Write on Δευτέρα, 13 Ιουλίου 2020 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Όσοι λένε ότι ξαφνιάστηκαν με την απόφαση της Τουρκίας να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, μάλλον έχουν ξεχάσει ότι από το 2012 υπήρχαν κινήσεις φανατικών ισλαμιστών που ήθελαν πάση θυσία αυτήν την πράξη βαρβαρότητας.

Δεν υπολόγιζαν καθόλου την απόφαση της Unesco του 1985 να συμπεριλάβει τέσσερις ιστορικές ζώνες της Κωνσταντινούπολης στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Κι αυτή η αδιαφορία παρόλο που φαίνεται παράλογη σε όσους δεν εξετάζουν τις λεπτομέρειες, έχει βάση με την έννοια ότι συμπεριλήφθηκε και τζαμί μαζί με την εκκλησία της Αγίας Σοφίας που ήταν μουσείο από το 1934 λόγω της θεσμικής απόφασης του Κεμάλ.

Άρα δεν υπάρχει κάποιο τεχνικό πρόβλημα απόρριψης ειδικά αν η πρόσβαση σε όλους παραμένει εφικτή, ειδικά αν η κάλυψη των Χριστιανικών στοιχείων είναι αναστρέψιμη παραδείγματος χάρη με φωτισμό ή ακόμα και με κουρτίνες. Το 2013 η ισλαμική κυβέρνηση άρχισε την πολιτική της φθοράς της απόφασης του 1934 μέσω διεξαγωγής μουσουλμανικών προσευχών. Και αυτός ο τρόπος ακολουθούσε την τακτική του προχωρώ όσο με παίρνει. Έτσι ανάλογα με τις αντιδράσεις των άλλων προσαρμοζόταν και γινόταν άλλοτε επιθετική άλλοτε παθητική. Όμως ο στόχος παρέμενε ο ίδιος έτσι η κυβέρνηση προετοίμαζε το έδαφος της αλλαγής με τρόπο όλο και πιο δυναμικό λόγω της ανόδου του ποσοστού των ισλαμιστών ψηφοφόρων.

Αυτό το φαινόμενο επιδεινώθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Έτσι το 2019 άρχισε να λέει ο δικτάτορας ότι είχε έρθει η ώρα της μεγάλης αλλαγής. Έπρεπε όμως να ξεπεράσει την απόφαση του 1934 και αυτό γινόταν μόνο μέσω της δικαιοσύνης ακόμα και αν αυτή δεν ήταν ακριβώς ανεξάρτητη. Αυτό το εμπόδιο σταμάτησε να υπάρχει τον Ιούλιο το 2020. Κατά συνέπεια ο δικτάτορας έβγαλε αμέσως προεδρικό διάταγμα που επέτρεπε την επίσημη αλλαγή του καθεστώτος του μουσείου. Εδώ και πάλι όσοι λένε ότι σκέφτεται μόνο το 1453 ο Erdogan μάλλον ξέχασαν ότι ο Menderes έβαλε ξανά τον ισλαμικό διάκοσμο που είχε βγάλει ο Kemal, λόγω της εποχής των 500 ετών της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Βλέπουμε λοιπόν ότι αυτή η θεσμική εμμονή οφείλεται στο γεγονός ότι θέλουν να επιβεβαιώσουν σε όλους ότι πρόκειται για τουρκικό έδαφος. Αυτή η πράξη βαρβαρότητας είναι το πρώτο στάδιο της αναθεώρησης των κεμαλικών δεδομένων. Η ακύρωση της απόφασης του 1934 μπορεί να προετοιμάζει την ακύρωση της αλλαγής του ονόματος του 1930 αλλά και της μετακίνησης της πρωτεύουσας το 1923 ειδικά αν σκεφτούμε την επέτειο που ετοιμάζει η Τουρκία το 2023.

Δεν υπάρχει τίποτα το αψυχολόγητο όλα είναι εφαρμογή οράματος. Ας σοβαρευτούμε λοιπόν κι ας εξετάσουμε επιτέλους στρατηγικά το θέμα.

Write on Παρασκευή, 10 Ιουλίου 2020 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Γιάννης Χαραλαμπίδης - Ιστορικός, πολιτικός αναλυτής

Ο ναός της του Θεού Σοφίας υπήρξε ισλαμικό τέμενος από το 1453 ως το 1931. Κανονικό τέμενος, όχι κατ' όνομα, σαν αυτό που θα γίνει τώρα. Γιατί η δική μου ταπεινή πρόβλεψη είναι ότι πρόκειται να έχει το τυπικό καθεστώς του τεμένους, αλλά η λατρευτική χρήση θα περιορίζεται σε ελάχιστες περιπτώσεις μέσα στο έτος, ενώ σε όλο το υπόλοιπο διάστημα θα συνεχίσει να λειτουργεί ως μουσείο. Μάλιστα, είμαι βέβαιος ότι μετά τους πρώτους φραστικούς λεονταρισμούς πολλοί Τούρκοι αξιωματούχοι θα αποδυθούν σε προσπάθεια κατευνασμού της δυτικής κοινής γνώμης και θα προσπαθήσουν να πείσουν ότι δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικά στην χρήση του σπουδαίου αυτού μνημείου.

Γιατί έγινε τώρα;

Η συζήτηση για την επαναφορά του status quo ante 1931 δεν είναι καινούργια, έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια, από τα πρώτα στάδια κυριαρχίας των ισλαμιστών. Έφτασε να υλοποιηθεί τώρα γιατί συμπίπτουν μια σειρά από συγκυρίες εσωτερικές και εξωτερικές. Η κυριότερη εσωτερική είναι η ανάγκη για μια συμβολικά μεγάλη συναισθηματική τόνωση της ενιαίας σχεδόν πια ριζοσπαστικής ισλαμιστικής/εθνικιστικής βάσης του ΑΚΡ/ΜΗΡ. Η κυριότερη εξωτερική είναι η βεβαιότητα της χαμηλών τόνων αντίδρασης και των συνεπειών από τον δυτικό κόσμο.

Πού αποσκοπεί αυτή η ενέργεια;

Αποσκοπεί στην επιβεβαίωση και επικύρωση της προβολής του Ρ.Τ.Ερντογάν ως νέου χαλίφη, δηλαδή πολιτικοθρησκευτικού ηγέτη του ισλαμικού κόσμου. Πρόκειται για κύριο άξονα της ερντογανικής πολιτικής, σταθερή στρατηγική αναζήτησης πολιτικών ερεισμάτων στην Μέση Ανατολή και πατρωνείας "αδύναμων" κρίκων του Ισλάμ. Δεν είναι τυχαίο ότι η Τουρκία βρίσκεται σε ανοιχτή σύγκρουση με τις δύο ανταγωνίστριες παραδοσιακά ηγέτιδες του Ισλάμ χώρες, την Αίγυπτο και την Σαουδική Αραβία. Όπως και δεν είναι τυχαίο ότι το κρατικό δορυφορικό δίκτυο TRT προσπαθεί να αναδειχθεί σε κυρίαρχο ισλαμικό/αντιδυτικό μέσο ενημέρωσης. Παράλληλα, επιβεβαιώνεται μέσα στην Τουρκία η εικόνα του Ερντογάν ως μεγάλου και ατρόμητου ηγέτη, που συνομιλεί επί ίσοις όροις με τους κορυφαίους ηγέτες του κόσμου και δεν φοβάται τίποτα και κανέναν.

Φοβάται πράγματι οτιδήποτε ο Ερντογάν;

Πολλά και πολλούς, αλλά περισσότερο από όλα φοβάται τα νώτα του. Ξέρει καλά ότι όσο είναι αδιαμφισβήτητα κυρίαρχος στην Τουρκία, όλοι θα είναι υποχρεωμένοι να συνδιαλέγονται μαζί του. Φοβάται τις ΗΠΑ, με τις οποίες δεν θέλει να έρθει επ'ουδενί σε ρήξη, αλλά ξέρει ότι έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας περίπου 6 μηνών, ενώ ποντάρει πολλά στην επανεκλογή Τραμπ. Φοβάται την Ρωσία, αλλά έχει καταφέρει να βρει ένα modus vivendi με τον Ρώσο ομόλογό του, ώστε να καταφέρνει να τα βγάζει πέρα. Δεν φοβάται την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε και κάποια ευρωπαϊκή χώρα ιδιαίτερα, πλην ίσως της Γαλλίας, για την οποία όμως σίγουρα πιστεύει ότι είναι στην πράξη μακρυά από τα χωράφια του και ό,τι και αν γίνει, δεν πρόκειται να τον θίξει ιδιαίτερα. Φοβάται τον αποκλεισμό από το γενικό σύστημα ισχύος της Ανατολικής Μεσογείου. Φοβάται ιδιαίτερα μια οικονομική καταστροφή, αλλά περισσότερο από αυτήν φοβάται μια στρατιωτική αστοχία που μπορεί να φέρει αποσταθεροποίηση.

Εκεί πρέπει πραγματικά να επικεντρωθεί το δικό μας ενδιαφέρον, στη συγκυρία "παράθυρο ευκαιρίας-παρεμβατισμός στην Ανατολική Μεσόγειο-εύκολα αποτελέσματα". Πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι μόνο η ισχυρή πιθανότητα για αστάθμητη έκβαση ενός chicken game ή μιας προσπάθειας επιβολής τετελεσμένων μπορεί να προστατεύσει βραχυπρόθεσμα τα εθνικά μας συμφέροντα. Από την πλευρά μας πρέπει να είναι σαφές ότι δεν υπάρχει καμία διάθεση υποχωρητικότητας και ότι είμαστε αποφασισμένοι να απαντήσουμε αποφασιστικά και δραστικά, αν θιγούμε. Λυπάμαι αν όλα αυτά ακούγονται δυσοίωνα, είπαμε, κακή χρονιά το 2020. Ως τότε, το βλέμμα μας πρέπει να είναι προσηλωμένο στο δάσος, όσο φουντωτά κι αν ξεπετάγονται μπρος μας κάποια δέντρα.

Write on Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Λευκός καπνός βγήκε από τις συνομιλίες του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, και του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Παρόλο που στην αρχή γινόταν λόγος για έντονη ψυχρότητα ανάμεσα στους δύο άνδρες, συμφωνήθηκε εκεχειρία και αναστολή των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη βορειοανατολική Συρία.

«ΗΠΑ και Τουρκία συμφώνησαν εκεχειρία στη Συρία. Θα σταματήσουν οι τουρκικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο Κομπάνι» τόνισε ενώπιον δημοσιογράφων ο Πενς. Η συνάντηση Πενς - Ερντογάν παρόλο που ήταν προγραμματισμένη για 10 λεπτά διήρκησε πάνω από μια ώρα.

Η είδηση για την κατάπαυση του πυρός και το πάγωμα της στρατιωτικής επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης», για 120 ώρες, έσκασε σαν βόμβα, ενώ ήρθε στη δημοσιότητα από tweet του Αμερικανού προέδρου.

Μιλωντας για επίτευξη συμφωνίας με την Τουρκία, ο Ντόναλντ Τραμπ απευθυνόμενος στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον ευχαρίστησε λέγοντας του ότι θα σωθούν εκατομμύρια ζωές.

Η είδηση της πενθήμερης ανακωχής κάνει τον γύρο του κόσμου, ενώ φιλοξενείται στα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης διεθνώς.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ο πλανήτης τα όσα εξελίσσονται στη Συρία. Τα μάτια στρέφονται στην πόλη Μανμπίτζ, πόλη-θύλακα των Κούρδων όπου ξεκίνησε επιχείρηση ο τουρκικός στρατός ενώ στην πόλη εισέρχεται και τα συριακά στρατεύματα του Ασαντ.

Η γενικευμένη σύρραξη είναι επί θύραις καθώς ο συριακός στρατός εισέρχεται στην πόλη Μάνμπιτζ στη βορειοανατολική Συρία, σύμφωνα με δημόσια συριακά μέσα ενημέρωσης την ώρα που η Τουρκία και ο Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) που συνεργάζεται με την Αγκυρα, έχουν ξεκινήσει την επιχείρηση κατά της πόλης Μανμπίτζ. Η τουρκική επιχείρηση ξεκίνησε, σύμφωνα με την Daily Sabah μετά το πράσινο φως από την Τουρκία και οι συγκρούσεις είναι ορατές ήδη στην περιοχή.

Νωρίτερα, για την επίθεση είχε προϊδεάσει ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, διαμηνύοντας πως η Τουρκία σκοπεύει να εκδιώξει τους υπό την ηγεσία των Κούρδων μαχητές από την πόλη Μανμπίτζ της βόρειας Συρίας, μετά τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν αξιωματούχοι των Κούρδων της Συρίας με τη συριακή κυβέρνηση ώστε να αντιμετωπίσουν την επίθεση της Άγκυρας.

Σε απειλητικό τόνο, ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε, εξάλλου, από το Αζερμπαϊτζάν: «Η επιχείρηση Πηγή της Ειρήνης είναι για την Τουρκία τέτοιας ζωτικής σημασίας, όπως και η Ειρηνευτική Επιχείρηση στην Κύπρο το 1974. Είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε μέχρι τέλους χωρίς να λάβουμε υπόψη απειλές και πιέσεις. Το λέω ξεκάθαρα. Θα ολοκληρώσουμε οπωσδήποτε αυτό που έχουμε ξεκινήσει», είπε ο Τούρκος πρόεδρος και συνέχισε: «Όπου υψώσαμε τη σημαία μας μια φορά, μετά δεν ξανα-κατέβηκε».

Επιπλέον, ο αρχηγός του τουρκικού κράτους καταφέρθηκε εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Αραβικού Συνδέσμου για την κριτική που ασκούν σε βάρος της στρατιωτικής επιχείρησης της Άγκυρας και ζήτησε διεθνή χρηματοδότηση για τα σχέδια της Άγκυρας για μια «ζώνη ασφαλείας» στη βορειοανατολική Συρία.

Σε δηλώσεις του προς τους δημοσιογράφους πριν από μια επίσκεψη στο Αζερμπαϊτζάν, ο Ερντογάν είπε πως η Τουρκία θα εφαρμόσει τα σχέδιά της για τη Μάνμπιτζ και θα εγκαταστήσει εκεί Άραβες, έπειτα από την αποτυχία μιας συμφωνίας με την Ουάσινγκτον πέρυσι που προέβλεπε την αποχώρηση των μαχητών της κουρδικής πολιτοφυλακής YPG.

«Η συμφωνία μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν οι τρομοκρατικές οργανώσεις να απομακρυνθούν από τη Μάνμπιτζ μέσα σε 90 ημέρες», είπε, εννοώντας τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). «Ωστόσο, πέρασε ένας χρόνος και η Μάνμπιτζ δεν έχει εκκαθαριστεί», είπε ο Ερντογάν στους δημοσιογράφους στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης.

«Εμείς, ως Τουρκία, δεν θα μπούμε στη Μάνμπιτζ μέχρι ν’ αδειάσει. Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της περιοχής εκείνης, οι Άραβες, και οι φυλές που είναι οι αληθινοί ιδιοκτήτες θα πάνε εκεί. Η προσέγγισή μας στο θέμα αυτό είναι να εγκατασταθούν εκεί και να προβλέψουμε για την ασφάλειά τους», προσέθεσε.

Απαντώντας σε ερώτηση για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε ανάμεσα στις κουρδικές δυνάμεις και στη Δαμασκό, ο Ερντογάν είπε πως δεν περιμένει να ανακύψουν οποιαδήποτε προβλήματα στην πόλη Κομπάνι και πρόσθεσε πως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμρ Πούτιν έχει μια «θετική προσέγγιση».

«Υπάρχουν πολλές φήμες αυτή τη στιγμή. Ωστόσο, ιδιαίτερα μέσω της πρεσβείας και με τη θετική προσέγγιση της Ρωσίας στο Κομπάνι, φαίνεται ότι δεν θα υπάρξουν οποιαδήποτε θέματα», είπε, χωρίς να επεκταθεί.

 
Write on Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Αν δεν μας διδάσκει η Ιστορία, το απώτερο παρελθόν, θα πρέπει τουλάχιστον να πάρουμε μαθήματα από την πολύ πρόσφατη πραγματικότητα, όπως η δραματική εγκατάλειψη των Κούρδων από τη σχιζοφρενική πολιτική των ΗΠΑ, που προδίδουν έναν πιστό σύμμαχο, τον μόνο σε εκείνους τους πολύπαθους τόπους, με νωπό ακόμη το αίμα της Γενοκτονίας των Χριστιανών, των Αλαουιτών, των Γιαζίντι και των Κούρδων, ανεξαρτήτως θρησκείας.

Η Τουρκία του Ερντογάν είναι ο μεγάλος υποστηρικτής των τζιχαντιστών, με τεράστιες ευθύνες για την καταστροφή και τις σφαγές στη Συρία και στο Ιράκ. Κέντρα στρατολογίας των τζιχαντιστών λειτουργούσαν μέσα στην Αγκυρα, στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες πόλεις. Κομβόι περνούσαν τα σύνορα επί χρόνια, μεταφέροντας όπλα, πυρομαχικά και εφόδια, και επέστρεφαν με τζιχαντιστές τραυματίες. Πλήθος επίσης οι Τούρκοι «εθελοντές», στελέχη της ΜΙΤ και των Ειδικών Δυνάμεων, στο πλευρό των αποκεφαλιστών του Χαλιφάτου. Χρήμα, πολιτική και στρατιωτική στήριξη εξέθρεψαν το τέρας που ο Ερντογάν θεωρεί εργαλείο του για τη δημιουργία του δικού του μεγάλου Χαλιφάτου.

Τα ρεπορτάζ των «ΝΥΤ» και άλλων κραταιών μέσων που ξεβράκωναν τον Ερντογάν για τη συναυτουργία του με τους τζιχαντιστές γενοκτόνους χάθηκαν στη λήθη. Έριξε το ρωσικό μαχητικό, σκότωσαν τους πιλότους και τους σκύλευσαν, και το «ξανθό γένος», ο κραταιός Πούτιν, συμμάχησε με τους φονιάδες, επιβεβαιώνοντας πως οι Ρώσοι ήταν και είναι κυνικά πουλητάρια, απάντηση σε όσα διακινούν διάφοροι πολιτικοί απατεώνες στην Ελλάδα. Τώρα κάνουν κι αυτοί στην άκρη, άλλη μια φορά, για να σφάξουν οι Τούρκοι με την ησυχία τους.

Στην Ουάσινγκτον και στο Πεντάγωνο έχουμε μια πολιτική που μοιάζει με διπολική διαταραχή. Οι ένοπλες δυνάμεις κατανοούν πως δεν πρέπει να εγκαταλειφθούν οι Κούρδοι, που πολέμησαν γενναία τους τζιχαντιστές συμμάχους των Τούρκων. Όχι για ηθικούς και συναισθηματικούς λόγους, αυτά δεν χωρούν στην πολιτική μιας υπερδύναμης, αλλά γιατί είναι ο μόνος αξιόπιστος σύμμαχος.

ΟΙ ΗΠΑ -όπως και το Ισραήλ στην αρχή της τουρκοϊσραηλινής σύγκρουσης, τώρα πλέον το Τελ Αβίβ έχει κατατάξει τους Τούρκους ως εχθρούς– δεν μπορούν να χωνέψουν πως η Τουρκία χάθηκε, πως είναι σε πορεία απόπειρας αυτονόμησης. Όταν οι Αμερικανοί χωνέψουν το γεγονός πως δεν υπάρχει επιστροφή, τότε θα γίνει ο τελευταίος και οριστικός διαμελισμός της Τουρκίας, θα συντριβεί το μπάσταρδο τεχνητό έθνος που έφτιαξε διά νόμου και βίας ο Κεμάλ, ρίχνοντας στα σαθρά θεμέλια της «Τουρκικής Δημοκρατίας» το αίμα των γενοκτονημένων Χριστιανών, Ελλήνων, Αρμενίων κι Ασσυρίων και οι επίγονοί του των Ελλήνων της Κύπρου και των Κούρδων.

Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές οι Τούρκοι βομβαρδίζουν από το μεσημέρι, ενώ χερσαίες δυνάμεις τους έχουν εισβάλει για τη δημιουργία της περίφημης «ζώνης», στην ουσία εκεί όπου θέλουν να εγκαταστήσουν τα εκατομμύρια Σουνιτών που ξεσπίτωσαν οι ίδιοι με τους τζιχαντιστές, ώστε να ακυρώσουν τις αυτόνομες κουρδικές περιοχές, δυνάμει κομμάτι ενός ενιαίου ανεξάρτητου Κουρδιστάν, παράλληλα Μόσχα και Ουάσινγκτον κοιτάνε, ενώ θα συγκληθεί το Συμβούλιο Ασφαλείας για να κάνει μνημόσυνο στους Κούρδους και να τους δώσει κάποιο κωλόχαρτο, σαν αυτά που έχει συλλογή η Κύπρος.

Τα υψηλόβαθμα στελέχη του Κουρδικού Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος σε διάφορες συζητήσεις μού έλεγαν πως έχουν πάντα ως εφεδρεία ένα πυρηνικό όπλο απόλυτης καταστροφής: μια κουρδική Ιντιφάντα. Μια πανκουρδική εξέγερση όχι μόνον στο Κουρδιστάν, αλλά και στις γειτονιές των μεγάλων μητροπόλεων, όπου ζουν αχανείς κουρδικές μάζες. Μόνο η Πόλη έχει περισσότερους Κούρδους από όλο τον πληθυσμό του λεκανοπεδίου Αττικής.

Η εσωτερική μετανάστευση και η τουρκική αποικιοκρατική βία στο Κουρδιστάν, γιατί η Τουρκία μεταχειρίζεται την πατρίδα των Κούρδων ως αποικία, με όλη τη σημασία της λέξης, έχουν δημιουργήσει τεράστιες συμπαγείς κουρδικές κοινότητες σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Αυτές οι τεράστιες μάζες, γεμάτες νεολαία, αυτό το έφηβο έθνος, έχουν πλέον συνείδηση, οργανώσεις πολιτικές, πολιτιστικές, αλλά και ένοπλες. Και κυρίως, έπειτα από 35 χρόνια ένοπλου αγώνα του ΡΚΚ, το 1984 ίδρυσε το ένοπλο τμήμα τον HRGK, οι Κούρδοι έχουν πια χιλιάδες νεκρούς, ήρωες αντάρτες αλλά και αμάχους, αθώα θύματα της βαρβαρότητας της τουρκικής καταστολής. Το ερώτημα είναι αν θα τολμήσει η κουρδική ηγεσία να ανάψει τον δαυλό της εξέγερσης.

Σε κάθε περίπτωση, η επίθεση της Τουρκίας, αν μείνει ατιμώρητη, θα σημάνει κορύφωση της επιθετικότητάς της προς τον Ελληνισμό, τόσο με την προώθηση στιφών λαθρομεταναστών όσο και με επιθετικές πράξεις κυριαρχίας στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Κάθε μέρα μπαίνει στα νησιά και στον Εβρο ένα χωριό, κάθε εβδομάδα μια κωμόπολη, κάθε μήνα μια πόλη. Θα στείλουν και στο Μεσολόγγι μαντίλες. Να τους βάλουν στον Κήπο των Ηρώων, θα είναι ταιριαστός συμβολισμός με τη νέα άλωση και την κατάντια μας.

Το πολύτιμο μάθημά μας από το πάθημα των Κούρδων είναι πως κανείς δεν πρόκειται να πολεμήσει για μας. Δεν πρόκειται οι Αμερικανοί να σταματήσουν τους Τούρκους στο Αιγαίο ούτε μαζί με Γάλλους και Ιταλούς να βυθίσουν το τουρκικό ερευνητικό σκάφος και τη συνοδεία του στο Οικόπεδο 7.

Εάν τα αγόρια με τις ζαχαρί ζακέτες στους ώμους και τα παπούτσια ιστιοπλοΐας, ομοθύμως με τους αριστερούς διεθνιστές, θέλουν η στρατιωτική θητεία να μείνει γελοιωδώς στους 9 μήνες ή να γίνει τριήμερο σεμινάριο με PlayStation και κρουασάν στο σπίτι και να συνεχίσουμε τις περικοπές, που π.χ. στο Πολεμικό Ναυτικό από την υποστελέχωση και τις αυξημένες βάρδιες οδήγησαν σε κωμικοτραγικά γεγονότα, όπως στον «Παρμενίωνα», λουζόμαστε όσα κοροϊδεύαμε στους Τούρκους και θα υποστούμε ταπεινωτική ήττα.

Εάν εξοπλιστούμε ως τα δόντια, πετάξουμε στα σκουπίδια τις ψευδαισθήσεις πως θα κάνουν άλλοι το καθήκον μας, δώσουμε το μήνυμα της αποτροπής και φτιάξουμε αληθινές δεσμευτικές στρατιωτικές συμμαχίες, τότε έχουμε ελπίδα. Όποιος κάνει τα πάντα, όσο ταπεινωτικά και να είναι, για να αποφύγει τον πόλεμο ή θα υποταχτεί χωρίς ντουφεκιά ή σίγουρα θα τον προκαλέσει. Ηγεσία που αρνείται την εκτέλεση του προφανούς καθήκοντος θα κάνει παρέα στον Γούναρη και τον Ιωαννίδη.

*Δικηγόρος – πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ