Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018
Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* - 11/11/2018

"Ο ηρωικός άνθρωπος δεν είναι το άνθος, δεν είναι ο καρπός - αυτά αντιπροσωπεύουν το παρόν και του παρόντος την ανεπιφύλακτον χαράν. Είναι ο σπόρος που θα ταφεί και θα σαπίσει, δια να αναφανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είν' εκείνος που θάπτεται δια να εορτασθή η ανάστασις. Και ανάστασις χωρίς ταφήν, δεν υπάρχει!"

Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937)

Τώρα που πέρασαν κάποιες μέρες και κατασταλάζουν οι σκέψεις, μπορώ να γράψω δύο λόγια για την εμπειρία, όπως την έζησα εγώ, του να είσαι παρόν εκεί που γράφεται η Ιστορία, στην κηδεία ενός εθνομάρτυρα στην εκδήλωση της αγανάκτησης ενός λαού.

Δεν θα γράψω οδοιπορικό ούτε κάποιο μακροσκελές κείμενο με μεγάλα λόγια. Κάποιες εντυπώσει και διαπιστώσεις μόνο.

Πήγα στην κηδεία του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ως όφειλα σαν Έλληνας αλλά και ως όφειλα σαν ενεργός Έλληνας πολίτης εκπροσωπώντας επίσημα την Νέα Δεξιά και τον πρόεδρό της Φαήλο Κρανιδιώτη, μεταφέροντας στην μαυροντυμένη οικογένεια την ολόθερμη συμπαράστασή του αλλά και τα αισθήματα ευγνωμοσύνης για τον γιό που τόσο άξια ανέθρεψαν.

Μέσα στην θλίψη τους αλλά και το κύμα συμπαράστασης που τους σκέπασε δεν ξέρω αν άκουσαν αυτά που τους είπα. Δεν ξέρω αν έχει σημασία άλλωστε όταν άνθρωποι σου μιλάνε και περνούν μπροστά σου, μπαίνοντας ανάμεσα σε εσένα και το ανοιχτό φέρετρο του παιδιού σου...

Όμως, δυνάμωσαν οι άνθρωποί του. Το ένοιωθες όταν σου έσφιγγαν δυνατά το χέρι, με μεγαλύτερη δύναμη απ’ ότι περίμενες ότι θα τους έχει μείνει. Το έβλεπες όταν πήγαινε η πομπή στο νεκροταφείο. Έκλαιγαν, ναι, αλλά στυλωμένοι από την αγάπη του πλήθους γύρω τους.

Τα κατάφερε ο Κωνσταντίνος. Αυτό που ήθελε έγινε. Τουλάχιστον το πρώτο βήμα. Όλοι αυτοί, οι χιλιάδες Ελλήνων ήταν εκεί και γι αυτόν αλλά ίσως περισσότερο για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου. Άυπνοι, κουρασμένοι, από κάθε μεριά της Ελλάδας, αντιμέτωποι με εξονυχιστικό έλεγχο στα σύνορα από την Αλβανική αστυνομία, αλλά με ένα απίστευτο πάθος και παλμό που δεν είχε επιδειχθεί για το Βορειοηπειρωτικό εδώ και δεκαετίες!

Και το κυριότερο; Νέοι άνθρωποι. Βορειοηπειρώτες, Κρητικοί, Νησιώτες, Βορειοελλαδίτες, Πελοποννήσιοι από κάθε γωνία ήταν εκεί. Και δεν σταμάτησαν τα συνθήματα, τα τραγούδια.

Και πήγαμε όλοι -χωρίς να είναι προγραμματισμένο- στο τόπο που ο Κωνσταντίνος Κατσίφας έπεσε. Όσοι κατέβαιναν από τα πούλμαν και αφού είχαν προσκυνήσει το νεκρό και τους οικείους του, ανηφόριζαν στο ύψωμα πίσω από το χωριό και τους έβλεπες σιγά-σιγά σαν άλλη νεκρική πομπή να πηγαίνουν. Ανεξαρτήτως ηλικίας και φυσικής κατάστασης. Γυναίκες και με τακούνια να ανεβαίνουν στο κακοτράχαλο βραχώδες και γλιστερό από το ψιλόβροχο έδαφος, πιο επικίνδυνο στο κατέβασμα. Όλοι ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε...

Και στο δρόμο της επιστροφής το βράδυ, μάθαμε ότι οι Αλβανοί άρχισαν τις προσαγωγές. Έψαχναν τη σημαία του Κωνσταντίνου. Τους πείραξε που δεν την βρήκαν όταν έψαχναν το σπίτι του πριν κρυώσει ακόμα το κορμί του. Τους πείραξε που δεν την βρήκαν στα σύνορα, αλλά παρ’ όλα αυτά βρέθηκε μπροστά τους μεγαλοπρεπέστατη στη κηδεία του.

Δεν τελείωσε η ιστορία. Θα προκαλέσουν με κάθε τρόπο. Και η Ελληνική κυβέρνηση θα σιωπήσει όπως πάντα. Αλλά ο Κωνσταντίνος τα κατάφερε. Το πρώτο βήμα έγινε. Όλοι ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε.

Όλοι ξέρουμε τι πρέπει να γίνει.

Θα πιάσει ο σπόρος;

Εσύ μπροστά στην οθόνη, τι θα κάνεις;;

* Ο Παναγιώτης Α. Καράμπελας είναι Γραμματέας Εξωτερικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων & μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Νέας Δεξιάς του Φαήλου Κρανιδιώτη

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Το διάστημα 06 έως 09 Νοεμβρίου 2018, στο πλαίσιο της επιχειρησιακής εκπαίδευσης, πραγματοποιήθηκαν βολές καμπύλης τροχιάς, με τη συμμετοχή προσωπικού και μέσων των Μονάδων Πυροβολικού:
- Tου Δ' Σώματος Στρατού «ΘΡΑΚΗ»,
- Tων ΧΙΙ και XVI Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ «ΕΒΡΟΣ» - XVI Μ/Κ ΜΠ «ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ»).
- Tης 50 Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας (50 Μ/Κ ΤΑΞ «ΑΨΟΣ»).

14

1

Το προσωπικό μας εκτέλεσε με ακρίβεια, ημερήσιες και νυχτερινές βολές, με Πολλαπλούς Εκτοξευτές Πυραύλων RM-70, Αυτοκινούμενα οβιδοβόλα Μ109Α3GEA2, PzH2000GR και Μ106 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Όλμων (ΤΟΜΟ) 4,2’’.

3

13

8

Οι βολές συνδυάστηκαν με την ταυτόχρονη υποστήριξη τμημάτων ελιγμού (Πεζικό, Τεθωρακισμένα) που ενεργούν στην ΠΕ/Δ΄ΣΣ, προσομοιώνοντας έτσι τις πραγματικές συνθήκες.

20

17

10

Κατά τη διάρκεια του τετραημέρου, η εκπαίδευση έγινε υπό ρεαλιστικές συνθήκες και αξιολογήθηκε όλη η διαδικασία στοχοποίησης και παροχής πυρών υποστήριξης.

Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Με γνώμονα τη Μέριμνα για το προσωπικό, το Γενικό Επιτελείο Στρατού, σχεδιάζει, πραγματοποιεί και εγκρίνει δράσεις, που ως σκοπό έχουν τη γνωριμία από τις οικογένειες των στελεχών, του στρατιωτικού περιβάλλοντος εργασίας.

32

Στο πλαίσιο αυτό, το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018, η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων, διοργάνωσε για τα μέλη των οικογενειών του προσωπικού του Στρατού Ξηράς, την «Ημέρα Αλεξιπτωτιστή», στην έδρα της Σχολής Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο Αττικής.

28

27

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν 200 επισκέπτες, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ενημέρωση και προβολή οπτικοακουστικού υλικού από την εκπαίδευση των αλεξιπτωτιστών, περιήγηση στις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις αλεξιπτώτων στατικού ιμάντα και ελεύθερης πτώσης της Σχολής, ενώ οι μικροί επισκέπτες παρακολούθησαν την ιστορία των πλανητών σε φορητό πλανητάριο.

24

31

35

Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2018, πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Στρατοπέδου «ΑΝΧΗ (ΠΖ) ΣΒΟΡΩΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ», τελετή μετονομασίας του, σε Στρατόπεδο «ΑΝΤΓΟΥ ΤΖΑΝΙΔΑΚΗ ΙΩΑΝΝΗ - ΑΝΧΗ (ΠΖ) ΣΒΟΡΩΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ».

2 1

Η μετονομασία πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του Αντιστράτηγου Ιωάννη Τζανιδάκη, αλλά και των τριών ακόμα στελεχών, οι οποίοι τραυματίστηκαν θανάσιμα στην περιοχή του Σαρανταπόρου, στις 19 Απριλίου 2017, κατά τη διάρκεια πτήσης, με ελικόπτερο του Στρατού Ξηράς.

3 3

Στην τελετή παραβρέθηκε ο Διοικητής της 1ης ΣΤΡΑΤΙΑΣ/EU-OHQ, Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης, οι τοπικές θρησκευτικές και πολιτικές αρχές της πόλης του Λιτοχώρου και μέλη της οικογένειας του Στρατηγού Τζανιδάκη.

5 2

Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου, μετά από 44 χρόνια στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις:

"Με τη λήξη της θητείας μου ως Προέδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ ολοκληρώθηκε η στρατιωτική μου σταδιοδρομία μετά από ευδόκιμη υπηρεσία 44 ετών και 2 μηνών και, κατόπιν τούτου, επιστρέφω στον πολιτικό βίο. Η «στρατιωτική ζωή» καθόρισε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής και της προσωπικότητάς μου.

Θα ήθελα κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω τον Πανάγαθο Θεό και την Αγία Βαρβάρα που προστάτευσαν εμένα και την οικογένειά μου και μας επέτρεψαν να φθάσουμε ως εδώ.

Κλείνω ευλαβικά το γόνυ στις Πολεμικές Σημαίες και αποτείω ευλαβικά φόρο τιμής στους νεκρούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Η θυσία τους με φώτιζε και με καθοδηγούσε σε όλη μου τη ζωή.

Ευχαριστώ όλους τους «εν όπλοις αδελφούς», στρατιωτικούς όλων των Κλάδων και βαθμών, Έλληνες και Συμμάχους, με τους οποίους συνεργάστηκα όλα αυτά τα χρόνια είτε ως υφιστάμενος, είτε ως προϊστάμενός τους. Πολλοί υπήρξαν άξιοι θαυμασμού, εκείνοι οι οποίοι με δίδαξαν και με ενέπνευσαν και εκείνοι οι οποίοι δεν πτοήθηκαν από τις δυσκολίες και δεν δείλιασαν μπροστά στις προκλήσεις. Κάποιοι δυστυχώς ήταν ανεπαρκείς και κάποιοι με απογοήτευσαν καθώς αποδείχθηκαν κατώτεροι των όσων πίστευα γι αυτούς. Ελπίζω να μην έβλαψαν σημαντικά την μεγάλη στρατιωτική οικογένεια.

Ευχαριστώ επίσης τους πολιτικούς μου προϊσταμένους για την εμπιστοσύνη τους τα χρόνια που ήμουν ΑΓΕΕΘΑ. Είχα την τιμή να γνωρίσω πραγματικούς λεβέντες και πατριώτες πολιτικούς, αλλά και κάποιους που με έκαναν να καταλάβω γιατί η χώρα μας βρίσκεται σε κρίση.

Ευχαριστώ τέλος την οικογένεια μου και ιδίως την σύζυγό μου Κατερίνα που στάθηκε δίπλα μου σ’ όλες τις αντιξοότητες της ζωής του στρατιωτικού όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς την στήριξή τους δεν θα είχα καταφέρει τίποτα.

Κάνοντας μια αναδρομή στη μακρά πορεία μου στην υπηρεσία του Έθνους και των Ενόπλων Δυνάμεων θα ήθελα να σταθώ σε τρία μόνο σημεία, από τα πολλά που μου έρχονται στο νου, και για τα οποία είμαι ιδιαίτερα περήφανος.

Πρώτα στο ότι υπήρξα μέλος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αυτά τα τελευταία 44 χρόνια, και έζησα τον μετασχηματισμό και την μετεξέλιξη των ΕΔ. Τον Σεπτέμβριο του 1974 όταν εισήλθα στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, οι Ένοπλες Δυνάμεις μόλις άρχιζαν να βγαίνουν βαριά τραυματισμένες ηθικά από την δικτατορία και την τραγωδία της Κύπρου. Η δημοτικότητά μας άγγιζε το απόλυτο ναδίρ. Οι στρατιωτικοί ήταν αντικείμενα φόβου, χλευασμού και απαξίωσης. Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά, με μεγάλη υπερηφάνεια διαπιστώνω ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται στην κορυφή της δημοτικότητας και χαίρουν της πλήρους αποδοχής των συμπατριωτών μας ως ο θεσμός που όλοι, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, εμπιστεύονται και εκτιμούν. Είμαστε αποτελεσματικοί, τίμιοι, πειθαρχημένοι, νομοταγείς και αξιοπρεπείς και ο ελληνικός λαός είναι περήφανος για μας. Κρατηθήκαμε μακριά από τη πολιτική, και από οποιαδήποτε μη επιτρεπόμενη ή μη αποδεκτή πολιτικοκοινωνική εμπλοκή. Η οποιαδήποτε εκτροπή από οποιονδήποτε κι αν συνέβη, δεν αμαύρωσε την εικόνα μας γιατί αντιμετωπίστηκε άμεσα και αποτελεσματικά. Αυτό είναι αναμφίβολα ένα τεράστιο επίτευγμα που οφείλεται στη σοβαρότητα, στον επαγγελματισμό, στην αποτελεσματικότητα, στην αξιοπρέπεια, στην ανιδιοτέλεια, στην προσφορά και πολλές φορές στην ατομική θυσία των στρατιωτικών μας. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό όπως περήφανοι πρέπει να είναι όλοι όσοι υπηρέτησαν με οποιοδήποτε τρόπο (μόνιμοι και κληρωτοί) στις Ένοπλες Δυνάμεις τα τελευταία σαράντα τέσσερα χρόνια.

Δεύτερο σημείο είναι το ότι η κρίση με την Τουρκία έχει δημιουργήσει μια στατική επιχειρησιακή διάταξη με απαιτήσεις υψηλής ετοιμότητας χωρίς εναλλαγές. Πρόκειται για μια καφκική συγκυρία που έχει σφραγίσει τις ζωές όλων μας. Η στατική υπηρεσία στον «Έβρο και τα νησιά», το «σκοπούν και οι περιπολίες του Στόλου» και τα ατελείωτα «readiness» της Αεροπορίας μας έχουν σφραγίσει και έχουν «καταναλώσει» τις ζωές όλων μας. Είναι απίστευτα δύσκολο, θεωρητικά ακατόρθωτο, Ένοπλες Δυνάμεις να διατηρηθούν σε καταστάσεις παρατεταμένης υψηλής ετοιμότητας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Και όμως εμείς είμαστε στην κατάσταση αυτή για πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Πληρώσαμε και πληρώνουμε ατομικό και συλλογικό τίμημα, αλλά το πετύχαμε. Δεν διαλυθήκαμε και δεν αποθαρρυνθήκαμε. Μείναμε και μένουμε στη θέση μας όπως την πρώτη μέρα. Όχι σε θεωρητικό πλαίσιο. Αυστηρές ολιγόλεπτες ή ολιγόωρες ετοιμότητες κρατούν το προσωπικό μας σε ετοιμότητα. Και είναι πραγματικές ετοιμότητες γιατί τις δοκιμάζουμε διαρκώς. Και τις επαληθεύουμε συνεχώς. Με κρύο, με καύσωνα, με βροχή, με χιόνι, ημέρα και νύχτα, όταν η σειρήνα του συναγερμού ακουστεί θα πρέπει για μια ακόμα φορά να επαληθεύσουμε τις δυνατότητές μας. Και το κάνουμε. Επαγρυπνούμε και αποτρέπουμε. Με απόλυτη επιτυχία. Σαράντα τέσσερα χρόνια τώρα.

Τρίτο σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι ο Εθνικός μας Ύμνος. Είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος που διέταξα σαν Αρχηγός ΓΕΕΘΑ το 2012 όλο το στρατιωτικό προσωπικό να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο όταν αυτός παιανίζεται από τη Μουσική. Ο Εθνικός Ύμνος δεν είναι ένα τραγούδι. Είναι η μοναδική για όλους τους Έλληνες, έμμετρη και μελωδική επανάληψη της διακήρυξης της δύναμης, της περηφάνιας, του ηθικού και της αξίας μας. Και πρέπει να το θυμίζουμε αυτό σε όλους. Σε φίλους και εχθρούς. Μέσα και έξω από τα σύνορα. Για καθησυχασμό ή για αποτροπή. Λοιδορήθηκα γι’ αυτή μου την απόφαση από κάποιους «προοδευτικούς» δημοφιλείς αμυντικούς συντάκτες και πολιτικούς, που δεν καταλάβαιναν το λόγο. Δεν πειράζει. Φοβάμαι ότι δεν θα τον καταλάβουν ποτέ. Είναι πολύ αργά γι αυτούς. Θα προχωρήσουμε χωρίς τους αρνητές της υπερηφάνειας μας. Υποστηρίχθηκα όμως από το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων, της κοινωνίας μας και των πολιτικών μας και αυτό μου φτάνει.

Έφτασα στα ανώτατα εθνικά και ευρωπαϊκά στρατιωτικά αξιώματα και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό. Ένα πανίσχυρο και ανθρωποβόρο μείγμα στρατηγικής, πολιτικής, διπλωματίας, τακτικισμού, εθνικών και διεθνών σκοπιμοτήτων και πολλές φορές προσωπικών επιδιώξεων και φιλοδοξιών αποτελεί συνήθως την καθημερινότητα στο επίπεδο αυτό. Δύσκολο να το δεχτείς, ακόμα πιο δύσκολο να το αντέξεις, εξαιρετικά δύσκολο να το τιθασεύσεις. Τελικά όμως το καταφέρνεις. Τίποτα όμως δεν θα αντικαταστήσει στα όνειρά μου τις στιγμές που ως νεαρός Αξκος μαζί με τους συναδέλφους και τους στρατιώτες μου δοκίμαζα την ετοιμότητα και την μαχητική ικανότητά μας να επαληθεύσουμε για μια ακόμα φορά την δυνατότητά μας να υπερασπιζόμαστε και να κρατάμε αυτόν τον τόπο ελεύθερο και ελληνικό.

Κρατήστε τα λάβαρα μας ψηλά και αναπεπταμένα. Με τιμή, υπερηφάνεια και δύναμη. Πυκνώστε τις γραμμές μας και σταθείτε όρθιοι απέναντι στη καταιγίδα. Μας αξίζει μια καλύτερη Ελλάδα, περήφανη και ισχυρή".