Write on Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ευτυχώς που έξω από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης δεν είχε στήσει μπλόκο η ... αντιτρομοκρατική εχτές αργά το απόγευμα όταν αναχωρούσαν από το υπουργείο ο πρώην υπουργός Νίκος Δένδιας και η πρώην Αναπληρωτής του Φώφη Γεννηματά.

Αιτία ήταν το γεγονός ότι μετέφεραν στα αυτοκίνητά τους ένα μικρό ... οπλοστάσιο!!! Αποενεργοποιημένα βεβαίως όπλα που τους πρόσφεραν ως αναμνηστικά δώρα οι Αρχηγοί των Κλάδων κατά την τελετή παραδόσεως των καθηκόντων τους στη νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, υπό τον Πάνο Καμμένο.

Ένα τυφέκιο των Ειδικών Δυνάμεων και των υπηρετούντων παλαιά στον Έβρο, τύπου FN-FAL πρόσφερε ο νέος ΥΕΘΑ Π.Καμμένος στον απερχόμενο, ο οποίος το είχε χρησιμοποιήσει όταν υπηρετούσε ως Δόκιμος Αξιωματικός στον Έβρο. Μία αραβίδα Thomson που είχαν οι υπαξιωματικοί και οι αξιωματικοί στον Ελληνικό Στρατό πρόσφερε ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Χρ.Μανωλάς, ενώ ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος πρόσφερε ένα ξίφος αξιωματικού, που ως έφεδρος Λοχαγός «θα έπρεπε να είχατε» όπως τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης πρόσφερε ένα ζεύγος ναυτικών κυαλιών ενώ ο Υπαρχηγός ΓΕΑ Υποπτέραρχος (Ι) Γιώργος Δριτσάκος την εικόνα των Αρχαγγέλων πάνω σε ένα ξυλόγλυπτο. Ο Αρχηγός ΓΕΣ πρόσφερε στην Φώφη Γεννηματά και ένα μικρού μεγέθους γαλλικό πιστόλι του 1919 (!) τύπου «Ρουμπί», που λόγω ακριβώς του μεγέθους του, αποκαλείτο «γυναικείο». Ανάλογα αναμνηστικά δώρα έλαβε και ο πρώην ΥΦΕΘΑ Γιάννης Λαμπρόπουλος, ενώ όλοι τους έλαβαν από τους Αρχηγούς και τους θυρεούς των Κλάδων.

Στρατιωτική παράδοση και στρατιωτικό πρωτόκολλο που τελικώς «κάτι» πολύ σπουδαίο αφήνει στις πολιτικές ηγεσίες που περνούν από το στρατόπεδο «Παπάγου».

Καθόλου άσχημα!

Λ.Σ.Μ. - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 15 Ιανουαρίου 2015 Κατηγορία ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ

Την υστάτη ώρα αποτράπηκε κλοπή τριών στρατιωτικών όπλων από μονάδα της Εθνικής Φρουράς στην επαρχία Πάφου. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φιλελεύθερου» χθες στο πλαίσιο των συχνών ελέγχων οπλισμού που διεξάγονται κατά απροσδιόριστα χρονικά διαστήματα, διαπιστώθηκε ότι τρία όπλα έλειπαν από τους οπλοβαστούς. Αμέσως ενημερώθηκε η διοίκηση της μονάδας ενώ ταυτόχρονα ενημερώθηκε η Διεύθυνση Πληροφοριών του ΓΕΕΦ και η Αστυνομία. Παράλληλα ξεκίνησαν έρευνες στο στρατόπεδο για εντοπισμό των απολεσθέντων όπλων. Μετά από περίπου μια ώρα τα τρία όπλα βρέθηκαν έξω από την περίφραξη του στρατοπέδου.

Οι έρευνες τόσο από τη Διοίκηση της μονάδας όσο και από μέλη της Διεύθυνσης Πληροφοριών συνεχίστηκαν και ακολούθως προέκυψαν στοιχεία εναντίον τριών εθνοφρουρών που υπηρετούν στη μονάδα. Και οι τρεις στρατιώτες συνελήφθησαν από την Αστυνομία. Πλέον οι ανακρίσεις θα καταδείξουν κατά πόσο οι τρεις στρατιώτες έβαλαν τα όπλα έξω από το στρατόπεδο με σκοπό να τα πιάσουν κάποιοι άλλοι, ή εάν σκόπευαν οι ίδιοι να τα πιάσουν και να τα παραδώσουν αλλού όταν θα ήταν εξοδούχοι. Πάντως, τόσο στο ΓΕΕΦ όσο και στο Υπουργείο Άμυνας εκφράζεται ικανοποίηση για το γεγονός ότι απέδωσαν έγκαιρα αποτέλεσμα οι έλεγχοι του οπλισμού που διεξάγονται στα στρατόπεδα. - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 27 Ιουνίου 2014 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
Του Δρος Άριστου Αριστοτέλους *

Το θέμα της φύλαξης ή όχι του ατομικού οπλισμού των εφέδρων στα σπίτια τους, που προκύπτει κάθε φορά που συμβαίνει ένα φονικό περιστατικό με G3, δεν είναι ένα απλό φιλοσοφικό ερώτημα. Είναι ένα ζήτημα που παραπέμπει σε αντιλήψεις περί τουρκικής απειλής, στο δόγμα και οργάνωση της Εθνικής Φρουράς (Ε.Φ.) και σε προβληματισμούς γύρω από τους τρόπους αντιμετώπισης του.

Από το 1974 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000, ήταν ισχυρή η πεποίθηση ότι στόχος της Τουρκίας είναι η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου μέσω μιας ξαφνικής και σύντομης σε διάρκεια επιχείρησης. Υπό τις συνθήκες και δεδομένης της απουσίας άμυνας σε βάθος, κυρίαρχη θέση στο στρατιωτικό δόγμα της Εθνικής Φρουράς ήταν η όσο το δυνατό άμεση αντίδραση και η μεγαλύτερη καθυστέρηση της τουρκικής προέλασης, μέσω οργανωμένων γραμμών άμυνας, για να δοθεί χρόνος σε τρίτους να παρέμβουν.

Ως γνωστό οι έφεδροι αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» της άμυνας της Κύπρου. Η φύλαξη του ατομικού οπλισμού στα σπίτια τους (γύρω στις 30.000), που ξεκίνησε από την Εθνοφυλακή το 1991, πιστεύεται ότι συνέβαλλε στην ταχύτερη ανάληψη δράσης από την εφεδρεία και στην άμεση προβολή αντίστασης σε εξελισσόμενη τουρκική προέλαση.

Η λογική της καθυστέρησης ισχύει και σήμερα στο ενδεχόμενο τουρκικής προέλασης αλλά αυτό θεωρείται πλέον κάπως ακραίο σενάριο, όχι βέβαια και απίθανο. Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 απομάκρυνε περαιτέρω το ενδεχόμενο ανάληψης τουρκικής επίθεσης για κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Η επίδειξη εκβιαστικής συμπεριφοράς, η χρησιμοποίηση της πολιτικής της κανονιοφόρου, η δημιουργία μεμονωμένων επεισοδίων από την τουρκική πλευρά ιεραρχούνται ψηλότερα ως πιθανές απειλές παρά η εφ' όλης της ύλης σύρραξη. Εάν δεν υπήρχε αυτή η εκτίμηση ανάμεσα τουλάχιστο στις δύο τελευταίες κυβερνήσεις ούτε καν θα συζητούσαν μείωση της στρατιωτικής θητείας, με τη σύμφωνη γνώμης της στρατιωτικής ηγεσίας.

Με τα σημερινά δεδομένα απειλής, δεν θα επηρεαζόταν η αποτελεσματικότητα της εφεδρείας αν οι έφεδροι αντί να φέρουν μαζί τους από το σπίτι τα ατομικά τους όπλα, παραλάμβαναν αυτά από τα στρατόπεδά τους σε περίπτωση που ξεδιπλωνόταν σοβαρή στρατιωτική κρίση η οποία θα έφερνε πιο κοντά το ενδεχόμενο τουρκικής προέλασης. Φτάνει να είναι καλά εκπαιδευμένοι από πριν και να υπάρχει ένα οργανωμένο σύστημα να τους υποδεχτεί. Εξάλλου σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα υπάρξουν αρκετές πολιτικές, διπλωματικές και στρατιωτικές κινήσεις και επαρκής προειδοποιητικός χρόνος για κινητοποίηση των εφέδρων ώστε να βρίσκονται έγκαιρα στις θέσεις τους. Στο Ισραήλ, που τελεί υπό συνεχή απειλή πολέμου και επίσης στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εφεδρεία , απαγορεύεται αυστηρώς δια νόμου η φύλαξη οπλισμού από τους εφέδρους στο σπίτι, εκτός από ορισμένες περιπτώσεις κατοίκων που βρίσκονται σε πολύ υψηλού κινδύνου περιοχές.

Συνεπώς, με τα σημερινά δεδομένα ο τερματισμός του θεσμού της φύλαξης του ατομικού όπλου των εφέδρων στο σπίτι δεν θα μείωνε την αποτελεσματικότητα και μαχητική ικανότητα της εφεδρείας. Φτάνει να είναι καλά εκπαιδευμένοι, να έχουν ικανοποιητικό χρόνο να παρουσιαστούν για να παραλάβουν τον οπλισμό τους και να πάρουν έγκαιρα τις θέσεις τους. Το πρόβλημα που θα προέκυπτε έχει περισσότερο να κάνει με τις εντυπώσεις που θα δημιουργούσε μια απόφαση για τερματισμό του θεσμού, γιατί θα εξέπεμπε το μήνυμα ότι αφοπλίζεται η Ε.Φ. και εμπεδώνεται ο εφησυχασμό, ενώ συνεχίζει αμείωτη η κατοχή και η ισχυρή τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νησί. Ωστόσο, για τη μείωση του ενδεχομένου χρησιμοποίησης φυλασσόμενου στο σπίτι οπλισμού για εγκληματικούς σκοπούς, που απασχολεί την κοινή γνώμη και τους αρμοδίους, θα μπορούσε τουλάχιστο να αποκλεισθεί η φύλαξη πυρομαχικών στο σπίτι ή ακόμη και να περιοριζόταν ταυτόχρονα η κατοχή ατομικών όπλων σε συγκεκριμένα τμήματα «άμεσης δράσης» της εφεδρείας.

*Τέως Βουλευτής,
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Στρατηγικής

ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

http://strategy-cy.com 

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 03 Ιουνίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Τα εκατοντάδες τσέχικα όπλα που αγόρασε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος με συνοπτικές διαδικασίες λίγες μέρες πριν από το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974 και τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ «ξεφορτώνεται» η αστυνομία, κατόπιν πρόσφατης απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου.

Ο συγκεκριμένος οπλισμός των 1.000 καινούργιων (ηλικίας 40 ετών!) αυτομάτων τσέχικων όπλων Μ58 μαζί με αρκετά άλλα μεταχειρισμένα όπλα, όπως πολυβόλα τύπου Bren 303 και πιστόλια Bernadelli 6.35, CZ DVO «Ζ» 6.35, P7 HK και CZ Mod 70 7,65 , σύμφωνα με επιστολή του υπαρχηγού της αστυνομίας Α. Κυριάκου προς το υπ. Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, ημ. 9 Απριλίου 2014, «δεν εξυπηρετεί πλέον τις ανάγκες της Δύναμης».

Πρόκειται συνολικά για 3.782 αυτόματα όπλα, περίστροφα, πολυβόλα κ.λπ. μαζί με τα παρελκόμενα, τα ανταλλακτικά και τα συναφή εξαρτήματά τους καθώς επίσης και σημαντικό αριθμό πυρομαχικών τα οποία φυλάσσονταν στις αποθήκες της αστυνομίας χωρίς να χρησιμοποιούνται από τα μέλη της.

Τα 1.000 τσέχικα Μ58

Σε αυτόν λοιπόν τον οπλισμό βρίσκονται και τα εκατοντάδες αυτόματα τσέχικα Μ58 που παρήγγειλε κάποτε ο Μακάριος για να εξοπλίσει τις δυνάμεις που τον υποστήριζαν στην έκρυθμη περίοδο 1972-1974.

Συγκεκριμένα τα 1.000 καινούργια, όπως σημειώνεται και στον σχετικό κατάλογο που ετοίμασε η αστυνομία, αυτόματα τσέχικα Μ58 αγοράσθηκαν αρχές Ιουλίου του 1974, όταν κλιμακώθηκε η κρίση στις σχέσεις Αθηνών - Λευκωσίας. Ο Μακάριος έστειλε μερικές εβδομάδες πριν από το πραξικόπημα στην Τσεχοσλοβακία σε ειδική αποστολή τον στενό του συνεργάτη, διευθυντή της ΚΥΠ Γεώργιο Τομπάζο, ο οποίος εξασφάλισε την ποσότητα 1.000 τσεχικών αυτόματων όπλων με τα πυρομαχικά τους, για να εξοπλίσει τις δυνάμεις που είχαν οργανωθεί για την αντίσταση κατά του πραξικοπήματος.

Τα όπλα παραδόθηκαν αμέσως. Σύμφωνα με τον συγγραφέα-ερευνητή Μακάριο Δρουσιώτη, σε μία από τις εκδόσεις «Χρονικό» που ετοίμασε, έγραψε και τα ακόλουθα: «Στις 9 Ιουλίου 1974, έξι μέρες πριν από το πραξικόπημα, προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Λευκωσίας ένα εμπορικό αεροσκάφος των τσεχικών αερογραμμών με το πολεμικό υλικό. Το φορτίο παραλήφθηκε με άκρα μυστικότητα, αλλά αντί να μοιραστεί στις ομάδες πολιτών που είχαν συγκροτηθεί με βάση το σχέδιο ΑΣΠΙΣ, μεταφέρθηκε και αποθηκεύτηκε στο υπόγειο του αρχιεπισκοπικού μεγάρου. Εκεί τα εντόπισαν και τα οικειοποιήθηκαν οι πραξικοπηματίες όταν κατέλαβαν το κτίριο».

Ο ίδιος ο κ. Δρουσιώτης εξηγεί και το γιατί «ο Μακάριος αποθήκευσε τα όπλα και δεν έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο ΑΣΠΙΣ». «Η απάντηση είναι πολύ απλή. Ο Μακάριος δεν περίμενε εκείνο το μοιραίο πρωί πραξικόπημα, όχι διότι πίστωνε τους χουντικούς αξιωματικούς με περισσότερο πατριωτισμό, αλλά επειδή η χούντα τού έδεσε τα μάτια...».

Για την ιστορία, τα συγκεκριμένα όπλα μετακινήθηκαν από τις αποθήκες της Αρχιεπισκοπής στις αποθήκες της αστυνομίας όταν αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία και έκτοτε παρέμειναν εκεί.

Και 3 εκατ. φυσίγγια

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι μαζί τα αυτόματα αγοράσθηκαν και φυσιγγιοθήκες, λόγχες, αορτήρες κ.λπ., καθώς και 3 εκατ. φυσίγγια για τον συγκεκριμένο τύπο όπλων 7.62Χ39. Η αξία των συγκεκριμένων φυσιγγίων, σύμφωνα με τον κατάλογο που ετοίμασε η αστυνομία, ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ και συνιστά τα 2/3 της συνολικής αξίας του όλου οπλισμού και των πυρομαχικών. Για τα άλλα 905 αυτόματα Μ58 της ίδιας κατασκευής και προέλευσης δεν υπάρχουν στοιχεία για το πώς βρέθηκαν στις αποθήκες της αστυνομίας. Πάντως δεν αποτελούν μέρος της πρώτης παρτίδας οπλισμού που έφερε από την Τσεχοσλοβακία το 1972 ο Μακάριος, αφού η συγκεκριμένη ποσότητα περιήλθε στα χέρια των ΗΕ και καταστράφηκε ολοσχερώς.

Στην πρόσφατη επιστολή του υπαρχηγού της αστυνομίας Α. Κυριάκου γίνεται αναφορά σε μια κυπριακή εταιρεία η οποία επέδειξε ενδιαφέρον να αγοράσει «για σκοπούς εξαγωγής» όσα παλιά όπλα και πυρομαχικά διαθέτει η κυπριακή αστυνομία. Ο υπαρχηγός διατυπώνει την άποψη όπως ο παλαιός οπλισμός πωληθεί σε δημόσιο πλειστηριασμό. Το Υπουργικό Συμβούλιο σε συνεδρίασή του στις αρχές Μαΐου υιοθέτησε την εισήγηση και θα προκηρυχθεί ανοικτός διαγωνισμός. 

Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ»

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 26 Απριλίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με μια σκληρή ανακοίνωση που συντάχτηκε από ομάδα πρωτοβουλίας ιστορικών και υπογράφεται, μεταξύ άλλων, από τον Αρχιεπίσκοπο, αρχιερείς της Εκκλησίας της Κρήτης και Κρήτες δίνεται απάντηση στις δηλώσεις του Θεόδωρου Πάγκαλου για το ζήτημα της οπλοκατοχής στην Κρήτη.

Σημειώνεται ότι ο πρώην υπουργός, με αφορμή το τραγικό περιστατικό το Πάσχα, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι είναι απαράδεκτο το φαινόμενο που συμβαίνει στην Κρήτη και ότι "πρέπει να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο ανακατάληψης της νήσου και αφοπλισμού όλων των Κρητικών". "Και μην μας πουν οι Κρητικοί ότι τα όπλα τα έχουν από παλιά, για την περίπτωση που γινόταν κάτι. Διότι θα τους ρωτήσουμε γιατί δεν ξεσηκώθηκαν το 1821 όπως η άλλη Ελλάδα;" συμπλήρωσε.

Ακολουθεί η απάντηση στον κ. Πάγκαλο:
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΗΜΙΜΑΘΗ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
Προβληματιστήκαμε πολύ αν θα έπρεπε να απαντήσουμε σε δηλώσεις ενός ανιστόρητου πρώην υπουργού των κυβερνήσεων που οδήγησαν την Ελλάδα στο χάος της οικονομικής χρεωκοπίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Ίσως θα έπρεπε να τον αφήσουμε μόνο στον κατήφορο της αμετροέπειας και τη μακαριότητα της προκλητικής άγνοιας(;) της ιστορίας, της παλαιότερης και της σύγχρονης. Θεωρήσαμε, όμως, ότι δεν έχουμε δικαίωμα να σιωπούμε όταν βιάζεται με τον πιο βάναυσο τρόπο η ιστορική αλήθεια και όταν προσβάλλεται με προκλητικότητα η μνήμη των προγόνων μας.
Με αφορμή ένα θλιβερό περιστατικό, το θάνατο ενός ανθρώπου από πυροβολισμούς, ο λαλίστατος πρώην Υπουργός τόλμησε να αμφισβητήσει ακόμη και τη συμμετοχή των Κρητικών στην επανάσταση του 1821. (Προς άρσιν κάθε πιθανής παρεξηγήσεως δηλώνουμε απερίφραστα ότι φαινόμενα όπως η οπλοφορία και η οπλοχρησία είναι καταδικαστέα απ' όλους όσοι δίνουμε πραγματικό αγώνα για την εξάλειψή τους).
Αφού ήθελε να σχολιάσει ο τιμητής των πάντων πρώην υπουργός το απαράδεκτο φαινόμενο της οπλοφορίας και της οπλοχρησίας, ας περιοριζόταν σε αυτό και ας μην προσπαθούσε να βεβηλώσει την ιστορία ενός τόπου που οι άνθρωποί του αγωνίστηκαν σε όλα τα πεδία των εθνικών και δημοκρατικών αγώνων για να μπορεί σήμερα ο κάθε κύριος Πάγκαλος να περιφέρεται στα τηλεοπτικά κανάλια λησμονώντας τη δική του ιστορία, την οποία κάποιος επιτέλους θα πρέπει να του υπενθυμίσει.
Η ιστορία, κύριε Πάγκαλε, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να γίνεται αντικείμενο επιπόλαιων σχολιασμών από αμαθείς· για να γίνεται αντικείμενο προκλητικών δηλώσεων από ανθρώπους που, όπως φαίνεται, αποσκοπούν στο να διατηρηθούν σε μιαν εφήμερη όσο και αυτάρεσκη δημοσιότητα. Την τελική κρίση για όλους και για όλα (και για σας, βέβαια, όπως και για τον τρόπο με τον οποίο χειριστήκατε τα εθνικά μας θέματα) θα την κάμει η ιστορία. Αυτή που έχει καταγράψει στις δέλτους της ότι όχι μόνον συμμετείχαν οι Κρητικοί στην επανάσταση του 1821, αλλά και υπέστησαν τα φοβερότερα δεινά και πλήρωσαν -ίσως πιο ακριβά απ' όλους- τη δίψα τους για λευτεριά και αξιοπρέπεια. Άλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που ξεσηκώνονταν. Το ίδιο είχαν κάμει και λίγες δεκαετίες νωρίτερα, το 1770, με την πιο παράτολμη επανάσταση, εκείνη του Δασκαλογιάννη.
Αν μπαίνατε στον κόπο να ανοίξετε κάποιο βιβλίο ιστορίας (ακόμη και σχολικό) θα μαθαίνατε ότι η επανάσταση εξαπλώθηκε τάχιστα από την μιαν άκρη του νησιού μέχρι την άλλη και ότι, αμέσως με την έναρξη του αγώνα, την άνοιξη του 1821, οι Οθωμανοί εξόντωσαν τον χριστιανικό πληθυσμό του Ηρακλείου (800 και πλέον νεκροί σε μια μέρα). Βλέπετε, τότε οι Κρητικοί δεν είχαν όπλα. Κι όσα είχαν τα χρησιμοποίησαν όχι σε άσκοπους πυροβολισμούς, όπως θέλετε να πιστεύετε, αλλά σε αγώνες ακατάπαυστους.
Ίσως έχετε ακουστά λέξεις όπως Μίλατος και Μελιδόνι. Μάθετε, λοιπόν, ότι δεν πρόκειται μόνο για ονομασίες όμορφων οικισμών της Κρήτης, αλλά και για τόπους – ορόσημα στους οποίους διαδραματίστηκαν γεγονότα που συγκλόνισαν όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Γύρω στους 2.000 οι νεκροί στο σπήλαιο της Μιλάτου, τους περισσότερους τους ποδοπάτησε το οθωμανικό ιππικό. Κοντά στους 500 οι νεκροί στο σπήλαιο του Μελιδονίου. Ένας σοβαρός ιστορικός, ο Διονύσιος Κόκκινος (ίσως να τον έχετε ακουστά), έγραψε:
«Το φαινόμενον της επαναστάσεως της Κρήτης είναι μοναδικόν εις όλην την ιστορίαν του ελληνικού αγώνος. Ήτο μία έγερσις εγκαθείρκτου και αλυσοδεμένου τιτάνος με μόνην δύναμιν την ελληνικήν του συνείδησιν, την ζωτικότητά του, την φιλοτιμίαν και την οργήν του. Και αυτή η δύναμις ήτο αρκετή όχι μόνον διά ν' αρχίσει η επανάστασις αφ' εαυτής, αλλά και να συνεχισθεί ακατάβλητος, λάμπουσα εις την όλην ελληνικήν εποποιίαν με το φως του αυθορμήτου της [...] καταδυομένη και αναδυομένη διαρκώς εντός κυμάτων αίματος, αντλούσα ολοένα δυνάμεις από τον σκληρότατον αγώνα της...»
Ίσως να έχετε ακουστά (αν και, μάλλον, δεν υποχρεούστε) ότι οι Κρητικοί δεν άφησαν τα όπλα από τα χέρια τους για έναν ολόκληρον αιώνα, μέχρι το 1898. Κι όταν ένιωσαν ότι ανέτελλε η ελπίδα της ελευθερίας, έτρεξαν μαζικά στη Μακεδονία συνεχίζοντας τον αγώνα για την απελευθέρωση και άλλων περιοχών της Ελλάδας. Ακόμη και οι ιστορικώς ημιμαθείς πρώην υπουργοί θα έχουν ακούσει για τους Κρήτες Μακεδονομάχους, αυτούς που ο Γερμανός Καραβαγγέλης (αν τον έχετε ακουστά...) χαρακτήρισε ως τέλειους τύπους πολεμιστών: «Γενναίοι, ευφυείς, τολμηροί, αποφασιστικοί, φιλόδοξοι και έχοντες ανεπτυγμένον το εθνικόν αίσθημα. Είμαι βέβαιος ότι θα ενισχύσωσιν καταπληκτικώς τον αγώνα ...».
Οι συνεχείς αγώνες του 19ου αιώνα συγκλόνισαν κορυφαίες μορφές του πνεύματος, όπως τον Βίκτωρα Ουγκώ (μήπως τον έχετε ακουστά;) που έγραψε λόγια σαν και τούτα:
«Στο μοναστήρι του Αρκαδιού δεκάξι χιλιάδες Τούρκοι πολεμάνε εκατόν ενενήντα εφτά άντρες και τριακόσιες σαράντα τρεις γυναίκες και παιδιά. Το τούρκικο ασκέρι έχει είκοσι έξη κανόνια και δύο οβούζια. Οι Έλληνες κρατάνε μονάχα διακόσια σαράντα ντουφέκια. Δυο μερόνυχτα βαστάει ο πόλεμος. Το μοναστήρι έγινε κόσκινο από διακόσιες μπόμπες. Ένα τειχί τινάχτηκε κι οι Τούρκοι χύνουνται μέσα. Οι Έλληνες συνεχίζουν τη μάχη. Εκατόν πενήντα ντουφέκια έχουν ανάψει, μα παλεύουν ακόμα έξη ώρες από κελί σε κελί κι από σκαλί σε σκαλί. Δυο χιλιάδες κουφάρια είναι στίβα στην αυλή.
[...]
Γιατί επαναστάτησε η Κρήτη; Γιατί ο Θεός την έφτιαξε ομορφότερη απ' όλες τις χώρες του κόσμου και οι Τούρκοι την κατάντησαν πιο δύστυχη απ' όλες. Γιατί έχει καρπούς και γεννήματα αλλά δεν έχει εμπόριο. Γιατί έχει πολιτείες χωρίς δρόμους, χωριά χωρίς στράτες, λιμάνια χωρίς ταρσανάδες, ποτάμια χωρίς γεφύρια, παιδιά χωρίς σχολεία, γιατί έχει δικαιώματα χωρίς νόμους, έχει ήλιο αλλά δεν φωτίζεται...».
Η Κρήτη και οι Κρητικοί δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν. Δεν επιτρέπουν, όμως, και σε κανέναν να προσβάλει τη μνήμη των ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστάρηδες σε όλους τους εθνικούς και τους κοινωνικούς αγώνες. Τελειώνοντας, θα θέλαμε μόνο να μοιραστούμε έναν προβληματισμό με τους υπόλοιπους Συνέλληνες: Πώς είναι δυνατόν να χειρίζονται (ή να χειρίστηκαν στο παρελθόν) κρίσιμα εθνικά ζητήματα άνθρωποι που αγνοούν ακόμη και τα στοιχειώδη από την ιστορία της χώρας τους; Και, μάλιστα, από κορυφαίες θέσεις όπως εκείνη του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, του Υπουργού Πολιτισμού ή του Υπουργού Εξωτερικών";

Η ανακοίνωση υπογράφεται από:
Ειρηναίος, Αρχιεπίσκοπος Κρήτης
Νίκος Ψιλάκης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Ηρακλής Πυργιανάκης, Αρχιτέκτων Μηχανικός
Μανώλης Γ. Δρακάκης, δρ Ιστορίας της Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης
Μακάριος, Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας
Μιχάλης Τρούλης, Φιλόλογος – Ιστορικός, Δ/ντής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρεθύμνου
Μαρία Μαραγκού, Κριτικός Τέχνης, Διευθύντρια Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνου
Δημήτρης Σάββας, Προϊστάμενος της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ηρακλείου
Ζαχαρένια Σημανδηράκη, Ειδ. Συνεργάτις των Γενικών Αρχείων του Κράτους
Κώστας Φουρναράκης, Προϊστάμενος ΓΑΚ - Ιστορικού Αρχείου Κρήτης
Σήφης Κοσόγλου, Φιλόλογος – Συγγραφέας
Οδυσσέας Σγουρός, Αρχιτέκτονας, Αντιπρόεδρος ΤΕΕ Ανατ. Κρήτης

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter