Write on Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Νέα ερωτηματικά εγείρει στην Τουρκία και έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος ο αριθμός των όπλων που έχουν δηλωθεί ως είτε απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα. Όπως τονίζει μάλιστα σε ανάλυσή του που δημοσιεύεται στο al-monitor.com ο δημοσιογράφος Zulfikar Dogan, η είδηση για τον τεράστιο αριθμό όπλων που έχουν εξαφανιστεί έρχεται χρονικά σε μία στιγμή που έχουν διατυπωθεί ανησυχίες για εξάπλωση μη αδειοδοτημένων όπλων, τα οποία διακινούνται και μέσω του διαδικτύου, ενώ έχει επανέλθει στο προσκήνιο η συζήτηση για εκείνα τα όπλα που έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος δηλώθηκαν ως απολεσθέντα από τα οπλοστάσια τόσο του στρατού όσο και της αστυνομίας.

Στην ανάλυσή του ο Dogan επικαλείται την ετήσια έκθεση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για το 2017 σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των όπλων που δηλώθηκαν είτε ως απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα ανέρχεται στα 106.740. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, 2.198.774 άτομα δήλωσαν το 2017 ότι έχασαν πινακίδες κυκλοφορίας, άδειες όπλων, άδειες οδήγησης και επαγγελματικές ταυτότητες.

Συνεχίζοντας η ανάλυση συγκρίνει τα παραπάνω στοιχεία με αντίστοιχη έκθεση του 2014 σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των απολεσθέντων ή κλεμμένων όπλων ήταν 14.682, ενώ ο αριθμός των απολεσθέντων ή κλεμμένων πινακίδων κυκλοφορίας ανέρχονταν μόλις στις 3.037. Έναν χρόνο αργότερα, ο αριθμός των όπλων που είχαν δηλωθεί είτε ως κλεμμένα είτε ως απολεσθέντα αυξήθηκε κατά 500%, ενώ όσον αφορά στις πινακίδες ο αριθμός αυτός «σκαρφάλωσε» στις 703.749. Τέλος, το 2016, το έτος της απόπειρας του πραξικοπήματος, ο αριθμός των κλεμμένων ή απολεσθέντων όπλων έφτασε τις 1007.628 και ο αριθμός των πινακίδων εκτοξεύθηκε στις 900.383.

Ο Dogan αποδίδει τον αυξημένο αριθμό των όπλων που δηλώθηκαν είτε ως απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα στο γεγονός ότι, όπως αναφέρει, τη νύχτα του πραξικοπήματος πολίτες που βγήκαν στους δρόμους στην προσπάθειά τους να σταματήσουν τους πραξικοπηματίες κατέλαβαν όπλα στρατιωτών, ενώ κάποιοι από τους στρατιώτες αφού παραδόθηκαν έδωσαν οικειοθελώς τον οπλισμό που έφεραν πάνω τους. Παράλληλα όμως σημειώνει ότι σύμφωνα με αναφορές διανεμήθηκαν όπλα στους πολίτες και από τα οπλοστάσια της αστυνομίας, ενώ ως προς αυτό υπενθυμίζει μια υπόθεση δολοφονίας που διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας κοντά στην Άγκυρα για την οποία το δικαστήριο απέδειξε ότι ο ύποπτος είχε χρησιμοποιήσει όπλο που ανήκε στην αστυνομία και το οποίο, όπως κατέθεσε ο ίδιος, παρέλαβε από ένα φορτηγάκι που διένειμε οπλισμό έξω από το αρχηγείο της Άγκυρας.

Η υπόθεση, αναφέρει, είχε γίνει τότε πρώτο θέμα στα πρωτοσέλιδα αναγκάζοντας τον κυβερνήτη της Άγκυρας να εκδώσει δήλωση στην οποία εξηγούσε ότι τα όπλα και ενώ η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν σε εξέλιξη διανεμήθηκαν σε αστυνομικούς χωρίς να τηρηθούν αρχεία για το ποιος παρέλαβε τι, ενώ αρνήθηκε ότι απλοί πολίτες ήταν μεταξύ αυτών που τα παρέλαβαν. Όπως επιβεβαίωσε ωστόσο, στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν όλα τα όπλα εκτός από ένα MP5.

Σύμφωνα με την ανάλυση πάντως πολλά όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά που διανεμήθηκαν σε στρατιώτες και αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της νύχτας της απόπειρας πραξικοπήματος φέρονται να μην έχουν εντοπιστεί και να αναζητούνται σε ολόκληρη τη χώρα.

«Η αύξηση του αριθμού των απολεσθέντων και κλεμμένων όπλων είναι εντυπωσιακή - από λιγότερα από 15.000 το 2014 έως πάνω από 90.000 το 2015 και έπειτα περισσότερα από 100.000 το 2016. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε ελαφρά το περασμένο έτος, αλλά παρέμεινε πάνω από 100.000, δείχνοντας ένα σοβαρό πρόβλημα», τονίζει στην ανάλυσή του ο Dogan και συνεχίζει εξηγώντας ότι προσπαθώντας να δικαιολογήσει την κατάσταση το υπουργείο Εσωτερικών υποστήριξε ότι ο αριθμός της έκθεσης του 2017 αναφέρεται στον συνολικό αριθμό των όπλων που έχουν δηλωθεί είτε ως κλεμμένα είτε ως απολεσθέντα από το 1944. «Αυτό», επισημαίνει ως προς την εξήγηση του υπουργείου ο Dogan, «αφήνει αναπάντητο ένα ερώτημα που απαιτεί μια αξιόπιστη εξήγηση: Γιατί ο συνολικός αριθμός των απολεσθέντων και κλεμμένων όπλων εκτινάχθηκε απότομα στα 100.000 τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ για επτά δεκαετίες μέχρι το 2014 παρέμενε σε λιγότερο από 15.000;».

Από την πλευρά του πάντως ο Τούρκος υπουργός Άμυνας επιβεβαίωσε τον Φεβρουάριο ότι συνεχίζονται οι έρευνες προκειμένου να εντοπιστούν όπλα που ανήκουν στον στρατό και τα οποία εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος.

Καταλήγοντας ο Dogan τονίζει δεν υπάρχουν ενδείξεις σχετικά με το πού θα μπορούσαν να βρίσκονται τα περισσότερα από 106.000 όπλα που έχουν απολεσθεί, και στέκεται ιδιαίτερα στο ενδεχόμενο ο αριθμός αυτός να είναι μεγαλύτερος. Υποστηρίζει ότι οι επίσημες τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργείου δεν απαντούν στα ερωτηματικά που έχουν δημιουργηθεί και αναφέρει ότι «η τουρκική κοινωνία είναι ήδη έντονα πολωμένη» και ότι «πολλοί πιστεύουν ότι οι κυβερνητικοί υποστηρικτές οπλίζονται για μελλοντική δράση εναντίον πολιτικών αντιπάλων».

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 11 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Στον ενίοτε θολό κόσμο του εμπορίου οπλικών συστημάτων η είδηση για τον πλειστηριασμό της εντυπωσιακής εξαώροφης κατοικίας του Κωνσταντίνου Δαφέρμου, του επιχειρηματία με τη μυθιστορηματική ζωή, εκτός από αίσθηση προκάλεσε και ποικίλα ερωτήματα.

Το μεγαλοπρεπές σπίτι με τη θερμαινόμενη πισίνα και την απεριόριστη θέα στο Προεδρικό Μέγαρο και την Ακρόπολη βγαίνει στο σφυρί από τράπεζα για χρέος 1 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τα έγγραφα του πλειστηριασμού, η διαδικασία θα γίνει στις 22 Νοεμβρίου στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, με την εκτιμηθείσα αξία του να αγγίζει το ποσό των 35 εκατ. ευρώ. Αυτή θα είναι και η τιμή της πρώτης προσφοράς για ένα από τα ακριβότερα ακίνητα της Αθήνας, το οποίο εκτείνεται σε έξι ορόφους και όλοι το ξέρουν ως «ανάκτορο Δαφέρμου». Η πολυτέλεια και η βαριά επίπλωση που κυριαρχούν σε όλους τους χώρους του ακινήτου αντανακλούν, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, την ιδιοσυγκρασία του ιδιοκτήτη του. Ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος περιγράφεται ως βαρύθυμος, ολιγόλογος, εντυπωσιακά ψύχραιμος και, πάνω απ’ όλα, πανέξυπνος. Η ζωή του θα μπορούσε να είναι ένα σκοτεινό μυθιστόρημα που ξεκινάει από ένα μικρό χωριό στον Μυλοπόταμο της Κρήτης και φτάνει μέχρι την αριστοκρατική Βιέννη και τον αμαρτωλό Παναμά, περιλαμβάνοντας πολλά συναρπαστικά κεφάλαια, δηλαδή ένα πρώτης τάξεως υλικό για blockbuster χολιγουντιανών προδιαγραφών.

4 dafermos

Τα παλάτια του εμπόρου όπλων
Όλοι όσοι είχαν την ευκαιρία να εισχωρήσουν στα άδυτα των γραφείων της εταιρείας στην Πανεπιστημίου ή στο ανάκτορο της Βασιλέως Γεωργίου Β’, το μόνο σίγουρο είναι ότι έζησαν μια μοναδική εμπειρία τόσο από την εξόφθαλμη χλιδή τους όσο και από τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας με τα οποία ήρθαν αντιμέτωποι.

Τα χρήματα, άλλωστε, ποτέ δεν ήταν θέμα για τον δαιμόνιο Κρητικό που είχε καταφέρει χάρη στις δραστηριότητές του να αποκτήσει πρωτοφανή ρευστότητα. Η πολυτέλεια στα όρια της υπερβολής και οι υπερσύγχρονες ανέσεις ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά των στρατηγείων της επαγγελματικής και προσωπικής ζωής του, εκεί όπου πίσω από τις κλειστές πόρτες λαμβάνονταν αποφάσεις που κάποια χρόνια αργότερα θα συντάραζαν το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Ως εκ τούτου, όσο εντυπωσιακά κι αν ήταν τα μέτρα ασφαλείας στα γραφεία της Πανεπιστημίου, όπου οι κάμερες με τις υπέρυθρες ακτίνες κατέγραφαν και την πιο ανεπαίσθητη κίνηση, άλλο τόσο ήταν και επιβεβλημένα. Και φυσικά κανείς δεν είχε τη δυνατότητα να διαβεί την είσοδό τους αν το όνομά του δεν είχε δηλωθεί πρώτα στη ρεσεψιόν.

Το αφεντικό της Scorpion (λένε ότι εμπνεύστηκε την επωνυμία από το ζώδιό του) δεν ήταν από τους ανθρώπους που αφήνουν τα πράγματα στην τύχη, αλλά από εκείνους που τη δημιουργούν φροντίζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Ο ίδιος μάλιστα σκιαγραφείται ως ιδιαίτερα σχολαστικός, σχεδόν ψυχωτικός με την τάξη, με ίδιο και απαράλλακτο dress code, ανεξαρτήτως εποχής: λευκό πουκάμισο με γραβάτα, υφασμάτινο ατσαλάκωτο παντελόνι και λευκές κάλτσες χειμώνα - καλοκαίρι, ένα είδος στολής με άγνωστη σημειολογία. Η εμμονή του με την τάξη είναι εμφανής και στον τρόπο που έχει επιμεληθεί τη διακόσμηση της πολυτελέστατης κατοικίας του, εκεί όπου όλα έπρεπε να είναι σε συγκεκριμένη θέση και με συγκεκριμένο τρόπο. Ακόμα και οι παντόφλες του έπρεπε να είναι στοιχισμένες στην ίδια θέση δίπλα στην πισίνα, κάτι που είχε γίνει επιτακτικά σαφές σε κάθε μέλος του πολυάριθμου προσωπικού του κτιρίου-παλατιού των εκατοντάδων τετραγωνικών, στο οποίο, μετά την απώλεια της συζύγου του Σμαράγδας λόγω ανίατης ασθένειας, ζούσε μόνος μαζί με το προσωπικό του.

Το ισόγειο του κτιρίου με τα πανάκριβα μάρμαρα και τα αγάλματα χρησιμοποιείται ως χώρος στάθμευσης για τα δύο αγαπημένα του αυτοκίνητα, μία Bentley και μία Jaguar. Όπως θυμούνται πρόσωπα που είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν στα ενδότερα, ένας από τους έξι ορόφους χρησιμοποιείται για τις δεξιώσεις και είναι διακοσμημένος με βαριά έπιπλα και κουρτίνες που παραπέμπουν στη βικτοριανή εποχή και τεχνοτροπία, με λίγες πινελιές από art nouveau. Ένας άλλος όροφος προορίζεται αποκλειστικά για τις κουζίνες και το υπηρετικό προσωπικό, ενώ, όπως λέγεται, ο εξοπλισμός των κουζινών δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από τις αντίστοιχες επαγγελματικές διακεκριμένων σεφ. Η κρεβατοκάμαρά του εκτείνεται σε έναν ολόκληρο όροφο, μαζί με το γραφείο του και το δωμάτιο των πιο προσωπικών του συναντήσεων. Μπορντό βελούδα, βαριές χρυσές κουρτίνες, σκαλιστά έπιπλα και ογκώδεις καθρέφτες με χρυσές μπορντούρες είναι τα κυρίαρχα στοιχεία στους συγκεκριμένους χώρους που δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό «παλάτι» που του έχουν αποδώσει. Εκεί όμως που ακόμα και ο πιο δύσκολος επισκέπτης υποκλίνεται είναι ο τελευταίος όροφος. Σε αυτόν δεσπόζει η περιφραγμένη με τζάμι θερμαινόμενη πισίνα, έτσι ώστε ο οικοδεσπότης και οι καλεσμένοι του να κολυμπούν αγναντεύοντας τη μοναδική θέα προς τους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου και τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης.

Η υπέρμετρη χλιδή -στα όρια του κιτς για κάποιους- σε συνδυασμό με τα έργα τέχνης που δεσπόζουν σε όλους τους χώρους είναι ενδεικτική για τη χωρίς φειδώ δαπάνη τεράστιων ποσών τόσο για την ανοικοδόμηση όσο και για τη διακόσμησή του κτιρίου. Το οίκημα της Βασιλέως Γεωργίου δεν είναι το μόνο που ανήκε στα ακίνητα του Δαφέρμου. Σύμφωνα με πληροφορίες, διατηρούσε ένα εξαιρετικό διαμέρισμα στη Βιέννη, αλλά και μια εκπληκτική φάρμα 30 χιλιόμετρα έξω από την πόλη, η οποία καταλάμβανε σε έκταση δεκάδων στρεμμάτων, με περίτεχνους κήπους, οπωροφόρα δέντρα και αμπελώνα που παρήγε κρασί σε ετήσια βάση για τον ιδιοκτήτη του. Σύμφωνα με τους συνεργάτες του, ως χαρακτήρας ο Δαφέρμος ήταν πάντα ευθύς, ντόμπρος και δίκαιος με όσους κάνει μπίζνες. «Δεν έχει αδικήσει άνθρωπο, αλλά αν τολμήσεις και τον βλάψεις μπορεί να γίνει φοβερά εκδικητικός», λένε για εκείνον πρόσωπα που γνώρισαν και τις δύο πλευρές του.

«Θα τον κυνηγήσω μέχρι να πεθάνω», ήταν μία από τις κλασικές ατάκες που άκουγαν όλοι στο γραφείο να λέει όταν κάποιος προσπαθούσε να πλήξει τα συμφέροντά του. Την ίδια στιγμή ο Δαφέρμος έσβηνε ένα ακόμα άφιλτρο τσιγάρο Gauloises - από τα τέσσερα πακέτα που κάπνιζε καθημερινά.

M70 1

Πρωταγωνιστής σε τριλογία βιβλίων
Εμπόριο όπλων κατά τη διάρκεια του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας, κατηγορίες για λαθρεμπόριο, σύλληψη και εγκλεισμός για τρεις μήνες σε φυλακή της Τουρκίας, αλλά και η αναγόρευσή του σε άρχοντα του Πατριαρχείου το 2001 είναι κάποια μόνο από όσα έχουν γίνει γνωστά για τον Κωνσταντίνο Δαφέρμο.

Το όνομά του φιγουράρει από το 2011 σε τρία βιβλία για τον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας που γράφτηκαν μετά από πολυετείς έρευνες δύο δημοσιογράφων και τον αποχαρακτηρισμό απόρρητων εγγράφων 6.000 σελίδων.

Στην τριλογία με τίτλο «Εις το όνομα του κράτους», οι δύο δημοσιογράφοι Ματέι Σουρκ και Μπλαζ Ζγκάγκα αφιερώνουν δεκάδες σελίδες στη δράση του Δαφέρμου.
Τον χαρακτηρίζουν τον κύριο έμπορο στα φορτία με χιλιάδες όπλα που έφευγαν, μεταξύ άλλων, από λιμάνια της Πολωνίας, έφταναν στη Σλοβενία και διοχετεύονταν στην Κροατία και τη Βοσνία. Ο πολυμήχανος έμπορος που ξεκίνησε από την Αξό του Μυλοπόταμου ελίχθηκε με ιδιαίτερη μαεστρία στον χώρο των οπλικών συστημάτων τη δεκαετία του ’90, όταν η Γιουγκοσλαβία τυλίχθηκε στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, ήταν τότε που η συνεργασία της Scorpion με τους Ρώσους άρχισε να αποδίδει καρπούς εκατομμυρίων στον πανέξυπνο Κρητικό.

Ο Δαφέρμος φέρεται να πληροφορείται λίγες εβδομάδες πριν από την αρχή του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία για ένα φορτίο όπλων που φτάνει στη Σλοβενία μέσω Μπουργκάς. Το φορτίο του είναι 5.000 όπλα, εκατομμύρια σφαίρες και -το σημαντικότερο- αντιαεροπορικοί και αντιαρματικοί πύραυλοι. Πιάνει αμέσως δουλειά και στους επόμενους μήνες, σύμφωνα με έγκριτα δημοσιεύματα όπως αυτό των 100Reporters και την τριλογία που ακολούθησε, η Scorpion γίνεται ένας από τους κύριους αγωγούς για το λαθρεμπόριο όπλων προς τα μέτωπα του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας.

Το άνοιγμα -μετά από χρόνια- των τραπεζικών λογαριασμών της Scorpion στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα στη Βουδαπέστη αποκάλυψε ότι η εταιρεία έλαβε περισσότερα από 80 εκατ. δολάρια από πελάτες στη Σλοβενία, στην Κροατία και τη Βοσνία.

1 dafermos

Οι εχθροί και το μπλόκο των Ιταλών

Σύμφωνα με γνώστες της συγκεκριμένης αγοράς, οι σχέσεις του Κωνσταντίνου Δαφέρμου με τον μακαρίτη «άρχοντα του πολέμου» Βλάση Καμπούρογλου ήταν πάντα εχθρικές, ειδικά από τη στιγμή που ο δεύτερος πληροφορήθηκε ότι ο Κρητικός πουλάει στους Κροάτες και τους Βόσνιους. Ο Καμπούρογλου, ο οποίος προμήθευε αποκλειστικά τους Σέρβους με σύγχρονα οπλικά συστήματα -χάρη σε αυτά κατέρριψαν για πρώτη φορά το μέχρι τότε αόρατο μαχητικό Stealth των ΗΠΑ-, δεν επιθυμούσε να έχει καμία σχέση με τον Δαφέρμο, που τότε κινούνταν συνεχώς μεταξύ Αθήνας, Βιέννης και πιο σπάνια Παναμά, όπου λειτουργεί παρακλάδι της Scorpion. Τα φορτία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας φτάνουν στη Σλοβενία, εκτός από την Πολωνία, και από το λιμάνι του Μικολάεφ στην Ουκρανία, το οποίο ελεγχόταν από τη μαφία της Οδησσού. Σε έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν από τα σλοβενικά αρχεία αναφέρεται ότι τα δύο πρώτα πλοία από το Μικολάεφ μετέφεραν 96 κοντέινερ, αξίας τότε 80 εκατ. δολαρίων, εκ των οποίων τα 20 εκατ. κατέληξαν στον Δαφέρμο. Μεταξύ πολλών άλλων φορτίων, η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο 100 Reporters.com αναφέρει τρία πλοία του Δαφέρμου που μετέφεραν εκατοντάδες ρωσικούς εκτοξευτές διαφόρων τύπων και πολλαπλάσιους σε αριθμό πυραύλους. Το εν λόγω deal ήταν αξίας 33 εκατ. δολαρίων!

Παρά τις πολύ καλές διασυνδέσεις του, κυρίως με Ρώσους αξιωματούχους και υψηλόβαθμα στελέχη της τότε KGB, ο επιχειρηματίας μπήκε στο στόχαστρο της Interpol. Παρ’ όλα αυτά, όμως, συνέχισε απτόητος τις παραδόσεις όπλων, σύμφωνα με την έρευνα των δημοσιογράφων. Έξι ακόμη πλοία παρέδωσαν το φορτίο τους μέχρι το 1994, όταν κλιμάκιο της Ναυτικής Δύναμης του ΝΑΤΟ στην Αδριατική σταμάτησε το πλοίο «Jardin» για νηοψία, το οποίο οδηγήθηκε στην Ιταλία.

Τα φορτωτικά έγγραφα έγραφαν απλώς «στρατιωτικό υλικό» με προορισμό την Αφρική, όμως το τεράστιο φορτίο όπλων που εντοπίστηκε αλλά και η ρότα του καραβιού προς τη Σλοβενία ανάγκασε τον ανακριτή να στραφεί κατά του Δαφέρμου και άλλων έξι ατόμων.
Ανάμεσά τους είναι αξιωματούχοι της KGB, δύο Ρώσοι επιχειρηματίες και ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της Ουκρανίας Γεβγέν Μαρτσούκ. Ο εισαγγελέας του Τορίνο κρίνει τον Δαφέρμο ως ενορχηστρωτή της επιχείρησης, όμως στη δίκη που ακολουθεί αθωώνεται μαζί με τους υπόλοιπους. Η μεγάλη του δουλειά στην Ελλάδα ήταν το αντιπυραυλικό σύστημα Kornet ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα που κόστισε 100 εκατ. δολάρια.
Όπως προέκυψε αργότερα από τη δικογραφία, αλλά και τις απολογίες του Αντώνη Κάντα για την προμήθεια των 98 αντιαρματικών εκτοξευτών μεγάλου βεληνεκούς νέας γενιάς τύπου Kornet, διακινήθηκαν 3 εκατ. δολάρια από τον αντιπρόσωπο της κατασκευάστριας εταιρείας (KBP) Κωνσταντίνο Δαφέρμο. Κάτι που έγινε προκειμένου ο Αντώνης Κάντας να πειστεί και να κάνει τις απαραίτητες υπηρεσιακές ενέργειες ώστε να υπογραφεί η επίμαχη σύμβαση.

2 dafermos

Ορκισμένοι εχθροί
Ο έμπορος όπλων που συνελήφθη πριν από δύο χρόνια για τις μίζες των εξοπλιστικών είναι, μεταξύ πολλών άλλων, και λάτρης της όπερας. Τότε μάλιστα είχε κλείσει εισιτήρια για να παρακολουθήσει τη διάσημη όπερα του Πουτσίνι «Madama Butterfly» στη Βιέννη.

Δυστυχώς για τον επιχειρηματία, η προσαγωγή του μαζί με άλλους δύο συνεργάτες του εκείνη την ημέρα του 2015 μετά την έκδοση εντάλματος από τον ανακριτή Διαφθοράς ανέβαλε τα όποια σχέδιά του. Ήταν η δεύτερη ηχηρή σύλληψη για τα εξοπλιστικά μέσα σε λίγα 24ωρα μετά από αυτή του επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου, ο οποίος είχε ήδη προφυλακιστεί. Οι σχέσεις των δύο μεγαλεμπόρων όπλων ήταν εχθρικές, αφού ο Λιακουνάκος τόλμησε να μπει στα χωράφια του Δαφέρμου τον Σεπτέμβρη του 1997. Ήταν η εποχή που άρχιζε να αναδύεται η χρυσή μεν, αμαρτωλή δε εποχή για τις δουλειές στα εξοπλιστικά.

Υπουργός Άμυνας ο πανίσχυρος τότε Άκης Τσοχατζόπουλος. Εκείνη την περίοδο, μερικές χιλιάδες μίλια μακριά, στη Βιέννη ο 55άρης τότε Δαφέρμος, με το χαρακτηριστικό διαπεραστικό βλέμμα, τακτοποιούσε κάποια διαδικαστικά για την επιστροφή του στα πάτρια εδάφη. Ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Scorpion International Services με αντικείμενο τα οπλικά συστήματα αλλά και με γερές άκρες στη ρωσική κυβέρνηση έχει μάθει για τις ευκαιρίες που ανοίγονται στην Ελλάδα και ετοιμαζόταν να αναλάβει δράση. Απόφοιτος του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης με ειδικότητα μηχανολόγου - ηλεκτρολόγου, έχει ήδη εντρυφήσει δεόντως στον γερμανικό τρόπο ζωής.
Το 1997 μετρούσε ήδη 14 χρόνια στο τιμόνι της Scorpion, την έδρα της οποίας είχε αποφασίσει να μεταφέρει από τη Βιέννη στο κέντρο της Αθήνας, αν και πολλοί επιμένουν ότι μέχρι το 2011 η σοβαρή δράση της γινόταν στα γραφεία της αυστριακής πρωτεύουσας. Ο βλοσυρός Κρητικός επιλέγει την οδό Πανεπιστημίου 10, όπου στεγάζονταν τα παλιά γραφεία της «Μεσημβρινής», τα οποία αγοράζει με μετρητά για να φτιάξει το νέο στρατηγείο του. Στην απόφασή του να επιστρέψει στην Ελλάδα δεν έπαιξε ρόλο μόνο το γεγονός ότι «μύρισε» φρέσκο χρήμα, αλλά και ένας άλλος λόγος.

Ήθελε να είναι κοντά στη μητέρα του Ελένη, η οποία έφυγε από τη ζωή τέσσερα χρόνια μετά, το καλοκαίρι του 2001. Όταν λοιπόν ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στην Ελλάδα προσπάθησε να μπει στην εγχώρια αγορά κάπως άτσαλα, «σαν ταύρος εν υαλοπωλείω», όπως θυμούνται μερικοί. Χωρίς διασυνδέσεις, χωρίς γνωριμίες, ουσιαστικά χωρίς τίποτα αποφάσισε να διεκδικήσει μερίδιο της πίτας των εξοπλιστικών. Πίστευε ότι με τα λεφτά του, την πείρα και τις γνώσεις του μπορούσε να κυριαρχήσει. Είχε επίσης τις διασυνδέσεις του στο εξωτερικό, κυρίως στη Ρωσία, που αρκούσαν για να του ανοίξουν διάπλατα όλες οι πόρτες, αφού φέρεται να είχε άριστες προσωπικές σχέσεις με τον Ρώσο Σεργκέι Σοϊγκού, τότε υπουργό Αμυνας.

Αν και η Scorpion ήταν αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της ρωσικής εταιρείας KBP που κατασκευάζει τα αντιαρματικά Kornet, οι Τσοχατζόπουλος και Κάντας (ο Ιωάννης Σμπώκος είχε αποχωρήσει από τη Γ.Γ. Εξοπλισμών για να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής) παρέδωσαν την πρόσκληση της ρώσικης KBP στην εταιρεία Axon του Θωμά Λιακουνάκου.
Κίνηση που, όπως υποστηρίζουν συνεργάτες της Scorpion, έγινε πίσω από την πλάτη του Δαφέρμου. Κάπως έτσι στη Μόσχα και στα γραφεία της KBP εμφανίζεται ο Κώστας Αποστόλου, δεξί χέρι και κουμπάρος του Θωμά Λιακουνάκου, για να τους ενημερώσει ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας εμπιστεύεται μόνο την Axon για να κλείσει η δουλειά. «Αλλιώς ας ξεχάσουν την Ελλάδα», διαμηνύθηκε στους Ρώσους από το δεξί χέρι του Λιακουνάκου.

Όπως φάνηκε όμως αμέσως μετά, οι Ρώσοι είχαν διαφορετική άποψη αλλά και διαφορετικές μεθόδους επίλυσης των ευαίσθητων ζητημάτων που τους απασχολούν, ειδικά όταν αυτά αφορούν κέρδη δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Έτσι, λοιπόν, οι Ρώσοι με άνωθεν εντολή κλειδώνουν (!) τον συνεργάτη του Λιακουνάκου, σε ένα δωμάτιο μέχρι να ξεκαθαριστεί η κατάσταση. Αρχικά επικοινώνησαν με τον Δαφέρμο, ο οποίος εξέφρασε την έκπληξή του για την παρουσία του εκπροσώπου της Axon στη Μόσχα. Το θρίλερ για τον Αποστόλου έλαβε τέλος το επόμενο πρωινό. Τέσσερις κρατικοί υπάλληλοι τον έβαλαν μέσα σε ένα μαύρο αυτοκίνητο και τον πήγαν στο αεροδρόμιο της Μόσχας προκειμένου να μπει στην πρώτη προγραμματισμένη πτήση για Αθήνα χωρίς καν να περάσει από τον έλεγχο διαβατηρίων και αποσκευών. Τον ενημέρωσαν, όμως, ότι για τα επόμενα πέντε χρόνια καλό θα ήταν να μην επιχειρήσει να επισκεφτεί ξανά τη ρωσική πρωτεύουσα.

Παράλληλα η πρεσβεία της Ρωσίας στην Αθήνα ενημέρωσε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι νόμιμος και μοναδικός αντιπρόσωπος της KBP στην Ελλάδα ήταν η Scorpion του Δαφέρμου. Οι Ρώσοι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο εκτιμούσαν την ισχυρή προσωπικότητα του Κρητικού επιχειρηματία. Και αυτός ο λόγος είχε να κάνει με τις πρότερες δουλειές στον εμφύλιο της Γιουγκοσλαβίας, όπου με μπροστάρη τον Δαφέρμο έσπασαν το εμπάργκο των Ηνωμένων Εθνών που είχαν υπογράψει.

photo 17464 20101202 11

Η σύλληψη στην Τουρκία
Σάββατο 1η Σεπτεμβρίου 2001. Περίπου δεκαπέντε άτομα, μεταξύ των οποίων ο Κωνσταντίνος Δαφέρμος, άνθρωποι της Scorpion, αλλά και προσωπικοί του φίλοι, ετοιμάζονταν να αναχωρήσουν μαζί του με πτήση της Ολυμπιακής και προορισμό την Κωνσταντινούπολη.

Σκοπός της μετάβασής τους είναι τα θυρανοίξια του Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται εντός της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Ο ναός είχε υποστεί σημαντικές ζημιές από τον σεισμό του 1999 που είχε πλήξει την Ανατολική Τουρκία και την επισκευή και ανακαίνισή του είχε αναλάβει ο ίδιος ο Δαφέρμος. Λέγεται ότι το κόστος των εργασιών ανακατασκευής του άγγιξε τις 800.000 δολάρια, ποσό που έδωσε σε μετρητά ο επιχειρηματίας. Στην τελετή χωροστάτησε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, που παρέθεσε γεύμα στον επιχειρηματία και στους καλεσμένους του μέσα στη Θεολογική Σχολή, κατόπιν ειδικής άδειας των τουρκικών αρχών.

Το απόγευμα της επόμενης ημέρας, η 15μελής ελληνική αποστολή μετέβη στο διεθνές αεροδρόμιο «Ατατούρκ» για να επιστρέψει στην Αθήνα.
Κατά τον έλεγχο των διαβατηρίων όμως άνδρες της ασφάλειας του αεροδρομίου ζήτησαν από τον Δαφέρμο να τους ακολουθήσει σε ένα δωμάτιο. Εκεί ο ανώτερος αξιωματικός τού ανακοίνωσε τη σύλληψή του βάσει ενός εντάλματος που εκκρεμούσε και είχε εκδοθεί από τις ιταλικές αρχές για την παλιά ιστορία της συμμετοχής του σε λαθρεμπόριο όπλων. Οι συνεργάτες του που ταξίδεψαν κανονικά πίσω στην Αθήνα έμαθαν την επομένη για τη σύλληψή του από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης που την έχουν πρώτο θέμα. Ο επιχειρηματίας οδηγήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε φυλακές της Κωνσταντινούπολης, αφού οι τουρκικές αρχές δεν έλαβαν υπόψη τους ισχυρισμούς του, ότι δηλαδή η υπόθεσή του έχει εκδικαστεί και τελεσιδικήσει και τα ιταλικά δικαστήρια τον έχουν κρίνει αθώο. Ο ισχυρός άνδρας της Scorpion παρέμεινε στις τουρκικές φυλακές για 92 ημέρες.

Μέσα σε αυτό το διάστημα εγκρίθηκαν δύο αιτήσεις αποφυλάκισής του με περιοριστικούς όρους από το αρμόδιο συμβούλιο των φυλακών. Και τις δύο φορές όμως που επιχείρησε να βγει έξω συνελήφθη με σήμα από την Άγκυρα λίγες ώρες αργότερα. Τελικά αφέθηκε ελεύθερος αφού πρώτα μεσολάβησε διακεκριμένος Ιταλός δικηγόρος, ο οποίος μαζί με το επιτελείο του ανέλαβαν από τις μεταφράσεις των αποφάσεων της ιταλικής Δικαιοσύνης έως και την εκπροσώπησή του ενώπιον των τουρκικών δικαστικών αρχών. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Δαφέρμος μετά την περιπέτειά του στην Τουρκία προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά των ιταλικών αρχών, όπου και δικαιώθηκε λαμβάνοντας μάλιστα και χρηματική αποζημίωση από την ιταλική κυβέρνηση. Ακόμη και σήμερα το αφεντικό της Scorpion υποστηρίζει ότι πίσω από την τότε σύλληψή του κρύβονταν Αμερικανοί και Ισραηλινοί, που μετά τον αποκλεισμό των εταιρειών τους από τους διαγωνισμούς προσπάθησαν να τορπιλίσουν την προμήθεια για την αγορά των συγκεκριμένων οπλικών συστημάτων.

Εχοντας βιώσει και την απώλεια του μεγάλου του γιου, στο πλευρό του βρίσκεται ο μικρότερος γιος του Σπύρος, που είναι μέτοχος στην εταιρεία και φέρει τον τίτλο του διευθυντή Διεθνών Πωλήσεων - αν και οι συνεργάτες του μαρτυρούν ότι ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά με τις δουλειές του πατέρα του. Παραμένει απορίας άξιον πώς ο δαιμόνιος επιχειρηματίας με την ιδιότητα του εμπόρου όπλου έφτασε να αναγορευτεί άρχων του Πατριαρχείου στις 2 Σεπτεμβρίου του 2001. Τότε που η απώλεια της μητέρας του, η συναισθηματική φόρτιση και η παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην τελετή δεν προσφέρονταν για πολλές κουβέντες από τον ούτως ή άλλως λιγομίλητο Δαφέρμο. «Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του ανθρώπου, όπως αυτή τώρα, που η σιωπή εκφράζει καλύτερα τα ανθρώπινα συναισθήματα», ήταν η λακωνική του δήλωση. Μόνο που η σιωπή τον ακολουθούσε και στις άλλες διαδρομές της ζωής του, αυτές που τον ανέδειξαν σε έμπορο όπλων με πολυποίκιλες δραστηριότητες, ο οποίος πούλαγε χιλιάδες AK-47 σε φλεγόμενα μέτωπα με την ίδια άνεση που απολάμβανε το θέαμα από το θεωρείο του στην Όπερα της Βιέννης... - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 25 Σεπτεμβρίου 2017 Κατηγορία ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

 Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε το 1ο Παγκρήτιο Συνέδριο Αξιωματικών Αστυνομίας που πραγματοποιήθηκε από την Ένωση Αξιωματικών ΕΛ.ΑΣ. Περιφέρειας Κρήτης το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου στο Επιμελητήριο Ηρακλείου.

Στο πλαίσιο του συνεδρίου, η Ένωση  δια του Προέδρου της παρουσίασε τέσσερις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν τα τρία τελευταία έτη που κατατάσσουν την Ελληνική Αστυνομία στις πρώτες θέσεις σχετικά με την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στους θεσμούς του Κράτους. Έθιξε την μη συμμόρφωση της Κυβέρνησης των αποφάσεων του ΣτΕ που ορίζουν την επαναφορά των μισθών των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας στα επίπεδα του 2012, την ψήφιση του νέου νόμου 4472 / 2017 για τα ειδικά μισθολόγια επισημαίνοντας τις επιπτώσεις που θα έχει αυτός στη μισθοδοσία των ενστόλων όπως τον ενδεχόμενο κίνδυνο μελλοντικά κατάργησης της προσωπικής διαφοράς που θα επιφέρει τεράστιο πλήγμα στις αποδοχές, την μείωση του επιδόματος θέσης ευθύνης (επίδομα διοίκησης) συγκρίνοντας με το αντίστοιχο επίδομα θέσης ευθύνης για τον δημόσιο Τομέα, στηλίτευσε την απαράδεκτη διάταξη του Νόμου 4387 / 2016 σχετικά με την σύνταξη χηρείας, καθώς και την ψήφιση του νέου Νόμου 4488/2017 που προβλέπει αύξηση των εισφορών για ασφαλισμένους προ του 1993. Σε επιχειρησιακό επίπεδο έγινε παρουσίαση της νέας δομής των Αστυνομικών Υπηρεσιών όπως αυτές διαμορφώθηκαν με την Αναδιάρθρωση η οποία εφαρμόστηκε στην Περιφέρεια Κρήτης από 1 Ιουνίου, επισημαίνοντας τις αλλαγές που επήλθαν από την υλοποίησή της.

3 sinedrio astynomia

Ακολούθησαν τοποθετήσεις των επίσημων προσκεκλημένων τόσο στα θέματα που ανάδειξε η Ένωσή όσο και σε άλλα τοπικά ζητήματα αστυνόμευσης.
Μετά το πέρας των τοποθετήσεων – χαιρετισμών ακολούθησε διάλεξη με τίτλο «Η νόμιμη οπλοκατοχή και οπλοφορία των πολιτών ως παράγων ασφάλειας και μείωσης της εγκληματικότητας;» με ομιλητές τον Νομικό Εκπρόσωπο της Ένωσής μας και έγκριτο δικηγόρο του Δ.Σ. Ηρακλείου κ. Κοκοσάλη Γεώργιο και τον Οπλουργό - εκπαιδευτή ΕΛ.ΑΣ κ. Τσιάμπα Ιωάννη, η οποία σημειωτέον κέντρισε το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων κρίνοντας από το πλήθος των ερωτήσεων που ακολούθησαν απάνω στο καίριο αυτό ζήτημα που αναπτύχθηκε.

2 sinedrio astynomia

Το defenceline.gr σας παρουσιάζει σε αποκλειστικότητα ολόκληρη την εισήγηση του κ. Τσιάμπα έχει ως εξής:

"Παρά την μακραίωνη παράδοση που έχουμε ως λαός με τα όπλα, είτε πρόκειται γιααγχέμαχα είτε για σύγχρονα πυροβόλα όπλα,η σχέσημας μαζί τους έχει τραυματιστεί σοβαρά τελευταία,έχει απομειωθείκαι τείνει να απολεσθεί πλήρως, θυσία και αυτή στον βωμό της - ευρισκομένης στην δύση της ως αντίθετη με την κοινή λογική -«πολιτικής ορθότητος».

Εμείς στον παρόν πόνημα παρουσιάζοντας τις εμπειρίες μας και στοιχεία από διάφορα συστήματα αντιμετωπίσεως της εγκληματικότητας παγκοσμίως θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε αν ο νομοταγής πολίτης πρέπει να παραμείνει το άβουλο θύμα και τις περισσότερες φορές το εμπόδιο στην άσκηση των αστυνομικών καθηκόντων, ή εφ’ όσον το επιθυμεί, να μετατραπεί σε έναν εκπαιδευμένο άνθρωπο ικανό, στην καλύτερη περίπτωση να προσφέρει αρωγή στο αστυνομικό έργο ή να μην το εμποδίσει, στην χειρότερη.
"Αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψις" μας διδάσκει ο Αντισθένης και ως κυνικός ο ίδιος μας καλεί εάν επιθυμούμε να ομιλούμε αληθώς να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις με έναν κυνικό ρεαλισμό.

- Όπλο κατά τον έλληνα νομοθέτη είναι κάθε μηχάνημα, το οποίο εκ κατασκευής, μετατροπής ή τροποποίησης, με ωστική δύναμη που παράγεται με οποιονδήποτε τρόπο, εκτοξεύει βλήμα, βλαπτικές χημικές ή άλλες ουσίες, ακτίνες ή φλόγες ή αέρια και μπορεί να επιφέρει κάκωση ή βλάβη της υγείας σε πρόσωπα ή βλάβη σε πράγματα ή να προκαλέσει πυρκαγιά, όπως και κάθε συσκευή, που μπορεί να προκαλέσει με οποιονδήποτε τρόπο τα ανωτέρω αποτελέσματα. (άρθρο 1 παρ. 1 Ν. 2168/1993).

- Οπλοκατοχή σημαίνει "κατέχω" – έχω στην φυσική μου εξουσίαση γενικώς ένα όπλο σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που ισχύει κάθε φορά.
- Οπλοφορία σημαίνει πως το φέρω επάνω μου ή για να χρησιμοποιήσουμε και πιο σχετικές στα καθ' ημάς έννοιες, το έχω στην πρώτη σφαίρα κατοχής μου όταν και ως ο νόμος ορίζει.

Στην σημερινή παρουσίαση θα εστιάσουμε στα πυροβόλα όπλα χειρός (πιστόλια & περίστροφα) τα οποία είναι τα πλέον πρόσφορα για άμυνα όπλα και τα οποία λόγω μικρού μεγέθους μπορούν να μεταφέρονται εύκολα.
Στην χώρα μας σήμερα είτε ο πολίτης νόμιμα κατέχει ένα όπλο, είτε νόμιμα οπλοφορεί δυστυχώς αντιμετωπίζεται ως ένας εν δυνάμει εγκληματίας ή στην καλύτερη περίπτωση ως ένας οιονεί κίνδυνος για το σύνολο της κοινωνίας.
Είναι όμως έτσι;

Τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στην παιδεία.
Με την έννοια «παιδεία» δεν εννοούμε μόνον την απόκτηση κάποιου τίτλου σπουδών αλλά την διαδικασία εκείνη κατά την οποία ο άνθρωπος μαθαίνει να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις ΣΦΑΙΡΙΚΑ, μαθαίνει να δέχεται την διαδικασία της ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΣ και τέλος μαθαίνει να ΜΕΛΕΤΑ να ΣΥΓΚΡΙΝΕΙ και να ΑΛΛΑΖΕΙ όλα εκείνα τα οποία ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ δεν λειτουργούν ή του δημιουργούν προβλήματα.
Για παράδειγμα, ένα από αυτά που δεν λειτουργούν στην χώρα μας είναι η κοινή λογική.
Ποιά λογική πχ μπορεί να επιτρέπει την νόμιμη κατοχή πυροβόλου όπλου για ατομική ασφάλεια χωρίς ο κατέχων να μπορεί νομίμως να εκπαιδευθεί με αυτό στο σκοπευτήριο ή ακόμα και να διαπιστώσει εάν αυτό λειτουργεί;
Ποιά λογική επιτρέπει την χορήγηση αυτής της αδείας όταν ο κατέχων δεν έχει πιστοποιημένες γνώσεις επί του αντικειμένου και δη επί των κανόνων ασφαλείας που πρέπει να ακολουθεί ;
Ποια λογική επιτρέπει την χορήγηση της ίδιας αδείας όταν ο κάτοχος δεν υποχρεούται να γνωρίζει τις δαιδαλώδεις - είναι η αλήθεια και ερμηνευόμενες διαφορετικά σε πολλές περιπτώσεις, νομικές διατάξεις περί οπλοκατοχής, οπλοφορίας, οπλοχρησίας & νόμιμης άμυνας;
Ποια λογική άραγε αφαιρεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης στο ακροατήριο το υπηρεσιακό ή ιδιωτικό όπλο χειρός αστυνομικού το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να προστατέψει τον εαυτό του ή άλλους στα πλαίσια άσκησης των υπηρεσιακών του καθηκόντων; Δηλαδή το αφαιρεί ακριβώς την περίοδο εκείνη που ο αστυνομικός το έχει ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην περίπτωση που χρειαστεί να προστατεύσει τον εαυτό του και την οικογένειά του από πράξεις αντεκδίκησης, βίας κλπ.
Από την άλλη ποιά λογική επιτάσσει την απόρριψη αδειοδοτήσεως ενός όπλου σκοποβολής σε αθλητή (ο οποίος με δική του βούληση και έξοδα έχει αποκτήσει εκπαίδευση και γνώσεις) με την αιτιολογία ότι"λόγοι δημοσίας ασφαλείας επιβάλλουν τον περιορισμό της κατοχής πυροβόλων όπλων στο ελάχιστο".
Μήπως με την ίδια αιτιολογία θα μπορούσαν να απορρίπτονται αιτήσεις αδειών κυκλοφορίας δικύκλων μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού διότι, ομοίως, «λόγοι δημοσίας ασφαλείας επιβάλλουν τον περιορισμό των οχημάτων που δύναται να αναπτύξουν υψηλή ταχύτητα στο ελάχιστο προς αποφυγήν τροχαίων ατυχημάτων»;
Σαφώς και όχι.
Είμαι σίγουρος ότι το τελευταίο σας φαίνεται εξωφρενικό!
Σε χώρες με παιδεία στο θέμα της πολιτικής οπλοφορίας όλα τα προαναφερθέντα ακούγονται εξ ίσου αλυσιτελή.

Ας εξετάσουμε όμως μέσα από το πρίσμα της κοινής λογικής ορισμένα δεδομένα όπως αυτά έχουν εξαχθεί από μελέτες κάνοντας και τις ανάλογες διαπιστώσεις :

1ον) Τα όπλα είναι ΑΨΥΧΑ αντικείμενα.
Η γνωστή έκφραση που ακούγεται και γράφεται συχνά «το όπλο εκπυρσοκρότησε»είναι απολύτως ψευδής.
Τα όπλα δεν εκπυρσοκροτούν ποτέ μόνα τους. Δεν έχουν ιδία βούληση. Δεν έχουν ιδία θέληση. Είναι εργαλεία – μηχανικά κατασκευάσματα προορισμένα, προκειμένου περί πυροβόλων όπλων, να εκτοξεύουν μία ή περισσότερες βολίδες με αέρια που παράγονται από την καύση πυρίτιδας μόνο όμως όταν κάποιος άνθρωπος επιδράσει πάνω τους με κατάλληλο χειρισμό. Επομένως η νόμιμη και ασφαλής χρήση τους εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθρώπινη βούληση. Από τον ανθρώπινο παράγοντα.

2ον) Ο χαρακτήρας του πολίτη και η συμπεριφορά του δεν αλλοιώνονται από την κατοχή και χρήση άψυχων αντικειμένων.
Αν για παράδειγμα ένας σώφρων και λογικός άνθρωπος αγοράσει ένα αυτοκίνητο μεγάλης ιπποδυνάμεως θα κάνει ορθή χρήση εκεί που ο νόμος του το επιτρέπει πχ θα κάνει μία γρήγορη προσπέραση εκμεταλλευόμενος την υψηλή ιπποδύναμη του οχήματός του.
Αν πάλι θέλει να οδηγήσει το όχημά του στα όριά του θα πληρώσει χρόνο σε κάποια πίστα ταχύτητας και θα διασκεδάσει με ασφάλεια.

3ον) Η αστυνομία δεν μπορεί να είναι ποτέ πανταχού παρούσα.
Σε διοικητικές δομές όπου οι ένοπλοι πολίτες αντιμετωπίζονται με εμπιστοσύνη και σεβασμό από το Κράτος και τα όρια δράσης τους είναι σαφή και καθορισμένα από τον νόμο τα ποσοστά της εγκληματικότητας είναι μηδαμινά.
Ακριβώς λοιπόν επειδή η αστυνομία δεν δύναται να είναι παντού και να καλύπτει τα πάντα, θα πρέπει ο πολίτης ειδικά στον πρώτο κρίσιμο χρόνο εκδήλωσης μίας εγκληματικής ή τρομοκρατικής επίθεσης να αποτελέσει τα μάτια και τα αυτιά των Αρχών ώστε σε δεύτερο χρόνο να παράσχει την αρωγή και την πληροφόρηση στην αστυνομία εις τρόπον ώστε αυτή να φέρει αποτελεσματικά εις πέρας το έργο της.
Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει ο πολίτης να μην γίνει θύμα ή να μην τραπεί σε άτακτη φυγή, όπως είδαμε να συμβαίνει κατά τις τελευταίες τρομοκρατικές επιθέσεις σε χώρες της Ευρώπης. Θα πρέπει να έχει το ψυχολογικό πλεονέκτημα έναντι του εγκληματία ή τρομοκράτη και να γνωρίζει ότι μένοντας όρθιοςθα μπορεί να αποτρέψει ή να αποκρούσει την οποιαδήποτε σε βάρος του επίθεση.
Οι εγκληματίες ειδικά αυτοί του κοινού ποινικού δικαίου κατά τον σχεδιασμό των έκνομων πράξεων προφανώς γνωρίζουν πολύ καλά την διάκριση που κάνουμε μεταξύ μαλακών (δηλ. ευπαθών) και σκληρών στόχων. Είναι αυτονόητο ότι αν έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο ή περισσοτέρων στόχων θα επιλέξουν αυτόν εις τον οποίον θα συναντήσουν ελάχιστη ή καθόλου αντίσταση. Στην περίπτωση αυτή, όπως αντιλαμβάνεσθε, κανένα όπλο δεν χρειάζεται να βγει από καμία θήκη. Η οπλοκατοχή δρα από μόνη της αποτρεπτικά.
Περαιτέρω, ο νομοταγής πολίτης που είναι σε θέση να υπερασπιστεί την οικογένειά του, την περιουσία του, την αξιοπρέπειά του μέσα σε σαφή από τον νόμο καθορισμένα πλαίσια, αποκτά αντίληψη ασφαλείας και είναι ο πολίτης αυτός που σέβεται και εκτιμά το έργο του αστυνομικού.
Είναι ο πολίτης αυτός που στον αστυνομικό βλέπει τον σύμμαχό του, τον αδελφό του, τον φίλο του, τον συμμαθητή του, τον γείτονά του. Είναι ο πολίτης που μεθαύριο θα είναι σε θέση να προσφέρει έργο τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο σε περίπτωση που κάτι τέτοιο απαιτηθεί.

4ον) Ο περιορισμός της νόμιμης οπλοκατοχής και οπλοφορίας δεν συμβάλλει καθόλου στην μείωση της εγκληματικότητος.
Αυτό είναι κάτι το αυταπόδεικτο διότι ο εγκληματίας όταν πάρει την σχετική απόφαση θα εγκληματήσει όπως και να έχει. Σαφώς και δεν πρόκειται να αιτηθεί ποτέ άδεια οπλοφορίας, σαφώς και δεν θα χρησιμοποιήσει κατά την πράξη του νομίμως κατεχόμενο άρα καταγεγραμμένο από τις Αρχές όπλο αφού θα ήταν σαν να φωτογραφίζει τον εαυτό του...

Κανέναν εγκληματία ή τρομοκράτη ΔΕΝ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ. Κανείς εγκληματίαςπριν την πράξη του δεν πρόκειται να ασχοληθεί με την μελέτη της ισχύουσας νομοθεσίας ή να τροποποιήσει τον τρόπο δράσης του (MODUS OPERANDI) με γνώμονα το ύψος της ποινής που θα του επιβληθεί σε περίπτωση συλλήψεως. Πιστεύει ότι δεν θα συλληφθεί ποτέ διότι αν πίστευε το αντίθετο δεν θα προέβαινε στην έκνομη ενέργεια. Ή - ακόμα χειρότερα - εάν τα κίνητρα πχ ενός τρομοκράτη είναι θρησκευτικά δεν θα τον απασχολήσει ούτε για 1 δευτερόλεπτο το ενδεχόμενο σύλληψης και τιμωρίας. Ούτε βέβαια ο επίδοξος δράστης μίας πχ ένοπλης ληστείας ή απαγωγής - δηλ. πράξεων που διώκονται σε βαθμό κακουργήματος και τιμωρούνται με πολυετή κάθειρξη - είναι δυνατόν να συγκινηθεί από την μικρή ή μεγάλη ποινή φυλάκισης που παράλληλα θα του επιβληθεί για το πλημμέλημα της παράνομης οπλοκατοχής.
Επομένως δρακόντεια μέτρα κατά της νόμιμης οπλοκατοχής και οπλοφορίας έχουν σαν τελικό αποτέλεσμα μόνο τον αφοπλισμό των νομιμοφρόνων πολιτών.
Διότι αυτούς αφορούν. Διότι ο νομιμόφρων πάντα θα υπακούει στον νόμο και θα δρα εντός των πλαισίων αυτού.
Μήπως όμως αυτά τα μέτρα οδηγούν τελικά στην θυματοποίηση του πλέον υγιούς κομματιού της κοινωνίας μας;
Στο σημείο αυτό εξετάζοντας στατιστικά στοιχεία που αφορούν τις ΗΠΑ, μίας χώρας 400 και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων η οποία μας δίνει το μεγαλύτερο δυνατό στατιστικό δείγμα, μπορούμε να κάνουμε μερικές χρήσιμες διαπιστώσεις.
Στις πολιτείες της Νέας Υόρκης, της Καλιφόρνια και ορισμένες άλλες, όπου οι πολιτειακοί νόμοι ουσιαστικά απαγορεύουν την έκδοση και διατήρηση άδειας οπλοφορίας από τον γενικό πληθυσμό τα ποσοστά βαριάς εγκληματικότητος βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα.
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να σας αναφέρω ότι η νομοθεσία περί όπλων της πολιτείας της Νέας Υόρκης ελάχιστες διαφορές έχει από την δική μας (Ν. 2168/1993 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3944/2011).
Αντιθέτως σε πολιτείες όπως η UTAH, η ARIZONA, η NEVADA, η INDIANA, η FLORIDA και σε όλα ταλεγόμενα OPEN CARRY STATES δηλ. στις πολιτείες όπου επιτρέπεται η φανερή οπλοφορία των πολιτών και πρακτικά ο κάθε πολίτης που δεν έχει απασχολήσει ποτέ τις Αρχές μπορεί να κατέχει οποιοδήποτε αριθμό και τύπο όπλου επιθυμεί η εγκληματικότητα είναι σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά.
Για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω φαίνεται ότι οι επίδοξοι δράστες σοβαρών εγκληματικών πράξεων προτιμούν μόνο πολιτείες στις οποίες γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα θύματά τους δεν θα είναι σε θέση να προβάλλουν καμία αντίσταση ή θα τραπούν σε φυγή αμέσως ώστε, μέχρι να προσεγγίσει στον τόπο του συμβάντος η δημόσια δύναμη, να μπορούν να δράσουν ανενόχλητοι.
Τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία είναι αναρτημένα στην επίσημη σελίδα του FBI και προσβάσιμα για ανάλυση και αξιολόγηση σε οποιοδήποτε χρήστη του διαδικτύου.
Θα ήθελα να προσθέσω στο σημείο αυτό ότι από τον καιρό που ο πρόεδρος Clinton άρχισε να εφαρμόζει ένα - ένα τα οπλοφοβικά του μέτρα (με πρώτο μέτρο την απαγόρευση οπλοφορίας στα σχολεία από σχολικούς φύλακες, καθηγητές, υπαλλήλους και όχι φυσικά από ανήλικους μαθητές οι οποίοι ούτως ή άλλως σε κάθε πολιτισμένη χώρα του κόσμου απαγορεύεται να οπλοφορούν) τότε ακριβώς ξεκίνησαν τα γνωστά περιστατικά active shooters.
Οι κατά κανόνα ψυχικά ανισόρροποι εισβολείς δεν πτοήθηκαν καθόλου ούτε έλαβαν καθόλου υπ όψιν τους την ταμπέλα που ανέγραφε:

"ΠΡΟΣΟΧΗ ! ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ"...

Είναι σαν να περιμένουμε ότι οι τυφώνες που χτύπησαν την Αμερική το τελευταίο 15νθήμερο θα άλλαζαν δρόμο αν είχαμε αναρτήσει μία μεγάλη ταμπέλα στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ η οποία θα έγραφε:

"ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΥΦΩΝΕΣ ΕΔΩ"

Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα...

Αλλά και στην Ευρώπη:
Η εγκληματικότητα στην πλήρως αφοπλισμένη από τον Blair Μεγάλη Βρετανία, λόγω περιστατικού active shooter, έχει ανέλθει σε δυσθεώρητα επίπεδα. Δεν είναι τυχαίος ο πρόσφατος χαρακτηρισμός της πρωτεύουσας της χώρας, του Λονδίνου ως πρωτεύουσας των μαχαιριών...

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν μπορούμε να καταλήξουμε σε μερικά απλά συμπεράσματα:

1. Οι παράνομοι δεν θα σταματήσουν ΠΟΤΕ να παρανομούν επειδή η νομοθεσία είναι ή έγινε πιο αυστηρή. Η αυστηρή νομοθεσία έχει σκοπό να αποτρέψει τον "οριακώς" παρανομούντα αυτόν δηλ. που οι ηθικές του άμυνες δεν έχουν καταπέσει πλήρως. Και εκεί η νομοθεσία τα καταφέρνει άριστα με την απειλή της τιμωρίας.
Ο σκληρός εγκληματίας όμως (αυτός που είναι αποφασισμένος να επιβάλλει την θέλησή του με την βίαή να αφαιρέσει ανθρώπινη ζωή) που αυτός είναι και το πραγματικό μας πρόβλημα ΔΕΝ ΠΤΟΕΙΤΑΙ παρά μόνο ίσως από τον φόβο της ΒΙΑΙΗΣ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ.
Η αντίσταση που εκτιμά ότι θα συναντήσει από τον στόχο – θύμα του είναι αυτή που θα τον κάνει να σκεφτεί διπλά αν τελικά θαεκτελέσει την έκνομη ενέργεια που προσχεδιάζει.

Μια παλιά αγγλική παροιμία λέει «If you look like food you will be eaten». Δηλ. όποιος μοιάζει με τροφή κάποια στιγμή θα φαγωθεί.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν οι πειρατείες κατά εμπορικών πλοίων στον κόλπο του Άντεν από αδίστακτους και αιμοσταγείς Σομαλούς πειρατές. Οι πειρατείες αυτές είχαν εξελιχθεί σε πραγματική μάστιγα τα τελευταία έτη. Είχαν θέσει σε κίνδυνο την ναυτιλιακή σύνδεση μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Είχαν παρεμποδίσει το παγκόσμιο εμπόριο με σοβαρές οικονομικές συνέπειες και κυρίως με ανυπολόγιστο κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Από την στιγμή όμως που επετράπη από τον Διεθνή Οργανισμό Ναυτιλίας (ΙΜΟ / IMDF) του ΟΗΕ η επιβίβαση ενόπλων φρουρών στα εμπορικά πλοία και η χρήση υπό όρους της αποκαλούμενης deadly force δεν έχει υπάρξει ούτε ένα περιστατικό πειρατείας και ομηρείας σε φρουρούμενο από ενόπλους πλοίο.
Αντίθετα, αν οι πειρατές δουν το πλήρωμα να κρύβεται ή να ετοιμάζει μάνικες για να τους αντιμετωπίσει με νερό υπό πίεση, ενέργειες που υποδηλώνουν την απουσία ενόπλων φρουρών, σε ποσοστό 95% θα επιτεθούν στο πλοίο με φρικτά αποτελέσματα για τους επιβαίνοντες. (πηγή IMO / IMDF).

2. Η οπλοκατοχή και η οπλοφορία είναι πράξεις υψηλής ευθύνης. Απαιτείται συνεχής εκπαίδευση, συνεχής ενημέρωση και ορθή σκέψη.
Μία ευνομούμενη πολιτεία, σέβεται τον πολίτη που την χρηματοδοτεί για να λειτουργεί υπέρ του και οφείλει να θεσπίζει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο το οποίο θα δίνει στον πολίτη την δυνατότητα να προασπίζει την ζωή του, την αξιοπρέπειά του, την οικογένειά του αλλά και την περιουσία του.
Αυτό επιτυγχάνεται κατ' αρχάς με την απενοχοποίηση του "όπλου" σαν αντικειμένου, με την εκπαίδευση του πολίτη σε βασικές αρχές και κανόνες ασφαλείας και με την θεσμοθέτηση νόμων και διατάξεων που θα είναι υπέρ του αμυνόμενου και όχι υπέρ του επιτιθέμενου.
Είμαι σίγουρος πως στις παραπάνω θέσεις η πρώτη αντίδρασή σας θα είναι ένα τεράστιο "ναι μεν αλλά" όπου το "αλλά" θα ακολουθείται από σκέψεις όπως "δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι για κάτι τέτοιο", "εδώ γίνονται επεισόδια για μία θέση στάθμευσης, σκέψου αν έχουν όλοι όπλα τι θα γίνει" κλπ.
Δεν είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο;
Γιατί;
Πότε ήμασταν έτοιμοι για οτιδήποτε;
Είμαστε έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να υιοθετήσουμε οποιαδήποτε ξενόφερτη τάση, αλλά δεν είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε την θεώρησή μας προς κάτι που αποδεδειγμένα βοηθά στην πιο εύρυθμη και ασφαλή λειτουργία της κοινωνίας μας;
Φυσικά όποιος δεν μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό του και να διαχειριστεί την συμπεριφορά του να μην έχει κανένα όπλο.
Αν όμως γενικώς και αορίστως καταστήσουμε τα όπλα παράνομα, τότε ΜΟΝΟΝ οι παράνομοι θα τα κατέχουν.
Μοντέλα όπως της Αμερικής στο οποίο αναφέρθηκα προηγουμένως, αλλά και χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως όπως θα αναφερθώ επιγραμματικά παρακάτω πχ της Αυστρίας, της Ιταλίας, της Πολωνίας, της Τσεχίας κλπ δουλεύουν ικανοποιητικά έως άριστα.
Ας δούμε για παράδειγμα την Τσεχία. Μετά από τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν την Ευρώπη και μετά από επίμονες προσπάθειες τόσο των τοπικών φορέων όσο και των φίλοπλων οργανισμών όπως η FirearmsUnited, ο εκεί πολιτικός κόσμος ενημερώθηκε και σκεπτόμενος κατά βάση ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ αποφάσισε πως οφείλει να αποτελεί δικαίωμα του πολίτη η προάσπιση της ζωής και της οικογενείας του. Έτσι θέσπισε ένα πρωτοποριακό για χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως νομικό πλαίσιο περί πολιτικής οπλοφορίας και οπλοκατοχής με απλή διαδικασία απόκτησης αδείας ανάλογη με την δική μας διαδικασία περί απόκτησης λειοκάνου κυνηγετικού όπλου. Οι μοναδικές προϋποθέσεις απόκτησης όπλου χειρός στην Τσεχία για ατομική ασφάλεια είναι ο υποψήφιος πολίτης να μην έχει απασχολήσει τις Αρχές για οποιοδήποτε αδίκημα, να είναι ψυχικά υγιής και αποδεδειγμένα να γνωρίζει την νόμιμη και ασφαλή χρήση του όπλου του μετά από επιτυχή παρακολούθηση σεμιναρίων και εξετάσεων που διεξάγονται ειδικά για τον σκοπό αυτό.
Η Τσεχία είναι η δεύτερη Ευρωπαϊκή χώρα μετά την Αυστρία που θεσπίζει κάτι τέτοιο.
Η Ουγγαρία βαδίζει στα ίδια χνάρια και άπειρες φωνές σε Γαλλία και Βρετανία ζητούν το ίδιο.
Στην χώρα μας χρειάζεται εκ βάθρων αλλαγή, απλοποίηση, επικαιροποίηση και κυρίως εκλογίκευση του ισχύοντος νομικού πλαισίου. Και αυτό φυσικά αφορά και τον νόμο περί οπλοφορίας και οπλοχρησίας αστυνομικών δηλ. τον γνωστό Ν. 3169/2003.

• Οι σύγχρονες δυτικές κοινωνίες ΒΑΛΛΟΝΤΑΙ πανταχόθεν σήμερα.
• Οι αλλαγές στις ζωές μας είναι ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ.
• Το πατερναλιστικό μοντέλο Κράτους έχει αποτύχει.

Η σύγχρονη εγκληματικότητα είναι ασύμμετρη, απρόβλεπτη, φονταμενταλιστική χωρίς τοπικούς περιορισμούς. Η ταχύτατη ροή πληροφοριών επιτρέπει σε κάθε είδους ακραίο στοιχείο να οργανωθεί, να σχεδιάσει και να δράσει με δραματικά αποτελέσματα για τους ανυπεράσπιστους πολίτες.
Σε κράτη προηγμένα όπως οι ΗΠΑ, η Αυστρία, η Νορβηγία, η Ελβετία, η Γερμανίατο λεγόμενο Sheepdog Concept λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο θεσμός του «πολίτη φύλακα» δεν απέχει πολύ από τις κλασσικές αξίες που κράτησαν όρθιες τις δυτικές κοινωνίες και τον πολιτισμό μας από την Αρχαία Αθήνα και το Βυζάντιο έως σήμερα.
Ο οπλισμένος, εκπαιδευμένος και υποψιασμένοςπολίτης είναι ASSET, δηλ. επιχειρησιακό προσόν για την σύγχρονη αστυνομία. Σε κράτη όπως το Ισραήλ που ζει από ιδρύσεώς του υπό την Δαμόκλειο Σπάθη της τρομοκρατίας και των ασύμμετρων απειλών, άπαντες οι πολίτες είναι ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΙ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΙ και προετοιμασμένοι υλικά και κυρίως ψυχολογικά ώστε να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά κάθε εξωτερικό και εσωτερικό κίνδυνο.
Στην γειτονική μας Κύπρο κάθε Κύπριος πολίτης ο οποίος έχει υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία κατέχει νομίμως και σχεδόν υποχρεωτικά πολεμικό όπλο στην οικία του.
Ομοίως και οι χιλιάδες ακρίτες μας, υπεύθυνοι πολίτες, που στελεχώνουν τα κατά τόπους Τάγματα Εθνοφυλακής του Ελληνικού Στρατού στα βόρεια σύνορά μας και στα νησιά. Οι οποίοι από ιδρύσεως του θεσμού, δηλ. εδώ και 36 χρόνια, ουδέποτε χρησιμοποίησαν τα αυτόματα πολεμικά τυφέκια και τα πυρομαχικά που τους έχει χορηγήσει η Πολιτεία για έκνομες ενέργειες ή για την ένοπλη διεκδίκηση θέσης στάθμευσης...

Πρέπει να καταλάβουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ πως το κλειδί για μία σύγχρονη &ασφαλή κοινωνία δεν είναι ο φόβος, η κατασκευή ενόχων και η απαγόρευση. Είναι η παιδεία, η εκπαίδευση και η συνεργασία.
Εμείς ως σύγχρονοι Έλληνες μπορούμε είτε να παραμείνουμε σε ξεπερασμένες και εκτός εποχής αντιλήψεις, προκαταλήψεις και ιδεασμούς είτε να αξιολογήσουμε την άποψη του επί 15 χρόνια (από 2000 έως 2014) ΓΓ της INTERPOL Ronald Nobleο οποίος δηλώνει : "Ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουμε τρομοκρατικά χτυπήματα είναι να έχουμε εκπαιδευμένους και ένοπλους πολίτες".

Κλείνοντας θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα : Τι θα είχε συμβεί άραγε αν κατά τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις που έγιναν στην καρδιά της Ευρώπης ορισμένοι πολίτες αντί για κάμερες κινητών είχαν χρησιμοποιήσει τα όπλα τους;

Πριν μου απαντήσετε "μακελειό" να σας πω ότι“μακελειό” έγινε ούτως ή άλλως...

Όλα τα παραπάνω αποτελούν σκέψεις και προβληματισμούς για την σύγχρονη αντίληψη περί νόμιμης οπλοφορίας και οπλοκατοχής.
Βασίζονται στο αξίωμα ότι η νομιμότητα τελικά δημιουργεί ανασχετικούς φραγμούς στην ανάπτυξη εγκληματικότητας και στο γεγονός ότι ούτως ή άλλως υπάρχει απεριόριστη και σχετικά εύκολη πρόσβαση ακόμα και στον κοινό ποινικό εγκληματία στην απόκτηση ενός παράνομου όπλου.
Ωστόσο, κατανοούμε ότι αντίστοιχοι προβληματισμοί μπορούν να αναπτυχθούν και σε άλλους κοινωνικούς τομείς όπου η απαγόρευση και οι προκαταλήψεις έχουν φέρει εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
Η αστυνομία σε κάθε περίπτωση είναι θεματοφύλακας της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας, η οποία αντικατοπτρίζει και την πολιτική κατεύθυνση του εκάστοτε νομοθέτη.
Σε καμία περίπτωση οι παρούσες σκέψεις δεν εκφράζουν ούτε άλλωστε θα μπορούσαν να εκφράσουν την επίσημη θέση τωνστελεχών της αστυνομίας. Το παρόν πόνημα είναι απλώς ένα όχημα για προβληματισμό και ενδεχομένως θα αποτελέσει το έναυσμα υγιούς και παραγωγικής συζήτησης επί ενός θέματος που κατά την κρίση μας θα είναι απόλυτα επίκαιρο στο μέλλον.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας".

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 01 Απριλίου 2017 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Την Δευτέρα 3 Απριλίου 2017 θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Οπλοκατοχή - Οπλοφορία - Οπλοχρησία και ένοπλες συμπλοκές με πυροβόλα όπλα - Μύθοι & Αλήθειες που Πρέπει Να Γνωρίζετε». Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών, στις 19:00 μ.μ.

Θέματα από το βιβλίο θα αναπτύξει ο συγγραφέας κ. Ε. Αθανασόπουλος (πρώην εκπαιδευτής ασφάλειας πυροβόλων όπλων του - National Rifle Association – N.R.A. και νυν εκπαιδευτής ΣΚ.Ο.Ε.).

Την εκδήλωση θα προλογίσει ο Ανδρέας Ζαπουνίδης (ΕΥΟΠΛΟ), ενώ τον συντονισμό της συζήτησης θα έχει ο Γιάννης Κουριαννίδης (Δεσμοί Ελλήνων). Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Δρ. Αθανάσιος Δρούγος, Διεθνολόγος και Στρατιωτικός Αναλυτής.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό.

Το βιβλίο "Οπλοκατοχή - οπλοφορία, οπλοχρησία και ένοπλες συμπλοκές με πυροβόλα όπλα" είναι το πρώτο στο είδος του στην Ελλάδα αφού δεν πρόκειται για ένα απλό βιβλίο -συλλογή από τις τελευταίες τεχνικές και δεξιότητες αλλά και μια γενικότερη ανασκόπηση της Ελληνικής πραγματικότητας σε ότι αφορά τα όπλα, την κατοχή και τη χρήση τους στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας. 

vivlioa

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 10 Φεβρουαρίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Οι Έλληνες Υπέρ Οπλοκατοχής και ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Δεσμοί Ελλήνων", οργανώνουν επιστημονική ημερίδα με θέμα "Οπλοκατοχή Μύθοι και Πραγματικότητα", την Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017 στις 11:00 π.μ. στην Θεσσαλονίκη (οδός Πασαλίδη 29, Κάτω Τούμπα - Περιοχή Αγ. Φαναρίου).

Βασικός σκοπός της ημερίδας είναι η παρουσίαση του βιβλίου "Οπλοκατοχή - οπλοφορία, οπλοχρησία και ένοπλες συμπλοκές με πυροβόλα όπλα", συγγραφέας του οποίου είναι ο Ευάγγελος Αθανασόπουλος, πρώην εκπαιδευτής ασφαλείας πυροβόλων όπλων του National Rifle Association - NRA.

Είναι το πρώτο στο είδος του στην Ελλάδα αφού δεν πρόκειται για ένα απλό βιβλίο -συλλογή από τις τελευταίες τεχνικές και δεξιότητες αλλά και μια γενικότερη ανασκόπηση της Ελληνικής πραγματικότητας σε ότι αφορά τα όπλα, την κατοχή και τη χρήση τους στα πλαίσια της νόμιμης άμυνας.

Δείτε το πρόγραμμα και τους ομιλητές: 

16651984 1397989546932673 2024021311 n

Στοιχεία επικοινωνίας συγγραφέα: e-mailΑυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Facebook https://www.facebook.com/oploforia

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter