Write on Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με τις πρέπουσες τιμές σε κλίμα συγκίνησης έγινε ο ενταφιασμός 193 πεσόντων κατά το Έπος 1940 -41 στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο του Αγίου Νικόλαου Κλεισούρας.

Ο Απόστολος Κωστόπουλος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών γιός πεσόντα, που παρέστη στην τελετή ενταφιασμού, αφού διερωτήθηκε αν μεταξύ των 193 ήταν και ο πατέρας του, είπε: «Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στον χώρο της θυσίας των μαχητών του έπους 1940-41, για να αποχαιρετήσω τους ήρωές μας. Δεν ξέρω αν μεταξύ αυτών που κατευοδώσαμε σήμερα βρίσκεται και ο πατέρας μου. Δεν τον γνώρισα, αλλά ελπίζω ο Θεός να βοηθήσει να βρω τα λείψανα του και να τα ποτίσω με τα δάκρυα του πόνου, αλλά και της υπερηφάνειας για τη θυσία του για την πατρίδα. Ακόμα κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, εκείνο που προέχει τώρα είναι να βρούνε οι πεσόντες μαχητές τον τόπο αναπαύσεως και εμείς να ερχόμαστε εδώ προσκυνητές και ευγνώμονες για τις θυσίες τους. Ας είναι η μνήμη τους αιώνια!».

78205693 205017943840075 6197320903966064640 o

Ο Γ. Σούρλας Πρόεδρος της Ένωσης, δήλωσε ότι: «Για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι εργασίες αναζήτησης των οστών και του ενταφιασμού των 6.500 και πλέον μαχητών, πρέπει να συγκληθεί η Διακρατική Επιτροπή, της οποίας η συνεδρίαση καθυστερεί έναν χρόνο γιατί δεν ανταποκρίνεται η αλβανική πλευρά. Πρόκειται για αίτημα, που υπέβαλα στις αρμόδιες Αλβανικές Αρχές, κατά την παρουσία τους στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στις Βουλιαράτες. Περιμένουμε την άμεση ανταπόκριση ως υποχρέωση που απορρέει από τα συμφωνηθέντα».

75564550 205018010506735 5953799062896508928 o

Στην τελετή, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, παρέστησαν μεταξύ άλλων, η Πρέσβυς της Ελλάδας στα Τίρανα, κα Σοφία Φιλιππίδου, ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου, κ. Λάμπρος Κακίσης, ο Υποπτέραρχος Κωνσταντίνος Άγγος, Διευθυντής Β’ Κλάδου ΓΕΕΘΑ και Πρόεδρος της Μικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τους Άταφους Πεσόντες, ο Ακόλουθος Αμύνης Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα, Συνταγματάρχης Ευθύμιος Ντάλλας, ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων του Έπους 1940 -41, κ. Απόστολος Κωστόπουλος, ο Γενικός Πρόεδρος ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, κ. Βασίλης Κάγιος, ο Πρόεδρος της αλβανικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Edmond Gjoka, ο Συντονιστής της ελληνικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Νικόλαος Κύργος.

Write on Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Γράφει ο Γιώργος Δ.Παπαδάκης

Η χιονισμένη κορυφή, αυτή που κρύβεται μέσα στα σύννεφα, είναι η ανθρωποφάγος Τρεμπεσίνα.

Υψόμετρο 1924. Γενάρης του 41 .Χιονοθύελλα. Οι Χανιώτες του 14ου Συντάγματος της 5ης Μεραρχίας είναι στα πόδια του βουνού. Στην κορυφή οι Ιταλοί Αλπίνοι. Κάθετη η βουνοπλαγιά Απάρτη.

«Αδύνατον» αναφωνεί ο Νικόλαος Σπένδος, ο Συνταγματάρχης, στην εντολή «προχωρείτε!».

Πώς να στείλεις τους στρατιώτες στη σίγουρη σφαγή;

Πώς να ανεβάσεις 1500 παγωμένους στρατιώτες ακάλυπτους ,στην κάθετη, κρυσταλλωμένη βουνοπλαγιά, εκεί που δεν γαντζώνει μήτε σίδερο και που τη γαζώνουν τα πολυβόλα;

Ναι είναι «Αδύνατον».

«Εγώ παιδιά θα πάω. Κι όποιος θέλει έρχεται. Άμα παγώνουμε εμείς εδώ κάτω, αυτοί εκεί πάνω θα χουν γίνει κούτσουρα».

Τον λένε Ησίοδο.

Ησίοδο Τσίγκο. Μικρασιάτης από τα Βουρλά. Το μόνο αγόρι της οικογένειας που γλίτωσε από τους Τσέτες, χάρη σε ένα Τούρκο γείτονα που έκρυψε αυτόν και τη μάνα του σ ένα κάρο. Και βγήκαν στα Χανιά. Εκεί μεγάλωσε. Τώρα, έφεδρος ανθυπολοχαγός, ελλείψει μονίμων, διοικεί τον 11ο Λόχο.

«Λοιπόν, εγώ πάω.»

-«Μα κ. Ανθυπολοχαγέ ο Συνταγματάρχης δεν το ξέρει!»

«Θα του το πούμε άμα φτάσουμε»

Τον ακολουθούν σαράντα.

Ανεβαίνουν. Καρφώνουν τις ξιφολόγχες στον πάγο κι ανεβαίνουν.

Δεν τους χτυπούν τα πολυβόλα. Μα τους χτυπά πιο άγρια η θύελλα.

Τους ξυλιάζει τα πόδια και τους αχρηστεύει τα δάχτυλα. Μέχρι και το δάκρυ τους παγώνει.

Ανεβαίνουν. Από τη μέση κι απάνω κάθε 50 μέτρα χάνουν κι έναν.

Μα ανεβαίνουν.

Φτάνουν στο 1924!

Εφτά κι ένας ο ανθυπολοχαγός, οχτώ...

Τα ξυλιασμένα χέρια είναι αδύνατο να περάσουν ξιφολόγχη στα τουφέκια.

Τις κραδαίνουν σα μαχαίρια και πέφτουν στα Ιταλικά αμπριά.

Άδεια!

Ψυχή ζώσα!

Οι Ιταλοί φοβήθηκαν τον παγωμένο θάνατο και φύγαν!

Κατέβηκαν χαμηλά να σωθούν μέχρι να κοπάσει ο δαίμονας.

Κονσέρβες, τσιγάρα, σοκολάτες όλα στη θέση τους. Τακτοποιημένα.

Το ίδιο τα βαριά πολυβόλα και δυό - τρείς μικροί όλμοι.

«Γυρίστε τα από την άλλη!» φωνάζει ο Ησίοδος.

«Θα’ ρθούνε το πρωί!»

Και έρχονται το πρωί που χει πάψει η θύελλα. Τραγουδώντας να ξαναπιάσουν τα αμπριά τους...

Και τους θερίζουνε τα δικά τους πολυβόλα!

Όσοι ζούνε το βάζουνε τα πόδια, να ειδοποιήσουν πως την κορφή την πιάσανε οι Έλληνες!

Μα το ίδιο κάνει κι ο Τσίγκος. Φωνάζει στον γκρεμό, όσοι από τους δικούς του δεν είναι παγωμένοι, να μην ανέβουν.

Να γυρίσουν στο Σύνταγμα. Να πουν πως θέλουμε ενισχύσεις στην κορυφή!

Στο μεταξύ φαίνονται οι Ιταλοί στη βορεινή ρίζα. Δυο ολόκληρα Συντάγματα Αλπινιστών ανεβαίνουν να ξαναπάρουν το βουνό 

Μα είναι αργά! Ο Παπαστεργίου, ο Μέραρχος, έχει προλάβει να τους ανεβάσει όλους στο βουνό! Ολόκληρη τη Μεραρχία Κρήτης!

Αριστερά οι Ρεθυμνιώτες του 44ου. Στο Κέντρο οι Χανιώτες του 14ου και δεξιά οι Καστρινοί κι οι Λασιθιώτες του 43ου.

Οι Ιταλοί δεν είναι δειλοί. Ορμούν .Πιάνονται χέρι με χέρι οι Κρητικοί με τους Τυρολέζους και τα παιδιά από τα Απένινα.

Γλιστρούν και πέφτουν αγκαλιασμένοι στις παγωμένες χαράδρες και στις τρύπες του βουνού.

Κοντά δυο μέρες σκοτώνονται, ώσπου το πράμα γίνεται ξεκάθαρο.

Οι Κρητικοί πήραν την Τρεμπεσίνα!*

——————————————————————————

73446337 2387854414760706 3626244530145067008 n 1 1024x733

*Την καταπληκτική αυτή φωτογραφία δεν την τράβηξε κάποιος πολεμικός ανταποκριτής. Δεν είναι φωτογραφία προπαγάνδας. Την τράβηξε μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες φωτογράφους, η Μαρία Χρουσάκη, που υπηρετούσε ως εθελόντρια νοσοκόμα του Ελληνικού Στρατού. Βρίσκεται στην συλλογή της στο Μουσείο Μπενάκη και δημοσιοποιήθηκε μέσω του Βασίλη Χολέβα.

Είναι Ιταλοί αιχμάλωτοι, πολλοί τραυματισμένοι, με τους Έλληνες φρουρούς τους στην κοιλάδα του Αώου. Στο βάθος η φονική Τρεμπεσίνα.

*Το μικρό κείμενο το αφιερώνω και στη μνήμη ενός θείου που δεν γνώρισα και που σίγουρα έχει μείνει μια μικρή αόρατη κουκίδα στο βάθος της φωτογραφίας. Τον έλεγαν Παπαδάκη Νικόλαο του Γεωργίου, υπηρετούσε ως δεκανέας στο 43ο Σύνταγμα Ηρακλείου. Έπεσε μαχόμενος στις 6 Μαρτίου του 1941 κοντά στο χωριό Άρτζα ντι Σόμπρα της Τρεμπεσίνας.

ΠΗΓΗ: https://www.politica.gr

Write on Παρασκευή, 02 Ιουνίου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Επιμέλεια: Γιώργος Λαμπράκης

Στις 2 Ιουνίου 1941, στο Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους άνδρες του χωριού, ως αντίποινα για τoν θάνατο Γερμανών αλεξιπτωτιστών, με την "κατηγορία" ότι οι πολίτες έσφαξαν και κατακρεούργησαν τους... ιππότες (κατά τον Γερμανό καθηγητή Χάινς Ρίχτερ) μόλις αυτοί προσγειώθηκαν στην περιοχή. Αμέσως μετά το τέλος της Μάχης της Κρήτης, πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό.

Bundesarchiv Bild 101I 166 0527 22

Bundesarchiv Bild 101I 166 0527 10A

Οι Αλεξιπτωτιστές, το τιμωριτικό απόσπασμα που στάλθηκε στον Κοντομαρί, όρμησαν στα σπίτια, έβγαλαν όλο τον κόσμο έξω, ξεχώρισαν τους άνδρες και τους εκτέλεσαν σε παρακείμενο ελαιώνα.

396px Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 17

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 03

400px Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 14

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 10

Η εκτέλεση έγινε από ομάδα αλεξιπτωτιστών υπό την ηγεσία του ανθυπολοχαγού της Luftwaffe, Horst Trebes και τη διαταγή του στρατηγού Kurt Student και ήταν η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η μαρτυρία του Franz Peter Weixler

Ο Franz Peter Weixler ήταν ο πολεμικός ανταποκριτής της Βέρμαχτ, που φωτογράφισε την εκτέλεση και κράτησε τα αρνητικά, τα οποία με κάποιο τρόπο κατάφερε να τα διοχετεύσει σε έναν φίλο του στην Αθήνα, παρ' όλο που το φιλμ κατασχέθηκε από τους ανωτέρους του και αναγκάστηκε να υπογράψει μία δήλωση σύμφωνα με την οποία δεν είχε κρατήσει αντίγραφα. Η μαρτυρία του συντάχθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1945 και αναφέρει όλες τις λεπτομέρειες του ιστορικού της αποτρόπαιας εκτέλεσης:

"Την 1η ή 2α Ιουνίου 1941, βρισκόμουν στο μέρος που είχαμε στρατοπεδεύσει, στην πρωτεύουσα της Κρήτης, τα Χανιά, όταν ένας αξιωματικός με πλησίασε και μου είπε πως εκείνο το απόγευμα επρόκειτο να δω κάτι πολύ ενδιαφέρον. Σε απάντηση της ερώτησής μου, μου είπε ότι ένα τιμωρητικό απόσπασμα επρόκειτο να σταλεί εναντίον διαφόρων χωριών, διότι είχαν βρεθεί κατακρεουργημένα πτώματα γερμανών αξιωματικών. Η ανώτατη διοίκηση της Λουφτβάφε είχε πληροφορηθεί το γεγονός αρκετές μέρες πριν και ο Γκαίριγκ είχε δώσει διαταγή να ληφθούν τα αυστηρότερα μέτρα, όπως η εκτέλεση αντρικού πληθυσμού μεταξύ 18 και 50 ετών. Είπα στον νεαρό αξιωματικό και στον λοχαγό Gericken ότι δεν είχα δει κανένα πτώμα σφαγιασμένου αλεξιπτωτιστή, είχα δει όμως πολλά πτώματα συντρόφων, των οποίων τα πρόσωπα είχαν αρχίσει να αποσυντίθενται από την τροπική ζέστη. Κατόπιν πήγα να δω τον ταγματάρχη Stenzler, ο οποίος μου είπε ότι μία αποστολή του Γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών είχε αναχωρήσει από το Βερολίνο την προηγούμενη μέρα, προκειμένου να διεξαγάγει έρευνα αναφορικά με τη φερόμενη σφαγή των αλεξιπτωτιστών. Είπα στον Strenzler ότι κατά τις πρώτες μέρες της μάχης είχα δει γύπες να τρώνε τα πτώματα των συντρόφων μας. Υπενθύμισα στον ταγματάρχη ότι είχαμε δει αμέτρητα πτώματα συντρόφων μας σε ημι-αποσύνθεση, αλλά ποτέ κάποιον να σκοτώνει ή να σφάζει και συμπλήρωσα επίσης ότι θεωρούσα την εκτέλεση της διαταγής του Γκαίρινγκ στυγνό έγκλημα. Ικέτεψα τον ταγματάρχη Strenzler να μη στείλει το τιμωρητικό απόσπασμα και όταν εκείνος μου διευκρίνησε ότι δεν είναι δική μου δουλειά, πήγα να δω τον υπολοχαγό Trebes, ο οποίος εκείνη την ώρα έβγαζε λόγο σε μια ομάδα 30 περίπου αντρών. εξηγώντας τους "πόσο σημαντικό ήταν να εκτελεστεί η πράξη όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ως αντίποινα για τους συντρόφους μας που είχαν δολοφονηθεί". Η τιμωρητική αποστολή αποτελείτο από τον υπολοχαγό Trebes, έναν άλλον υπολοχαγό, έναν διερμηνέα, δύο λοχίες και περίπου 25 αλεξιπτωτιστές του 2ου Τάγματος. Ως φωτογράφος της Μεραρχίας μου, μου επιτράπηκε να συνοδεύσω αυτή την αποστολή. Κοντά στο χωριό Μάλεμε, σταματήσαμε και ο Trebes μας έδειξε αρκετά πτώματα στρατιωτών, προφανώς σε στάδιο αποσύνθεσης. Υποκινούσε το μίσος των αντρών εναντίον του πληθυσμού. Συνεχίσαμε την πορεία μας για το χωριό Κοντομαρί. Οι άντρες βγήκαν από τ' αυτοκίνητα και όρμησαν στα σπίτια της μικρής κοινότητας. Έβγαλαν όλους τους κατοίκους από τα σπίτια τους - άντρες, γυναίκες, παιδιά - και τους συγκέντρωσαν στη μικρή πλατεία. Στο μεταξύ, σε ένα σπίτι βρέθηκε το σακάκι ενός αλεξιπτωτιστή με μια τρύπα από σφαίρα στην πλάτη. Ο Trebes, αφού το εξέτασε, έδωσε εντολή να κάψουν το σπίτι. Ένας άντρας παραδέχτηκε ότι είχε σκοτώσει γερμανό αλεξιπτωτιστή, αλλά δεν ήταν δυνατόν να καταδικάσουμε κανέναν από τους άλλους για εγκλήματα ή λαφυραγωγία και ως εκ τούτου πρότεινα στον Trebes να μην προβεί στην εκτέλεση του σχεδίου και να μας δώσει εντολή να επιστρέψουμε παίρνοντας εκείνον τον άντρα μαζί μας. Όμως εκείνος ξεχώρισε όλους τους άντρες από το πλήθος και δήλωσε στις γυναίκες - μέσω του διερμηνέα - ότι θα τους εκτελέσουν και ότι πρέπει να τους θάψουν μέσα σε δύο ώρες. Όταν ο Trebes γύρισε την πλάτη του για μερικά λεπτά κατάφερα να διευκολύνω εννέα άντρες να δραπετεύσουν. Κατόπιν ο Trebes έβαλε τους άντρες να σχηματίσουν ένα ημικύκλιο, έδωσε τη διαταγή του πυροβολισμού και σε περίπου δεκαπέντε δευτερόλεπτα όλα είχαν τελειώσει".

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 04

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 05

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 06

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 07

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 08

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 13

402px Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 15

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 16

396px Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 22

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 18

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 19

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 20

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 21

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 23

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 24

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 25

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 26

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 27

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 28

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 29

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 39

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 30

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 31

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 32

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 33

Bundesarchiv Bild 101I 166 0525 38

Bundesarchiv Bild 101I 166 0527 02A

Bundesarchiv Bild 101I 166 0527 04

Bundesarchiv Bild 101I 166 0527 06A

Οι φωτογραφίες παραδόθηκαν στα Αρχεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1980.

349

Ο Trebes παρασημοφορήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα, από τον Γκαίριγκ για τη γενναιότητά του με τον Σταυρό των Ιπποτών. Τρία χρόνια αργότερα, σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της συμμαχικής απόβασης στη Νορμανδία...

Πηγές:

-Αρχεία Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας

-Fallschirmjager.net

-Μαρτυρία του Franz Peter Weixler 

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Η εποποιία των Οχυρών Μπέλλες και Αγκίστρου των Σερρών, που αποτελούσαν τμήμα της Γραμμής Μεταξά και ο τιτάνιος αγώνας των Ελλήνων απέναντι στην Γερμανική εισβολή, τον Απρίλιο του 1941, θα ξαναζωντανέψει στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017 στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.

16864288 1376357632429544 8455372915960039284 n

Οι ερευνητές-συγγραφείς Νίκος Γκιρμπάτσης, Ηλίας Κοτρίδης και Βασίλης Νικόλτσιος θα μας παρουσιάσουν γνωστές και άγνωστες λεπτομέρειες από τον αγώνα των οκτώ (8) οχυρών των Σερρών κατά τον Β' Π.Π. Παράλληλα θα προβληθούν δράσεις που στοχεύουν στην αξιοποίηση και στην ανάδειξη της θρυλικής οχυρωματικής γραμμής και της ιστορίας της.

16996314 1376357629096211 8862270366062209729 n

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 09 Αυγούστου 2016 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Έρευνα - κείμενο: Δημήτρης Σκαρτσιλάκης

Πολλά είναι τα περιστατικά ηρωισμού που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της μάχης της Κρήτης. Κάποια είναι ευρέως γνωστά και κάποια άλλα όχι. Αρκετές φορές αυτά τα περιστατικά είναι συνδεδεμένα με αιματηρές ιστορίες...

Τέλη Μαΐου 1941, οι αλεξιπτωτιστές της ομάδας μάχης Wiedemann έχουν οχυρωθεί στην περιοχή των Μισιρίων - Περιβολίων και διεξάγουν αμυντικό αγώνα. Δεν έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν τον αντικειμενικό σκοπό τους, ο οποίος είναι η κατάληψη του Ρεθύμνου και έχουν περιοριστεί σε ένα θύλακα που περιλαμβάνει τα Περιβόλια - Μισίρια με τον Άγιο Γεώργιο σαν Κύριο σημείο στήριξης. Οι προμήθειες τους είναι περιορισμένες και το ηθικό όχι και τόσο καλό.

1 skartilakis australoi
Χάρτης από το ημερολόγιο του 2/11 Αυστραλιανού τάγματος, που δείχνει τις επιθέσεις των Αυστραλών και τις Γερμανικές γραμμές. Australian War Memorial

Επιπλέον υπάρχει πρόβλημα μεταξύ των διοικητών Wiedemann και Schulz για το ποιος θα διοικήσει. Στην Ανατολική πλευρά των Περιβολίων η άμυνα βασίζονταν στην δεύτερη πυροβολαρχία αλεξιπτωτιστών και στον πρώτο λόχο πολυβόλων, οι οποίοι είχαν ανοίξει ορύγματα. Οι αμυντικές τους θέσεις εκτείνονταν από την παραλία των Μισιρίων έως τον σημερινό παλιό Εθνικό, που υπήρχε και τότε, στο ίδιο ύψος με την εκκλησία Πέτρου και Παύλου.

Τα άρματα εφορμούν
Η μάχη στα Περιβόλια μαίνονταν ενώ οι Αυστραλοί του 2/11 τάγματος όπου είχαν προωθηθεί από το λόφο Β (1), στα Μισίρια προσπαθούσαν ανεπιτυχώς να διασπάσουν τη Γερμανική άμυνα σε εκείνο το σημείο. Εφορμώντας από το ρυάκι ανατολικά των Γερμανικών θέσεων, εκεί που σήμερα βρίσκεται το camping Elizabeth, αποκρούονταν έχοντας απώλειες. Το πεδίο ήταν ανοιχτό και παρείχε εξαιρετική ορατότητα στα πολυβόλα των αλεξιπτωτιστών οι οποίοι γάζωναν οτιδήποτε ξεπρόβαλε στον ορίζοντα. Επιπλέον οι Γερμανοί είχαν στη διάθεση τους δυο πυροβόλα τελευταίας τεχνολογίας (ΠΑΟ) και ένα αντιαεροπορικό (2). Άλλη μια επίθεση αποφασίστηκε από την Αυστραλιανή διοίκηση, αυτή τη φορά με την υποστήριξη δυο αρμάτων μάχης, όπου μεταφέρθηκαν μετά από πολλές περιπέτειες από τον Σταυρωμένο.

2 skartilakis australoi
Οι Θέσεις της 2ης πυροβολαρχίας αλεξιπτωτιστών, ακριβώς απέναντι από το σημείο που εξόρμησαν οι εννιά Αυστραλοί. Διακρίνονται τα χαρακώματα κάτω από τις συκιές και οι αλεξιπτωτιστές σε μια ανάπαυλα της μάχης.

3 skartilakis australoi

Θέσεις των αλεξιπτωτιστών στα Μισίρια, κοντά στον παλιά Εθνικό στο ίδιο ύψος με την εκκλησία Πέτρου και Παύλου.

Την αυγή της 27ης Μαΐου το άρμα τύπου Matilda (3) με το όνομα GNOME ξεπρόβαλε από τη δεξιά πλευρά των Αυστραλιανών γραμμών, στην παραλία με κατεύθυνση δυτικά, ενώ την αριστερή πλευρά θα την κάλυπτε το δεύτερο άρμα matilda με την ονομασία GNAT. Θα ακολουθούσε το πεζικό. Το άρμα GNOME κινήθηκε νωχελικά πάνω στην άμμο ενώ ο πυργίσκος του άρχισε να στρέφεται και να σημαδεύει τους Γερμανούς. Στη νεκρή ζώνη και 30 περίπου μέτρα από το ρυάκι το άρμα χτυπήθηκε στη δεξιά πλευρά από μια άμεση βολή του πυροβόλου LG40 (4) που βρίσκονταν μερικές δεκάδες μέτρα πίσω από τις Γερμανικές γραμμές.

4 skartilakis australoi
Το άρμα μάχης GNOME χτυπημένο στην παραλία των Μισιρίων μερικά μέτρα από τις Γερμανικές θέσεις, που βρίσκονται κάτω από τις συκιές. Λίγο πιο μπροστά από το άρμα διακρίνεται το πηγάδι που προσπάθησαν να προωθηθούν οι Αυστραλοί.

5 skartilakis australoi
Το πηγάδι και το άρμα GNOME όπως φαίνονταν από τα Γερμανικά χαρακώματα κατά τη διάρκεια της μάχης. Από αυτή τη φωτογραφία μπορούμε να αντιληφθούμε το πεδίο και το πόσο κοντά στις αντίπαλες θέσεις, επιχείρησε να φτάσει η ομάδα των Αυστραλών…   

Η επίθεση έμοιαζε να αποτυγχάνει. Ο Αυστραλός λοχαγός Honner βλέποντας ότι το τανκ είχε τεθεί εκτός μάχης και το πεζικό θα έμενε ακάλυπτο αποφάσισε γρήγορα να μετακινήσει μια ομάδα στρατιωτών που θα έστηνε ένα πολυβόλο Bren σε μια οχυρή θέση μέσα στη νεκρή ζώνη και μόλις λίγα μέτρα από τις γραμμές των αλεξιπτωτιστών.

Στο σημείο αυτό ήταν ένα πηγάδι, μια στέρνα και ένα χαμηλό τοιχίο, πολύ συνηθισμένα εκείνη την εποχή στην περιοχή. Εκεί έπρεπε να φτάσει η εννιαμελής ομάδα των Αυστραλών, να στήσει το πολυβόλο και με τα πυρά του να υποστηρίξει τους υπόλοιπους άντρες που θα έκαναν επίθεση... φυσικά επρόκειτο για μια αποστολή αυτοκτονίας.

Οι εννιά γενναίοι Αυστραλοί
Η ομάδα των Αυστραλών του 2/11 τάγματος αποτελούνταν από τους: δεκανέα T. Willoughby, υποδεκανέα Dowset, στρατιώτες: Brown, Elvy, Fraser, Green, McDermid, White και Proud. Μόλις δόθηκε το σύνθημα οι άνδρες αυτοί σηκώθηκαν από το ρυάκι που τους παρείχε κάλυψη και άρχισαν να τρέχουν προς το πηγάδι, τα πόδια τους βυθίζονταν στην άμμο της νεκρής ζώνης, κάτι που σε συνδυασμό με τη ζέστη της ημέρας, σίγουρα θα δυσκόλευε την κίνηση τους.

Ο στρατιώτης Proud χτυπήθηκε πρώτος στο πλατύ ατσάλινο κράνος με το που ξεπρόβαλε από το χαντάκι και ξαναέπεσε μέσα ζαλισμένος, οι υπόλοιποι συνέχισαν. Οι αλεξιπτωτιστές σίγουρα θα έμειναν έκπληκτοι από τη γενναιότητα των οκτώ ανδρών που έτρεχαν καταπάνω τους. Η ομάδα προσπέρασε το αχρηστευμένο άρμα GNOME και κόντευε να φτάσει στο πηγάδι όμως ο αρχηγός, δεκανέας T. Willoughby χτυπήθηκε και έπεσε νεκρός.

Ο επόμενος στρατιώτης σήκωσε το πολυβόλο έτρεξε μερικά μέτρα όμως χτυπήθηκε και αυτός...ένας μετά τον άλλο έπαιρναν το πολυβόλο από τα χέρια του νεκρού συντρόφου τους και κατευθύνονταν προς το πηγάδι σε μια απελπισμένη προσπάθεια να ολοκληρώσουν την αποστολή τους... Ο τελευταίος από αυτούς έφτασε στο πηγάδι και έπεσε νεκρός έχοντας στην αγκαλιά του το πολυβόλο Bren, φυλώντας το ακόμη και στο θάνατο... μόλις 20 μέτρα από τις Γερμανικές γραμμές. Τόσο κοντά...

Κατόπιν ένας Αυστραλός τραυματιοφορέας έκανε την εμφάνιση του κρατώντας μια σημαία με ένα σταυρό, πλησίασε τους άνδρες που κείτονταν και διαπίστωσε το θάνατό τους. Οι αλεξιπτωτιστές κρατώντας τα όπλα τους με τις κάνες προς τα πάνω, του έκαναν νόημα να απομακρυνθεί γρήγορα από το σημείο. Αργότερα οι αλεξιπτωτιστές τους έθαψαν ανάμεσα στους δικούς τους νεκρούς σε ένα προσωρινό νεκροταφείο στα Μισίρια.

6 skartilakis australoi
Οι τάφοι των Αυστραλών ανάμεσα στους Γερμανούς.

7 skartilakis australoi
Το ίδιο ακριβώς σημείο όπως είναι σήμερα. Το τοπίο δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα.

Οι μάχες συνεχίστηκαν για δύο ακόμη ημέρες. Και οι δυο πλευρές πάλευαν απεγνωσμένα χωρίς κάποια ιδιαίτερη αλλαγή. Το βράδυ της 28ης Μαΐου, μια ομάδα Αυστραλών διείσδυσε στις γραμμές των αλεξιπτωτιστών που ήταν πλέον πολύ αραιά επανδρωμένες και κατέλαβε για λίγες ώρες κάποια κτίρια εντός των Περιβολίων. Στις 29 του μηνός κατέφθασαν οι Γερμανικές ενισχύσεις και η μάχη του Ρεθύμνου έλαβε τέλος.

Το πεδίο της μάχης σήμερα
Σήμερα Ρεθυμνιώτες και τουρίστες, έχουν άγνοια για τα χώματα που πατάνε και για το πόσο αίμα έχει χυθεί εκεί που κάνουν το μπάνιο τους. Το χαντάκι στο camping Elizabeth υπάρχει ακόμα καθώς και η νεκρή ζώνη μεταξύ του camping και των σπιτιών δυτικά. Το τοπίο δεν έχει αλιωθεί ιδιαίτερα, ενώ αν κάποιος είναι παρατηρητικός μπορεί ακόμη και σήμερα να εντοπίσει κάλυκες .303 των Βρετανικών όπλων στο σημείο εκκίνησης των Αυστραλών καθώς και διάσπαρτους Γερμανικούς κάλυκες των 7,92 στη νεκρή ζώνη, αδιάψευστα στοιχεία της σκληρής μάχης.

8 skartilakis australoi
Το πεδίο της μάχης, μέσα από το χαντάκι που ξεκίνησαν την επίθεση τους οι εννέα Αυστραλοί, όπως είναι σήμερα.

9 skartilakis australoi
Ακόμη και σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να εντοπίσει κάλυκες από τη μάχη σε όλο το πεδίο.

Ίσως θα ήταν μια καλή ιδέα η κατασκευή μιας πινακίδας που θα εξηγούσε μερικά πράγματα για τα συμβάντα εκείνης της εποχής και ιδιαίτερα αυτής της λυπητερής ηρωικής ιστορίας οκτώ ανδρών που έπεσαν τόσο μακριά από την πατρίδα τους...

Παραπομπές:
1. Λόφος Β. Πρόκειται για το λόφο που βρίσκεται νότια του Αδελιανού κάμπου. Εκεί βρίσκονταν αρχικά οι θέσεις του 2/11 Αυστραλιανού τάγματος, που θα λειτουργούσαν ως εφεδρεία.
2. Αντιαεροπορικό Flak 30 των 20χιλ. που ρίπτονταν με αλεξίπτωτο.
3. Matilda tank. Ηταν το βασικό άρμα μάχης του Βρετανικού στρατού, βάρους 25 τόνων και με 4 άτομα πλήρωμα. Με οπλισμό ένα πυροβόλο των 40 χιλ. και ένα πολυβόλο των 7,92. Η ταχύτητα του έφτανε τα 26 χλμ. την ώρα σε δρόμο και τα 14 χλμ. εκτός δρόμου.
4. LG40. Πρόκειται για το πρώτο πυροβόλο άνευ οπισθοδρομήσεως διαμετρήματος 105 χιλ. Στον τομέα του Ρεθύμνου έπεσαν 4 τέτοια όπλα με αλεξίπτωτο. Μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν διατρητικά η υψηλής εκρηκτικότητας πυρομαχικά. Στο Ρέθυμνο τα συγκεκριμένα πυροβόλα είχαν έλλειψη πυρομαχικών. Με το τελευταίο διατρητικό βλήμα καταστράφηκε το άρμα GNAT. Στις 27 Μαΐου.

Βιβλιογραφία-Πηγές:
-Πολεμικό ημερολόγιο 2/11 τάγματος. AWM
-Επίσημη Αυστραλιανή ιστορία της μάχης της Κρήτης κεφ.12
-Πολεμικό ημερολόγιο ομάδας Wiedemann. Freiburg
-Ερωτήσεις στον αλεξιπτωτιστή Hans Bender, μέσω Mike Smithe.
-Αρχείο Δ. Σκαρτσιλάκη

Για την ολοκλήρωση του άρθρου χρειαστήκαν πολλές ώρες έρευνας στο πεδίο της μάχης για ταυτοποίηση των φωτογραφιών και εύρεση στοιχείων.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter