Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Κυριακή, 20 Μαΐου 2018
Write on Κυριακή, 20 Μαΐου 2018 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Επιμέλεια: Γιώργος Λαμπράκης​

Το defenceline.gr συνεχίζει τα δημοσιεύματα και τις ιστορικές αναφορές που σαν στόχο έχουν να φωτίσουν τα γεγονότα της Μάχης της Κρήτης, με την οποία έληξε ουσιαστικά η κατάληψη της Ελλάδας από τους Γερμανούς, τον Μάιο του 1941.

Στην Κρήτη, στο νησί των Γενναίων έμελλε να γραφτούν οι τελευταίες χρυσές σελίδες στο βιβλίο της ιστορίας μας για την πρώτη φάση του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένα κεφάλαιο που ξεκίνησε να γράφεται το πρωινό της 28ης Οκτωβρίου με την απρόκλητη επίθεση των Ιταλικών στρατιωτικών δυνάμεων εναντίον της Ελλάδας στην ελληνοαλβανικό μεθόριο. Την επομένη της Μάχης της Κρήτης, ξεκίνησε το κεφάλαιο της Κατοχής και της Αντίστασης...

Το πρώτο μέρος του αφιερώματος παρουσίασε τα γεγονότα πριν από την έναρξη της Γερμανικής επίθεσης στο νησί και την ενίσχυσης της άμυνας της Κρήτης με στρατεύματα της Κοινοπολιτείας και Ελληνικών τμημάτων.

Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος, περιελάμβανε το χρονικό της Μάχης της Κρήτης, τις σημαντικότερες ημερομηνίες - σταθμούς που προηγήθηκαν, αλλά και τα δραματικά γεγονότα που σημειώθηκαν στο νησί από την έναρξη έως και την λήξη της Γερμανικής εισβολής.

Στο τρίτο μέρος, εξετάσαμε τους λόγους για τους οποίους η Κρήτη ήταν ένα στρατηγικής σημασίας νησί τόσο για τους Συμμάχους, όσο και για τους Γερμανούς, καθώς η γεωστρατηγική θέση του νησιού ήταν γνωστή και ... πολύτιμη στους μεγάλους αντιπάλους του Β' ΠΠ.

Στο τέταρτο μέρος παρουσιάζουμε τους συσχετισμούς των δυνάμεων των Γερμανών, των Συμμάχων και των Ελληνικών Τμημάτων που έλαβαν μέρος στην Μάχη της Κρήτης:

19 maxi kritis afieroma

Οι Γερμανικές Δυνάμεις
Στις 25 Απριλίου, ο Αδόλφος Χίτλερ υπέγραψε την Διαταγή του υπ' αριθμ. 28, διατάζοντας έτσι την εισβολή στην Κρήτη. Οι δυνάμεις του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού από την Αλεξάνδρεια διατηρούσαν τον έλεγχο του υδατικού χώρου γύρω από την Κρήτη, έτσι κάθε αμφίβια επίθεση θα αποφασιζόταν από τη φύση μίας μάχης αέρος-θαλάσσης, κάνοντας το ένα ριψοκίνδυνο τόλμημα στην καλύτερη περίπτωση. Με τη Γερμανική υπεροχή από αέρος δεδομένη, αποφασίστηκε εισβολή από αέρος.

Αυτή θα ήταν η πρώτη πραγματική μεγάλης κλίμακας αεροπορική εισβολή, παρόλο που οι Γερμανοί είχαν χρησιμοποιήσει αλεξιπτωτιστές και ανεμοπλάνα σε επιθέσεις (αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα) στην εισβολή στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες, στη Νορβηγία αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές είχαν σταλεί να καταλάβουν την γέφυρα της διώρυγας της Κορίνθου που οι Βρετανοί Βασιλικοί Μηχανικοί (σκαπανείς) ετοιμάζονταν να ανατινάξουν.

Γερμανοί μηχανικοί προσγειώθηκαν με ανεμοπλάνα κοντά στη γέφυρα, ενώ πεζικό αλεξιπτωτιστών ασκούσαν πίεση στις περιμετρικές δυνάμεις άμυνας. Η γέφυρα υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια της σύρραξης, κάτι που καθυστέρησε την Γερμανική προέλαση και έδωσε στους Συμμάχους χρόνο να μεταφέρουν 18.000 στρατιώτες στην Κρήτη και 23.000 ακόμα στην Αίγυπτο, με κόστος όμως την απώλεια ενός μεγάλου τμήματος του βαρέως οπλισμού.

Υπήρχε η πρόθεση να χρησιμοποιηθούν Fallschirmjäger (Γερμανοί αλεξιπτωτιστές της Γερμανικής αεροπορίας) για να καταληφθούν θέσεις-κλειδιά του νησιού, συμπεριλαμβανομένων και αεροδρομίων τα οποία μετέπειτα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μεταφορά προμηθειών και πολεμοφοδίων από αέρος.

Για την πραγματοποίηση της επίθεσης, το 11ο Αερομεταφερόμενο Σώμα (XI Fliegerkorps) θα έπρεπε να συνεργαστεί με την 7η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, η οποία και θα έρριπτε τους άνδρες της με αλεξίπτωτα και ανεμοπλάνα, ακολουθούμενη από την 22η Μεραρχία Αεραπόβασης, όταν τα αεροδρόμια θα ήταν ασφαλή. Η επίθεση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 16 Μαΐου, αναβλήθηκε, όμως, για τις 20 και η 5η "Ορεινή" Μεραρχία αντικατέστησε την 22η Μεραρχία.

21 maxi kritis afieroma

Κατάσταση
Βάσει του υπό του Πτέραρχου Λώρ υποβληθέντος σχεδίου του Στούντεντ και των αποφάσεων του Χίτλερ, εξεδόθη την 25ην Απριλίου 1941 η ύπ' άριθ. 28 διαταγή γενικών κατευθύνσεων, με την συνθηματική ονομασία «Ερμής» επιχείρηση προς την κατάληψη της Κρήτης, με σκοπόν την χρησιμοποίηση της νήσου, ως αεροπορικής βάσης εναντίον της Αγγλίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Με την διαταγή αυτή, η Ανώτατη Διοίκηση της επιχείρησης ανετέθη στον Στρατάρχη της αεροπορίας Γκαΐριγκ.

Η τακτική προπαρασκευή αυτής στον Διοικητή του 4ου αεροπορικού Στόλου, Πτέραρχο Λώρ. Η Διοίκηση των δια την Κρήτη ισχυρών δυνάμεων του XI Σώματος Αεροπορίας στον Αντιπτέραρχο Στοϋντεντ. Το VIII Σώμα Αεροπορίας, υπό τον Αντιπτέραρχο Φόν Ριχτχόφεν (von Richthofen), θα ανελάμβανε να εξασθενήσει προ της ημέρας της επιθέσεως την άμυνα και έπειτα θα υποστήριζε τις αεραποβάσεις και τις επί του εδάφους ενεργούσες δυνάμεις.

Ο Αντιπτέραρχος Κόνραντ (Conrant) διετάχθη να μελετήσει και να ενεργήσει τις δι' αεροπλάνων και ανεμοπλάνων μεταφορά των Μονάδων και εφοδίων. Στον Διοικητή των Ναυτικών δυνάμεων Ν.Α. Ευρώπης, υποναύαρχο Σχούστερ (SCHUSTER), ανετέθη να οργανώσει τις θαλάσσιες μεταφορές που αφορούν την επιχείρηση, με όλα τα εις την διάθεσήν του μέσα.

Ο Μουσσολίνι ζήτησε στην επιχείρηση να συμμετέχει και ο Ιταλικός Στρατός, ενεργών εκ Δωδεκανήσου δια δυνάμεως ενισχυμένου Συντάγματος, αποβιβαζομένου στις Ανατολικές ακτές της Κρήτης. Χαρακτηριστικό μειονέκτημα των περισσότερων προς χρησιμοποίηση αεροδρομίων (στην Ηπειρωτική Ελλάδα), ήταν η έλλειψη διαδρόμων προσγειώσεως από σκυρόδεμα ή ασφάλτου ή μεταλλικών πλαισίων. Αποτέλεσμα τούτου ήταν τα πυκνά σύννεφα σκόνης σε κάθε απογείωση και προσγείωση.

Κατά την προπαρασκευή της επίθεσης κατεβλήθη προσπάθεια για την άρση του κωλύματος αυτού και έγινε πρόβλεψη συγκέντρωσης πυροσβεστικών αντλιών και άλλων μέσων, για την εξάλειψη της σκόνης. Υπολογίσθηκε ότι θα χρειαζόταν διάστημα δύο εβδομάδων για την συγκέντρωση του προσωπικού και υλικού. Οι μονάδες μεταφορών δεν βρίσκονταν στην Ελλάδα κατά την εποχή εκείνη. Η 7η Μεραρχία Αλεξιπτωτιστών, πλην ενός Συντάγματος, βρίσκονταν στα στρατόπεδα εκπαιδεύσεως τής Γερμανίας.

Μεταξύ 10ης και 12ης Μαΐου είχαν καθορισθεί τα αεροδρόμια και οι χώροι πλησίον των οποίων θα ήταν ο καταυλισμός της κάθε μονάδας και μέχρι της 16ης Μαΐου έγινε η συγκέντρωση των Μονάδων στους χώρους αυτούς. Την 18ην Μαΐου προσγειώθηκαν στα αεροδρόμια οι σχηματισμοί των μεταφορικών αεροπλάνων. Την 19ην Μαΐου έγινε η κατανομή στα αεροδρόμια της απαιτουμένης βενζίνης επιχειρήσεων από συνολικά 10.000.000 λίτρων.

20 maxi kritis afieroma

Η Διάταξη των Γερμανών
Για την εκτέλεση της Επιχείρησης «Ερμής», ο Διοικητής των δυνάμεων της επιχείρησης Πτέραρχος Λώρ, διέθετε:

(1) Το Επιτελείο της IV Αεροπορικής δύναμης (Κηφισιά).

(2) Τις αεροκίνητες δυνάμεις του XI Αεροπορικού Σώματος υπό τον Αντιπτέραρχο Στοΰντεντ, ήτοι:

— Την 7ην Μεραρχία Αλεξιπτωτιστών των τριών Συνταγμάτων εκ τριών Ταγμάτων έκαστον και Μεραρχιακών Μονάδων.
— Το Σύνταγμα Εφόδου Αλεξιπτωτιστών, των τεσσάρων Ταγμάτων.
— Την 5ην ορεινή Μεραρχία, ενισχυμένη δια Μονάδων της 6ης Μεραρχίας.
— Την Αεροπορία μεταφορών του XI Αεροπορικού Σώματος με 600 μεταφορικά αεροπλάνα και 100 περίπου ανεμοπλάνα.

(3) Το VIII Αεροπορικό Σώμα υπό τον Αντιπτέραρχο Φόν Ριχτχόφεν με 60 αεροπλάνα αναγνωρίσεως, 280 βομβαρδισμού, 150 βομβαρδισμού καθέτου εφορμήσεως και 180 διώξεως εκ των όποιων 90 μακράς ακτίνας.

(4) Τις υπό τον Διοικητή των Ναυτικών δυνάμεων Ν.Α. Ευρώπης υποναύαρχο Σχοϋστερ Ναυτικές δυνάμεις.

(5) Το σύνολο των παραπάνω διατεθεισών δυνάμεων προς κατάληψη της Κρήτης, ανέρχεται σε 22.750 άνδρες, 1370 αεροσκάφη, 70 σκάφη προς μεταφορά αποβατικών δυνάμεων και εφοδίων, υποστηριζόμενα από μικρό αριθμό Ιταλικών Αντιτορπιλλικών καί Τορπιλλακάτων. Εκ των ανδρών, θα εφορμούσαν κατά της νήσου 750 με ανεμοπλάνα και 10.000 με αλεξίπτωτα, θα μεταφέρονταν δε στα υπό κατάληψη αεροδρόμια και αιγιαλούς 5000 με μεταφορικά αεροπλάνα και 7000 με πλωτά μέσα.

Σημειώνεται ότι, το VIII Αεροπορικό Σώμα ήταν κατανεμημένο στα αεροδρόμια της Κεντρικής και Νοτίου Ελλάδος, όπως και στα νησιά της Μήλου και της Κάρπαθου. Επίσης, οι Μονάδες προς αεροπορική μεταφορά μετά των αεροσκαφών ευρίσκονταν στα αεροδρόμια Μεγάρων, Τοπόλια, Δαδίου και Τανάγρας, τα Επιτελεία στο αεροδρόμιο Π. Φαλήρου (Ελληνικό) και στο αεροδρόμιο Κορίνθου τα εφόδια.

18 maxi kritis afieroma

Σύμμαχοι και Έλληνες
Τον Μάιο του 1941 η άμυνα αποτελείτο από περίπου 9.000 Έλληνες: τρία τάγματα της V Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού, (τα οποία είχαν μείνει πίσω όταν η υπόλοιπη μονάδα είχε μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την Γερμανική εισβολή) την Κρητική Χωροφυλακή (μια δύναμη με μέγεθος τάγματος), τη Φρουρά Ηρακλείου (τάγμα άμυνας που αποτελούνταν κυρίως από προσωπικό για μεταφορικές και διοικητική μέριμνα) και υπολείμματα του 12ου και του 20ου Ελληνικού τμήματος στρατού (που είχαν καταφύγει στην Κρήτη και είχαν οργανωθεί υπό Βρετανική διοίκηση).

Υπήρχαν, ακόμη, μαθητές της Ακαδημίας της Χωροφυλακής και νεοσύλλεκτοι από τα κέντρα εκπαίδευσης νεοσυλλέκτων στην Πελοπόννησο, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί στην Κρήτη για να αντικαταστήσουν τους εκπαιδευμένους στρατιώτες που είχαν σταλεί για να πολεμήσουν στην ηπειρωτική Ελλάδα. Αυτές οι δυνάμεις ήταν ήδη οργανωμένες σε αριθμημένα συντάγματα εκπαιδευομένων νεοσυλλέκτων και αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί η υπάρχουσα διαμόρφωση για την οργάνωση των Ελληνικών μονάδων, ενισχύοντάς τις με έμπειρους άνδρες που έφθαναν από την ηπειρωτική χώρα.

Το στρατιωτικό απόσπασμα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας αποτελούνταν από την αρχική Βρετανική φρουρά και 25.000 ακόμα στρατιώτες που είχαν εγκαταλείψει την ηπειρωτική χώρα. Αυτοί οι 25.000 στρατιώτες ήταν ένα μείγμα από ακέραιες μονάδες κάτω από δική τους διοίκηση, πρόχειρες μονάδες φτιαγμένες βιαστικά από διοικητές, στρατιώτες κάθε είδους χωρίς ηγεσία, και λιποτάκτες. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είχαν βαρύ εξοπλισμό.

Οι μονάδες-κλειδιά ήταν η 2η Νεοζηλανδική Μεραρχία (εκτός από την 6η ταξιαρχία και την διοίκηση του τμήματος, που είχε σταλεί στην Αίγυπτο), η Αυστραλιανή 19η ταξιαρχία και η Βρετανική 14η ταξιαρχία πεζικού. Οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν στη διάθεση τους 16 άρματα μάχης τύπου Cruiser Mk I. Υπήρχαν ακόμα περίπου 85 πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων. Πολλά από αυτά ήταν Ιταλικά που είχαν περιέλθει σε Ελληνικά χέρια και δεν διέθεταν στόχαστρα βομβαρδισμού.

Στις 30 Απριλίου ο Νεοζηλανδός στρατηγός Μπέρναρντ Φράιμπεργκ διορίστηκε διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη. Η κατοχή του νησιού παρείχε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό άριστα λιμάνια για την ανατολική Μεσόγειο. Από την Κρήτη, μπορούσαν να βομβαρδίσουν τις πετρελαιοπηγές του Πλοϊέστι στην Ρουμανία. Επιπλέον, με την Κρήτη σε συμμαχικά χέρια, η νότιο-ανατολική θέση των δυνάμεων του Άξονα δεν θα ήταν ποτέ ασφαλής.

Κάτι που θα ήταν ζωτικής σημασίας πριν ξεκινήσει η επιχείρηση Μπαρμπαρόσσα, δηλαδή η εισβολή στην Ρωσία, στις 22 Ιουνίου 1941. Οι Γερμανοί πραγματοποίησαν επιχειρήσεις με συνεχείς βομβαρδισμούς του νησιού, κάτι που τελικά ανάγκασε την Βρετανική Βασιλική Αεροπορία να μεταφέρει τα αεροσκάφη της στην Αλεξάνδρεια, δίνοντας έτσι στην Γερμανική Αεροπορία (Luftwaffe) την αεροπορική υπεροχή. Παρόλα αυτά το νησί παρέμενε απειλή και θα έπρεπε τελικά να κατακτηθεί.

16 maxi kritis afieroma

Κατάσταση
Την 30ήν Απριλίου 1941 αφίχθη στην Κρήτη ο Αρχιστράτηγος Μ. Ανατολής Στρατηγός Οϋέϊβελ. Στην γενομένη κατά την ίδια ημέρα σύσκεψη, ανέθεσε την Διοίκηση στην νήσο των Ελληνοβρετανικών δυνάμεων στον τότε Διοικητή της αγωνισθείσης στην Ηπειρωτική Ελλάδα 2ας Νεοζηλανδικής Μεραρχίας (2 ΝΖΜ), Υποστράτηγο Φρέϋμπεργκ, με αποστολή ν' απαγόρευση στον εχθρό την χρησιμοποίηση του νησιού ως αεροπορικής βάσεως καθώς και ως βάση υποβρυχίων.

Ο Διοικητής της άμυνας του νησιού μελέτησε αυθημερόν την κατάσταση και διεπίστωσε τις τεράστιες ελλείψεις σε οπλισμό, πυρομαχικά και παντός άλλα εφόδια. Αποτέλεσμα της διαπιστώσεως αυτής ήταν να αναφέρει ότι, εάν δεν ένισχύετο σοβαρά η νήσος και εάν δεν διετίθετο Ναυτική και Αεροπορική προστασία, η απόφαση περί διατηρήσεως της νήσου έπρεπε να αναθεωρηθεί.

Ο Ούέιβελ τον πληροφόρησε ότι η παροχή αεροπορικής υποστήριξης ήταν δύσκολη, αλλά ο Στόλος της Μεσογείου ήταν έτοιμος να βοηθήσει, εάν οι Γερμανοί επιτεθούν. Ομοίως ότι, το Βρετανικό Συμβούλιο είχε διατάξει ρητώς όπως ή Κρήτη διατηρηθεί, και ότι ήταν αμφίβολο αν θα επαρκούσε ο χρόνος για να πραγματοποιηθεί η εκκένωση προ της αναμενόμενης Γερμανικής επίθεσης, έστω και αν αποφασιζόταν αυτή τότε.

Ο Υποστράτηγος Φρέϋμπεργκ παράλληλα ασχολήθηκε δραστήρια και με την αξιοποίηση των δυνάμεων και μέσων που είχε στα χέρια του, εν αναμονή των ενισχύσεων σε υλικό το οποίο ζήτησε. Εκ του αποσταλμένου υλικού λιγότερο του μισού μπόρεσε να φτάσει στο νησί, λόγω της δράσης της αεροπορίας. Έτσι μέχρι τα μέσα Μαΐου ξεφορτώθηκαν περί τούς 15.000 τόννοι; στρατιωτικού υλικού, ενώ εκ των αποσταλμένων 27.000 τόννων πυρομαχικών ζωτικής σημασίας, ξεφορτώθηκαν μόνο 3.000 τόννοι.

Στο παραπάνω υλικό περιλαμβάνονταν 49 πυροβόλα, Ιταλικά και Γαλλικά από λάφυρα, των 75 και 100 χιλ., τα οποία ήταν χωρίς εξαρτήματα και ανταλλακτικά, μερικά δε και άνευ σκοπευτικών οργάνων, 10 ελαφρά άρματα μάχης, 6 μέσα και αρκετή ποσότητα συρματοπλέγματος. Με του αφιχθέντος αυτού υλικού, αναδιοργανώθηκαν και εφοδιάστηκαν κατά το δυνατόν οι στην Κρήτη δυνάμεις. Εκτός των ενισχύσεων σε υλικό, αποβιβάσθηκαν στην Κρήτη και μερικές Μονάδες, εκ των οποίων αξιολογότερες ήταν αυτές των Α/Α και επάκτιου πυροβολικού της MNBDO και το 2ον Τάγμα του Λάϊτσέστερ.

Η εργασία για την οργάνωση των θέσεων συνεχίζονταν έντονα, μεγάλη δε μέριμνα καταβάλλονταν για την απόκρυψη και παραλλαγή. Την 16ην Μαΐου, ο Διοικητής των Βρετανο -Ελληνικών δυνάμεων της Κρήτης ανέφερε, ότι συμπλήρωσε το σχέδιο αμύνης της νήσου και ήταν πολύ αισιόδοξος. Τα στρατεύματα του ήταν σε καλή κατάσταση και είχαν ηθικόν ακμαίων, ήλπιζε δε ότι με την βοήθεια του Βρετανικού Ναυτικού θα κρατούσε το νησί.

17 maxi kritis afieroma

Διάταξη Συμμαχικών και Ελληνικών τμημάτων
Η Γενική διάταξη των Βρετανο-Ελληνικών δυνάμεων το απόγευμα της 19ης Μαΐου ήταν η παρακάτω:

(1) Στρατηγείο δυνάμεων Κρήτης (Υποστράτηγος Φρέϋμπεργκ) στον Άγιο Ματθαίο, περί τα 3 χιλιόμετρα Ανατολικά των Χανίων και άπ' ευθείας υπό τις διαταγές του το 1ον Τάγμα των Ούαλλών.

(2) Τομεύς Μάλεμε - Αγυιάς. Η 2α ΝΖ Μεραρχία (Ταξίαρχος Πάττικ). Στρατηγείο της πλησίον της διασταύρωσης των οδών Αλικυανού - Χανίων και Μάλεμε - Χανίων. Διέθετε τις, 5ην, 10ην ΝΖ Ταξιαρχίας, το 20όν ΝΖΤ (4ης ΝΖΤ) υπό την 10ην ΝΖΤ και τα 6ον και 8ον Ελληνικά ΣΠ (κάθε ένα τάγμα νεοσύλλεκτων από την Πελοπόννησο μετονομάσθηκε σε ΣΠ), την 27ην και 28ην Μοίρα πυροβολικού μάχης.

Την 1ην ελαφρά πυροβολαρχία, πυροβολαρχία και ουλαμό της 156ης Ελαφρός Α/Α Μοίρας, Πυροβολαρχία της 7ης Αυστραλιανής Μοίρας Α/Α πυροβολικού και την βαριά Α/Α Μοίρα. Επίσης βαριά μοίρα Επάκτιου αμύνης και πυροβολαρχία της 23ης Α/Α Μοίρας. Η Μεραρχία επίσης είχε ενισχυθεί με 2 μέσων αρμάτων μάχης και 10 ελαφρών.

Όρια : Δυτικό ο ποταμός Ταυρωνίτης, Ανατολικό ο ποταμός Κλαδισσός, Βόρειο η ακτή από τις εκβολές Ταυρωνίτου και Κλαδισσού. Το Νότιο δεν ήταν ορισμένο εδαφικά, αλλά οριζόταν από την έκταση των Μονάδων αναλόγως της αποστολής των. Στην Μεραρχία υπαγόταν επίσης και το 1ον ΣΠ, ανεπτυγμένο στην περιοχή Καστελλίου Κισσάμου.

(3) Τομεύς Χανίων - Σούδας. Το Συγκρότημα M.N.B.D.O. (Υποστράτηγος Ουέστων). Στρατηγείο στα Χανιά. Διέθετε το 2ον ΣΠ, το έμπεδο τάγμα Χανίων, το 1ον τάγμα των Ουαλλών, το όποιο άνηκε στην εφεδρεία του Διοικητού της Δυνάμεως Κρήτης, το 1ον τάγμα των Ρότζερ, τμήματα πεζικού των 16ης καί 17ης Αυστραλιανών Ταξιαρχιών.

Πεζόμαχα τμήματα της 106ης Μοίρας Ίπποκινήτου πυροβολικοϋ, 2/2 και 2/3 Αυστραλιανού Συντάγματος πυροβολικού, II Συντάγματος προβολέων και των Ουσσάρων του Νορθάμπερλαντ. Επίσης τις Μ και S ομάδας πυροβολικού εκ 3 Μοιρών (ουλαμός) Βαρέος Α/Α, 1 Μοίρας, 1 πυροβολαρχίας και 2 ουλαμών Ελαφρού Α/Α, 1 Σύνταγμα Πυροβολικού και 1 Μοίρα προβολέων.

Όρια: Δυτικό ο ποταμός Κλαδισσός και Περιβολιανός, Βόρειο η ακτή από Κλαδισσόν μέχρι του ακρωτηρίου Δράπανος. Το Ανατολικό και Νότιο εξαρτιόνταν εκ της ισχύος των μέχρι Δράπανος τοποθετημένων τμημάτων της M.N.B.D.O. και εκ των αυτών του 2ου ΣΠ, των τοποθετημένων στην περιοχήν Μουρνιές και Περιβολιών.

(4) Τομεύς Ρεθύμνου - Γεωργιουπόλεως. Ή 19η Αυστραλιανή Ταξιαρχία (Ταξίαρχος Βάζεϋ). Στρατηγείο Δυτικά Γεωργιουπόλεως. Ο Τομέας ήταν διηρημένος σε τρία Συγκροτήματα υπαγόμενα στην 19ην Αυστραλιανή Ταξιαρχία. Το Συγκρότημα Γεωργιουπόλεως περιελάμβανε το Στρατηγείο της 19ης Αύστρ. Ταξιαρχίας τα 2/7 και 2/8 Αϋστρ. Τάγματα και Διμοιρία πολυβόλων, την 10ην Βαριά Μοίρα επάκτιου Πυροβολικού και πυροβολαρχία των 7,5 τού 2/3 Αύστρ. Συντάγματος πυροβολικού.

Το Συγκρότημα πόλεως Ρεθύμνου περιελάμβανε το έμπεδο τάγμα Ρεθύμνου και το τάγμα οπλιτών Χωρ/κής. Το Συγκρότημα Αεροδρομίου (Πηγής) περιελάμβανε τα 4ον και 5ον ('Ελλην.) ΣΠ, τα 2/1, 2/11 Αύστρ. Τάγματα, δύο διμοιρίες πολυβόλων, 10 πυροβόλα του 2/3 Αύστρ. Συντάγματος πυροβολικού.

(5) Τομεύς Ηρακλείου. Ο Τομέας περιελάμβανε την περιοχή Ηρακλείου και το Άεροδρόμιο (Ρούσσων). Η 14η Βρετανική Ταξιαρχία (Ταξίαρχος Τσάππελ). Στρατηγείο στην Νέα Άλικαρνασσό (προάστιον Ανατολικά του Ηρακλείου και πλησίον του Αεροδρομίου). Διέθετε το 2ον τάγμα Λάϊτσεστερ, το 2ον τάγμα της Μαύρης Φρουράς, το 2ον τάγμα της Υόρκης και Λάγγαοτερ και το 2/4 Αύστρ. Τάγμα (στην περιοχή αεροδρομίου).

Το 3ον και 7ον ('Ελλην.) ΣΠ και το Τάγμα έμπεδων Ηρακλείου του 111 Ελληνικού Στρατιωτικού Διαμερίσματος (στην περιοχή Ηρακλείου). Την 234ην Μ.ΠΒ εκ 13 πυροβόλων των 75 και 100 χιλιοστών, 2 πυροβόλα Επάκτιου Πυροβολικού, 14 Ελαφρά Α/Α πυροβόλα, 4 Βαρέα Α/Α. Την εσπέρα της 19ης Μαΐου είχε αποβιβασθεί στο Τυμπάκι, το 1ον Τάγμα του Σκωτικού Συντάγματος των Άρτζυλ και Σάτερλαντ Χαϊλάντερς μετά 3 μέσων αρμάτων, διατεθέν στον τομέα Ηρακλείου. Επίσης ο τομέας είχε ενισχυθεί με 2 μέσα άρματα και 6 ελαφρά.

Εφεδρείες
Ή 4η Ταξιαρχία (18 και 19 ΝΖ Τάγματα), ανεπτυγμένη στην περιοχή της 2ας ΝΖΜ και το 1ον Τάγμα των Ουαλλών.

Αεροπορία
Αεροπορία δεν υπήρχε στην Κρήτη, γιατί η αρχικά παραμένουσα σ' αυτήν φθειρόταν συνεχώς και μετά από πρόταση του Διοικητού των Δυνάμεων Κρήτης, την 19ην Μαΐου τα ελάχιστα αεροπλάνα μεταφέρθηκαν προς τα αεροδρόμια της Αιγύπτου.

5 maxi kritis afieroma

Γενικά η άμυνα του νησιού έχει ως εξής:

(1) Ο συνολικός αριθμός ανδρών, πυροβόλων, αρμάτων των Μονάδων της Κρήτης, ήταν : Των Ελληνικών Μονάδων 474 Άξκοί και 10.977 οπλίτες. των Βρετανικών Μονάδων 1512 Άξκοί και 29.977 οπλίτες. Επίσης 151 πυροβόλα εκ των οποίων 62 Α/Α και 4 Α/Τ, 16 Ελαφρά άρματα και 9 μέσα (πεζικού).

(2) Ο αριθμός των παραπάνω ανδρών ήταν επιβλητικός, αλλά τα μέσα πυρός ήταν πολύ κάτω της προς τον αριθμό των ανδρών παραδεκτής αναλογίας, σε όλα τα είδη οπλισμού, από το απλό τυφέκιο μέχρι του Α/Α πυροβόλου. Επίσης οι Βρετανικές Μονάδες, πλην των εγκατεστημένων στην Κρήτη, ήταν από την Ελλάδα, που είχαν αντιμετωπίσει τούς Γερμανούς και είχαν υποστεί σημαντικές φθορές.

Οι περισσότερες από αυτές αφίχθησαν με χαλαρωμένους τους οργανικούς δεσμούς και με ελάχιστα μέσα. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η παντελής έλλειψη οχημάτων και βαρέος οπλισμού, ενώ πολλοί άνδρες ήταν άοπλοι και άνευ ατομικών ειδών. Μερικοί εξ αυτών είχαν συγκροτηθεί στην Κρήτη υπό πλεονάζοντος προσωπικού Όπλων και Υπηρεσιών, όπως ολόκληρη η 10η ΝΖ Ταξιαρχία.

(3) Έκτος των στρατιωτικών Μονάδων υφίσταντο κατά την Γερμανική επίθεση και πολλά τμήματα ενόπλων πολιτών, συγκροτηθέντα κατ' αυτήν και τα περισσότερα είχαν οπλιστεί από Γερμανικών (Αλεξιπτωτιστών) και Βρετανικών (αρπαγής από Βρετανικές αποθήκες) πηγών. Το ηθικό των τμημάτων αυτών ήταν σε πολύ υψηλό βαθμό.

(4) Όλος ο Στόλος της Ανατολικής Μεσογείου από της 16ης Μαΐου ήταν κατανεμημένος σε δύο κλιμάκια και βρισκόταν στο πέλαγος προς Ανατολικά και Δυτικά της Κρήτης, έτοιμος να επέμβει στην περίπτωση αποβάσεως από την θάλασσα.

Πηγές
http://greekworldhistory.blogspot.gr/ 
http://www.geetha.mil.gr 
http://www.sa-snd.gr 
http://www.kairatos.com.gr 
http://historyreport.gr 
http://www.kar.org.gr 
http://www.krassanakis.gr 
http://stratistoria.wordpress.com 
http://www.pi.ac.cy

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter