Write on Τρίτη, 04 Δεκεμβρίου 2018 Κατηγορία ΛΕΦΕΔ

Την Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018 τελέστηκε στην Νεοκαισσάρια Πιερίας από τον Ιστορικό Ποντιακό σύλλογο "Κοτζά Αναστάς" επιμνημόσυνη δέηση υπέρ της μνήμης του μεγάλου οπλαρχηγού των Ελλήνων του Πόντου Αναστάσιου Παπαδόπουλου "Κοτζά Αναστάς" του επονομαζόμενου και Κολοκοτρώνη του Πόντου.

Η ΛΕΦΕΔ Πιερίας παρέστει μαζί με μέλη από το παράρτημα Ημαθίας και από την Μητροπολιτική ΛΕΦΕΔ (Θεσσαλονίκη). Κατά την διάρκεια της λειτουργίας υπήρχε έντονη μυσταγωγία στην γραφική εκκλησία του χωριού ειδικά μετά την έλευση των λαβάρων διαφόρων ποντιακών σωματείων μαζί με τα μέλη τους ντυμένα με παραδοσιακές ποντιακές φορεσιές. Σε στιγμές θύμιζε βυζαντινό τελετουργικό προκαλώντας συγκίνηση.

Μετά το πέρας της λειτουργίας έλαβε χώρα στην αίθουσα του συλλόγου εκδήλωση κατά την διάρκεια της οποίας ο ομαδάρχης του περιπόλου "Κοτζά Αναστάς" Μακεδόνας Κωνσταντίνος και μέλος της ΛΕΦΕΔ Πιερίας, παρέδωσε το αργυρό μετάλλιο που κέρδισε στον ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟ 2018 στον πρόεδρο του συλλόγου. Με την σειρά του ο σύλλογος έδωσε ένα αναμνηστικό δίπλωμα και δώρισε ένα βιβλίο με θέμα τον μεγάλο αυτό ήρωα στην λέσχη μας.

Ήταν ιδιαίτερη τιμή για εμάς η συμμετοχή μας στο μνημόσυνο/εκδήλωση στην μνήμη αυτού του μεγάλου ήρωα. Δεν πρέπει με κανένα τρόπο να ξεχάσουμε αυτούς τους ανθρώπους ή να επιτρέψουμε να χαθούν στην λήθη. Ένα μεγάλο εύγε στον σύλλογο που φέρει το όνομα του και συντηρεί την μνήμη του.

Για εμένα προσωπικά ήταν μια ιδιαίτερη συγκινητική στιγμή καθότι η γενέτειρα του ήρωα, Εντίκ Πουνάρ στην περιοχή της Έρμπαα (αρχαία Ηράκλεια) του Δυτικού Πόντου, αποτελεί και χωριό προέλευσης των προπαππούδων μου.

Ο πρόεδρος της ΛΕΦΕΔ Πιερίας

Δείτε το βίντεο:

 

Write on Τετάρτη, 19 Μαΐου 2021 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ
Επιμέλεια: Γιώργος Λαμπράκης

Η Γενοκτονία των Ποντίων θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανές δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

GENOKTONIA PONTIWN JPEG 1

Πριν από τον όρο «Γενοκτονία» υπήρχε ο όρος «Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας». Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας. Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις. Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί.

5 genoktonia pontion

Το 1915 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό της Μικράς Ασίας. Τη χρονιά εκείνη, και ενώ όλα τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν εμπλακεί στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Τούρκοι εκπόνησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Τον Ιούνιο πραγματοποιήθηκε η εξορία και στη συνέχεια η σφαγή των Αρμενίων, ενώ αρχίζουν οι πρώτες βιοπραγίες εναντίον του ποντιακού στοιχείου. Τον Δεκέμβριο του 1916 εκπονήθηκε από τους Τούρκους στρατηγούς Εμβέρ και Ταλαάτ σχέδιο εξόντωσης του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου που προέβλεπε: «Αμεση εξόντωση μόνον των ανδρών των πόλεων από 16-60 ετών και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής με πρόγραμμα σφαγής και εξόντωσης». Το πρόγραμμα ξεκίνησε 15 ημέρες αργότερα και εφαρμόστηκε κυρίως στις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Η περιοχή της Τραπεζούντας είχε γλυτώσει από τη μανία των Τούρκων διότι είχε καταληφθεί τον Απρίλιο του 1916 από τον ρωσικό στρατό. Όταν όμως οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την πόλη τον Φεβρουάριο του 1918, τότε ο μισός περίπου πληθυσμός της περιοχής εγκατέλειψε τις εστίες του και ακολούθησε τον ρωσικό στρατό κατά την υποχώρησή του. Οι περισσότεροι από τους πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου και των παραλίων της Γεωργίας. Οι Πόντιοι πίστεψαν ότι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου θα έφερνε και οριστικό τέρμα στα δεινά τους, αλλά διαψεύσθησαν...

3 genoktonia pontion

Οι εκκλήσεις τους για να συμπεριληφθούν στο ελληνικό κράτος δεν εισακούστηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος θεωρούσε ότι ο Πόντος ήταν πολύ απομακρυσμένος από τις υπόλοιπες ελληνικές περιοχές με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η υπεράσπισή του από τις τουρκικές επιδρομές. Σε αντάλλαγμα πρότεινε να προχωρήσουν οι Πόντιοι στη δημιουργία μιας ομοσπονδίας με τους Αρμένιους, και πράγματι ο αρχιεπίσκοπος Τραπεζούντας Χρύσανθος Φιλιππίδης και ο πρόεδρος των Αρμενίων Αλέξανδρος Χατισιάν υπέγραψαν τον Ιανουάριο του 1920 συμφωνία για τη δημιουργία Ποντοαρμενικού κράτους.

Ομως τον Νοέμβριο του 1920 ο αρμενικός στρατός ηττήθηκε στο Ερζερούμ από τις δυνάμεις του Κεμάλ με αποτέλεσμα να συνθηκολογήσουν οι Αρμένιοι και να μείνουν οι Πόντιοι μόνοι τους. Έκτοτε και μέχρι τον Αύγουστο του 1922 ο Κεμάλ, έχοντας εκκαθαρίσει τα δευτερεύοντα μέτωπα στη Μικρά Ασία, προχώρησε ανενόχλητος στη σταδιακή εξόντωση του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι πόλεις και τα χωριά κάηκαν, οι χωρικοί σφάχτηκαν, ατιμάστηκαν, εξορίστηκαν ή έφευγαν ομαδικά στα δάση και στα βουνά. Όσοι άνδρες συλλαμβάνονταν προωθούνταν στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Υπολογίζεται ότι στο διάστημα 1914-1922 εξοντώθηκαν περίπου 200.000 Πόντιοι.

2 genoktonia pontion

Οι Τούρκοι εκτόπιζαν και εξόριζαν τους Έλληνες μέσα στην βαρύτερη κακοκαιρία, χωρίς να τους επιτρέψουν να παραλάβουν ούτε τρόφιμα, ούτε στρώματα. Τα κυβερνητικά όργανα που συνόδευαν τους εκτοπιζόμενους δεν επέτρεπαν στα θύματά τους να σταθμεύουν σε κατοικημένα μέρη, αλλά μόνο σε μέρη έρημα και εκτεθειμένα στις χειμερινές συνθήκες. Ο σκοπός ήταν διπλός: πρώτα να μην μπορούν να στεγασθούν και έπειτα να μην μπορούν να αγοράσουν τρόφιμα. Δεν επέτρεπαν για κανένα λόγο να δώσουν βοήθεια στους γέρους γονείς ή στα ανήλικα παιδιά και στους αρώστους, οι οποίοι εγκαταλείπονταν στα φαράγγια και στα δάση και πέθαιναν από την πείνα ή αποτελειώνονταν από την λόγχη των Τούρκων.

Σε διάφορα μέρη της χώρας ιδρύθηκαν λουτρώνες δήθεν για στρατιωτικούς λόγους. Τα κυβερνητικά και αστυνομικά όργανα που οδηγούσαν τους μετατοπιζόμενους εξανάγκαζαν τους δυστυχείς για λόγους δήθεν υγιεινής να λουστούν. Έβαζαν κατά εκατοντάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά στα λουτρά, γυμνούς με θερμοκρασία 40 βαθμών. Τα ενδύματα των δυστυχών ελεηλατώντο. Όταν έβγαιναν από το λουτρό, τους εξανάγκαζαν να παρατάσσονται στο χιόνι και με θερμοκρασία κάτω του μηδενός και να περιμένουν επίσκεψη του αστυνόμου για καταμέτρηση, ο οποίος ποτέ δεν ερχόταν πριν από μία ώρα. Επειτα άλλη μία ώρα περίμεναν το γιατρό για ιατρική επιθεώρηση. Κατά την επιθεώρηση χαρακτηρίζονταν άρρωστοι οι νεώτεροι και υγιέστεροι, οι οποίοι θανατώνονταν κατά την αποστολή στο νοσοκομείο.»

1 genoktonia pontion

Από την έκρηξη του Α παγκοσμίου πολέμου (1914) ως την μικρασιατική καταστροφή (1922), οι Νεότουρκοι με τα σκληρά μέτρα που έλαβαν εναντίον των Ελλήνων του Πόντου με τη μέθοδο των εξοριών, βιασμών, σφαγών, εξανδραποδισμών και απαγχονισμών (κατά τον Πανάρετο Τοπαλίδη) εξόντωσαν:
α. κατά την περίοδο 1914-1918 170.576 Ποντίους
β. κατά την περίοδο 1918-1922 119.122 Ποντίους
δηλαδή συνολικά 289.698 Ποντίους
ποσοστό δηλαδή 41,56% σε σύνολο 697.000 Ελλήνων κατοίκων, ενώ κατά τον Γ.Βαλαβάνη οι απώλειες των Ποντίων σύμφωνα με τη Μαύρη Βίβλο του Κεντρικού Συμβουλίου των Ποντίων στην Αθήνα ανέρχονται σε 303.238 ως το 1922, και 353.000 ως το Μάρτιο του 1924, ποσοστό που ξεπερνάει το 50% του ολικού πληθυσμού των Ελλήνων του Πόντου.

Πηγές:

-"Έλληνες του Πόντου" του Βλάση Αγτζίδη. 
-pontosnews

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 04 Μαΐου 2016 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Σε μερικούς ο Πόντος είναι μόνο μια ανάμνηση και η Δυτική Αρμενία είναι παντελώς άγνωστη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν εξετάζουν στρατηγικά την ιστορία της περιοχής. Μπορεί την εποχή της Συνθήκης Σεβρών το 1920, η Ελλάδα να θεώρησε ότι ο Πόντος δεν ήταν βιώσιμος από μόνος του και δεν ενίσχυσε καμιά πρωτοβουλία απελευθέρωσης.

Αυτό όμως έγινε για τη Δυτική Αρμενία. Αυτή μεταξύ άλλων καλύπτει τον Ανατολικό Πόντο. Με την ανάπτυξη του Κουρδιστάν που βρίσκεται στο Νότιο Μέρος της Δυτικής Αρμενίας, δημιουργείται ένα πλαίσιο συμμαχίας που έχει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί, επί του πρακτέου. Επίσης καθώς ο Πόντος δίνει πρόσβαση στη θάλασσα, υποστηρίζει έμπρακτα τη γεωστρατηγική θέση του στρατηγήματος.

Έχει λοιπόν νόημα να υπάρξει μία συντονισμένη κίνηση και για τον Δυτικό Πόντο έτσι ώστε να υπάρξει μια επέκταση που σταθεροποιεί τη θαλάσσια περιοχή ειδικά με το θέμα της ΑΟΖ. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε ότι η Δυτική Αρμενία δεν είναι μόνο μια οντότητα που είναι θεμελιωμένη σε μια σωστή βάση λόγω νομικής υπόστασης αλλά ως δημοκρατία, αποτελεί και μια στρατηγική λύση που έρχεται να δημιουργήσει ένα στρατηγικό μείγμα όπου παίζει ο Πόντος και το Κουρδιστάν.

Με αυτήν την έννοια είναι επιπλέον μια δίκαιη λύση που έχει και την ιδιότητα της βιωσιμότητας με μάλιστα μια ελαχιστοποίηση των συνόρων με την υπόλοιπη Τουρκία. Έτσι αυτή η απελευθερωτική ιδέα υποστηρίζει έμπρακτα τον Πόντο ως κατεχόμενη περιοχή που θα αποφύγει τον τουρκικό ζυγό μέσω μια πλάγιας σκέψης που αφοπλίζει ασφαλιστικές δικλείδες άλλων συνθηκών.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Ο Ελληνισμός του Πόντου είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού και δεν μπορεί κανείς να το υποβαθμίσει μέσω της αμφισβήτησης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Ο Πόντος δεν είναι μια κομματική προσέγγιση με ειδικά συμφέροντα, είναι ο ίδιος ο Ελληνισμός.

Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη το κομματικό πλαίσιο για το οποίο αδιαφορούμε όταν ασχολούμαστε με ανθρώπινα δικαιώματα και ακόμα περισσότερο με τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, γιατί για κάθε άτομο η καταπολέμηση της αμφισβήτησης είναι και πρέπει να είναι η ίδια όχι μόνο λόγω νομοθεσίας αλλά και ηθικής.

Στην Ελλάδα δεν είμαστε του ναζισμού, φασισμού, κομμουνισμού, κεμαλισμού και δεν έχουμε διαπράξει γενοκτονία. Απλώς αντιστεκόμαστε στο πλαίσιο της προπαγάνδας της βαρβαρότητας που προσπαθεί να σβήσει με κάθε τρόπο, κάθε ίχνος ύπαρξης της γενοκτονίας. Το γεγονός ότι υπάρχουν άτομα που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν κομματικά με τις δηλώσεις τους την ιστορία του Πόντου, σημαίνει ότι δεν έχουν καν το επίπεδο λόγω έλλειψης πανεπιστημιακών γνώσεων ότι γίνονται συνεργοί των βαρβάρων.

Για τους άλλους που το κάνουν συνειδητά, πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είναι μόνο εχθροί των Ποντίων και του Ελληνισμού αλλά όλης της Ανθρωπότητας. Και γι' αυτόν το λόγον δεν πρόκειται να προσπεράσουμε το όλο θέμα απλώς λέγοντας ότι πρόκειται για ένα τοπικό λάθος δίχως επιπτώσεις. Το ίδιο ισχύει και για την απουσία του κεφαλαίου που αφορά τη γενοκτονία των Ποντίων.

Και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούν όχι μόνο οι καθηγητές που έχουν ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά και οι ίδιοι οι σύλλογοι που μαθαίνουν στους μικρότερους τη γενοκτονία, γιατί έτσι γίνονται υπέρμαχοι της ιστορίας ενάντια στη βαρβαρότητα.

*Ο Νίκος Λυγερός είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, σκηνοθέτης, ασχολείται με τη μουσική, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία, το μάνατζμεντ και τη στρατηγική. Είναι ειδικός σύμβουλος στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, τη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας, την Αστυνομική Ακαδημία, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, τη Σχολή Στρατολογικού. Είναι επίσης διερμηνέας-μεταφραστής στα Γαλλικά δικαστήρια.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 19 Αυγούστου 2015 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

Οργή στους Ποντίους όπου γης αλλά και σε κάθε υγιή και σκεπτόμενο Έλληνα προκαλεί η είδηση της αφαίρεσης από την ύλη του βιβλίου ιστορίας της Γ' Λυκείου, του κεφαλαίου με τον τίτλο «Ο παραευξείνιος ελληνισμός κατά τον 19ο και 20ό αιώνα».
Το κεφάλαιο αυτό (έκτασης συνολικά 9 σελίδων) για χρόνια ήταν ανάμεσα στην εξεταστέα ύλη των μαθητών, όμως με απόφαση του υπουργείου Παιδείας το θέμα αφαιρέθηκε και στη θέση του προστέθηκαν τα κεφάλαια «Η ελληνική οικονομία μετά την Επανάσταση» και «Η οικονομία κατά τον 19ο αιώνα» (31 συνολικά σελίδες). Ναι, καλά διαβάζετε, τα οικονομικά θέματα κρίθηκαν αναγκαία και καταλληλότερα για τους μαθητές, από τον Ποντιακό Ελληνισμό!

Η αφαίρεση της Γενοκτονίας των Ποντίων (όπως και τα υπόλοιπα εγκλήματα των Τούρκων εναντίον του Ελληνισμού) μόνο τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Προκαλεί όμως έντονο προβληματισμό η "ανησυχία" και ο ζήλος του υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ να επιταχύνει διαδικασίες και αποφάσεις λες και λειτουργεί χωρίς ... αύριο. Αξίζει να σημειωθεί πως παρά τις εντονότατες διαμαρτυρίες των εκπροσώπων του Ποντιακού Ελληνισμού το υπουργείο εξακολουθεί να ... σφυρίζει αδιάφορα και να αγνοεί τους Ποντίους προκαλώντας ακόμα περισσότερο με τη στάση του.

Το θέμα, όπως είναι φυσικό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις ενώ αμέτρητες είναι οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας από τις Ομοσπονδίες και τους συλλόγους των Ποντίων σε όλο τον κόσμο, ενώ το θέμα έχει φτάσει και στη βουλή, καθώς πολλοί βουλευτές είναι σφόδρα ενοχλημένοι από την ... σπουδή του υπουργείου Παιδείας. 

Συστηματική ... δουλειά

Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια συστηματική αφαίρεση σημαντικών γεγονότων της ελληνικής ιστορίας από τα επίσημα βιβλία που διδάσκονται οι μαθητές στα σχολεία, με προφανή στόχο τη μείωση (ή και την εξαφάνιση) της εθνικής συνείδησης. Η προσπάθεια είναι πολύχρονη και συστηματική και φυσικά δεν αφορά μόνο τις ... φαντεζί περιπτώσεις τύπου Ρεπούση, αλλά επεκτείνεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης από μια μερίδα δασκάλων και καθηγητών που "ερεθίζονται" και βγάζουν ... εξανθήματα με κάθε τι ελληνικό! Έτσι, η μικρασιατική καταστροφή έγινε "συνωστισμός" στην προκυμαία της Σμύρνης, ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος θεωρήθηκε ... "πρόκληση" και πάει λέγοντας....

Προφανώς και οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν ή δεν νοιάζονται για το αν με τις πράξεις, τις παραλείψεις και τις αποφάσεις τους προσβάλουν τον Ελληνισμό, τους πρόσφυγες, τα θύματα και τους απογόνους όσων μαρτύρησαν στο μαχαίρι του Τούρκου. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως εσκεμμένα αγνοούν το κακό που προκαλούν, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Είναι αδιανόητο και μόνο να σκεφτεί κανείς πως οι μελλοντικές γενιές των Ελλήνων δεν θα διδαχθούν μέσα από τα επίσημα σχολικά εγχειρίδια την αιματοβαμμένη και γεμάτη θυσίες ιστορία του τόπου τους. Είναι αδιανόητο να επιχειρεί επίσημα κάποιος να ενισχύσει την θέση της Τουρκίας, όταν η διεθνής αναγνώριση και η καταδίκη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου είναι υποχρεώση του σύγχρονου Ελληνικού κράτους απέναντι στα χιλιάδες θύματα...

Βέβαια, οι παραπάνω ανθελληνικές αποφάσεις δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να σταθούν αφορμή για να μην μάθουν τα παιδιά μας την πραγματική ιστορία. Αλίμονο αν δεν αρχίζει και δεν τελειώνει αυτή η προσπάθεια μέσα από τα σπίτια μας, μέσα από την ίδια μας την οικογένεια. Γι αυτό και δικαιολογίες δεν υπάρχουν...

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter