Write on Τρίτη, 14 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Μετά από καθυστέρηση χρόνων, κινητικότητα παρατηρείται σε σχέση με τον διαγωνισμό για την προμήθεια 72.154 αντιβαλλιστικών κρανών από kevlar, για τις ανάγκες και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, από την ΕΑΣ. Η προμήθεια αυτή είχε παγώσει εδώ και μερικά χρόνια, γεγονός όχι άσχετο και με τα τεκταινόμενα στην εταιρεία, αλλά τώρα το όλο ζήτημα δείχνει να επανεκκινείται.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το Hellenic Armed Forces, η ΕΑΣ έλαβε εξάμηνη παράταση για να υποβάλει τεχνικοοικονομική προσφορά και να προχωρήσουν οι σχετικές διαπραγματεύσεις με το ΥΠΕΘΑ. Οι αντίστοιχες διαδικασίες μπορούν να ολοκληρωθούν πολύ νωρίτερα, έτσι ώστε αφενός να καλυφθούν επιτέλους οι χρόνιες ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων στον τομέα αυτό, και αφετέρου να δοθεί μια σημαντική ανάσα στην ΕΑΣ για της οποίας το μέλλον το αμέσως προσεχές θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο.

Το Δημόσιο δεν πρόκειται να επιβαρυνθεί με το κόστος του υλικού καθώς αυτό θα το αναλάβει εξολοκλήρου η γαλλική πλευρά, στα πλαίσια μη υλοποιηθέντων προγραμμάτων Α.Ω. από την αγορά των αεροσκαφών Mirage 2000-5 Mk.II.
Ένα από τα μοντέλα του προταθέντος τύπου κράνους υπηρετεί ήδη στον Ε.Σ., και συνεπώς πρόκειται για δοκιμασμένο και αποδεκτό υλικό.
Με την εν λόγω ποσότητα, σε συνδυασμό και με παλαιότερες προμήθειες, καλύπτονται σχεδόν πλήρως οι ανάγκες του συνόλου των Ενόπλων Δυνάμεων στον εν λόγω τομέα.
Πρόκειται για την μόνη προμήθεια αντίστοιχου υλικού -και μάλιστα τέτοιας έκτασης- που εξαρχής προβλέφθηκε να έχει διακλαδικό χαρακτήρα, με επακόλουθο να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος όπου πολλές ξεχωριστές και κατακερματισμένες μικρές προμήθειες, μόνο αρνητικά επέφεραν....

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 09 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Για τρίτη συνεχή χρονιά, προσωπικό του 352 Special Operation Group (SOG) της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF) βρίσκεται στην Ελλάδα για να συμμετάσχει σε άσκηση με τη Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων (ΔΔΕΕ), επιβεβαιώνοντας τις άριστες σχέσεις συνεργασίας που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των δύο πλευρών.

Ειδικότερα, όπως αναφέρει το Strategy Reports, η άσκηση πραγματοποιείται από 5 έως 19 Ιανουαρίου σε περιοχές της Αττικής (Μέγαρα, Ελευσίνα, Πεδίο Βολής Καράβια) με αντικείμενα εκπαιδεύσεως την εκτέλεση αλμάτων ημέρα και νύχτα, τη συσκευασία και ρίψη ελαστικής λέμβου ημέρα και νύχτα καθώς και τη συσκευασία και ρίψη φόρτου διαφόρων τύπων ημέρα και νύχτα. Το προσωπικό του 352 SOG συμμετέχει στη συνεκπαίδευση με τα νέα του αποκτήματα, συγκεκριμένα με 3 αεροσκάφη ειδικών επιχειρήσεων MC-130J Commando II και 3 αεροσκάφη κάθετης από/προσγείωσης CV-22Β Osprey (τα οποία αντικατέστησαν τα MC-130H Combat Talon II και ελικόπτερα MH-53 Pave Low, αντίστοιχα).

Υπενθυμίζεται ότι παρόμοιες συνεκπαιδεύσεις του 352 SOG και προσωπικού της ΔΔΕΕ (ΕΤΑ, Ζ΄ ΜΑΚ, ΔΥΚ, 31 ΜΕΕΔ) πραγματοποιήθηκαν το διάστημα 9-20 Ιουλίου 2012 και 10-23 Μαΐου 2013 σε περιοχές της Αττικοβοιωτίας.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 09 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Η εκπομπή Με Αρετή Και Τόλμη και ο δημοσιογράφος Γιώργος Σιδέρης είχαν παρουσιάσει τους ελεύθερους σκοπευτές της 2ας ΜΑΛ και το Μ82Α1 Barrett! Ένα όπλο που γίνεται ... απόλυτο στα χέρια των ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων.

Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 05 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Δεν υπάρχουν τέλεια συστήματα, τέλειες κομπίνες. Οι φυλακές είναι γεμάτες από πονηρούς. Απαξ και το ξέρει πάνω από ένας, μια ωραία ημέρα το εξυπνοπούλι θα βρεθεί στην ουρά για πατάτες μπλουμ, μαζί με τον Μπάμπη τον Σουγιά και τον Αμπντουλχαλήμ τον διακινητή, που θα του κάνει και ματάκια με νόημα. Εκεί, στο γκιζντάνι, που 'λεγε κι ο φοβερός Βέγγος, όπου διδάσκεται «παπάς» και βροντάνε τα «κόκαλα», τουτέστιν τα ζάρια, για να περάσει η ώρα, μαζί με ατελείωτες ώρες ενατένισης, κατσαριδοδρομίες κι άλλα ευγενή αθλήματα στο εύκρατο κλίμα της γειτονιάς μου, στον Κορυδαλλό.

Μα πού νομίζατε ότι πήγαν τα λεφτά; Οτι τα 'φαγε ο γλεντζές του ΙΚΑ, ο κυρ Μήτσος, στα τίλια και στον καφέ με ζαχαρίνη όταν έπαιρνε τη σύνταξη; Ναι, με ένα μέρος των δανεικών έγινε κοινωνική πολιτική, ήτοι μοιράζανε κάνα κόκαλο στην πλέμπα, για να τους χειροκροτάει, να περνάει αξιοπρεπώς και να αποσπούν την πολύτιμη ψήφο της. Πάνω στην υφαρπαγή της στηρίζεται όλο το λαμπρό μεταπολιτευτικό οικοδόμημα της Δημοκρατίας των Κολλητών, της σκυλάδικης τουρκομπαρόκ φεουδαρχίας των μεσαζόντων, μπετατζήδων, εκδοτών και των πολιτικών υπαλλήλων τους. Αυτοί ήταν οι μυημένοι που έφαγαν τα ψαχνά και τα γλυκάδια, πετώντας τον κατιμά στους κομπάρσους, τον λαό, τίποτα συμβασιούχους και ανθυποϋπεργολάβους ή παρατρεχάμενους.

Κι όπως βεβαίως έχετε αντιληφθεί, η κομπίνα κατά βάσιν έγραφε στην ούγια Made in Germany. Οι Αμερικανοί, μετά από κάτι περιπέτειες προ ετών με την Λόκχιντ και κάτι αεριωθούμενα σαπάκια, που πούλησαν με λάδωμα σε συμμάχους και που έπεφταν τόσο συχνά, που ονομάστηκαν «ιπτάμενα φέρετρα», θέσπισαν πολύ αυστηρούς κανόνες για την παθητική κι ενεργητική δωροδοκία. Η εταιρία που θα μπλέξει σε τέτοια νταραβέρια, πέραν των άλλων, αποκλείεται από τους διαγωνισμούς των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, τον μεγαλύτερο πελάτη παγκοσμίως! Ετσι οι Γιάνκηδες χρησιμοποιούν άλλα μέσα, κυρίως την πολιτική πίεση, για να πουλήσουν όπλα. Ακουμπάνε οι πολιτικοί απεσταλμένοι το Colt στο τραπέζι και σου θέτουν το «αίτημα» με διπλωματία τεξανού κυνηγού επικηρυγμένων. Το βρίσκω πιο ντόμπρο.

Οι Γερμαναράδες, για να πουλήσουν, λαδώνουν και τους περαστικούς. Τάξις και ηθική. Μαθήματα δημοσιονομικής πειθαρχίας κι εργασιακής αρετής. Μας κουνάνε το δάχτυλο σαν καλβινιστές ιεροκήρυκες αλλά, όταν ντιλάρουν τα προϊόντα της βιομηχανίας τους, είναι με το λαδωτήρι και την offshore στο χέρι. Θυμάστε «τη φροντίδα του τοπίου» από τη SIEMENS; Λαδώνανε διάφορους αρμοδίους, ακόμη κι όταν δεν υπήρχε έργο ή προμήθεια για ανάληψη! Για να τους κρατάνε ζεστούς για το μέλλον! Αυτό ονόμαζαν «φροντίδα του τοπίου».

Ο Κάντας είναι η πεταλούδα που κουνάει τα φτερά της στην Κίνα και ξεσπάει τυφώνας στα Βαλκάνια ή στη Γη του Πυρός και φωτιά στα μπατζάκια όλου του οικοδομήματος της διαπλοκής. Ο αστάθμητος παράγοντας άνθρωπος. Δεν ήταν υπουργός, δεν απολαύει της κατάπτυστης παραγραφής, για να έχει στην καμπούρα του μόνο το ξέπλυμα. Είδε τα ισόβια να του γνέφουν και σοφά επέλεξε ως υπεράσπιση την πλήρη ομολογία και την επιστροφή εκατομμυρίων ευρώ. Σκεφτείτε ότι μόνο ο Κάντας επιστρέφει συνολικά 17.000.000 ευρώ και τα ΕΑΣ εκλιπαρούσαν για μόλις 10.000.000! Οι ζωές εκατοντάδων οικογενειών τίμιων εργαζομένων κρέμονταν από μια τρίχα επί μήνες, για πολύ λιγότερα. Αν ο Κάντας, που δεν είναι κι η πρώτη τρύπα του ζουρνά, πήρε από μερικές «δουλειές» τόσα, φανταστείτε τι έγινε παραπάνω, πόσα δάγκωσαν κάτι πολιτικοί προϊστάμενοι του και κυρίως οι αντιπρόσωποι, αυτές οι ευγενείς φυσιογνωμίες του δημόσιου βίου. Κουμπαριές, κολλητηλίκια, συμμαχίες, μπες - βγες σε εκδοτικά συγκροτήματα. Δημιουργούσαν συμμάχους και συνενόχους. Κι είχαν βεβαίως απαράμιλλο στιλ. Μέσα στην πνευματικότητα και την ταπεινοφροσύνη. Γκλαμουροκάγκουρες, με παρέες αμπιγιέζ, κομμωτές, σκυλοτραγουδιάρηδες, ό,τι τους ταιριάζει. Εβγαινε το μέσα έξω τους, ρε αδέρφια. Στους προθαλάμους τους όμως συνωστίζονταν πολιτικοί ταγοί, κάτι σόγια γνωστά και μη εξαιρετέα. Κοινά νιτερέσα και με άλλα αρπακτικά των συγκροτημάτων και βετεράνους της προδοσίας της χώρας.

Είναι λοιπόν λαμπρή ευκαιρία να ξεκινήσει το 2014 με γενική εθνική φασίνα. Να ξεβρωμίσουμε. Μόνο κερδισμένοι μπορεί να είναι ο πρωθυπουργός και η Ν.Δ. από αυτήν την ιστορία. Κι αν στην πορεία βγουν και τίποτα δικοί μας λεβέντες στον βρόμικο αφρό, να μην παίξουμε ούτε βλέφαρο. Να τους σεντράρουμε μεγαλοπρεπώς.

Κι είναι κατεπείγουσα εθνική ανάγκη να γεμίσει ο ειδικός λογαριασμός, να ανακτηθούν όσο περισσότερα γίνεται από τα κλοπιμαία εις βάρος του λαού. Θα απολυθούν λιγότεροι και κάτι θα δώσουμε πίσω. Ζητάμε από τους Ελληνες να επιβιώσουν με συντάξεις - χαρτζιλίκι ή ενώ χάνουν τη δουλειά τους, για να βουλώσουν τρύπες του Προϋπολογισμού, τις οποίες άνοιγαν επί δεκαετίες οι επιτήδειοι. Να τους τα πάρουμε πίσω. Κι αν εκβιάσουν ότι θα δώσουν πολιτικούς συνεργούς τους, μακάρι να το κάνουν. Ετσι θα ξεβρομίσουμε περισσότερο. Αλλωστε, έτσι κατά τον προαυλισμό θα μπορούν να παίζουν ομαδικά αθλήματα. Τένις και πιλάτες δεν έχει, αλλά μπαλίτσα θα παίζουν. Αντιπρόσωποι εναντίον πολιτικών πορνών. Ή να κάνουν μια Μεικτή Διαπλοκής για να παίξουν με τους συναδέλφους τους, τους ναρκέμπορους ή τους διαρρήκτες. Αν καταδέχονται βεβαίως οι τελευταίοι... - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 04 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Σάββας Δ. Βλάσσης *

Κάθε χρόνο, πριν τις εορτές των Χριστουγέννων, αρχίζουν να διακινούνται σενάρια για τις επικείμενες κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας τον προσεχή Μάρτιο. Αυτή την φορά, τα σενάρια «εμπλούτισε» η ματαίωση απογειώσεως του αεροσκάφους VIP, που δεν επέτρεψε το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Αζερμπαϊτζάν. Υποτίθεται, ότι το περιστατικό έχει τόσο μεγάλο αντίκτυπο, που θα «μετρήσει»... Κάπου αλλού γράφτηκε ότι, επειδή στην Τουρκία εκδηλώθηκε αστάθεια, πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε τώρα η στρατιωτική ηγεσία, ώστε η νέα να προλάβει την τουρκική αστάθεια στην κορύφωσή της... Το διαζύγιο ορισμένων με την λογική, είναι μόνιμο.

Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν άπαντες, είναι ότι η αλλαγή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων μπορεί να είναι πολιτική απόφαση, αλλά δεν μπορεί να ευτελίζεται ως θεσμική διαδικασία, χάριν και μόνο εξόφθαλμων κομματικών ή προσωπικών σκοπιμοτήτων. Και με τόσο «σοβαρά» κριτήρια μάλιστα, όπως προσωπικές γνωριμίες, συγγένειες ή τοπικισμούς. Η αλήθεια είναι ότι αυτό συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, μετά τις έκτακτες και μαζικές κρίσεις στα τέλη του 2011, από τον ανεκδιήγητο Πάνο Μπεγλίτη. Έκτοτε, ο Στρατός Ξηράς είναι ο πιο «δοκιμασμένος» Κλάδος, με διαδοχικές αλλαγές Αρχηγών, εξαιτίας της παραιτήσεως Ζιαζιά, ως διαμαρτυρία στις τελείως άκομψες πολιτικές πιέσεις που δέχθηκε και της αδικαιολόγητης πρόωρης αντικαταστάσεως του διαδόχου του Γκίνη, λίγους μήνες μετά. Ως αποτέλεσμα, η σημερινή ηγεσία του ΓΕΣ, διακρίνεται μεν από ικανούς αξιωματικούς που υπόσχονται και μπορούν να αποδώσουν πολλά, πλην όμως, στερούνται της απαραίτητης πείρας, εξαιτίας της ραγδαίας προωθήσεώς τους στους ανώτατους βαθμούς.

Θα παρατηρούσαμε δε, πως η έλλειψη εμπειρίας είναι συσσωρευμένη, δεδομένου ότι αυτή εκδηλώνεται από τον βαθμό του ταξιάρχου κιόλας! Με έναν χρόνο, ή και λιγότερο, κάθε φορά, στον βαθμό του ταξιάρχου, του υποστρατήγου και του αντιστρατήγου, κατά την πρακτική των τελευταίων ετών, ουδείς μπορεί να υποστηρίξει ότι ένας ανώτατος αξιωματικός έχει τις απαραίτητες παραστάσεις κι εμπειρίες που θα τον οπλίσουν στο τέλος με την αναγκαία αυτοπεποίθηση, ώστε να εκτελέσει τα καθήκοντα του Αρχηγού. Παλαιότερα, ένας ταξίαρχος, υποστράτηγος και αντιστράτηγος, συμπλήρωνε υπηρεσία στον αυτό βαθμό σε τουλάχιστον δύο θέσεις, πριν φτάσει να διεκδικήσει την Αρχηγεία. Αυτό όμως δεν ισχύει τα τελευταία αρκετά χρόνια, όπου ταξίαρχοι τοποθετούνται για μερικούς μήνες στην διοίκηση κάποιας ταξιαρχίας, κατόπιν σε μεραρχία ή στρατηγείο για κάνα χρόνο κι έχουν φθάσει ήδη στον βαθμό του αντιστρατήγου! Αυτό το ξέφρενο και παράλογο «σπριντ», πρέπει να σταματήσει κάποτε. Χρειάζεται ένα «φρενάρισμα» και επιστροφή στην ομαλότητα, στο «ρελαντί». Παλαιότερα, ένας Α/ΓΕΣ είχε περάσει ήδη δύο έτη ως Σωματάρχης κι εν συνεχεία άλλα τόσα στην θέση του ΓΕΠΣ ή του διοικητού 1ης Στρατιάς. Και είχε προηγηθεί τουλάχιστον μια τριετία ή τετραετία στους βαθμούς του ταξιάρχου και του υποστρατήγου. Εκ των πραγμάτων, υπήρχε μια ωρίμανση. Σήμερα η αλυσίδα αυτή έχει συντομεύσει αδικαιολόγητα.

Επανερχόμενοι στο σήμερα, η παρούσα στρατιωτική ηγεσία μπορεί να χαρακτηρισθεί ως καλή και ισορροπημένη. Θεωρούμε ότι αξίζει να τονισθεί, η παρουσία του Στρατηγού Κωσταράκου στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Αν και ο ίδιος, όντως ανελίχθηκε ταχύτατα στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας, μπορεί να θεωρηθεί ήδη πετυχημένος. Απεδείχθη χαρισματικός, απολύτως επαρκής, κατάφερε δε να «αναδείξει» κατά μοναδικό τρόπο το αξίωμα του Α/ΓΕΕΘΑ. Ακόμη και κάποιος με μικρές γνώσεις περί των στρατιωτικών, δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει ότι επί Κωσταράκου έπνευσε νέος άνεμος στο ΓΕΕΘΑ. Προσωπικώς, αδίστακτα θα τον χαρακτηρίζαμε ως τον πλέον επιτυχημένο Α/ΓΕΕΘΑ των τελευταίων 20 ετών, τουλάχιστον! Κατάφερε να ενισχύσει με μοναδικό τρόπο τον θεσμό του «Αρχιστρατήγου», επιδεικνύοντας πρωτοφανή δραστηριότητα, που αναπτέρωσε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση. Μπόρεσε να αναδείξει στις διαδοχικές πολιτικές ηγεσίες τα σοβαρά προβλήματα κι ελλείψεις, δρομολογώντας ευνοϊκές εξελίξεις προς σταδιακή επίλυσή τους. Οι διαρκείς «συναγερμοί», μέσω τακτικών κινητοποιήσεων, βελτίωσαν τις ετοιμότητες κι ανέδειξαν την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων. Το ενδιαφέρον και η πρωτοβουλία του για Διακλαδικές Ειδικές Επιχειρήσεις, επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για έναν Αρχηγό με όραμα, που «βλέπει» πολύ πέρα από την «ειδικότητα» που απέκτησε στην καριέρα του, εκ της προελεύσεώς του σε Όπλο. Σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη, λόγω της οικονομικής κρίσεως, όλα αυτά είναι θαυμαστά και αξιέπαινα.

Φυσικά υπήρξαν και στόχοι που δεν κατάφερε να υλοποιήσει ο Στρατηγός Κωσταράκος. Η απόφαση αυξήσεως της θητείας των κληρωτών, που έδειχνε να ωριμάζει πολιτικώς, τινάχτηκε στον αέρα από τον ευθυνόφοβο και ανεπαρκή Πάνο Παναγιωτόπουλο. Το δεύτερο που δεν κατάφερε, είναι να πείσει την πολιτική ηγεσία για την θέσπιση καθορισμένου χρόνου υπηρεσίας για τους Αρχηγούς Γενικών Επιτελείων. Κάτι που ίσχυε παλαιότερα αλλά ατόνισε. Διαφορετικά θα επαναλαμβάνεται η θλιβερή εικόνα των τελευταίων ετών, με Αρχηγούς που αλλάζουν «σαν πουκάμισα»...

Δεδομένου ότι, κατά κοινή ομολογία, ένας Αρχηγός χρειάζεται περί το ένα έτος για να μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ενημερωθεί πλήρως και άλλο ένα έτος, ώστε να αρχίσουν να υλοποιούνται οι στόχοι που θέτει, είναι προφανές ότι η διετία δεν επαρκεί. Δύο έτη μόνο, είναι αντιπαραγωγικός χρόνος για έναν Αρχηγό. Χρειάζεται τουλάχιστον ένα έτος ακόμη, ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι αυτός, απερίσπαστος έχει την άνεση να «παρακολουθήσει» την υλοποίηση των στόχων και να προβεί στις όποιες βελτιώσεις – τροποποιήσεις κριθούν απαραίτητες στην πορεία.

Κατά την γνώμη μας, στην παρούσα φάση δεν χρειάζεται να γίνει καμία αλλαγή στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Στρατηγός Κωσταράκος πρέπει να αφεθεί να «ολοκληρώσει» το έργο του και οι άλλοι Αρχηγοί, να συνεχίσουν ομαλά, στο δεύτερο έτος της θητείας τους. Οι υποστράτηγοι και οι ταξίαρχοι πρέπει και αυτοί να «ωριμάσουν» περισσότερο και να ενισχυθούν σε εμπειρία διοικήσεως. Οι πολιτικοί πρέπει να κατανοήσουν ότι διαφορετικά, απλώς κλωτσάνε την τεράστια επένδυση που κάνει η πατρίδα στην στρατιωτική ηγεσία.

*Ο Σάββας Δ. Βλάσσης είναι εκδότης του περιοδικού ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter