Write on Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Tελετή ενταφιασμού των οστών 20 Ελλήνων πεσόντων στρατιωτικών του ελληνο-ιταλικού πολέμου, πραγματοποιήθηκε με όλες τις τιμές την Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 11.00, στο στρατιωτικό Κοιμητήριο της Κλεισούρας στην Αλβανία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών.

Τα οστά των πεσόντων ανευρέθησαν, στο πλαίσιο εφαρμογής της διμερούς συμφωνίας Ελλάδος-Αλβανίας του 2009 για την αναζήτηση, εκταφή, προσδιορισμό ταυτότητας και ενταφιασμό των Ελλήνων πεσόντων στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Αλβανία το 1940-1941.

Στην τελετή, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, παρέστησαν εκπρόσωποι του ελληνικού υπουργείου Άμυνας, η πρέσβυς της Ελλάδος στα Τίρανα, ο γενικός πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο, καθώς και εκπρόσωποι της Ομογένειας, σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εκφράζει ικανοποίηση, που 80 χρόνια μετά τη θυσία τους, οι ψυχές των Ελλήνων πεσόντων στρατιωτικών θα αναπαυθούν εν ειρήνη και χαιρετίζει τη συνεργασία με την αλβανική πλευρά στο ιδιαίτερα ευαίσθητο και ανθρωπιστικό αυτό ζήτημα, τονίζοντας τη σημασία που αποδίδει στη συνέχιση των εργασιών επί του πεδίου και στην πλήρη εφαρμογή της διακρατικής αυτής συμφωνίας Ελλάδος-Αλβανίας.

Write on Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ

Μέσα σε κλίμα συγκίνησης και υπερηφάνειας, τελέσθηκε σήμερα Πέμπτη (28/11) στη Ναυτική Βάση ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ η ετήσια επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες του Πολεμικού Ναυτικού σε καιρό πολέμου και ειρήνης, κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, παρουσία του Αρχηγού ΓΕΝ Αντιναύαρχου Νικόλαου Τσούνη ΠΝ.

02

Στην τελετή παρέστησαν, οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας ή εκπρόσωποί τους, πρώην Υπουργοί, μέλη του Ανώτατου Ναυτικού Συμβουλίου, Επίτιμοι Αρχηγοί, μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αντιπροσωπείες Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, εν αποστρατεία στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, βετεράνοι του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αντιπροσωπείες Ναυτικών Δοκίμων και Δοκίμων Υπαξιωματικών, καθώς και συγγενείς των πεσόντων.

06

05

Write on Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με τις πρέπουσες τιμές σε κλίμα συγκίνησης έγινε ο ενταφιασμός 193 πεσόντων κατά το Έπος 1940 -41 στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο του Αγίου Νικόλαου Κλεισούρας.

Ο Απόστολος Κωστόπουλος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών γιός πεσόντα, που παρέστη στην τελετή ενταφιασμού, αφού διερωτήθηκε αν μεταξύ των 193 ήταν και ο πατέρας του, είπε: «Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στον χώρο της θυσίας των μαχητών του έπους 1940-41, για να αποχαιρετήσω τους ήρωές μας. Δεν ξέρω αν μεταξύ αυτών που κατευοδώσαμε σήμερα βρίσκεται και ο πατέρας μου. Δεν τον γνώρισα, αλλά ελπίζω ο Θεός να βοηθήσει να βρω τα λείψανα του και να τα ποτίσω με τα δάκρυα του πόνου, αλλά και της υπερηφάνειας για τη θυσία του για την πατρίδα. Ακόμα κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, εκείνο που προέχει τώρα είναι να βρούνε οι πεσόντες μαχητές τον τόπο αναπαύσεως και εμείς να ερχόμαστε εδώ προσκυνητές και ευγνώμονες για τις θυσίες τους. Ας είναι η μνήμη τους αιώνια!».

78205693 205017943840075 6197320903966064640 o

Ο Γ. Σούρλας Πρόεδρος της Ένωσης, δήλωσε ότι: «Για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι εργασίες αναζήτησης των οστών και του ενταφιασμού των 6.500 και πλέον μαχητών, πρέπει να συγκληθεί η Διακρατική Επιτροπή, της οποίας η συνεδρίαση καθυστερεί έναν χρόνο γιατί δεν ανταποκρίνεται η αλβανική πλευρά. Πρόκειται για αίτημα, που υπέβαλα στις αρμόδιες Αλβανικές Αρχές, κατά την παρουσία τους στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στις Βουλιαράτες. Περιμένουμε την άμεση ανταπόκριση ως υποχρέωση που απορρέει από τα συμφωνηθέντα».

75564550 205018010506735 5953799062896508928 o

Στην τελετή, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, παρέστησαν μεταξύ άλλων, η Πρέσβυς της Ελλάδας στα Τίρανα, κα Σοφία Φιλιππίδου, ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου, κ. Λάμπρος Κακίσης, ο Υποπτέραρχος Κωνσταντίνος Άγγος, Διευθυντής Β’ Κλάδου ΓΕΕΘΑ και Πρόεδρος της Μικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τους Άταφους Πεσόντες, ο Ακόλουθος Αμύνης Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα, Συνταγματάρχης Ευθύμιος Ντάλλας, ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων του Έπους 1940 -41, κ. Απόστολος Κωστόπουλος, ο Γενικός Πρόεδρος ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, κ. Βασίλης Κάγιος, ο Πρόεδρος της αλβανικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Edmond Gjoka, ο Συντονιστής της ελληνικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Νικόλαος Κύργος.

Write on Τετάρτη, 06 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Για την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου προγραμματίζεται ο επαναπατρισμός των οστών τουλάχιστον 8 Ελλαδιτών πεσόντων και αγνοουμένων, με τον Επίτροπο Προεδρίας Φώτη Φωτίου να λέει πως η διαδικασία θα γίνει με τις δέουσες τιμές, όπως συνέβη και στο παρελθόν.

Χθες, πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο σύσκεψη υπό τον κ. Φωτίου για συντονισμό όλων των αρμοδίων υπηρεσιών που εμπλέκονται στη διαδικασία επαναπατρισμού. Παρόντες ήταν εκπρόσωποι των Υπουργείων Άμυνας και Εξωτερικών, του ΓΕΕΦ, της ΕΛΔΥΚ, της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Κύπρο, της Αστυνομίας, της πολιτικής αεροπορίας, καθώς και εκπρόσωπος από τη Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) και της οργάνωσης συγγενών. Είχε προηγηθεί η επίσκεψη του Προεδρικού Επιτρόπου στην Αθήνα, όπου συζήτησε το θέμα με τον Υφυπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας.

Ερωτηθείς από το ΚΥΠΕ, ο κ. Φωτίου δήλωσε ότι η σύσκεψη αφορούσε συνολικά 19 περιπτώσεις αγνοουμένων και πεσόντων, οι οποίοι έχουν εκταφεί με το πρόγραμμα της ΔΕΑ και το πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αντίστοιχα. Δύο από τις οικογένειες έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να ταφούν τα οστά των οικείων τους στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας, ενώ άλλες 8 οικογένειες έχουν ζητήσει τον επαναπατρισμό των οστών των συγγενών τους, εξήγησε.

Είπε ακόμη ότι γίνεται προσπάθεια μέσω του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας να προσεγγιστούν και οι υπόλοιπες οικογένειες, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι ο τελικός αριθμός αυτών που θα επαναπατριστούν θα ανέλθει τελικά σε 10-12 περιπτώσεις.

Ο κ. Φωτίου είπε επίσης ότι όλα τα οστά θα συλλεχθούν στο ανθρωπολογικό εργαστήριο της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην Έγκωμη, ώστε να ακολουθήσει η παράδοση τους από την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ελληνική Δημοκρατία. Η τελετή παράδοσης αναμένεται να πραγματοποιηθεί την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου με τις δέουσες τιμές, όπως έγινε και στο παρελθόν, είπε.

Συγκεκριμένα, θα πραγματοποιηθεί τρισάγιο στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας ενώ ακολούθως η ΕΛΔΥΚ θα παραλάβει τα οστά για να τα μεταφέρει στην Ελλάδα με στρατιωτικό αεροσκάφος C-130. Κατά την παράδοση των οστών στην Κύπρο θα είναι παρόντες και συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων, οι οποίοι στη συνέχεια θα συνοδεύσουν τα λείψανα των οικείων τους στην Ελλάδα, όπου θα υπάρξει ανάλογη τελετή υποδοχής.

ΠΗΓΗ: https://omegalive.com.cy/

Write on Τρίτη, 17 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Γράφει ο Στάθης Μάρκου - Αεροπόρος

Σήμερα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για μένα. Έχω ραντεβού με τον Α/ΓΕΑ στο αεροδρόμιο της Τανάγρας. Είναι φίλος μου, έχουμε υπηρετήσει παλιά μαζί στον Βόλο και ήμουν ένας εκ των εκπαιδευτών του στα F-5.

Μου επιφυλάσσει μια έκπληξη μου είπε και να έχω μαζί μου την φόρμα και τα αρβύλα πτήσεων. Δεν καταλαβαίνω τον λόγο, ίσως να θέλει να βγάλουμε καμιά φωτογραφία... Σκέπτομαι...

Στις 09:00 περνώ την πύλη μαζί μου έρχεται ένας σμηνίτης να με συνοδέψει και πηγαίνουμε σε ένα υπόστεγο επισκευής Α/φων. Εκεί συναντούμε τον Αρχηγό και τον Δ/κτη της μονάδος που δεν τον γνωρίζω, είναι πολύ μικρότερός μου.

«Είσαι έτοιμος για την έκπληξη;», με ρωτά ο Αρχηγός. Τον κοιτώ και δεν απαντώ. Την ίδια στιγμή ανοίγει η πόρτα του υπόστεγου και ένα ρυμουλκό τρακτέρ βγάζει έξω στην πίστα ένα αεροσκάφος. Τρελαίνομαι καθώς το βλέπω, είναι F-5! Είναι σαν ολοκαίνουργιο! «Χρόνια το επισκευάζαμε» μου λέει ο Αρχηγός «και το κάναμε σαν καινούργιο. Σήμερα είναι η πρώτη του πτήση και σκέφθηκα ότι θα ήθελες να την κάνεις εσύ».

«Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις», του απαντώ και προσπαθώ να συγκρατήσω τα δάκρυα μου. Θυμάμαι τα νιάτα μου. Οι άνδρες δεν κλαίνε... Το κλάμα είναι αδυναμία...

Πλησιάζω το αεροσκάφος. Στο pitot κρέμεται μια anti-G φόρμα. Την φορώ είναι ακριβώς στα μέτρα μου. Την ξανακοιτώ με προσοχή. Με ξεθωριασμένα γράμματα γράφει το όνομα μου! 15 χρόνια δεν την άλλαξα ποτέ κι ας είχε παλιώσει. Την θεωρούσα κάτι σαν γούρι... Ανεβαίνω την σκάλα μπαίνω μέσα. Ο υπόλογος με βοηθά να δεθώ. Κατεβαίνει ο υπόλογος, του κάνω σήμα να δώσει αέρα. 10% No1 start, μανέτα idle. Ο κινητήρας εκκινεί. Το ίδιο και με τον δεύτερο. Όλα εντάξει, σήμα για να βγάλει το μηχάνημα με τον αέρα.
Δεξιά μου βρίσκεται η κάσκα. Και αυτή είναι η δίκη μου, γράφει το όνομα μου. Την είχα αλλάξει το 1982 γιατί την προηγούμενη μου την είχε σπάσει με μια μπουνιά ο Ντούκας, που τον είχα κοψοχολιάσει σε μια πτήση, από τις πολλές που είχαμε κάνει μαζί. Συμμαθητές, τώρα δεν υπάρχει πια, έφυγε στα 62 του από καρδιά...

Τροχοδρομώ, φτάνω στην αρχή του διαδρόμου. Δοκιμή κινητήρων: 640-655 θερμοκρασίες, 99-100 στροφές. 20-55 πίεση λαδιού, 0-20 τα πτερύγια στις εξατμίσεις 50-85 όταν βάλω afterburner. όλα τα θυμάμαι κι ας έχουν περάσει 30 χρόνια! Full οι κινητήρες και φύγαμε! 155 μίλια τραβάω, είμαι στον αέρα!!!

Στα 300 πόδια γυρνάω ανάστροφα. Αγαπημένος ελιγμός, δεν θυμάμαι πόσες φορές τον έχω κάνει για να εντυπωσιάζω τους πιτσιρικάδες αεροπόρους. Ξανά σε ευθεία και σε άνοδο. Ήδη βλέπω το χωριό μου. Σήμερα δεν θα συρθώ στα 50 μέτρα πάνω από το σπίτι μου. 1) γέρασα και σοβάρεψα 2) δεν υπάρχει λόγος να το κάνω. Οι γονείς μου δεν ζουν πια να τους κοψοχολιάσω, η αδελφή μου είναι στην Αθήνα για να με χαιρετάει με την σκούπα...

Είμαι στα 20.000 πόδια θα μηδενίσω την ταχύτητα. Τραβώ το χειριστήριο το αεροσκάφος 90 μοίρες κάθετα. Σε δευτερόλεπτα η ταχύτητα ...0! Το αεροπλάνο πέφτει πίσω ανάστροφα κτυπιέται πάνω κάτω αριστερά δεξιά σαν να θέλει να με ξεφορτωθεί... Δεν με φοβίζεις φίλε μου, χιλιάδες ώρες μαζί ξέρω όλα τα κόλπα και τα τερτίπια σου. Και εσύ ξέρεις ότι το αφεντικό εδώ μέσα είμαι εγώ!

Αυξάνεται η ταχύτητα ξανά ευθεία στα 8000 πόδια. Στο βάθος ο Παρνασσός. Είναι χιονισμένους, πανέμορφος. Καθώς πλησιάζω βλέπω κάτι σαν σκιές ανθρώπινες. Δεν στέκουν στην κορυφή αλλά ποιο ψηλά σαν να αιωρούνται. Πλησιάζοντας βλέπω πως είναι άνθρωποι. Τους μετρώ, είναι επτά. Το αεροσκάφος επιβραδύνει και καθώς πλησιάζει ανεβοκατεβάζει την μύτη, κουνά ρυθμικά τα φτερά σαν να υποκλίνεται. Τώρα τους γνωρίζω. Είναι συμμαθητές μου... Αυτοί όμως είναι νέοι, ενώ εγώ σχεδόν γέρος. Με κοιτούν παγωμένα και αδιάφορα. Δείχνουν σαν να μη με γνωρίζουν. Σηκώνω τα χέρια ουρλιάζω!

«Εγώ είμαι αδέλφια, ο Στάθης ο συμμαθητής και φίλος σας! Εγώ είμαι Βασίλη, που όταν κρύφθηκες μια μέρα στην Σχολή και σε βρήκαν οι τριτοετείς πηδάγαμε δυο ώρες για πάρτι σου. Εγώ είμαι. που μου ζήτησες συγγνώμη επειδή ματαιώσεις την μετάθεση μου για Θεσσαλονίκη για να πας εσύ, ως Βορειοελλαδίτης, που ανάθεμα την ώρα που δέχτηκα για να πας να συναντήσεις την κακή σου τύχη. Εγώ είμαι Στέλιο, που σου έσπαγα τα νεύρα για να τσαντιστείς και ήσουν πάντα με ένα πλατύ χαμόγελο. Εγώ είμαι Χρήστο, που γέλαγα όταν σε έβαζε ο Γιούλης να κάνεις συνεχείς στροφές και να φωνάζεις μάλιστα-μάλιστα. Εγώ είμαι τζιτζι ριτζι Σταύρο, που ήθελα να σου βάλω βαρίδια στην Σχολή να μην σε παίρνει ο αέρας, γιατί ήσουν πολύ αδύνατος. Εγώ είμαι Δημήτρη, που μας έβαλε ο Βλάχος να φυλάμε σκοπιά στο κρεβάτι του αυτός κοιμήθηκε και εμείς ξεροστάλιαξαμε 3 ώρες δίπλα του. Εγώ είμαι Γιάννη, που κρεμόμασταν από τα χείλη σου όταν μας έλεγες ότι πήγες σε κοπέλα πολυτελείας... Στο Κολωνάκι, 15 ετών και αυτή σε έστειλε για σουβλάκια και όταν γύρισες είχε σκάσει μύτη η αδελφή σου που την είχε ειδοποιήσει η κοπέλα γιατί ήσουν ανήλικος και σε περιμάζεψε και έμεινες με την χαρά στο χέρι. Εγώ είμαι Νανόλη, που με τους συμμαθητές σου κάναμε καζούρα γιατί ταξιδεύοντας τα Χριστούγεννα ως πρωτοετής για Χανιά με Ολυμπιακή και αφού δεν είχαμε πλησιάσει αεροπλάνο, κάλεσες την αεροσυνοδό και της είπες να πει στον κυβερνήτη να σηκώσει τα flaps γιατί τα είχε ξεχάσει κάτω! Σε κάλεσε ο κυβερνήτης δήθεν να σε ευχαριστήσει και ξελιγώθηκε στα γέλια με την αφέλεια σου. Εγώ είμαι που τρεις ημέρες πριν «φύγεις» για πάντα ήμασταν στην Σαντορίνη και γυρνάγαμε στα μπαρ, γίναμε σκνίπα στο μεθύσι, συμπεριφερόμασταν σαν 15ρηδες και στις 4 το πρωί πέσαμε στην θάλασσα με τα ρούχα. Μου είπες ότι έτσι δεν είχες διασκεδάσει ποτέ. Εγώ είμαι, ο Στάθης που σας αγαπάω πολύ, που δεν θα σας συγχωρήσω ποτέ για την πίκρα που μου δώσατε σε εμένα και όλους τους συμμαθητές που φύγατε τόσο νωρίς σε καιρό ειρήνης. Αμέτρητες νύκτες ξαγρύπνησα, όταν έρχεστε στην σκέψη μου. Γιατί δεν με γνωρίζετε;;; Γιατί με ξεχάσατε;; Εγώ δεν σας ξέχασα ποτέ...».

ΣΙΓΗ... Για κάποια δευτερόλεπτα. Μετά ακούω μια φωνή. Δεν έρχεται από τα ακουστικά μου αλλά από έξω... «Ματαιοπονείς φίλε μου. Οι νεκροί δεν γνωρίζουν και προ παντός δεν έχουν αισθήματα. Αυτά είναι για τους ζωντανούς. Γι αυτό και υποφέρουν...

Ξαφνικά σκοτάδι, αλλά έχω τα μάτια ανοικτά... Πόσα συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού, απέραντης λύπης και απογοήτευσης μέσα σε 2/10 του δευτερολέπτου. Τόσο δεν διαρκεί το όνειρο;

Ώρα 03:04... Τέρμα ο ύπνος για σήμερα... Έχω να σκεφθώ τους συμμαθητές τους φίλους τους αδελφούς μου που έφυγαν τόσο νωρίς υπερασπιζόμενοι την Πατρίδα... Αχ έρημη πατρίδα πως σε κατάντησαν... Μας ενώνουν τόσα πολλά. Είναι η οικογένειά μου..!

ΥΓ: Δεν υπάρχει αεροπόρος της Πολεμικής Αεροπορίας που να μην έχει δει παρόμοιο όνειρο και δεν έχει αισθανθεί ακριβώς όπως εγώ!

37258109 504809219949443 3525546359010623488 n