Write on Πέμπτη, 06 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Την απόρρητη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τις γερμανικές επανορθώσεις για τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημοσιεύει εκ νέου το Real.gr, την ημέρα που ξεκινά ουσιαστικά η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόακιμ Γκάουκ στη χώρα μας.

Την Έκθεση, που είχε αποκαλύψει η Realnews την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013, ημέρα διεξαγωγής των γερμανικών εκλογών, ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ενώ την έχει ζητήσει με ερώτηση στη Βουλή και ο Μανώλης Γλέζος, πλην όμως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Εξωτερικών την χαρακτηρίζει ... απόρρητη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

Σύμφωνα με την απόρρητη αυτή Έκθεση, που είχε παραγγελθεί από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο διεκδικήσεων των γερμανικών επανορθώσεων από τη γερμανική πλευρά, αποκαλύπτεται ότι η Ελλάδα δεν έχει διεκδικήσει ούτε τις πολεμικές επανορθώσεις από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο! Ταυτόχρονα όμως διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα δεν έχει αποποιηθεί των αξιώσεών της.

Στα συμπεράσματα της Έκθεσης μεταξύ άλλων αναφέρονται:

• Δεν προκύπτει ότι έχει καταβληθεί κάποιο ποσό για εξόφληση των απαιτήσεων της χώρας σχετικά με την αποπληρωμή του «κατοχικού δανείου»

• Από το αρχειακό υλικό δεν προκύπτει καταβολή αποζημίωσης σε ιδιώτες για υλικές ζημιές που υπέστησαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στις ιδιωτικές τους περιουσίες

• Για τις απαιτήσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο προκύπτει ότι έχουν καταβληθεί:

-115 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα για παροχές υπέρ Ελλήνων υπηκόων που εθίγησαν από εθνικοσοσιαλιστικά μέτρα δίωξης.

-4.800.000 γερμανικά μάρκα για αποζημιώσεις αφαιρεθέντων καπνών.

-Ποσοστό τουλάχιστον 0,93% για Επανορθώσεις που εμπίπτουν στην κατηγορία Α΄ (Συμφωνία των Παρισίων του 1946-Μέρος 1).

• Στο αρχειακό υλικό βρέθηκαν αναφορές με επιστημονική τεκμηρίωση, σύμφωνα με τις οποίες οι απαιτήσεις της χώρας μας από το «κατοχικό δάνειο» (ως ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία αποτελεί συμβατική υποχρέωση) μπορεί να μην ενταχθούν στη γενικότερη ρύθμιση των γερμανικών Επανορθώσεων αλλά να επιδιωχθεί διακανονισμός στη βάση της συμφωνίας του Μαρτίου του 1942 (Ρώμη). Το θέμα αυτό χρήζει περαιτέρω εξέτασης από ειδικούς.

Κατοχικό δάνειο – έκθεση Λαμπρούκου

Η απόρρητη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην Έκθεση Λαμπρούκου, μετέπειτα γενικού διευθυντή του υπουργείου Συντονισμού και τότε στελέχους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, υπεύθυνου χειριστή των θεμάτων σχετικών με την όλη διαδικασία των προκαταβολών προς τα στρατεύματα κατοχής.

Σύμφωνα με την Έκθεση μέχρι τη 31/12/1941 είχε καταβληθεί στη χρηματοδότηση των αρχών κατοχής μέσω της τραπέζης της Ελλάδος το συνολικό ποσό των 20.061.086.000 δρχ. στο οποίο πρέπει να προστεθεί το ποσό των 1.733.918.700 μεσογειακών δραχμών που εν τω μεταξύ είχαν και αυτές αποσυρθεί και καταστραφεί.

Το ποσό αυτό που είχε διατεθεί για τις ανάγκες των αρχών κατοχής , αντιστοιχεί στο 45% περίπου του κυκλοφορούντος χρήματος. Υπενθυμίζεται ότι από 18/07/1941 με διαταγή του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Γκοτζαμάνη όλες οι δημόσιες υπηρεσίες διατάχθηκαν, τα περιεχόμενα σε αυτές μάρκα κατοχής να μην κυκλοφορούν πλέον, αλλά να παραδίδονται στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία είχε την υποχρέωση να αντικαθιστά τα κατοχικά χαρτονομίσματα με βάση νέες ισοτιμίες.

Σημειώνεται επίσης ότι σε σωρεία εγγράφων αποτυπώνεται η αγωνία για την αποσάθρωση της ελληνικής οικονομίας και τη δυστυχία των Ελλήνων, ιδιαίτερα όταν οι αρχές κατοχής επέβαλαν την αναγκαστική εξαγωγή ειδών διατροφής όπως λάδι, σταφίδα, καπνά κ.α.

Σύμφωνα πάντα με την Έκθεση, κατά το έτος 1942 συνεχίστηκαν με διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς οι αξιώσεις και καταβολές δαπανών κατοχής. Έτσι για το πρώτο τρίμηνο του 1942 παραδόθηκαν τον Ιανουάριο στις γερμανικές αρχές 13.966.000.000 δρχ., στις ιταλικές αρχές 3.530.000.000 δρχ. και 448.920.000 μάρκα.

Με το υπ' αριθμός 160 της 23ης Μαρτίου 1942 έγγραφο του πληρεξουσίου του Ράιχ για την Ελλάδα προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας καθορίζονται τα έξοδα κατοχής σε 1.500.000.000 δρχ.

Για τις πέραν του ποσού αυτού αναγκαίες καταβολές προς τις αρχές κατοχής θα εχρεώνετο ειδικός άτοκος λογαριασμός σε βάρος της γερμανικής και ιταλικής κυβέρνησης. Η ρύθμιση δε των καταβολών αυτών θα λάμβανε ρύθμιση αργότερα.

Τα καταβαλλόμενα ποσά προς τις αρχές κατοχής διαρκώς αυξάνονταν και η κυκλοφορία των τραπεζογραμματίων της Τράπεζας της Ελλάδος συνεχώς μεγάλωνε εξαιτίας των μεγάλων αναλήψεων από τις γερμανικές και τις ιταλικές αρχές.

Οι τιμές αυξάνονταν και το ελληνικό δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να προβαίνει σε αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων , να αυξάνει γενικά τις δαπάνες του και επομένως να συμβάλει και αυτό έστω με μικρότερο σχετικά ποσό, στην αύξηση της κυκλοφορίας του χρήματος.

Στις 30 Απριλίου του 1942 η κυκλοφορία ανερχόταν σε 79 περίπου δισ. Από τα οποία τα 47 δισ. αποτελούσαν προκαταβολές στις αρχές κατοχής, δηλαδή το 60% της συνολικής κυκλοφορίας.

1,6 πεντάκις εκατομμύρια δραχμές!

Για να καταδειχθεί η επικρατούσα οικονομική κατάσταση, η Έκθεση παραθέτει τα ακόλουθα στοιχεία:

• Η νομισματική κυκλοφορία στις 31/3/1941 ανερχόταν σε 19,4 δισ. δρχ. Και στις 31/08/1942 σε 155,1 δισ. δρχ.

• Ο κρατικός προϋπολογισμός, έτος 1941, έκλεισε με έλλειμμα 13,5 δισ. δρχ. ,ενώ ο προϋπολογισμός του 1942 εκτιμάτο ότι θα έκλεινε με έλλειμμα 33,7 δισ. δρχ.

• Το εθνικό εισόδημα υπολογιζόταν για μεν το 1939 σε 50,9 δισ. δρχ. , για το έτος 1941 σε 23,5 δισ. δρχ. και για το 1942 κάτω από τα 10 δισ. δρχ.!

• Τα αιτούμενα ποσά των αρχών κατοχής κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1942 και οι αντίστοιχες καταβολές από την Τράπεζα της Ελλάδος είχαν τετραπλασιαστεί.

Από την αρχή της κατοχής και μέχρι το τέλος της διατέθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος προς τις αρχές κατοχής 1.618.001.572.837.299 δρχ. Εξ αυτών 87.811.216.671.480 ως έξοδα κατοχής και 1.530.190.356.165.819 ως πιστώσεις .

Στα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνεται η αξία των διαθέσιμων που «άρπαξαν» κατά την αποχώρησή τους τα γερμανικά στρατεύματα από τα υποκαταστήματα και πρακτορεία της Τράπεζας της Ελλάδος συνολικής αξίας 634.962.891.995.162 δρχ.

Σύμφωνα δε με την αναφερόμενη ως άνω Έκθεση του Ι. Λαμπρούκου οι απαιτήσεις που προέρχονται από τις καταβολές των πιστώσεων πέραν των «εξόδων κατοχής» υπολογιζόμενες σε χρυσές λίρες Αγγλίας , με βάση τη μέση κατά μήνα τιμή της ανέρχονται σε 13.124.864!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 02 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του συγγραφέα και δημοσιογράφου Γιώργου Λεκάκη (www.lekakis.com) με τον εύγλωττο τίτλο «Κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής», από τις εκδόσεις «Κάδμος». Βιβλίο, δυστυχώς, και πάλι επίκαιρο όσο ποτέ!
Το νέο 450 σελίδων βιβλίο του Γ. Λεκάκη έρχεται ως συνέχεια των πολύκροτων βιβλίων του «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής» και «Ναζί, οι βάρβαροι του 20ού αιώνα» (αμφότερα από τις εκδ. «Κάδμος»), που έθεσαν και τα κλεμμένα πολιτιστικά αγαθά μας – και όχι μόνον - στο τραπέζι των διεκδικήσεων των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Το τρίτο βιβλίο της σειράς των κλοπών, λεηλασιών και φθορών των πολιτιστικών μας αγαθών, από τους Γερμανούς ναζί επί Κατοχής (αλλά και άλλους) είναι και πάλι με επίσημα στοιχεία και έγγραφα του ελληνικού και του γερμανικού κράτους...

Το νέο βιβλίο του Γ. Λεκάκη!

Ανάμεσα στα θέματα και τα κεφάλαια του βιβλίου διαβάζουμε:
Τελικά, πόσα μας χρωστά η Γερμανία; Το σημερινό δημόσιο χρέος μπορεί να καλυφθεί κατά 97% από τα οφειλόμενα της Γερμανίας προς την Ελλάδα, μόνο από τα κατοχικά δάνεια! Νέες αποκαλύψεις και στοιχεία για τις θηριωδίες των Γερμανών... Άγνωστα Ολοκαυτώματα... Κατοχή, αθλητισμός και Αντίσταση... Γερμανοί κατά... Παναγίας και Παναγιά... εναντίον Γερμανών... Ναζί, εβραίοι και Χόλλυγουντ...
Πού είναι τα 1.457 κλεμμένα αρχαία κυκλαδικά ειδώλια; Τα κλεμμένα αρχαία έργα τέχνης της Κω; Η αρχαιολογική αποψίλωση της Μήλου από Γερμανούς... Η κλοπή της Κύπρου... Οι Γερμανοί πουλάνε τα κλεμμένα αρχαία μας... Έργα τέχνης που έκλεψαν οι ναζί από τους εβραίους... Έργα τέχνης κλεμμένα από τους ναζί στην Ολλανδία. Και 460 πίνακες Ελλήνων καλλιτεχνών! Οι Γερμανοί πωλούν ακόμη και τώρα αρχαία ελληνικά έργα τέχνης σε κεντρική γκαλερί του Μονάχου! Και στο Βερολίνο... Και στην Σουηδία... Και στην Δανία... Κλεμμένοι ή παράνομα φυγαδευθέντες σφραγιδόλιθοι και άλλα αρχαία αντικείμενα από την Ελλάδα, που ευρίσκονται σε ξένα μουσεία...
Αλλά και πώς εξαφανίσθηκε η πόλη της αρχαίας Σπάρτης, από τον Γάλλο αββά Φουρμόν... Πώς οι Γάλλοι έκλεψαν τις... «Μαγεμένες» «θυγατέρες της Θεσσαλονίκης»... Και πόσες οι εισπράξεις του Λούβρου από τα ελληνικά εκθέματα...

Συνεχίζοντας: Άνθρωποι στους... φούρνους εν έτει 2013; Τα «πειράματα του Άουσβιτς» του δρ. Θάνατου-Μένγκελε εκσυγχρονίζονται και συνεχίζουν...
Δημοπρασίες αρχαίων μέσω διαδικτύου και από τους ισλαμιστές! Η Χαμάς πουλάει έναν Απόλλωνα!...
Εκπομπές, άρθρα, παρουσιάσεις του θέματος των αρχαιοκαπηλιών και των καταστροφών από τους ναζί και από άλλους... Άρχισαν αγωγές Ελλήνων πολιτών κατά του Γερμανικού Δημοσίου για τις ζημιές της Κατοχής!
Και οι κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής, από επίσημη έκθεση του ελληνικού κράτους, του 1946!
Τέλος, τα ισχυρότερα "χαρτιά" της Ελλάδος: Η ρηματική διακοίνωση της ελληνικής κυβερνήσεως προς την κυβέρνηση της Γερμανίας και το ΦΕΚ του 1976...

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις «Κάδμος» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.:
Αθήνα (Ιπποκράτους 10-12, ΤΚ 1067, τηλ. 210-38.38.068)
και Θεσσαλονίκη (Ερμού 48, ΤΚ 54623, τηλ. 2310-25.23.20)
και σε επιλεγμένα καλά βιβλιοπωλεία.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Μηνάς Ρασούλης*

Η Αμφισβήτηση του Ουκρανού προέδρου Β. Γιανούκοβιτς μετά την άρνηση του για σύσφιξη των σχέσεων με την Ε.Ε. αναδεικνύει την πρόθεση του Βερολίνου για μια ποιο ενεργή εξωτερική πολιτική. Από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία επεδίωκε μια σχετικά ήμερη εξωτερική πολιτική. Αλλά μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία φαίνεται να έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη για μια αρκετά δραστική αλλαγή.

Οι Γερμανοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένης και της πλειοψηφίας της κυβέρνησης , έχουν απευθύνει έκκληση για ένα νέο πλαίσιο, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα συγκράτησης της Γερμανίας που έχει ασκηθεί έως τώρα. Θέλουν η Γερμανία να αναλάβει μεγαλύτερο διεθνή ρόλο συμμετέχοντας περισσότερο εκτός των συνόρων στα πολιτικά, αλλά και στα στρατιωτικά δρώμενα. Η επιθυμία αυτή του υψηλού επιπέδου της στρατηγικής διαμόρφωσης, έρχεται μέσα από μια δίνη των γεωπολιτικών ρευμάτων.

Δεδομένου ότι είναι η de facto ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία έχει να αντιμετωπίσει και να διορθώσει αρχικά την αποτυχία του ευρωπαϊκού σχεδίου, συγχρόνως να προσαρμοσθεί στις απαιτήσεις της παγκόσμιας απεμπλοκής των ΗΠΑ, αλλά και να διαχειριστεί μία σύνθετη και επικίνδυνη σχέση με την Ρωσία. Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται στην Ευρώπη, εάν δεν ενεργήσει από μόνη της, τότε ποιος θα το κάνει, αλλά και αν κάποιος άλλος το κάνει αν θα είναι προς όφελος της. Η τελευταία ίσως είναι και η ποιο ενδιαφέρουσα ερώτηση.

Για τις περισσότερες χώρες στην Ε.Ε. αυτό φαίνεται αυτονόητο, αλλά για την ίδια την Γερμανία είναι μια ριζοσπαστική θέση , λόγω των εμπειριών της στο Β΄Π.Π., φοβούμενη αναβίωση εθνικιστικών κινημάτων, αλλά και γενικότερης επιθετικότητας. Αν και όπως φαίνεται έχουν αποφασίσει να μην διατηρήσουν πλέον την ίδια στάση αυτήν την χρονική στιγμή των ταραχών στην Ουκρανία, το μέλλον αυτής της χώρας θα μπορούσε να προσδώσει σημασία όχι τόσο τώρα , αλλά στο μέλλον, όταν οι απρόβλεπτες περιφερειακές αλλαγές οδηγούσαν από την ουκρανική πύλη στην καρδιά της Ρωσίας, αλλά και του ενεργειακού πλούτου.

Αν και ιστορικά η κατοχή από εχθρική ευρωπαϊκή δύναμη της Ουκρανίας απειλεί την Ρωσική ασφάλεια, οι δυτικές ευρωπαϊκές χώρες αδυνατούν να κατανοήσουν τις πολιτικές αντιθέσεις και έχθρα των Βαλτικών χωρών καθώς και των χωρών της κεντρικής Ευρώπης σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι. Αν και η Ε.Ε. κλυδωνίζεται από τα οικονομικά προβλήματα του νότου, την ανεργία και την αυξανόμενη διάσταση της Γαλλικής πολιτικής και της Γερμανίας, η αδυναμία εισχώρησης στις ευρωπαϊκές δομές και της Ουκρανίας, ενδεχομένως να δεσμεύσει ολόκληρη την ΕΕ σε σχέδιο δράσης με άμεση ρήξη με την Ρωσία, αλλά και με μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα την στιγμή που αναζητούμε μεγαλύτερες αγορές, αλλά και εναλλακτικές λύσεις, για τα ευρωπαϊκά προϊόντα.

Ο Μηνάς Ρασούλης είναι Ταξίαρχος ε.α. - Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Στρατού Ξηράς Ηρακλείου - Λασιθίου

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 03 Φεβρουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

"Με την υποστήριξη των Αμερικανών φίλων μας κατορθώσαμε να παραπέμψουμε στις ελληνικές καλένδες τις από τη Συμφωνία του Λονδίνου προβλεπόμενες τεράστιες επανορθώσεις για κράτη εχθρικά, έως ότου υπογραφεί η ειρηνευτική συμφωνία, παρηγορώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τους αντιπάλους μας στον τελευταίο πόλεμο. (...) Θα ήταν προς το συμφέρον μας να διατηρήσουμε αυτή την ενδιάμεση κατάσταση όσο γίνεται περισσότερο, έτσι ώστε οι αξιώσεις των τότε αντιπάλων μας είτε να αποσυρθούν είτε να παραγραφούν. Με άλλα λόγια: δεν πρέπει να ξυπνήσουμε τους σκύλους που κοιμούνται".(1).

Με αυτόν τον κυνικό τρόπο, ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, εν έτει 1969, εισηγείται στην κυβέρνησή του την αντιμετώπιση του θέματος των γερμανικών αποζημιώσεων, επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου. Δυστυχώς η ιταμή αυτή συμπεριφορά της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας συνεχίζεται με ακόμη μεγαλύτερη σκληρότητα σήμερα, ενώ οι ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά και με ελάχιστες εξαιρέσεις, συμπεριφέρονται σαν «κοιμισμένοι και πιστοί σκύλοι» της Γερμανίας, που όχι μόνο δεν δαγκώνουν, αλλά ούτε καν γαβγίζουν. Αναμφισβήτητα, όμως, η αλαζονική στάση του γερμανικού κράτους απάδει της οφειλόμενης μεταμέλειας και ταπεινότητας του θύτη απέναντι στο βάναυσα κακοποιημένο θύμα του, αλλά και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο.

Μην ξεχνάμε, η Ελλάδα υπέστη τα πάνδεινα από το Γ' Ράιχ: η συστηματική αφαίμαξη του ελληνικού λαού, η αρπαγή των τροφίμων, όλων των αγαθών και των πόρων, η εκτύπωση σε κινητές τυπογραφικές μηχανές και κυκλοφορία κάλπικων μάρκων, η αναγκαστική χορήγηση του κατοχικού δανείου είχαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, την πείνα, τη δυστυχία και το θάνατο. Είναι χαρακτηριστικό το εξής: ο Σουηδός Στούρε Λινέρ, απεσταλμένος του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού στην κατεχόμενη Ελλάδα, είδε με τα μάτια του το 1943 στον Βόλο ένα σκύλο να παλεύει μ' έναν άνθρωπο για λίγα αποφάγια κι επειδή ο άνθρωπος ήταν εξαντλημένος από την ασιτία, ο σκύλος τελικά τον σκότωσε! Και σαν να μην έφτανε αυτό, το μαρτύριο του λιμού ακολούθησαν τα Ολοκαυτώματα, τα βασανιστήρια, οι καθημερινοί εξευτελισμοί της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ωστόσο και μετά τον πόλεμο η συμπεριφορά της δημοκρατικής Γερμανίας δεν ήταν δίκαιη και έντιμη: τη συστηματική άσκηση πιέσεων και εκβιασμών για την απαλλαγή ή και απελευθέρωση καταδικασθέντων εγκληματιών πολέμου (π.χ. υπόθεση Μέρτεν), «ολοκλήρωσε» η αδιάλλακτη και παρελκυστική πολιτική στο ζήτημα των γερμανικών οφειλών, με σταθερό στόχο τον ενταφιασμό του.

Και η στάση των ελληνικών κυβερνήσεων; Διαχρονικά χαρακτηρίστηκε από αδυναμία, ασυγχώρητη ανευθυνότητα, ίσως και ενδοτισμό, με ελάχιστες και αξιοσημείωτες εξαιρέσεις (κυριότερη των οποίων, μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990, η ρηματική διακοίνωση της 14ης Νοεμβρίου 1995 από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου). Ξεκαθαρίζουμε όμως ότι ουδέποτε η Ελλάδα έχει παραιτηθεί των νόμιμων αξιώσεών της, ενώ ο ελληνικός λαός στη συντριπτική του πλειονότητα στηρίζει τη διεκδίκησή τους.

Ωστόσο, ο νέος ηγεμονικός ρόλος, που επιφυλάσσει η Γερμανία για τον εαυτό της, δεν μπορεί να εκπληρωθεί όσο υποτάσσει την προοπτική της Ευρώπης στις κοντόφθαλμες και αδιέξοδες επιλογές της, κακομεταχειρίζεται τους συμμάχους της και φέρεται σαν «λυσσασμένος σκύλος» απέναντι στην Ελλάδα. Τι, αλήθεια, την εμποδίζει από μία χειρονομία καλής θέλησης, για παράδειγμα άμεσης επιστροφής των αρχαιολογικών θησαυρών και την κατάρτιση ενός αμοιβαία αποδεκτού πλαισίου για την εξόφληση των άλλων οφειλών;

Αν μπορεί σε κάτι να ωφελήσει η ελληνική προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. είναι να αποτελέσει την αφετηρία για μία νέα, βιώσιμη, δίκαιη και λειτουργική αρχιτεκτονική της Ε.Ε., μακριά από τον ασφυκτικό γερμανικό εναγκαλισμό. Μία νέα ισορροπία, που θα δώσει πνοή στην ευρωπαϊκή προοπτική ωφελώντας τους λαούς της Ευρώπης και πρώτα απ' όλους το γερμανικό λαό. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σύγκληση μιας ευρωπαϊκής διάσκεψης για το χρέος των ευρωπαϊκών χωρών, στο πρότυπο της Συνθήκης του Λονδίνου, όπως πλέον προτείνουν οι πιο έγκριτες φωνές μέσα στη Γερμανία, όπως ο εξέχων σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Σμιτ.

Κατά την ελληνική προεδρία αλλά και την προεκλογική περίοδο για τις ευρωπαϊκές και δημοτικές-περιφερειακές εκλογές πρέπει να τεθεί και το ζήτημα της καταβολής των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα. Πρόκειται για ζήτημα εθνικό, ευρωπαϊκό, οικουμενικό: ζήτημα σεβασμού της ιστορικής μνήμης, απόδοσης δικαιοσύνης αλλά και ισχυρό μήνυμα προς τους σύγχρονους ζηλωτές του ναζισμού, ότι κανείς δεν μπορεί να αποφύγει τελικά τις συνέπειες των πράξεών του.

Η διάσκεψη για το χρέος των ευρωπαϊκών χωρών και, παράλληλα, η οριστική διευθέτηση των σοβαρών εκκρεμοτήτων του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα αποτελέσουν μοναδική συμβολή στην ειρήνη, τη συνοχή και την προοπτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ας είμαστε ρεαλιστές: η πραγματική ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν μπορεί να έχει σχέση με τη δημιουργία ενός ενιαίου πλαισίου λιτότητας και διαρκούς επιτήρησης των ευρωπαϊκών λαών.

Εν κατακλείδι, αν δεν υπάρξει μία ριζική αλλαγή προσανατολισμού, με θεμέλιο την ισότητα, την αλληλεγγύη και το σεβασμό των δικαιωμάτων των εθνών, των λαών και των πολιτών, το μέλλον της Ε.Ε. είναι προδιαγεγραμμένο. Όσοι λοιπόν, εντός ή εκτός Γερμανίας, προσβλέπουν στη «γερμανική Ευρώπη»-δυνάστη, είναι εχθροί της ευρωπαϊκής ιδέας και διακυβεύουν ευθέως την ευρωπαϊκή προοπτική.

(1) Fleischer H & Konstantinakou D, «Ad calendas graecas?: Griechenland und die deutsche Wiedergutmachung» Hockerts HG, Moisel C & Winstel T (επιμ.) Grenzen der Wiedergutmachung: die Entschädigung für NS-Verfolgte in West- und Osteuropa, 1945-2000, 375-457. Γκέτινγκεν: Wallstein Verlag, 2006, όπως παρατίθεται στο Kralova K, «Στη σκιά της Κατοχής. Οι ελληνογερμανικές σχέσεις την περίοδο 1940-2010», Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2013, σελ. 331.

Write on Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ρεπορτάζ για την υπόθεση των δωροδοκιών στα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα δημοσιεύεται στην σημερινή έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», με επίκεντρο τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών Ούλριχ Γκρίλο, ο οποίος, κατά την εξεταζόμενη από τις δικαστικές Αρχές περίοδο, ήταν επικεφαλής της εταιρίας «STN Atlas». Εταιρεία που σύμφωνα με την κατάθεση του Παναγιώτη Ευσταθίου, εμπλέκεται στο σκάνδαλο.

Με ονόματα και αποδεικτικά εμβασμάτων, πιστεύει ο Eυσταθίου, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, ότι μπορεί να αποδείξει πώς από τα τέλη της δεκαετίας του ΄90, ο ίδιος ως εκπρόσωπος της Rheinmetall και της πρώην θυγατρικής της, δωροδοκούσε Έλληνες αξιωματούχους και δημοσίους υπαλλήλους.

Οι συγκεκριμένες πρακτικές έχουν απαγορευτεί νομοθετικά στη Γερμανία από το 1998, διευκρινίζεται και τονίζεται ότι «αυτό που κάνει την ιστορία αυτήν τόσο εκρηκτική για τη Γερμανία είναι το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Rheinmetall και της STN Atlas ως το α' εξάμηνο του 2001 είναι ο σημερινός πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών Ούλριχ Γκρίλο».

Το ρεπορτάζ σημειώνει ότι η Rheinmetall αρνήθηκε σε κάθε περίπτωση ότι συμμετείχε σε δωροδοκίες, ισχυριζόμενη ότι οι σχετικές προμήθειες κινούνταν στο «σύνηθες εύρος», όπως κατέδειξε και η εσωτερική έρευνα που διενεργήθηκε από την εταιρεία. - ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter