Write on Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Το NATO «θα αντιδράσει με στρατιωτικά μέσα» εάν υπάρξει εισβολή δυνάμεων όπως αυτή που έγινε στην Κριμαία σε ένα κράτος-μέλος του, δήλωσε ο κορυφαίος στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ, ο Αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Αν η Ρωσία αποπειραθεί να στείλει στρατεύματα σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος του NATO, ακόμη και εάν δεν πρόκειται για δυνάμεις που θα φορούν στολές με διακριτικά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως έπραξε όταν προσάρτησε την Κριμαία από την Ουκρανία, το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο θα αντιδράσει με στρατιωτικά μέσα, είπε ο Μπρίντλαβ.

Ο Αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ, ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των δυνάμεων του NATO στην Ευρώπη, είπε πως παρότι το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο δεν σχεδιάζει να επέμβει στην Ουκρανία, η οποία δεν είναι μέλος του, τα κράτη - μέλη του NATO στην ανατολική Ευρώπη πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται για μια ενδεχόμενη απειλή από τα «μικρά πράσινα ανθρωπάκια», όπως είπε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στους στρατιώτες που φορούν στολές χωρίς εθνικά διακριτικά.
«Το πιο σημαντικό έργο είναι να προετοιμάσουμε κάθε έθνος για το πρόβλημα που δημιουργούν τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια, ή το πρόβλημα της οργάνωσης του (ρωσόφωνου) πληθυσμού, και αυτό πρέπει να γίνει πρώτα. Γίνεται τώρα», επισήμανε.
«Πώς λοιπόν εκπαιδεύουμε, οργανώνουμε, εξοπλίζουμε τις αστυνομικές δυνάμεις και τις ένοπλες δυνάμεις των (συμμαχικών) χωρών ώστε να είναι ικανές να το χειριστούν αυτό;», συνέχισε ο πτέραρχος, σύμφωνα με το κείμενο των δηλώσεών του που διένειμε στα αγγλικά το NATO.
«Εάν δούμε τέτοιες ενέργειες να λαμβάνουν χώρα σε ένα κράτος μέλος του NATO και μπορούμε να τις προσάψουμε σε ένα επιτιθέμενο κράτος, αυτό σημαίνει (ότι ενεργοποιείται) το Άρθρο 5. Τότε, θα υπάρξει στρατιωτική αντίδραση», πρόσθεσε ο Μπρίντλαβ.

Το Άρθρο 5 της καταστατικής συνθήκης του NATO για την κοινή άμυνα προβλέπει ότι εάν ένα κράτος - μέλος του Συμφώνου δεχθεί επίθεση, αυτή θα θεωρηθεί αυτόματα εχθρική ενέργεια εναντίον της συμμαχίας στο σύνολό της.
Η κρίση στην Ουκρανία έχει οδηγήσει τις σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση σε ιστορικό ναδίρ την περίοδο μετά τον Ψυχρό Πόλεμο και πυροδότησε μια σειρά κυρώσεων και αντιποίνων που πλήττουν τις οικονομίες της Ρωσίας και της Ευρώπης, οι οποίες ήδη αντιμετώπιζαν σοβαρές δυσχέρειες.

Το NATO έχει λάβει μια σειρά μέτρων για να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία στην ανατολική Ευρώπη αφότου άρχισε η κρίση. Μέτρα πιο μακροπρόθεσμου χαρακτήρα αναμένεται να συμφωνηθούν στη σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στην Ουαλία τον Σεπτέμβριο. - Πηγη: Πρώτο Θέμα

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 13 Απριλίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Του Δρ. Άριστου Αριστοτέλους*

Οι πρόσφατες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην ανατολική Ουκρανία με τη συμμετοχή ενόπλων διαδηλωτών, σηματοδοτούν μια πιθανή νέα επικίνδυνη φάση στη συνεχιζόμενη ουκρανική κρίση. Ένα νέο μέτωπο διαφαίνεται να ανοίγει, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ίδια την χώρα, τις εμπλεκόμενες δυνάμεις και το γεωπολιτικό ανταγωνισμό - εάν η κρίση δεν επιλυθεί.

Είναι γεγονός ότι από την έναρξη της ουκρανικής κρίσης και τις φιλοδυτικές κινητοποιήσεις στη δυτική Ουκρανία κατά του τότε προέδρου Βίκτωρα Γιανουκόβιτς - ευνοούμενου της Μόσχας - υπήρχαν αντίστοιχες φιλορωσικές διαδηλώσεις στις νότιες και ανατολικές περιοχές. Οι εκδηλώσεις αυτές θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως προέκταση του γεωπολιτικού ανταγωνισμού μεταξύ δυτικών δυνάμεων (ΗΠΑ - ΝΑΤΟ – ΕΕ) από τη μια, και Ρωσίας, από την άλλη. Σ' αυτό τον ανταγωνισμό, που συνεχίζει έως σήμερα, οι δυτικοί επιδιώκουν να θέσουν την Ουκρανία στη δική τους σφαίρα επιρροής, ενώ η Μόσχα προσπαθεί να διατηρήσει και ενισχύσει τον έλεγχο της σε μια περιοχή υψίστης σημασίας για την άμυνα και την ασφάλεια της. Η ανακήρυξη ανεξαρτησίας στην Κριμαία και η ενσωμάτωση της στη Ρωσία αλλά και οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, ως αντίποινα κατά της Μόσχας, αποτελούν έκφραση της αντιπαράθεσης αυτής.

Εκείνο που ξεχωρίζει στις τελευταίες διαδηλώσεις στις φιλορωσικές περιοχές κατά της «πραξικοπηματικής» κυβέρνησης του Κιέβου – όπως την χαρακτηρίζουν οι Ρώσοι - είναι: Πρώτο, η συμμετοχή «εκπαιδευμένων» ενόπλων στην προσπάθεια των διαδηλωτών να καταλάβουν τα κτίρια διοικήσεως, όπως συνέβηκε στη διάρκεια των φιλοδυτικών διαδηλώσεων κατά του προέδρου Γιανουκόβιτς στο Κίεβο μέχρι την ανατροπή του. Δεύτερο, οι ρωσόφιλοι διαδηλωτές ακολουθώντας το παράδειγμα της Κριμαίας, απεύθυναν έκκληση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 11 Μαΐου για ανακήρυξη ανεξαρτησίας, καλώντας ταυτόχρονα τη Ρωσία να αποστείλει ειρηνευτική δύναμη για την προστασία τους.

Το σκηνικό αυτό, όπως διαμορφώνεται στις ανατολικές περιοχές, είναι εν δυνάμει επικίνδυνο. Η κυβέρνηση του Κιέβου ισχυρίζεται ότι οι διαδηλώσεις αποτελούν μέρος «σχεδίου αποσταθεροποίησης» στην ανατολική Ουκρανία υπονοώντας ότι συντονίζονται από τη Μόσχα, η οποία θα αξιοποιούσε κάθε δυνατό μοχλό πίεσης για να οδηγήσει τις εξελίξεις προς τη δική της κατεύθυνση. Γι αυτό και οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας απέφυγαν να δράσουν κατά των ρωσόφιλων και οπλοφόρων διαδηλωτών - για να μη δώσουν λαβή στη Ρωσία να αντιδράσει. Εξάλλου είναι πολύ νωπές οι προειδοποιήσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικό Σεργκέι Λαβρόφ ενάντια στη χρήση οποιασδήποτε βίας κατά των ρωσόφιλων διαδηλωτών.

Η Ρωσία διατηρεί αρκετές στρατιωτικές δυνάμεις στα ουκρανορωσικά σύνορα, γεγονός που στα μάτια των δυτικών καταμαρτυρεί την ύπαρξη επεμβατικών προθέσεων. Εκτιμάται ότι υπάρχουν εκεί πέραν των 40.000 ρωσικών στρατευμάτων, με την απαιτούμενη αεροπορική και λογισμική υποστήριξη, έτοιμα με μικρή προειδοποίηση να αναλάβουν δράση. Ο δε Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Αντέρς Φογκ Ρασμούσσεν, προειδοποιεί τη Μόσχα ότι θα είναι «ιστορικό λάθος με σοβαρές συνέπειες» να επέμβει. Από την άλλη, ο Σεργκέι Λαβρόφ αρνείται οποιαδήποτε ανάμιξη στα γεγονότα και κατηγορεί τους δυτικούς ότι ευθύνονται για την κατάσταση στην Ουκρανία και ότι «προσπάθησαν να την εξαναγκάσουν να επιλέξει μεταξύ ανατολής και δύσης».

Βέβαια, για πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους είναι απομακρυσμένο το ενδεχόμενο η Ρωσία να εισβάλει και να θέσει υπό κατοχή ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας. Αυτό αποτελεί αρκετά προχωρημένο και δαπανηρό σενάριο. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλεισθεί κάποιου βαθμού συγκαλυμμένη ή και ανοικτή στρατιωτική ανάμιξη της Ρωσίας, ανάλογα με τη σοβαρότητα των εξελίξεων, ιδίως εάν το ρωσικό στοιχείο ή οι ρωσόφιλοι υποστηριχτές της βρεθούν στο στόχαστρο επιθέσεων.

Για όλους τους ανωτέρω λόγους, κι ενόσω οι δυτικοί και η ίδια η μεταβατική κυβέρνηση του Κιέβου δεν συμβιβάζονται σε μια διευθέτηση με τη Μόσχα, που να ικανοποιεί τις ανάγκες ασφάλειας της Ρωσίας, η κρίση θα συνεχίσει να υφίσταται. Ήδη οι πρόσφατες αναταραχές στην ανατολική Ουκρανία έδειξαν ότι μετά την Κριμαία υπάρχει εν δυνάμει ο κίνδυνος η περιοχή αυτή να εξελιχθεί στο επόμενο πεδίο μιας μακράς και καταστροφικής εμφύλιας σύγκρουσης, με περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ - Ρωσίας και σοβαρές επιπτώσεις στη διεθνή ασφάλεια και οικονομία. - http://strategy-cy.com

*Τέως Βουλευτής, Ειδικός σε θέματα Άμυνας και Στρατηγικής

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter



Write on Σάββατο, 22 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Του Άριστου Αριστοτέλους*

Καθώς η κρίση στην Ουκρανία εισέρχεται σε νέα φάση μετά τη συμφωνία προσάρτησης της Κριμαίας στη Ρωσία και αυξάνονται οι πιθανότητες χρήσης δραστικότερων μέσων προώθησης των θέσεων των εμπλεκομένων μερών, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο εξής ερώτημα: Τι μέσα και δυνατότητες διαθέτουν τα εμπλεκόμενα μέρη και μέχρι που μπορούν να φθάσουν οι στρατιωτικές τους επιλογές;

Στρατιωτικά η Ουκρανία παρά τους εκ πρώτης όψεως εντυπωσιακούς αριθμούς της, είναι πολύ αδύναμη. Διαθέτει 130.000 στρατιώτες, χιλιάδες άρματα μάχης και θωρακισμένα οχήματα, εκατοντάδες μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, καθώς και πυραύλους εδάφους – αέρος ( αρκετά σύγχρονους) και αρκετά βλήματα και πυροβόλα. Ο περισσότερος οπλισμός είναι κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου αλλά συγκαταλέγεται ακόμη στο ενεργό δυναμικό της, προσδίδοντας διογκωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Ωστόσο, με αυτά τα στρατιωτικά μεγέθη και αμυντικό προϋπολογισμό $2 δις είναι αδύνατο να ικανοποιήσει ακόμη και βασικές ανάγκες συντήρησης και εκπαίδευσης.

Η πόλωση στην ουκρανική πολιτεία - μεταξύ φιλοδυτικών και φιλορώσων - έχει εισχωρήσει στις τάξεις του στρατού συνιστώντας και τη μεγαλύτερη αδυναμία του. Σοβαρό είναι το πρόβλημα της νομιμοφροσύνης των ενόπλων δυνάμεων στη δυτικόφιλη μεταβατική κυβέρνηση του Κιέβου, η οποία φοβάται ότι σε περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης με τη Ρωσία, θα υπάρξουν μαζικές αποστασίες από φιλορώσους στρατιωτικούς. Επίσης η διάσπαρτη φύση των απειλών, προερχομένων από διάφορες κατευθύνσεις - στα σύνορα και το εσωτερικό - , την εξαναγκάζει σε διασκορπισμό των δυνάμεων της για να τις αντιμετωπίσει. Δημιουργούνται έτσι προβλήματα ελέγχου, συντονισμού, επικοινωνίας και συγκοινωνιών, με μεγάλες πιθανότητες δολιοφθορών, διακοπής ή και παράλυσης του αμυντικού της συστήματος από αντιφρονούντες.

Από την άλλη, η Ρωσία είναι μια πολύ μεγάλη στρατιωτική δύναμη (850.000 στρατιώτες, πυρηνικά όπλα και $59 δις αμυντικό προϋπολογισμό), με αρκετά εκσυγχρονισμένες τις ένοπλες δυνάμεις. Είναι τέτοια η αριθμητική και ποιοτική τους υπεροχή που δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με την Ουκρανία. Βέβαια, στα ανατολικά ουκρανικά σύνορα η Ρωσία έχει αυτή την περίοδο πέραν των 60.000 στρατιωτών που διεξάγουν ασκήσεις. Αν χρειαστεί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην ουκρανική κρίση, είτε για την προστασία ρωσικών αγωγών φυσικού αερίου στην Ουκρανία, είτε για την ασφάλεια των ρωσόφιλων ομάδων στις ανατολικές περιοχές σε περίπτωση αναταρχής.

Όσον αφορά την Κριμαία, οι ουκρανικές δυνάμεις δεν έχουν την ικανότητα επαναφοράς της κατάστασης που υπήρχε εκεί πριν το δημοψήφισμα και τη συμφωνία προσάρτησης στη Ρωσία. Γεωγραφικά η Κριμαία - μια μικρή χερσόνησης - είναι απομονωμένη από την υπόλοιπη Ουκρανία.Τόσο η λωρίδα εδάφους, που την ενώνει με την Ουκρανία, όσο και άλλα σημεία στρατηγικής σημασίας και πυρήνες πιθανής ουκρανικής αντίστασης, είναι υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμενων στην Κριμαία, που ξεπερνούν τις 20.000. Ούτε και προσφέρονται πολλά περιθώρια για στρατιωτικές παρενοχλήσεις από το ουκρανικό καθεστώς κατά των Ρώσων στην Κριμαία, γιατί θα διακινδύνευε ακόμη και ρωσικό αντιπερισπασμό και εξεγέρσεις στην ανατολική Ουκρανία.

Όλα τα ανωτέρω υποδηλώνουν ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε πολύ δυσχερή στρατιωτική θέση, με ελάχιστες αλλά και πολύ δαπανηρές επιλογές, χωρίς να έχει ουσιαστικά ούτε και πραγματικούς συμμάχους. Οι δυτικές δυνάμεις ΗΠΑ, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, εκτός από ηθική, πολιτική και κάποιας μορφής στρατιωτική βοήθεια που της παρέχουν, είναι απίθανο να εμπλακούν με δυνάμεις τους – όσο αξιόλογες και να είναι –, είτε για να στηρίζουν το ουκρανικό καθεστώς, είτε για να πολεμήσουν ενάντια στους Ρώσους. Τα συμφέροντα των συμμάχων και η εκτίμηση των κινδύνων και απειλών διαφέρουν και οι απόψεις μεταξύ του αποκλίνουν. Το κόστος για τους ιδίους αλλά και για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα όπως και για την οικονομία από μια τέτοια πιθανή εμπλοκή τους θα ήταν ανυπολόγιστα μεγάλο

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Ρωσία φαίνεται να έχει περισσότερα περιθώρια στρατιωτικής δράσης και ελιγμών. Ακόμη θα μπορούσε να λεχθεί ότι σε κάποιο βαθμό έχει και το πάνω χέρι στο διαπραγματευτικό σκηνικό. Συνεπώς, ενόσω τα μέτρα των δυτικών ή γενικά το κόστος που αντιμετωπίζει η Μόσχα για τη στάση της στο Ουκρανικό είναι πολύ μικρότερο σε σχέση με τα οφέλη για την εθνική της ασφάλεια, η Ρωσία θα εμμένει στην προώθηση των στόχων της ακόμη και με στρατιωτικά μέσα - εάν είναι δυνατό, αναίμακτα - μέχρι του σημείου που τα διεθνή δεδομένα και η αδυναμία των αντιπάλων της το επιτρέπει. ΠΗΓΗ: http://strategy-cy.com 

*Τέως Βουλευτής,
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Στρατηγικής

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 17 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ
Του Άριστου Αριστοτέλους

Το δημοψήφισμα για ένωση της Κριμαίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη στην ουκρανική κρίση η οποία φέρνει πιο κοντά την αντιπαράθεση μεταξύ δυτικών δυνάμεων και Ρωσίας. Ποια τροπή θα πάρουν τα γεγονότα μετά το δημοψήφισμα και πόσο κρίσιμη διαμορφώνεται η κατάσταση στην περιοχή, είναι το υπο εξέταση ερώτημα στο κειμενο που ακολουθεί.

Το δημοψήφισμα ήταν βέβαια μια εξέλιξη στην ουκρανική κρίση που προέκυψε μετά την ανατροπή του ρωσόφιλου προέδρου Βίκτορα Γιανουκόβιτς από τις φιλοδυτικές δυνάμεις της ουκρανικής αντιπολίτευσης και το διορισμό μεταβατικής κυβένησης μέχρι τη διεξαγωγή εκλογών. Τις κινήσεις αυτές, μαζί με άλλες αντιρωσικές ενέργειες, η Μόσχα τις εξέλαβε ως πρόκληση από τη Δύση κατά της ασφάλειας και της επιρροής της στην περιοχή. Συνεπώς η στρατιωτική επέμβαση των Ρώσων στην Κριμαία, όπως και το αίτημα του ρωσικού πληθυσμού της χερσονήσου αυτής – έδρας του Ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας - για ενσωμάτωση της στη Ρωσία ήταν η αντίδραση της Μόσχας στην «πραξικοπηματική» ενέργεια των φιλοδυτικών του Κιέβου. Ήταν η απάντηση της στους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές της, τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους, που στηρίζουν το νέο «αντισυνταγματικό» καθεστώς.

Η μεταβατική κυβέρνηση του Κιέβου και οι δυτικοί υποστηρικτές της καταδικάζουν έντονα το δημοψήφισμα και τις αποσχιστικές ενέργειες των αρχών της Κριμαίας. Από την άλλη, η Ρωσία διακηρύσσει ότι ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας είναι ο Γιανουκόβιτς και ότι, αντίθετα με τους δυτικούς, θεωρεί θεμιτό και νόμιμο το δικαίωμ του λαού της Κριμαίας να καθορίσει με δημοψήφισμα το μέλλον του.

Οι εκατέρωθεν ανταγωνιστικές τοποθετήσεις ενισχύουν περαιτέρω την ένταση και το διπολισμό στην αντιπαράθεση των δύο πλευρών στην Ουκρανία, μια χώρα που από αιώνες αποτελεί πεδίο ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων. Με τη Ρωσία να θεωρεί την περιοχή αυτή υψίστης στρατηγικής σημασίας για την εθνική της ασφάλεια και τις δυτικές δυνάμεις να προσβλέπουν να την έχουν στη δική τους σφαίρα επιρροή με πιθανή ένταξη στην ΕΕ ή και στο ΝΑΤΟ που για τη Μόσχα αποτελεί κόκκινο πανί.

Ο πλήρης στρατιωτικός έλεγχος της Ρωσίας επί της Κριμαίας και τώρα το δημοψήφισμα για ενσωμάτωση της στη Ρωσική Ομοσπονδία, ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση της Μόσχα στις συζητήσει για το μελλοντικό ουκρανικό καθεστώς. Για το δημοψήφισμα, οι δυτικοί, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, έχουν βέβαια προειδοποιήσει για οικονομικά και πολιτικά μέτρα που θα γίνουν πολύ πιο σκληρά σε τυχόν προσάρτηση. Από την άλλη η Ρωσία επισης προειδοποιεί ότι θα λάβει αντίμετρα και δεδομένης της μεγάλης εξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο είναι αντιληπτό προς τα που θα κινηθεί. Επίσης, στο ενδεχόμενο λήψης πολιτικών μέτρων εναντίον της, η Μόσχα ενδεχόμενα να αποσυρθεί από συμφωνίες όπως η STARΤ και του περιορισμού των μέσου βεληνεκούς πυρηνικών όπλων. Ενδέχεται ακόμη το Κρεμλίνο να πάψει να διαδραματίζει βοηθητικό ρόλο στις προσπάθειες επαναπροσέγγισης ΗΠΑ – Ιράν ή και σε άλλες διεθνείς υποθέσεις αμερικανικού ενδιαφέροντος δημιουργώντας σοβαρα προβληματα στους Αμερικανούς. Αναμφίβολα μια τέτοια κατάσταση ψυχροπολεμικών σχέσεων δεν ευνοεί ούτε τους Ρώσους αλλά ούτε τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς, που έχουν βασικά κάθε συμφέρον να αναπτύξουν μια λειτουργική και μακροπρόθεσμη σχέση συνεργασίας με τη Ρωσία προς αμοιβαίο όφελος.

Ενόψει των πιο πάνω, λοιπόν, ποια τροπή θα πάρουν τα πράγματα μετά το δημοψηφισμα θα εξαρτηθεί από την επόμενη κίνηση που θα κάνει η Μόσχα. Δηλαδή αν θα προχωρήσει να υιοθετήσει την απόφαση του δημοψηφίσματος της Κριμαίας για ενσωμάτωσή της στη Ρωσία, παρά τις αντιδράσεις των δυτικών, ή αν θα χαιρετίσει το γεγονός αλλά ως πρώτο βήμα θα χρησιμοποιήσει αυτό ως διαπραγματευτικό μοχλό για να επιτύχει ένα ευνοϊκότερο για την ασφάλεια της καθεστώς στην Ουκρανία.

Από την άλλη, αν η ρωσική κυβέρνησης προχωρήσει, είτε τώρα, είτε αργότερα, σε προσάρτηση της Κριμαίας, τότε θα ακολουθήσει ο φαύλος κύκλος σκληρότερων μέτρων και αντίμετρων. Θα αυξηθεί ο κίνδυνο να προκληθούν ταραχές στην ανατολική Ουκρανία. Η κρίση θα οξυνθεί επικίνδυνα, η χώρα θα διολισθαίνει σε εμφύλιο πόλεμο και η Ρωσία θα προειδοποιεί να επέμβει για προστατεύσει τους ομοεθνείς της, ενώ οι δυτικοί δεν θα μπορούν να αναλάβουν στρατιωτική δράση. Ενδεχόμενα ακόμη να δημιουργηθούν συνθήκες διαμελισμού της χώρας σε ρωσόφιλη ανατολική Ουκρανία και σε δυτικόφιλη δυτική. Στην ΕΕ θα οξυνθούν τα οικονομικά της προβλήματα. Επίσης οι υπερατλαντικές σχέσεις και η κοινή εξωτερική πολιτική των κρατών μελών της Ένωσης θα διέλθουν περίοδο δοκιμασίας ένεκα διαφορών στις προσεγγίσεις τους απέναντι στη Ρωσία.

Το θετικό στοιχείο είναι ότι μέχρι σήμερα κανένας των εμπλεκομένων, ιδιαίτερα οι μεγάλες δυνάμεις, δεν έχουν αναφερθεί στη χρήση του στρατιωτικού στοιχείου και ότι, τόσο οι δυτικοί, όσο και οι Ρώσοι, στις διπλωματικές κινήσεις ή τις προειδοποιήσεις τους δεν καίνε γέφυρες αλλά αφήνουν περιθώρια στην άλλη πλευρά για συμβιβασμό. Όμως τις επόμενες μέρες η τροπή που θα πάρει η κρίση, δηλαδή αν θα κλιμακωθεί ή αποκλιμακωθεί, θα εξαρτηθεί από τις αποφάσεις της Μόσχας πώς θα διαχειριστεί το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τα πιθανά μέτρα των δυτικών και βέβαια από το πώς και σε ποιο βαθμό επηρεάζεται η εθνική της ασφάλεια. Τελικά δεν συμφέρει σε κανένα από τους εμπλεκλόμενους μια παρατεταμένη και οξύα κρίση. Γι αυτό όσο πιο γρήγορα εξευρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, που να ρυθμίζει το μελλοντικό καθεστώς της Ουκρανίας και που να ικανοποιεί τα κριτήρια ασφάλειας της Ρωσίας, τόσο το καλύτερο για την οικονομική και πολιτική σταθερότητα όχι μόνο στην Ουκρανία άλλα και σε ολόκληρη την Ευρώπη. - ΠΗΓΗ: http://strategy-cy.com 

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 10 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Μια ομάδα φιλορώσων ενόπλων που φορούσαν στρατιωτικές στολές χωρίς διακριτικά κατέλαβε άλλο ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο στην Κριμαία, δήλωσε ένας εκπρόσωπος του υπουργείου Άμυνας στη χερσόνησο. Η ομάδα, η οποία αποτελείτο από περίπου 80 μέλη και υποστηριζόταν από περίπου 50 πολίτες, απέκλεισε την είσοδο στο αεροδρόμιο κοντά στο χωριό Σάκι και έστησε σημεία ελέγχου με πολυβόλα κατά μήκος του διαδρόμου αποπροσγειώσεων, είπε ο εκπρόσωπος, ο Βλάντισλαβ Σελεζνιόφ, στο πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς. Οι πολίτες, που κρατούσαν ρόπαλα και ξύλα, προσπάθησαν να μπουν στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου, πρόσθεσε ο ίδιος.

Ρωσικές δυνάμεις ή φιλορωσικές ομάδες έχουν καταλάβει αναίμακτα διάφορα σημεία στρατηγικής σημασίας στην Κριμαία, ανάμεσά τους το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Μπελμπέκ και το βασικό πολιτικό αεροδρόμιο στη Συμφερόπολη, μετά την ανατροπή του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς τον Φεβρουάριο. Έχουν υπάρξει διάφορες αναμετρήσεις σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αλλά μέχρι τώρα οι Ουκρανοί στρατιωτικοί δεν έχουν προβάλει ένοπλη αντίσταση. - ΑΠΕ/ΜΠΕ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter