Write on Πέμπτη, 17 Αυγούστου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Σαν σήμερα πριν από 43 χρόνια στα αιματοβαμμένα χώματα της Κύπρου γράφτηκε μια ακόμα "χρυσή" σελίδα στο βιβλίο ιστορίας των Δυνάμεων Καταδρομών,  κατά τη διάρκεια της υπεράσπισης του χωριού Πυρόι, από μια διμοιρία του 13ου Λόχου Κρούσεως της 31ης Μοίρας Καταδρομών, η οποία αντιμετώπισε υπέρτερες (στους αριθμούς και μόνο) τουρκικές δυνάμεις. 

Την ιστορία και τα μηνύματα που προκύπτουν από τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω, θα μου επιτρέψετε να την αφιερώσω σε όσους "ξέχασαν", σε όσους λησμόνησαν και σε όσους δεν θέλησαν να μάθουν την πρόσφατη ιστορία μας. Αλίμονο στους λαούς που δεν μαθαίνουν και δεν διδάσκονται από την ιστορία τους. Αλίμονο σε αυτούς που δεν τιμούς όσους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την πατρίδα...

Επειδή τις μέρες που πέρασαν ακούσαμε τα ίδια κούφια λόγια από τους ίδιους κούφιους πολιτικούς μας παράγοντες, ας φροντίσει ο καθένας από εμάς να απαντήσει στα δικά του ΓΙΑΤΙ, στα δικά του αναπάντητα ερωτηματικά για το πως σήμερα η Τουρκία κατέχει το 38% της Κύπρου μας. Προσωπικά, σας προτείνω να αναζητήσετε και να διαβάσετε το βιβλίο του Κωνσταντίνου Α. Δημητριάδη: ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ.

Από την σελίδα του συγγραφέα στο facebook αντλήσαμε την συγκεκριμένη ιστορία. Διαβάστε τα γεγονότα, όπως τα αφηγείται ο - τότε -Ανθυπολοχαγός Ανδρέας Γεωργιάδης:

O - τότε -Ανθυπολοχαγός Ανδρέας Γεωργιάδης.

" Βρισκόμασταν στα υψώματα Αγίου Σωζόμενου. Από εκεί κινηθήκαμε στον ανατολικό τομέα Λευκωσίας. Ο 13ος Λόχος Κρούσεως της 31 Μοίρας Καταδρομών, στάθμευσε στο χώρο πέριξ του εργοστασίου ΒΑΚΟΥΛΑΚ, ανατολικά της Αγλαντζιάς και επί του παλαιού δρόμου Λευκωσίας - Λάρνακας.

Στις 16 Αυγούστου λήφθηκε η διαταγή για μετακίνηση. Μια διμοιρία τεθήκαμε υπό διοίκηση μονάδας Τεθωρακισμένων. Κινηθήκαμε προς το Πυρόι. Με δύο BTR και ένα Τ34. Εισήλθαμε στο χωριό. Οι Τούρκοι από το απέναντι ύψωμα άρχισαν να μας κτυπούν με πυρά όλμων. Λάβαμε διαταγή για οπισθοχώρηση στην Ποταμιά. Στην επιστροφή μας διέταξαν και πάλι να κινηθούμε προς το Πυρόι, με εντολή, αν οι Τούρκοι δεν εισήλθαν στο χωριό να εγκατασταθούμε εμείς.

Το χωριό ήταν εγκαταλειμμένο. Η διμοιρία κινήθηκε από καλυμμένο δρομολόγιο. Λάβαμε θέσεις μάχης μέσα στα πρώτα τέσσερα σπίτια με μέτωπο το ύψωμα. Τοποθετήσαμε δυο πολυβόλα τσέχικα στα άκρα και δύο πολυβόλα FN MAG στο κέντρο. Αντιαρματικά δεν διαθέταμε. Δεξιά μας βρισκόταν το υδραγωγείο. Μπροστά μια αναπεπταμένη πεδιάδα και το ύψωμα. Δυτικότερα ο Άρωνας. Ανατολικότερα και βόρεια η Αθιένου.

Ένας άνδρας των Ηνωμένων Εθνών μας πλησιάζει. ''Τι κάνετε εδώ; Απέναντι έχει πολλούς Τούρκους.'' Καθώς συνομιλούμε πέφτει το πρώτο βλήμα. Αυτός μας χαιρετά και φεύγει. Μπήκαμε στα σπίτια, ήπιαμε τον καφέ μας, ρίξαμε νερό πάνω μας να δροσιστούμε και περιμέναμε. Οι όλμοι έπεφταν στο γάμο του καραγκιόζη.
Μόλις σταμάτησαν οι όλμοι άρχισε το μπουλούκι να κατεβαίνει από το ύψωμα. Τους παρακολουθούσα με διόπτρες που βρήκα στο χωριό. Όλοι είχαν ξεκάθαρη εντολή να μην βάλλουν παρά μόνο μετά από δικό μου σύνθημα. Πυρομαχικά είχαμε αρκετά.
Πλησίασαν στα 200 μέτρα. Ερχόντουσαν σχεδόν παρελαύνοντας. Αρχίσαμε με τα πολυβόλα και τα καλασνίκωφ. Έγινε χαμός. Μεταβολή και άτακτη φυγή. Συνεχίσαμε να τους κτυπούμε. Όλα αυτά κράτησαν δέκα λεπτά. Αρκετός χρόνος για να σκεπαστεί η πλαγιά με νεκρούς.
Αρχίζουν και πάλι από το ύψωμα με όλμους, ΠΑΟ και πολυβόλα. Μετά από μισή ώρα σφυροκόπημα επιτίθενται και πάλι. Γύρισα όλα τα σπίτια. Ουδείς τραυματίας.

Ο αξιωματικός των Τεθωρακισμένων, του οποίου είμαστε υπό διοίκηση, ρωτάει από τον ασύρματο τι συμβαίνει.
- ''Δεχόμαστε επίθεση'' απαντώ.
- ''Να υποχωρήσετε προς Ποταμιά'' διατάζει.
- ''Γιατί να υποχωρήσουμε; Αφού κρατάμε το χωριό.''
- ''Ανθυπολοχαγέ να κάνεις αυτό που σου λέω γιατί θα σε στείλω στο στρατοδικείο.''
- ''Να με στείλετε. Εμείς θα πολεμήσουμε μέχρι την τελευταία σφαίρα.''

Διέκοψα γιατί οι Τούρκοι εν τω μεταξύ κατέβαιναν και πάλι. Ένα τσούρμο σε επίθεση. Άρχισαν τα πολυβόλα μας. Δίπλα ο καταδρομέας με το FN σε ρύθμιση βολή κατά βολή. Κάθε Τούρκο που κτυπούσε αναφωνούσε: ''Μπίγκο''. Το ασκέρι μεταβολή και πίσω στο ύψωμα.
Ο αξιωματικός των Τεθωρακισμένων ξανά από τον ασύρματο με απειλές για οπισθοχώρηση.
Ακολουθεί ο διοικητής μας: (Οι καταδρομείς είχαν ως διοικητή τον Υπολοχαγό Ηλία Γλεντζέ)
- ''Τι γίνεται ρε Γεωργιάδη;''
- ''Κύριε Διοικητά είμαστε οχυρωμένοι. Πυρομαχικά έχουμε. Ουδεμία απώλεια. Πολεμούμε. Κρατάμε.''
- ''Να μείνετε να πολεμήσετε.''

Ύστερα από λίγο ξεκινούν και πάλι τα βλήματα. ΠΑΟ, πολυβόλα, όλμοι. Μεσημέρι. Την ώρα της επίθεσης έρχεται ένα αυτοκίνητο από τη Μοίρα. Ο Ανθυπολοχαγός Νεοπτολέμου με πρωτοβουλία δική του μας φέρνει πυρομαχικά και καρπούζια.
Επίθεση και πάλι. Επανάληψη. Το πεζικό να κατεβαίνει. Στα 200 μέτρα, στα 150, στα 100 μέτρα. Ατσάλι και πάλι. Μακελειό. Μια μικρή ομάδα που γλίτωσε μπήκε σε μια μάντρα στα δεξιά μας. Τους κυκλώσαμε και τους εξουδετερώσαμε. Αριστερά μας, από την Τύμπου, κονιορτός αρμάτων. Από τον ασύρματο λαμβάνουμε διαταγή οπισθοχώρησης. Κίνδυνος κύκλωσης. Έμεινα πίσω με τον Χατζημιχαήλ και παγιδεύσαμε το χώρο. Ξεκινήσαμε αμέριμνα προς τα δυτικά. Εγκατασταθήκαμε λίγο πιο κάτω.

Μια διμοιρία τρελών αντιμετώπισε 17 άρματα, τεθωρακισμένα και ένα σύνταγμα.

Ανάπαυλα. Σκάψαμε με τις ξιφολόγχες να βρούμε στεγνό χώμα για να κοιμηθούμε το βράδυ. Ήταν Αύγουστος και κάθε μεσημέρι έβρεχε. Ούτε ένα δένδρο. Καυτός ήλιος το πρωί, βροχή το μεσημέρι.
Κάποτε μας έστελναν και καμιά κονσέρβα ''Καρίνα''. Τα βράδια μετρούσαμε τα φώτα του χωριού. Ήταν 107. Μείναμε εκεί για αρκετό καιρό. Ουδείς ερχόταν να μας αντικαταστήσει. Καθόμασταν κι ονειρευόμασταν με το Μάκη. Εγώ έλεγα: ''Ρε παιδιά να είχαμε ένα ταψί γαλατομπούρεκα!'' Ο Μάκης ήθελε ψητό κι ο Ευτύχιος ένα ευρωπαϊκό αποχωρητήριο.

Κάποιο βράδυ ακούμε πίσω μας θόρυβο στα καλάμια. Συναγερμός. Μας κύκλωσαν οι Τούρκοι; Αναμένοντας με το χέρι στη σκανδάλη βλέπουμε έναν δικό μας που στείλαμε στο Γέρι για υλικά, έτοιμο να λιποθυμήσει από το γέλιο. ''Δεν θα πιστέψετε'' μας λέει, ''αλλά ήλθαν να μας αντικαταστήσουν. Μου έδωσαν ένα λόχο πεζικαρέους από το Γέρι και τους φέρνω εδώ και 500 μέτρα έρποντας. Τους είπα αν σηκώσετε κεφάλι οι Τούρκοι ξεκινούν να πυροβολούν.''
Την άλλη μέρα φεύγαμε για τον Κακομάλλη."

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 14 Αυγούστου 2019 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Σαν σήμερα, πριν από 45 χρόνια, ξεκίνησε η τριήμερη επική μάχη της ΕΛΔΥΚ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου), με τους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες να δίνουν από τις 14 έως τις 16 Αυγούστου ένα τιτάνιο αγώνα για την υπεράσπιση του στρατοπέδου τους απέναντι στον πάνοπλο και πολυάριθμο Τούρκο εισβολέα, που ολοκλήρωνε την δεύτερη φάση της εισβολής στην Κύπρο.

Το μαύρο καλοκαίρι του 1974, στα ματωμένα χώματα του Γερόλακου και στα υψώματα γύρω από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, η μικρή δύναμη των 318 ΕΛΔΥΚαρίων που παρέμεινε για να υπερασπιστεί το στρατόπεδό της (το μεγαλύτερο τμήμα είχε αποσυρθεί αρκετά χιλιόμετρα πιο πίσω) αναβίωσαν τις Θερμοπύλες και το Μανιάκι και η θυσία των πεσόντων και των αγνοουμένων "στοιχήθηκε" πλάι σε τόσες άλλες, που είχαν ως αξία και ως ιδανικό το ρητό "Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ".

3 mpraoudakis

Μέσα στα ορύγματα της τιμής και του καθήκοντος, ήταν και ο κρητικός πολεμιστής Βαγγέλης Μπραουδάκης, ο οποίος κατάγεται από Χανιά και υπηρετούσε τότε στον 4ο Λόχο της ΕΛΔΥΚ. Μάλιστα, διετέλεσε και πρόεδρος του Παγκρητίου Συνδέσμου Πολεμιστών 1974.

Η περιγραφή του για την επική μάχη που έδωσαν οι ΕΛΔΥΚάριοι, συγκλονίζει: 

ΚΥΠΡΟΣ 1974: Σαν σήμερα πριν 44 χρόνια (16-8-1974) οι εναπομείναντες όρθιοι πολεμιστές της ΕΛ.ΔΥ.Κ. εγκαταλείπουν μέρα από διαταγή το στρατόπεδο τους. Μετά από 3ήμερη επική μάχη, χωρίς φαγητό τρείς μέρες και χωρίς νερό την τελευταία μέρα και έχοντας αντιμετωπίσει τις λυσσαλέες επιθέσεις του συντάγματος της ΤΟΥΡ..Δ.Κ, ενός τάγματος του 50ου Σ.Π. πολλών αρμάτων μάχης, και τους συνεχείς βομβαρδισμούς αεροπορίας, πυροβολικού και βαρέων όπλων του πεζικού οι οποίοι δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο, εγκατέλειπαν το ιερό έδαφος με δάκρυα στα μάτια.

5 mpraoudakis

Κατεστραμένα τολ στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ. Οι Τούρκοι κυριολεκτικά το ισοπέδωσαν. Μέσα εκεί οι Έλληνες μαχητές έμειναν ακλόνητοι στις θέσεις τους και απέκρουσαν τις επιθέσεις.

6 mpraoudakis

Μέσα στο στρατόπεδο όμως έμειναν, ακοίμητοι και αιώνιοι φρουροί της ελληνικότητας του, οι ΗΡΩΕΣ:
 
Λοχαγοί: ΣΤΑΜΠΟΥΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΣΤΑΥΡΙΑΝΑΚΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ.
 
Ανθυπασπιστής: ΚΕΝΤΡΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ.
 
Αρχιλοχίες: ΚΟΥΡΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
 
Λοχίες: ΧΑΙΡΕΤΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΓΛΑΡΕΝΤΖΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΖΑΧΑΡΑΤΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΜΠΑΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΚΟΥΚΟΥΛΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΗΛΙΑΣ, ΠΑΥΛΟΥΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΒΑΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΑΤΣΑΝΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΧΑΜΟΥΡΙΩΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ.
 
Δεκανείς: ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗΣ ΜΗΝΑΣ, ΓΚΑΒΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΓΙΑΝΝΕΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΜΑΡΤΣΑΚΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ,ΝΙΚΗΤΟΠΟΥΛΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΠΟΛΥΖΩΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΤΕΡΖΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΓΡΙΒΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ΜΟΝΑΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΜΟΥΡΙΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΞΕΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΤΣΩΝΗΣ ΗΛΙΑΣ.
 
Στρατιώτες: ΒΕΛΩΝΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΒΟΛΑΚΑΚΗΣ ΜΑΡΙΟΣ,ΓΚΟΥΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΚΑΒΡΕΝΤΖΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ,ΚΑΛΕΣΗΣ ΠΑΥΛΟΣ, ΚΡΑΤΗΜΕΝΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ,ΛΥΓΓΟΣ ΘΩΜΑΣ, ΜΑΣΟΥΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ,ΜΠΟΥΡΕΚΑΣ ΑΣΗΜΑΚΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΜΠΡΟΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΠΙΠΕΡΙΑΝ ΠΕΡΣΕΧ, ΣΙΜΙΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ,ΤΣΙΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΑΝΘΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΑΝΕΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΑΝΑΛΥΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΑΝΔΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ, ΔΕΔΕΒΕΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΖΑΧΑΡΕΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ, ΖΕΡΒΟΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ΚΑΤΡΑΚΑΚΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ,ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΛΟΥΡΜΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΜΠΡΟΔΗΜΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΞΥΔΙΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΠΑΠΑΤΣΑΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΡΟΥΣΣΗΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΣΙΝΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΣΚΟΥΡΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, ΣΟΥΡΛΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΤΣΙΤΙΡΙΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ, ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ, ΤΡΙΑΝΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ, ΧΑΤΖΗΣΤΑΥΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.

8 mpraoudakis

Άπαντες παρόντες. Έπεσαν μαχόμενοι την 16η Αυγούστου του 1974 υπερασπίζοντας το ιερό έδαφος του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Εμείς που πολεμήσαμε δίπλα τους δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ. «...Και περισσότερη τιμή τους πρέπει- όταν προβλέπουν - ότι ο εφιάλτης θα φανεί στο τέλος - κ'οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε "Καβάφης"».

2 mpraoudakis

Λίγο μετά τις φονικές μάχες. Από αριστερά, Φράγκος, Μπραουδάκης, Πεπεράς.. Μαζί στο όρυγμα, γλίτωσαν από το θάνατο. Περίπου 100 συμπολεμιστές τους δεν τα κατάφεραν και πέρασαν στο πάνθεον των Ηρώων.

7 mpraoudakis

Η περιοχή του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ όπως είναι σήμερα, το οποίο από τις 16 Αυγούστου 1974 βρίσκεται στα χέρια των Τούρκων. Διακρίνονται οι ελάχιστες εγκαταστάσεις που παραμένουν όρθιες, καθώς πριν από λίγα χρόνια οι Τούρκοι γκρέμισαν τις περισσότερες. Ίσως να τους τρόμαζαν ακόμα και τα χαλάσματα...

Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ αποτελεί ένα σημείο Αναφοράς για τα ελληνικά όπλα. Εκεί, σώθηκε η τιμή της Ελλάδας, καθώς οι γενναίοι υπερασπιστές του παρέμειναν στις θέσεις τους, μέχρι την ύστατη ώρα. Απαγκιστρώθηκαν μόνο όταν έμειναν μόνοι και αβοήθητοι, χωρίς την ελάχιστη υποστήριξη, έστω από το πυροβολικό που τις προηγούμενες ημέρες με τις εύστοχες βολές του προκαλούσε απώλειες στους Τούρκους.

Στα προσκλητήρια νεκρών και αγνοουμένων που γίνονται κάθε χρόνο, οι παρευρισκόμενοι φωνάζουν "Άπαντες Παρόντες". Αυτοί που έμειναν για πάντα στα ματωμένα και σκλαβωμένα χώματα της μαρτυρικής Κύπρου, εξακολουθούν να "ζητούν" μετά από 45 χρόνια δικαίωση και αναγνώριση... 

 Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 15 Αυγούστου 2017 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Με την ευγενική χορηγία του www.discounthobbyzone.com

Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της σχετικά πρόσφατης ιστορικής μας πορείας υπήρξε αναμφισβήτητα η τουρκική εισβολή στη Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974, και η από τότε κατοχή και συνεχής λεηλασία του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το καλοκαίρι του 1974, ένα τμήμα του ελληνικού στρατού, η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), η οποία είχε σταλεί στη Κύπρο στις 16 Αυγούστου 1960, με βάση τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, βρέθηκε κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα των γεγονότων, που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα του. Μόνη και παντελώς αβοήθητη αντιμετώπισε ό,τι πιο εκλεκτό διέθεταν τότε οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και διεξήγαγε επικούς αγώνες χωρίς να λυγίσει.

Το βιβλίο αυτό είναι μια μαρτυρία για την αυτοθυσία των αξιωματικών και των οπλιτών της ΕΛΔΥΚ οι οποίοι, με το αίμα και τον ιδρώτα τους, πότισαν τη κυπριακή γη.

Σημείωση defenceline.gr: Τα στοιχεία που κατείχε ο συγγραφέας συνδυαζόμενα με τις έντονες εντυπώσεις και ανεξίτηλες μνήμες για τα γεγονότα που έζησε, ως αυτόπτης μάρτυρας, δίνουν τη δυνατότητα για μια σημαντική καταγραφή τόσο της αυτοθυσίας των ανδρών της ΕΛΔΥΚ όσο και των αιτιών που οδήγησαν σε αυτή. Αξίζει να σημειωθεί πως, μέχρι τη στιγμή της έκδοσης της μαρτυρίας του τελευταίου Στρατοπεδάρχη Αντισυνταγματάρχη -τότε- Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, ο οποίος κατέγραψε τα γεγονότα με τη ματιά και το κύρος του επικεφαλής των δυνάμεων αμύνης του στρατοπέδου, το βιβλίο του Ταγματάρχη -τότε- Σπυρίδωνα Δελλή ήταν η μοναδική καταγεγραμμένη μαρτυρία από ανώτερο Αξιωματικό που έλαβε μέρος στην επική μάχη, ως Διοικητής του Λοχου Διοικήσεως Συντάγματος.

Στο βιβλίο ο αναγνώστης μπορεί να αντλήσει πολύτιμα στοιχεία για την στελέχωση της ΕΛΔΥΚ, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον έχουν οι ονομαστικοί κατάλογοι του μόνιμου προσωπικού (Αξιωματικών, Υπαξιωματικών και Οπλιτών) που ανήκαν στη δύναμη του Λόχου Διοικήσεως, αλλά και η αναλυτική καταγραφή του οπλισμού που έφεραν (αναγράφονται μέχρι και οι αριθμοί σειράς των τυφεκίων και λοιπών όπλων).

Στα παραρτήματα, ξεχωρίζει - πέρα από τις ημερήσιες διαταγές και τα άλλα έγγραφα - η επίσημη Αναφορά του Ταγματάρχη Δελλή για τα γεγονότα του 1974, η οποία υποβλήθηκε κατόπιν διαταγής στα ανώτερα κλιμάκια στις 18 Ιανουαρίου 1975. Επίσης, υπάρχουν οι ένορκες καταθέσεις για τις συνθήκες θανάτου οπλιτών, αλλά και αναλυτικές καταστάσεις με τις συνολικές απώλειες και τους αγνοούμενους της ΕΛΔΥΚ κατά την διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων. Το βιβλίο πλαισιώνεται από χάρτες και σχεδιαγράμματα που βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει τις επικρατούσες συνθήκες, την μορφολογία του εδάφους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δόθηκε η επική μάχη.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ

DSCN1581

Συγγραφέας: Σπυρίδων Δελλής, Υποστράτηγος ε.α.
Έκδοση: Παπαζήσης (2012)
ISBN: 978-960-02-2694-2
Περιγραφή: Σελ. 319, μαλακό εξώφυλλο, 24 Χ 17 εκ.

1 dellis

Βιογραφικό
Ο Υποστράτηγος ε.α. Σπυρίδων Δελλής αποφοίτησε ως Ανθυπολοχαγός Πεζικού από τη ΣΣΕ το 1961. Υπηρέτησε στην Ελληνική Δύναμη της Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), από το 1973 έως το 1975, με τους βαθμούς του Λοχαγού και του Ταγματάρχου. Έζησε από κοντά τα γεγονότα πριν, κατά και μετά την εισβολή των Τούρκων το 1974. Αργότερα υπηρέτησε σε μονάδες του 'Εβρου, στην 1η Στρατιά, στο ΓΕΣ και στο ΓΕΕΘΑ. Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, τη Σχολή Διοικήσεως και Επιτελών των Η ΠΑ, τη Σχολή Αμφιβίων Επιχειρήσεων των ΗΠΑ, τη Σχολή Επικοινωνιών των ΗΠΑ και άλλα στρατιωτικά σχολεία. Υλοποίησε, για τον Ελληνικό Στρατό, τη Συνθήκη Μειώσεως των Εξοπλισμών, τη γνωστή CFE (Conventional Forces Europe), που υπογράφηκε το 1990 στη Βιέννη από τις χώρες του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 16 Αυγούστου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Δέος προκαλούν οι φωτογραφίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας και οι οποίες αποκαλύπτουν την σημερινή κατάσταση του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ του 1974, τα ιερά και αιματοβαμμένα χώματα όπου πριν από 43 χρόνια αυτές τις ώρες, μια χούφτα Έλληνες στρατιώτες αναβίωναν τις Θερμοπύλες και το Μανιάκι.

Η περιοχή, ερευνήθηκε από τα μέλη της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, η οποία έχει αναλάβει να εντοπίσει και να κινήσει τις διαδικασίες ταυτοποίησης και απόδοσης των λειψάνων των αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας στους συγγενείς τους, ενώ κατά την διάρκεια των ερευνών εντοπίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν λείψανα Ελλήνων στρατιωτικών οι οποίοι ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων. Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, ο εντοπισμός του στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ Ιωάννη Παπαδόπουλου σε ομαδικό τάφο, απέδειξε (για μια ακόμα φορά) τα φρικτά εγκλήματα των Τούρκων, καθώς βρεθηκε δεμένος και αποδεδειγμένα εν ψυχρώ εκτελεσμένος...

4 eldyk stratopedo

Πάνω: Τούρκος στρατιώτης, υψώνει την τουρκική σημαία στην πύλη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, το απόγευμα της 16ης Αυγούστου 1974, λίγο μετά την κατάληψή του.
Κάτω: Στο ίδιο σημείο, 43 χρόνια μετά... Η πύλη του στρατοπέδου της Ελληνικής Δύναμής Κύπρου όπως είνα σήμερα!

2 eldyk stratopedo

Τα ντοκουμέντα (από τουρκική πηγή) που ήρθαν στο φως είναι συγκλονιστικά! Φωτογραφίες ανεκτίμητης αξίας, ειδικότερα για τους συγγενείς των πεσόντων Ηρώων, οι οποίοι έμειναν για να υπερασπιστούν το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ κατά την διάρκεια της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής το τριήμερο 14-16 Αυγούστου 1974. Η πύλη του στρατοπέδου και ο κεντρικός δρόμος που οδηγούσε προς το εσωτερικό του, ελάχιστα εναπομείναντα κτίρια, με τα απομεινάρια του πολέμου να μαρτυρούν τη σφοδρότητα των συγκρούσεων, αλλά και οι λαβωμένοι φοίνικες του στρατοπέδου.... Στέκουν εκεί, σιωπηλοί μάρτυρες της θυσίας των παλικαριών που έπεσαν «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...».

3 eldyk stratopedo

Επίσης, έχουν φωτογραφηθεί τα ορύγματα και οι θέσεις μάχης των αξιωματικών, των υπαξιωματικών και των οπλιτών της ΕΛΔΥΚ που έμειναν για να υπερασπιστούν το στρατόπεδο, δίνοντας έναν άνισο αλλά ηρωικό αγώνα Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, πολλοί μάλιστα εξ αυτών κυριολεκτικά μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους!

1 eldyk stratopedo

10 eldyk stratopedo

Οι φωτογραφίες αυτές έρχονται να συμπληρώσουν τις εικόνες που μπορεί να δει κανείς από τις ελεύθερες περιοχές και στα γύρω από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και την «Σχολή Γρηγορίου» υψώματα.

5 eldyk stratopedo

7 eldyk stratopedo

8 eldyk stratopedo

9 eldyk stratopedo

Μάλιστα, υπάρχουν φωτογραφίες από τουρκικές πηγές - όπως οι δύο παραπάνω - από το εσωτερικό της Σχολής ή Grammar School, όπου αποτυπώνεται η σφοδρότητα των βομβαρδισμών και των πληγμάτων που δέχθηκε το κτιριακό συγκρότημα, στο οποίο βρισκόταν μέχρι την τελευταία στιγμή ελληνικές δυνάμεις, πριν εγκαταλείψουν οριστικά το σημείο.

11 eldyk stratopedo

Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, επί του υψώματος όπου είχε εγκατασταθεί η διοίκηση των δυνάμεων αμύνης του στρατοπέδου!

Σε αυτό τον ιερό χώρο, όπου οι τελευταίοι Έλληνες στρατιώτες στάθηκαν απέναντι στον προαιώνιο εχθρό του Γένους, κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ, με την προσμονή και την ελπίδα να ζήσουμε τη μέρα όπου η γαλανόλευκη θα υψωθεί και πάλι στον ιστό της, στο ύψωμα της εκκλησίας του Άη Γιώργη, του –τότε- σταθμού διοικήσεως των δυνάμεων αμύνης του στρατοπέδου, οι οποίες υπό τις διαταγές του αείμνηστου Αντισυνταγματάρχη και μετέπειτα Ταξιάρχου ε.α. Παναγιώτη Στραυρουλόπουλου, τίμησαν τα ελληνικά όπλα απέναντι στις ορδές του βάρβαρου εισβολέα...

6 eldyk stratopedo

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 14 Αυγούστου 2019 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Η συγκινητική μαρτυρία του αείμνηστου πλέον Ταξιάρχου ε.α. Παναγίωτη Σταυρουλόπουλου στην κάμερα του defenceline.gr. O τελευταίος Στρατοπεδάρχης της ΕΛΔΥΚ και επικεφαλής των δυνάμεων αμύνης που παρέμειναν στα αιματοβαμένα χώματα του ελληνικού στρατοπέδου και έδωσαν την επική μάχη απέναντι στους Μογγόλους, το τριήμερο 14-16 Αυγούστου 1974.

Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter