Έντονη είναι η αντίδραση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με αφορμή την ανακήρυξη σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης του ιστορικού Χάινς Ρίχτερ, η οποία πραγματοποιήθηκε εν κρυπτώ παρά την γενική καρακραυγή!
Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρονται χαρακτηριστικά τα εξής:
Με νηφαλιότητα, σεβασμό στην ακαδημαϊκή ελευθερία και την αυτοτέλεια του Πανεπιστημίου αλλά πάνω από όλα με ανυποχώρητη προσήλωση στην υπεράσπιση της ιστορίας της πατρίδας μας, εκφράζουμε τη διαμαρτυρία μας για όσα προσβλητικά για τον κρητικό λαό και την Εθνική μας Αντίσταση γράφει ο κ. Ρίχτερ στο βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης. Οι απόψεις του κ. Ρίχτερ είναι αντιεπιστημονικές και μεροληπτικές.
Διαφωνούμε με την απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης να προχωρήσει στην βράβευση του Γερμανού ιστορικού, απόφαση η οποία θεωρούμε ότι ελήφθη χωρίς διεξοδική εξέταση όλων των δεδομένων. Εκφράζουμε τον προβληματισμό μας για την εν κρυπτώ, τελικά, βράβευση του Γερμανού ιστορικού. Η συγκεκριμένη μεθόδευση δεν είναι θετική για το Πανεπιστήμιο Κρήτης αλλά τελικά και για τον κ. Ρίχτερ. Ας μην ξεχνάμε, όπως επισήμανε και ο Καθηγητής Στέλιος Περράκης, ότι η αναγόρευση σε επίτιμο διδάκτορα αποτελεί ύψιστη τιμή και απονέμεται σε ανθρώπους, που πέραν της συμβολής στην επιστήμη και του ακαδημαϊκού και δημοκρατικού τους ήθους, τιμούν και στηρίζουν τη χώρα που τους το απονέμει.
Λυπούμαστε διότι η φωνή της κοινωνίας, των αντιστασιακών, των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, των δημοκρατών στρατιωτικών, διαπρεπών καθηγητών και επιστημόνων δεν εισακούστηκε από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπως και η εύλογη ανησυχία ότι στόχος αυτών των μεθοδεύσεων είναι η εξίσωση θύματος και θύτη και η αποδυνάμωση της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.
Ο αγώνας μας για την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης και τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών έχει αγκαλιαστεί από τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και συσπειρώνει όλο και περισσότερους Γερμανούς δημοκράτες και αντιφασίστες. Με ενότητα και ομοψυχία, χωρίς αισθήματα εκδίκησης προς το γερμανικό λαό, μακριά από εθνικιστικές κραυγές αλλά με πίστη και αποφασιστικότητα για δικαιοσύνη, συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τον αγώνα μας, εντός κι εκτός Ελλάδας.
Ας το έχουν υπόψη τους: δεν μπορεί να επέλθει συμφιλίωση χωρίς δικαιοσύνη και αποζημίωση. Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να δικαιωθούμε!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο: Γιώργος Λαμπράκης
Εβδομάδα εξελίξεων είναι αυτή που ξεκινάει σήμερα, με φόντο την εν κρυπτώ αναγόρευση σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης του Χάινς Ρίχτερ, παρά τις αντιδράσεις πανεπιστημιακών, τοπικών φορέων και πολιτών του νησιού σε σχέση με τους ισχυρισμούς του Γερμανού ιστορικού αναφορικά με τη Μάχη της Κρήτης και την αντίσταση του κρητικού λαού.
Μέσα στα επόμενα 24ωρα οι αντιδράσεις αυτές αναμένεται να έχουν τη μορφή ντόμινο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες το θέμα θα φτάσει στη Βουλή (Δείτε ΕΔΩ), ενώ φορείς της αυτοδιοίκησης, σύλλογοι και ενώσεις αναμένεται να αποδοκιμάσουν επίσημα τις ενέργειες μερίδας ακαδημαϊκών παραγόντων που εξέθεσαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το έφεραν απέναντι στη ίδια την κοινωνία. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο διακύβευμα αυτής της υπόθεσης, πέρα από τα όσα πρεσβεύει ο Γερμανός καθηγητής μέσα από το βιβλίο του. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ένα ίδρυμα απόλυτα ταυτισμένο με την τοπική κοινωνία του νησιού η οποία με τη σειρά της το θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της, κινδυνεύει να στιγματιστεί ως ένα ίδρυμα που τιμά αυτούς που εξισώνουν τους ναζί εγκληματίες με τα θύματά τους και όσους αντιστάθηκαν απέναντι στις μαζικές εκτελέσεις, στα αντίποινα και στα ολοκαυτώματα!
Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις καθώς μέχρι και την τελευταία στιγμή πολλοί πανεπιστημιακοί ζητούσαν να μην πραγματοποιηθεί η τελετή, καθώς στο μεταξύ είχαν πληροφορηθεί για τις ενστάσεις που διατυπώθηκαν αλλά και για την επιστολή διαμαρτυρίας του επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μανούσου Παραγιουδάκη ο οποίος έγκαιρα είχε θέσει τους προβληματισμούς του στον Πρύτανη του ιδρύματος κ. Ευριπίδη Στεφάνου.
"Δεν μπορεί να αναγορευτεί ως Διδάκτορας του Πανεπιστημίου ένας Γερμανός ιστορικός που όχι μόνο αμφισβητεί, αλλά και υβρίζει τον αγώνα των Κρητών και των συμμάχων κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης", έλεγαν χαρακτηριστικά οι ακαδημαϊκοί χωρίς να μπορέσουν να αποτρέψουν - τελικά - το ολίσθημα!
Ζητούνται απαντήσεις
Κάτω από το βάρος αυτών των εξελίξεων, η (καθυστερημένη) απάντηση των πρυτανικών αρχών αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς όλες οι πλευρές θέλουν να πάρουν ξεκάθαρες απαντήσεις. Κυρίως όμως η τοπική κοινωνία. Έτσι λοιπόν, η Πρυτανεία οφείλει να απαντήσει στα εξής ερωτήματα, όπως τα θέτουν οι φορείς:
-Ποιοι και γιατί επέμεναν να τιμηθεί ο Χάινς Ρίχτερ και να αναγορευθεί επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών χωρίς να δώσουν σημασία στις ενστάσεις που είχαν διατυπωθεί εδώ και τρία χρόνια;
-Υπήρχε γραπτή εισήγηση στα μέλη της ΓΣ του Τμήματος όταν κλήθηκαν να λάβουν την σχετική απόφαση, ή η σχετική εισήγηση έγινε προφορικώς, όπως υποστηρίζει μερίδα των καθηγητών;
-Γιατί υπήρξε αυτή η εμμονή να τιμηθεί ο Γερμανός ιστορικός ακόμα και όταν πανεπιστημιακοί, φορείς και πολίτες αντέδρασαν τα τελευταία 24ωρα πριν από την προγραμματισμένη εκδήλωση στο Ρέθυμνο, η οποία και τελικά δεν πραγματοποιήθηκε;
-Πως εξηγείται το γεγονός ότι οι πόρτες του -υπό κατάληψη- Πανεπιστημίου Κρήτης άνοιξαν μόνο και μόνο για την μικρή ομάδα καθηγητών και τον Χάινς Ρίχτερ προκειμένου να γίνει άρον άρον η τελετή, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες πολλοί καθηγητές το πληροφορήθηκαν αργότερα;
-Η τιμή στον Γερμανό καθηγητή, σημαίνει πως το Πανεπιστήμιο Κρήτης αποδέχεται τα όσα αναφέρει ο Χάινς Ρίχτερ στο βιβλίο του; Θεωρεί το Πανεπιστήμιο Κρήτης "κτηνώδη" και "βρώμικη" την αντίσταση των κρητικών και "ιπποτική και δίκαιη" τη μάχη από την πλευρά των αλεξιπτωτιστών;
Αυτά και άλλα πολλά είναι τα κρίσιμα ζητήματα που τίθενται και που πρέπει να ξεκαθαριστούν άμεσα, ώστε να μην διαρραγεί η σχέση του Πανεπιστημίου Κρήτης με την τοπική κοινωνία, καθώς αυτό θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Για όλους.
Ιστορικός αναθεωρητισμός ή δικαίωμα στη μνήμη;
Με αφορμή τις τελευταίες αυτές εξελίξεις, το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών της Γερμανίας στην Ελλάδα κ. Αριστομένης Συγγελάκης ανέφερε τα εξής:
"Ο κ. Ρίχτερ προσβάλλει την Αντίσταση και τη Θυσία του κρητικού λαού. Ο λαϊκός ξεσηκωμός, η απαράμιλλη γενναιότητα και η γενναιοψυχία των Κρητικών, που τίμησαν και έθαψαν τους νεκρούς και περιέθαλψαν τους τραυματίες εισβολείς της Βέρμαχτ δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Ούτε,άλλωστε, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που διέπραξε το Γ´Ράιχ στην Ελλάδα. Ας μη ματαιοπονούν: Η κάθαρση από την ανείπωτη τραγωδία της Γερμανικής Κατοχής δεν μπορεί να επέλθει ΧΩΡΙΣ Δικαιοσύνη και Αποζημίωση"!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Έξαλλος έγινε ο βουλευτής Αχαΐας Γιώργος Νταβρής μόλις πληροφορήθηκε τις εξελίξεις με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και την -κρυφή- τελετή αναγόρευσης του Γερμανού ιστορικού Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Ιδρύματος.
Μάλιστα ο ανεξάρτητος βουλευτής - ο οποίος συμπτωματικά βρίσκεται στη Κρήτη - ετοιμάζει παρέμβαση στη Βουλή προς τον αρμόδιο υπουργό, για το μείζον αυτό ζήτημα!
Ευτυχώς δηλαδή, γιατί κάποιοι άλλοι συνάδελφοί του ... κοιμούνται!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Υπόθεση Χάινς Ρίχτερ: Πανελλήνιες διαστάσεις παίρνει η πρόκληση του Πανεπιστημίου Κρήτης!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης
Κλιμακώνονται οι αντιδράσεις από φορείς και πολίτες με αφορμή τη ανακήρυξης του Γερμανού συγγραφέα Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης. (Δείτε ΕΔΩ το ρεπορτάζ)
Το θέμα όπως ήταν αναμενόμενο έχει ξεφύγει από τα όρια του νησιού και παίρνει πλέον πανελλήνιες διαστάσεις, γεγονός που φέρνει σε δύσκολη θέση τις Πρυτανικές Αρχές του ιδρύματος, μετά την επιλογή να γίνει η εκδήλωση εν κρυπτώ παρά την κατακραυγή και τις διαμαρτυρίες ακαδημαϊκών, φορέων και πολιτών. Μάλιστα την εβδομάδα που έρχεται οι αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες αναμένεται να κορυφωθούν, καθώς πολλοί θεσμικοί φορείς καλούνται να πάρουν θέση σε αυτό το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει στο νησί.
Η Περιφέρεια Κρήτης, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και άλλοι τοπικοί φορείς θα πρέπει να τοποθετηθούν άμεσα για το θέμα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του defenceline.gr, το θέμα θα φτάσει μέχρι τη βουλή με παρεμβάσεις προς τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας ο οποίος αναμφισβήτητα πρέπει να παρέμβει.Εντύπωση βέβαια προκαλεί, η "χαλαρή" στάση των τοπικών βουλευτών οι οποίοι δεν έχουν πάρει θέση στο ζήτημα, παρά το γεγονός πως καθημερινά "βομβαρδίζουν" τα τοπικά ΜΜΕ με παρεμβάσεις, ερωτήσεις και πρωτοβουλίες ακόμα και για ... του ψύλλου το πήδημα.
Η προσβολή του αγώνα των Κρητών κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης, η σκόπιμη αλλοίωση ιστορικών στοιχείων και η οργανωμένη προσπάθεια εξίσωσης των ναζιστικών εγκλημάτων και φρικαλεοτήτων στο νησί με την αντίσταση που επέδειξαν οι πολίτες (οι οποίοι το πλήρωσαν με μαζικές εκτελέσεις) είναι μια υπόθεση που δεν αφορά μόνο τη Κρήτη αλλά και ολόκληρη την Ελλάδα. Και για τον λόγο αυτό τις επόμενες ημέρες δεν θα κριθούν μόνο οι υπεύθυνοι, αλλά και όσοι επιλέξουν να παραμείνουν απαθείς και αδρανείς απέναντι στην τεράστια αυτή πρόκληση.
Επιστολή - καταπέλτης
Η τελευταία ηχηρή παρέμβαση έρχεται από την Ακαδημία Στρατηγικών Αναλύσεων (ΑΣΑ) η οποία απέστειλε επιστολή προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου κ. Ευριπίδη Στεφάνου, η οποία υπογράφεται από τον πρόεδρο της Ακαδημίας τον Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης και Υποπτέραρχο ε.α. κ. Ιωάννη Παρίσημ ζητώντας από το ίδρυμα να ανακαλέσει την απόφαση για τον Γερμανό καθηγητή, λέγοντας χαρακτηριστικά πως "αποτελεί πρόκληση και προσβάλλει το κοινό εθνικό αίσθημα"!
Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή:
Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο την απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης να ανακηρύξει επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης, τον Γερμανό ιστορικό συγγραφέα Heinz Richter, απόφαση που ήδη υλοποιήθηκε.
Η έκπληξη οφείλεται στο γεγονός ότι ο εν λόγω συγγραφέας, στο βιβλίο του "Operation Merkur: Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941" προβαίνει σε χαρακτηρισμούς και εκτιμήσεις σχετικά με την Μάχη της Κρήτης οι οποίες προσβάλλουν τόσο την διεθνώς αναγνωρισμένη ιστορική πραγματικότητα, όσο και το εθνικό αίσθημα όχι μόνο των Κρητών αλλά κάθε Έλληνα.
Συγκεκριμένα, ο Heinz Richter:
• Χαρακτηρίζει την εισβολή των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη ως «ιπποτική και δίκαιη» (άραγε εις αντίτιμο τίνος πράγματος κρίνεται το «δίκαιο»;).
• Υποβαθμίζει τη σημασία του Κρητικού αγώνα στην έκβαση του Πολέμου στη Ρωσία.
• Το χειρότερο, επιδιώκει να δικαιολογήσει τα εγκλήματα των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στην Κρήτη τα οποία θεωρεί ότι «ήταν ένα μέσον για να αποφευχθούν χειρότερα αντίποινα» (!!!) ενώ προ διετίας, επίσης στην Κρήτη, είχε αναφερθεί στις «βαναυσότητες των Κρητών κατά των Γερμανών» ( ! )
Ο επίτιμος Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης έχει ήδη παρέμβει με επιστολή του προς εσάς αλλά και δημοσίως, χωρίς ωστόσο (καθόσον γνωρίζουμε) να λάβει απάντηση. Διαμαρτυρίες έντονες δεχθήκατε και από το σύνολο της κρητικής κοινωνίας και όχι μόνον. Παρά ταύτα προγραμματίσατε την σχετική τελετή ανακήρυξης πλην ανεπιτυχώς, εξαιτίας της συνολικής αντίδρασης της κοινωνίας της Κρήτης.
Τα ιστορικά δεδομένα είναι επίπονη και μακρόχρονη διαδικασία που συμβαίνει σε πολλά επίπεδα ταυτόχρονα. Η κοινωνία και οι άνθρωποι με τους οποίους συνδέεται ένα ιστορικό γεγονός, συμμετέχουν στη διαδικασία σύνθεσης της ιστορικής αλήθειας και αποτελούν το ζωντανό της υπόβαθρο. Όταν αγνοείται ο ανθρώπινος παράγοντας η όποια ιστορική άποψη, από όπου και αν εκφέρεται, δεν ανταποκρίνεται στην καταγεγραμμένη στη συλλογική συνείδηση αλήθεια αλλά εξυπηρετεί μία αληθοφανή λογική που δεν είναι ικανή από μόνη της να διαστρέψει το καταγεγραμμένο στη συλλογική συνείδηση των ανθρώπων ιστορικό γεγονός.
Βεβαίως αν αυτό γίνεται από αγαθή πρόθεση του καταγράφοντος ιστορικού ή με σκοπό διαστρέβλωσης είναι ζήτημα που εξετάζεται αλλού. Όμως η επιβράβευση του καταγράφοντας και μάλιστα από Ακαδημαϊκό φορέα μιας χώρας που υπέστη σοβαρές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό, ως συνέπεια του γεγονότος, αφορά κάθε μέλος της ευρύτερης κοινότητας την οποία η στρέβλωση αυτή θίγει, είτε σε εθνικό είτε σε διεθνές επίπεδο.
Εν προκειμένω η πτώση ένοπλων αλεξιπτωτιστών του Γερμανικού Στρατού στην Κρήτη τον Μάιο του 1941 δεν μπορεί να καταγραφεί με οποιαδήποτε άλλο εξωραϊστικό των αληθινών προθέσεων του εισβολέα τρόπο, παρά μόνο ως εχθρική επίθεση εναντίον της Ελλάδος από οργανωμένες στρατιωτικά δυνάμεις του τότε Γερμανικού Στρατού, και με προφανή σκοπό την εισβολή στον εθνικό χώρο της Ελλάδος.
Η πρόθεση αυτή του εισβολέα είναι πανθομολογούμενη στα ιστορικά τεκμήρια της εποχής, συνιστώντας ωμή παραβίαση των θεμελιωδών Αρχών του Διεθνούς Δικαίου της πολιτισμένης Ανθρωπότητας. Συνεπεία της παραβίασης των Αρχών αυτών από τη Ναζιστική Γερμανία σε βάρος της Ελλάδος, ο Ελληνικός πληθυσμός πλήρωσε βαρύτατο τίμημα αίματος και απώλεσε σε εκτεταμένο βαθμό υποδομές που ήταν αναγκαίες για την επιβίωσή του, ενώ απώλεσε την εθνική του κυριαρχία.
Θα υποστηριχθεί ίσως ότι κάθε επιστήμονας είναι ελεύθερος να διατυπώνει επιστημονικές εκτιμήσεις και συμπεράσματα εφόσον αυτά προέρχονται από ανάλογη έρευνα. Πράγματι έτσι είναι. Κανείς δεν υποστηρίζει ούτε την παρεμπόδιση της επιστημονικής έρευνας, ούτε – πολύ περισσότερο, φυσικά – την... απαγόρευση συγγραμμάτων!!! Εν προκειμένω όμως δεν κρίνεται το έργο του συγγραφέα, αλλά η απόφαση του Πανεπιστημίου Κρήτης να του απονεμηθεί επί τιμή ο ανώτερος πα-νεπιστημιακός τίτλος.
Είναι άλλο πράγμα το να διαβάζουμε ένα σύγγραμμα, ή ακόμη και να ακούμε τις απόψεις του ερευνητή ή και να συζητάμε μαζί του, εκθέτοντας τις απόψεις μας και άλλο πράγμα να τον τιμούμε. Το τελευταίο σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τις απόψεις του ή ακόμα χειρότερα, ότι τον επιβραβεύουμε για την «προσφορά» του (!!!)
Αντιλαμβάνεστε προφανώς ότι η πράξη αυτή του Πανεπιστημίου Κρήτης συνιστά κατ' ελάχιστον έλλειψη στοιχειώδους ευπρέπειας προς την κοινωνία της Κρήτης, η οποία δικαίως νοιώθει υπερηφάνεια για τους αγώνες των προγόνων της αλλά και βαθύ πόνο για τα ειδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν στη νήσο τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Πώς μπορεί να ανεχθεί την πρόκληση και προσβολή εκ μέ-ρους σας;
Και κάτι ακόμα. Αν η τιμή προς κάποιο πρόσωπο προέρχεται από έναν ιδιωτικό φορέα ίσως να μην έχει και μεγάλη σημασία. Όταν όμως προέρχεται από δημόσιο κρατικό φορέα και μάλιστα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα, αντιλαμβάνεστε ότι η σημασία του –ακόμα και σημειολογικά- είναι τεράστια. Πώς θα βλέπατε άραγε έναν τίτλο σε γερμανικό έντυπο: «Οι Κρητικοί αποδέχονται ως δίκαια και ιπποτική την απόβαση των γερμανικών δυνάμεων το 1941», χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα ότι «το Πανεπιστήμιο Κρήτης αποδέχθηκε τις απόψεις αυτές τιμώντας τον Γερμανό ιστορικό συγγραφέα Χάϊνς Ρίχτερ»;
Εκείνο όμως που μας εξέπληξε περισσότερο ήταν η συνέχεια. Η επιμονή σας να υλοποιήσετε την απόφασή σας παρά τις αντιδράσεις. Το πράξατε την επομένη, κατά κάποιο τρόπο «εν κρυπτώ», στις υπό κατάληψη εγκαταστάσεις της Πανεπιστημιούπολης Γάλλου, στο Ρέθυμνο. Ευλόγως αναρωτιέται κανείς, ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί η επιμονή σας αυτή. Πρόκειται για ενέργεια εξαιρετικά προκλητική, μετά τα όσα προηγήθηκαν, η οποία προσβάλει το εθνικό συναίσθημα, καταρχήν των κατοίκων της νήσου που φιλοξενεί το Πανεπιστήμιό σας, ενέργεια που το αποκό-πτει από την τοπική κοινωνία!
Η σημερινή πραγματικότητα που οικοδομείται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανοίγει διάπλατο τον ορίζοντα υπέρβασης των γεγονότων της εποχής εκείνης που πλήγωσαν βαθιά την Ευρώπη και την Ανθρωπότητα. Σκοπός της υπέρβασης είναι η συμφιλίωση μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών εθνών. Όμως αυτή η συμφιλίωση για να είναι ουσιαστική και σταθερή, θα πρέπει να οικοδομείται επάνω στην ιστορική αλήθεια και μόνον. Τόσο με την αναγνώριση και μνήμη όσων εγκλημάτων διαπράχθηκαν στο παρελθόν σε βάρος των εθνών και των πληθυσμών της Ανθρωπότητας, όσο και με την ειλικρινή και έμπρακτη μεταμέλεια όσων σχετίζονται με τη διάπραξη εκείνων των εγκλημάτων, και χάριν της μνήμης όσων ανθρώ-πων χάθηκαν εξαιτίας της διάπραξης τους, οι οποίοι ανέρχονται σε εκατομμύρια ζωές. Οι απόγονοι των θυμάτων εκείνων αποτελούν τον σημερινό ευρωπαϊκό πληθυσμό. Μεταξύ αυτού του πληθυσμού βρίσκονται στην πρώτη γραμμή οι Έλληνες, εν προκειμένω οι Κρήτες, οι πρόγονοι των οποίων πλήρωσαν αναλογικά το βαρύ-τερο ίσως κόστος.
Για τους λόγους που εκτέθηκαν παραπάνω σας καλούμε να ανακαλέσετε την απόφασή σας, κατανοώντας ότι αυτή αποτελεί πρόκληση και προσβάλλει το κοινό εθνικό αίσθημα.
Με τιμή
Για το Δ.Σ. της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων
Δρ Ιωάννης Παρίσης
Υποστράτηγος ε.α.
Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης Πανεπιστημίου Κρήτης
Πρόεδρος Δ.Σ. της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης
Μορφή χιονοστιβάδας λαμβάνουν οι αντιδράσεις των φορέων και των πολιτών της Κρήτης, μετά την εν κρυπτώ αναγόρευση του Γερμανού ιστορικού Χάινς Ρίχτερ ως επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου του νησιού, παρά τον σάλο που έχει προκαλέσει το βιβλίο του για τη Μάχη της Κρήτης.
Οι αντιδράσεις τον πολιτών και των συγγενών των εκτελεσθέντων από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής οι οποίες οδήγησαν στην αναβολή της ειδικής εκδήλωσης που είχε προγραμματίσει το Πανεπιστήμιο στο Ρέθυμνο, οι επιστολές διαμαρτυρίας κορυφαίων θεσμικών και άλλων παραγόντων, αλλά και οι σοβαρές ενστάσεις που διατύπωσαν ακαδημαϊκοί ζητώντας να αναβληθεί η τελετή, δεν στάθηκαν ικανές να αλλάξουν την άποψη στους εμπνευστές και στους διοργανωτές της αναγόρευσης του Γερμανού καθηγητή σε επίτιμο Διδάκτορα. (Δείτε ΕΔΩ)
Η τελετή έγινε κάτω από άκρα μυστικότητα (πρωτοφανές για το Πανεπιστήμιο Κρήτης) παρά το ότι οι εκδηλώσεις αυτές λαμβάνουν δημοσιότητα ως ένα κορυφαίο γεγονός για το ίδρυμα αλλά και για την τοπική κοινωνία. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως πολλοί πανεπιστημιακοί, ακόμα και καθηγητές από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης (το οποίο αποφάσισε υπέρ της αναγόρευσης του Χάινς Ρίχτερ σε επίτιμο Διδάκτορα), πληροφορήθηκαν το γεγονός μετά τη λήξη της τελετής που πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα του ιδρύματος το οποίο - κατά τα άλλα - τελεί υπό κατάληψη!
Ξεσηκώνεται το νησί!
Το θέμα από την πρώτη στιγμή πήρε μεγάλες διαστάσεις, καθώς μέχρι και την τελευταία στιγμή πολλοί πανεπιστημιακοί ζητούσαν να μην πραγματοποιηθεί η τελετή, καθώς στο μεταξύ είχαν πληροφορηθεί για τις ενστάσεις που διατυπώθηκαν αλλά και για την επιστολή διαμαρτυρίας του επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Μανούσου Παραγιουδάκη ο οποίος έγκαιρα είχε θέσει τους προβληματισμούς του στον Πρύτανη του ιδρύματος κ. Στεφάνου.
"Δεν μπορεί να αναγορευτεί ως Διδάκτορας του Πανεπιστημίου ένας Γερμανός ιστορικός που όχι μόνο αμφισβητεί, αλλά και υβρίζει τον αγώνα των Κρητών και των συμμάχων κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης. Δεν μπορεί να τιμηθεί ένας συγγραφέας που χαρακτηρίζει βρώμικη και κτηνώδη την αντίσταση των Κρητικών και μιλάει για ... ιπποτική και δίκαιη μάχη από την πλευρά των Γερμανών Αλεξιπτωτιστών", έλεγαν χαρακτηριστικά οι ακαδημαϊκοί, χωρίς να μπορέσουν να αποτρέψουν -τελικά- το ολίσθημα!
Η αποκάλυψη όμως πως η τελετή αναγόρευσης πραγματοποιήθηκε χθες (έστω και στα κρυφά) φαίνεται πως ανοίγει ένα νέο κύκλο αντιπαράθεσης, αυτή τη φορά όχι μόνο στο εσωτερικό του Πανεπιστημίου αλλά στην ίδια την τοπική κοινωνία, η οποία στρέφεται κατά των υπευθύνων!
Σύμφωνα με πληροφορίες του defenceline.gr, τοπικοί φορείς και θεσμικοί παράγοντες αναμένεται τις επόμενες ημέρες να πάρουν επίσημη θέση για το θέμα, ενώ δεν αποκλείεται να διατυπωθούν ακόμα και αιτήματα ανάκλησης της σχετικής απόφασης αναγόρευσης του Γερμανού ιστορικού σε επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης, προς τις πρυτανικές αρχές.
Αξίζει να σημειωθεί πως σήμερα αναμένονταν και η επίσημη ανακοίνωση – τοποθέτηση της Πρυτανείας για μια υπόθεση που προκαλεί κλυδωνισμούς στο ίδρυμα, όμως μέχρι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουμε λάβει κάτι σχετικό...
Ηχηρή παρέμβαση Μαργαρίτη!
Για το κλείσιμο του ρεπορτάζ, επιλέγουμε να παραθέσουμε την επιστολή του καθηγητή του ΑΠΘ κ. Γιώργου Μαργαρίτη, η οποία έχει τη δική της σημασία και αξίζει να διαβαστεί. Η επιστολή (η οποία έχει συνταχθεί λίγα 24ωρα πριν από την τελετή αναγόρευσης) έχει ως:
"Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές,
Σχετικά με την τιμητική εκδήλωση που ετοιμάζει (;) το Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα.
Ο κος Ρίχτερ ανήκει σε μια μεγάλη ομάδα ιστορικών που αναζητούν κυρίως το "πολιτικά ορθό" περισσότερο ίσως από αυτήν την ίδια την ιστορική ακρίβεια. Το "πολιτικά ορθό" αρθρώνεται πάνω στην έκδηλη προσπάθεια "καταμερισμού" ευθυνών – ακροτήτων κλπ. – ανάμεσα σε αντιμαχόμενους που τότε ήσαν εχθροί, σήμερα είναι "σύμμαχοι και φίλοι".
Τα παραπάνω είναι ενοχλητικά για την επιστήμη της ιστορίας και ίσως περισσότερα ενοχλητικά για την πολιτική – σε τελευταία ανάλυση – αποτίμηση των γεγονότων του χθες.
Στο ζήτημα της Μάχης της Κρήτης και των όσων επακολούθησαν στο νησί ο Ρίχτερ εφαρμόζει την ίδια και την αυτή συνταγή. Δυστυχώς γι αυτόν οι καταστάσεις δεν βοηθούν την "δίκαιη" κατανομή ευθυνών, κάθε άλλο μάλιστα,
Α. Προφανώς ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν κρίθηκε στην Μάχη της Κρήτης.
Η επίδραση που είχε η μάχη της Κρήτης στην έκβαση της ναζιστικής εισβολής στην Σοβιετική Ένωση, έχει γίνει το αντικείμενο ευρύτατης επιστημονικής συζήτησης η οποία αποσυνδέει μάλλον τα δύο γεγονότα. Οι γερμανικές μονάδες που εμπλέχθηκαν στη μάχη στο νησί δεν ήσαν ούτε απαραίτητες, ούτε προγραμματισμένες για το ανατολικό μέτωπο. Για λόγους δε κλιματικών συνθηκών οι θερινές επιχειρήσεις στο ανατολικό μέτωπο πάντοτε ξεκινούσαν στα τέλη Ιουνίου τουλάχιστον.
Σε καμμία περίπτωση όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η μάχη της Κρήτης δεν αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην εξέλιξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Β. Η ιδιομορφία της μάχης της Κρήτης της αποδίδει σημαντικά χαρακτηριστικά: Για πρώτη φορά στην ως τότε πορεία του πολέμου η ναζιστική εισβολή βρήκε απέναντί της μια γενικευμένη λαϊκή εξέγερση. Εξέγερση που δεν οργανώθηκε από κανένα επίσημο ή κρατικό φορέα καθώς οι Βρετανοί δεν πίστευαν σε αυτή, οι δε ελληνικές – βασιλικές – αρχές την αντιμετώπιζαν μάλλον με απέχθεια και φόβο (ειδικά μετά την εκτέλεση στο δρόμο του πρώην Διοικητή της Μεραρχίας Κρήτης). Μέχρι τότε αυτή η μορφή της Αντίστασης δεν είχε σημειωθεί σε κανένα από τα κράτη που έπεσαν θύματα ναζιστικής επίθεσης.
Από αυτή την άποψη η Αντίσταση του λαού της Κρήτης στην εισβολή σηματοδότησε το τέλος της παθητικής αποδοχής από τα λαϊκά στρώματα και τις πατριωτικές δυνάμεις της υπεροχής των γερμανικών όπλων. Δύο μήνες αργότερα αυτή η αμφισβήτηση πήρε διαστάσεις στο Μαυροβούνιο αρχικά σε όλα τα Βαλκάνια στη συνέχεια.
Ο αγώνας του λαού της Κρήτης πρόσθεσε μια σημαντική νέα παράμετρο στον αγώνα ενάντια στον ναζισμό και την Νέα Ευρώπη που αυτός δημιουργούσε.
Γ. Ως συνέπεια των παραπάνω, για πρώτη φορά στον πόλεμο αυτό, οι Γερμανοί επιστράτευσαν το μέτρο των "αντιποίνων". Έδωσαν δηλαδή στον εαυτό τους το "δικαίωμα" της μαζικής εξόντωσης αμάχων ως "εκδίκηση" για τις "ατυχίες" του στρατού τους. Στη συνέχεια αυτό έγινε κανόνας, ως τότε όμως το προσωπείο της "πολιτισμένης κατάκτησης" επικρατούσε και επέτρεπε στους διάφορους "Κουίσλιγκ" – όπως στον ημέτερο στρατηγό Τσολάκογλου και το επιτελείο του – να προσφέρουν "γη και ύδωρ" στους ναζί στο όνομα της "συμφιλίωσης" και των "πολιτισμένων σχέσεων". Μετά τη μάχη της Κρήτης αυτά τελείωσαν. Ο καθένας γνώριζε με ποιούς είναι και τι κάνει.
Η Κρήτη, εξαιτίας των αγώνων του λαού της έγινε έτσι σταθμός στην κλιμάκωση της ναζιστικής θηριωδίας και σταθμός στον εκβαρβαρισμό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Για τον Ρίχτερ ετούτα τα ιδιαίτερα σημαντικά "ξεχνιόνται" και θάβονται σε "πολιτικά ορθές" εκφράσεις. Στο έργο του παρουσιάζονται όλοι να έχουν το δίκιο τους – σε τρόπο ώστε να μην το έχει κανείς – και όλοι να έχουν την αξία τους. Οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές ορίζονται ως ριψοκίνδυνοι σύγχρονοι "ιππότες" άξιοι θαυμασμού από εχθρούς και φίλους!
Αποκρύπτεται έτσι το γεγονός ότι το σώμα αυτό είχε συγκροτηθεί από φανατικούς ναζί με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Γι' αυτούς το δικαίωμα των λαών στην προάσπιση της ελευθερίας τους είναι ύψιστη ύβρις κατά του Φύρερ και της γερμανικής ανώτερης φυλής και ο θάνατος των υβριστών είναι στρατιωτικό τους καθήκον. Για ιππότες όντως πρόκειται – για ιππότες της ναζιστικής κόλασης όμως.
Όσο για την υποτίμηση της Αντίστασης του λαού της Κρήτης δυό μόνο λόγια. Πραγματικά η γεωγραφία, η μορφολογία του εδάφους, η πυκνότητα της γερμανικής κατοχής και η πυκνή παρουσία Βρετανών – με τη δική τους αντίληψη για το αντάρτικο – δεν οδήγησε στη δημιουργία Ελεύθερης Ελλάδας και μαζικών στρατιωτικών Αντιστασιακών σχηματισμών στο νησί. Στις συγκεκριμμένες συνθήκες όμως οι αγώνες του λαού της Κρήτης ενάντια στον κατακτητή ποτέ δεν έπαψαν. Η καλύτερη μαρτυρία γι αυτό είναι οι εκδικητικές θηριωδίες στις οποίες διαρκώς προέβαιναν οι δυνάμεις κατοχής. Ή μήπως δεν έγιναν τέτοια στην Κρήτη; Θα μπορούσε ο Ρίχτερ να μας εξηγήσει σχετικά.
Συμπερασματικά είναι πολύ δύσκολο να είσαι "πολιτικά ουδέτερος" σε υποθέσεις κατάκτησης, λεηλασίας, υποδούλωσης και αιματοκυλίσματος λαών. Ο Ρίχτερ είναι Γερμανός. Δεν είναι κακό αυτό, κάθε άλλο. Αλλά να δικαιώνει τον ναζισμό και τις πρακτικές του επειδή είναι Γερμανός είναι κακό, πολύ κακό.
Είναι κακό για τους Γερμανούς περισσότερο παρά για εμάς. Εμείς την ιστορία μας, τους μάρτυρες και τους ήρωες τους έχουμε και τους τιμάμε. Η Γερμανοί είναι εκείνοι που θα πρέπει να ξεδιαλέξουν τους δικούς τους ήρωες. Εάν συμπεριλαμβάνουν τους αλεξιπτωτιστές του Στούντεντ και τους φανατισμένους ναζί στο εθνικό τους Πάνθεο υπάρχει πρόβλημα – γι αυτούς.
Σημαίνει ότι δεν κατάλαβαν τίποτε από την ιστορία.
Γιώργος Μαργαρίτης"
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
