Σχεδόν 41 χρόνια, μετά την ηρωϊκή θυσία στην Κύπρο του αντισυνταγματάρχη του Ελληνικού στρατού Στυλιανού Καλμπουρτζή, διοικητή το 1974 της 181ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού (ΜΠΠ), ήλθαν την επομένη του Πάσχα στην Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους από το Γενετικό Εργαστήριο BODE των ΗΠΑ τα θετικά αποτελέσματα ταυτοποίησης DNA οστών του.
Την Τετάρτη, μετά το Πάσχα, ο εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στην ΔΕΑ, Νέστορας Νέστορος, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΠΕ- ΜΠΕ, ειδοποίησε τηλεφωνικώς στην Αθήνα την κόρη του, Μαρία Καλμπουρτζή, η οποία τα τελευταία χρόνια είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων. Η κ. Καλμπουρτζή ενημερώθηκε διεξοδικά, την περασμένη Παρασκευή στην Λευκωσία από τον κ. Νέστορος και άλλους αρμοδίους της ΔΕΑ για την ταυτοποίηση τον οστών, που ανήκουν στον πατέρα της.
Τα οστά είχαν βρεθεί περίπου πριν από τέσσερα χρόνια σε χώρο ταφής στην περιοχή της μάχης στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου, στο πλαίσιο εκταφών της ΔΕΑ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΑΠΕ-ΜΠΕ στον συγκεκριμένο χώρο βρέθηκαν 22 με 25 οστά, διότι -κατά τους αρχαιολόγους της ΔΕΑ- η ταφή ήταν επιφανειακή και πολλά οστά μπορεί να παρασύρθηκαν στην πάροδο του χρόνου από βροχές και από εκσκαφείς, όταν στην περιοχή δημιουργήθηκε πευκοδάσος. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι στο συγκεκριμένο σημείο τάφηκε ακόμη ένα άτομο, πιθανόν Ελληνοκύπριος έφεδρος αξιωματικός.
Δείγματα από τα οστά δόθηκαν τον Φεβρουάριο στο Γενετικό Εργαστήριο BODE των ΗΠΑ, από όπου στάληκαν αποτελέσματα για οκτώ από αυτά. Και τα οκτώ ταυτίστηκαν με τα γενετικά «προφίλ» των συγγενών του Στυλιανού Καλμπουρτζή. Σημειώνεται ότι υπάρχει (γενετική) ταύτιση, όταν ο συσχετισμός μεταξύ του οστού και του δείγματος αίματος (από τους συγγενείς) ισούται ή ξεπεράσει το όριο του 99.95%. Τα οκτώ οστά του Στυλιανού Καλμπουρτζή, που ταυτοποιήθηκαν, είναι οι δύο παλάμες με τα δάκτυλα, καθώς και οστά από την κνήμη, τον μυρό, το στέρνο και την σπονδηλική στήλη. Για την ταύτιση των υπολοίπων οστών η διαδικασία συνεχίζονται οι αναλύσεις στο Γενετικό Εργαστήριο BODE.
Στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί έχουν βρεθεί ακόμη τρεις ομαδικοί τάφοι. Στον μεγαλύτερο ήταν θαμμένα είκοσι άτομα. Από αυτά έχουν ταυτοποιηθεί τα οστά 15, εκ των οποίων οι εννέα ήταν στρατιώτες της 181 ΜΠΠ. Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής, μετά από τριήμερη άνιση μάχη με καταδρομείς του Τουρκικού στρατού, έπεσε ηρωϊκά μαζί με 37 άνδρες του, στην διάβαση Πέλλα Πάϊς - Συγχαρί, στην οροσειρά του Πενταδακτύλου.
Μαρτυρίες αναφέρουν την υπεράνθρωπη προσπάθεια, που κατέβαλε τις κρίσιμες ώρες της τελικής μάχης ο αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής, εκθέτοντας τον εαυτό του σε θανάσιμο κίνδυνο βάλλοντας μόνος από προωθημένη θέση για να καλύψει την ασφαλή αποχώρηση των στρατιωτών του. Η τύχη του Καλμπουρτζή αγνοείτο από τις 23 Ιουλίου 1974. Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ένας Τουρκοκύπριος παρέδωσε στην ΔΕΑ το περίστροφο του και την βέρα του γάμου του.
Στις 11 Απριλίου 2011 ο τέως πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας απένειμε μετά θάνατον στον Στυλιανό Καλμπουρτζή τον βαθμό του αντιστράτηγου κατά τη διάρκεια της τελετής των αποκαλυπτηρίων προτομής του στην Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο. Στην Κύπρο το στρατόπεδο της διοίκησης Πυροβολικού της Εθνικής Φρουράς φέρει το όνομα του Στυλιανού Καλμπουρτζή και υπάρχει και σε αυτό προτομή του φιλοτεχνημένη από τον Κύπριο γλύπτη Γιώργο Μαυρογέννη.
Ο Στυλιανός Καλμπουρτζής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 31 Ιανουαρίου 1921. Το 1945, σε ηλικία 24 ετών, κατετάγη στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις για τριετή εθελοντική υπηρεσία. Τον Ιανουάριο 1947 προήχθη στο βαθμό του Λοχία και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου προάχθηκε επ' ανδραγαθία στο βαθμό του επιλοχία και του απονεμήθηκε το Πολεμικό Μετάλλιο Ανδρείας. Τον Μάρτιο του 1949 εισήχθη στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1950 και κατατάγηκε στο Πεζικό. Την 1η Δεκεμβρίου 1958 μετατάχθηκε στο Πυροβολικό. Το 1963 προήχθη κατ' εκλογή στο βαθμό του ταγματάρχη και τρία χρόνια αργότερα προάχθηκε κατ'εκλογή στο βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Τον Αύγουστο του 1973 μετατέθηκε στη Κύπρο και ανέλαβε διοικητής της 181 ΜΠΠ η οποία είχε την έδρα της στο χωρίο Τρίκωμο της επαρχίας Αμμοχώστου. Ο Καλμπουρτζής είχε δύο κόρες την Μαρία, η οποία το 1974 ήταν περίπου 13 χρονών, και την Αφροδίτη, η οποία ήταν μικρότερη.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Του Χρ. Ν. Τουφεξή*
Άρχισε η παράδοση λειψάνων στις οικογένειες μετά τη ταυτοποίηση τους από το ανθρωπολογικό εργαστήριο της ΔΕΑ, που έχουν ανευρεθεί στη τοποθεσία "Λαπάτσα" βορειοδυτικά του κατεχόμενου χωριού της Σκυλλούρας. Σύμφωνα με επίσημες πληροφορίες της ΔΕΑ στη περιοχή έχουν εντοπισθεί διάφορα οστά τα οποία φαίνεται να ανήκαν σε 17 άτομα όμως λόγω της πολύ άσχημης κατάστασης των οστών, το απαιτούμενο DNA λήφθηκε από 15 μόνο δείγματα και έτσι ο κατάλογος των ταυτοποιήσεων περιορίζεται σε 15 μόνο πρόσωπα.
Η πρώτη περίπτωση ανήκει στο Δεκανέα του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού, Δημητρίου Γεωργίου του Πέτρου ο οποίος ανήκε στη χαμένη από τις 15 Αυγούστου 1974 διμοιρία του ανθυπολοχαγού Ιωσήφ Σεργίδη του 1ο Λόχου του τάγματος. Ο 1ος Λόχος του 286 ΜΤΠ κατά τη πιο πάνω ημερομηνία ήταν εγκατεστημένος στα υψώματα επί της οδού Σκυλλούρας – Αγίου Ερμολάου και ήταν ο πιο προωθημένος από τους άλλους 3 Λόχους του τάγματος. Ο 3ος Λόχος βρισκόταν εντός της Σκυλλούρας, ενώ ο 2ος Λόχος και ο Λόχος Διοικήσεως βρίσκονταν στον Άγιο Βασίλειο. Υπό διοίκηση του 286 ΜΤΠ τέθηκε ένας ουλαμός αρμάτων της 21 ΕΑΝ ο οποίος αποτελείτο από τα 2 καταληφθέντα τουρκικά άρματα Μ47 και Μ113 που έπεσαν σε φίλια ενέδρα επί του υψώματος Κόρνος στο Πενταδάκτυλο στις 2 Αυγούστου 1974. Στον ΟΥΛΑΝ εντάχθηκαν και 4 Marmor Herrington της 21 ΕΑΝ. Εντός της Σκυλλούρας εγκαταστάθηκε επίσης η Διοίκηση και 2 Λόχοι του 231 ΤΠ ενώ στη περιοχή είχαν οχυρωθεί υπολείμματα της 33ΜΚ, η 3η Πυροβολαρχία της 183 ΜΠΠ καθώς και η 198 ΠΟΠ. Αντιαεροπορική προστασία παρείχε η 195 ΜΑΑΠ. Η τουρκική αεροπορία εντόπισε τις φίλιες δυνάμεις με συνεχείς πτήσεις.
Λόγω της στρατηγικής σημασίας της περιοχής για σκοπούς κατάληψης της ευρύτερης περιοχής Μόρφου, ο τουρκικός στρατός στις 15 Αυγούστου εξαπέλυσε επίθεση με ισχυρές δυνάμεις με σκοπό των εγκλωβισμό και εξουδετέρωση των ελληνικών δυνάμεων. Για το σκοπό αυτό διατέθηκαν για κύρια επίθεση με άξονα τα χωριά Σκυλλούρα - Αγία Μαρίνα το 1ο και 3ο Τάγμα Καταδρομών και το 4ο Τάγμα Αλεξιπτωτιστών μαζί με ύλη 15 αρμάτων Μ47. Τα φίλια τμήματα είχαν να αντιμετωπίσουν από βόρεια, με άξονα την επίθεση επί της κατεύθυνσης Αγίου Ερμολάου – Κοντεμένου – Μοναστήρι Αγίου Γεωργίου Ρηγάτου, το 3ο Τάγμα της ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών καθώς και ένα ΟΥΛΑΜ Μ47.
Κατά την επική μάχη που ξεκίνησε από τις πρωινές ώρες της 15ης Αυγούστου και συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ, γράφτηκαν σελίδες ηρωισμού, αυταπάρνησης και ελληνικής αρετής. Σημειώθηκαν όμως και στιγμές ασυνεννοησίας, έλλειψης επικοινωνίας και πανικού.
Μέσα σε αυτό το καμίνι του πολέμου εθεάθη για τελευταία φορά η διμοιρία του ανθυπολοχαγού Σεργίδη να διασταυρώνει το δρόμο Σκυλλούρας – Κοντεμένου και να κατευθύνεται προς τα υψώματα της Αγίας Μαρίνας Σκυλλούρας. Το τι πραγματικά συνέβη δεν έχουμε επιζώντες για να μας το μαρτυρήσουν αλλά από μακριά άνδρες του 286 ΜΤΠ που κατάφεραν πρώτοι να ανέβουν στο χωριό Αγίας Μαρίνας, παρακολουθούσαν γύρω στις 4 το απόγευμα να διεξάγεται σκληρή μάχη βορείως της Σκυλλούρας, με συμμετοχή των τουρκικών πεζοπόρων δυνάμεων, αρμάτων και αεροπορίας. Φαίνεται ότι η διμοιρία του Σεργίδη αναρριχήθηκε επί του υψώματος ''Λαπάτσα'' και άρχισε την κατάβαση προς τα υψώματα Αγίας Μαρίνας όπου οι τούρκοι δεν είχαν ακόμη πατήσει το πόδι τους. Δυστυχώς εντοπίσθηκαν από τις τουρκικές δυνάμεις που είχαν εξαπλωθεί στη περιοχή και καθηλώθηκαν. Στη μάχη που ακολούθησε μόνο ο ποιητής μπορεί να τη περιγράψει . Περικυκλωμένη μια χούφτα παλληκάρια του 286 ΜΤΠ και πιθανό και άλλης μονάδας, αποφάσισαν να πολεμήσουν για τη τιμή των όπλων και να μην παραδοθούν. Σαν γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα το ύψωμα ''Λαπάτσα'' έμελλε να γίνουν νέες Θερμοπύλες, έμελλε να γίνει ένα νέο Σούλι. Ένα ένα τα παλληκάρια έπεφταν στο πεδίο της μάχης και περνούσαν στο πάνθεο των αθανάτων.
Το 2005 31 χρόνια μετά την επική μάχη το 'Τμήμα Δασών' των κατεχομένων κατά τη κατασκευή δασικών δρόμων εντόπισε τα οστά των ηρωικώς απόντων της διμοιρίας κατάσπαρτα στη περιοχή. Φαίνεται καμιά προσπάθεια δεν έγινε για ενταφιασμό τους και τα ηρωικά οστά έμειναν όλα αυτά τα χρόνια εκτεθειμένα στο καυτό ήλιο, στη βροχή και στη λάσπη. Πάγια τακτική των βάρβαρων κατοχικών στρατευμάτων. Καμία υποτυπώδη ανθρώπινη ευαισθησία , κανένας σεβασμός στους νεκρούς του αντιπάλου.
Βιογραφικό του ηρωικώς πεσόντα Δεκανέα Δημητρίου Γεωργίου του Πέτρου
Γεννήθηκε την ιστορική μέρα της 1ης Απριλίου 1955 με την έναρξη του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ με γονείς το Πέτρο, ψαρά στο επάγγελμα από τη Ξυλοτύμπου και τη Φανού από τη Τρεμετουσιά, στην Ξυλοτύμπου. Ο Γιώργος έχει τέσσερις αδελφές, τις Δήμητρα, Κυριακή, Ελένη και Ευανθία.
Αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο της γενέτειράς του το 1967. Είχε πολύ καλό και ήσυχο χαρακτήρα. Διακρίθηκε στον αθλητισμό και βραβεύτηκε με δύο κύπελλα. Πριν καταταγεί στο στρατό, δούλευε ως οικοδόμος τη μέρα και ψαράς τη νύκτα.
Κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά το Γενάρη του 1973 με το ΑΣΜ 8673/73 .Μετά τη βασική του εκπαίδευση στο Κ.Ε.Ν. Λάρνακας, επιλέγηκε ως Υποψήφιος Βαθμοφόρος και έλαβε το βαθμό του δεκανέα. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στον 1ο Λόχο του 286 Μ.Τ.Π.
Όταν το Τάγμα του μετέβαινε στην Αμμόχωστο, το καλοκαίρι του 1973, για να λάβει μέρος σε άσκηση Θαλασσίας, ο Δημητρίου τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη σύγκρουση τεθωρακισμένων οχημάτων BTR. Κατά την Τουρκική Εισβολή έλαβε μέρος στη νυκτερινή αντεπίθεση κατά του τουρκικού προγεφυρώματος στο Πέντε Μίλι, τη νύκτα της 20ης προς 21η Ιουλίου 1974. Στην αντεπίθεση αυτή ο δεκανέας Δημητρίου τραυματίστηκε στο χέρι και στο γλουτό από θραύσματα όλμου. Παρά το γεγονός ότι δεν αποθεραπεύτηκε πλήρως, επανήλθε στη Μονάδα του.
Γύρω στις 10 Αυγούστου 1974 τον επισκέφθηκαν οι γονείς του στην περιοχή των υψωμάτων νοτίως του Αγίου Ερμολάου, οι οποίοι τον παρακάλεσαν να επανέλθει στο σπίτι τους μέχρι να αποθεραπευτεί πλήρως. Το παλικάρι όμως αρνήθηκε και πρόταξε το καθήκον του προς την κινδυνεύουσα πατρίδα του τιμώντας το όρκο του, τιμώντας την ιστορική του μονάδα, τιμώντας την οικογένεια του και την γενέτειρα του Ξυλοτύμπου.
Η κηδεία του θα τελεστεί τη Κυριακή 22 Μαρτίου 2015 η ώρα 11:30 στον ιερό ναό Αγίου Ραφαήλ στη Ξυλοτύμπου όπου και θα γραφτεί ο επίλογος της οδύσσειας του ήρωα, 41 χρόνια από την εξαφάνιση του. - ΠΗΓΗ
*Ο Χρίστος Ν Τουφεξής είναι ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Πολεμιστών 286ΜΤΠ -1974
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται το επόμενο διάστημα η Γ' έκδοση του βιβλίου Κύπρος 1974 - Η Μεγάλη Προδοσία, του συγγραφέα και ερευνητή Κώστα Δημητριάδη, ο οποίος με το έργο του αυτό κατάφερε να δώσει στον αναγνώστη και στον μελετητή της Κυπριακής Τραγωδίας μια ολοκληρωμένη και πλήρως τεκμηριωμένη εικόνα για τα δραματικά αυτά γεγονότα.
Στην νέα αυτή έκδοση, η οποία σύμφωνα με τον Κ. Δημητριάδη θα παρουσιαστεί στην Κύπρο και στην Μητροπολιτική Ελλάδα, περιλαμβάνονται νέα στοιχεία για σημαντικές πτυχές των γεγονότων του Ιουλίου και του Αυγούστου του 1974, αλλά και για τις κινήσεις στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο των προηγούμενων ετών σε πολιτικό επίπεδο.
Συγκεκριμένα, η Γ' έκδοση του βιβλίου (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πελασγός, του εκδότη Ιωάννη Χρ. Γιαννάκενα) περιλαμβάνει:
1. Μέρος της συνέντευξης που παραχώρησε στον συγγραφέα ο Ανχης Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, ο οποίος στον Αττίλα 2 είχε αναλάβει καθήκοντα υποδιοικητή στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. (Δείτε ΕΔΩ)
2. Μεγαλύτερη εστίαση στα γεγονότα του Αρματαγωγού ΛΕΣΒΟΣ.
3. Η δράση της 23 ΕΜΑ στην Εισβολή και οι απώλειες των Τούρκων σε άρματα μάχης. (Δείτε ΕΔΩ)
4. Τα σχέδια του Γεωργίου Παπανδρέου για το Κυπριακό και αντιδράσεις Μακαρίου.
5. Σχέδια Γ.Παπαδόπουλου για το Κυπριακό και αντιδράσεις Μακαρίου.
6. Η ιστορία της "γιαγιάς της ΕΛΔΥΚ" Καλ.Αβρααμ.
7. Μεγαλύτερη εστίαση στην Μάχη του Αεροδρομίου από την Α' ΜΚ/Γ' ΜΑΚ και ανδρών του μικτού αποσπάσματος Σμηνιτών Εθνοφρουρών και ΕΛΔΥΚ.
8. Οι τελευταίες μέρες του Ν.Δ. Κερύνειας Υποπλ. Ελ.Τσομάκη
9. Μεγαλύτερη εστίαση στις συνθήκες θανάτου του Ανχη Ανδρ. Μουζάκη.
10. Το δράμα των αγνοουμένων - μεγαλύτερη ανάλυση.
11. Η μάχη στο Πυρόϊ.
Διαβάστε επίσης: Η συνέντευξη - χείμαρρος του ερευνητή Κ. Δημητριάδη για την προδοσία στη Κύπρο το 1974 (ΒΙΝΤΕΟ)
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Αίσηση έχει προκαλέσει η είδηση της ανακάλυψης κρανίων και οστών στο χώρο του παλιού στρατοπέδου της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, οι άνδρες της οποίας έδωσαν σφοδρές μάχες κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής τουν Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1974, ενώ η υπεράσπιση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ κατά τη διάρκεια του Αττίλα 2 πήρε επικές διαστάσεις από την γενναιότητα και τη θυσία των Ελλήνων στρατιωτών.
Σε δηλώσεις του στο newsit Κύπρου, ο κ. Νέστορας Νέστορος, μέλος της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ), αναφέρθηκε στην ανακάλυψη τριών κρανιών και αριθμού οστών εντός του παλιού στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, στην κατεχόμενη Λευκωσία. Τα οστά εντοπίστηκαν τον περασμένο Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια εργασιών στο σύστημα ύδρευσης.
«Υπάρχει συνεργείο εκταφών εντός του στρατοπέδου και με πολύ προσοχή και ευαισθησία προσχωρούμε για να εντοπίσουμε και άλλα οστά», είπε.
Η υπόθεση Καλμπουρτζή/181 ΜΠΠ
Όσο για την περίπτωση του αγνοούμενου Αντισυνταγματάρχη Πυροβολικού Στυλιανού Καλμπουρτζή από το Συγχαρί, ο κ. Νέστορος είπε ότι στα τέλη Ιανουαρίου στάλθηκαν από την περιοχή δείγματα στο εργαστήριο BODE technologies, στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ. "Πήραμε τα αποτελέσματα, αλλά συνεχίζουμε την έρευνα μας στην περιοχή, καθώς δεν έχουν βρεθεί όλοι οι αγνοούμενοι που αναζητούνται, με τα αποτελέσματα να αναμένεται να ολοκληρωθούν σε 2-3 μήνες", είπε χαρακτηριστικά.
Συνολικά, στο στάδιο της ταυτοποίησης βρίσκονται 20 αξιωματικοί και άνδρες της 181 Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού, καθώς και άλλα τέσσερα άτομα τα οποία δεν σχετίζονται με τη Μοίρα, τα οποία βρέθηκαν σε δύο διαφορετικούς τάφους.
Μερικοί από τους ανευρεθέντες βρέθηκαν δεμένοι με τα χέρια πίσω, κάτι το οποίο παραπέμπει στην πιθανότητα τα άτομα αυτά να συνελήφθησαν ύστερα από τη μάχη και να εκτελέστηκαν, για να θαφτούν στη συνέχεια σε ομαδικό τάφο. Το ότι ήταν δεμένα τα χέρια τους, προκύπτει, σύμφωνα με πληροφορίες, από τη στάση και τις ενδείξεις που βρέθηκαν κατά την εκσκαφή που πραγματοποιήθηκε.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στον τάφο βρέθηκαν και κουβέρτες, κάτι το οποίο δημιουργεί υπόνοιες, ότι κάποιοι λόγω της κατάστασης τους τοποθετήθηκαν στις κουβέρτες για να μεταφερθούν και να πεταχτούν στο λάκκο που ανοίχτηκε σε μικρή απόσταση από τον δρόμο.
Ομαδικοί τάφοι
Ερωτηθείς σχετικά με τους ομαδικούς τάφους στην Άσσια, ο κ. Νέστορος είπε ότι βρέθηκαν δύο πηγάδια με τα οστά 33 και 38 ατόμων αντίστοιχα, εκ των οποίων ταυτοποιήθηκαν τα 68. Μέχρι τώρα, συμπλήρωσε, 26 οικογένειες έχουν παραλάβει τα οστά των συγγενών τους, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και ολοκληρωμένοι σκελετοί. Είπε επίσης ότι για τις τρεις εναπομείνασες περιπτώσεις γίνεται προσπάθεια ταυτοποίησης, όμως υπάρχουν πρακτικές δυσκολίες στα οστά τους. Όταν ξεπεραστούν οι δυσκολίες, θα ενημερωθούν οι οικογένειές τους ανάλογα, είπε.
Η ΔΕΑ έχει προχωρήσει συνολικά στις εκταφές περίπου 1.000 ατόμων, ενώ βρίσκονται στα εργαστήρια της ΔΕΑ και αναμένεται να ταυτοποιηθούν τα οστά ακόμη 400. Συμπλήρωσε ότι η ΔΕΑ συνεχίζει να αναζητεί άλλους 1.000 αγνοούμενους περίπου.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Νέα δεδομένα προέκυψαν στο θέμα των αγνοουμένων της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου. Συνεργεία που ασχολούνταν με χωματουργικές εργασίες, στην περιοχή όπου η ΕΛΔΥΚ έδωσε τις ηρωικές της μάχες κατά την Τουρκική Εισβολή, εντόπισαν οστά και κρανία, τα οποία φαίνεται να ανήκουν σε τουλάχιστον τρία πρόσωπα.
46 νεκροί και 59 αγνοούμενοι καταγράφονται στη λίστα της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, με τις απώλειες κατά τη σθεναρή αντίσταση που προέβαλαν οι άνδρες του συντάγματος, ενώ προελάμβαναν οι ορδές του Αττίλα κατά τη διάρκεια της Τουρκικής Εισβολής το 1974.
Οι μάχες στην περιοχή του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ και της Σχολής Γρηγορίου, στην είσοδο της Λευκωσίας, ήταν ομηρικές, με τους Ελλαδίτες αξιωματικούς και στρατιώτες να καταγράφουν μια από τις χρυσές σελίδες της ελληνικής λεβεντιάς στην Κύπρο. Πριν από λίγες ημέρες εντοπίστηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή οστά και κρανία και θα διερευνηθεί κατά πόσο ανήκουν σε αγνοούμενους ΕΛΔΥΚάριους.
Ο Νεστορας Νέστορος, εκπρόσωπος της Ελληνοκυπριακής Πλευράς στη Διερευνητική Επιτροπής για τους Αγνοούμενους, επιβεβαίωσε τις πληροφορίες του ΑΝΤ1. Τα οστά εντόπισαν Τουρκοκύπριοι που ασχολούνταν με χωματουργικές εργασίες, στη συγκεκριμένη περιοχή.
Το θέμα τον Ελλαδιτων Αγνοουμενων αποτελεί μια από τις κορυφαίες πτυχές της τραγωδίας των αγνοουμένων, σημείωσε ο Νέστορας Νέστορος. - ΠΗΓΗ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
