Write on Δευτέρα, 04 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Διονύσης Θανάσουλας

Στα εξήντα ένα του χρόνια, ο Τζον Μακ Άλις δεν μου «γέμισε» το μάτι όταν τον είδα για πρώτη φορά από κοντά σε ένα ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης. Θύμιζε έντονα θαμώνα μιας εγγλέζικης παμπ, μόνο που αυτό δεν έχει καμία σχέση με την μυθιστορηματική του ζωή, στην οποία έχει δει και έχει κάνει πάρα πολλά. Ο Τζον δεν ήταν απλά ένας πρώην SAS (πρόκειται για την ελίτ των βρετανικών ειδικών δυνάμεων), αλλά ο άνθρωπος που έχει σκοτώσει πάνω από εκατό άτομα - στην πλειοψηφία τους τρομοκράτες - και έχει παρασημοφορηθεί πέντε φορές με μετάλλια ανδρείας.

Είναι αυτός που μαζί με την ομάδα του έδωσαν τέλος στην κατάληψη της Ιρανικής πρεσβείας στο Λονδίνο το 1980, σε μια επιχείρηση που κράτησε δεκαεννιά λεπτά και οδήγησε στην απελευθέρωση των ομήρων. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι το πρόσωπό του υπάρχει σε όλες σχεδόν τις συνέχειες του «Call of Duty», έστω και αν στο παιχνίδι αναφέρεται ως λοχαγός Πράϊς.

Τον συνάντησα στη Θεσσαλονίκη, όπου έμενε σχεδόν μόνιμα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκπαιδεύοντας κατά καιρούς την αντιτρομοκρατική μονάδα του Λιμενικού, αστυνομικούς και σωματοφύλακες. Μιλήσαμε σχεδόν για όλα, αφού ακόμα και τότε ο Μακ Άλις κρατούσε μόνο για τον ίδιο επιχειρήσεις από τις οποίες κινδύνευε να μην βγει ποτέ ζωντανός και νύχτες που οι σφαίρες σε κάποια συνοικία του Μπέλφαστ έπεφταν σαν το χαλάζι.

321779 171860739555197 130994603641811 356249 1654704 o1

Η δράση του στο Μπέλφαστ

Όταν ένας Έλληνας εφοπλιστής ενδιαφέρθηκε να μάθει πόσο θα του κόστιζε η πρόσληψη τεσσάρων πρώην SAS για την φύλαξή του, ο Τζον του είπε ότι θα έπρεπε να πληρώσει οχτώ χιλιάδες ευρώ τον μήνα για τον ένα, αφήνοντας τον άναυδο. «Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι οι σωματοφύλακες είναι για να κουβαλάνε τα ψώνια της γυναίκας τους στο σπίτι η να την συνοδεύουν όταν πηγαίνει στο κότερο. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος δικός μου να κάνει αυτή τη δουλειά» μου είχε επισημάνει ο Σκωτσέζος θρύλος των SAS, πριν αρχίσει να ξετυλίγει κεφάλαια της μυθιστορηματικής του ζωής. «Ήμουν στο στρατό ήδη τέσσερα χρόνια, όταν μπήκα στην επιλογή για τους SAS. Ήταν το 1977 και θυμάμαι ότι αρχικά ήμασταν διακόσια πενήντα άτομα. Μετά από λίγες εβδομάδες κάθε πρωί στην αναφορά, έβλεπα ότι κάποιοι έλειπαν».

Η εκπαίδευση ήταν υπέρ του δέοντος σκληρή για την ελίτ του Βρετανικού στρατού και κάποιοι απλά δεν άντεξαν. «Θυμάμαι ότι μια συγκεκριμένη εβδομάδα ξεκινήσαμε να κάνουμε από τη Δευτέρα πορείες. Η πρώτη ήταν τριάντα χιλιόμετρα με πλήρη εξοπλισμό και τριάντα κιλά πρόσθετο βάρος. Την Τρίτη τα χιλιόμετρα έγιναν σαράντα, την Τετάρτη πενήντα και την Πέμπτη εξήντα, όμως η χειρότερη μέρα ήταν η Παρασκευή. Έπρεπε να διανύσουμε ογδόντα χιλιόμετρα με εξήντα κιλά πρόσθετο βάρος μέσα σε είκοσι ώρες και φυσικά να είμαστε έτοιμοι για επιχειρησιακή δράση όταν τελειώναμε την πορεία. Πολλοί απλά σωριάστηκαν κάτω και κόπηκαν εκείνη τη μέρα».

Τελειώνοντας την βασική εκπαίδευση ο Μακ Άλις θα βρεθεί στο ταραγμένο Μπέλφαστ, με τον IRA την εποχή εκείνη να χτυπάει συνεχώς στόχους. Θα λάβει μέρος σε δεκάδες επιχειρήσεις εναντίον τρομοκρατών, για κάποιες από τις οποίες μπορεί να μιλήσει. «Θυμάμαι ένα βράδυ που είχαμε την πληροφορία ότι ο IRA θα τοποθετούσε βόμβα σε ένα ταχυδρομείο. Ξέραμε το σημείο και είχαμε ακροβολιστεί έξι SAS περιμένοντας. Έφτασαν τέσσερα άτομα και επειδή υπήρχε ένας σχετικά ψηλός μαντρότοιχος, οι δύο τρομοκράτες ένωσαν τα χέρια τους για να ανέβει ο τρίτος. Μόλις άπλωσε τα χέρια του αρχίσαμε να πυροβολούμε. Το πόδι του κόπηκε και ο υπόλοιπος έφυγε από την άλλη πλευρά ουρλιάζοντας. Οι άλλοι τρεις σκοτώθηκαν επί τόπου».

Ελάχιστοι γνώριζαν την ύπαρξη των SAS στην Ιρλανδία. Η συνεργασία τους με την MI6 (πρόκειται για την Υπηρεσία Πληροφοριών της Βρετανίας) ήταν άψογη και ο Τζον έλαβε μέρος σε δεκάδες επιχειρήσεις. Για κάποιες από αυτές-σε μια ειδικά οι πιθανότητες να χάσει την ζωή του ήταν 80%- παρασημοφορήθηκε από την ίδια τη βασίλισσα Ελισάβετ.

SAS 2 199673a

Το θρίλερ με την Ιρανική πρεσβεία στο Λονδίνο και η Νταϊάνα.

Τον Μάιο του 1980 τρομοκράτες καταλαμβάνουν την πρεσβεία του Ιράν στο Λονδίνο, κρατώντας εικοσιένα ομήρους. Ζητούν την απελευθέρωση κρατουμένων από το καθεστώς του Χομεϊνί και οι διαπραγματεύσεις δεν οδηγούν πουθενά. «Είμαστε από την πρώτη στιγμή σε επιφυλακή» μου είπε ο Τζον και συνέχισε. «Όταν η πρωθυπουργός κ . Θάτσερ έδωσε την διαταγή να εμπλακούμε εγκατασταθήκαμε αρχικά σε μια στρατιωτική βάση κοντά στο κτήριο της πρεσβείας».

Ο Μακ Άλις και οι υπόλοιποι ετοιμάζουν σχέδιο επίθεσης και αναλαμβάνουν δράση όταν οι τρομοκράτες εκτελούν έναν όμηρο και αφήνουν το πτώμα του στην είσοδο της πρεσβείας.
Ο Τζον είναι αυτός που θα τοποθετήσει τα εκρηκτικά ανατινάζοντας ένα παράθυρο σε όροφο του κτηρίου, πριν μπει μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους του μέσα την πρεσβεία. Ταυτόχρονα άλλες ομάδες των SAS εισβάλλουν από το ισόγειο και άλλους ορόφους. Ψάχνουν τους τρομοκράτες σε κάθε δωμάτιο, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο πυροβολισμών και εκρήξεων. «Ανοίξαμε μια πόρτα και ρίξαμε δύο φωτιστικές βόμβες. Τότε είδα ένα τρομοκράτη πληγωμένο στο πόδι να κάνει μια κίνηση. Τον γάζωσα με μια ριπή». Τον ρώτησα αν ένοιωσε τίποτα. «Όχι. Έκανα τη δουλειά μου» θα μου πει για μια επιχείρηση που τελείωσε σε δεκαεννιά λεπτά και εκτόξευσε την φήμη των SAS σε όλο τον κόσμο.

Το ίδιο βράδυ η Μάργκαρετ Θάτσερ θα τους επισκεφτεί στη μονάδα που βρίσκονταν μαζί με τον σύζυγό της Ντένις, για να τους συγχαρεί από κοντά. Παρακολουθούν μαζί το δελτίο του BBC στο οποίο η επιχείρηση είναι πρώτο θέμα, μόνο που το κεφάλι της πρωθυπουργού κρύβει την οθόνη. Ο Μακ Άλις αυθόρμητα θα μιλήσει σαν γνήσιος Σκωτσέζος: «Κα Θάτσερ μπορείτε να μετακινήσετε το γαμ....ο το κεφάλι σας;» θα της πει και η πρωθυπουργός ατάραχη από την αθυροστομία του θα απαντήσει: «Βεβαίως».

Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Τζον γνώρισε από κοντά την Νταϊάνα και τον Κάρολο. «Μας είχαν επισκεφτεί στο Χέρερφορντ όπου ήταν η βάση μας και είχαν συμμετάσχει μάλιστα σε μια άσκηση. Ο πρίγκιπας πέταξε ένα ελικόπτερο και η πριγκίπισσα οδήγησε ένα τζιπ. Είχε μάλιστα και ένα μικρό ατύχημα, όταν μια φωτοβολίδα έσκασε κατά λάθος πάνω από το κεφάλι της. Κάηκε ελαφρά, αλλά το αντιμετώπισε με χιούμορ κι εγώ της έκανα ένα μικρό κούρεμα για να κόψω τις καμένες τρίχες!».

Οι πρωθυπουργοί και οι σεΐχηδες

Στα χρόνια της θητείας του ο Μακ Άλις επιστρατεύθηκε ουκ ολίγες φορές. Φύλαξε τρεις πρωθυπουργούς της Αγγλίας ενώ όταν αποστρατεύθηκε ανέλαβε την προστασία σεΐχηδων από τη Σαουδική Αραβία, που αγόραζαν σπίτια στις ακριβότερες περιοχές του Λονδίνου. Δεν ήταν όμως κάτι που τον γέμιζε. Η εταιρία που έφτιαξε του έδωσε την ευκαιρία να κάνει αυτό που πραγματικά ήθελε. Να εκπαιδεύει αστυνομικούς, σώματα ασφαλείας αλλά και σωματοφύλακες διαθέτοντας μοναδικές ικανότητες και μια θητεία που ελάχιστοι στον κόσμο έχουν κάνει.
Στην ερώτηση αν κοιμάται ήσυχα η απάντηση ήταν αυτή που περίμενα: «Με ρωτάς διακριτικά αν έχω εφιάλτες; Όχι, κοιμάμαι πολύ ήσυχα και δεν με επισκέπτονται αυτοί που σκότωσα».

article 0 066B4286000005DC 743 468x335

Ο Τζον δεν πληγώθηκε ποτέ σε καμία επιχείρηση, ο γιος του όμως δεν είχε την ίδια τύχη. Σκοτώθηκε στο Αφγανιστάν όταν πάτησε μια νάρκη. «Δεν το έμαθα πρώτος. Η γυναίκα του πήρε την κόρη μου και αυτή μου τηλεφώνησε. Θυμάμαι ότι ήμουν σε μια συνάντηση και δεν το σήκωσα γι’ αυτό μου έστειλε μήνυμα να την πάρω τονίζοντας μου ότι είναι επείγον. Κατάλαβα αμέσως ότι κάτι κακό είχε συμβεί». 

article 2030947 0D9A5C6000000578 920 468x486

Στην κηδεία του αδικοχαμένου παιδιού του ήταν ίσως η μόνη φορά που ο Μακ Άλις έκλαψε. «Ήταν πολύ καλός στρατιώτης και ήθελε να πάει στους SAS, αλλά δεν πρόλαβε».

Στη Θεσσαλονίκη όπου ζούσε σχεδόν μόνιμα τον τελευταίο χρόνο, εξακολουθούσε να ξυπνάει πρωί, να πίνει περίπου είκοσι καφέδες την ημέρα και να καπνίζει σαν φουγάρο.
Κοιτώντας τον σε μια περιοχή έξω από την πόλη να κρατάει το πιστόλι είδα το τατουάζ που κοσμούσε το δεξί του χέρι. Στα τέσσερα δάχτυλα που αγκαλιάζουν τη λαβή του όπλου σχηματιζόταν η λέξη love, δηλ. αγάπη. Η αντίθεση ήταν εμφανής. Από την στιγμή που πυροβόλησε άδειασε τον γεμιστήρα σε περίπου μισό λεπτό πάνω σε ένα χάρτινο στόχο και όλες οι σφαίρες περνάνε από την πρώτη τρύπα με χειρουργική ακρίβεια. Με κοίταξε και χαμογέλασε. Σκέφτηκα μηχανικά τότε ότι είχα απέναντί μου έναν άνθρωπο, που αν κάποιος κακοποιός τον συναντούσε στο δρόμο θα τον θεωρούσε έναν ηλικιωμένο τουρίστα, τον οποίο μπορούσε να ληστέψει εύκολα.

Δεν ήθελα να ξέρω τι θα του συνέβαινε...

Υ.Γ.: Ο Τζον «έφυγε» στον ύπνο του το 2011. Οι δικοί του είπαν ότι πέθανε από την «πληγωμένη» του καρδιά, που δεν μπόρεσε να αντέξει τον χαμό του παιδιού του. Νοιώθω τυχερός που τον γνώρισα πριν «φύγει» για το πιο μοναχικό ταξίδι που κάνει ο άνθρωπος στην ζωή του.

Write on Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Δημήτρης Κοκκαλιάρης - Έφεδρος Καταδρομέας

Παρουσιαστήκαμε την Τρίτη 1.10 το πρωί στο στρατόπεδο της Μοίρας. Ανάμεσα στους επίστρατους και 3 εθελοντές έφεδροι από συλλόγους της Αττικής. Περάσαμε μια σύντομη ιατρική εξέταση από τους γιατρούς της μοίρας σε μια σκηνή στο πάρκινγκ δίπλα από την πύλη και δίπλα ήταν η επιστασία με τα είδη ιματισμού.

Εμείς βέβαια είμασταν έτοιμοι με τις παραλλαγές, τα κράνη, τις εξαρτήσεις και τα μπέργκιν με τα υλικά και το μόνο που χρεωθήκαμε ήταν τα Μ4. Όταν τελειώσαμε με τις χρεώσεις υλικών, την ίδια ημέρα ξεκίνησε η εκπαίδευση. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, το πρόγραμμα ήταν λελογισμένα σφιχτό, με καθημερινές ημερήσιες και νυχτερινές εκπαιδεύσεις εντός κι εκτός στρατοπέδου και διαβίωση και άσκηση στο βουνό.

Ήταν η 4η μετεκπαίδευση που έχω κάνει από τότε που απολύθηκα από αυτό το στρατόπεδο (οι άλλες 3 ήταν σε άλλες μονάδες). Αυτή, δεν είχε άλματα όπως είχαμε κάνει στην 3η ΜΑΛ το 2000, δεν είχε αεροκίνηση με Chinook όπως το 2013 στο 547 α/μ τάγμα, ούτε άσκηση / επίδειξη με Μ113 όπως το 2017 στην Αυλώνα. Αυτή η μετεκπαίδευση είχε ουσία. Οι εκπαιδευτές μας ήταν τρεις εξαιρετικοί αξιωματικοί, με γνώσεις και όρεξη να μας τις μεταδώσουν. Δεν έκαναν μια απλή παρουσίαση των διαφόρων αντικειμένων, αλλά εμβαθύναμε όσο ήταν δυνατόν.

Τι σημαίνει αυτό: π.χ. αυτή η νυχτερινή διόπτρα nvg7. Κοιτάξτε την, κοιτάξτε κι από μέσα. Τέλεια! Πάμε στο επόμενο αντικείμενο... Όχι. Δεν έγινε έτσι. Τις φορέσαμε, κάναμε μια μικρή πορεία, εστιάσαμε σε διαφορετικές αποστάσεις, ανεβοκατεβήκαμε σκάλες, διαβάσαμε έγγραφα, είδαμε μέσα από αυτές τα υπέρυθρα και τα οπτικά laser σκοπευτικά του Μ4. Κάναμε μάθημα - συζήτηση με θέμα την αντιμετώπιση του στρες μάχης και ο λοχαγός μας καθήλωσε με τον τρόπο που το παρουσίασε. Ένα σημαντικότατο αντικείμενο που διδάσκεται μόνο σε στελέχη (ο λόγος;;;;) αλλά ο λοχαγός ήταν της άποψης ότι δεν υπάρχουν στελέχη και παρακατιανοί κι εφόσον κρατάμε όπλα και θα πολεμήσουμε δίπλα - δίπλα, είμαστε όλοι το ίδιο. Αλλά η μεγαλύτερη ευχάριστη έκπληξη για μένα, ήταν οι ίδιοι οι επίστρατοι.Σε κάθε πρόσκληση για μετεκπαίδευση, ένας μεγάλος αριθμός δηλώνει κώλυμα είτε δικαιολογημένα, είτε όχι. Έτσι έγινε και τώρα. Από αυτούς που τελικά παρουσιάζονται, κάποιοι ενδιαφέρονται, κάποιοι είναι ελαφρώς αποστασιοποιημένοι και κάποιοι εντελώς αδιάφοροι. Εδώ ήταν η διαφορά: η συντριπτική πλειοψηφία έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για ότι κάναμε.

Στην άσκηση η κίνηση της διμοιρίας ήταν υποδειγματική! Απόλυτη σιωπή, πειθαρχία που δεν θυμάμαι ούτε όταν υπηρετούσα τη θητεία! Είμασταν στημένοι σε ενέδρα για 3 ώρες μέσα στην υγρασία της νύχτας και δεν κουνήθηκε κάνεις, δεν ακούστηκε κάνεις, δεν διαμαρτυρήθηκε κάνεις. Ακόμα και τα λάθη που έγιναν στην άσκηση, ήταν διδακτικότατα και όλοι θα τα θυμόμαστε αν βρεθούμε ποτέ σε αληθινή μάχη.

Στο τέλος της 6ήμερης εκπαίδευσης, ειμασταν όλοι ευχαριστημένοι από την εμπειρία που βιώσαμε. Τώρα προσπαθούμε να κρατήσουμε δεσμούς μεταξύ μας και γιατί όχι κάποιοι να συνεχίσουν να εκπαιδεύονται μαζί με μας τους εθελοντές έφεδρους.

Εν ολίγοις: Αυτοί που αφήνουν δουλειές και οικογένειες για να πάνε σε μια μετεκπαίδευση αλλά κι αυτοί που κάνουν τη θητεία τους, πρέπει να νιώθουν ότι δεν χάνουν το χρόνο τους. Ότι δεν τους μάζεψαν εκεί για να κάνουν τους κομπάρσους, για να παρουσιάσουν στα επιτελεία κάποιους αριθμούς ανδρών. Ότι δεν είναι εκεί μόνο για αγγαρείες και σκοπιές. Είναι κι αυτά αναγκαία κακά, αλλά δεν είναι μόνο γι αυτά οι έφεδροι. Πρέπει να αισθάνονται ότι εκπαιδεύονται, ότι μπορούν να σταθούν σε μια μάχη, να πολεμήσουν και να νικήσουν, ότι γίνονται στρατιώτες. Αυτό γίνεται μόνο με την συνεχή, εντατική κι αληθοφανή εκπαίδευση. Ακόμα κι αυτοί που αρχικά ήταν αδιάφοροι, οι περισσότεροι άλλαξαν στάση όταν είδαν ότι γίνεται δουλειά ουσίας.

Μοίρα έχει προβλήματα. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση, η μικρή θητεία και η λειψανδρία έχουν αφήσει τα σημάδια τους. Ωστόσο, αν ποτέ κληθούμε να την επανδρώσουμε, θα ξέρω ότι δίπλα μου εκτός από εξαιρετικά στελέχη, θα έχω και τους καλύτερους έφεδρους που έχω συναντήσει σε μετεκπαιδεύσεις.

Κάπου μακριά στο βάθος, ίσως υπάρχει ελπίδα τελικά.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 15 Μαρτίου 2019 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Ο Αλεξιπτωτιστής Μανώλης Μπούχλης έγραψε πριν λίγο στον λογαριασμό του στο facebook:

"Με συγκίνηση βαθιά και έντονα συναισθήματα, θέλω να πω σε όλους εσάς που στέλνετε τα μηνύματα σας προς το πρόσωπο μου, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ένα ευχαριστώ που μπορεί και κλείνει μέσα του όλα όσα νιώθω για τον τόπο μου την Κρήτη, για την Πατρίδα μου την Ελλάδα, για τους συνανθρώπους μου και για τους συντρόφους μου στις Ειδικές Δυνάμεις και τους τιμημένους Αλεξιπτωτιστές.

Θέλω να σας ενημερώσω, ότι η εκπαίδευση μου έχει ολοκληρωθεί και μου έχει απονεμηθεί τόσο το πτυχίο όσο και η ακριβή μας Πουλάδα, το σήμα των Αλεξιπτωτιστών. Σέβομαι και τιμώ τις ένοπλες Δυνάμεις, σέβομαι και τιμώ τους αξιωματικούς και εκπαιδευτές μου, σέβομαι και τιμώ όλα όσα προσφέρουν στην πατρίδα την κοινωνία και την κάθε οικογένεια ξεχωριστά, η ύπαρξη και το έργο των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλα τα σώματα και τα όπλα.

Ο σεβασμός αυτός όμως, είναι αποτέλεσμα των αρχών και των αξιών της οικογένειας μου, όλων όσων διδάχτηκα από τους παππούδες μου και τους δασκάλους μου στη γη μου τα Σφακιά. Ποτέ δε σκέφτηκα τίποτε άλλο πέρα από το όμορφο, το δίκαιο και το συνετό. Διότι είναι όμορφο να βρίσκεσαι στο αέρα, στον ουρανό της χώρας μας, είναι δίκαιο να αναγνωρίζονται οι προσπάθειες σου και η περπατησιά σου όπως πρεπιά είναι, να βρίσκεσαι με σύνεση στην πρώτη γραμμή, να ανήκεις στους επίλεκτους και να υπακούς στους ανωτέρους σου για όλα όσα μπορούν να σε μάθουν να σε εκπαιδεύσουν, να σου εμφυσήσουν ώστε να πράξεις όλα εκείνα που κάνουν αυτή τη χώρα περήφανη και ασφαλή.

Αισθάνομαι βαθιά μέσα στο μυαλό και την καρδιά μου, ότι δεν ατίμωσα τίποτε, δεν ντρόπιασα κανέναν, δεν απειλήθηκε ουδείς, δεν στεναχώρεσα έστω και έναν Έλληνα ένστολο ή μη. Η πράξη μου που τόσο έχει συζητηθεί, αφορούσε όλα όσα το ηθικό μου, η περηφάνια μου, η αφοσίωση μου και το σθένος, το ηθικό μου ανάστημα μου υπαγόρευσαν. Στις Καταδρομές υπάρχει μία φράση που λέει: Όσο ζεις ανακατέψου με τους καλύτερους και όταν πεθάνεις, πέθανε όπως οι υπόλοιποι. Και οι καλύτεροι για μένα, είναι όλοι όσοι αναγνωρίζουν αυτή τη χώρα, ποτίζουν αυτή τη γη, δακρύζουν σε κάθε γέννα, αγκαλιάζουν κάθε άνθρωπο, προστατεύουν κάθε παιδί, σκεπάζουν κάθε γέροντα, ανάβουν ταπεινά ένα κερί, σκάβουν αγόγγυστα και χώνουν βαθιά το σπόρο της ελπίδας και της ζωής, κοιτάζουν στα μάτια τους συνανθρώπους τους, υποκλίνονται στο θρήνο και τον πόνο, αποδέχονται και πιστεύουν μέσα στο είναι τους πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε το ίδιο.

Κυρίως όμως οι καλύτεροι είναι, όλοι όσοι γνωρίζουν πως το πιο ανθρώπινο που υπάρχει είναι ο σεβασμός, η κατανόηση και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των αξιών του ανθρώπου. Αποδέχομαι την όποια τιμωρία από τους ανωτέρους μου, την όποια απόφαση τους και είμαι στη διάθεση της πατρίδας μου για ότι μου αιτηθεί. Ένα μεγάλο ευχαριστώ και σε όσους αντιλαμβάνονται και επισημαίνουν πως η αγάπη για την πατρίδα την ιστορία και τις θυσίες των προγόνων μας, δεν έχει καμία σχέση ούτε με φασισμό ούτε με ακραίες ιδεολογικές κατευθύνσεις.

Η μόνη μου κατεύθυνση ήταν και είναι από τον ουρανό στη γη, σε μία γραμμή που μου επιτρέπει να ατενίζω την Κρήτη, την Ελλάδα, τον ορίζοντα του κόσμου με αξιοπρέπεια, σεβασμό και ευγένεια.

Μανώλης Μπούχλης
Πτυχιούχος Αλεξιπτωτιστής
Σφακιά Κρήτης

Write on Κυριακή, 11 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Με γνώμονα τη Μέριμνα για το προσωπικό, το Γενικό Επιτελείο Στρατού, σχεδιάζει, πραγματοποιεί και εγκρίνει δράσεις, που ως σκοπό έχουν τη γνωριμία από τις οικογένειες των στελεχών, του στρατιωτικού περιβάλλοντος εργασίας.

32

Στο πλαίσιο αυτό, το Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018, η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων, διοργάνωσε για τα μέλη των οικογενειών του προσωπικού του Στρατού Ξηράς, την «Ημέρα Αλεξιπτωτιστή», στην έδρα της Σχολής Αλεξιπτωτιστών στον Ασπρόπυργο Αττικής.

28

27

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν 200 επισκέπτες, μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ενημέρωση και προβολή οπτικοακουστικού υλικού από την εκπαίδευση των αλεξιπτωτιστών, περιήγηση στις εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις αλεξιπτώτων στατικού ιμάντα και ελεύθερης πτώσης της Σχολής, ενώ οι μικροί επισκέπτες παρακολούθησαν την ιστορία των πλανητών σε φορητό πλανητάριο.

24

31

35

Write on Τετάρτη, 03 Οκτωβρίου 2018 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Από Σάββας Δ. Βλάσσης - doureios.com

Οι μονάδες καταδρομών του Τουρκικού Στρατού άρχισαν να παραλαμβάνουν νέα οπτικά και ηλεκτροπτικά σκοπευτικά, που προορίζονται να συνοδεύσουν την σταδιακή ανανέωση του οπλοστασίου τους, η οποία ξεκίνησε με την χορήγηση του νέου τυφεκίου ΜΡΤ-76 των 7,62 mm. Σχετική σύμβαση είχε ανατεθεί τον Ιούνιο του 2017 και προέβλεπε την προμήθεια σκοπευτικών διοπτρών A940 και A960 μεταβλητής μεγεθύνσεως x1-4 και x1,5-6 αντιστοίχως, όσο και θερμικών διοπτρών/ προσαρτημάτων σκοπεύσεως, για την κάλυψη αναγκών στις νυκτερινές επιχειρήσεις.

Ως προς τις τελευταίες, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις εμφανίζονται στις επιχειρήσεις αποκλειστικώς με θερμικές διόπτρες επί του φορητού οπλισμού, έχοντας εγκαταλείψει τις κοινές διόπτρες νυκτερινής σκοπεύσεως τεχνολογίας Ενισχύσεως Φωτός. Η Θερμική Τεχνολογία στις διόπτρες και κάμερες, αλλάζει εντελώς τα δεδομένα στον νυκτερινό αγώνα, συντελώντας στην λεγομένη “κυριαρχία στο σκοτάδι”, χάρη στην ικανότητα αποκαλύψεως στόχων σε πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις. Σημειώνεται ότι ο Τουρκικός Στρατός χρησιμοποιεί με τον φορητό οπλισμό, τουλάχιστον από δεκαετίας, θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως πρώτης γενιάς και πλέον εισέρχεται στην προμήθεια υλικού δευτέρας γενιάς.

Στον αντίποδα με τα βήματα αυτά, ο Ελληνικός Στρατός παραμένει ο μόνος στο ΝΑΤΟ χωρίς θερμικές διόπτρες σκοπεύσεως για τον φορητό οπλισμό και με ελάχιστο αριθμό θερμικών διοπτρών παρατηρήσεως, υστερώντας σοβαρά του δυνητικού αντιπάλου του. Παρόλο που στην Ελλάδα παράγονται θερμικές διόπτρες κάθε τύπου, ο Έλληνας στρατιώτης μειονεκτεί χαρακτηριστικώς, φέροντας παλαιότερης τεχνολογίας (Ενισχύσεως Φωτός) και σε μικρότερους αριθμούς υλικό νυκτερινού αγώνος.

Ενδεικτικό της καταστάσεως ήταν ο “πανικός”, μετά το περιστατικό της συλλήψεως των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στις 1 Μαρτίου στον Έβρο, όταν το ΓΕΣ ζητούσε επειγόντως να ανεύρει θερμικές κάμερες παρατηρήσεως για την ενίσχυση της ικανότητος επιτηρήσεως των τμημάτων προκαλύψεως. Για τον σκοπό, “επιτάχθηκε” αριθμός από τις λίγες θερμικές κάμερες των Ειδικών Δυνάμεων, οι οποίες έκτοτε τον στερούνται.

Χαρακτηριστική εν προκειμένω είναι και η αδυναμία, γενικότερα των Γενικών Επιτελείων, να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για την προμήθεια αναλόγου υλικού, διά της πλαγίας, μέσω ευρωπαϊκής χρηματοδοτήσεως η οποία άνοιξε μετά την επιδείνωση του λαθρομεταναστευτικού προβλήματος από το 2015. Σε συνάντηση με τους διαπιστευμένους συντάκτες του ΥΠΕΘΑ εκείνη την εποχή, ανώτατος αξιωματούχος που ρωτήθηκε από δημοσιογράφο εάν επρόκειτο να διερευνηθεί για τον σκοπό αυτό η εξασφάλιση κονδυλίου από την χρηματοδότηση της ΕΕ που είχε αρχίσει να ρέει στην χώρα, απάντησε ότι «δεν είναι δουλειά του Γενικού Επιτελείου να κάνει κάτι τέτοιο»...

Στην Τουρκία πάντως φαίνεται ότι σκέφτονται διαφορετικά αφού την περίοδο 2016-2017 ο Τουρκικός Στρατός προμηθεύτηκε 82 τροχοφόρα θωρακισμένα οχήματα Cobra II (4x4) επιτηρήσεως, κόστους 47,5 εκατ. € με χρηματοδότηση της ΕΕ! Τα συγκεκριμένα οχήματα που προορίζοντο για την βελτίωση της επιτηρήσεως των ανατολικών συνόρων της χώρας, φέρουν σύνολο ηλεκτροπτικών αισθητήρων, ραντάρ επιτηρήσεως, ακόμη δε και σύστημα εντοπισμού πυρών ελευθέρων σκοπευτών! Το 2017 δε, ακολούθησε νέα σύμβαση ύψους 29,6 εκατ. € για ανάλογο πρόγραμμα, αυτή την φορά 57 οχημάτων Hizir (4x4), που προρίζοντο για την επιτήρηση των συνόρων με την Ελλάδα και την Βουλγαρία. Η Τουρκία δηλαδή εξασφάλισε περί τα 80 εκατ. € από την ΕΕ για απόκτηση 139 ειδικών οχημάτων επιτηρήσεως, όταν η Ελλάδα δεν ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει με κοινοτική χρηματοδότηση για τον Ελληνικό Στρατό ούτε μία φορητή θερμική κάμερα!

CO S
Όχημα επιτηρήσεως Cobra (4×4) με σύνολο ηλεκτροπτικών αισθητήρων, ραντάρ επιτηρήσεως και σύστημα εντοπισμού βολών ελευθέρου σκοπευτού.

Η εικόνα που παρουσιάζει ο Ελληνικός Στρατός και οι Ειδικές Δυνάμεις, δεν μπορεί να αποκρυφθεί, αφού στις όποιες ασκήσεις ή επιδείξεις, το ηλεκτροπτικό υλικό νυκτερινού αγώνος υπολείπεται σοβαρά σε σχέση με τα διεθνή δεδομένα. Η επιδειχθείσα αδράνεια στον συγκεκριμένο τομέα, παρά την γνωστή οικονομική στενότητα, δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο. Το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΣ θα έπρεπε να έχουν επιδιώξει την προμήθεια έστω και περιορισμένου αριθμού διοπτρών θερμικής τεχνολογίας, τουλάχιστον για τις Ειδικές Δυνάμεις, ούτως ώστε να μπορεί να θεωρηθεί ότι οι μονάδες παρακολουθούν τις εξελίξεις και δεν υφίσταται τεχνολογικό χάσμα σε σχέση με τον αντίπαλο.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter