Προβολή άρθρων κατά ημερομηνία: Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020
Write on Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Όταν κάποιος διαβάζει τον τίτλο αυτού του άρθρου θεωρεί φυσιολογικά, χωρίς καν να έχει το ίχνος του ραγιαδισμού, ότι πρόκειται για μία ακραία προσέγγιση για το μέλλον που δεν έχει νόημα λόγω της κατάστασης που επικρατεί. Με άλλα λόγια ακόμα κι αν το ήθελε κρυφά δεν μπορεί να το πιστέψει και βγάζει το όλο θέμα από το μυαλό του. Όμως δεν έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει και χειρότερο αφού δεν πρόκειται μόνο για το μέλλον της στρατηγικής αλλά και για το παρελθόν της ιστορίας.

Έτσι η Χρονοστρατηγική μας ανάλυση δεν αναφέρεται σε ένα γεγονός που θα συμβεί τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο, αλλά σε γεγονός που έγινε και σταμάτησε μία διαδικασία που είχε αρχίσει το 1453 με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Έχουμε συνηθίσει να αναλύουμε τη Συνθήκη Σεβρών του 1920 υπό το πρίσμα της Συνθήκης Λωζάννης του 1923, πράγμα που αποτελεί το πρώτο ιστορικό λάθος της όλης προσέγγισης αφού η Συνθήκη Σεβρών υπάγεται αποκλειστικά ως Συνθήκη Προαστίων στη Συνθήκη Βερσαλλιών του 1919. Όμως και πάλι κάνουμε ένα ιστορικό λάθος αφού δεν συνδέουμε την τελευταία με την απαραίτητη Συνθήκη Ανακωχής Μούδρου του 1918, με την οποία δόθηκε τέλος στη δράση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918.

Ένα άλλο ιστορικό λάθος που κάνουμε είναι να δώσουμε έμφαση στο τι γίνεται στη Σμύρνη και όχι στην Κωνσταντινούπολη. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αναλύουμε τα δεδομένα με τρόπο ελληνικό με την περιορισμένη έννοια της Ελλάδας και όχι τοποστρατηγικό. Κι όμως η Συνθήκη Ανακωχής του Μούδρου είναι ξεκάθαρη αφού παρέχει τη δυνατότητα στους Συμμάχους δηλαδή στους Άγγλους, Γάλλους και Ιταλούς να καταλάβουν, για λόγους ασφαλείας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χωρίς συνεννόηση με αυτήν. Επιτρέπει μάλιστα τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των Συμμάχων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών, αλλά και την παράδοση του οπλισμού του τουρκικού στρατού με άμεση αποστράτευση, εκτός για την φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Αυτοί οι όροι οδήγησαν σε αυτό που ονομάζεται κοινώς η Κατοχή της Κωνσταντινούπολης.

Οι Γάλλοι μπήκαν στην Πόλη στις 12 Νοεμβρίου 1918, οι Άγγλοι στις 13 Νοεμβρίου του 1918 και οι Ιταλοί στις 7 Φεβρουαρίου 1919. Αυτή η κατάσταση προηγήθηκε της Συνθήκης Σεβρών που ήρθε να την ενισχύσει. Αυτή η λεγόμενη Κατοχή της Κωνσταντινούπολης άρχισε θεσμικά στις 13 Νοεμβρίου 1918 και τελείωσε στις 4 Οκτωβρίου 1923. Έτσι είχε διάρκεια πέντε χρόνια. Στην ουσία για τους Άγγλους και τους Γάλλους αποτελεί το όραμα της εκστρατείας της Καλλίπολης του 1915. Και αυτή έγινε χωρίς την παρέμβαση της Ελλάδας τότε. Πάντως σε κάθε περίπτωση η Πόλη δεν είχε πια την ίδια διοίκηση και αποτέλεσε μια τεράστια αλλαγή φάσης από το 1453. Με αυτόν τον τρόπο οι στρατιώτες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας κατείχαν τα στρατόπεδα, τα ξενοδοχεία, τα γαλλικά και ιταλικά σχολεία αλλά και τα νοσοκομεία.

48339 4 420x600

Μάλιστα ακόμα και για λόγους συμβολικούς ο Γάλλος Στρατηγός Franchet d’Espèrey (1856-1942) που γεννήθηκε στη Γαλλική Αλγερία στη Mostaganem εισήλθε στην Πόλη πάνω σε άλογο που ακολουθούσαν δύο των στρατιωτών του, πράξη που απαντούσε σε αυτό που είχε κάνει ο Σουλτάνος το 1453, για να διευκρινίσει ότι τελείωσε αυτή η περίοδος.

48339 1

48339 3

Από τον Δεκέμβριο του 1918 έως τον Αύγουστο 1919 ο Ύπατος Αρμοστής ήταν ο Ναύαρχος Somerset Gough-Calthorpe (1865-1937).

48339 5 460x600

Στη συνέχεια τον αντικατέστησε ο Ναύαρχος Sir John Michael de Robeck (1862-1928) έως το 1922. Ειδικά για τον ελληνικό πληθυσμό, αυτή η κατοχή δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ανακατάληψη που οδήγησε ουσιαστικά στην απελευθέρωση της Πόλης.

48339 6

Μάλιστα ο τότε Ύπατος Αρμοστής του Ελληνικού Βασιλείου ήταν ο Ευθύμιος Κανελλόπουλος (1872-1933)

48339 2

Έτσι αυτό που δεν φαντάζονται μερικοί, έγινε πριν εκατό χρόνια.

Write on Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Στην Ελλάδα επαναπατρίστηκαν τα οστά του ταγματάρχη Γεώργιου Κατσάνη που έπεσε από σφαίρα ελεύθερου σκοπευτή σε μάχη στο Κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνος στην Κύπρο, κατά τη διάρκεια της εισβολής των Τούρκων στις 21 Ιουλίου 1974. Η τελετή επαναπατρισμού έγινε στην Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ) στη Θεσσαλονίκη.

Το οστεοφυλάκειο συνόδευσαν από την Κύπρο καταδρομείς, αλλά και η οικογένεια του Ήρωα, που βρέθηκε στο μαρτυρικό νησί για να παραλάβει τα οστά Του. Την πομπή, τιμητικά συνόδευσαν τέσσερις δικυκλιστές της Ομάδας Ζ από την Θεσσαλονίκη, σε μια ιδιαιτερα συγκινητική τελετή.

osta katsanis cyprus

Τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εκπροσώπησε ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής, ο οποίος στην ομιλία του επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «η τιμή που αποδίδουμε με την σεμνή αυτή τελετή, στον ήρωα αντιστράτηγο Κατσάνη Γεώργιο, σε μια δύσκολη για την πατρίδα μας χρονική συγκυρία, αποτελεί εθνικό χρέος και ιερή υποχρέωση, που υπογραμμίζει την κοινή πορεία των δύο κρατών του Ελληνισμού και αποτελεί υπόδειγμα της ενότητας και της συστράτευσης, τονίζοντας για άλλη μια φορά τη σημασία της κοινής μας προσπάθειας για την επίτευξη μιας αμοιβαίας αποδεκτής, δίκαιης και μόνιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος, στη βάση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και του διεθνούς δικαίου».

«Για όλους τους Έλληνες, η κυπριακή τραγωδία δεν έληξε το 1974, αλλά παραμένει κοινός στόχος των δύο κρατών του Ελληνισμού η οριστική λύση του Κυπριακού, ο τερματισμός της επονείδιστης τουρκικής κατοχής και η τελική επανένωση της Μεγαλονήσου, στο πλαίσιο πάντα της αμοιβαίας, αποδεκτής και μόνιμης λύσης στη βάση των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών και των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας» σχολίασε περαιτέρω.

«Με τη σημερινή τελετή, πιστοποιούμε για άλλη μια φορά, την αλήθεια που αντιπαλεύεται τη λήθη. Αποκαθιστούμε σήμερα, με τον επαναπατρισμό των οστών του ήρωα αξιωματικού μας, μια μεγάλη εθνική εκκρεμότητα, όχι ως μία απλή υποχρέωση ή μία τυπική διαδικασία τακτοποίησης της σορού, αλλά ως μια θρησκευτική και εθνική επιταγή, ένα υπέρτατο καθήκον προερχόμενο από τα βάθη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Η θυσία του θα αναγνωρίζεται στο διηνεκές, ως σύμβολο υψηλής αξίας, που θα υπενθυμίζει την αέναη πίστη του ελληνικού λαού για την υπεράσπιση των ιδεωδών του Ελληνισμού».

alkiviadis stefanis osta katsani

Ο Αλκιβιάδης Στεφανής ευχαρίστησε την κυπριακή κυβέρνηση «για όλες τις προσπάθειές της, αλλά και όλους όσους εργάσθηκαν για την επιστροφή του ηρώα αγωνιστή μας στην Ελλάδα, ευχόμενος σύντομα όλα τα οστά των πεσόντων στη Κύπρο Ελλήνων, να περισυλλεχθούν, να ταυτοποιηθούν, να επαναπατρισθούν και να κηδευτούν με όλες τις προβλεπόμενες τιμές, όπως επιτάσσει η ιστορική μας διαδρομή και ο δυτικός πολιτισμός μας».

Τον υφυπουργό Εθνικής Άμυνας συνόδευαν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος και ο Αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης.

Write on Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Την Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου 2020, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Τεχνολογίας (ΕΛ.Ι.Ν.Τ.) διάλεξη με θέμα «Ανάδειξη της Ελληνικής Μελέτης / Σχεδίασης και Κατασκευής του Σκάφους ΑΓΗΝΩΡ», με ομιλητές τους Αναστάσιο Κυπριάνη, Μηχανολόγο Μηχανικό (ΕΜΠ) και Παναγιώτη Αλούρδα, Ναυπηγό Μηχανολόγο (MIT).

Ο Αναστάσιος Κυπριάνης, Τεχνικός Διευθυντής Μονάδας Υποβρυχίων και Έργων ΠΝ της Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε., μίλησε σχετικά με την κατασκευή του σκάφους ανορθοδόξου πολέμου ΑΓΗΝΩΡ που πραγματοποιείται στις εγκαταστάσεις του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό. Πιο συγκεκριμένα, έγινε ειδική μνεία στην προετοιμασία της Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. για το συγκεκριμένο υψηλών προδιαγραφών έργο, την τεχνογνωσία που χρησιμοποιήθηκε, τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των διεργασιών κατασκευών αλουμινίου, την οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας και τη διασφάλιση ποιότητας.

Ο Παναγιώτης Αλούρδας, Επικεφαλής της Σχεδιαστικής Ομάδας τόνισε ότι το πρωτότυπο ταχύπλοο σκάφος ΑΓΗΝΩΡ είναι ένα σκάφος υψηλών επιδόσεων κατασκευασμένο από αλουμίνιο. Ο ΑΓΗΝΩΡ έχει γάστρα ολισθακάτου με μεγάλη γωνία ανύψωσης και καινοτόμα χαρακτηριστικά (planing craft with deep V hull).

ΑΓΗΝΩΡ Παρουσίαση στο ΕΛ.Ι.Ν.Τ. 06 02 20

Το σκάφος θα μπορεί να αναλάβει τις παρακάτω αποστολές:

- Διείσδυσης και Απαγκίστρωσης Ειδικών Δυνάμεων (Insertion and Extraction of Special Operations Forces).
- Αναχαίτισης και Παράκτιας Περιπολίας (Interdiction and Coastal Patrol).
- Έρευνας και Διάσωσης (Search and Rescue).

Η μέγιστη ταχύτητα του ΑΓΗΝΩΡ σε κατάσταση πλήρους φόρτου και κατάσταση θαλάσσης 1 (sea state 1) θα είναι άνω των 45 knots στη μέγιστη συνεχή ισχύ των μηχανών (MCR maximum continuous rating). Το σκάφος ανορθοδόξου πολέμου ΑΓΗΝΩΡ θα επιχειρεί σε κατάσταση θαλάσσης 4 (sea state 4). Η ακτίνα ενεργείας του σκάφους στους 35 knots θα είναι 350 nm.

ΑΓΗΝΩΡ Κατασκευή στα Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε. Φωτογραφία 1

Τα κύρια χαρακτηριστικά του πρωτότυπου σκάφους ΑΓΗΝΩΡ έχουν ως εξής:

Μήκος ολικό: 17,60 m.
Πλάτος ολικό: 4,20 m.
Βύθισμα: 0,95 m
Εκτόπισμα πλήρους φόρτου: 22 tonnes.
Ωφέλιμο μεταβλητό φορτίο: 4,5 tonnes

Την παρουσίαση του σκάφους ανορθοδόξου πολέμου ΑΓΗΝΩΡ παρακολούθησαν μεταξύ άλλων αξιωματικών από πλευράς Πολεμικού Ναυτικού ο Αντιναύαρχος Π.Ν. Αριστείδης Αλεξόπουλος, ο Διευθυντής Προγράμματος ΑΓΗΝΩΡ Πλοίαρχος B. Θεοδώρου, ο Διοικητής του Ναυτικού Κλιμακίου Σκαραμαγκά Πλοίαρχος (Μ) Ν. Ξυνός από πλευράς Λιμενικού Σώματος ο Διευθυντής α.α. του Κλάδου Γ' (Ελέγχου Πλοίων) Αρχιπλοίαρχος Λ.Σ. Κανάλης Εμμανουήλ, ο Διευθυντής της Διεύθυνσης Επιχειρησιακών Μέσων του Αρχηγείου ΛΣ - Ελληνικής Ακτοφυλακής Πλοίαρχος Λ.Σ. Κιάμος Φώτιος, καθώς και Μέλη του Ελληνικού Ινστιτούτου Ναυτικής Τεχνολογίας, στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών και νηογνωμόνων, εκπρόσωποι φορέων και Ενώσεων καθώς και Καθηγητές και φοιτητές ναυτιλιακών σπουδών.