Write on Τρίτη, 29 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης

Η τελετή στο στρατόπεδο Αποστολάκη της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε Χανίων, έφτανε στο τέλος της... Λίγο νωρίτερα η ηγεσία των ΕΔ, η οικογένεια των Καταδρομέων, οι βετεράνοι του '74, συγγενείς και φίλοι των πεσόντων τίμησαν τη θυσία τους με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την Επιχείρηση ΝΙΚΗ και τα τραγικά γεγονότα της Κύπρου. (Δείτε το ρεπορτάζ ΕΔΩ)

Στο χώρο όπου πραγματοποιήθηκε η δεξίωση, ανάμεσα στους Καταδρομείς της 1ης ΜΑΛ, ξεχωρίσαμε ένα παλικάρι με πράσινο μπερέ και με το όνομά του στο χιτώνιο, στο μέρος της καρδιάς να γράφει: ΜΠΙΚΑΚΗΣ Ε.

Ο Μανόλης Μπικάκης φορά με περηφάνια τον πράσινο Μπερέ, στο ίδιο μέρος απ'όπου το 1974 ξεκίνησε ο θείος του για τη Κύπρο!

Ρωτήσαμε τον Διοικητή της 1ης ΜΑΛ, Αντισυνταγματάρχη (ΠΖ) Βασίλειο Μήτσιο, για το αν ο Καταδρομέας που υπηρετεί υπό τις διαταγές του έχει σχέση με τον θρύλο της Α' ΜΚ, τον Μανόλη Μπικάκη, ο οποίος έμεινε στην ιστορία των Δυνάμεων Καταδρομών αλλά και συνολικά των Ενόπλων Δυνάμεων ως ο άνδρας που κατέστρεψε με το ΠΑΟ του έξι τουρκικά άρματα μάχης, κατά τη διάρκεια της προώθησης των δυνάμεων του Αττίλα στα περίχωρα της Λευκωσίας κατά τον δεύτερο γύρο της εισβολής.

Είναι ανιψιός του! Μας είπε ο γεμάτος περηφάνια ο Διοικητής της 1ης ΜΑΛ και φώναξε τον Καταδρομέα κοντά μας. Κοιτάζοντας το νεαρό παλικάρι, η ομοιότητα με τον Μανόλη Μπικάκη μας έκανε να ανατριχιάσουμε! Κάτι που κάνει και τους δικούς του ανθρώπους υπερήφανους, καθώς στο πρόσωπο του παιδιού τους του Μανόλη "βλέπουν" να ζωντανεύει ο ήρωας Καταδρομέας του 1974, ο οποίος υπηρέτησε στο ίδιο στρατόπεδο πριν από 40 ακριβώς χρόνια! Από εκεί ξεκίνησε μαζί με τους συντρόφους του για τη Κύπρο όπου τίμησαν τα ελληνικά όπλα!

O 20χρονος Καταδρομέας Μανόλης Μπικάκης, πλάι στη φωτογραφία του θείου του, ο οποίος τον Ιούλιο του 1974 κατατρόπωσε τους Τούρκους στη Κύπρο, καταστρέφοντας έξι άρματα μάχης!

O 20χρονος Καταδρομέας Μανόλης Μπικάκης, πλάι στη φωτογραφία του θείου του, ο οποίος τον Ιούλιο του 1974 συμμετείχε στην Επιχείρηση Νίκη, ενώ στις 16 Αυγούστου 1974 συμμετείχε στην ομάδα των Καταδρομέων που εξουδετέρωσαν τουρκικά άρματα, τα οποία απειλούσαν την ίδια την Λευκωσία!

Πριν από λίγο καιρό ο νεαρός Μανόλης Μπικάκης επέλεξε να αφήσει την Αγγλία όπου ζούσε και σπούδαζε για να επιστρέψει στην Ελλάδα, προκειμένου να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Η επιλογή των Ειδικών Δυνάμεων ήταν αυτονόητη για τον ίδιο, όπως και η ένταξή του στην 1η ΜΑΛ, στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Κρήτη!

Τιμητικό Δίπλωμα στον Μανόλη Μπικάκη, ο οποίος κατέλαβε την τρίτη θέση στην εκπαίδευση του ΠΕΝ... Φέρει την υπογραφεί του νυν Διοικητή της 1ης ΜΑΛ, Αντισυνταγματάρχη (ΠΖ) Βασίλειου Μήτσιου.

Τιμητικό Δίπλωμα στον Μανόλη Μπικάκη, ο οποίος κατέλαβε την τρίτη θέση στην εκπαίδευση του ΠΕΝ... Φέρει την υπογραφεί του νυν Διοικητή της 1ης ΜΑΛ, Αντισυνταγματάρχη (ΠΖ) Βασίλειου Μήτσιου.

Στο στρατόπεδο της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε, συναντήσαμε τον πατέρα και τον αδελφό του νεαρού Καταδρομέα. Ο Μιχάλης και ο Γιώργος Μπικάκης βρέθηκαν στα Χανιά για να τιμήσουν και αυτοί με τον δικό τους τρόπο τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων. Γεμάτοι ικανοποίηση, αλλά και με τη συγκίνηση να περισσεύει, καμαρώνουν πλέον για τον δικό τους άνθρωπο με το "βαρύ" επίθετο, να βρίσκεται στα ίδια χώματα με τον αείμνηστο Μπικάκη.

Ο Μανόλης Μπικάκης και ο πατέρας του Μιχάλης, κατά τη διάρκεια της τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Μάλεμε.

Ο Μανόλης Μπικάκης και ο πατέρας του Μιχάλης, κατά τη διάρκεια της τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Μάλεμε.

Ο Μανόλης Μπικάκης και ο πατέρας του Μιχάλης, κατά τη διάρκεια της τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Μάλεμε.

Ο Μανόλης Μπικάκης και ο πατέρας του Μιχάλης, αδερφός του Ήρωα Καταδρομέα της Α' ΜΚ το 1974.

O Μανόλης Μπικάκης με τον αδερφό του Γιώργο...

Ο Μανόλης Μπικάκης με τον αδελφό του Γιώργο, κατά τη διάρκεια της τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Μάλεμε.

Ο Μανόλης Μπικάκης με τον αδελφό του Γιώργο, κατά τη διάρκεια της τελετής που πραγματοποιήθηκε στο Μάλεμε.

Η τιμή και το παράπονο

Δέχτηκαν να μας μιλήσουν γι αυτή την ξεχωριστή στιγμή, για τα συναισθήματά τους αλλά και για ένα μεγάλο τους παράπονο... Τις ανακρίβειες που χρόνια τώρα γράφονται για τον Μπικάκη, όχι για τις ηρωικές στιγμές του στο πεδίο της μάχης, αλλά για την προσωπική του ζωή και κυρίως για το άμεσο περιβάλλον του.

Ο Μανόλης Μπικάκης, γεννήθηκε στο Αμύγδαλο ένα μικρό χωρίο του Ηρακλείου που σήμερα ανήκει στα διοικητικά όρια του δήμου Αστερουσίων και όχι στην Ασή Γωνιά Χανίων όπως -λανθασμένα- έχει γραφτεί κατά κόρον μέχρι σήμερα!

Ο Μανόλης Μπικάκης, γεννήθηκε στο Αμύγδαλο ένα μικρό χωρίο του Ηρακλείου.

Ο Μανόλης Μπικάκης, γεννήθηκε στο Αμύγδαλο ένα μικρό χωρίο του Ηρακλείου που σήμερα ανήκει στα διοικητικά όρια του δήμου Αστερουσίων και όχι στην Ασή Γωνιά Χανίων όπως -λανθασμένα- έχει γραφτεί κατά κόρον μέχρι σήμερα! Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά. Το όνομα της συζύγου του είναι Νίκη (ναι, όπως και της ομώνυμης επιχείρησης μεταφοράς των Καταδρομέων στη Κύπρο...) και όχι Ελένη, όπως επίσης λανθασμένα αναπαράγεται. Σήμερα, ζει με τα δυο της παιδιά στην Αθήνα.

Απόσπασμα από την Ημερήσια Διαταγή της 35ης ΜΚ στις 17 Σεπτεμβρίου 1974, όπου ο Διοικητής της Ταγματάρχης (ΠΖ) Γεώργιος Παπαμελετίου προτείνει τον Μανόλη Μπικάκη για την απονομή Αριστείου Ανδραγαθίας!

Απόσπασμα από την Ημερήσια Διαταγή της 35ης ΜΚ στις 17 Σεπτεμβρίου 1974, όπου ο Διοικητής της Ταγματάρχης (ΠΖ) Γεώργιος Παπαμελετίου προτείνει τον Μανόλη Μπικάκη για την απονομή Αριστείου Ανδραγαθίας!

Ο Μανόλης Μπικάκης δεν έχει τιμηθεί για τις πράξεις ανδρείας του στην Κύπρο, όπως φυσικά και οι υπόλοιποι συμπολεμιστές του. Η Κρήτη, οι τοπικές αρχές και κυρίως η δημοτική αρχή της ιδιαίτερης πατρίδας του δεν έχουν αποδώσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε έναν Ήρωα της Κύπρου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 1994, σε τροχαίο δυστύχημα... Το ενδιαφέρον που είχε εκφραστεί στο παρελθόν από την Κύπρο δεν μετουσιώθηκε σε πράξη, ενώ ούτε και ο σύλλογος των βετεράνων συναδέλφων του έχει κάνει κάτι συγκεκριμένο.

Ανέκδοτη φωτογραφία του Μανόλη Μπικάκη, στη Κύπρο το Νοέμβριο του 1974. Τρεις μήνες νωρίτερα είχε δώσει ένα σκληρό μάθημα στους Τούρκους...

Ανέκδοτη φωτογραφία του Μανόλη Μπικάκη, στη Κύπρο το Νοέμβριο του 1974. Τρεις μήνες νωρίτερα είχε δώσει ένα σκληρό μάθημα στους Τούρκους...

Η πίσω πλευρά της ίδιας φωτογραφίας με την ιδιόχειρη αφιέρωση του Μανόλη Μπικάκη στον αδερφό του. 40 χρόνια μετά, ο Μιχάλης Μπικάκης καμαρώνει τον γιο του Καταδρομέα!

Η πίσω πλευρά της ίδιας φωτογραφίας με την ιδιόχειρη αφιέρωση του Μανόλη Μπικάκη στον αδερφό του. 40 χρόνια μετά, ο Μιχάλης Μπικάκης καμαρώνει τον γιο του Καταδρομέα!

Ελάχιστοι συγγενείς και φίλοι επισκέπτονται τον τάφο του στο χωριό του, ενώ ούτε το ΓΕΣ έχει μεριμνήσει όλα αυτά τα χρόνια να τιμήσει τη μνήμη του, με μια επιμνημόσυνη δέηση. Η χρονική συγκυρία της παρουσίας ενός Καταδρομέα στην ηγεσία του Ελληνικού Στρατού, του Αντιστρατήγου Χρίστου Μανωλά (ο οποίος ήταν χθες στο Μάλεμε και μάλιστα μίλησε με τον αδελφό του Μανόλη Μπικάκη) ελπίζουμε να λειτουργήσει καταλυτικά... Θα περιμένουμε.

Ο Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων Λεμεσού, για τον Μανόλη Μπικάκη.

Ο Σύνδεσμος Εφέδρων Καταδρομέων Λεμεσού, για τον Μανόλη Μπικάκη.

Ο Μανόλης Μπικάκης (στη μέση) σε άλμα εφέδρων Καταδρομέων στην Ουγγαρία!

Ο Μανόλης Μπικάκης (στη μέση) σε άλμα εφέδρων Καταδρομέων στην Ουγγαρία!

Ως επίλογο, επιλέξαμε να παραθέσουμε ... αριθμούς. Προέκυψαν από την συζήτηση που είχαμε με τον Μιχάλη Μπικάκη...

Ο Μανόλης Μπικάκης γεννήθηκε το 1954.
20 χρόνια μετά, το 1974 πολέμησε στη Κύπρο.
20 χρόνια αργότερα το 1994 έχασε τη ζωή του στο τροχαίο.
Τη χρονιά εκείνη γεννήθηκε ο γιος του αδελφού του, του Μιχάλη. Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1994, την ημέρα που θα γιόρταζε ο αδικοχαμένος θείος του...
Ο 20χρονος - σήμερα - ονομάστηκε Μανόλης Μπικάκης προς τιμήν του Ήρωα Καταδρομέα και πλέον στο Μάλεμε, το όνομα Εμμανουήλ Μπικάκης ακούγεται ξανά!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 27 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης

Συγκίνηση και περηφάνια για τα κατορθώματα του χθες, πίστη και βεβαιότητα πως αν απαιτηθεί και στο μέλλον οι Δυνάμεις Καταδρομών θα φωνάξουν ξανά παρών στα προσκλητήρια του Έθνους.

40 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων στη μαρτυρική Κύπρο, οι συγγενείς τους, οι βετεράνοι της 1ης Μοίρας Καταδρομών που πολέμησαν τον Αττίλα το 1974, η ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Στρατού, τα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στην Α' Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, πολιτικοί παράγοντες και τοπικοί φορείς τίμησαν τη μνήμη των πεσόντων στο καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Στο ετήσιο μνημόσυνο, το παρών έδωσαν μεταξύ άλλων ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χρίστος Μανωλάς (Διοικητής στο παρελθόν της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών), ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού Αντιναύαρχος Γεώργιος Αποστολάκης και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας Ευάγγελος Τουρνάς. 

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Ο διοικητής της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Βασίλειος Μήτσιος με την ομιλία του επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά πως η θυσία των Καταδρομέων κατά τη διάρκεια της αποστολής "ΝΙΚΗ" και το μαχητικό τους πνεύμα κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων, έχει μεταλαμπαδευτεί και στις επόμενες γενιές των Μονάδων Καταδρομών.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

"Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ ως ευλαβικοί προσκυνητές για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους ηρωικούς νεκρούς της 1ης Μοίρας Καταδρομών και της Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίοι τον Ιούλιο του 1974, ακολουθώντας τον δρόμο της τιμής και του καθήκοντος, με τις πράξεις τους δίδαξαν -για ακόμη μία φορά- ότι 'η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα (...) H Κύπρος εξακολουθεί να αγωνίζεται για τη δικαίωση. Εξακολουθεί να ψάχνει τα παιδιά της που αγνοούνται από τότε. Η θυσία των συναδέλφων μας που έπεσαν αγωνιζόμενοι για τα ιερά και τα όσια της φυλής μας πρέπει να γίνει για εμάς το παράδειγμα και φάρος φωτεινός για συνέχιση του αγώνα μέχρι την οριστική δικαίωση. Να γίνει η Κύπρος ενιαίο κράτος. Να επιστρέψουν οι πρόσφυγες στην πατρογονική τους γη", ανέφερε μεταξύ άλλων ο Διοικητής της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

1mnimos mal

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Συγκίνηση στο ετήσιο μνημόσυνο στο Μάλεμε, 40 χρόνια μετά τη θυσία των παλικαριών στη Κύπρο.

Το χρονικό της επιχείρησης ΝΙΚΗ περιέγραψε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο πρόεδρος των Βετεράνων Καταδρομέων, Παναγιώτης Αφάλης, ενώ η τελετή έκλεισε με το προσκλητήριο πεσόντων, την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, τον οποίο έψαλλαν και οι Καταδρομείς σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους!

Οι Βετεράνοι Καταδρομείς στο μνημείο της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 26 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Μνημόσυνο για τους Πεσόντες Καταδρομείς και τους Αεροπόρους της Επιχείρησης ΝΙΚΗ στη Κύπρο τον Ιούλιο του 1974, θα τελεστεί αύριο το πρωί στην έδρα της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε, εκεί απ' όπου ξεκίνησαν τα αερομεταφερόμενα τμήματα της Α' Μοίρας Καταδρομών και της Διμοιρίας της Γ' ΜΑΚ για να ενισχύσουν τις ελληνικές δυνάμεις που μάχονταν τον Αττίλα.

Η επιμνημόσυνη δέηση, θα τελεστεί μπροστά από το μνημείο της Α' ΜΑΛ, παρουσία μεταξύ άλλων και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού Αντιστρατήγου Χρίστου Μανωλά, ο οποίος θα βρίσκεται αύριο στα Χανιά για να παραστεί στις εκδηλώσεις με τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τα δραματικά γεγονότα στη Κύπρο.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter 

Write on Κυριακή, 23 Ιουλίου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Τον Ιούλιο του 1974 η 181 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού με Διοικητή τον Αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού Στυλιανό Καλμπουρτζή έδρευε στο στρατόπεδο Ιωάννη Στυλιανού στο χωριό Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Η Μοίρα διέθετε 12 πυροβόλα των 25 λιβρών Αγγλικής προελεύσεως ενταγμένα σε τρεις πυροβολαρχίες των τεσσάρων πυροβόλων η κάθε μια.

Την 20η Ιουλίου 1974, με την εκδήλωση της Τουρκικής Εισβολής, η Μοίρα, εκτός της Γ' Πυροβολαρχίας, είχε κινηθεί από το στρατόπεδο της στο Τρίκωμο και μέσω του νέου δρόμου Λευκωσίας - Αμμοχώστου και είχε αναπτυχθεί στον χώρο τάξεως της στη περιοχή Ασιεντρούσα της διάβασης Μπέλλα Παϊς, 2,5 χλμ περίπου βορειοδυτικά του χωριού Συγχαρί στον Ανατολικό Πενταδάκτυλο.

Η Γ' Πυροβολαρχία της Μοίρας είχε παραμείνει στη περιοχή παρά το χωριό Στύλλοι της Αμμοχώστου και ανέλαβε αποστολή άμεσης υποστήριξης της Ι ΑΤΔ, Κατά τη πρώτη φάση της Τουρκικής Εισβολής είχε εκτελέσει βολές κατά του Τουρκικού Τομέα της πόλεως της Αμμοχώστου από τη περιοχή του χωριού Στύλλοι.

Κατά τη διαδρομή της προς το χώρο τάξεως της, έξω από το χωριό Συγχαρί, η Μοίρα αποτέλεσε στόχο της Τουρκικής Αεροπορίας με αποτέλεσμα να έχει τούς δύο πρώτους νεκρούς της, τον Γιαννή Στυλλή από το Τρίκωμο γιο του ήρωα της Ε.Ο.Κ.Α. Γιαννή Στυλλή από τον οποίο πήρε το όνομα και το στρατόπεδο της, και τον Τάσο Αναστασίου.

Στη περιοχή τάξης της η Μοίρα είχε θέσει υπό διοίκηση της την 191 Πυροβολαρχία Ορεινού Πυροβολικού, που έδρευε τότε στη περιοχή Προφήτη Ηλία και διέθετε ορειβατικά πυροβόλα Μ1Α1 των 75 χιλιοστών και αποτέλεσαν μαζί ομάδα Μοίρας.

Ο τομέας ευθύνης της ομάδας Μοίρα εκτεινόταν από τη περιοχή του Τ/Κ χωριού Αγύρτα νοτιοδυτικά μέχρι το Τ/Κ χωριό Τέμπλος βορειοδυτικά.

Από το χώρο τάξεως της η Μοίρα υποστήριζε με τα πυρά της τις ηρωικές προσπάθειες της 32 Μοίρας Καταδρομών και του 399 Τάγματος Πεζικού στις περιοχές Άσπρη Μούττης, Αγύρτας, Αγίου Ιλαρίωνα, και Δυτικής Αλωνάγρας καθώς και τον αγώνα του 3ου Τ.Σ. εναντίον του προγεφυρώματος και του θύλακα Κιόνελι-Αγύρτας. Η Μοίρα επίσης εκτελούσε αποστολή άμεσης υποστήριξης του 361 Τ.Π. στη περιοχή του Ανατολικού Πενταδακτύλου και με τις ακριβείς βολές της, δημιούργησε προϋποθέσεις επιτυχημένων ενεργειών για το Τάγμα καθώς και για τις άλλες υποστηριζόμενες Μονάδες κατά τη πρώτη ημέρα των επιχειρήσεων.

Από υπάρχουσες μαρτυρίες τα πυρά της Μοίρας προκάλεσαν εξοντωτικές καταστροφές και κόλαση πυρός στις γραμμές των Τουρκικών Δυνάμεων στη περιοχή.

Με τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 16.00 της 22/07/74, η Μοίρα παρέμεινε ταγμένη στη περιοχή Ασιεντρούσα στη διάβαση του Μπέλλα-Παΐς.

Μετά τη κατάπαυση του πυρός, οι Τουρκικές δυνάμεις συνέχιζαν να ενεργούν επιθετικά σε όλα τα μέτωπα στο προγεφύρωμα που είχαν δημιουργήσει και κυρίως στον ανατολικό Πενταδάκτυλο, όπου αμυνόταν η 32 Μ.Κ. και το 399 Τ.Π. με αποτέλεσμα οι μονάδες αυτές να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και να μετακινηθούν ανατολικότερα.

Αμέσως μετά την απαγκίστρωση των τμημάτων της Εθνικής Φρουράς από τη περιοχή, Τουρκικό τάγμα πεζικού και τμήματα Τ/Κ καταδρομέων κατέλαβαν το ύψωμα Αλωνάγρα και είχαν βρεθεί σε οπτική επαφή με τις θέσεις τάξεως της Μοίρας και απειλούσαν με αποκοπή το δρομολόγιο Συγχαρί - Μπέλλα Παϊς κοντά στη διασταύρωση με το δρομολόγιο προς Κάτω Δίκωμο.

Αργά το απόγευμα οι Αξιωματικοί της 181 Μ.Π.Π. διαπίστωσαν ότι η Μοίρα παρέμεινε πλήρως ακάλυπτη απέναντι στα Τούρκικα τμήματα που κινούνταν στη περιοχή. Τότε αποφασίστηκε η αποστολή σήματος στο Γ.Ε.Ε.Φ. με το οποίο η Μοίρα ζητούσε έγκριση για να εγκαταλείψει άμεσα την προωθημένη και ακάλυπτη θέση της. Με τη λήψη του σήματος το Γ.Ε.Ε.Φ. έστειλε στη περιοχή το πρωί της 23/7/1974 το Διοικητή Πυροβολικού Γ.Ε.Ε.Φ. Συνταγματάρχη Πούλλο Γεώργιο για να ενημερωθεί για τη κατάσταση και ταυτόχρονα να δώσει διαταγές για τις ενέργειες της Μοίρας.

Ο Σχης Πούλλος στη πορεία του προς τη θέση που ήταν ταγμένη η 181 Μ.Π.Π. πέρασε από το Σταθμό Διοικήσεως του 361 Τ.Π., που βρισκόταν πίσω από τη θέση της 181 Μ.Π.Π. και συνάντησε τον Διοικητή του τάγματος Αντισυνταγματάρχη ( ΠΖ ) Χάντζο Δημήτριο. Ο Ανχης Χάντζος αφού ενημέρωσε το Σχη Πούλλο για τη κατάσταση στη περιοχή του σύστησε να διατάξει την άμεση και χωρίς χρονοτριβή υποχώρηση της 181 Μ.Π.Π. και την τάξη της σε ασφαλέστερη θέση για να αποφευχθεί η προσβολή και καταστροφή της από τις Τούρκικες δυνάμεις. Αμέσως ο Σχης Πούλλος πήγε στις θέσεις της 181 Μ.Π.Π. και συνάντησε τον Διοικητή της Μοίρας Ανχη (ΠΒ) Καλπουρτζή Στυλιανό ο οποίος του ζήτησε να διατάξει την αναδίπλωση της Μοίρας εξηγώντας του, τους κινδύνους που εγκυμονούσε η ακάλυπτη παρουσία της στη περιοχή.

Ο Σχης Πούλλος αρνήθηκε λέγοντας ότι « το Πυροβολικό ουδέποτε υποχωρεί και ότι αν χρειαστεί, οι πυροβολητές της 181 Μ.Π.Π. θα πέσετε μέχρι το τελευταίο όπως οι πυροβολητές του Κοσκινά στη Πτολεμαίδα το 1912 » ( Ο Υπολοχαγός Κοσκινάς και οι πυροβολητές του έπεσαν όλοι επί των πυροβόλων τους στη Μάχη της Πτολεμαίδας το 1912, όταν είχαν προσβληθεί από Τούρκικο Πεζικό).

Μετά την αποχώρηση του Σχη Πούλλου και περί την 12:00 παρατηρήθηκε κίνηση Τουρκικών Δυνάμεων, τάγματος πεζικού και Τ/Κ καταδρομέων προς τη διασταύρωση του δρόμου προς Συγχαρί με το δρόμο προς Κάτω Δίκωμο.

Στρατιώτες της Μοίρας δέχτηκαν πυρά από μεγάλη απόσταση από τις Τούρκικες Δυνάμεις. Η κατάληψη της διασταύρωσης και του μόνου δρομολογίου διαφυγής είχε ήδη ολοκληρωθεί. Το τραγικό τέλος που θα επακολουθούσε είχε προδιαγραφεί.

Περί την 14:00 ώρα είχε εγκριθεί από το ΓΕΕΦ και η μετακίνηση της Μοίρας σε ασφαλέστερη περιοχή. Ήταν ήδη πολύ αργά. Η διαφυγή της Μοίρας προς Συγχαρί ήταν πλέον αδύνατη.

Ο Διοικητής της Μοίρας μετά από πίεση των αξιωματικών της Μοίρας καθώς και της 191 Π.Ο.Π. ( Πυροβολαρχία Ορεινού Πυροβολικού ) που δρούσε υπό τη Διοίκηση της 181 Μ.Π.Π. και έγκριση από τη Διοίκηση Πυροβολικού ΓΕΕΦ, αποφάσισε να μετακινήσει τη Μοίρα ανατολικότερα και σε πιο ασφαλισμένη θέση. Το δρομολόγιο όμως που είχε επιλεγεί μετά από συμβουλή καταδρομέων της 32 Μ.Κ. που γνώριζαν τη περιοχή αποδείχτηκε μετά από αναγνώριση που εκτέλεσε ο Διοικητής της Μοίρας, αδιέξοδο για το μεγάλο όγκο της φάλαγγας που αποτελούσε τη Μοίρα. Τότε αποφασίστηκε και εγκρίθηκε από τη Διοίκηση Πυροβολικού η κίνηση της Μοίρας προς Συγχαρί.

Με την προσέγγιση της φάλαγγας στη διασταύρωση του δρόμου προς Κάτω Δίκωμο και Συγχαρί, η Μοίρα προσβλήθηκε από τα Τούρκικα τμήματα που είχαν στο μεταξύ οργανώσει ενέδρα βάλλοντας προς τη Μοίρα με πυκνά πυρά πεζικού και κυρίως με βλήματα όλμων και βαριά πολυβόλα με αποτέλεσμα η Μοίρα να ακινητοποιηθεί και να καταστραφεί και μεγάλος αριθμός Αξιωματικών και στρατιωτών να σφαγιαστούν.

Μετά τη προσβολή της Μοίρας ακολούθησε σκληρή και άνιση μάχη εκ του συστάδην πρωτοφανής σε αγριότητα για δύο περίπου ώρες με τους πυροβολητές της 181 Μ.Π.Π. και της 191 Π.Ο.Π. να αρνούνται να εγκαταλείψουν τα πυροβόλα τους και να πέφτουν νεκροί πάνω σε αυτά.

Μαρτυρίες αναφέρουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλε τις κρίσιμες εκείνες ώρες ο ήρωας Διοικητής της Μοίρα Αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής Στυλιανός εκθέτοντας τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των "παιδιών του" όπως αποκαλούσε τους στρατιώτες του.

Στην Ελληνική Ιστορία δεν υπάρχει παρόμοιο παράδειγμα αυτοθυσίας όπου πυροβολητές, να δίνουν μάχη εναντίον τάγματος πεζικού και ειδικών δυνάμεων, να μην εγκαταλείπουν τα πυροβόλα τους και να προτιμούν να πεθάνουν πάνω σε αυτά, εκτός από τη περίπτωση της πυροβολαρχίας του Υπολοχαγού Κοσκινά στη μάχη της Πτολεμαΐδας το 1912.

Η Μοίρα μέτρησε 37 Αγνοούμενους ( 34 της 181 Μ.Π.Π. και 3 της 191 Π.Ο.Π. ) μεταξύ των οποίων ήταν για 41 περίπου χρόνια και ο Διοικητής της Αντισυνταγματάρχης (ΠΒ) Καλμπουρτζής Στυλιανός ο οποίος επέδειξε σπάνια χαρίσματα πίστεως στον όρκο και το καθήκον του «Ου καταισχύνω όπλα τα ιερά», ανδρείας, ηρωισμού, πατριωτισμού και αυτοθυσίας. Είτε ζουν είτε πέθαναν είναι όλοι τους Αθάνατοι. Αυτοί οι Άνδρες αποτελούσαν την 181 Μ.Π.Π. και έδωσαν με τη Θυσία τους ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση στις νεώτερες γενιές.

Η Θυσία της Μοίρας αποτελεί μια ακόμα χρυσή σελίδα Δόξας στην Ιστορία της Κύπρου και ένα Στίγμα Ντροπής και Ανανδρίας για το Τουρκικό Στρατό ο οποίος σε χρόνο ανακωχής εξόντωσε την 181 Μ.Π.Π. - ΠΗΓΗ

Δείτε τo συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με τίτλο Το Βουνό Της Σιωπής που αναφέρεται στα δραματικά γεγονότα και τη θυσία της 181 Μ.Π.Π.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 23 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Σαράντα χρόνια η - ένοχη - πολιτεία αδιαφορεί προκλητικά για τους βετεράνους πολεμιστές της Κύπρου. Η πρόκληση μάλιστα αυτή, πέρα από διαχρονική είναι υπεράνω προσώπων και κομμάτων:

-Ο Καραμανλής, ο αποκαλούμενος και ... "Εθνάρχης" πίστευε ότι η Κύπρος ήταν μακριά... Πως θα εξαργύρωνε το "γραμμάτιο" της επιστροφής θα μου πείτε...
-Ο Α. Παπανδρέου που έταξε πως θα άνοιγε τον φάκελο της Κύπρου συμβιβάστηκε κι αυτός... Γιατί άραγε;
-Ο Μητσοτάκης ούτε που ακούμπησε.
-Ο Σημίτης, δεν περιμέναμε να ακουμπήσει.
-Ο Καραμανλής ο Β' ξεχάστηκε στου Μπαϊρακτάρη.
-Ο Γ. Παπανδρέου χορεύει ακόμα με τον Τζεμ...
-Οι υπηρεσιακοί δεν πιάνονται...

Τους έγραψαν πολεμιστές του '40 για να τους δώσουν ένα ψίχουλο, σβήνοντας από τα στρατιωτικά τους μητρώα κάθε τι που είχε σχέση με τη Κύπρο... Οι πολιτικοί πόνταραν στη λησμονιά και την αδιαφορία του κόσμου και κέρδισαν... 

Κάπου στο ενδιάμεσο, έγραψαν με χέρι που έτρεμε τη λέξη "ΚΥΠΡΟΣ" στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα... (Σςςςς... Μη πούμε ανοικτά πως πολεμήσαμε στη Κύπρο και μας ακούσουν!). Α, να μην αδικήσω τους πολιτικούς μας: Έκαναν και μια εκδήλωση και έδωσαν μετάλλια και διπλώματα. Λες και οι βετεράνοι συμμετείχαν στο Euro 1974...

Και ερχόμαστε σήμερα στον Σαμαρά ο οποίος προσκάλεσε και δέχτηκε (Ω τι τιμή!) τα μέλη του "Πανελληνίου Συλλόγου Πολεμιστών Κύπρου 64 - 67 - 74" στο Μαξίμου, για περισσότερο - λέει - από 20 λεπτά! Δεν θα μεταφέρω εδώ, το ύφος και το περιεχόμενο των οργισμένων μηνυμάτων που έχω λάβει τις τελευταίες ημέρες από πολεμιστές της Κύπρου, γι αυτή την ιστορία και τους πραγματικούς της σκοπούς... 

Τα μέλη του Συλλόγου μάλιστα, έδωσαν στον πρωθυπουργό και μια πλακέτα - αυτή που κρατάει ο Σαμαράς στη φωτογραφία - να την έχει στο γραφείο του να τους ... θυμάται. Θα μου πείτε, πλακέτες έπαιρναν τόσα χρόνια από την πολιτεία, πλακέτα έδωσαν...

Γελοιότητες!

Το έγραψα και θα το ξαναγράψω:

Τιμή και δικαίωση για τους βετεράνους της Κύπρου, για τα παλικάρια που θυσιάστηκαν για την πατρίδα, γι αυτούς που είναι ακόμα αγνοούμενοι, γι αυτούς που παραμένουν σκιές στα ψυχιατρεία, αλλά και για όλους όσοι κουβαλούν 40 χρόνια μετά τα σημάδια του πολέμου στις ψυχές και στο σώμα τους, θα είναι το άνοιγμα του Φακέλου της Κύπρου και η απόδοση ευθυνών!

Μέχρι να γίνει αυτό, το πρώτο βήμα από το επίσημο Ελληνικό κράτος θα πρέπει να είναι η αναγνώριση της προσφοράς και η απόδοση - έστω και καθυστερημένα - των οφειλόμενων από τιμών, ηθικών και υλικών σε όσους πολέμησαν στη Κύπρο. Από την άλλη πλευρά, η διάδοση του αγώνα και της θυσίας των πολεμιστών στις νεότερες γενιές, η αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψής τους για όσα έχουν ακουστεί εις βάρος τους 40 χρόνια τώρα, θα πρέπει να είναι ο μοναδικός και αδιαπραγμάτευτος στόχος όσων θέλουν να φέρουν τον - βαρύ - τίτλο των εκπροσώπων...

Τίποτα λιγότερο!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter