Write on Τετάρτη, 15 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Το ημερολόγιο του έφεδρου στρατιώτη Παναγιώτη Γεωργίου -22 ετών τότε, από τη Μύρτου- αποτελεί μια από τις πρώτες αυθεντικές μαρτυρίες αιχμαλώτων της τουρκικής εισβολής του '74 που δημοσιεύθηκαν στον κυπριακό Τύπο.
Συγκεκριμένα, είδε το φως της δημοσιότητας λίγες μέρες μετά την απελευθέρωσή του Π. Γεωργίου, στην εφημερίδα «Τα Νέα», ημερ. 2 Νοεμβρίου 1974.

Σε αυτό περιγράφονται με αφοπλιστική λιτότητα οι περίπου δύο μήνες αιχμαλωσίας του Π. Γεωργίου, από τη σύλληψή του στον Κοντεμένο, τη μεταφορά του στις τουρκικές φυλακές και τις εκεί ελεεινές συνθήκες κράτησης, μέχρι την απελευθέρωση -μαζί με άλλους αιχμαλώτους- και επιστροφή του στην Κύπρο.

Διαβάστε τη συγκλονιστική αφήγηση, όπως την δημοσιεύει το newsit.com.cy:

15.8.74
Συνελήφθην εις Κοντεμένον η ώρα 6.15 μ.μ.

16.8.74
Μετεφέρθην εις Λευκωσία στο Σεράγιο, η ώρα 5 το απόγευμα.

19.8.74
Ήρθε ο Ερυθρός Σταυρός.

21.8.74
Μετεφέρθην εις τα Άδανα της Τουρκίας από 3 π.μ. μέχρι η ώρα 10 π.μ. και ήμουν δεμένος μάτια και χέρια.

11.9.1974
Μετεφέρθην εις Αντίγιαμα. Το ταξίδι διήρκεσε από τις 4 το απόγευμα μέχρι τις 3 το πρωί. Πάλι δεμένος μάτια και χέρια.

22.9.74
Ημέρα Κυριακή. Μας ξυλοκόπησαν αγρίως με τις ζωστήρες.

30.9.74
Οι συνθήκες ζωής είναι ελεεινές και δεν περιγράφονται. Σήμερα ειδικά ψωμί δεν είχε. Το πρωί: ζωμό φακής. Το μεσημέρι: μια κουταλιά μακαρόνια και λίγη φακή. Βράδυ: πουργούρι πιλάφι δυο κουταλιές της σούπας και 1/10 μιας κανονικής πατάτας. Πληροφορίες και νέα τίποτε. Όλοι υποφέρουν και κατηγορούν την κυβέρνηση διαρκώς, μήπως έχει γίνει ειδική συμφωνία για τους αιχμάλωτους. Πολλά ερωτήματα μας απασχολούν τα οποία παραμένουν άλυτα. Όλοι είμεθα 94 σε ένα μέρος 15x15 πόδια και με 4 τοίχους 10 μέτρα ύψος. Οι 94 χωριζόμαστε σε δυο θαλάμους που είχαν νουμερα 6 και 9 αντιστοίχως. Ο 9 που βρισκόμουν εγώ είχε 57 άτομα, ο δε 6 είχε 37 άτομα. Τα όσα έχουν συμβεί από τις 15 έως τις 30.9.74 τα θυμούμαι και θα μπορούσα να τα γράψω.

1.10.74
Πέρασε και αυτή η μέρα χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, εκτός από πρωινή επίσκεψη αξιωματικών. Μας είπαν ότι ο Σαμψών δολοφονήθηκε. Αλλά οι σκοποί μάς είπαν ότι πλήγηκε από τρεις σφαίρες και ήτο τραυματισμένος. Τα γεύματα ως συνήθως. Συμπέρασμα: Τρώμε 14 φορές πιλάφι πουργούρι τη βδομάδα. Το ξύλο έχει σταματήσει κάπως και νερό έχουμε δυο φορές την ημέρα. Μια πριν το μεσημέρι και μετά το μεσημέρι. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Υπομονή.

4.10.74
Τα ίδια όπως κάθε μέρα. Οι διαδόσεις παίρνουν και φέρνουν. Το κάθε τι το υπολογίζουμε για απόλυση. Τελικό συμπέρασμα: Υπολογίζουμε μέχρι τις 15 του μηνός να φύγουμε. Μα τέλος πάντων τι κάνουν οι δικοί μας, δεν συνέρχονται σε διαπραγματεύσεις;

16.10.74
Ημέρα Τετάρτη. Η κατάσταση και οι συνθήκες είναι κάπως βελτιωμένες. Χθες μας επισκέφθηκε ο Ε.Σ. (Ερυθρός Σταυρός), ο οποίος μας έφερε μια μπάλα και νετ και 11 κολυνός για τον κάθε θάλαμο. Μάθαμε ότι σύντομα θα φύγουμε, ότι είναι πλέον συμφωνημένο το πρόβλημα των αιχμαλώτων. Η τροφή συνεχίζει να είναι καλύτερη. Τσιγάρα φέρνουν, και οι αιχμάλωτοι δεν στερούνται καπνό (αφού πληρώσουν). Εδώ και 15 μέρες μάς συμπεριφέρονται καλά, δεν κτυπούν και δείχνουν κάποια κατανόηση. Ειδικά σήμερα ήρθαν και έπαιξαν μαζί μας βόλεϊ μπολ, για ένα τέταρτο περίπου (ένας αξιωμτικός και ένας στρατιώτης). Ο Ε.Σ. μας είπε ότι οι δικοί μας δεν πήγαν ακόμη στα σπίτια μας και αυτό μας στεναχώρησε κάπως. Αλλά το ότι υπάρχουν συνομιλίες μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων της Κύπρου και είναι θέμα εσωτερικό, μας έκανε να χαρούμε. Μάθαμε ότι στις 11 του μηνός θα φύγουμε και ας το ελπίσουμε, όπως ελπίζουμε και κάθε μέρα και ώρα που περνά εδώ μέσα. Όλοι γίναμε νευρικοί και με το παραμικρό μαλώνουμε για ασήμαντα πράγματα. Όμως η ελπίδα δεν έπαυσε να μας διακατέχει κι έτσι αναμένουμε το τέλος, τη φυγή, που θα μας οδηγήσει στα σπίτια μας. Αύριο είναι το Μπαϊράμι των Τούρκων. Άσε να δούμε.

17.10.74
Ημέρα Πέμπτη. Το πρωί πήγα στο φαγητό όπου έμαθα ότι θα φύγουμε απόψε. Το επιβεβαίωσαν κι αυτοί που πήγαν το μεσημέρι για φαγητό. Στις 2 η ώρα ξηλώσαμε τα κρεβάτια μας και τα μεταφέραμε έξω από τις φυλακές. Είναι πια βέβαιο ότι θα φύγουμε απόψε. Πιστεύουμε ότι κάπου αλλού θα μας πάρουν. Ίσως στην Κύπρο μας. Τώρα που γράφω περνώ τις τελευταίες ώρες στην Αντίγιαμα. Ελπίζω ότι σύντομα θα αφεθώ ελεύθερος. Ο Θεός είναι μεγάλος. Ύστερα από πολλές περιπέτειες και αγωνίες, ελπίζω να ξαναβρεθώ ελεύθερος κοντά στους δικούς μου, όπως και όλοι οι άλλοι το επιθυμούν. Οι στρατιώτες μάς είπαν ότι θα φύγουμε για την Κύπρο. Ελπίζουμε ότι το Σαββατοκύριακο θα είμαστε ελεύθεροι. Ο Θεός είναι μαζί μας και όλοι πιστεύουμε ότι θα ξαναβρεθούμε ελεύθεροι στο αγαπημένο μας νησί, την Κύπρο μας.

18.10.74
Φύγαμε στις 4 μ.μ. από την Αντίγιαμα με λεωφορεία. Μας έδωσαν το σακούλι με την τροφή (μια πατάτα βραστή, δυο τομάτες, λίγο σταφύλι και ψωμί). Δεν μας έδεσαν και μας είπαν ότι πηγαίναμε για τη Μερσίνα. Στον δρόμο μάς κτύπησαν, αλλά όχι πολύ δυνατά και μπορώ να χαρακτηρίσω το ταξίδι για καλό. Απόσταση 250 μίλια περίπου (8 ώρες δρόμος). Πήγαμε πάλι στα Άδανα και από εκεί μας είπαν ότι θα πάμε στη Μερσίνα για την Κύπρο. Ελπίζω να φύγουμε απόψε. Καλή αντάμωση με τους δικούς μας. Ο Θεός είναι μεγάλος.

24.10.74
Σήμερα είναι 24.10.74 και ακόμη δεν φύγαμε. Οι άλλοι έφυγαν το περασμένο Σάββατο και μειναμε 73 άτομα πίσω και 63 από τους προηγούμενους (όλοι 163 άτομα). Όπως μας είπαν, εμείς θα είμεθα οι τελευταίοι μαζί με τους αξιωματικούς για την ανταλλαγή. Το φαγητό είναι αρκετά καλό σε ποσότητα και βιταμίνες. Είναι η πρώτη φορά εδώ και 10 ημέρες που δίδεται καλό φαγητό. Η συμπεριφορά τους είναι πολύ καλή. Αναμένουμε να φύγουμε. Ο Θεός είναι μαζί μας.

27.10.74
Βρισκόμεθα στην Κύπρο. Φύγαμε από τη Μερσίνα στις 10 η ώρα μ.μ. της 25.10.74. Ύστερα από ένα κουραστικό ταξίδι φθάσαμε η ώρα 11.30 της 26.10.74 στην Κερύνεια. Η συμπεριφορά κατά το ταξίδι ήταν καλή. Στο πλοίο συναντηθήκαμε με άλλους 412 δικούς μας που ήσαν στην Αμάσεια. Αυτοί πέρασαν καλύτερα εκεί παρά εμείς. Στο λιμάνι Πέντε Μίλι μας παρέλαβε η τουρκική Αστυνομία. Μας οδήγησαν μέσω Μπογαζίου στη Λευκωσία και ψες μείναμε σε μια μεγάλη αποθήκη.

Ήρθε τρεις φορές ο Ε.Σ. και είπε ότι σήμερα θα ανταλλαγούμε όλοι. Έτσι λοιπόν είναι βέβαιο ότι θα ζήσουμε. Τα έχω μάθει όλα για το χωριό μου από τον Ε.Σ. και ύστερα από 74 μέρες ξαναδιαάσαμε εφημερίδα, τη «Σάιπρους Μέηλ».

Ο Θεός μας βοήθησε και μας βοηθά.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 29 Δεκεμβρίου 2013 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Για πρώτη φορά όλη η πολεμική δράση των Ελλήνων Καταδρομέων. Μέσα στην φωτιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με την Ελλάδα υπό κατοχή και τον αγώνα να συνεχίζεται στο εξωτερικό, γεννήθηκαν οι πρώτοι Έλληνες Καταδρομείς. Ήταν Σεπτέμβριος του 1942 όταν στην Αίγυπτο συγκροτήθηκε μια ιδιότυπη μονάδα, ο Ιερός Λόχος με διοικητή τον Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, που σύντομα οργανώθηκε σε μονάδα κομμάντος, δίπλα στις ανάλογες βρετανικές μονάδες που πολεμούσαν στην Μέση Ανατολή. Εκεί εντοπίζεται η αφετηρία της ιστορίας των σημερινών Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού και τότε ξεκινά η πολεμική δράση των Ελλήνων Καταδρομέων. Πολεμώντας αρχικά στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής και μετά στο Αιγαίο Πέλαγος, οι Ιερολοχίτες εκτέλεσαν σειρά επιχειρήσεων αναγνωρίσεως, συλλογής πληροφοριών και καταδρομές εναντίον εχθρικών στόχων. Η προσφορά τους στην Ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα, υπήρξε καθοριστική.

Μετά την λήξη του πολέμου και την διάλυση του Ιερού Λόχου, οι ανάγκες που προέκυψαν από την εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε το 1946, υποχρέωσαν την στρατιωτική ηγεσία να επιδιώξει τον σχηματισμό ειδικών μονάδων, που θα ήταν αρκετά ευέλικτες ώστε να αναλάβουν ενεργητική δράση εναντίον των ανταρτών. Οι βετεράνοι Ιερολοχίτες απετέλεσαν την μαγιά με την οποία ζυμώθηκαν οι πρώτοι Λόχοι Ορεινών Καταδρομών, εξελισσόμενοι στις επίλεκτες μονάδες του Ελληνικού Στρατού. Στην περίοδο 1947-1949, οι Δυνάμεις Καταδρομών έγιναν θρύλος με τα κατορθώματά τους, ανυψώνοντας το ηθικό των υπολοίπων μονάδων και σκορπώντας τον φόβο στον αντίπαλο. Ενώ τόσα έχουν γραφτεί για τον Εμφύλιο, ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχαν παρουσιασθεί τόσο διεξοδικά και συνολικά οι επιχειρήσεις που ανέλαβαν οι Δυνάμεις Καταδρομών, με ηγέτη τον Υποστράτηγο Ανδρέα Καλίνσκη.

Από την δεκαετία του 1960 πλέον, οι Δυνάμεις Καταδρομών επεκτείνουν την δράση τους στην Κύπρο. Στελέχη τους εστάλησαν στην Μεγαλόνησο όπου συγκρότησαν ανάλογες Μοίρες Καταδρομών, η πρώτη εκ των οποίων γνώρισε άμεσα δράση, τον Αύγουστο του 1964, με τα γεγονότα της Μανσούρας. Η 31 Μοίρα Καταδρομών πολέμησε με τους νεοσυλλέκτους ορισμένων ημερών στο Λωρόβουνο, όπου έχυσαν το αίμα τους και οι πρώτοι Κύπριοι Καταδρομείς. Ακολούθησαν τα γεγονότα της Κοφίνου το 1967, με περιορισμένη δράση από πλευράς 32 Μοίρας Καταδρομών, για να έλθουμε στο 1974, όπου πλέον το σύνολο των τεσσάρων Μοιρών Καταδρομών της κυπριακής Εθνικής Φρουράς κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον Τούρκο εισβολέα. Μαζί τους και μια ακόμη Μοίρα, η Α΄ Μοίρα Καταδρομών, που στάλθηκε από την Ελλάδα στο πλαίσιο της ιστορικής Επιχείρησης ΝΙΚΗ, γράφοντας μια ακόμη ηρωική σελίδα στην ιστορία των ελληνικών όπλων.

Πολύ σημαντική είναι η συγκέντρωση από τον συγγραφέα αρκετών μαρτυριών από βετεράνους πολεμιστές, οι οποίες παρατίθενται στο κείμενο, εμπλουτίζοντάς το με μοναδικό τρόπο, αφού συχνά η προσωπική εμπειρία είναι που λείπει από τις «ξερές» αναφορές που συντάσσονται εκ των υστέρων και δεν περιέχουν πολλές λεπτομέρειες. Με αυτό τον τρόπο, το κείμενο εμπλουτίζεται και κεντρίζει περισσότερο το ενδιαφέρον του αναγνώστη ενώ το έργο λαμβάνει ξεχωριστή ιστορική αξία.

Σημαντική είναι και η ύπαρξη 65 χαρτών, στους οποίους αποτυπώνονται ορισμένες από τις κυριότερες επιχειρήσεις, βοηθώντας τον αναγνώστη να σχηματίσει πληρέστερη εικόνα για την πολεμική δράση των Ελλήνων Καταδρομέων. Μια επιπλέον νότα, δίνουν οι 100 περίπου φωτογραφίες, πολλές εκ των οποίων ανήκουν στο προσωπικό αρχείο βετεράνων πολεμιστών και στο βιβλίο παρουσιάζονται για πρώτη φορά.

Το παρόν έργο συγκεντρώνει για πρώτη φορά με αναλυτικό τρόπο, την πολεμική δράση των Ελλήνων Καταδρομέων, από το 1942, έτος κατά το οποίο συγκροτήθηκε ο Ιερός Λόχος, μέχρι το 1974, στην Κύπρο. Αναδεικνύεται με αυτό τον τρόπο η κληρονομιά χρέους και τιμής που άφησαν οι παλαιότεροι, γράφοντας την ιστορία των σημερινών Ειδικών Δυνάμεων, την οποία ακόμη και τα στελέχη που υπηρετούν σε αυτές, δεν γνωρίζουν σε βάθος.

Kυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ: 470 σελίδες, 100 φωτογραφίες, 65 χάρτες, τιμή 25 ευρώ.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 06 Νοεμβρίου 2013 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Θύμα απάτης έπεσε σήμερα το μεσημέρι η μητέρα του Ηλία Τούλη στο χωριό Μάραθος του Ηρακλείου, ήρωα που έχασε τη ζωή του στα τραγικά γεγονότα της Κύπρου το καλοκαίρι του 1974 όταν συνετρίβη το αεροσκάφος Νοράτλας στο οποίο επέβαινε, μαζί με τους υπόλοιπους καταδρομείς της Α' Μοίρας Καταδρομών.

Η κ. Μαρία, μητέρα του Ηλία Τούλη.

Όπως κατήγγειλε στην εκπομπή Δεύτερη Ματιά της τηλεόρασης Creta και στον δημοσιογράφο Γιώργο Λαμπράκη ο αδελφός της μητέρας του Ηλία Τούλη, κ. Γιάννης Πρινάρης, ένας άγνωστος άνδρας της ζήτησε 1.150 ευρώ προκειμένου, όπως είπε, να φτιαχτεί μνημείο για εκείνους που έχασαν τη ζωή τους από την πτώση του αεροσκάφους.

Ο αδελφός της μητέρας του Ηλία Τούλη, κ. Γιάννης Πρινάρης.

Μόλις η γυναίκα έδωσε το χρηματικό ποσό εκείνος εξαφανίστηκε. Μάλιστα, για να πείσει την γυναίκα και να του δώσει τα χρήματα, ισχυρίστηκε ότι είναι πρόεδρος του συλλόγου Αγιογράφων στη Λεμεσό της Κύπρου. Φρόντισε επίσης να αφήσει ένα αριθμό τηλεφώνου για να είναι σε επικοινωνία, όμως αυτός ο αριθμός δεν υπάρχει, όπως υποστηρίζει η οικογένεια.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 14 Σεπτεμβρίου 2013 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Τα αποκαλυπτήρια ανδριάντα του γενναίου Ανθυπολοχαγού της 33 Μοίρας Καταδρομών Αντώνη Αντωνίου, τέλεσε ο Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης στο Άλσος Ηρώων Πελενδρίου, την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013. Στο χώρο αυτό κατέληξαν κατά το εναρκτήριο δρομείς του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, μεταφέροντας φλόγα από τον τάφο του ηρωικού Ανθυπολοχαγού.

2013-09-08 b

Το έργο φιλοτεχνήθηκε από το Φίλιππο Γιαπάνη με πρωτοβουλία του σωματείου Τσαγγάρης και του Παγκύπριου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, τα Διοικητικά Συμβούλια των οποίων και διοργάνωσαν την πιο πάνω τελετή.

Ο Ανθυπολοχαγός κηδεύτηκε στη γενέτειρά του το Φεβρουάριο 2010, μετά τον εντοπισμό των λειψάνων του σε περιοχή πλησίον του Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος, δυτικώς της πόλης της Κερύνειας.

Ο Ανθυπολοχαγός Αντώνης Αντωνίου συμμετείχε στις επιχειρήσεις Αγίου Ιλαρίωνα και Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Κηδεύτηκε στη γενέτειρά του το Φεβρουάριο 2010, μετά τον εντοπισμό των λειψάνων του σε περιοχή πλησίον του Γυμναστικού Συλλόγου Πράξανδρος, δυτικώς της πόλης της Κερύνειας.

ΠΗΓΗ

Write on Τρίτη, 20 Αυγούστου 2013 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κυκλοφόρησε το βιβλίο του συνταγματάρχη ε.α. Νικόλαου Σκαρλάτου με προσωπικές μαρτυρίες και μνήμες μιας ταραγμένης εποχής, της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο του 1974. O κ. Σκαρλάτος υπηρετούσε τότε στην Κύπρο ως διοικητής της Γ' Πυροβολαρχίας της 183 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς.

... Δεκαπενταύγουστος του 1974. Μια μέρα σημαδιακή. Πολεμούσαμε όπως αρμόζει σε Έλληνες. "Ή ταν ή επί τας". Ή με τα πυροβόλα μας ή πάνω σ' αυτά, όπως κατευόδωναν οι Σπαρτιάτισσες μάνες τα παιδιά τους. Η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, το σύμβολο της υπομονής και της εγκαρτέρησης, μας έδινε δύναμη. Μια δύναμη ημίθεων, που μόνο στην ελληνική μυθολογία συναντά κανείς. Τι ωφελεί άλλωστε να ζούμε, όταν χάνονται τα πάντα. Τι θα λέμε αύριο στα παιδιά μας; Ήταν μια μάχη στην οποία τα δώσαμε όλα. Όσοι παρακολουθούσαν αυτή την τιτανομαχία από μακριά, δεν περίμεναν, όπως μας είπαν, να βγούμε ζωντανοί. Βγήκαμε όμως συντεταγμένοι, χωρίς να ματώσει μύτη. Δεν αφήσαμε τίποτα πίσω μας ...

Νικόλαος Σκαρλάτος

Επιφανίου Ηλίας, 2013
200 σελ.
ISBN 978-9963-674-66-4, -Κυκλοφορεί-
Τιμή 20 ευρώ.