Write on Παρασκευή, 20 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν. Η ελληνική πλευρά πιάστηκε στον ύπνο και η αντίδρασή της εκδηλώθηκε με μεγάλη καθυστέρηση. Η Τουρκία υποστήριξε ότι δεν επρόκειτο για εισβολή, αλλά για «ειρηνική επέμβαση», με σκοπό την επαναφορά της συνταγματικής τάξης στην Κύπρο, που είχε καταλυθεί από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15 Ιουλίου 1974).

9 tourkia-eisvoli

Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου. Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία. Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν.

4 tourkia-eisvoli

Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ανεξήγητα αργοπορημένη. Παρ' ότι το ελληνικό Πεντάγωνο γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων, θεωρούσε ότι μπλοφάρουν. Μόλις στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο (το ΕΙΡΤ εν προκειμένω), μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί. Η καθυστερημένη κινητοποίηση έδωσε τη δυνατότητα στους Τούρκους εισβολείς να παγιώσουν τις θέσεις τους και να δημιουργήσουν προγεφύρωμα από το Πέντε Μίλι της Κερύνειας προς τον Άγιο Ιλαρίωνα, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο τη σύνδεσή του με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.

10 tourkia-eisvoli

Οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ, όταν κινητοποιήθηκαν άρχισαν να πολεμούν με ηρωική αυτοθυσία, χωρίς μάλιστα να διαθέτουν αεροπορική κάλυψη και σύγχρονο οπλισμό. Αριθμούσαν γύρω στους 12.000 άνδρες (ελληνοκύπριους και ελλαδίτες), υπό τη διοίκηση του ταξιάρχου Μιχαήλ Γεωργίτση, που είχε το γενικό πρόσταγμα στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Στο μεταξύ, άρχισε να κινητοποιείται και ο ελληνοκυπριακός ανδρικός πληθυσμός και να μετέχει στον άνισο αγώνα με ό,τι διέθετε ο καθένας, πυροβολώντας από τις στέγες των σπιτιών του κατά των εισβολέων αλεξιπτωτιστών.

Στην Αθήνα, η κυβέρνηση αιφνιδιασμένη από την εξέλιξη των γεγονότων αρχίζει να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Κηρύσσει γενική επιστράτευση, η οποία εξελίσσεται σε φιάσκο, δείχνοντας την τραγική κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός Στρατός. Και να σκεφθεί κανείς ότι την Ελλάδα κυβερνούσαν οι στρατιωτικοί και ο Στρατός αν μη τι άλλο θα έπρεπε να βρισκόταν σε υψηλό επιχειρησιακό επίπεδο.

2 tourkia-eisvoli

Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Τζόζεφ Σίσκο, που βρίσκεται και πάλι στην Αθήνα ως εντολοδόχος του Κίσινγκερ, συναντάται στο Πεντάγωνο με το αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγό Μπονάνο. Ο παριστάμενος Δημήτριος Ιωαννίδης σε οργίλος ύφος απευθύνεται προς τον Σίσκο «Μας εξαπατήσατε... Ημείς θα κηρύξωμεν πόλεμον!» και αποχωρεί από τη σύσκεψη. Έκτοτε, τα ίχνη του αόρατου δικτάτορα χάνονται. Ο Σίσκο στη διάρκεια της ημέρας μάταια αναζητεί αρμόδιο για συνομιλίες.

Αργά το βράδυ, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ εκδίδει το υπ' αριθμόν 353 ψήφισμα, με το οποίο καλεί σε κατάπαυση του πυρός και σε αποχώρηση από την Κύπρο του «ξένου στρατιωτικού δυναμικού». Παρά την ομόφωνη έγκρισή του, αγνοείται από την Τουρκία, η οποία έχοντας την πρωτοβουλία των κινήσεων επείγεται να εφαρμόσει πλήρως τα σχέδια της. Γενικά, η διεθνής αντίδραση κατά του «Αττίλα» είναι χλιαρή.

3 tourkia-eisvoli

Την επομένη, 21 Ιουλίου, οι μάχες στην Κύπρο συνεχίζονται με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Στόχος των ελληνικών δυνάμεων στην Κύπρο είναι να αποκόψουν τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας από το προγεφύρωμα της Κερύνειας. Οι Έλληνες στρατηγοί απορρίπτουν εισήγηση για επέμβαση στην Κύπρο, προβλέποντας αποτυχία του σχετικού εγχειρήματος. Δύο ελληνικά υποβρύχια που πλέουν προς την Κερύνεια διατάσσονται να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Οι Τούρκοι εισβολείς, παρά την αριθμητική τους υπεροχή και την ποιοτική υπεροχή του οπλισμούς τους, αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα. Μάλιστα, από ασυνεννοησία η τουρκική αεροπορία βυθίζει το αντιτορπιλικό Κοτσατεπέ (D-354), το οποίο εξέλαβε για ελληνικό πλοίο και προκαλεί ζημιές σε άλλα δύο τουρκικά αντιτορπιλικά.

8 tourkia-eisvoli

Την ίδια μέρα, σημειώνεται δραστηριοποίηση του αμερικανικού παράγοντα για την επίτευξη ανακωχής. Ο Σίσκο, που πηγαινοέρχεται μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας, δεν βρίσκει κάποιον αρμόδιο στην Αθήνα να διαπραγματευτεί, καθώς όλοι οι αρμόδιοι έχουν εξαφανιστεί. Την ευθύνη αναλαμβάνει τελικά ο αρχηγός του Ναυτικού, ναύαρχος Πέτρος Αραπάκης, ο οποίος σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Κίσινγκερ συμφωνεί η ανακωχή να ισχύσει από τις 4 το απόγευμα της 22ης Ιουλίου.

4 petroulakis

Στις 2 το πρωί της 22ας Ιουλίου, ελληνικά μεταγωγικά τύπου Νοράτλας, που μετέφεραν καταδρομείς στο νησί, βάλλονται, κατά λάθος, από φίλια πυρά πλησίον του αεροδρομίου της Λευκωσίας, με αποτέλεσμα το ένα από αυτά να καταρριφθεί (4 μέλη του πληρώματος και 27 καταδρομείς έχασαν τη ζωή τους), ενώ άλλα δύο να πάθουν σοβαρές ζημιές. Την ίδια ημέρα, οι Τούρκοι εισβολείς εντείνουν τις επιχειρήσεις τους. Αποβιβάζουν άρματα μάχης και το μεσημέρι καταλαμβάνουν την πόλη της Κερύνειας.

7 tourkia-eisvoli

Στις 4 το απόγευμα αρχίζει να τηρείται η ανακωχή κατά τα συμφωνηθέντα, η οποία όμως θα παραβιασθεί αρκετές φορές από τους εισβολείς. Σ' αυτό το χρονικό σημείο, οι Τούρκοι ελέγχουν το 3% του Κυπριακού εδάφους, έχοντας δημιουργήσει ένα προγεφύρωμα, που συνδέει την Κερύνεια με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας. - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 13 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Α. Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής

Έχω μάθει ότι κάποιοι/ες συγγενείς αγνοουμένων ή πεσόντων, καταφέρθηκαν κατά του αείμνηστου Ταξχου εα Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, όταν αυτός έδωσε την Μαρτυρία του, που έγινε βιβλίο, για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Κύπρο, το τριήμερο από 14 έως 16/8/74...
Αντέδρασαν - εντελώς ανεξήγητα κατά την γνώμη μου - κάποιοι/ες σαν:

-να ήταν ο Σταυρουλόπουλος που επέλεξε να βρεθεί Υποδιοικητής της ΕΛΔΥΚ από τις 10/8/74 και Στρατοπεδάρχης από τις 13/8/74, παρότι μάλιστα δεν ήταν οργανικός Αξιωματικός της Μονάδας.
-να ήταν αυτός που επέλεξε να μείνει μαζί με μόνο 317 από τους 1300 άνδρες της συνολικής Δύναμης της ΕΛΔΥΚ να υπερασπισθεί το Στρατόπεδο της, απέναντι στην διαφαινόμενη Τουρκική επίθεση σε περίπτωση ναυαγίου των διαπραγματεύσεων στις συνομιλίες Κληρίδη-Μαύρου-Γκιουνές στην Γενεύη.
-να ήταν αυτός που έδωσε την διαταγή της "αντίστασης μέχρις εσχάτων" και της "υπεράσπισης του στρατοπέδου μέχρις ενός"!

Θα ξαναπώ εν τάχει τα πράγματα από την αρχή.

Ο Σταυρουλόπουλος ήταν Αντισυνταγματάρχης στο ΓΕΣ και διατάχθηκε να συνοδεύσει την σειρά αντικατάστασης απολυομένων οπλιτών της ΕΛΔΥΚ που ξεκίνησε στις 13/7/74 από τις Κεχριές με το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ για την Κύπρο. Το Πραξικόπημα τον βρήκε εν πλω και μετά από άσκοπες "βόλτες" μεταξύ Κύπρου και Ρόδου κατέπλευσε στην Αμμόχωστο στις 19/7/74 όπου αποβίβασε τους αντικαταστάτες και επιβίβασε τους απολυόμενους.

Η αναχώρηση του συνέπεσε με την Τουρκική Εισβολή της 20/7/74 και κατόπιν διαταγής αποβιβάστηκε μαζί με τους υπόλοιπους συνοδούς αξιωματικούς και τους απολυόμενους άνδρες της ΕΛΔΥΚ στη Πάφο και από εκεί διέρρευσε μέσω Τρόοδος στην Λευκωσία στο Στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης στον χώρο μεταξύ Αγίου Δομετίου και Γερόλακκου.
Παρέμεινε σε διαθεσιμότητα μέχρι την ημέρα που αποσπάσθηκε σε Τάγμα Εφέδρων στην Λάρνακα προκειμένου να το οργανώσει. Ακολούθως αποσπάσθηκε σε Τάγμα όπου ο Διοικητής του είχε τραυματιστεί σοβαρά και ανέλαβε προσωρινά την διοίκησή του.

Την 10/8/74 ενημερώθηκε από την Διοίκηση της ΕΛΔΥΚ ότι αναλαμβάνει Υποδιοικητής του Ελληνικού Συντάγματος στην θέση του μέχρι εκείνη την στιγμή Υποδιοικητή της Ανχη ΠΖ Κων/νου Παπαγιάννη, ο οποίος λόγω της συμμετοχής του στο Πραξικόπημα της 15/7/74 - έστω και με μόνο αστυνομικά καθήκοντα - διετάχθη από τον Υπουργό Άμυνας της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας κ.Ευάγγελο Αβέρωφ, μέσω του νέου Α/ΕΔ Στρατηγού Αρμπούζη, να επαναπατριστεί. (από τους τόσους Αντισυνταγματάρχες που είχε η ΕΛΔΥΚ και η ΕΦ, επέλεξαν για ΝΕΟ Υποδιοικητή της ΕΛΔΥΚ έναν που στην ουσία ήταν "εγκλωβισμένος" στο νησί λόγω συγκυριών, χωρίς δεύτερη στολή να φορέσει).

Την 13/8/74 το μεσημέρι ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ Σχης ΠΖ Νικόλαος Νικολαΐδης διετάχθη (ή αποφάσισε) να μεταφέρει το Διοικητήριο στην περιοχή Κλήρου, διασκορπίζοντας την δύναμη της Μονάδος σε δεύτερη γραμμή αμύνης από τον χώρο μετά το Διεθνές Αεροδρόμιο Λευκωσίας μέχρι και την Δευτερά, 15 χλμ από το Στρατόπεδο, παίρνοντας μαζί του περίπου 1.000 Αξιωματικούς Υπαξιωματικούς και Οπλίτες της Μονάδος. Ταυτόχρονα θα επιλέξει δύο λόχους Τυφεκιοφόρων τον 2ο του 1ου Τάγματος και τον 4ο του 2ου Τάγματος, μια διμοιρία όλμων του ΛΒΟ και μέρος του Λόχου Διοικήσεως Συντάγματος, συνολικής δύναμης 317 ανδρών προκειμένου να υπερασπισθεί τον χώρο του Στρατοπέδου από ενδεχόμενη τουρκική επίθεση σε περίπτωση έναρξης των εχθροπραξιών, αν οι συνομιλίες της διπλωματίας στην Γενεύη οδηγούνταν σε ναυάγιο.

Ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ Σχης Νικολαΐδης τοποθετεί τις μονάδες ως εξής: οι άνδρες που αποτελούσαν μέρος της δύναμης του Λόχου Διοικήσεως θα υπεράσπιζαν τα πλευρά του Στρατοπέδου στο Ύψωμα Β', εκτός στρατοπέδου, υπό τις διαταγές του Διοικητή του Τχη ΠΖ Σπυρίδωνα Δελλή. Ο 4ος Λόχος Τυφεκιοφόρων θα υπεράσπιζαν το Στρατόπεδο με μέτωπο τα υψώματα Άσπρα Χώματα και Καραούλι προς τον Γερόλακκο, με επικεφαλής του τον επίσης συνοδό των αντικαταστατών που ήλθε με το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ, μη οργανικό της ΕΛΔΥΚ Λγό ΠΖ Λούη Ιωαννίδη, Κύπριο στην καταγωγή, που αντικατάστησε τον μέχρι τότε Διοικητή του 4ου τάγματος που είχε τραυματιστεί κατά τον "Αττίλα Ι". Ο 2ος Λόχος Τυφεκιοφόρων θα αμυνόταν και αυτός όπως και ο 4ος Λόχος εντός του Στρατοπέδου στην περιμετρική περιοχή που ξεκινούσε από την θέση Προμαχώνας και με μέτωπο την ΤΟΥΡΔΥΚ και το Κιόνελι με επικεφαλής τον Διοικητή του, Λγό ΠΖ Ηλία Κωνσταντούλα. Τέλος διμοιρία όλμων του ΛΒΟ υπό τον Υπλγό ΠΖ Στέφανο Πίο, θα παρείχε ενίσχυση της Άμυνας από τον χώρο μεταξύ του Στρατοπέδου και της Σχολής Γρηγορίου. Ο Σταθμός Διοίκησης θα ήταν στην Σχολή Γρηγορίου. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός της Άμυνας που σχεδιάστηκε και πραγματοποιήθηκε από τον Διοικητή Σχη Νικολαΐδη και τους επιτελείς του, πριν ανακοινώσει στον τότε Ανχη ΠΖ Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο ότι του αναθέτει τα καθήκοντα του Στρατοπεδάρχη και του επικεφαλής των Δυνάμεων Αμύνης του Στρατοπέδου, πέραν αυτών του Υποδιοικητή της Μονάδας.

Η διαταγή του Σχη Νικολαΐδη προς τον Ανχη Σταυρουλόπουλο ήταν μία και μοναδική: "Θα αμυνθείτε μέχρις εσχάτων" και "θα πέσετε μέχρις ενός υπερασπίζοντας το Στρατόπεδο"!
Αμέσως μετά, αργά το μεσημέρι της 13/8/74, ο Διοικητής και τα 3/4 της δύναμης της ΕΛΔΥΚ αναχώρησαν, για τους χώρους τάξης τους, αφήνοντας τον Ανχη Σταυρουλόπουλο και τους 317 άνδρες του στον χώρο του Στρατοπέδου. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο Σταυρουλόπουλος συγκάλεσε Συγκέντρωση Διοικητών όπου τους ενημέρωσε για τις διαταγές που έλαβε από τον Διοικητή Νικολαΐδη και τους κατέστησε σαφές ότι:
Μεταφέρει τον Σταθμό Διοίκησης στον χώρο που βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ.Γεωργίου της ΕΛΔΥΚ αντί για την Σχολή Γρηγορίου, για να έχει καλύτερη άποψη της κατάστασης σε περίπτωση που υπάρξει τουρκική επίθεση κατά του Στρατοπέδου.
Βοηθός του αναλαμβάνει ο μέχρι εκείνη την στιγμή αξιωματικός του 4ου ΕΓ της ΕΛΔΥΚ που μόλις είχε παραδώσει καθήκοντα λόγω μετάθεσης του, που με δική του βούληση δεν πραγματοποιήθηκε, Λγός ΠΖ Βασίλειος Σταμπουλής με υπασπιστή τον Υπλγό ΠΖ Γεώργιο Χρυσοσπάθη.

Την επομένη το πρωΐ άρχισε η πρώτη επίθεση των Τούρκων που επαναλήφθηκε πολλές φορές τις επόμενες 60 ώρες - όσες και κράτησε η άμυνα του Στρατοπέδου. Παρότι οι διαταγές του Διοικητή ήταν σαφείς "Αμυνα μεχρις εσχάτων", ο Σταυρουλόπουλος με κίνδυνο να περάσει Στρατοδικείο μετά τον Πόλεμο για ανυπακοή σε διαταγή ανωτέρου και εγκατάλειψη θέσης μάχης, όταν αντελήφθη ότι:

-ενισχύσεις δεν ήλθαν αν και του τις υποσχέθηκαν

-ο Διοικητής δεν επικοινώνησε ούτε μια φορά μαζί του καθ' όλη την διάρκεια του 3ημερου αγώνα

-η 187 ΜΠΠ σταμάτησε να τους υποστηρίζει με πυρά ανασχέσεως των τουρκικών αρμάτων

-η άμυνα στο Ύψωμα Β ήταν έτοιμη να "σπάσει" μιας και τα τουρκικά άρματα περνούσαν πάνω από τα ορύγματα των αμυνόμενων

απεφάσισε ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ να διατάξει ΑΠΑΓΚΙΣΤΡΩΣΗ ΕΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΑ ΠΙΕΣΙΝ ΤΟΥ ΕΧΘΡΟΥ με σκοπό να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι από τους άνδρες του και να μην χαθούν για μιά όπως φάνηκε "προδομένη υπόθεση"...

Η διαταγή που έδωσε για την διαδικασία της απαγκίστρωσης ήταν η εξής: πρώτος θα υποχωρούσε ο Λόχος Διοικήσεως, ακολούθως ο 4ος Λόχος και τελευταίος ο 2ος Λόχος.

Κάποιοι συγγενείς πεσόντων ή αγνοουμένων λοιπόν, που οι άνθρωποί τους χάθηκαν σε αυτην την Επική Μάχη, κατηγορούν τον Σταυρουλόπουλο ότι διέταξε κάποιους να μείνουν για να σωθούν κάποιοι άλλοι. Και δυστυχώς θεωρούν ότι ο Σταυρουλόπουλος ευθύνεται που οι δικοί τους χάθηκαν μέσα στην φωτιά εκείνων των ωρών...

Απλά αγνοούν το γεγονός ότι με βάση την Στρατιωτική λογική δεν γινόταν να απαγκιστρωθούν ταυτόχρονα όλοι μαζί... γιατί αυτό θα ήταν άτακτη υποχώρηση που θα οδηγούσε σε εκατόμβες νεκρών που τελικά σώθηκαν!
Η απαγκίστρωση έπρεπε να γίνει συντεταγμένα. Και σε ένα βαθμό αυτό έγινε, με εξαίρεση τον Λόχο Διοικήσεως όπου οι τούρκοι ήδη τον είχαν καταλάβει και οι μάχες πλέον γίνονταν σώμα με σώμα. Και η συντεταγμένη απαγκίστρωση, στην οποία σε μεγάλο βαθμό συνετέλεσαν οι Διοικητές των Λόχων, ήταν και η αιτία που τα 2/3 της δύναμης αμύνης τελικά διασώθηκαν...
Υπήρξαν περιπτώσεις που λόγω του τραυματισμού ή του θανάτου των αγγελιοφόρων κάποια τμήματα άργησαν να συμπτυχθούν.
Ο ίδιος ο Σταυρουλόπουλος ειδοποίησε τον 2ο Λόχο στον οποίο η διαταγή δεν πήγε ποτέ.
Ο ίδιος ο Σταυρουλόπουλος ήταν στην Πύλη του Στρατοπέδου από κάποια στιγμή και μετά και έδινε οδηγίες στους υποχωρούντες οπλίτες προς τα που να στραφούν... (μαρτυριες Δ.Πεπερά και Ανθλγού Ι.Κόλλια)

Κάποιοι με υψηλό αίσθημα πατριωτισμού και ευθύνης έμειναν αυτοπροαιρέτως προκειμένου να σωθούν κάποιοι άλλοι ή μην μπορώντας να εγκαταλείψουν τους βαριά τραυματίες συναδέλφους τους (περιπτώσεις Ανθστών Κέντρα, Παπαλάμπρου, Δνέα Λούρμπα, Στρτη Κρατημένου κλπ).

Ο αείμνηστος Ταξίαρχος Σταυρουλόπουλος παρέμεινε σιωπηλός επί δεκαετίες, μιας και ο φύλακας-άγγελος του η σύζυγός του η Τούλα δεν του επέτρεπε να μιλά για τότε. Τα μετατραυματικά εκ του Πολέμου του 1974 πολλά και η καρδιά του αδύναμη (η αιτία θανάτου του άλλωστε την 11/6/2017 ήταν το πρόβλημα της καρδιάς του από το οποίο έπασχε).

Το Ελληνικό Κράτος δεν θέλησε να έχει την Μαρτυρία του, στην Εξεταστική Επιτροπή της Ελληνικής Βουλής για τον Φάκελλο της Κύπρου και ουδέποτε τον κάλεσε ως Μάρτυρα.
Στην Αναφορά του προς το ΓΕΣ (την οποία έχω στα χέρια μου) - τις οποίες απέσυρε ο ΥΦΕΘΑ Κατσαδήμας - αναφέρει με κάθε λεπτομέρεια τα όσα συνέβησαν το 3ημερο 14-16/8/74 και καταλόγισε ευθύνες για την εξέλιξη της μάχης του στρατοπέδου. Ίσως για αυτό το Μεταπολιτευτικό Κράτος μετά από 3 χρόνια τον αποστράτευσε, ενώ προήγαγε και διατήρησε για περισσότερο χρόνο τον Διοικητή Νικολαΐδη.

27

Όταν για τις ανάγκες του βιβλίου μου ΚΥΠΡΟΣ 1974 Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ τον επισκέφθηκα - μετά τον θάνατο της συζύγου του - και του πήρα την συνέντευξη που έγινε βιβλίο, θεώρησα ότι ΟΛΟΙ οι συγγενείς των Πεσόντων και των Αγνοουμένων θα ικανοποιούνταν που έμαθαν τι έγινε τότε.
Και αυτό γιατί μόνο ο Σταυρουλόπουλος μπορούσε να ξέρει τις συζητήσεις και τις συνεννοήσεις που γίνονταν στα ανώτερα κλιμάκια και στις άλλες Μονάδες, μόνο αυτός μίλησε με τον Διοικητή της ΕΛΔΥΚ, μόνο αυτός είχε συζητήσεις με τους Διοικητές των Λόχων του.
Οπότε η αποκάλυψη της εγκατάλειψης των 318 ανδρών της ΕΛΔΥΚ που μάχονταν εναντίον 6.900 Τούρκων, θεώρησα ότι θα ικανοποιούσε τους συγγενείς μιας και θα εκπληρωνόταν η ρήση του Μένανδρου "Αγει δε προς φως, την αλήθεια, χρόνος!"

Επαναλαμβάνω, ότι αντιλαμβάνομαι τον πόνο για τον χαμό, τον άδικο χαμό των δικών τους ανθρώπων, το παράπονο που ακούγεται "γιατί να μην είχε σωθεί και ο δικός μου αδελφός;" αλλά δυστυχώς απευθύνεται στον μόνο που δεν είχε ευθύνη για τον χαμό τους... Τον Σταυρουλόπουλο!
Αντίθετα ο Σταυρουλόπουλος είχε την αποκλειστική ευθύνη για τους πάνω από 200 άνδρες που σώθηκαν με το ρίσκο που πήρε να διατάξει απαγκίστρωση...!!!
Αλλιώς σήμερα θα μιλούσαμε για τους 318 νεκρούς και αγνοούμενους της Μάχης της ΕΛΔΥΚ.

Και η Μαρτυρία του τελευταίου Στρατοπεδάρχη, του Αρχηγού των Γενναίων πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο μνημόσυνο στην μνήμη όλων τους και πεσόντων και αγνοηθέντων αγνοουμένων.

Ας μην επιτρέψουμε στην πίκρα και τον πόνο να είμαστε άδικοι...

ΥΓ
(1) ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΕ ΕΚΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΩΜΑ, ΜΟΝΟΥΣ 318 ΑΝΔΡΕΣ ΝΑ ΑΜΥΝΘΟΥΝ ΣE MIA ANAΛΟΓΙΑ 1:22 ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ. Γιατί αυτή η διακριτική μεταχείριση;
(2) ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΟΤΙ ΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΝ - ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ...
ΤΟ "ΚΑΤΗΓΟΡΩ" ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ, ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ, ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΕΝΩ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ. Αυτός δεν ήταν λοιπόν ο Σταυρουλόπουλος. Αντίθετα πάνω από 200 άνδρες σώθηκαν εξ αιτίας της απόφασης που πήρε και που ήταν αντίθετη με τις διαταγές που είχε και που ήταν για αυτό ένα πολύ μεγάλο ρίσκο για τον ίδιο...

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 29 Ιουνίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ιατροδικαστικές εκθέσεις για αίτια και συνθήκες θανάτου αγνοουμένων. Θα εξηγούν στους συγγενείς κάτω από ποιες συνθήκες σκοτώθηκαν οι άνθρωποί τους.

Mνημόνιο συνεργασίας με το Τμήμα Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου προΐσταται η ιατροδικαστής Χαρά Σπηλιοπούλου, πρόκειται να υπογράψει σύντομα η κυβέρνηση, με στόχο να δίνονται ιατροδικαστικές εκθέσεις για τους αγνοούμενους που ταυτοποιούνται.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Πολίτη» ο επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου έχει κάνει τις απαραίτητες επαφές και το μνημόνιο έχει συμφωνηθεί, και τις επόμενες μέρες αναμένεται να εγκριθεί η υπογραφή του από το Υπουργικό Συμβούλιο. Μέχρι σήμερα στα πιστοποιητικά θανάτου των αγνοουμένων, αναφερόταν ως αιτία θανάτου «άγνωστη», παρά το ότι υπήρχαν μαρτυρίες και εμφανή ευρήματα για το πώς πέθανε κάποιος από τους μέχρι πρότινος αγνοούμενους.

Εγκλήματα
Η ομάδα της κυρίας Σπηλιοπούλου πρόκειται να συνεργαστεί με το Ανθρωπολογικό Εργαστήριο όπου συγκεντρώνονται τα οστά που εντοπίζονται από τις εκσκαφές. Θα γίνονται οι απαραίτητες επιστημονικές εξετάσεις και θα εκδίδεται ιατροδικαστική έκθεση στην οποία θα αναφέρεται η αιτία θανάτου, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αποκαλύπτει έγκλημα.

Βρέθηκαν αγνοούμενοι των οποίων τα χέρια ήταν δεμένα με σύρμα και είχαν εμφανή τραύματα από κακοποίηση (σημάδια στα οστά). Βρέθηκαν άνθρωποι με σπασμένα κρανία αλλά και άλλοι με μια τρύπα από σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Όπως αναφέρθηκε από αρμόδια πηγή, ο φρικτός τρόπος θανάτου πολλών αγνοουμένων δυνατόν να οδηγήσει τους συγγενείς που θα λάβουν την ιατροδικαστική έκθεση σε λήψη νομικών μέτρων κατά της Τουρκίας για εγκλήματα πολέμου.

Αυτό αφορά βεβαίως και Τουρκοκύπριους αγνοούμενους που εντοπίστηκαν σε ομαδικούς τάφους και δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από Ελληνοκύπριους. Το θέμα πιθανών διώξεων για εγκλήματα κατά Ελληνοκυπρίων ή Τουρκοκυπρίων παραμένει στην ατζέντα των αρμόδιων αρχών, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν προκύπτει επαρκής μαρτυρία, ή καθόλου μαρτυρία, αφού αυτόπτες μάρτυρες έχουν αποβιώσει.

Θαμμένοι «σαν ζώα»
Ο κ. Φωτίου, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή στο Plus που θα μεταδοθεί απόψε, ανέφερε πως οι νεκροί που εντοπίστηκαν στο Νοσοκομείο Αθαλάσσας είχαν πεταχτεί στην κυριολεξία «σαν ζώα» σε κρατήρες από τις βόμβες. Πρόκειται για τους τρόφιμους που σκοτώθηκαν, καθώς ένας στρατιώτης και μέλη του προσωπικού θάφτηκαν κανονικά σε κοιμητήριο. Από τους νεκρούς τις Αθαλάσσας λείπουν δύο άτομα τα οστά των οποίων δεν εντοπίστηκαν.

Θέλουν να κάνουν κηδεία μόνο με ένα δόντι
Μία από τις τραγικές περιπτώσεις του ζητήματος των αγνοουμένων είναι αυτή κατά την οποία εντοπίζονται μόνο θραύσματα οστών από κάποιον άνθρωπο. Μια τέτοια περίπτωση αφορά αγνοούμενο του οποίου βρέθηκε μόνο ένα δόντι.

Ο ιατροδικαστής με αυτό το εύρημα δεν μπορεί να εκδώσει πιστοποιητικό θανάτου και η οικογένεια δεν μπορεί να αναμένει το πότε και το αν θα βρεθούν άλλα θραύσματα από τον άνθρωπό τους. Η οικογένεια χωρίς πιστοποιητικό θανάτου δεν μπορεί να κάνει κηδεία και ζητά από τις αρμόδιες αρχές να δοθεί το απαραίτητο πιστοποιητικό ώστε να μπορέσουν να κάνουν κηδεία, ακόμα και αν πρόκειται να θάψουν ένα μόνο δόντι. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις κατά τις οποίες βρέθηκαν μόνο μικρά κομμάτια από οστά.

Η μάνα με τα δυο παιδιά
Μια άλλη τραγική περίπτωση είναι αυτή που αφορά μια μητέρα με τα δυο μικρά παιδιά της που αγνοούνται από το 1974. Γίνονται έρευνες σε διάφορες περιοχές για εντοπισμό τους, ώστε ο σύζυγος και πατέρας που ζει σήμερα να μπορέσει να κηδέψει την οικογένειά του. Η γυναίκα είχε πάρει από το χέρι τα δυο μικρά παιδιά και έτρεξε να φύγει από το χωριό το οποίο βομβαρδιζόταν από την τουρκική αεροπορία. Ωστόσο στη διαδρομή έπεσε μια βόμβα και σκότωσε τη μητέρα με τα παιδιά. Έκτοτε αγνοείται η τύχη τους και υπάρχουν πληροφορίες ότι θάφτηκαν με συνοπτικές διαδικασίες σε κάποιο κοιμητήριο, χωρίς μέχρι σήμερα να εντοπιστούν.

Αγκαλιασμένοι
Τραγικές είναι και οι λεπτομέρειες των πεσόντων που επέβαιναν στο Noratlas. Κατά την ανασκαφή οι πιλότοι βρέθηκαν στις θέσεις τους στο πιλοτήριο του αεροσκάφους, ενώ καταδρομείς που βρίσκονταν στην άτρακτο εντοπίστηκαν αγκαλιασμένοι. Πιθανότατα όταν αντιλήφθηκαν ότι το αεροσκάφος πέφτει και γίνονταν εκρήξεις στην άτρακτο προσπαθούσαν να πάρουν κουράγιο ο ένας από τον άλλο. - ΠΗΓΗ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ένα Νοράτλας φρουρός στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας (Φωτογραφίες)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αναζητώντας τους αγνοούμενους της Κύπρου - Το πολύτιμο έργο της ΔΕΑ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Σάββατο, 23 Ιουνίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης – Φωτογραφίες: Ανδρέας Μανώλης, Παναγιώτης Φωτόπουλος

Τα ελληνικά φτερά ενός μεταγωγικού αεροσκάφους Νοράτλας, σκεπάζουν τα μνήματα στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας... Η επιχείρηση μεταφοράς και συναρμολόγησης του αεροσκάφους ολοκληρώνεται και το μνημείο έχει πλέον ένα πολύτιμο φρουρό.

Ένα αεροσκάφος – θρύλος για την Πολεμική Αεροπορία, θα βρίσκεται για πάντα στον τόπο της θυσίας και της τιμής. Αεροσκάφη αυτού του τύπου μετέφεραν τη νύχτα της 21ης – 22ας Ιουλίου 1974 του Καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών και μιας Διμοιρίας της Γ΄ Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας, στο πλαίσιο της Επιχείρησης ΝΙΚΗ.

AO3 I8961

Ένα Νοράτλας, το ΝΙΚΗ-4 συνετρίβη στον λόφο της Μακεδονίτισσας δεχόμενο φίλια πυρά, με αποτέλεσμα όλοι οι Καταδρομείς πλην ενός να φονευθούν, μαζί με το ηρωικό πλήρωμα του αεροσκάφους. Τα υπόλοιπα μεταγωγικά, δεχόμενα και αυτά πυρά προσγειώθηκαν στη Λευκωσία, ενώ δύο από αυτά καταστράφηκαν μετά την αποβίβαση των Κομάντος και των Αεροπόρων, καθώς ήταν αδύνατο να πετάξουν το σκέλος της επιστροφής, λόγω των εκτεταμένων ζημιών που είχαν...

AO3 I8988

Το Νοράτλας ( το συγκεκριμένο δεν έλαβε μέρος στην επιχείρηση) μεταφέρθηκε τις προηγούμενες μέρες στην Κύπρο με το Αρματαγωγό ΧΙΟΣ του Πολεμικού Ναυτικού. Εγχείρημα που έγινε για πρώτη φορά με το συγκεκριμένο αεροσκάφος,ενώ το πλήρωμα του πλοίου διασφάλισε την ορθή φόρτωση, μεταφορά και εν γενεί την ασφάλεια του.
Μετά την άφιξή του στην Κύπρο, νταλίκες ανέλαβαν να μεταφέρουν την άτρακτο, τα φτερά και όλα τα παρελκόμενα στον Τύμβο, όπου ομάδα τεχνικών της Πολεμικής Αεροπορίας, με τη συνδρομή στελεχών της Εθνικής Φρουρας, ανέλαβαν την επανασυναρμολόγηση.

35776206 2300367949988357 2198201658373046272 n

35737673 2300367746655044 5756948887675863040 n

Η επίσημη παρουσίαση του Νοράτλας θα γίνει στις 20 Ιουλίου 2018, στην τελετή που θα πραγματοποιηθεί στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας για την επέτειο της Τουρκικής εισβολής στο νησί.

AO3 I8938

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 10 Ιουνίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής

Σήμερα το πρωί έγινε το ετήσιο Μνημόσυνο του Ταξχου ε.α. Παναγιώτη Δ. Σταυρουλόπουλου, Υποδιοικητή και τελευταίου Στρατοπεδάρχη του σκλαβωμένου Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ από τις 16 Aυγούστου 1974.

2 mnim stavr

Ακολούθησε τρισάγιο για όλους τους Πεσόντες της ΕΛΔΥΚ, στο Μνημείο των 3 Λοχαγών της, που έπεσαν μαχόμενοι το 1974 παρουσία του Διοικητού της ΕΛΔΥΚ Σχη (ΠΖ) κ. Εμμανουήλ Χατζή, των δύο Διοικητών των Ταγμάτων της, Ανχη (ΠΖ) Μαρκόπουλου (1ου) και Ανχη (ΠΖ) Γιαννούλη (2ου), Ανώτερων και Κατώτερων Αξιωματικών Επιτελών της Διοικησης και Αγήματος Οπλιτών της ΕΛΔΥΚ.

3 mnim stavr

Από τον Πολιτικό Κόσμο το παρόν έδωσε μόνο το Ε.ΛΑ.Μ. δια του Εκπροσώπου Τύπου του κ.Γεάδη Γεάδη ο οποίος κατέθεσε και στεφάνι. Μετά το τρισάγιο όλοι βρεθήκαμε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ιερού Ναού Αγίου Παύλου, όπου υπήρξε ομιλία μου για τον αείμνηστο κ.Ταξίαρχο και την προσφορά των ανδρών της ΕΛΔΥΚ στον αγώνα του 1974. Θεωρώ ότι κάναμε ότι μπορούσαμε και εμείς αλλά και η Διοίκηση της ΕΛΔΥΚ για να τιμήσουμε τον προσφιλή μας Λεβεντάνθρωπο που δεν είναι πια κοντά μας.

1 mnim stavr