Write on Πέμπτη, 09 Ιουνίου 2016 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Ο γνήσιος πατριωτισμός εν μέσω της κρίσης που ταλανίζει την Ελλάδα και πώς αυτός μπορεί να ενώσει ξανά τους Έλληνες και να μας κάνει δυνατούς για να βγούμε νικητές από την επίπονη δοκιμασία, είναι το θέμα του νέου βιβλίου Κρίση και πατριωτισμός του εκδότη-αρθρογράφου Σάββα Καλεντερίδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ινφογνώμων, το οποίο παρουσιάστηκε τη Δευτέρα στο βιβλιοπωλείο Ιανός.

Πλήθος κόσμου γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα όπου γινόταν η παρουσίαση του βιβλίου, ανάμεσά τους πιστοί αναγνώστες των άρθρων και των βιβλίων του Σάββα Καλεντερίδη, πολιτικοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες. Ο Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α. Παναγιώτης Μπαλές, ο πρόεδρος του Core Capital Partners Γιώργος Τανισκίδης και ο δικηγόρος Παναγιώτης Μπαλακτάρης παρουσίασαν το θέμα του πατριωτισμού από την οπτική γωνία τριών διαφορετικών γενεών.

2 kalenteridis ianos biblio

Την εκδήλωση χαιρέτισε ο εκδότης των εφημερίδων Δημοκρατία και Κυριακάτικη Δημοκρατία Ιωάννης Φιλιππάκης, ενώ τη συζήτηση συντόνισε η διευθύντρια των εκδόσεων Ινφογνώμων Χριστίνα Χαφουσίδου. Όλοι οι ομιλητές μίλησαν με τιμητικά λόγια για τον συγγραφέα, τον πατριωτισμό του, και κυρίως τις μέχρι σήμερα ενέργειές του υπέρ της πατρίδας με μόνο γνώμονα το συμφέρον της.

Αναφερόμενοι στον πατριωτισμό ως έννοια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα τα τελευταία χρόνια, ενώ συχνά συγχέεται με τον εθνικισμό και παρεξηγείται. Κάλεσαν τους παρευρισκομένους να ψάξουν και να βρουν μέσα τους τον πατριωτισμό που έχει απωλέσει έδαφος, να κλείσουν τα αυτιά τους στις ιδεοληψίες και τους λαϊκιστές πολιτικούς.

Ο Ιωάννης Φιλιππάκης, από την πλευρά του, χαρακτήρισε τον συγγραφέα «σύγχρονο ήρωα» που ήδη συγκαταλέγεται στο πάνθεον των ηρώων αυτής της χώρας «με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό». «Αυτή άλλωστε δεν είναι η τύχη των Ελλήνων ηρώων ανά τους αιώνες; Ο Σάββας σε μια σειρά άρθρων του προσπάθησε και προσπαθεί ακόμα να φωτίσει όλες τις πτυχές της κρίσης για το έθνος μας» είπε ο εκδότης των εφημερίδων Δημοκρατία και Κυριακάτικη Δημοκρατία.

3 kalenteridis ianos biblio

Φανερά συγκινημένος από όλα όσα ακούστηκαν για εκείνον προσωπικά αλλά και για το νέο του βιβλίο, που αποτελεί μια επιτομή των παρεμβατικών άρθρων του της τελευταίας 6ετίας, ο Σάββας Καλεντερίδης αναφέρθηκε στην ανάγκη επαναδιατύπωσης του όρου «πατριωτισμός». Εντύπωση προκάλεσε στο κοινό μια δυσοίωνη πρόβλεψή του:
«Εάν δεν κάνουμε κάτι τώρα, το 2050 δεν θα υπάρχει ούτε Ελλάδα, ούτε Κύπρος, ούτε και ελληνικό έθνος όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Ο τόπος θα κατοικείται από ένα ανομοιογενές συνονθύλευμα που θα μιλάει κάτι σαν ελληνικά» είπε.

«Τον πατριωτισμό, τον οποίο αν ανακαλύψουμε ξανά, αναδιφώντας στις ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας, αν τον επαναφέρουμε στο προσκήνιο και αν επανακαθορίσουμε και ενστερνιστούμε την έννοιά του με όρους του 21ου αιώνα, τότε και μόνον τότε θα βρούμε το νήμα που θα μας ενώσει, θα μας κάνει πιο δυνατούς και θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση» πρόσθεσε.

Στην εκδήλωση το παρών έδωσαν μεταξύ άλλων οι βουλευτές της ΝΔ Σάββας Αναστασιάδης και Γιώργος Βλάχος και οι πρώην υπουργοί Ευριπίδης Στυλιανίδης και Άκης Γεροντόπουλος.

Η εισήγηση του Αντιπτεράρχου (Ι) ε.α. Παναγιώτη Μπάλέ

Κυρίες και Κύριοι καλησπέρα σας
«Κρίση και Πατριωτισμός» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του έγκυρου και εμπειρότατου πολιτικού αναλυτή, αρθρογράφου στον ημερήσιο Τύπο και εκδότη Σάββα Καλεντερίδη, που με ιστορικές αναφορές και τεκμηριωμένο λόγο καταδεικνύει με σοβαρότητα και επαρκή επιχειρηματολογία, πως ο γνήσιος πατριωτισμός, η φιλοπατρία δηλαδή του Έλληνα, ένα ιερό και υπέρτατο ιδεώδες που διέκρινε επί αιώνες το ελληνικό έθνος και απετέλεσε την υπερβάλλουσα κάθε φορά δύναμη που προστάτευσε το έθνος των Ελλήνων στους δαιδαλώδεις και επικίνδυνους δρόμους της Ιστορίας του, κατέληξε τις τελευταίες 10ετίες, ιδιαίτερα μετά την λήξη του Β΄ ΠΠ, με την υποδαύλιση της διχόνοιας μεταξύ των Ελλήνων, από ξένα κατά κύριο λόγο κέντρα, αλλά και ντόπια συμφέροντα, καθώς και πρόθυμους λαϊκιστές έλληνες πολιτικούς, να εκφυλιστεί σε επικίνδυνο παράγοντα, με αποτέλεσμα την βαθιά ηθική, κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση, η οποία κορυφώθηκε τα έξι τελευταία χρόνια και ακόμη συνεχίζεται, με δυσοίωνες προοπτικές.

Όταν έλαβα το βιβλίο του Συγγραφέα και την πρόσκλησή του να συμμετάσχω στην αποψινή εκδήλωση, οφείλω να ομολογήσω ότι ένοιωσα μεγάλη συγκίνηση αλλά και ευθύνη.

Συγκίνηση γιατί η πρόσκληση προερχόταν από έναν άνθρωπο, ο οποίος υπηρέτησε υπό τις διαταγές μου, στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, σε δύσκολες στιγμές για την Πατρίδα μας και ο οποίος έφερε σε πέρας την επικίνδυνη αποστολή που του είχε ανατεθεί στο εξωτερικό, επιδεικνύοντας σοβαρότητα, θάρρος, ευρηματικότητα, ευθύνη και αυταπάρνηση, όπως ακριβώς ταιριάζει στην παράδοση και την ιστορία των Ελλήνων Αξιωματικών των ΕΔ. Για την οικονομία του χρόνου απλώς σας πληροφορώ, στο σημείο αυτό, ότι περισσότερα στοιχεία για την προσωπικότητα και την φιλοπατρία του Συναδέλφου, εν όπλοις, και αγαπητού μου φίλου Σάββα Καλεντερίδη έχω καταθέσει σε βιβλίο μου με τον τίτλο ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ.

Ένιωσα φυσικά και ευθύνη, όπως προανέφερα, διότι με αφορμή το βιβλίο του Σάββα, καλούμαι να μιλήσω για ένα ούτως ή άλλως τεράστιο και μείζονος σημασίας θέμα, τον Πατριωτισμό και την φιλοπατρία των Ελλήνων, και μάλιστα εκπροσωπώντας μια ολόκληρη γενιά, την γενιά που θυμάται σαν όνειρο και έζησε με εθνική έπαρση και υπερηφάνεια την ημέρα του ηρωικού ΟΧΙ και την εποποιία του '40, αλλά και που τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από τα τραγικά γεγονότα και τα ματωμένα χρόνια της περιόδου '44-'49, μιας περιόδου, που όπως αναφέρει και ο συγγραφέας στο βιβλίο του, άποψη με την οποία συμφωνώ απόλυτα, προκάλεσε βαθιά διχαστικά και ανεπούλωτα ρήγματα στην ελληνική κοινωνία, με οδυνηρές συνέπειες για την μεταπολεμική πορεία της χώρας, η οποία διχασμένη, επί μισό και πλέον αιώνα, αδυνατεί να βρει τον κοινό τόπο, πάνω στον οποίο καλλιεργείται και αποδίδει γλυκούς καρπούς το ιδεώδες του Πατριωτισμού, και της φιλοπατρίας.

Και έρχομαι τώρα στο περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί μία επιτομή των παρεμβατικών άρθρων του συγγραφέα που έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες «δημοκρατία» και «κυριακάτικη δημοκρατία», καθώς επίσης και μία σειρά διαλέξεων που δόθηκαν από τον ίδιο σε ανοικτά πανεπιστήμια και σε άλλους τοπικούς μορφωτικούς και πολιτιστικούς φορείς του εσωτερικού και του εξωτερικού.

Τα άρθρα αυτά και τα κείμενα είναι ταξινομημένα στο βιβλίο με χρονολογική σειρά κατ' έτος, και χρονολογούνται από το 2010, που ξέσπασε η οικονομική κρίση, μέχρι και τα μέσα του 2016. Η αρθρογραφία του συγγραφέα εστιάζεται κυρίως σε ζητήματα που αφορούν στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και ειδικότερα στην Τουρκία, το Κουρδικό ζήτημα, την Συρία, την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο, ζητήματα που επηρεάζουν γεωπολιτικά τον ρόλο της χώρας μας στην ταραγμένη αυτή περιοχή.

Όσον αφορά στον τομέα αυτό, ως ενεργός πολίτης της χώρας και δημόσιο πρόσωπο, που ασχολήθηκα επί μακρόν και σε βάθος με θέματα του είδους, οφείλω να ομολογήσω, χωρίς να παρασύρομαι από τα αισθήματα εκτίμησης και συμπάθειας που νοιώθω για το Σάββα, ότι η διεισδυτική του ματιά, η αναλυτική του ικανότητα, αλλά και η εμπειρία που απέκτησε στις δημόσιες θέσεις που υπηρέτησε, τον καθιστά ίσως τον εγκυρότερο Έλληνα στρατηγικό αναλυτή στην χώρα μας, για θέματα που αφορούν στην Τουρκία, το Κουρδικό και την ευρύτερη προς ανατολάς της χώρας μας περιοχή.

Στον τομέα αυτόν, τόσο το βιβλίο όσο και ο ίδιος ο Σάββας με την αρθρογραφία του, αλλά και με τις παρεμβάσεις του, τις οποίες κάνει αυτοβούλως και αδέσμευτα, παρά μόνο από αγάπη προς την Πατρίδα, πρέπει να υπογραμμίσω ότι συμβάλλει σημαντικά στην βελτίωση του επιπέδου της πολιτικής και της γεωπολιτικής σκέψης στην Ελλάδα και ότι αναμφισβήτητα αποτελεί εθνικό κεφάλαιο, χωρίς δόση υπερβολής. Θα ήταν δε μεγάλο λάθος προσθέτω, εάν οι στρατηγικές και γεωπολιτικές του αναλύσεις δεν ετύγχαναν της ανάλογης προσοχής του Ανωτάτου Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμύνης, του γνωστού ΚΥΣΕΑ, για την χάραξη και την άσκηση μιας εθνικά ευέλικτης και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής, για την διασφάλιση των εθνικών μας συμφερόντων στην περιοχή.

Εκτός όμως από τα εξειδικευμένα γεωπολιτικά άρθρα του συγγραφέα, στο βιβλίο έχουν περιληφθεί επίσης και άρθρα, που αφορούν στην ενδημούσα από το 2010 στην χώρα μας οικονομική κρίση, άρθρα που αναλύουν με διορατικότητα και ακρίβεια τις εξελίξεις, ενώ δεν λείπουν ρεαλιστικές και εύστοχες προτάσεις για την αντιμετώπιση, των επαπειλούμενων κάθε φορά συνεπειών, που, δυστυχώς, σχεδόν πάντα επαληθεύονται. Και αυτό γιατί ο Σάββας Καλεντερίδης, παρότι δεν εξειδικεύεται στα εσωτερικά θέματα, ενίοτε κάνει τις παρεμβάσεις του, ωθούμενος και πάλι από αγνή αγάπη για την Πατρίδα και ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στην χώρα, χωρίς να έχει καμία απολύτως, εξ όσων καλώς γνωρίζω, δέσμευση σε πολιτικά κόμματα ή άλλα κέντρα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Ο ανυστερόβουλος Πατριωτισμός του είναι πηγαίος, η δε προσφορά του γνήσια και ανιδιοτελής.,

Δια του λόγου το αληθές, σας προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του «Να σώσουμε την Ελλάδα», που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ποντιακή Γνώμη» τον Φεβρουάριο του 2010, πριν από τα μνημόνια, για να διαπιστώσετε ότι ο αρθρογράφος Σάββας Καλεντερίδης έκανε τόσο εύστοχες προβλέψεις και ρεαλιστικές προτάσεις, που εάν υιοθετούνταν από την τότε Κυβέρνηση θα είχαμε, πιστεύω, ήδη επιτύχει την έξοδό μας από την κρίση.

Επίσης, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το άρθρο του «Πορεία σε αχαρτογράφητα νερά», που δημοσιεύθηκε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» στις 4 Ιανουαρίου 2015, στο οποίο προειδοποιεί την νέα Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τα δεινά που θα επακολουθήσουν εάν εφαρμόσει τα όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά στον ελληνικό λαό, υφαρπάζοντας την ψήφο του. Ακολουθούν, βεβαίως, και πολλά άλλα σχετικά άρθρα, αντίστοιχης σημασίας και σπουδαιότητας.

Κατόπιν όλων αυτών που ανέφερα για την προσφορά του Σάββα Καλεντερίδη στην Πατρίδα και τους πολίτες της, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ένας αντικειμενικός κριτής, διαβάζοντας το βιβλίο του, είναι ότι εάν κάθε ενεργός πολίτης αυτής της χώρας, αρθρογράφος, ή πολιτικός αναλυτής ή ως δημόσιο πρόσωπο ενεργών, εμφορείται από το ιδεώδες του πατριωτισμού, εάν κάθε ενέργεια και κάθε πράξη του, αποσκοπεί στο να βοηθήσει πραγματικά την πατρίδα, τότε μπορούμε όλοι να είμαστε χρήσιμοι στον τόπο μας. Και νομίζω ότι αυτό είναι και το μήνυμα που θέλει να δώσει ο συγγραφέας τόσο με την έκδοση του βιβλίου του «Κρίση και Πατριωτισμός», όσο και με την διοργάνωση της αποψινής εκδήλωσης.

Όσον αφορά, τώρα, το πνεύμα του πατριωτισμού, δηλώνω ευθαρσώς ότι συμφωνώ κι εγώ με τον συγγραφέα, ότι ο πατριωτισμός, όταν τον ανακαλύψεις, γιατί είναι αλήθεια ότι σε μεγάλο βαθμό τον χάσαμε ως Λαός μετά το 1950, είναι ο πιο ισχυρός συνεκτικός δεσμός που μπορεί να ενώσει το Έθνος και να δώσει έτσι πολλαπλασιαστική δύναμη στην εκάστοτε Κυβέρνηση να πράξει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση οιασδήποτε κατά της χώρας απειλής. Υπάρχουν αμέτρητα φωτεινά παραδείγματα πατριωτισμού των Ελλήνων στην μακραίωνη ιστορία τους. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα, κατά την γνώμη μου, είναι η μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., όπου οι Αθηναίοι ''προμαχούντες'' με 9.000 μόνο στρατιώτες και άλλους 1.000 πλαταιείς νίκησαν τους υπερ-εικοσαπλασίους πέρσες στρατιώτες (οι οποίοι υπολογίζονταν σε 200 έως 300 χιλιάδες) και πέτυχαν το ακατόρθωτο που αποτυπώθηκε με το εξής στην επιτύμβιο πλάκα: «Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν».

Όμως – και θα συμφωνήσω, επίσης, σε μεγάλο βαθμό με τον συγγραφέα στο σημείο αυτό – εκείνο που επέδρασε αρνητικά και κατέστρεψε όχι μόνο τον από αιώνων έμφυτο Πατριωτισμό των Ελλήνων, αλλά αμαύρωσε και τον μεγαλειώδη πράγματι Πατριωτισμό που επέδειξε σύσσωμος ο ελληνικός Λαός κατά την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα το 1940, καθ' όλη την διάρκεια του Β΄ ΠΠ πολέμου, όπως και κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ήταν οι βαθιές πληγές που άνοιξαν στο εσωτερικό μας μέτωπο, τα τραγικά γεγονότα της περιόδου '44-'49 και οι ιδεοληψίες που επικράτησαν σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας. Ιδεοληψίες που σε πολλές περιπτώσεις και σε μεγάλο βαθμό ήταν αντίθετες με το πνεύμα του πατριωτισμού, ο οποίος λόγω και της επτάχρονης δικτατορίας που μεσολάβησε, δέχτηκε μεγάλο πλήγμα και ενοχοποιήθηκε ακόμη περισσότερο, ιδίως μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974.

Όμως, η έννοια της Πατρίδος (και του Πατριωτισμού των Ελλήνων), την αναβίωση των οποίων θέτει ως πρώτο στόχο ο Σάββας στο βιβλίο του για την διάσωσή μας ως έθνος, και μάλιστα ένα έθνος με βαθιές ιστορικές και κοινωνικές ρίζες στον τόπο του, δεν πρέπει να επιτρέψουμε άλλο την επικράτηση των περίεργων αυτών απόψεων, που υποστηρίζονται ακρίτως από κάποιες μειοψηφίες της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, ή/και κάποιους περίεργους κήρυκες ξένων σκοτεινών συμφερόντων, ότι δήθεν ο Πατριωτισμός των Ελλήνων, ταυτίζεται με τον αποκρουστικό πράγματι εθνικισμό άλλων λαών.

Και τούτο διότι η διαφορά, μεταξύ Πατριωτισμού και Εθνικισμού είναι πραγματική άβυσσος και ουδεμία σχέση έχει με τον γνήσιο Πατριωτισμό, και ειδικότερα τον ανά τους αιώνες Πατριωτισμό των Ελλήνων.

Την μεταξύ των δύο αυτών εννοιών διαφορά την περιγράφει συνοπτικά ο μεγάλος ηγέτης στρατηγός ντε Γκωλ, γάλλος πολιτικός διεθνούς εμβελείας και κύρους, ήρωας του Β΄ ΠΠ και Πρόεδρος της Γαλλίας από το 1958 έως το 1969, ο οποίος διευκρίνιζε ως εξής την μεταξύ τους διαφορά: «Πατριωτισμός, έλεγε, είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα την αγάπη για την χώρα σου, ενώ Εθνικισμός, προσέθετε, είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα το μίσος για τις άλλες χώρες και τους λαούς των».

Ακόμη, για τον Πατριωτισμό των Ελλήνων, που ρέει άλλωστε στο αίμα τους και το θεάρεστο «αγαπάτε αλλήλους» του Ευαγγελίου, αντλούμε και τις ακόλουθες αναφορές από το Λεξικό της νεοελληνικής γλώσσης, του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη.

Πατριωτισμός είναι η απόλυτη πίστη και αφοσίωση κάποιου στα ιδεώδη του έθνους στο οποίο ανήκει, χωρίς καμία διάθεση περιφρόνησης ή υποτίμησης των ιδεωδών άλλου έθνους. Ενώ, αντιθέτως, ο εθνικισμός αναφέρεται στην τάση που δίνει υπερβολική και αποκλειστική έμφαση στην αξία του έθνους σε βάρος άλλων αξιών και που οδηγεί σε υπερεκτίμηση του συγκεκριμένου έθνους και στο διασυρμό άλλων.

Πατριωτισμός σημαίνει ακόμη, αγάπη για την πατρίδα, η οποία περικλείει πολιτιστικές αξίες και ιστορική μνήμη, όπως π.χ. στην περίπτωσή μας ο παιάνας του Αισχύλου: «Ίτε παίδες Ελλήνων....» που γράφτηκε για την νίκη των ολιγάριθμων ελληνικών πλοίων στην ναυμαχία της Σαλαμίνος κατά των Περσών το 480 π.Χ., ή το τραγούδι της εθνικής μας τραγουδίστριας Βέμπο, για το έπος του '40: «Παιδιά της Ελλάδος παιδιά....»

Όσον αφορά, τώρα, στην πρόταση για αναβίωση στην ελληνική κοινωνία, της έννοιας της Πατρίδας που θέτει ως αναγκαία προϋπόθεση ο Σάββας, για την ταχεία έξοδό μας από την παρούσα οικονομική κρίση, ενώ δεν διαφωνώ βασικά, για την ορθότητα της προτάσεως, δεν είμαι και αισιόδοξος για τον χρόνο επίτευξης τέτοιου άθλου. Διότι περί άθλου θα πρόκειται, και γι' αυτό θα απαντήσω, δανειζόμενος τους στίχους του ποιητή με το: «... ένα το χελιδόνι (δηλ. η πρόταση του Σάββα Καλεντερίδη), η άνοιξη αργεί (δηλ. η συνέγερση των Ελλήνων πατριωτών), για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή...», δηλαδή, οι καρποί της λύσης θα έρθουν τόσο αργά, κατά την εκτίμησή μου, που δεν θα έχει επιβιώσει κανένας Έλληνας για να τους γευθεί.

Και τούτο διότι η ανάπτυξη του αισθήματος φιλοπατρίας του ελληνικού Λαού, υπό τις σημερινές συνθήκες, προϋποθέτει: Πρώτον, κατάλληλα Σχολεία, τα οποία τα έχουν διαλύσει οι Υπουργοί μας με τις αλλοπρόσαλλες καθημερινές μεταρρυθμίσεις των. Δείτε τις νέες περικοπές μαθημάτων που εξήγγειλε πρόσφατα ο κ. Φίλης. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εκμάθηση της Ιστορίας. Φυσικά θα πρέπει να διδάσκεται αμερόληπτα, χωρίς φανατισμούς και παραποιήσεις, όπως εκείνος ο ανίερος χαρακτηρισμός περί «συνωστισμού των Ελλήνων στην παραλία της Σμύρνης το 1922» της κυρίας Ρεπούση. Δεύτερον, παροχή ανθρωπιστικής παιδείας που θα εφοδιάσει το άτομο με ηθικές αξίες και ιδανικά, ικανά να εμφυσήσουν το πατριωτικό αίσθημα για να διασφαλίζουν την εθνική του ταυτότητα και κληρονομιά. Τρίτον, οικογενειακό περιβάλλον το οποίο θα πρέπει να μπολιάζει τα νεαρά μέλη της με ανθρωπιστικές και πατριωτικές αξίες. Τέταρτον, κοινωνικό περιβάλλον, που θα προβάλλει το συλλογικό καλό έναντι του ατομικού συμφέροντος. Πέμπτον, και σπουδαιότερο, δημιουργία ενός πνευματικού και κοινωνικού ρεύματος, που θα κάνει σημαία του την ανάγκη αναβίωσης της έννοιας του Πατριωτισμού στην ελληνική κοινωνία.

Χρειάζεται, ίσως, πορεία προς την κοινωνία και τους Έλληνες πολίτες, και νομίζω ότι ο Σάββας Καλεντερίδης, ως ο εμπνευστής της ιδέας, αυτής, είναι ο καταλληλότερος, μεταξύ άλλων, να ηγηθεί αυτής της κινήσεως, ώστε να αφυπνισθεί το φιλότιμο των Ελλήνων πατριωτών, όλων των Πατριωτών, όπου και αν έκαστος ανήκει κομματικά, και να αναζωογονηθεί συνολικά ο Πατριωτισμός μας.

Θεωρώ, δηλαδή, ότι η ορθή, κατά πάντα, πρόταση του Σάββα για αναβίωση του Πατριωτισμού των Ελλήνων, ΔΕΝ μπορεί να έχει σήμερα άμεσα αποτελέσματα, λόγω των ιδιόμορφων συνθηκών, για την αντιμετώπιση της επίσης άμεσης ανάγκης ταχείας εξόδου της χώρας μας από την κρίση, προκειμένου να αποφύγουμε τα χειρότερα που έρχονται. Αντί αυτού, το καλύτερο, πιστεύω, θα ήταν, το πνεύμα του Πατριωτισμού να ''αναβιώσει'' το ταχύτερο ''στις κεφαλές των μελών της Κυβερνήσεως και συνολικά της Εθνικής Αντιπροσωπείας'', της σημερινής ή μετά από εκλογές μιας νέας Βουλής, και να μορφοποιηθεί σε ένα συναινετικό σχέδιο εξόδου της χώρας μας από την κρίση.

Τελειώνοντας την εισήγησή μου, θα ήθελα να συγχαρώ έναν πραγματικό πατριώτη, τον Σάββα Καλεντερίδη, που στέκεται σθεναρά αγωνιζόμενος στις επάλξεις του Έθνους, διότι με το βιβλίο του «Κρίση και Πατριωτισμός» κάνει μία πολύ σημαντική πολιτική πρόταση στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό της σύστημα, για την αναβίωση της έννοιας της Πατρίδας και του Πατριωτισμού, αυτών των διαχρονικών ιδεωδών του ελληνικού έθνους, που αναμφισβήτητα έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο (ως πολλαπλασιαστές δυνάμεων στο πεδίο της μάχης, όπως θα λέγαμε σήμερα με σύγχρονη επιχειρησιακή ορολογία) στην αντιμετώπιση των σοβαρών εξωτερικών κινδύνων, που κάθε φορά προκύπτουν, για την διάσωση της χώρας και την επιβίωση του ελληνικού έθνους, στο σημαντικότατο αυτό γεωγραφικό σταυροδρόμι της υφηλίου, και που σήμερα απειλείται εκ νέου με ολοκληρωτική καταστροφή από την βάρβαρη οικονομική κρίση που έχει ήδη εξαθλιώσει τον Ελληνικό λαό.

Για την πολυετή δε προσφορά και αφοσίωση του Σάββα Καλεντερίδη στην Πατρίδα και το Έθνος, θα παρακαλούσα το εκλεκτό μας ακροατήριο να τον τιμήσουμε, όλοι μαζί, με ένα θερμό χειροκρότημα και να του ευχηθούμε ώστε το μήνυμά του για την ανάγκη αναβιώσεως της φιλοπατρίας των Ελλήνων, να ταξιδέψει γόνιμα στις εσχατιές της Ελλάδος, επ' αγαθώ της Πατρίδος.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter