Write on Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Γράφει ο Γιώργος Δ.Παπαδάκης

Η χιονισμένη κορυφή, αυτή που κρύβεται μέσα στα σύννεφα, είναι η ανθρωποφάγος Τρεμπεσίνα.

Υψόμετρο 1924. Γενάρης του 41 .Χιονοθύελλα. Οι Χανιώτες του 14ου Συντάγματος της 5ης Μεραρχίας είναι στα πόδια του βουνού. Στην κορυφή οι Ιταλοί Αλπίνοι. Κάθετη η βουνοπλαγιά Απάρτη.

«Αδύνατον» αναφωνεί ο Νικόλαος Σπένδος, ο Συνταγματάρχης, στην εντολή «προχωρείτε!».

Πώς να στείλεις τους στρατιώτες στη σίγουρη σφαγή;

Πώς να ανεβάσεις 1500 παγωμένους στρατιώτες ακάλυπτους ,στην κάθετη, κρυσταλλωμένη βουνοπλαγιά, εκεί που δεν γαντζώνει μήτε σίδερο και που τη γαζώνουν τα πολυβόλα;

Ναι είναι «Αδύνατον».

«Εγώ παιδιά θα πάω. Κι όποιος θέλει έρχεται. Άμα παγώνουμε εμείς εδώ κάτω, αυτοί εκεί πάνω θα χουν γίνει κούτσουρα».

Τον λένε Ησίοδο.

Ησίοδο Τσίγκο. Μικρασιάτης από τα Βουρλά. Το μόνο αγόρι της οικογένειας που γλίτωσε από τους Τσέτες, χάρη σε ένα Τούρκο γείτονα που έκρυψε αυτόν και τη μάνα του σ ένα κάρο. Και βγήκαν στα Χανιά. Εκεί μεγάλωσε. Τώρα, έφεδρος ανθυπολοχαγός, ελλείψει μονίμων, διοικεί τον 11ο Λόχο.

«Λοιπόν, εγώ πάω.»

-«Μα κ. Ανθυπολοχαγέ ο Συνταγματάρχης δεν το ξέρει!»

«Θα του το πούμε άμα φτάσουμε»

Τον ακολουθούν σαράντα.

Ανεβαίνουν. Καρφώνουν τις ξιφολόγχες στον πάγο κι ανεβαίνουν.

Δεν τους χτυπούν τα πολυβόλα. Μα τους χτυπά πιο άγρια η θύελλα.

Τους ξυλιάζει τα πόδια και τους αχρηστεύει τα δάχτυλα. Μέχρι και το δάκρυ τους παγώνει.

Ανεβαίνουν. Από τη μέση κι απάνω κάθε 50 μέτρα χάνουν κι έναν.

Μα ανεβαίνουν.

Φτάνουν στο 1924!

Εφτά κι ένας ο ανθυπολοχαγός, οχτώ...

Τα ξυλιασμένα χέρια είναι αδύνατο να περάσουν ξιφολόγχη στα τουφέκια.

Τις κραδαίνουν σα μαχαίρια και πέφτουν στα Ιταλικά αμπριά.

Άδεια!

Ψυχή ζώσα!

Οι Ιταλοί φοβήθηκαν τον παγωμένο θάνατο και φύγαν!

Κατέβηκαν χαμηλά να σωθούν μέχρι να κοπάσει ο δαίμονας.

Κονσέρβες, τσιγάρα, σοκολάτες όλα στη θέση τους. Τακτοποιημένα.

Το ίδιο τα βαριά πολυβόλα και δυό - τρείς μικροί όλμοι.

«Γυρίστε τα από την άλλη!» φωνάζει ο Ησίοδος.

«Θα’ ρθούνε το πρωί!»

Και έρχονται το πρωί που χει πάψει η θύελλα. Τραγουδώντας να ξαναπιάσουν τα αμπριά τους...

Και τους θερίζουνε τα δικά τους πολυβόλα!

Όσοι ζούνε το βάζουνε τα πόδια, να ειδοποιήσουν πως την κορφή την πιάσανε οι Έλληνες!

Μα το ίδιο κάνει κι ο Τσίγκος. Φωνάζει στον γκρεμό, όσοι από τους δικούς του δεν είναι παγωμένοι, να μην ανέβουν.

Να γυρίσουν στο Σύνταγμα. Να πουν πως θέλουμε ενισχύσεις στην κορυφή!

Στο μεταξύ φαίνονται οι Ιταλοί στη βορεινή ρίζα. Δυο ολόκληρα Συντάγματα Αλπινιστών ανεβαίνουν να ξαναπάρουν το βουνό 

Μα είναι αργά! Ο Παπαστεργίου, ο Μέραρχος, έχει προλάβει να τους ανεβάσει όλους στο βουνό! Ολόκληρη τη Μεραρχία Κρήτης!

Αριστερά οι Ρεθυμνιώτες του 44ου. Στο Κέντρο οι Χανιώτες του 14ου και δεξιά οι Καστρινοί κι οι Λασιθιώτες του 43ου.

Οι Ιταλοί δεν είναι δειλοί. Ορμούν .Πιάνονται χέρι με χέρι οι Κρητικοί με τους Τυρολέζους και τα παιδιά από τα Απένινα.

Γλιστρούν και πέφτουν αγκαλιασμένοι στις παγωμένες χαράδρες και στις τρύπες του βουνού.

Κοντά δυο μέρες σκοτώνονται, ώσπου το πράμα γίνεται ξεκάθαρο.

Οι Κρητικοί πήραν την Τρεμπεσίνα!*

——————————————————————————

73446337 2387854414760706 3626244530145067008 n 1 1024x733

*Την καταπληκτική αυτή φωτογραφία δεν την τράβηξε κάποιος πολεμικός ανταποκριτής. Δεν είναι φωτογραφία προπαγάνδας. Την τράβηξε μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες φωτογράφους, η Μαρία Χρουσάκη, που υπηρετούσε ως εθελόντρια νοσοκόμα του Ελληνικού Στρατού. Βρίσκεται στην συλλογή της στο Μουσείο Μπενάκη και δημοσιοποιήθηκε μέσω του Βασίλη Χολέβα.

Είναι Ιταλοί αιχμάλωτοι, πολλοί τραυματισμένοι, με τους Έλληνες φρουρούς τους στην κοιλάδα του Αώου. Στο βάθος η φονική Τρεμπεσίνα.

*Το μικρό κείμενο το αφιερώνω και στη μνήμη ενός θείου που δεν γνώρισα και που σίγουρα έχει μείνει μια μικρή αόρατη κουκίδα στο βάθος της φωτογραφίας. Τον έλεγαν Παπαδάκη Νικόλαο του Γεωργίου, υπηρετούσε ως δεκανέας στο 43ο Σύνταγμα Ηρακλείου. Έπεσε μαχόμενος στις 6 Μαρτίου του 1941 κοντά στο χωριό Άρτζα ντι Σόμπρα της Τρεμπεσίνας.

ΠΗΓΗ: https://www.politica.gr

Write on Τρίτη, 13 Ιουνίου 2017 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Την Τετάρτη 7 και την Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017, ο Διοικητής της ΑΣΔΕΝ, Αντιστράτηγος Νικόλαος Μανωλάκος, πραγματοποίησε επίσκεψη στην Περιοχή Ευθύνης της 5ΗΣ Ταξιαρχίας Πεζικού (5 ΤΑΞ ΠΖ «V Μεραρχία Κρήτων»).

2 40

3 28

Διαπιστώθηκε το άριστο επίπεδο της επιχειρησιακής ετοιμότητας και το εξαιρετικό ηθικό του προσωπικού.

11 9

10 14

Μεταξύ άλλων, ο Διοικητής της ΑΣΔΕΝ, Αντιστράτηγος Νικόλαος Μανωλάκος βρέθηκε στις εγκαταστάσεις της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών στο Μάλεμε και στην έδρα του 547 Αερομεταφερόμενου Τάγματος Πεζικού στο Ρέθυμνο.

8 10

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 30 Οκτωβρίου 2015 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
 Έρευνα - Επιμέλεια: Μαρία Γιαμπουλάκη

Μέρες σαν και αυτές αποδίδουμε φόρο τιμής και θυμόμαστε τους αγωνιστές που με απαράμιλλη αυτοθυσία και γενναιότητα πολέμησαν και αντιστάθηκαν στον εισβολέα. Παρελάσεις σε κεντρικές αλλά και αποκεντρωμένες πόλεις της χώρας, σχολικές εορτές, καταθέσεις στεφάνων στα ιστορικά μνημεία είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής που μπορούμε να αποδώσουμε στους αγωνιστές του έπους του '40. Τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 ξεκίνησε ο Ελληνοιταλικός πόλεμος. Οι Ιταλοί επιτέθηκαν από τα ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο Ελληνικός στρατός με λίγα πολεμικά μέσα αλλά με ακατάβλητο θάρρος κατόρθωσε και νίκησε τον καλά εξοπλισμένο Ιταλικό στρατό.

Μέσα από την έρευνα, το defenceline.gr επιχειρεί να συγκεντρώσει τα ιστορικά στοιχεία και να προβάλλει τη μεγάλη συμβολή στο Αλβανικό Μέτωπο της 5ης (V) Μεραρχίας Κρητών.

Η V Μεραρχία Κρήτης συγκροτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1912. Έλαβε μέρος σε όλους τους εθνικούς πολέμους που έγιναν από το 1912 μέχρι σήμερα. Συγκεκριμένα, στον Α' Βαλκανικό πόλεμο (1912-13), στον Β΄ Βαλκανικό πόλεμο (1913), στον Α΄ Παγκόσµιο πόλεµο (1914-18), στη Μικρασιατική εκστρατεία (1919 - 1922) και στον Ελληνο - Ιταλικό πόλεµο (1940 - 1941). Έµβληµα της Μεραρχίας είναι ο Μινωικός Ταύρος µε τη φράση "ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ ή ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ".

Οι δυνάμεις που συγκροτούσαν την V Μεραρχία και η μεταφορά στο Μέτωπο

Η V Μεραρχία, που μετέβη στο Αλβανικό Μέτωπο, αποτελούνταν από το 14ο (με έδρα τα Χανιά), το 43ο (με έδρα το Ηράκλειο) και το 44ο (με έδρα το Ρέθυμνο) Συντάγματα Πεζικού, το V Σύνταγμα πυροβολικού της Σούδας, το Λόχο Σκαπανέων και Διαβιβαστών, το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χανίων και άλλους σχηματισμούς. Λίγο καιρό αργότερα, τον Απρίλιο του 1941, στη δύναμη της V Μεραρχίας προστέθηκαν και 3000 Κρήτες που μόλις είχαν ολοκληρώσει τη βασική τους εκπαίδευση.

Μέχρι την 6η Νοεμβρίου 1940, είχε ολοκληρωθεί η προσέλευση των εφέδρων. Από τις 18 έως 25 Νοεμβρίου η V Μεραρχία μεταφέρθηκε στη Μακεδονία. Συνολικά μεταφέρθηκαν 566 αξιωματικοί, 18.662 οπλίτες, 687 υποζύγια και 81 οχήματα. Από τις 29 Ιανουαρίου έως τις 12 Απριλίου 1941 η V Μεραρχία Κρήτης έδωσε πεισματώδεις μάχες.

3 v merarxia kriton

Στρατιώτες 5ης Μεραρχίας. Όρθιοι: Μακρυγιάννης Αριστείδης, Κισσαμιτάκης Μανώλης, Γιακουμιδάκης Κων/νος, Καθήμενοι: Γιουλούντας Μιχάλης, Παναγιωτάκης Βαγγέλης Αγγελιδάκης Κων/νος

Η νικηφόρα προέλαση των ελληνικών δυνάμεων στο αλβανικό έδαφος είχε ως αποτέλεσμα τις διαδοχικές καταλήψεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 1940 της Κορυτσάς, του Πόγραδετς, της Πρεμετής, των Αγίων Σαράντα, του Αργυροκάστρου, το Δέλβινο και της Χειμάρας.
«Ο αντίλαλος της νίκης στάθηκε παγκόσμιος και τεράστιος. Το καταματωμένο κορμί της Ελλάδας ντύθηκε τον αστραφτερό μανδύα της δόξας, μιας δόξας που δεν είχε γνωρίσει ούτε στα μεγαλύτερα κορυφώματα της ιστορίας της» (Σπ. Μελάς).

Η δράση της V Μεραρχίας στο Αλβανικό Μέτωπο

Ο ιστορικός ερευνητής και συγγραφέας Γιώργος Παναγιωτάκης στο ένθετο Ιστορικά της εφημερίδας «Πατρίς», το 2009 συγκέντρωσε μέσα σε λίγες σελίδες την ιστορία της V Μεραρχίας Κρήτης στα βουνά της Αλβανίας. Στο ένθετο αυτό, κατεγράφησαν και τα λόγια του στρατιώτη Βαρθολομαίου Στικτάκη, που μας μεταφέρουν τη γενναία στάση των αγωνιστών. «Μην ανησυχείτε για εμένα, είμαι καλά και δεν σας το κρύβω ότι το διασκεδάζω με την ψυχή μου καθώς βλέπω τους Ιταλιάνους να το βάζουν στα πόδια σαν τους λαγούς».

Η V Μεραρχία αντιμετώπισε πολλές κακουχίες, συμμετείχε σε πολλές μάχες και κατέγραψε αιματηρές θυσίες στο βιβλίο της ιστορίας της. Από το δημοσίευμα του Γιώργου Ι. Ζωγραφάκη, ο οποίος επιμελείται και επεξεργάζεται την προσωπική μαρτυρία του Κρητικού μαχητή Δημήτρη Λεμονάκη από το Ζαρό μεταφέρουμε αυτούσια του λόγια του αγωνιστή όπως τα κατέγραψε στο τετράδιο του: « μας έτρωγε η ψείρα, η παγοπληξία, η αϋπνία, οι εκρήξεις των βομβών, οι όλμοι σαν χαλάζι, [...] χαλάζι χειροβομβίδων, αεροπορία βομβαρδισμών, δια βροχής βρεγμένοι, αποβιταμίνωση, τροφή (εννοώντας την έλλειψη τροφής και την πρόκληση αβιταμίνωσης εξαιτίας της έλλειψης αυτής)». Για τους Κρήτες μαχητές το πολικό ψύχος ήταν ακόμα δυσκολότερο μιας και προέρχονται από το θερμότερο κλίμα της Κρήτης. Οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, το κρύο που μερικές φορές έπεφτε κάτω από -20 βαθμούς Κελσίου έκρυβαν έναν ακόμα επικίνδυνο εχθρό, τα κρυοπαγήματα. Κρυοπαγήματα που στις χειρότερες περιπτώσεις οδηγούσαν στον ακρωτηριασμό.

2 v merarxia kriton

Οι μάχες

Στη σειρά Ημερολόγια Πολέμου (Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών), που έχουν επιμεληθεί ο Αλέξης Καλοκαιρινός και ο Κωστής Μαμαλάκης υπάρχει το ημερολόγιο «Γεώργιος Ιωάννου Κάββος» το οποίο μας δίνει χρήσιμο και πολύτιμο υλικό για τη δράση της V Μεραρχίας στο αλβανικό μέτωπο.

Στις 20 Ιανουαρίου η V Μεραρχία Κρήτης, που ως τότε παρέμενε στα μετόπισθεν ως εφεδρεία, διατέθηκε στο Β' Σώμα Στρατού για να ενισχύσει τις επιχειρήσεις του στην περιοχή του Τεπελενίου και μετακινήθηκε στην πρώτη γραμμή του αλβανικού μετώπου. Στις 29 Ιανουαρίου 1941 η V Μεραρχία πήρε μέρος στον αγώνα καλύπτοντας τον τομέα Κλεισούρας – Τρεπεσίνας. Διαβιώνουν σε υψόμετρο 1200-1500 μέτρα με συνεχείς χιονοθύελλες, βάρβαρες αεροπορικές επιθέσεις και μη κατάλληλα εξοπλισμένοι.

Το πενθήμερο 13 έως 18 Φεβρουαρίου πέρασε με συνεχείς επιθέσεις και αντεπιθέσεις στην οροσειρά Πούντα Νορντ. Στις 15 Φεβρουαρίου, το 43ο και 44ο Σύνταγμα Πεζικού της V Μεραρχίας κατάφεραν με σκληρό αγώνα και εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες να παγιώσουν τις θέσεις τους στη γραμμή Μετζγκοράνι-Πούντα- κορυφή 1647- κορυφή 1260-κορυφή 1178 - κορυφή 1308 – κορυφή 1812 - Άρτζα ντι Μέτζο της οροσειράς Τρεμπεσίνα.

1 v merarxia kriton

Εαρινή επίθεση των Ιταλών

Η εαρινή επίθεση των Ιταλών ξεκίνησε στις 9/3/41, κράτησε 17 μέρες και την παρακολούθησε ο ίδιος ο Μουσολίνι. Στο κείμενο του ο Αντ/γος ε.α. Νικόλαος Κολόμβας περιγράφει αναλυτικά την εαρινή επίθεση των Ιταλών. Η V Μεραρχία βρίσκεται στο Πούντα Νορντ. Η τοποθεσία σφυροκοπείται για μέρες και μικρής κλίμακας εχθρικές επιθέσεις αποκρούσθηκαν. Στις 12/3/41 οι βολές πυροβολικού συνεχίσθηκαν όλο το 24ώρο. Παρόμοιο το σκηνικό και τις μέρες που ακολούθησαν έως την 15η Μαρτίου όπου ήταν η μέρα που επισφράγισε την παταγώδη αποτυχία που σημείωσε η «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών και οδήγησε βαθμιαία στην αναστολή των επιχειρήσεων. Στη συνέχεια ακολούθησε ανάπαυλα τριών ημερών και κατόπιν ανακατανομή δυνάμεων. Η V Μεραρχία τοποθετήθηκε από Χ. Αρτζα ντι Μέτζο μέχρι το Πούντα Νορντ – αυχένας Μετζγκοράνης. Από τις 19/3/1941 ο αγώνας ξανάρχισε και διήρκεσε έως την 25η Μαρτίου 1941 όπου και έληξε η περιβόητη Εαρινή Ιταλική Επίθεση. Συνολικά οι απώλειες των Ελλήνων από την Εαρινή επίθεση ήταν 47 αξιωματικοί και 1196 οπλίτες νεκροί, 144 αξιωματικοί και 3872 οπλίτες τραυματίες. Οι απώλειες των Ιταλών ήταν 11800 νεκροί και τραυματίες, ενώ ο αριθμός των Ιταλών αιχμαλώτων από τις 7/1/41 έως το τέλος Μαρτίου ανήλθε σε 189 αξιωματικούς και 7645 οπλίτες.

Στο σύνολο του αγώνα οι απώλειες για τους Κρήτες έφτασαν τους 1141 νεκρούς, 2025 τραυματίες, 2553 παγόπληκτους και 434 με διάφορα νοσήματα.

Οι Ιταλοί τα βρήκαν τόσο σκούρα με τη V Μεραρχία Κρήτης, που έφτασαν στο σημείο να τυπώσουν προκηρύξεις απευθυνόμενοι στους Κρήτες και να τους παροτρύνουν να εγκαταλείψουν το πεδίο της μάχης και να επιστρέψουν στη πατρίδα τους. Μεταξύ άλλων στην προκήρυξη έταζαν χρηματικό αντίτιμο προκειμένου να διευκολύνουν την αποχώρησή τους. Δεν χρειάζεται βέβαια να αναφερθεί ότι οι Κρήτες δεν έφυγαν και αγωνίστηκαν με απαράμιλλο θάρρος.

pyroboliko

Η συνθηκολόγηση, η επιστροφή, ο επίλογος
Αρχές Απριλίου το ηθικό των Κρητών παραμένει υψηλό και είναι αποφασισμένοι να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα. Στο ημερολόγιο του Γεωργίου Κάββου σημειώνει χαρακτηριστικά: «Σάββατο 5 Απριλίου [...] Είμεθα όλοι αποφασισμένοι πάση θυσία να κρατήσωμεν το υψωμα και με 25 αξιωματικούς και 10000 οπλίτας... Κυριακή 6 Απριλίου Σήμερον εις τα 5.30 η Γερμανία επετέθη κατά της Ελλάδος και Σερβίας. Η Ελλάς όμως θα ζήση. Ζήτω η Πατρίς». Στις 6/4/41 οι Γερμανοί επιτέθηκαν σε Μακεδονία και Θράκη. Η οχυρωματική γραμμή Μεταξά στην Ανατολική Μακεδονία άντεξε τους σφοδρούς γερμανικούς κανονιοβολισμούς. Στις 12 Απριλίου, εκδίδεται διαταγή σύμπτυξης της μαχόμενης στο αλβανικό μέτωπο στρατιάς.

Από τις 13 Απριλίου αρχίζει η σύμπτυξη, «η άδοξη αποχώρησης του στρατού της Αλβανίας», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά στο τετράδιο του ο αγωνιστής Δημήτρης Λεμονάκης από το Ζαρό. Λίγες μέρες αργότερα, στις 20 Απριλίου 1941 ο Στρατηγός Τσολάκογλου υπογράφει τη Συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς. 3 μέρες αργότερα η V Μεραρχία βρίσκεται έξω από τα Γιάννενα. Παραδίδουν τον οπλισμό τους και τα υλικά διαβιβάσεων και οδεύουν προς Άρτα, Πρέβεζα και Ναύπακτο. Το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου φτάνουν στην Πελοπόννησο. Μικρός αριθμός αγωνιστών με μεγάλο κίνδυνο καταφέρνει να φτάσει στην Κρήτη που ετοιμάζεται να δεχτεί τη μεγάλη αερεπίθεση στην οποία επίσης συμμετέχει και ενώνεται με τα συμμαχικά στρατεύμετα.

Μερικές χιλιάδες Κρητικοί μαχητές φτάνουν στην Αθήνα και πιέζουν για να κατέβουν στην Κρήτη. Το Ζάππειο και ο Εθνικός Κήπος «μετατρέπεται» σε χώρο φιλοξενίας, κοιμούνται στο γρασίδι, αντίσκηνα ή κουβέρτες δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα. Αρχές Ιουλίου 1941, η Κατοχική κυβέρνηση διοργανώνει συσσίτιο στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Ένα συσσίτιο... παγίδα! Την ώρα του συσσιτίου γίνεται μπλόκο από Ιταλούς και Γερμανούς, το οποίο και οδηγεί στη σύλληψη 1300 περίπου Κρητών, τους οποίους και οδήγησαν σε στρατόπεδο στο αεροδρόμιο της Λάρισας. 500 Κρητικοί περίπου κατάφεραν να ξεφύγουν.
Ο επικεφαλής της Μεραρχίας Υποστράτηγος Γεώργιος Παπαστεργίου, που τις τελευταίες μέρες είχε αντικατασταθεί, δολοφονήθηκε μπροστά στα μάτια των Υπουργών Υγείας και Δασών της Σερβίας.
Η V Μεραρχία μετά τη Μάχη της Κρήτης δεν θα συγκροτηθεί ξανά. Θα διατηρηθεί μόνο το Τάγμα των Ευζώνων ως τιμητική ανακτορική φρουρά με συμβολικό και μόνο χαρακτήρα.

Πηγές:
-Ημερολόγια Πολέμου. Γεώργιος Ιωάννου Κάββος. (2013). Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών. Επιμ.: Α. Καλοκαιρινός, Κ. Μαμαλάκης.
-Ένθετο ΙΣΤΟΡΙΚΑ, της εφημερίδας «Πατρίς»: Οι Κρήτες μαχητές στα βουνά της Αλβανίας, από τον ιστορικό ερευνητή και συγγραφέα Γεώργιο Παναγιωτάκη
-V Μεραρχία Κρητών, Ενημερωτικός Οδηγός Μετατιθέμενων Στελεχών στη Ν. Κρήτη (2010). Γενικό Επιτελείο Στρατού
-Η προσωπική μαρτυρία ενός Κρητικού μαχητή, του Δημήτρη Λεμονάκη από το Ζαρό, για τα γεγονότα του πολέμου του 1940-41, στην Αλβανία. Eπεξεργασία, σχολιασμός από τον συγγραφέα Γιώργο Ι. Ζωγραφάκη.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθήστε μας στο twitter

Write on Τρίτη, 02 Ιουνίου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΝ Αντιναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη ΠΝ, τον Αρχηγό ΓΕΑ Αντιπτέραρχο (Ι) Χρήστο Βαίτση και τον Βουλευτή Ηρακλείου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Κώστα Δαμαβολίτη, παρέστη στην έναρξη των εργασιών του 6ου Ετήσιου Συνεδρίου του Κέντρου Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), επισκέφθηκε τα Α/Φ επιφυλακής (Readiness) της 343 M, την V Μεραρχία Κρητών και το Ναύσταθμο Κρήτης.

1 kam kr

5 kam kr

4 kam kr

Το κύριο θέμα του φετινού συνεδρίου του ΚΕΝΑΠ, που διεξάγεται από 2 έως 4 Ιουνίου 2015, είναι οι παρούσες και μελλοντικές προκλήσεις ενεργειακής ασφάλειας στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ στις εργασίες του συμμετέχουν Ακαδημαϊκοί και Ανώτατοι Αξιωματικοί από κράτη-μέλη της Συμμαχίας και χώρες Εταίρους.

3 kam kr

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter