Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Μάρτιος 2018
Write on Πέμπτη, 22 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Φώτης Κόντογλου

Η Ελληνική Επανάσταση είναι η πιο πνευματική επανάσταση που έγινε στο κόσμο. Είναι αγιασμένη.

Η επανάσταση γίνεται τις περισσότερες φορές από κάποιες υλικές αιτίες, που είναι η σκλαβιά, η στέρηση, η κακοπέραση, τα βασανιστήρια, η περιφρόνηση. Η λευτεριά είναι η θεότητα που λατρεύει ο επαναστάτης, και γι’ αυτή χύνει το αίμα του.

Μα τη λευτεριά, πολλές φορές, σαν την αποχτήσει ο επαναστάτης, δεν τη μεταχειρίζεται για πνευματικούς σκοπούς, αλλά για να χαρεί την υλική ζωή μονάχα.

Κοντά στην υλική ζωή έρχεται κ’ η πνευματική, μα τις περισσότερες φορές για πνευματική ζωή θεωρούνε οι άνθρωποι κάποιες απολαύσεις που είναι κι αυτές υλικές, κι ας φαίνονται σαν πνευματικές.

Ένας επαναστάτης της γαλλικής επανάστασης, να πούμε, θεωρούσε για πνευματικά κάποια πράγματα που, στ’ αλήθεια, δεν ήτανε πνευματικά.

Αυτός ήθελε ν’ αποχτήσει τη λευτεριά, για να κάνει αυτά που νόμιζε πως είναι σωστά και δίκαια για τη ζωή των ανθρώπων σε τούτο τον κόσμο μοναχά, δηλαδή για την υλική ζωή τους, μη πιστεύοντας πως υπάρχει τίποτ’ άλλο για να το επιδιώξει ο άνθρωπος.

Γι’ αυτό λέγω πως, για τις περισσότερες επαναστάσεις, οι αιτίες που τις κάνανε να ξεσπάσουνε σταθήκανε υλικές, και η ελευθερία που επιδιώξανε ήτανε προορισμένη να ικανοποιήσει μονάχα υλικές ανάγκες.

Η ελληνική όμως Επανάσταση είχε μεν για αιτία και τις υλικές στερήσεις και τη κακοπάθηση του κορμιού, όπως η κάθε επανάσταση, αλλά, απάνω απ’ αυτές τις αιτίες, είχε και κάποιες που είναι καθαρά πνευματικές. Και πνευματικό, κατά τη γνώμη μου, αληθινά πνευματικό, είναι ό,τι έχει σχέση με το πνευματικό μέρος του ανθρώπου, με τη ψυχή του, δηλαδή με τη θρησκεία.

Η σκλαβιά που έσπρωξε τους Έλληνες να ξεσηκωθούνε καταπάνω στο Τούρκο δεν ήτανε μονάχα η στέρηση και η κακο­πάθηση του κορμιού, αλλά, απάνω απ’ όλα, το ότι ο τύραννος ήθελε να χαλάσει τη πίστη τους, μποδίζοντάς τους από τα θρησκευτικά χρέη τους, αλλαξοπιστίζοντάς τους και σφάζοντας ή κρεμάζοντάς τους, επειδή δεν αρνιόντανε τη πίστη τους για να γίνουνε μωχαμετάνοι.

Για τούτο πίστη και πατρίδα είχανε γίνει ένα και το ίδιο πράγμα, και η λευτεριά που ποθούσανε δεν ήτανε μονάχα η λευτεριά που ποθούνε όλοι οι επαναστάτες, αλλά η λευτεριά να φυλάξουνε την αγιασμένη πίστη τους, που μ’ αυτήν ελπίζανε να σώσουνε τη ψυχή τους.

Γιατί, γι’ αυτούς, κοντά στο κορμί, που έχει τόσες ανάγκες και που με τόσα βάσανα γίνεται η συντήρησή του, υπήρχε και η ψυχή, που είπε ο Χριστός πως αξίζει περισσότερο από το σώμα, όσο περισσότερο αξίζει το ρούχο απ’ αυτό.

Εκείνες οι άπλες ψυχές, που ζούσανε στα βουνά και στα ρημοτόπια, ήτανε διδαγμένες από τους πατεράδες τους στη πίστη του Χριστού, και γνωρίζανε, μ’ όλο που ήτανε αγράμματες, κάποια από τα λόγια του, όπως είναι τούτα: «Τί θα ωφελήσει άραγε τον άνθρωπο, αν κερδίσει τον κόσμον όλο, και ζημιωθεί τη ψυχή του;»

Ή: «Τί θα δώσει άνθρωπος για πληρωμή της ψυχής του;» «Η ψυχή είναι πιο πολύτιμη από τη τροφή, όπως το κορμί από το φόρεμα!» κ.ά.

Για τούτο, κατά τα χρόνια της σκλαβιάς, χιλιάδες παλληκάρια σφαχτήκανε και κρεμαστήκανε και παλουκωθήκανε για τη πίστη τους, αψηφώντας τη νεότητά τους, και μη δίνοντας σημασία στο κορμί τους και σε τούτη τη πρόσκαιρη ζωή.

Στράτευμα ολάκερο είναι οι άγιοι νεομάρτυρες, που δε θανατωθήκανε για τα υλικά αγαθά τούτης της ζωής, αλλά για τη πολύτιμη ψυχή τους, που γνωρίζανε πως δε θα πεθάνει μαζί με το κορμί, αλλά θα ζήσει αιώνια.

Ακούγανε και πιστεύανε ατράνταχτα τα λόγια του Χριστού, που είπε: «Μη φοβηθείτε εκείνον που σκοτώνει το σώμα, και που δεν μπορεί να κάνει τίποτα παραπάνω. Αλλά να φοβηθείτε εκείνον που μπορεί να θανατώσει και το σώμα και τη ψυχή».

Η ελευθερία, που γι’ αυτή θυσιάζονταν, δεν ήτανε κάποια ακαθόριστη θεότητα, αλλά ήτανε ο ίδιος ο Χριστός, που γι’ αυτόν είπε ο απόστολος Παύλος:

Κι αλλού λέγει: «Σταθείτε στερεά στην ελευθερία που σας χάρισε ο Χριστός, σταθείτε και μην πέσετε πάλι στο ζυγό της δουλείας. Γιατί για την ελευθερία σας κάλεσε. Αλλά την ελευθερία μην την παίρνετε μονάχα σαν αφορμή για τη σάρκα σας».

Για τούτο είναι αγιασμένη η ελληνική Επανάσταση, κι αγιασμένοι οι πολεμιστές της, όπως ήτανε αγιασμένοι όσοι πολεμήσανε μαζί με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, πριν από τρακόσα εξηνταοχτώ χρόνια, κατά το πάρσιμο της Πόλης, καταπάνω στον ίδιο οχτρό της πίστης τους.

Άκουσε με τι λόγια μιλούσε εκείνος ο αγιασμένος βασιλιάς στους στρατιώτες του, σαν να ‘λεγε κανένα τροπάρι: «Ελθών ουν, αδελφοί, ο δυσσεβής αυτός αμηράς και εχθρός της αγίας ημών πίστεως, ημάς απέκλεισε, και καθ’ εκάστην το αχανές αυτού στόμα χάσκων, πως εύρη καιρόν επιτήδειον ίνα καταπίη ημάς και την πόλιν ταύτην, ην ανήγειρεν ο τρισμακάριστος και μέγας βασιλεύς Κωνσταντίνος εκείνος, και τη πανάγνω τε και υπεράγνω δεσποίνη ημών Θεοτόκω και αειπαρθένω Μαρία αφιέρωσε και εχαρίσατο, του κυρίαν είναι και βοηθόν και σκέπην τη ημετέρα πατρίδι και καταφύγιον των χριστιανών, ελπίδα και χαράν πάντων των Ελλήνων, το καύχημα πάσι τοις ούσιν υπό την του ηλίου ανατολήν».

Και στο τέλος είπε: «Ελπίζω Θεώ λυτρωθείημεν ημείς της ενεστώσης αυτού δικαίας απειλής, δεύτερον δε και ο στέφανος ο αδαμάντινος εν ουρανοίς εναπόκειται ημίν, και μνήμη αιώνιος και αξία εν τω κόσμω έσεται».

Στην επανάσταση του Είκοσι ένα, όπως και στην πολιορκία της Πόλης, μαζί με τους λαϊκούς πολεμούσανε πλήθος ραφοφορεμένοι, καλόγεροι, παπάδες και δεσποτάδες, και τραβούσανε μπροστά με το σταυρό στο χέρι, κι από πίσω τους χίμιζε κλαίγοντας ο λαός, κ’ έψελνε:

Για της πατρίδος την ελευθερία, για του Χριστού την πίστη την αγία, γι’ αυτά τα δύο πολεμώ, μ’ αυτά να ζήσω επιθυμώ, κι αν δεν τα αποκτήσω, τί μ’ ωφελεί να ζήσω;

Στη Πόλη κρεμάστηκε ο πατριάρχης Γρηγόριος, ανοίγοντας πρώτος το μαρτυρολόγιο της Επανάστασης.

Ο Θανάσης Διάκος πολέμησε σαν νέος Λεωνίδας, και σουβλίστηκε για τη πίστη του. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Ησαΐας Σαλώνων, ο Ρωγών Ιωσήφ, ο Παπαφλέσσας, ο Θύμιος Βλαχάβας, κι άλλοι πολλοί, πολεμήσανε για την αγιασμένη πατρίδα τους.

Στη Τριπολιτσά κλειστήκανε στη φυλακή κατά την Επανάσταση οι δεσποτάδες του Μοριά, κ’ οι περισσότεροι πεθάνανε με αβάσταχτα μαρτύρια. Το ίδιο και στη Πόλη, φυλακωθήκανε και κρεμαστήκανε πολλοί δεσποτάδες.

Παρακάτω βάζω λίγα λόγια από το ημερολόγιο του αντιναύαρχου Γεωργίου Σαχτούρη:

«Παρασκευή, 25 Δεκεμβρίου. Εορτή των Γενεθλίων του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Αραγμένοι εις Ντάρδιζα με ήσυχον αέρα της τραμουντάνας, πλην με χιόνια.

Αυτήν την ημέρα, διά το χαρμόσυνον της εορτής, το πρωί, υψώνοντας την σημαίαν μας, ερρίχθη και μία κανονιά, καθώς και όλα τα ελληνικά εδώ αραγμένα το αυτό έπραξαν.

Κυριακή, 15 Αυγούστου. Εορτή της Θεοτόκου. Εξημερώθημεν αραγμένοι. Υψώσαμεν τας σημαίας και ερρίξαμεν και από μίαν κανονιάν διά το χαρμόσυνον της ημέρας».

Ο ναύαρχος Κουντουριώτης έκανε τη προσευχή του, σαν τους παλιούς, να τον βοηθήσει η Παναγία στη ναυμαχία της «Έλλης», κι όπου αλλού τον καλούσε το χρέος του. Το ίδιο κάνανε και κάνουνε όλοι οι Έλληνες στο πόλεμο.

Κατά την καταστροφή της Μικράς Ασίας, πρώτοι οι άνθρωποι της θρησκείας πληρώσανε με τη ζωή τους το καινούργιο χαράτσι στον οχτρό της πίστης μας. Ο μητροπολίτης της Σμύρνης Χρυσόστομος κρεμάστηκε, ο δεσπότης των Κυδωνιών Γρηγόριος θάφτηκε ζωντανός, ο Μοσχονησίων Αμβρόσιος θανατώθηκε άσπλαχνα, κι όλοι οι παπάδες κ’ οι καλόγεροι περά­σανε από το σπαθί.

Οι Γερμανοί κ’ οι Ιταλοί θανατώσανε κι αυτοί τους ρασοφορεμένους των χωριών, για να μην απομείνουν παραπίσω από τους άλλους θεομάχους.

Ναι! Πίστη και πατρίδα είναι για μας ένα πράγμα. Κι όπως πολεμά το ένα, πολεμά και τ’ άλλο, κι ας μην ξεγελιέται.

Η μάννα μας η πνευματική είναι η ορθόδοξη Εκκλησία μας, που ποτίστηκε με πολύ κι αγιασμένο αίμα. Κανένας λαός δεν έχυσε και δεν χύνει ως τα σήμερα το αίμα του για τη πίστη, όσο ο δικός μας.

Η ορθόδοξη πίστη είναι ο θησαυρός ο κρυμμένος κι ο πολύτιμος μαργαρίτης που λέγει ο Χριστός.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 20 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Στους ρυθμούς ...τούρκικων αμανέδων κινδυνεύει να χορεύει στο άμεσο μέλλον η Κρήτη, με την διείσδυση τουρκικών συμφερόντων σε κρίσιμους τομείς, όπως το εμπόριο και ο τουρισμός να είναι πλέον εμφανής.

Για να το πούμε καλύτερα, το όλο σκηνικό που έχει στηθεί δεν μπορεί πλέον να κρυφθεί, καθώς μετά από στοχευμένες αγοραπωλησίες, ενοικιάσεις και άλλες επιχειρηματικές κινήσεις, η παρουσία Τούρκων επιχειρηματιών (και όχι μόνο...) είναι ισχυρή και ικανή να αρπάξει ένα σημαντικό κομμάτι της τοπικής οικονομίας, με απρόβλεπτες συνέπειες για το νησί μας.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια, εν μέσω της παρατεταμένης κρίσης, η Τουρκία έχει θέσει σε εφαρμογή ένα καλά μελετημένο σχέδιο το οποίο έχει αρχίσει να αποδίδει σημαντικούς καρπούς, με πολιορκητικό κριό τις «επενδύσεις». Επιχειρήσεις, αγροτεμάχια, οικόπεδα – φιλέτα, ακόμα και χέρσες εκτάσεις στα κρητικά βουνά έχουν περάσει στα χέρια Τούρκων, οι οποίοι είτε εμφανίζονται οι ίδιοι ως αγοραστές, είτε παρουσιάζονται στο προσκήνιο αφ΄ ότου έχουν κάνει τη «δουλειά» άλλοι για λογαριασμό τους.

Μάλιστα, οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι (όλως τυχαίως...) οι ενδιαφερόμενοι επιλέγουν και επιζητούν να αποκτήσουν εκτάσεις που συνορεύουν ή που γειτνιάζουν με σημαντικές εγκαταστάσεις και υποδομές του νησιού (στρατιωτικές, οικονομικές κ.α.) καταβάλλοντας μάλιστα τεράστιες προσπάθειες (και χρήμα) για να κάνουν δική τους τη γη για την οποία ενδιαφέρονται...

Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως σε μια εκ των περιπτώσεων αυτών, την τελευταία στιγμή απετράπη η αγορά έκτασης που από το υπέδαφός της περνάει ο αγωγός καυσίμων που ανεφοδιάζει κρισιμότατη υποδομή της Κρήτης!

Ο χειμερινός τουρισμός
Την ώρα που οι τοπικοί φορείς πανηγυρίζουν για την επέκταση της τουριστικής περιόδου και για το ...διαχρονικό στοίχημα του χειμερινού τουρισμού, οι πληροφορίες που βγαίνουν στην επιφάνεια κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές είναι για το νησί. Αντιθέτως, μάλλον ανησυχία και προβληματισμό θα πρέπει να προκαλέσουν κάποιες ...πτυχές της υπόθεσης αλλά κυρίως, ποιοι επωφελούνται οικονομικά από αυτή την ιστορία...

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι ξένοι επισκέπτες που επιλέγουν να έρθουν αυτό το διάστημα στην Κρήτη, μιάς και η εταιρεία που τους «αλιεύει» και τους κατευθύνει στο νησί μας είναι τουρκικών συμφερόντων, συνοδεύονται από Τούρκους αρχηγούς εκδρομών οι οποίοι εργάζονται για λογαριασμό της. Σε κάθε λεωφορείο παρίσταται ένας Τούρκος αρχηγός ο οποίος συνοδεύει την εκδρομή!

Παρ’ ότι τα τουρ ξεναγούνται στους διάφορους ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους από Έλληνες ξεναγούς, έχει παρατηρηθεί σε κάποιες περιπτώσεις η ξενάγηση - ιδίως στο ιστορικό κέντρο της πόλης του Ηρακλείου - να «περνάει στα χέρια των Τούρκων αρχηγών» ενώ ο ξεναγός είτε απουσιάζει, είτε παρευρίσκεται αμίλητος...

Προσοχή: Αυτά τα «κρούσματα» δεν αντιπροσωπεύουν το σύνολο των ξεναγών όμως το φαινόμενο παρατηρείται συχνά.

Τα τουρ πρέπει «αναγκαστικά» να περάσουν από τρία συγκεκριμένα καταστήματα και επιχειρήσεις, κατά την διάρκεια της παραμονής τους στο νησί, κατόπιν υποδείξεων που λαμβάνουν από τους ταξιδιωτικούς πράκτορες και τους άλλους μεσάζοντες. Τα καταστήματα αυτά, όπως για παράδειγμα μια επιχείρηση με ακριβά χαλιά, μία επιχείρηση με δερμάτινα και μία άλλη με κοσμήματα, ανήκουν σε τουρκικά επιχειρηματικά συμφέροντα, ενώ διαθέτουν προς πώληση τουρκικά είδη!!!

Με.. όχημα τον πολιτισμό
Ένας άλλος τομέας που παρατηρείται διείσδυση του τουρκικού στοιχείου είναι ο πολιτισμός. «Αθώες» πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανταλλαγές και συναντήσεις, με πρωταγωνιστές ομάδες Τούρκων που περνούν αρκετούς μήνες στο νησί, μετακινούνται, παρατηρούν και ικανοποιούν τις «πολιτιστικές τους ανησυχίες», εκμεταλλευόμενοι πρόσωπα και καταστάσεις...

Οι «παρέες» αυτές εναλλάσσονται, ανακυκλώνονται και διατηρούν επαφές με ντόπιους. Διοργανώνουν συναντήσεις, τόσο στην Κρήτη όσο και στην απέναντι πλευρά πάντα στο ...πνεύμα του πολιτισμού. Το ευτύχημα είναι πως ειδικά για κάποιες κραυγαλέες «πολιτιστικές» συναλλαγές-ανταλλαγές και συναντήσεις, οι πληροφορίες αναφέρουν πως είναι εν γνώση των «πολιτιστικών» υπηρεσιών που χειρίζονται ανάλογες «πολιτιστικές» υποθέσεις.

Και μία σημαντική παρατήρηση: Οι άνθρωποι που έρχονται κατά καιρούς στο νησί μας με ύποπτους σκοπούς και στόχους, έχουν ένα συγκεκριμένο τρόπο συμπεριφοράς και ακολουθούν «κανόνες» που παραπέμπουν ευθέως σε άτομα εκπαιδευμένα, προετοιμασμένα και κατάλληλα ενημερωμένα. Κινούνται μεθοδικά, γνωρίζοντας από πριν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούν, παραμένουν στο νησί όσο χρειάζεται και μετά αντικαθίστανται, από άλλα πρόσωπα, με τα ίδια χαρακτηριστικά...

Άραγε, αυτές οι «δραστηριότητες» είναι εν γνώση των τοπικών φορέων και κυρίως των αυτοδιοικητικών παραγόντων που με ιδιαίτερη σπουδή αναδεικνύουν αυτά τα θέματα;

Γνωρίζουν για παράδειγμα, οι τοπικοί παράγοντες που διαγκωνίζονται στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα και στις εφημερίδες για το ποιος θα (πρωτο)δηλώσει την ευαρέσκεια του για τα «οφέλη» των τουριστικών ρευμάτων και των επενδύσεων, για το ποιοι πραγματικά επωφελούνται από αυτό;

Γνωρίζουν το «αλισβερίσι» που βρίσκεται σε εξέλιξη στο προσκήνιο αλλά και στο παρασκήνιο, με τους Τούρκους να αλωνίζουν κυριολεκτικά στο νησί, με πρόσχημα τον τουρισμό και τον πολιτισμό;

Περιμένουμε τις απαντήσεις τους με ενδιαφέρον...

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Το πρώτο άρμα μάχης του Ελληνικού Στρατού και του Όπλου των Τεθωρακισμένων το οποίο θα εμφανιστεί σε παρέλαση εθνικής επετείου με καλλιτεχνικό διάκοσμο, είναι πλέον γεγονός!

Πρόκειται για ένα Leopard 1A5 παρέλασης του Ελληνικού Στρατού με καλλιτεχνικό διάκοσμο και το οποίο θα παρουσιαστεί στην Μεγάλη Στρατιωτική Παρέλαση της Εθνικής μας Επετείου στο Σύνταγμα.

28942825 10213649360206500 1070560869 o

28945898 10213649360086497 1932653520 o

Οι ποδιές φορέθηκαν έγιναν οι τελικές εργασίες επί της Λεοπάρδαλης της Παρέλασης από την ομάδα της IPMS Hellas και το Μiliprint που συμμετείχε στο σχεδιασμό του. Σήμερα η γενική δοκιμαστική στην οποία εκτιμάται ...θα γίνουν διαρροές ...

29003882 10213649359926493 1278811164 n

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

«Οι Έλληνες στρατιωτικοί κρατούνται χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της αναφορικά με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που έχουν συλληφθεί από τις τουρκικές Αρχές η Συντονιστική Επιτροπή Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Όπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση των δικηγόρων, η υπόθεση αυτή «πρέπει να αντιμετωπιστεί στην πραγματική της διάσταση» με σεβασμό για τα δικαιώματα των κρατουμένων και τη δημιουργία συνθηκών για μια δίκαιη δίκη.

Διαβάστε παρακάτω το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης

«Η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, που έχουν συλληφθεί από τις τουρκικές αρχές, πρέπει να αντιμετωπιστεί στην πραγματική της διάσταση.

Ο σεβασμός στα δικαιώματα των κρατουμένων και η δημιουργία συνθηκών για μια δίκαιη δίκη είναι αδιαπραγμάτευτες κατακτήσεις του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού.

Η κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία, με συχνές τις καταδίκες από το ΕΔΔΑ για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απροκάλυπτες παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης, δημιουργούν εύλογες επιφυλάξεις για την εξέλιξη της υπόθεσης. Ήδη, οι Έλληνες στρατιωτικοί κρατούνται χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.

Το δικηγορικό σώμα, με αγώνες, διαχρονικά, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ορθή και ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης, παρακολουθεί την εξέλιξη της υπόθεσης, βρίσκεται σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, οι οποίες έχουν την ευθύνη χειρισμού της υπόθεσης, δεδομένου ότι η σύλληψη των στρατιωτικών έγινε, κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους. Επιπλέον, έχει ενημερώσει σχετικά το Συμβούλιο Δικηγορικών Συλλόγων Ευρώπης, από το οποίο έχει ζητήσει παρέμβαση για την τήρηση των δικαιοκρατικών εγγυήσεων που κατοχυρώνει το διεθνές δίκαιο, καθώς και αποστολή παρατηρητών στη σχετική δικαστική διαδικασία.»

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Κωνσταντίνου Δημητριάδη Συγγραφέα, ιστορικού ερευνητή.

Πριν από περίπου ενάμιση μήνα, η εφημερίδα μας έκανε μια δημοσκόπηση στην οδό Λήδρας, ανάμεσα σε Κύπριους πολίτες, όπου από τα αποτελέσματά της διαπιστώσαμε την άκρα εμπιστοσύνη του Κυπριακού λαού, με ποσοστά «σοβιετικού τύπου», στον αποτρεπτικό ρόλο της ΕΛΔΥΚ απέναντι στην αισχρή Τουρκική βουλιμία.

Είναι αντιληπτό ότι αυτή η εμπιστοσύνη πηγάζει από τα γεγονότα του 1974, όπου η ΕΛΔΥΚ κράτησε τους Τούρκους μακριά από την πόλη της Λευκωσίας, πολεμώντας τους σε έναν άνισο αγώνα και θυσιάζοντας με τιμή περίπου 100 παλληκάρια από την Μητέρα Ελλάδα, για να παραμείνει η κυρίως Λευκωσία πρωτεύουσα του Κυπριακού Κράτους, σε μια τραγική στιγμή που όλα μα όλα έμοιαζαν χαμένα.

Προσκλήθηκα από την Διοίκηση της ΕΛΔΥΚ να παρακολουθήσω την ‘Ασκηση με αληθινά πυρά του 1ου Μηχανοκίνητου Τάγματος, που εδρεύει στον Άγιο Ιωάννη της Μαλούντας, για να αντιληφθώ και εγώ ότι το «πνεύμα του 1974» ζει μέχρι σήμερα, μέσα στα στήθη όλων όσων φέρουν το «Ελδυκόσημο». Ήταν μια άσκηση που η Διοίκηση έφερε τις εκπαιδευόμενες δυνάμεις της, στα όρια τους, χρησιμοποιώντας ότι πιο περίπλοκο μπορεί να συμβεί σαν σενάριο μάχης. Και βέβαια αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί σε μια μονάδα που οι οπλίτες θητείας της θα υπηρετούσαν 22 μήνες – όπως την εποχή μου – αλλά μοιάζει αδιανόητο να περιμένεις επιτυχία από οπλίτες θητείας των 9 μηνών, που ακόμα δεν πρόλαβαν να μάθουν «τα κατατόπια», ακόμα και στο ίδιο τους το Τάγμα.

Η άσκηση είχε την ονομασία «ΤΑΜΣ ΥΔΑΣΠΗΣ 2018» και πήρε αυτήν την κωδική ονομασία από τον ποταμό Υδάσπη και την ομώνυμη μάχη μεταξύ του μαίτρ των πολεμικών ελιγμών Μεγάλου Αλεξάνδρου, εναντίον του Ινδού βασιλέα Πώρου, το 326 π.Χ., όπου ο Έλληνας Στρατηλάτης εγκλώβισε τις εχθρικές δυνάμεις και ακύρωσε κάθε επιθετική ενέργειά τους.
Η άσκηση αυτή κατέδειξε την εξαίρετη συνεργασία και αλληλεγγύη μεταξύ των Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Η εμπλοκή της Ελληνικής Δύναμης αποδυνάμωσε την εχθρική (τουρκική) επίθεση κατά των ταγμάτων της Κυπριακής Ταξιαρχίας, έτσι ώστε να υπάρξει σημαντικός χρόνος για την ενίσχυσή τους με τις εφεδρείες της, που χρειάζονταν κάποιο χρόνο για να λάβουν θέσεις μάχης και να αμυνθούν αποτελεσματικά.

Στον αγώνα ενεπλάκησαν με ίδια μέσα μόνο, οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ, μόνιμα στελέχη και άνδρες θητείας, χρησιμοποιώντας τα οπλικά συστήματα που έχει διαθέσει η Ελλάδα στην άμυνα της Κύπρου, βάσει των εν ισχύ Συνθηκών. Όλμοι, Α/Τ βλήματα, τεθωρακισμένα οχήματα, έλαβαν μέρος σε ένα πανηγύρι από αληθινό ατσάλι και φωτιά, σε έναν τέτοιο συντονισμό που αποδεικνύει περίτρανα την ορθή κρίση του Κύπριοι πολίτη της οδού Λήδρας, που έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στο Ελληνικό Σύνταγμα πριν από 45 μέρες.

Αυτό που προκάλεσε το ενδιαφέρον μου, με τις όποιες γνώσεις έχω πάνω στα στρατιωτικά θέματα, ήταν το γεγονός ότι οι Επιτελείς της ΕΛΔΥΚ είχαν σχεδιάσει και είχαν προβλέψει όλα τα ακραία σενάρια αντίδρασης του εχθρού, πράγμα που αποδεικνύει ότι «ΠΟΤΕ ΠΙΑ δεν θα μας ξαναβρούν στον ύπνο».

Η «αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας», αποτελεί μια επιχείρηση υψηλού ρίσκου, που φέρνει επιτελείς και μαχόμενους να κινούνται σε οριακά επίπεδα σχεδιασμού και εκτέλεσης και εκτελείται συνήθως εναντίον εχθρικών δυνάμεων που βρίσκονται στο στάδιο της προπαρασκευής, για εκτόξευση κυρίας επίθεσης. Αυτή η επιχείρηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και πουθενά από τις Ελληνικές και Κυπριακές Δυνάμεις κατά των Τούρκων το 1974, εκτός της περίπτωσης της επίθεσης της ΕΛΔΥΚ στο Κιόνελι, που όμως δεν είχε σχεδιαστεί με αυτόν τον αντικειμενικό σκοπό.

Η εκτέλεση των πυρών υποδειγματική, ο επαγγελματισμός στο κατακόρυφο και η προσήλωση στον στόχο να έχει επιτυχία η άσκηση, ήταν κάτι που διέκρινε πέραν από την Διοίκηση των εμπλεκόμενων τμημάτων του 1ου Τάγματος και όλα τα στελέχη του. Πράγμα πρωτόγνωρο και βέβαια η καλύτερη απάντηση για όσους μιλούν για Στρατιωτικούς που νιώθουν Δημόσιοι (Κυβερνητικοί) Υπάλληλοι. Η παρακολούθηση της αγωνίας τους κάθε στελέχους που ζούσε αυτήν την άσκηση ήταν και η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς τους ασκούντες κριτική εκ του καναπέ ή υπό τον θόρυβο των ζαριών στο τάβλι του καφενέ.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΜΟΥ.
Μετά το πέρας της άσκησης που διήρκεσε περίπου 90 λεπτά, είχα την χαρά και την τιμή να συνομιλήσω με τον Διοικητή του Συντάγματος, μόλις προαχθέντα σε Ταξίαρχο κατ’ εκλογήν, Προκόπη Μαυραγάνη, στα πλαίσια της επικοινωνίας που είχαμε εγκαινιάσει με την άφιξη του στο νησί πριν περίπου δύο χρόνια.

Πρώτα από όλα πρέπει να πω, ότι η προαγωγή του σε Ταξίαρχο κατ’ εκλογήν και ειδικά για κάποιον που ανήκει στις Ειδικές Δυνάμεις, αποδεικνύει ότι το Ελληνικό Κράτος διαχρονικά, τοποθετεί ως Διοικητή των Ελληνικών Δυνάμεων στην Κύπρο, κάποιον από την «αφρόκρεμα» της στρατιωτικής ιεραρχίας, αντιλαμβανόμενο την κρισιμότητα της θέσης του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι και οι δύο τελευταίοι Συνταγματάρχες, πρώην και νυν, Διοικητές του Ελληνικού Συντάγματος (Θεοδώρου Εμμανουήλ - Μαυραγάνης Προκόπιος), προήχθησαν και οι δύο, στις τελευταίες κρίσεις στον βαθμό του Ταξιάρχου «κατ’ εκλογήν».

Αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα ανεξάρτητα από τα προβλήματά της, ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική της κρίση, ανεξάρτητα από τα προβλήματα του πολιτικού της συστήματος, στέλνει διαχρονικά στην Κύπρο, ότι καλύτερο έχει, είτε σε έμψυχο, είτε σε πολεμικό υλικό. Γιατί για την Ελλάδα μπορεί να ατόνισε «τυπικά» τις τελευταίες δεκαετίες – ιδιαίτερα μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. - ο θεσμός του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», όμως δεν εξαλείφθηκε και ούτε πρόκειται να εξαλειφθεί, ως γεωστρατηγική συνειδητή επιλογή, πολλώ δε μάλλον σήμερα όπου το Έθνος μας δέχεται απειλές και επιθέσεις από παντού και κύρια από τον «μόνιμο ταραχοποιό της γειτονιάς μας».

Ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ ως εκ της θέσεως του δεν δύναται να αποδέχεται και να δίνει συνεντεύξεις και δεν θέλησα αυτή η ολιγόλεπτη συζήτησή μας στο περιθώριο αυτής της άσκησης, να εκληφθεί έτσι. Απλά θέλησα και εγώ να ενημερωθώ, για τα όσα η Διοίκηση πιστεύει για την ετοιμότητα της μονάδας να ανταπεξέλθει νικηφόρα στην αποστολή της, ειδικότερα τώρα, που ο ξιπασμένος «ψευτο-Σουλτάνος» απειλεί καθημερινά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και αναλώνεται σε υποτιμητικές για τον Ελληνικό Στρατό διαπιστώσεις και ανιστόρητες υπομνήσεις.

Χωρίς να θελήσω λοιπόν να φέρω σε δύσκολη θέση τον εκλεκτό αυτόν αξιωματικό, που το Ελληνικό Κράτος του εμπιστεύθηκε την κρίσιμη αυτή θέση του Διοκητή και που πρόσφατα τον προήγαγε στον βαθμό του Ταξιάρχου, ρώτησα ορισμένα πράγματα για να γνωρίζω και εγώ κατά πόσο θα πρέπει να νιώθω ασφαλής, εκεί στην άκρη του Αγίου Δομετίου όπου διαμένω, σε απόσταση αναπνοής από το τουρκικό φυλάκιο του “Υψώματος Cyta” και δύο βήματα από το σκλαβωμένο από το 1974 παλαιό Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και την κατεστραμμένη Σχολή Γρηγορίου (Grammar School).

Αυτό που μου έγινε άμεσα αντιληπτό από τον κ.Ταξίαρχο είναι το γεγονός, ότι η «φωτιά των Ελδυκάριων του 1974» είναι το φως που φωτίζει τον δρόμο στους Ελδυκάριους του 2018, με το ίδιο φρόνημα, την ίδια αίσθηση του χρέους και τον ίδιο πατριωτισμό, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε. Αυτό είναι το ένα από τα δύο καλά της υπόθεσης.

Το δεύτερο είναι το γεγονός ότι το 2018 δεν είμαστε σχεδόν άοπλοι ή κατά κάποιο τρόπο ελλιπώς οπλισμένοι, όπως ήταν οι άνδρες των δύο ταγμάτων και του λόχου διοικήσεως του Συντάγματος, το 1974. Παρά τις οικονομικές περικοπές που έχουν επιβληθεί από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε όλο το Στράτευμα στην Ελλάδα, η Μητέρα Πατρίδα αναγνωρίζοντας τον ρόλο της «ως Μητέρα» στερείται η ίδια, για να δίνει στα παιδιά της. Έτσι αυτές οι περικοπές δεν έγιναν τόσο αντιληπτές στην ΕΛΔΥΚ, μιας και το Κράτος φρόντισε και φροντίζει και για τον οπλισμό και για τις συνθήκες διαβίωσης των Στελεχών του και των Οπλιτών θητείας. Αυτά όπως προανέφερα είναι τα δύο καλά της υπόθεσης.

Το μόνο κακό που υφίσταται, είναι η διαρκής εγρήγορση που υφίσταται σε αυτό το προσωπικό, εξ αιτίας της διαχρονικής ιταμής τουρκικής απειλής που αναγκάζει τα στελέχη να είναι διαρκώς «στην πρίζα» ακόμα και για το πιο αθώο – όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος - συμβάν. Κάποτε ο Ταγματάρχης Δουράτσος στο Οχυρό Ρούπελ είχε πει σε έναν, μόλις μετατεθέντα εκεί νεαρό έφεδρο υπολοχαγό: «Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να γυαλίζεις το όπλο σου και να περιμένεις».

Η ΕΛΔΥΚ όμως έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια το αντίθετο: Να είναι έτοιμη να δώσει το «θανάσιμο πρώτο χτύπημα στον εχθρό» (κατά τον Π.Κονδύλη) σε τακτικό επίπεδο, αν η Πολιτική Ηγεσία που αποφασίζει, το κρίνει ως θεμιτό και απαραίτητο. Και κατάφερε και κάτι ακόμα. Να δημιουργήσει έναν δίαυλο αγαστής συνεργασίας στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των αποστολών με την Εθνική Φρουρά, τον θεσμοθετημένο πυλώνα αποτροπής της όποιας επιβουλής κατά του νησιού.

Το 1974 αυτό δεν λειτούργησε. Και ίσως να μην λειτούργησε και τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, κύρια λόγω της καχυποψίας των στελεχών της , δηλαδή των Κυπρίων στρατιωτικών, λόγω των γεγονότων του 1974. Σήμερα όμως ο συγχρονισμός των Κυπριακών Ταξιαρχιών με το Ελληνικό Σύνταγμα με βάση την πεποίθηση του κ.Διοικητή, βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Ίσως – με το δικό μου αισθητήριο – αυτό να οφείλεται και λόγω της παρουσίας του Αντιστρατήγου Ηλία Λεοντάρη στην θέση του Αρχηγού της Ε.Φ. Γιατί όπως είπε και ο κ.Ταξίαρχος στην ομιλία του μετά την άσκηση, μπορεί το ένα δάκτυλο να είναι ικανό και γερό, αλλά από μόνο του δεν μπορεί να βαρέσει γροθιά.

Πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουμε εμπιστοσύνη στην ΕΛΔΥΚ αλλά αυτή από μόνη της δεν θα κερδίσει έναν ενδεχόμενο πόλεμο. Η ατσάλινη γροθιά θα πρέπει να είναι η Ε.Φ. και η ΕΛΔΥΚ ο αρωγός της, ο σύντροφός της.

Κλείνοντας θέλω να πω, ότι ένιωσα υπέροχα μιλώντας με τον Προκόπη Μαυραγάνη, όχι μόνο γιατί είναι ανοικτός και καθαρός στον λόγο και τις σκέψεις του, αλλά κύρια γιατί βλέπεις μπροστά σου ένα επαγγελματία στρατιωτικό με πατριωτικές αρχές, που δεν μασάει τα λόγια του, που δεν λέει πομπώδεις εκφράσεις και δεν είδε την μετάθεση του στην Κύπρο σαν μια ευκαιρία για καλύτερο μισθό και πιο μεγάλη προβολή για ατομικό όφελος.

Και βλέποντας τα στο πέτο του τα διακριτικά του απόφοιτου της σχολής βατραχανθρώπων, αλεξιπτωτιστών, χιονοδρόμων, κλπ κλπ, καταλαβαίνω πόσο ψηλά είναι ο πήχης για αυτόν που θα τον αντικαταστήσει σύντομα, στο τέλος της υπηρεσίας του στην Κύπρο.

Δεν θα ξεχάσω ακόμα κι όταν επαναπατριστεί, τον σεβασμό με τον οποίο περιέβαλε τον αείμνηστο Ταξίαρχο Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, τελευταίο Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΥΚ το 1974 και την φράση που είπε στον ΠτΔ κ.Αναστασιάδη στις αρχές της θητείας του: «Κύριε Πρόεδρε, φεύγοντας από το Στρατόπεδο, πείτε στους Κυπρίους αδελφούς μας, ότι η ΕΛΔΥΚ αν χρειαστεί θα πράξει το καθήκον της για την διασφάλιση της ελευθερίας τους, όπως έκαναν οι άνδρες της και το 1974 με τίμημα την ζωή τους». - Πηγή: MAXHDEFENCE

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter