδικα της τιμής και των αξιών στην lifestyle λαίλαπα, που σάρωσε -σχεδόν- τα πάντα στο πέρασμά της.

Υπάρχουν όμως κάποιοι που αντιστέκονται, που δεν δέχονται να παραδοθούν αμαχητί σε αυτή τη λαίλαπα και που αγωνίζονται να αφυπνίσουν και τους υπόλοιπους. Όπως η περίπτωση του συγγραφέα Κώστα Δημητριάδη, ο οποίος με μια σημερινή του ανάρτηση στο facebook έθεσε το θέμα της ονοματοδοσίας ενός δρόμου της Θεσσαλονίκης σε οδό Αντιστρατήγου Στυλιανού Καλμπουρτζή. Τα αυτονόητα που λέγαμε...

Η υπόθεση Καλμπουρτζή
Όπως είναι γνωστό, σχεδόν 41 χρόνια μετά την ηρωική θυσία στην Κύπρο του αντισυνταγματάρχη του Ελληνικού στρατού Στυλιανού Καλμπουρτζή, διοικητή το 1974 της 181ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού (ΜΠΠ), η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους παρέλαβε από το Γενετικό Εργαστήριο BODE των ΗΠΑ τα θετικά αποτελέσματα ταυτοποίησης DNA οστών του!

Mετά το Πάσχα, ο εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στην ΔΕΑ, Νέστορας Νέστορος, ειδοποίησε τηλεφωνικώς στην Αθήνα την κόρη του, Μαρία Καλμπουρτζή, η οποία τα τελευταία χρόνια είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων. Η κ. Καλμπουρτζή ενημερώθηκε διεξοδικά, στην Λευκωσία από τον κ. Νέστορος και άλλους αρμοδίους της ΔΕΑ για την ταυτοποίηση τον οστών, που ανήκουν στον πατέρα της.

Τα οστά είχαν βρεθεί περίπου πριν από τέσσερα χρόνια σε χώρο ταφής στην περιοχή της μάχης στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου, στο πλαίσιο εκταφών της ΔΕΑ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ στον συγκεκριμένο χώρο βρέθηκαν 22 με 25 οστά, διότι -κατά τους αρχαιολόγους της ΔΕΑ- η ταφή ήταν επιφανειακή και πολλά οστά μπορεί να παρασύρθηκαν στην πάροδο του χρόνου από βροχές και από εκσκαφείς, όταν στην περιοχή δημιουργήθηκε πευκοδάσος. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι στο συγκεκριμένο σημείο τάφηκε ακόμη ένα άτομο, πιθανόν Ελληνοκύπριος έφεδρος αξιωματικός.

Δείγματα από τα οστά δόθηκαν τον Φεβρουάριο στο Γενετικό Εργαστήριο BODE των ΗΠΑ, από όπου στάληκαν αποτελέσματα για οκτώ από αυτά. Και τα οκτώ ταυτίστηκαν με τα γενετικά «προφίλ» των συγγενών του Στυλιανού Καλμπουρτζή. Σημειώνεται ότι υπάρχει (γενετική) ταύτιση, όταν ο συσχετισμός μεταξύ του οστού και του δείγματος αίματος (από τους συγγενείς) ισούται ή ξεπεράσει το όριο του 99.95%. Τα οκτώ οστά του Στυλιανού Καλμπουρτζή, που ταυτοποιήθηκαν, είναι οι δύο παλάμες με τα δάκτυλα, καθώς και οστά από την κνήμη, τον μυρό, το στέρνο και την σπονδηλική στήλη. Για την ταύτιση των υπολοίπων οστών η διαδικασία συνεχίζονται οι αναλύσεις στο Γενετικό Εργαστήριο BODE.
Στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί έχουν βρεθεί ακόμη τρεις ομαδικοί τάφοι. Στον μεγαλύτερο ήταν θαμμένα είκοσι άτομα. Από αυτά έχουν ταυτοποιηθεί τα οστά 15, εκ των οποίων οι εννέα ήταν στρατιώτες της 181 ΜΠΠ. Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής, μετά από τριήμερη άνιση μάχη με καταδρομείς του Τουρκικού στρατού, έπεσε ηρωικά μαζί με 37 άνδρες του, στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου.

Μαρτυρίες αναφέρουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια, που κατέβαλε τις κρίσιμες ώρες της τελικής μάχης ο αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής, εκθέτοντας τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των στρατιωτών του. Η τύχη του Καλμπουρτζή αγνοείτο από τις 23 Ιουλίου 1974. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ένας Τουρκοκύπριος παρέδωσε στην ΔΕΑ το περίστροφο του και την βέρα του γάμου του.

Στις 11 Απριλίου 2011 ο τέως πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας απένειμε μετά θάνατον στον Στυλιανό Καλμπουρτζή τον βαθμό του αντιστράτηγου κατά τη διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων προτομής του στην Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο. Στην Κύπρο το στρατόπεδο της διοίκησης Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς φέρει το όνομα του Στυλιανού Καλμπουρτζή και υπάρχει και σε αυτό προτομή του φιλοτεχνημένη από τον Κύπριο γλύπτη Γιώργο Μαυρογέννη.

Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 31 Ιανουαρίου 1921. Το 1945, σε ηλικία 24 ετών, κατετάγη στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις για τριετή εθελοντική υπηρεσία. Τον Ιανουάριο 1947 προήχθη στο βαθμό του Λοχία και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου προάχθηκε επ' ανδραγαθία στο βαθμό του επιλοχία και του απονεμήθηκε το Πολεμικό Μετάλλιο Ανδρείας. Τον Μάρτιο του 1949 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1950 και κατατάγηκε στο Πεζικό. Την 1η Δεκεμβρίου 1958 μετατάχθηκε στο Πυροβολικό. Το 1963 προήχθη κατ' εκλογή στο βαθμό του ταγματάρχη και τρία χρόνια αργότερα προάχθηκε κατ'εκλογή στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Τον Αύγουστο του 1973 μετατέθηκε στη Κύπρο και ανέλαβε διοικητής της 181 ΜΠΠ η οποία είχε την έδρα της στο χωρίο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Ο Καλμπουρτζής είχε δύο κόρες την Μαρία, η οποία το 1974 ήταν περίπου 13 χρονών, και την Αφροδίτη, η οποία ήταν μικρότερη.

Ξεχασμένοι Ήρωες...
Ονόματα όπως του Καλμπουρτζή, του Κουρούπη, αλλά και των ημίθεων παλικαριών της ΕΛΔΥΚ που έπεσαν μέχρι ενός στη μάχη του στρατοπέδου τους, των Αεροπόρων Δάβαρη, Συμεωνίδη και Άνθιμου του Νίκη-4, των Καταδρομέων που πολέμησαν στον Πενταδάκτυλο και που έσωσαν τη Λευκωσία την ίδια με την μάχη του αεροδρομίου και στον κόμβο Κολοκασίδη, αλλά και των ζωντανών Πολεμιστών που αντιμετώπισαν τον προαιώνιο εχθρό του γένους, τον Τούρκο, θα έπρεπε να διδάσκονται στις στρατιωτικές και παραγωγικές σχολές, στους αυριανούς ηγήτορες αλλά και στα μικρότερα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οι Ήρωες αυτοί, θα έπρεπε να τιμώνται με κάθε τρόπο! Με ονοματοδοσίες οδών, με μνημεία αλλά πάνω απ' όλα να τιμώνται στις συνειδήσεις και στις καρδιές των Ελλήνων. Αυτό το τελευταίο είναι και το πλέον δύσκολο...

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter