Write on Πέμπτη, 06 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Την απόρρητη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για τις γερμανικές επανορθώσεις για τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δημοσιεύει εκ νέου το Real.gr, την ημέρα που ξεκινά ουσιαστικά η επίσκεψη του Γερμανού προέδρου Γιόακιμ Γκάουκ στη χώρα μας.

Την Έκθεση, που είχε αποκαλύψει η Realnews την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013, ημέρα διεξαγωγής των γερμανικών εκλογών, ζήτησε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στο τελευταίο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ενώ την έχει ζητήσει με ερώτηση στη Βουλή και ο Μανώλης Γλέζος, πλην όμως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός των Εξωτερικών την χαρακτηρίζει ... απόρρητη!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΑΝΕΙΟ

Σύμφωνα με την απόρρητη αυτή Έκθεση, που είχε παραγγελθεί από τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Αβραμόπουλο στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο διεκδικήσεων των γερμανικών επανορθώσεων από τη γερμανική πλευρά, αποκαλύπτεται ότι η Ελλάδα δεν έχει διεκδικήσει ούτε τις πολεμικές επανορθώσεις από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο! Ταυτόχρονα όμως διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα δεν έχει αποποιηθεί των αξιώσεών της.

Στα συμπεράσματα της Έκθεσης μεταξύ άλλων αναφέρονται:

• Δεν προκύπτει ότι έχει καταβληθεί κάποιο ποσό για εξόφληση των απαιτήσεων της χώρας σχετικά με την αποπληρωμή του «κατοχικού δανείου»

• Από το αρχειακό υλικό δεν προκύπτει καταβολή αποζημίωσης σε ιδιώτες για υλικές ζημιές που υπέστησαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στις ιδιωτικές τους περιουσίες

• Για τις απαιτήσεις από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο προκύπτει ότι έχουν καταβληθεί:

-115 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα για παροχές υπέρ Ελλήνων υπηκόων που εθίγησαν από εθνικοσοσιαλιστικά μέτρα δίωξης.

-4.800.000 γερμανικά μάρκα για αποζημιώσεις αφαιρεθέντων καπνών.

-Ποσοστό τουλάχιστον 0,93% για Επανορθώσεις που εμπίπτουν στην κατηγορία Α΄ (Συμφωνία των Παρισίων του 1946-Μέρος 1).

• Στο αρχειακό υλικό βρέθηκαν αναφορές με επιστημονική τεκμηρίωση, σύμφωνα με τις οποίες οι απαιτήσεις της χώρας μας από το «κατοχικό δάνειο» (ως ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία αποτελεί συμβατική υποχρέωση) μπορεί να μην ενταχθούν στη γενικότερη ρύθμιση των γερμανικών Επανορθώσεων αλλά να επιδιωχθεί διακανονισμός στη βάση της συμφωνίας του Μαρτίου του 1942 (Ρώμη). Το θέμα αυτό χρήζει περαιτέρω εξέτασης από ειδικούς.

Κατοχικό δάνειο – έκθεση Λαμπρούκου

Η απόρρητη Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην Έκθεση Λαμπρούκου, μετέπειτα γενικού διευθυντή του υπουργείου Συντονισμού και τότε στελέχους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, υπεύθυνου χειριστή των θεμάτων σχετικών με την όλη διαδικασία των προκαταβολών προς τα στρατεύματα κατοχής.

Σύμφωνα με την Έκθεση μέχρι τη 31/12/1941 είχε καταβληθεί στη χρηματοδότηση των αρχών κατοχής μέσω της τραπέζης της Ελλάδος το συνολικό ποσό των 20.061.086.000 δρχ. στο οποίο πρέπει να προστεθεί το ποσό των 1.733.918.700 μεσογειακών δραχμών που εν τω μεταξύ είχαν και αυτές αποσυρθεί και καταστραφεί.

Το ποσό αυτό που είχε διατεθεί για τις ανάγκες των αρχών κατοχής , αντιστοιχεί στο 45% περίπου του κυκλοφορούντος χρήματος. Υπενθυμίζεται ότι από 18/07/1941 με διαταγή του τότε υπουργού Οικονομικών κ. Γκοτζαμάνη όλες οι δημόσιες υπηρεσίες διατάχθηκαν, τα περιεχόμενα σε αυτές μάρκα κατοχής να μην κυκλοφορούν πλέον, αλλά να παραδίδονται στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία είχε την υποχρέωση να αντικαθιστά τα κατοχικά χαρτονομίσματα με βάση νέες ισοτιμίες.

Σημειώνεται επίσης ότι σε σωρεία εγγράφων αποτυπώνεται η αγωνία για την αποσάθρωση της ελληνικής οικονομίας και τη δυστυχία των Ελλήνων, ιδιαίτερα όταν οι αρχές κατοχής επέβαλαν την αναγκαστική εξαγωγή ειδών διατροφής όπως λάδι, σταφίδα, καπνά κ.α.

Σύμφωνα πάντα με την Έκθεση, κατά το έτος 1942 συνεχίστηκαν με διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς οι αξιώσεις και καταβολές δαπανών κατοχής. Έτσι για το πρώτο τρίμηνο του 1942 παραδόθηκαν τον Ιανουάριο στις γερμανικές αρχές 13.966.000.000 δρχ., στις ιταλικές αρχές 3.530.000.000 δρχ. και 448.920.000 μάρκα.

Με το υπ' αριθμός 160 της 23ης Μαρτίου 1942 έγγραφο του πληρεξουσίου του Ράιχ για την Ελλάδα προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας καθορίζονται τα έξοδα κατοχής σε 1.500.000.000 δρχ.

Για τις πέραν του ποσού αυτού αναγκαίες καταβολές προς τις αρχές κατοχής θα εχρεώνετο ειδικός άτοκος λογαριασμός σε βάρος της γερμανικής και ιταλικής κυβέρνησης. Η ρύθμιση δε των καταβολών αυτών θα λάμβανε ρύθμιση αργότερα.

Τα καταβαλλόμενα ποσά προς τις αρχές κατοχής διαρκώς αυξάνονταν και η κυκλοφορία των τραπεζογραμματίων της Τράπεζας της Ελλάδος συνεχώς μεγάλωνε εξαιτίας των μεγάλων αναλήψεων από τις γερμανικές και τις ιταλικές αρχές.

Οι τιμές αυξάνονταν και το ελληνικό δημόσιο ήταν υποχρεωμένο να προβαίνει σε αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων , να αυξάνει γενικά τις δαπάνες του και επομένως να συμβάλει και αυτό έστω με μικρότερο σχετικά ποσό, στην αύξηση της κυκλοφορίας του χρήματος.

Στις 30 Απριλίου του 1942 η κυκλοφορία ανερχόταν σε 79 περίπου δισ. Από τα οποία τα 47 δισ. αποτελούσαν προκαταβολές στις αρχές κατοχής, δηλαδή το 60% της συνολικής κυκλοφορίας.

1,6 πεντάκις εκατομμύρια δραχμές!

Για να καταδειχθεί η επικρατούσα οικονομική κατάσταση, η Έκθεση παραθέτει τα ακόλουθα στοιχεία:

• Η νομισματική κυκλοφορία στις 31/3/1941 ανερχόταν σε 19,4 δισ. δρχ. Και στις 31/08/1942 σε 155,1 δισ. δρχ.

• Ο κρατικός προϋπολογισμός, έτος 1941, έκλεισε με έλλειμμα 13,5 δισ. δρχ. ,ενώ ο προϋπολογισμός του 1942 εκτιμάτο ότι θα έκλεινε με έλλειμμα 33,7 δισ. δρχ.

• Το εθνικό εισόδημα υπολογιζόταν για μεν το 1939 σε 50,9 δισ. δρχ. , για το έτος 1941 σε 23,5 δισ. δρχ. και για το 1942 κάτω από τα 10 δισ. δρχ.!

• Τα αιτούμενα ποσά των αρχών κατοχής κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1942 και οι αντίστοιχες καταβολές από την Τράπεζα της Ελλάδος είχαν τετραπλασιαστεί.

Από την αρχή της κατοχής και μέχρι το τέλος της διατέθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος προς τις αρχές κατοχής 1.618.001.572.837.299 δρχ. Εξ αυτών 87.811.216.671.480 ως έξοδα κατοχής και 1.530.190.356.165.819 ως πιστώσεις .

Στα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνεται η αξία των διαθέσιμων που «άρπαξαν» κατά την αποχώρησή τους τα γερμανικά στρατεύματα από τα υποκαταστήματα και πρακτορεία της Τράπεζας της Ελλάδος συνολικής αξίας 634.962.891.995.162 δρχ.

Σύμφωνα δε με την αναφερόμενη ως άνω Έκθεση του Ι. Λαμπρούκου οι απαιτήσεις που προέρχονται από τις καταβολές των πιστώσεων πέραν των «εξόδων κατοχής» υπολογιζόμενες σε χρυσές λίρες Αγγλίας , με βάση τη μέση κατά μήνα τιμή της ανέρχονται σε 13.124.864!

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 02 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του συγγραφέα και δημοσιογράφου Γιώργου Λεκάκη (www.lekakis.com) με τον εύγλωττο τίτλο «Κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής», από τις εκδόσεις «Κάδμος». Βιβλίο, δυστυχώς, και πάλι επίκαιρο όσο ποτέ!
Το νέο 450 σελίδων βιβλίο του Γ. Λεκάκη έρχεται ως συνέχεια των πολύκροτων βιβλίων του «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής» και «Ναζί, οι βάρβαροι του 20ού αιώνα» (αμφότερα από τις εκδ. «Κάδμος»), που έθεσαν και τα κλεμμένα πολιτιστικά αγαθά μας – και όχι μόνον - στο τραπέζι των διεκδικήσεων των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.
Το τρίτο βιβλίο της σειράς των κλοπών, λεηλασιών και φθορών των πολιτιστικών μας αγαθών, από τους Γερμανούς ναζί επί Κατοχής (αλλά και άλλους) είναι και πάλι με επίσημα στοιχεία και έγγραφα του ελληνικού και του γερμανικού κράτους...

Το νέο βιβλίο του Γ. Λεκάκη!

Ανάμεσα στα θέματα και τα κεφάλαια του βιβλίου διαβάζουμε:
Τελικά, πόσα μας χρωστά η Γερμανία; Το σημερινό δημόσιο χρέος μπορεί να καλυφθεί κατά 97% από τα οφειλόμενα της Γερμανίας προς την Ελλάδα, μόνο από τα κατοχικά δάνεια! Νέες αποκαλύψεις και στοιχεία για τις θηριωδίες των Γερμανών... Άγνωστα Ολοκαυτώματα... Κατοχή, αθλητισμός και Αντίσταση... Γερμανοί κατά... Παναγίας και Παναγιά... εναντίον Γερμανών... Ναζί, εβραίοι και Χόλλυγουντ...
Πού είναι τα 1.457 κλεμμένα αρχαία κυκλαδικά ειδώλια; Τα κλεμμένα αρχαία έργα τέχνης της Κω; Η αρχαιολογική αποψίλωση της Μήλου από Γερμανούς... Η κλοπή της Κύπρου... Οι Γερμανοί πουλάνε τα κλεμμένα αρχαία μας... Έργα τέχνης που έκλεψαν οι ναζί από τους εβραίους... Έργα τέχνης κλεμμένα από τους ναζί στην Ολλανδία. Και 460 πίνακες Ελλήνων καλλιτεχνών! Οι Γερμανοί πωλούν ακόμη και τώρα αρχαία ελληνικά έργα τέχνης σε κεντρική γκαλερί του Μονάχου! Και στο Βερολίνο... Και στην Σουηδία... Και στην Δανία... Κλεμμένοι ή παράνομα φυγαδευθέντες σφραγιδόλιθοι και άλλα αρχαία αντικείμενα από την Ελλάδα, που ευρίσκονται σε ξένα μουσεία...
Αλλά και πώς εξαφανίσθηκε η πόλη της αρχαίας Σπάρτης, από τον Γάλλο αββά Φουρμόν... Πώς οι Γάλλοι έκλεψαν τις... «Μαγεμένες» «θυγατέρες της Θεσσαλονίκης»... Και πόσες οι εισπράξεις του Λούβρου από τα ελληνικά εκθέματα...

Συνεχίζοντας: Άνθρωποι στους... φούρνους εν έτει 2013; Τα «πειράματα του Άουσβιτς» του δρ. Θάνατου-Μένγκελε εκσυγχρονίζονται και συνεχίζουν...
Δημοπρασίες αρχαίων μέσω διαδικτύου και από τους ισλαμιστές! Η Χαμάς πουλάει έναν Απόλλωνα!...
Εκπομπές, άρθρα, παρουσιάσεις του θέματος των αρχαιοκαπηλιών και των καταστροφών από τους ναζί και από άλλους... Άρχισαν αγωγές Ελλήνων πολιτών κατά του Γερμανικού Δημοσίου για τις ζημιές της Κατοχής!
Και οι κατεστραμμένες πόλεις και χωριά στην Ελλάδα επί Κατοχής, από επίσημη έκθεση του ελληνικού κράτους, του 1946!
Τέλος, τα ισχυρότερα "χαρτιά" της Ελλάδος: Η ρηματική διακοίνωση της ελληνικής κυβερνήσεως προς την κυβέρνηση της Γερμανίας και το ΦΕΚ του 1976...

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις «Κάδμος» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.:
Αθήνα (Ιπποκράτους 10-12, ΤΚ 1067, τηλ. 210-38.38.068)
και Θεσσαλονίκη (Ερμού 48, ΤΚ 54623, τηλ. 2310-25.23.20)
και σε επιλεγμένα καλά βιβλιοπωλεία.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 27 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Το βιβλίο του συγγραφέα και δημοσιογράφου Γιώργου Λεκάκη (www.lekakis.com) με τον εύγλωττο τίτλο "Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής". Βιβλίο επίκαιρο όσο ποτέ!

Όπως αναφέρεται στο βιβλίο, οι σημαντικότερες συλλογές αρχαιοτήτων σήμερα στον πλανήτη θεωρούνται κατά σειράν της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας (και 4η της Ελλάδος), παρά το γεγονός ότι καμμιά από τις τρεις πρώτες χώρες δεν διαθέτει... αρχαία ιστορία!..
Το 360 σελίδων μεγάλου σχήματος βιβλίο του Γιώργου Λεκάκη (www.lekakis.com) «Αρχαιοκαπηλίες των Γερμανών στην Ελλάδα επί Κατοχής», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κάδμος», στην βάση του είναι ένας κατάλογος κλοπών, λεηλασιών, καταστροφών και αυθαιρεσιών των ναζί κατακτητών, αποδελτιωμένος από την επίσημη έκθεση του υπ. Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδος, του 1946. Ο συγγραφέας άφησε έξω τις ανθρώπινες απώλειες, τις εκτελέσεις αμάχων, παιδιών, γυναικών και γερόντων, που δεν αποτιμώνται... Άλλωστε η «Μαύρη Βίβλος της Κατοχής» τα έχει πει (σχεδόν) όλα... Και συμπεριέλαβε μόνον τις υλικές ζημίες, αυτές που μπορούν να αποτιμηθούν...

Οι Γερμανοί κατακτητές υποσχέθηκαν την τήρηση των ελληνικών νόμων περί αρχαιοτήτων. Αλλά η Ιστορία έχει αποδείξει πως οι εξουσιαστές και οι κατακτητές είναι αναιδείς και αλαζόνες. Απ' τον κανόνα δεν εξαιρέθηκαν οι Γερμανοί – και πώς να το πράξει ένας λαός που πιστεύει πως είναι ανώτερος όλων των άλλων;.. Υποσχέθηκαν πως μετά τον πόλεμο, θα παραδώσουν τα προϊόντα ανασκαφών δια του γερμανικού Ινστιτούτου. Το ελληνικό υπουργείο έκαμε έκκληση (αρ. 36260/1198/13.7.1942) προς την ειδική γερμανική στρατιωτική υπηρεσία προστασίας μνημείων, περί τηρήσεως των αρχαιολογικών νόμων, αλλά οι Γερμανοί την επέστρεψαν πίσω αναιδέστατα ως απαράδεκτη.
Αξίζει να σημειωθεί, πως οι ναζί είχαν συγκροτήσει από την αρχή του Πολέμου έναν κατάλογο, με έργα διαφόρων δημόσιων συλλογών, που εξέφραζαν κατ' αυτούς την... «γερμανικότητα». Και άρα, κατά την λογική τους, έπρεπε για τον λόγο αυτό να έρθουν στην Γερμανία...
Όταν οι Έλληνες αρχαιοφύλακες στην Κατοχή έκαμαν παρατηρήσεις στους κλέπτες Γερμανούς, η συνήθης απάντηση ήταν «μην ενδιαφέρεσθε, γιατί αυτά δεν είναι δικά σας...».

Ο κατάλογος αυτός δεν είναι ελλιπής. Είναι ελλιπέστατος. Είναι όμως μια πρώτη καταγραφή, ένα πρώτο σκαλοπάτι, ένα πρώτο βήμα. Ας ακολουθήσουν κι άλλα. Και το κυριώτερο είναι επίσημη καταγραφή, από το τότε ελληνικό κράτος...
Έστω και με μερικές δεκαετίες καθυστέρηση, ας διεκδικήσουμε ένα μεγάλο κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ένα μεγάλο κομμάτι της ταυτότητάς μας και της προσωπικότητάς μας. Αυτές οι κλοπές δεν παραγράφονται, ούτε απ' την συνείδηση, αλλά ούτε απ' το Διεθνές Δίκαιο. Ας μην πέσουμε αμαχητί...

Στο βιβλίο αναφέρονται κλοπές και λεηλασίες, φθορές και αυθαιρεσίες των Γερμανών στις περιοχές:
Της Στερεάς Ελλάδος (Αθήνα, Βούλα, Βάρη, Βραυρώνα, Κορωπί, Κερατέα, Λιόπεσι, Σούνιο, Καισαριανή, Μαραθώνας, Αίγινα, Ελευσίνα, Μέγαρα, Πειραιάς, Σκαραμαγκάς, Σαλαμίνα, Αγρίνιο, Αντίρριο, Αλίαρτος, Ελικώνας, Δελφοί, Ερέτρια, Άγραφα, Ι.Μ. Προυσού, Ι.Μ. Καταφυγίου Κορυσχάδων, Μεγάλο Χωριό, Θέρμος, Λεύκα- Ι.Μ. Αγ. Μελετίου, Θήβα, Καδμείο, Άνω Αγόριανη, Λειβαδιά, Ευπάλιο, Γαλαξείδι, Άγ. Θεόδωροι, Κωπαΐδα, Θίσβη-Ι.Μ. Αγ. Σεραφείμ, Οινόφυτα, Ορχομενός, Στείρι-Ι.Μ. Οσίου Λουκά, Στράτος, Σχηματάρι, Τανάγρα, Τιθορέα, Χαιρώνεια, Άβες, Λυτόσελο, Υπάτη, Ρεκά, Άμφισσα, Βουνιχώρα, Σεγδίτσα, Αγ. Ευθυμία, Χαλκίδα)...

Της Πελοποννήσου (Άργος, Μαραθιά, Λεβίδι, Βλαχέρνα, Καμενίτσα, Παναγίτσα, Ασίνη, Καλάβρυτα, Πετσακοί, Πάος, Σκεπαστό, Ι.Μ. Αγ. Λαύρας, Ι.Μ. Μεγ. Σπηλαίου, Κερπινή, Ρωγοί. Αυλές, Αγ. Κυριακή, Σούβαρδο, Βραχνί, Αίγιο, Κλειτορία, Πτέρη, Παγκράτι, Δάρα, Καλέντζι, Λυκουρία, Άγ. Νικόλαος Μαζέικων, Στρέζοβα, Χόβολη, Κόρινθος, Ισθμός, Κλημέντι, Πύργος, Κουφόβουνο, Βρέσθενα, Πάρνωνας, Σπάρτη-Ι.Μ. Αγ. Τεσσαράκοντα, Κουλεντιανός Πύργος Νεαπόλεως, Λεοντάρι, Καλαμάτα-Ι.Μ. Βελανιδιάς, Κορώνη, Μεθώνη, Ιθώμη, Βασιλικό, Πεταλίδι, Ελαιοχώρι-Ι.Μ. Δίμιοβας, νησίδιο Πύλος - ή Φανάρι ή Τσιχλήμπαμπα - Κορυφάσιο, Αετός, Μυκήναι, Ολυμπία, Πάτρα, Ρίο, Τρεχλό, Λάπατα, Μάνεσι, Σέλλα, Τεγέα, Τίρυνθα)...

Της Θεσσαλίας (Ι.Μ. Κορώνης, Μορφοβούνι, οροπέδιο Νεβρόπολης, Ελασσόνα, Πύθιο, Λειβάδι, Τσαρίτσανη, Κρανέα, Σπαρμός Λάρισα, Τέμπη, Βόλος, Δημητριάδα, Νέα Αγχίαλος, Βελεστίνο, Πορταριά, Μηλιές, Σκιάθος, Μετέωρα, Καλαμπάκα, Ι.Μ. Δούσικου, Χασιά-Συκιά, Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Γκούρας, Ι.Μ. Θεοτόκου Οιχαλίας Νεοχωρίου, Τρίκκαλα, Καστανιά, Χρυσομηλιά)...
Της Ηπείρου (Αμβρακία-Άρτα, Βουλγαρέλι, Ι.Μ. Παναγιάς Βελλάς, Νικόπολη, Ι.Μ. Μολυβδοσκέπαστου Πωγωνίου)...

Της Μακεδονίας-Θράκης (Άγ. Όρος, Παλατίτσα-Βεργίνα, Βέρροια, Γρεβενά, Καστρί Αλατόπετρας, Περιβόλι, Έδεσσα, Θεσσαλονίκη, Νέο Κατιρλί, Καβάλα, Καστοριά, Μεγ. Λιβάδια Πάικου, Σκρα, Σέρβια, Καταφύγι, Πύργοι Εορδαίας, Πεντάλοφο, Βυθός, Αηδόνια Λούβρη, Αυγερινός, Δραγασιά, Επταχώρι, Κρεμίνι, Κυδωνιές, Μόρφη, Μποχωρίνι, Ομαλή, Ροδοχώρι, Δαμασκηνιά, Πλακίδα, Λιτόχωρο-Ι.Μ. Αγ. Διονυσίου, Ελατοχώρι, Άνω Μηλιά, Νάουσα, Παλαιά Κερδύλια, Δροσοπηγή, Ποτίδαια, Κίρκη, Σαμοθράκη, Κομοτηνή)...

Των νησιών του Αιγαίου-Κυκλάδων (Λέσβος, Δρακόπια Πολυχνίτου, Σάμο, Ηραίον, Βαθύ, Τηγάνι, Χώρα Άνδρου, Φυλακωπή Μήλου, Μύκονος, Κάστρο Νάξου)...
Των νησιών του Ιονίου (Διαπόντια-Οθρωνοί, Ζάκυνθος, Κάλαμος, Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Κύθηρα, Λευκάδα, Μεγανήσι)...
Και φυσικά της Κρήτης (Κνωσός, Φαιστός, Γόρτυνα, Πύθιο, Λεβήν, Αμνισός, Χάνι Νιρού, Καστέλλι, Αγ. Τριάς, Χανιά, Χαλέπα. Ι.Μ. Γουβερνέτου, Αμάρι, Σπάθα-αρχαίο Δικτύνναιον, Άπτερα, Αποδούλου, Τίτυρος, Απεσωκάρι, Κολόννα, Ηράκλειο, Μάλια, Σκλαβόκαμπος, Ελαφονήσι, Γαύδος, Ανώγεια, Μάλεμε, Παλαιόχωρα, χερσόνησος Ροδωπού, Άνω Μέρος, Αλικιανός, Βάθη, Γερακάρι, Λιβαδάς, Μονή, Σκινές, Φουρνές, Τεμένια, Αγ. Νικόλαος Ηρακλείου και Λασιθίου, Καστρί Λασιθίου, Ι.Μ. Γωνιάς, Κάντανος)...
Των Δωδεκανήσων (η έκθεση του 1946 δεν περιλαμβάνει τα Δωδεκάνησα, αλλά στο βιβλίο γίνονται αναφορές για τις καταστροφές στην Μεγίστη-Καστελλόριζο, τους Λειψούς, το Κάστρο Λέρου)...

Ενώ υπάρχουν ειδικές αναφορές για τις καταστροφές στον λόφο Ζάγανι, το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, τους Ρωγούς, την Γέφυρα της Παππαδιάς, την περίπτωση Ουρσίνι στην Τρίπολη, την σύγχρονη πέριπτωση τρομοκρατίας στο χωριό Πηγή από Γερμανό πρώην ναζί, την χαμερπή συμπεριφορά των καλόγερων του Αγ. Όρους, το οχυρό Ρούπελ, τα Άνω Πορόια, και τον λοχία Δημήτρη Ίτσιο, το Οχυρό της Νυμφαίας, την άγνωστη περίπτωση κοινής πλαστογραφίας χαρτονομισμάτων στην Λέσβο, την σύγχρονη περίπτωση της Σχοινούσας, την περίπτωστη της ιταλικής μεραρχίας Άκουι, την κλοπή σπόρων σπάνιων φυτών από την Γραμπούσα και την Γαύδο, την σύγχρονη περίπτωση της Κύπρου...

Το βιβλίο περιέχει και ειδικά ένθετα κεφάλαια, όπως «Κάιζερ και πάππες: Μια σχέση αγάπης και μίσους»... «Γερμανικό μουσείο θα επιστρέψει αρχαίους ελληνικούς θησαυρούς από παράνομη ανασκαφή νεολιθικού οικισμού στην Θεσσαλία, η οποία διεξήχθη επί γερμανικής Κατοχής και από Γερμανούς»... Τον λόγο του Κ. Λογοθετόπουλου «προς τον κρητικό λαό», που του ζητούσε να μείνει παθητικός!.. Την «Η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων» στο Κοντομάρι Χανίων... Το άρθρο «Η Ελλάς παραμένει αδάμαστος εν τη συμφορά της-Οι Έλληνες περισσότερον ένδοξοι εις την ήτταν των παρά εις την νίκην των. Αναμένουν καρτερικώς την απολύτρωσιν», που δημοσιεύθηκε το 1941 στην «Chicago Daily News» , από τον G. Weller, κ.ά.

Το βιβλίο περιέχει επίσης και ειδικά παραρτήματα: «Οι διαχρονικές κλοπές και λεηλασίες της Ακροπόλεως Αθηνών». «Ήπειρος και Γερμανοί...και μια άγνωστη πράξη ηρωισμού στα Γιάννενα, στην επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης, 21.2.1944». «Γερμανοί, ο μεγαλύτερος χρεωφειλέτης του 20ού αι.», «Άγαλμα του Ηρακλή ύψους 18 μ. στην Γερμανία», «Γερμανοί, οι μπαταχτσήδες της Ευρώπης. Χρωστάνε και δεν πληρώνουν, ενώ θησαυρίζουν από τις ελληνικές αρχαιότητες που έχουν στα μουσεία τους», «Απαράδεκτος γερμανικός χάρτης», «Να μη ξεχνάμε την γερμανική θηριωδία στην Ελλάδα: 1.100.000 νεκροί βοούν γι' αυτό...», «Θα πληρώσει η Γερμανία επί τέλους;», «Από της 1ης Ιουλίου η Γερμανία θα παύση οριστικώς να πληρώνη πολεμικάς επανορθώσεις» (από ανακοίνωση του... 1932), κ.ά.
Και φυσικά στο βιβλίο περιέχεται η επίσημη έκθεση για τους Γερμανούς του υπ. Θρησκευμάτων και Εθν. Παιδείας με τίτλο «Ζημίαι των αρχαιοτήτων εκ του Πολέμου και των στρατών Κατοχής», του 1946.

Το βιβλίο κλείνει με περισσότερες από 20 σελίδες βιβλιογραφία! Συνολικά αναφέρονται στο βιβλίο περίσσότερα από 800 βιβλία για την Κατοχή! Περιλαμβάνει και κάποια ΦΕΚ που εξέδωσαν οι διορισμένες κυβερνήσεις, που σε κάνουν έξω φρενών, και ένα νομικό παράρτημα (με τίτλο «Η έννομη προστασία των πολιτιστικών αγαθών - Διεθνείς συμβάσεις και Ελληνικό Δίκαιο»), που αποδεικνύει το απαράγραπτο της κλοπής των Γερμανών και την νόμιμη δυνατότητα διεκδικήσεως αποζημιώσεως από την Ελλάδα, μαζί με σχετική νομική βιβλιογραφία...

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στις εκδόσεις «Κάδμος» Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.: Αθήνα (Ιπποκαράτους 10-12, ΤΚ 10679 Αθήνα, τηλ. 210-38.38.068) και Θεσσαλονίκη (Ερμού 48, ΤΚ 54623 Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-25.23.20) και σε επιλεγμένα καλά βιβλιοπωλεία.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα

Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους. Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα ποτέ δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέλφια, για να σώσουμε τη γης!. Νίκος Καζαντζάκης.

95 χρόνια συμπληρώθηκαν, πριν λίγες μέρες, από τη δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζας Λούξενμπουργκ. Στις 15 Γενάρη του 1919 οι ηγέτες του κινήματος του «Σπάρτακου» συνελήφθηκαν και, λίγο πριν οδηγηθούν στη φυλακή, δολοφονήθηκαν άνανδρα, βάρβαρα και παράνομα από τα Freikorps, που λειτούργησαν ως πολιορκητικός κριός και προλείαναν το έδαφος για την επικράτηση των ναζί. Είχε μεσολαβήσει η αποτυχημένη εξέγερση του Γενάρη του 1919, παρά τις οδηγίες της Ρόζας. Η Ρόζα, σπουδαία διανοούμενη και αγωνίστρια, απετέλεσε εμβληματική φυσιογνωμία του πολιτικού και κοινωνικού αγώνα για μία άλλη, σοσιαλιστική, κοινωνία με ελευθερία, δημοκρατία και ισότητα. Όπως η ίδια έγραφε: «ελευθερία χωρίς ισότητα είναι εκμετάλλευση. Ισότητα χωρίς ελευθερία είναι καταπίεση. Η αλληλεγγύη είναι η κοινή ρίζα της ελευθερίας και της ισότητας».

Από μια άποψη η Ρόζα ήταν τυχερή: αυτός ο γλυκός άνθρωπος, η σπάνιας ποιότητας διανοούμενη, η ασυμβίβαστη υπέρμαχος του σοσιαλισμού με δημοκρατία και η ανιδιοτελής μαχήτρια των πανανθρώπινων αξιών δεν πρόλαβε να ζήσει την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και, μαζί του, την επικράτηση των πιο σκοταδιστικών, βίαιων, απάνθρωπων και εφιαλτικών ιδεών και πρακτικών που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Ίσως, βέβαια, αν ζούσε, τα πράγματα να είχαν πάρει άλλη τροπή (τόσο σπουδαία ήταν!) αλλά σε κάθε περίπτωση ο θάνατός της ήταν ένας προάγγελος της κατεύθυνσης που είχε ήδη πάρει η Γερμανία: όπως γράφει ο Σεμπάστιαν Χάφνερ[1], όσο μεγάλωνε η επιρροή των ναζί ο αέρας γινόταν όλο και πιο αποπνικτικός, η χαρά της ζωής, η κατανόηση, η καλή προαίρεση, η γενναιοψυχία, ο διάλογος, έδιναν τη θέση τους στην προπαγάνδα, την αντισημιτική και αντικομουνιστική υστερία, το διάχυτο φόβο, την αδίστακτη βία, την απειλητική μυρωδιά του αίματος.

Τι είναι αυτό, όμως, που συνδέει τη Ρόζα με το Ολοκαύτωμα της Βιάννου; Στις 17 Γενάρη 1919, 48 ώρες μετά την άνανδρη, βάρβαρη και εν ψυχρώ δολοφονία της Ρόζας Λούξενμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ, οι εφημερίδες του Βερολίνου φιλοξενούσαν την επίσημη εκδοχή του γερμανικού κράτους σύμφωνα με την οποία οι δύο επαναστάτες «πυροβολήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν». Όπως σημειώνει ο Χάφνερ, η μέθοδος αυτή αποτελούσε συνήθη πρακτική για την εκκαθάριση πολιτικών αντιπάλων «ανατολικά του Ρήνου».

Η παρατήρηση αυτή του Χάφνερ έφερε στο μυαλό μου το τηλεγράφημα της Βέρμαχτ, το οποίο απεστάλη στις 4.00 τα χαράματα της 15ης Σεπτεμβρίου 1943, αμέσως μετά την πρώτη ημέρα της σφαγής της Βιάννου και μας το εμπιστεύθηκε ο σπουδαίος ιστορικός και συναγωνιστής από τη Γερμανία Δρ Μάρτιν Ζέκεντορφ. Ενώ όλοι γνωρίζουμε ότι οι 401 αθώοι συγγενείς, συγχωριανοί και συνεπαρχιώτες μας εκτελέστηκαν εν ψυχρώ και με σαδιστική μεθοδικότητα ανά ομάδες, «εν πλήρη τάξη», η επίσημη γερμανική αναφορά ισχυρίζεται ότι «πυροβολήθηκαν ενώ προσπαθούσαν να διαφύγουν»! Η μεθόδευση αυτή αποκαλύπτει την πάγια πρακτική των ναζί να αποστέλλουν ψευδείς, χαλκευμένες αναφορές, προκειμένου να αποκτήσουν άλλοθι ή ελαφρυντικά για τα αποτρόπαια εγκλήματά τους ενώπιον των δικαστηρίων ή της Ιστορίας. Μία πρακτική όμως που έρχεται από το 1919...

Η χώρα μας πλήρωσε βαρύτατο τίμημα από τη γερμανική κατοχή: η Βιάννος και όλη η χώρα βυθίστηκαν στο πένθος, ορφάνεψαν, ρήμαξαν. Κατά το μεγάλο Μανόλη Γλέζο «όλη η Ελλάδα έγινε Ολοκαύτωμα». Δικαίως πολλοί έγκριτοι οικονομολόγοι και ιστορικοί θεωρούν ότι η ρίζα του σημερινού δράματος που βιώνει η χώρα μας βρίσκονται στην Κατοχή. Όμως ο λαός μας δεν τρέφει μίσος για τους Γερμανούς. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Γκερντ Χέλερ, ανταποκριτή της εφημερίδας Frankfurter Rundschau στην Αθήνα: «λίγοι λαοί της Ευρώπης υπέφεραν από τη Γερμανική Κατοχή όσο οι Έλληνες. Όμως οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που, μετά το τέλος της ναζιστικής βαρβαρότητας, έτειναν χείρα φιλίας προς τους Γερμανούς». Αντί όμως για αναγνώριση και ανταπόδοση της φιλίας μας, για μία ακόμη φορά το γερμανικό κράτος μας αντιμετώπισε με περιφρόνηση, σκληρότητα και αδιαλλαξία.

Το «τραύμα της Βιάννου»[2], το τραύμα της Ελλάδας, δεν θα κλείσει αν δεν υπάρξει δικαιοσύνη και αποζημίωση. Οι συναγωνιστές μας από τη Γερμανία, ο Μάρτιν Κρίγκνελ, η Γκάμπι Χάινεκε, ο Λαρς Ράισμαν της ομάδας «ΑΚ Δίστομο από το Αμβούργο», οι καθηγητές Κριστόφ Σμινκ Γουσταύους, Μάρτιν Ζέκεντορφ, Νόρμαν Πεχ, οι φίλοι μας από το κόμμα της Αριστεράς (Die Linke)[3] και πολλοί ακόμη δημοκράτες δεν θα σταματήσουν να αγωνίζονται μαζί μας, πιέζοντας για την καταβολή των αποζημιώσεων στην Ελλάδα. Διότι, ακριβώς επειδή αγαπούν την πατρίδα τους, την θέλουν με εκκαθαρισμένες τις υποχρεώσεις της, οριστικά απαλλαγμένη από το ναζισμό, λυτρωμένη από το παρελθόν της. Εμείς, έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε κάτι λιγότερο απ' αυτό;
Και για μας, και για τους Γερμανούς δημοκράτες, είναι κοινός ο αγώνας για την συντριβή του ναζισμού και την καταβολή των αποζημιώσεων: αγώνας εθνικός, ευρωπαϊκός, οικουμενικός!
Όπως θα έλεγε και η Ρόζα: «σπίτι μου είναι όλος ο κόσμος, όπου υπάρχουν σύννεφα και πουλιά και δάκρυα ανθρώπων.».

-----------------------------------------------------------------------

[1] Το υπέροχο βιβλίο του «αψηφώντας τον Χίτλερ» περιγράφει με την οπτική ενός νέου Γερμανού την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν το Χίτλερ στην εξουσία, πώς δηλαδή ο ναζισμός έγινε κυρίαρχη ιδεολογία στη Γερμανία και πώς κατέλυσε το Σύνταγμα, κάθε έννοια δημοκρατίας και κράτους δικαίου, αλλοτριώνοντας παράλληλα τους ανθρώπους.

[2] Σύμφωνα με την γλαφυρή έκφραση της Καθηγήτριας Πέπης Ρηγοπούλου κατά την ομιλία της στο πρόσφατο εξαιρετικά επιτυχημένο συνέδριο της Βιάννου (13-15.9.2013)

[3] Με χαρά μάθαμε, μόλις, ότι το προεδρείο του Die Linke με ομόφωνη απόφασή του, επιβεβαίωσε την πάγια θέση του ότι η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να ζητεί αποζημίωση για τις καταστροφές που υπέστη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, διορθώνοντας το επιπόλαιο σφάλμα του συμπροέδρου του Ρίξινγκερ. Καθόλου τυχαία, το επιστημονικό ινστιτούτο του κόμματος της Αριστεράς στη Γερμανία φέρει το όνομα «Ρόζα Λούξενμπουργκ»

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 01 Ιανουαρίου 2015 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Του Δημήτρη Σάββα

Σίγουρα ο αντίκτυπος της σημερινής παρατεταμένης κρίσης την οποία βιώνουμε όλοι μας είναι μεγάλος. Ομως αυτός ο τόπος, και τούτη η πόλη του Ηρακλείου, κι άλλες φορές γνώρισαν τέτοιες στιγμές, έζησαν παρόμοιες καταστάσεις, ίσως και χειρότερες, αφού τα σημάδια του πολέμου είχαν αφήσει έντονη την σφραγίδα τους. Μία εικόνα που οι γονείς μας θυμούνται έντονα. Θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου, ο Θεός να τον συγχωρέσει, να μου μιλάει για την ανέχεια εκείνων των χρόνων, για την πείνα, για τις στερήσεις. Τί και αν ήταν τέτοιες μέρες. Οι χρονιάρες μέρες κατά τον λαό μας, αυτές οι ημέρες αγάπης και χαράς.

Το κείμενο που θ' ακολουθήσει δεν είναι δικό μου, ανήκει στον αείμνηστο Καστρινό Θεολόγο Νικόλαο Ζευγαδάκη, έναν ακούραστο εργάτη του πνεύματος και της προσφοράς, του οποίου το αρχείο μας εμπιστεύθηκε η οικογένειά του και τώρα βρίσκεται και φυλάσσεται στη  Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη. Από το ημερολόγιο λοιπόν του Νικολάου Ζευγαδάκη είναι το κείμενο που ακολουθεί:

"Την παραμονή του 1942, πρώτου έτους της κατοχής, υπήρχε κάποια κίνησι στην αγορά. Πρωτοχρονιάτικα είδη βρισκόντανε σε δυό καταστήματα στο Μεϊντάνι και σε λίγα καροτσάκια, υπολείμματα φυσικά των περασμένων ετών.
Από τα μεσάνυχτα τα παντός είδους γερμανικά όπλα ήρχισαν να ρίπτουν βολές.
Όλοι ανησυχήσαμε. Στην αρχή φυσικά νομίσαμε πως είχαμε αεροπορική επιδρομή. Αλλ' ύστερα εμάθαμε ότι ο στρατός της Κατοχής εχαιρέτιζε έτσι την είσοδο στον καινούργιο χρόνο. Δεν πέρασε όμως πολλή ώρα και κάνανε την εμφάνισί τους και τα αγγλικά αεροπλάνα, οπότε αφίσαμε τα... πρωτοχρονιάτικα παιγνίδια και αρχίσαμε τα αντιαεροπορικά. Οταν ξημέρωνε πλειά κατήλθαν εις τον αγώνα και... αι δυνάμεις της φύσεως. Αυτή τη φορά εχιόνιζε αγρίως. Εχιόνισε και μερικές άλλες φορές την ημέρα της Πρωτοχρονιάς. Η Εκκλησία μοίρασε αυτές τις ημέρες τα βοηθήματα που έστειλε για τους απόρους η  Γενική Διοίκησις με επιτροπές κατά ενορίες.

Το δεύτερο έτος 1943, την παραμονή υπήρχαν στην αγορά αρκετά κουνουπίδια (δρχ. 1600-2000), μανδαρίνια (1600-1800) και πορτοκάλια (2000). Επίσης εύρισκε κανείς φυλλάδες κ.λπ. λαχανικά της εποχής, αμύγδαλα, φυστίκια και καρύδια. Κάλαντα δεν ήκουσα πουθενά. Ο καιρός ήταν ωραιότατος και υπήρχε κάποια κίνησις στην αγορά, το κέφι όμως των πολλών τουλάχιστον ήταν μετριώτατο.
Τα μεσάνυχτα οι Γερμανοί στρατιώται έρριξαν πολλούς πυροβολισμούς και κροτίδες διά χαιρετισμό του καινούργιου χρόνου. Την ίδια όμως νύκτα είχαμε αεροπορική επιδρομή στο αεροδρόμιο και άλλα σημεία και χωριά ανατολικά της πόλεως.
Η εκκλησία με την συνδρομήν ευσεβών κυριών παρεσκεύασε και έστειλε τις φυλακές και τα φιλανθρωπικά Ιδρύματα πίττα και λοιπά είδη.
Την νύχτα είχαμε δυό μεγάλες αεροπορικές επιδρομές με αρκετούς βομβαρδισμούς και ζημίες στο αεροδρόμιο και αλλαχού, προς τα ανατολικά της πόλεως προ παντός.

Το τρίτο και τελευταίο έτος 1944, την παραμονή η κίνησις στην αγοράν ήταν εξαιρετική. Βγήκαν κάμποσοι καλαντάδες. Το κέφι δε ήταν ζωηρό. Υπήρχαν πορτοκάλια, μανδαρίνια και λεμόνια προς 24 χιλ. και αρκετό κρέας προς 160 χιλ. το μεγάλο, τυρί, φρούτα κ.λπ.
Την νύκτα που ο χαλασμός του κόσμου από τα γερμανικά όπλα για χαιρετισμό του καινούργιου χρόνου όπως τα προηγούμενα έτη!.. Ούτε υπήρχε μετά τα μεσάνυχτα και το πρωί που ξύπνησα ηλεκτρικόν φως. Φτώχεια δηλ. και πένθος εφέτος στον... απελευθερωτικό στρατό. Τα Χριστούγεννα ας σημειωθή ότι στον στρατόν εδόθησαν γλυκίσματα πολυκαιρισμένα και χαλασμένα.
Τ' απόγευμα έγινε εις τον Μητροπολ. ναόν τελετή της βασιλόπιτας για τα άπορα παιδιά του ΕΟΧΑ κατά την οποίαν ωμίλησε ο πρόεδρος τούτου και αναπληρωτής του εξορίστου Μητροπολίτου μας Πρωτοσύγκελλος και νυν Επίσκοπος Αρκαδίας κ. Ευγένιος Ψαλιδάκης, μοιράστηκε δε πίττα σε όλα τα παιδιά".
Φυσικά ο εξόριστος Μητροπολίτης ήταν ο Βασίλειος Μαρκάκης!
Ένας φωτισμένος ιεράρχης, ένας ακέραιος και δημιουργικός άνθρωπος, ένας μοναδικός πατριώτης. Κάποτε του ζήτησαν να μιλήσει την 25η Μαρτίου στην καθιερωμένη πανηγυρική δοξολογία στον Άγιο Μηνά υπέρ των Γερμανών κατακτητών.
Κι εκείνος όχι μόνο το αρνήθηκε αλλά και απάντησε ευθαρσώς: "Όχι κύριε Νομάρχα, δε θα μιλήσω υπέρ αλλά κατά". Και η απάντηση του Νομάρχη: "Λυπάμαι σεβασμιώτατε αλλά θα το μετανιώσετε". Φυσικά ο αείμνηστος Μητροπολίτης Κρήτης την επομενη ημέρα στις 26 Μαρτίου συνελήφθη από την Γκεστάπο και οδηγήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Την τελευταία όμως στιγμή παρενέβη και τον σώζει ο Γενικός Διοικητής Κρήτης Εμμανουήλ Λουλουκάκης.
Στον αείμνηστο επίσης και προοδευτικό ιεράρχη οφείλεται και η ίδρυση της Γεωργικής Σχολής Μεσαράς, μια πραγματικά κοινωνικοαγροτική προσφορά στο ποίμνιό του.

Θα επανέλθω όμως σ' εκείνη την Πρωτοχρονιά και συγκεκριμένα στη δοξολογία της ημέρας αυτής, η οποία κατά τον Θεολόγο Νίκο Ζευγαδάκη ήταν μια παράκληση για υγεία, ειρήνη και απελευθέρρωση. Αυτά ζητούσε τότε ο κόσμος, ο τόπος, οι άνθρωποι. Τότε "που όλα τάσκιαζε η φοβέρα" κατά τον εθνικό μας ποιητή! Κι εδώ που τα λέμε οι έννοιες της ειρήνης, της ελευθερίας αλλά και της δημοκρατίας δίνουν ιδιαίτερο νόημα στη ζωή μας παντού και πάντοτε! Από τη στήλη μας αυτή σας ευχόμαστε καλή χρονιά γεμάτη υγεία, αγάπη και αισιοδοξία!
Και φυσικά όσο γίνεται πιο γρήγορα ν' απομακρυνθεί απ' τη χώρα μας και τον πολύπαθο λαό της "ο μνημονιακός βραχνάς" στον οποίο τον οδηγήσανε οι ανάξιοι πολιτικοί του στερώντας τη χαρά, το χαμόγελο και το όραμα για το αύριο απ' τους πολίτες και ιδιαίτερα τους νέους μας! Καλή χρονιά.  - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter