Write on Δευτέρα, 03 Αυγούστου 2020 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πέθανε σήμερα σε ηλικία 103 ετών ο Κρητικος ήρωας, τελευταίος επιζών πολεμιστής του Αλβανικού μετώπου και της Μάχης της Κρήτης, Γιώργος Παλαιάκης και η κηδεία του θα γίνει αύριο Τρίτη στις 6μμ στο χωριό του την Ροδιά του Δήμου Μαλεβιζίου.

Ο Γιώργος Παλαιάκης υπερασπιζόμενος την Πατρίδα τραυματίστηκε σοβαρά και σώθηκε απο θαύμα, ενώ για την προσφορά του τιμήθηκε απο την Ελληνική Δημοκρατία, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αλλά και τον Δήμο Μαλεβιζίου που πριν λίγα χρόνια του απένειμε τον τίτλο τιμής του τελευταίου εν ζωή ήρωα του Αλβανικού Μετώπου και της Μάχης της Κρήτης.

unnamed 4

Ο αείμνηστος Γιώργος Παλαιάκης κάθε χρόνο εκπλήρωνε πιστά το τάμα του και συμμετείχε καταθέτοντας στεφάνι στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης στην ηρωική επέτειο της Μάχη της Κρήτης. Δικαίως σε κάθε επέτειο στο μνημείο - ηρώο της Μάχης της Κρήτης στο Ηράκλειο, ο Γιώργος Παλαιάκης ως τελευταίος επιζών μαχητής και τραυματίας πολέμου συγκέντρωνε το θερμό χειροκρότημα των εκπροσώπων της Περιφέρειας,της Τοπικής Αυτοδιοίκησης,Αρχών,φορέων, των πολιτών, που όλοι και τώρα στο ύστατο χαίρε, αποχαιρετούν με συγκίνηση τον Κρητικό ήρωα και ιδιαίτερα η οικογένεια του, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συγχωριανοί του στην Ροδιά.

unnamed 5

Στους Εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες ο Γιώργος Παλαιάκης πήρε την σκυτάλη διαδεχόμενος τον πολεμιστή πατέρα του. Ο Γ. Παλαιάκης ήταν γιος του Ηλία Ιωάννου Παλαιάκη. ∆έκα χρόνια ήταν στρατιώτης ο πατέρας του. Παρασημοφορήθηκε καθώς πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους και στη συνέχεια έλαβε μέρος στη μικρασιαστική εκστρατεία. Για την πατρίδα πολέμησε ο πατέρας, για την πατρίδα και ο γιος. Στην πρώτη γραμμή της Αλβανίας κατά τη διάρκεια του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου και στη Μάχη της Κρήτης.

unnamed 6

Ο ιστορικός-συγγραφέας Γιώργος Παναγιωτάκης είχε παρουσιάσει το 2012 σε ειδική εκδήλωση στο Δήμο Μαλεβιζίου το Ιστορικό λεύκωμα - βιβλιο του “ Ο 20ος αιώνας - Ιστορία των Κρητικών αγώνων εκτός Κρήτης “όπου και τιμήθηκε απο την Δημοτική Αρχη για την προσφορά του ο Γιώργος Παλαιάκης, ο τελευταίος επιζών του Αλβανικού μετώπου και της Μάχης της Κρήτης.

Write on Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Tελετή ενταφιασμού των οστών 20 Ελλήνων πεσόντων στρατιωτικών του ελληνο-ιταλικού πολέμου, πραγματοποιήθηκε με όλες τις τιμές την Τετάρτη, 12 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 11.00, στο στρατιωτικό Κοιμητήριο της Κλεισούρας στην Αλβανία, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών.

Τα οστά των πεσόντων ανευρέθησαν, στο πλαίσιο εφαρμογής της διμερούς συμφωνίας Ελλάδος-Αλβανίας του 2009 για την αναζήτηση, εκταφή, προσδιορισμό ταυτότητας και ενταφιασμό των Ελλήνων πεσόντων στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Αλβανία το 1940-1941.

Στην τελετή, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, παρέστησαν εκπρόσωποι του ελληνικού υπουργείου Άμυνας, η πρέσβυς της Ελλάδος στα Τίρανα, ο γενικός πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο, καθώς και εκπρόσωποι της Ομογένειας, σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών εκφράζει ικανοποίηση, που 80 χρόνια μετά τη θυσία τους, οι ψυχές των Ελλήνων πεσόντων στρατιωτικών θα αναπαυθούν εν ειρήνη και χαιρετίζει τη συνεργασία με την αλβανική πλευρά στο ιδιαίτερα ευαίσθητο και ανθρωπιστικό αυτό ζήτημα, τονίζοντας τη σημασία που αποδίδει στη συνέχιση των εργασιών επί του πεδίου και στην πλήρη εφαρμογή της διακρατικής αυτής συμφωνίας Ελλάδος-Αλβανίας.

Write on Τρίτη, 19 Νοεμβρίου 2019 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με τις πρέπουσες τιμές σε κλίμα συγκίνησης έγινε ο ενταφιασμός 193 πεσόντων κατά το Έπος 1940 -41 στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο του Αγίου Νικόλαου Κλεισούρας.

Ο Απόστολος Κωστόπουλος, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών γιός πεσόντα, που παρέστη στην τελετή ενταφιασμού, αφού διερωτήθηκε αν μεταξύ των 193 ήταν και ο πατέρας του, είπε: «Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στον χώρο της θυσίας των μαχητών του έπους 1940-41, για να αποχαιρετήσω τους ήρωές μας. Δεν ξέρω αν μεταξύ αυτών που κατευοδώσαμε σήμερα βρίσκεται και ο πατέρας μου. Δεν τον γνώρισα, αλλά ελπίζω ο Θεός να βοηθήσει να βρω τα λείψανα του και να τα ποτίσω με τα δάκρυα του πόνου, αλλά και της υπερηφάνειας για τη θυσία του για την πατρίδα. Ακόμα κι αν αυτό δεν καταστεί εφικτό, εκείνο που προέχει τώρα είναι να βρούνε οι πεσόντες μαχητές τον τόπο αναπαύσεως και εμείς να ερχόμαστε εδώ προσκυνητές και ευγνώμονες για τις θυσίες τους. Ας είναι η μνήμη τους αιώνια!».

78205693 205017943840075 6197320903966064640 o

Ο Γ. Σούρλας Πρόεδρος της Ένωσης, δήλωσε ότι: «Για να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι εργασίες αναζήτησης των οστών και του ενταφιασμού των 6.500 και πλέον μαχητών, πρέπει να συγκληθεί η Διακρατική Επιτροπή, της οποίας η συνεδρίαση καθυστερεί έναν χρόνο γιατί δεν ανταποκρίνεται η αλβανική πλευρά. Πρόκειται για αίτημα, που υπέβαλα στις αρμόδιες Αλβανικές Αρχές, κατά την παρουσία τους στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στις Βουλιαράτες. Περιμένουμε την άμεση ανταπόκριση ως υποχρέωση που απορρέει από τα συμφωνηθέντα».

75564550 205018010506735 5953799062896508928 o

Στην τελετή, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου κ. Δημητρίου, παρέστησαν μεταξύ άλλων, η Πρέσβυς της Ελλάδας στα Τίρανα, κα Σοφία Φιλιππίδου, ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου, κ. Λάμπρος Κακίσης, ο Υποπτέραρχος Κωνσταντίνος Άγγος, Διευθυντής Β’ Κλάδου ΓΕΕΘΑ και Πρόεδρος της Μικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για τους Άταφους Πεσόντες, ο Ακόλουθος Αμύνης Ελληνικής Πρεσβείας στα Τίρανα, Συνταγματάρχης Ευθύμιος Ντάλλας, ο Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων του Έπους 1940 -41, κ. Απόστολος Κωστόπουλος, ο Γενικός Πρόεδρος ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, κ. Βασίλης Κάγιος, ο Πρόεδρος της αλβανικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Edmond Gjoka, ο Συντονιστής της ελληνικής ομάδας πεδίου εργασιών κ. Νικόλαος Κύργος.

Write on Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2019 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Γράφει ο Γιώργος Δ.Παπαδάκης

Η χιονισμένη κορυφή, αυτή που κρύβεται μέσα στα σύννεφα, είναι η ανθρωποφάγος Τρεμπεσίνα.

Υψόμετρο 1924. Γενάρης του 41 .Χιονοθύελλα. Οι Χανιώτες του 14ου Συντάγματος της 5ης Μεραρχίας είναι στα πόδια του βουνού. Στην κορυφή οι Ιταλοί Αλπίνοι. Κάθετη η βουνοπλαγιά Απάρτη.

«Αδύνατον» αναφωνεί ο Νικόλαος Σπένδος, ο Συνταγματάρχης, στην εντολή «προχωρείτε!».

Πώς να στείλεις τους στρατιώτες στη σίγουρη σφαγή;

Πώς να ανεβάσεις 1500 παγωμένους στρατιώτες ακάλυπτους ,στην κάθετη, κρυσταλλωμένη βουνοπλαγιά, εκεί που δεν γαντζώνει μήτε σίδερο και που τη γαζώνουν τα πολυβόλα;

Ναι είναι «Αδύνατον».

«Εγώ παιδιά θα πάω. Κι όποιος θέλει έρχεται. Άμα παγώνουμε εμείς εδώ κάτω, αυτοί εκεί πάνω θα χουν γίνει κούτσουρα».

Τον λένε Ησίοδο.

Ησίοδο Τσίγκο. Μικρασιάτης από τα Βουρλά. Το μόνο αγόρι της οικογένειας που γλίτωσε από τους Τσέτες, χάρη σε ένα Τούρκο γείτονα που έκρυψε αυτόν και τη μάνα του σ ένα κάρο. Και βγήκαν στα Χανιά. Εκεί μεγάλωσε. Τώρα, έφεδρος ανθυπολοχαγός, ελλείψει μονίμων, διοικεί τον 11ο Λόχο.

«Λοιπόν, εγώ πάω.»

-«Μα κ. Ανθυπολοχαγέ ο Συνταγματάρχης δεν το ξέρει!»

«Θα του το πούμε άμα φτάσουμε»

Τον ακολουθούν σαράντα.

Ανεβαίνουν. Καρφώνουν τις ξιφολόγχες στον πάγο κι ανεβαίνουν.

Δεν τους χτυπούν τα πολυβόλα. Μα τους χτυπά πιο άγρια η θύελλα.

Τους ξυλιάζει τα πόδια και τους αχρηστεύει τα δάχτυλα. Μέχρι και το δάκρυ τους παγώνει.

Ανεβαίνουν. Από τη μέση κι απάνω κάθε 50 μέτρα χάνουν κι έναν.

Μα ανεβαίνουν.

Φτάνουν στο 1924!

Εφτά κι ένας ο ανθυπολοχαγός, οχτώ...

Τα ξυλιασμένα χέρια είναι αδύνατο να περάσουν ξιφολόγχη στα τουφέκια.

Τις κραδαίνουν σα μαχαίρια και πέφτουν στα Ιταλικά αμπριά.

Άδεια!

Ψυχή ζώσα!

Οι Ιταλοί φοβήθηκαν τον παγωμένο θάνατο και φύγαν!

Κατέβηκαν χαμηλά να σωθούν μέχρι να κοπάσει ο δαίμονας.

Κονσέρβες, τσιγάρα, σοκολάτες όλα στη θέση τους. Τακτοποιημένα.

Το ίδιο τα βαριά πολυβόλα και δυό - τρείς μικροί όλμοι.

«Γυρίστε τα από την άλλη!» φωνάζει ο Ησίοδος.

«Θα’ ρθούνε το πρωί!»

Και έρχονται το πρωί που χει πάψει η θύελλα. Τραγουδώντας να ξαναπιάσουν τα αμπριά τους...

Και τους θερίζουνε τα δικά τους πολυβόλα!

Όσοι ζούνε το βάζουνε τα πόδια, να ειδοποιήσουν πως την κορφή την πιάσανε οι Έλληνες!

Μα το ίδιο κάνει κι ο Τσίγκος. Φωνάζει στον γκρεμό, όσοι από τους δικούς του δεν είναι παγωμένοι, να μην ανέβουν.

Να γυρίσουν στο Σύνταγμα. Να πουν πως θέλουμε ενισχύσεις στην κορυφή!

Στο μεταξύ φαίνονται οι Ιταλοί στη βορεινή ρίζα. Δυο ολόκληρα Συντάγματα Αλπινιστών ανεβαίνουν να ξαναπάρουν το βουνό 

Μα είναι αργά! Ο Παπαστεργίου, ο Μέραρχος, έχει προλάβει να τους ανεβάσει όλους στο βουνό! Ολόκληρη τη Μεραρχία Κρήτης!

Αριστερά οι Ρεθυμνιώτες του 44ου. Στο Κέντρο οι Χανιώτες του 14ου και δεξιά οι Καστρινοί κι οι Λασιθιώτες του 43ου.

Οι Ιταλοί δεν είναι δειλοί. Ορμούν .Πιάνονται χέρι με χέρι οι Κρητικοί με τους Τυρολέζους και τα παιδιά από τα Απένινα.

Γλιστρούν και πέφτουν αγκαλιασμένοι στις παγωμένες χαράδρες και στις τρύπες του βουνού.

Κοντά δυο μέρες σκοτώνονται, ώσπου το πράμα γίνεται ξεκάθαρο.

Οι Κρητικοί πήραν την Τρεμπεσίνα!*

——————————————————————————

73446337 2387854414760706 3626244530145067008 n 1 1024x733

*Την καταπληκτική αυτή φωτογραφία δεν την τράβηξε κάποιος πολεμικός ανταποκριτής. Δεν είναι φωτογραφία προπαγάνδας. Την τράβηξε μια από τις κορυφαίες Ελληνίδες φωτογράφους, η Μαρία Χρουσάκη, που υπηρετούσε ως εθελόντρια νοσοκόμα του Ελληνικού Στρατού. Βρίσκεται στην συλλογή της στο Μουσείο Μπενάκη και δημοσιοποιήθηκε μέσω του Βασίλη Χολέβα.

Είναι Ιταλοί αιχμάλωτοι, πολλοί τραυματισμένοι, με τους Έλληνες φρουρούς τους στην κοιλάδα του Αώου. Στο βάθος η φονική Τρεμπεσίνα.

*Το μικρό κείμενο το αφιερώνω και στη μνήμη ενός θείου που δεν γνώρισα και που σίγουρα έχει μείνει μια μικρή αόρατη κουκίδα στο βάθος της φωτογραφίας. Τον έλεγαν Παπαδάκη Νικόλαο του Γεωργίου, υπηρετούσε ως δεκανέας στο 43ο Σύνταγμα Ηρακλείου. Έπεσε μαχόμενος στις 6 Μαρτίου του 1941 κοντά στο χωριό Άρτζα ντι Σόμπρα της Τρεμπεσίνας.

ΠΗΓΗ: https://www.politica.gr

Write on Κυριακή, 28 Οκτωβρίου 2018 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Γράφει ο Παντελής Καρύκας - Συγγραφέας

Στον πόλεμο του 1940-41 ο Ελληνικός Στρατός παρέταξε την μεγαλύτερη, αριθμητικά, δύναμη, στην ιστορία της Ελλάδας, από την προϊστορία έως σήμερα. Στον κατά ξηρά αγώνα ο Ελληνικός Στρατός, μέχρι τον Μάρτιο του 1941, είχε φτάσει να παρατάσσει την αξία 24 μεραρχιών (22 πεζικού, μια ιππικού και μια ελαφρά μηχανοκίνητη).

Η ελληνική ΜΠ του 1940 ήταν τριαδικού τύπου, διέθετε δηλαδή, τρία συντάγματα πεζικού, έκαστο των τριών ταγμάτων πεζικού και ενός λόχου συνοδείας (βαρέων όπλων).

Τα ελληνικά τάγματα πεζικού διέθεταν, έκαστο, τρεις λόχους πεζικού, έναν λόχο πολυβόλων, με 12 πολυβόλα και ομάδα διοίκησης. Ο κάθε λόχος πεζικού διέθετε τέσσερις διμοιρίες, έκαστη των 48 ανδρών, οργανωμένες σε τρεις ομάδες μάχης. Ο λόχος πολυβόλων διέθετε τρεις διμοιρίες πολυβόλων, με τέσσερα πολυβόλα η καθεμία.

Κάθε ομάδα μάχης χωριζόταν σε δύο υποόμαδες, την υποομάδα οπλοπολυβολητών και την αντίστοιχη των «βομβιστών». Η πρώτη εξυπηρετούσε το οπλοπολυβόλο της υποομάδας και η δεύτερη το στοιχείο εκτόξευσης οπλοβομβίδων V.B.

Ο λόχος συνοδείας του ελληνικού συντάγματος διέθετε έναν ουλαμό με δύο πυροβόλα των 65mm και δύο διμοιρίες όλμων, έκαστη με δύο σωλήνες των 81mm.
Συνολικά κάθε ελληνικό σύνταγμα πεζικού διέθετε 108 οπλοπολυβόλα, 36 πολυβόλα, τέσσερις όλμους και δύο ορειβατικά πυροβόλα των 65mm.

Η κάθε ΜΠ διέθετε τρία συντάγματα, μια ομάδα αναγνώρισης ιππικού, δυνάμεως δύο ιλών και έφιππης διμοιρίας πολυβόλων, με τέσσερα πολυβόλα. Το σύνταγμα πυροβολικού της ελληνικής ΜΠ διέθετε τρείς μοίρες πυροβολικού μάχης, έκαστη των δύο πυροβολαρχιών. Οι δύο μοίρες είχαν ορειβατικά πυροβόλα των 75mm και η τρίτη ορειβατικά πυροβόλα των 105mm. Επίσης κάθε μοίρα διέθετε και ένα στοιχείο πολυβόλου για αυτοπροστασία. Επίσης η ΜΠ διέθετε έναν λόχο Μηχανικού και ένα Τάγμα Διαβιβάσεων, των δύο λόχων και τμήματα υπηρεσιών και διμοιρία στρατιωτικής μουσικής.

Συνολικά η ελληνική ΜΠ, με δύναμη 14.500 περίπου ανδρών, διέθετε 30 πυροβόλα (8 των 105, 16 των 75 και 6 των 65), 12 όλμους, 115 πολυβόλα, 336 οπλοπολυβόλα, 342 τυφέκια Lebel με χοάνη εκτόξευσης οπλοβομβίδων, 11.555 τυφέκια, 731 περίστροφα και πιστόλια. Επίσης κάθε ΜΠ έπρεπε να διαθέτει 5.346 ζώα, άλογα και ημιόνους.

Κάθε σύνταγμα πεζικού είχε δύναμη 3.200 ανδρών και 777 κτηνών. Το σύνταγμα πυροβολικού είχε δύναμη 2.190 ανδρών και 1.460 κτηνών. Η μεραρχιακή επιλαρχία ιππικού διέθετε 595 ανδρών και 739 κτηνών.

Ο λόχος μηχανικού είχε δύναμη 287 ανδρών και 84 κτηνών, ενώ το τάγμα διαβιβάσεων είχε δύναμη 470 ανδρών και 100 κτηνών. Η μοίρα τραυματιοφορέων, τα δύο ορεινά χειρουργεία και το νοσηλευτικό τμήμα της ΜΠ διέθεταν, συνολικά, περί τους 650 άνδρες και περίπου 220 κτήνη.

Το μεραρχιακό στρατηγείο είχε δύναμη 60 αξιωματικών και 257 υπαξιωματικών και οπλιτών και ο λόχος στρατηγείου της ΜΠ είχε δύναμη 118 ανδρών. - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter