Κυκλοφόρησε η 4η και πλήρης έκδοση του βιβλίου "ΚΥΠΡΟΣ 1974 - Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ" του Ιστορικού Ερευνητή και Συγγραφέα Κωνσταντίνου Α. Δημητριάδη από τις Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Ιωαν. Χ. Γιαννάκενα.
Αλλά τι ήταν αυτό που έκανε αυτό το βιβλίο τόσο επιτυχημένο, ώστε σε περίπου έξη (6) χρόνια να έχουν εξαντληθεί τέσσερις (3) ολοκληρες εκδόσεις, συν μία (1) ειδική;
1. Το γεγονός ότι δεν "χαρίζεται" σε κανένα, όσο ψηλά και να είναι στην εκτίμηση κάποιων. Όπου βρέθηκαν διασταυρωμένα στοιχεία ότι έβλαψαν την Πατρίδα, οι ευθύνες αποδόθηκαν.
2. Το υλικό είναι τόσο πλούσιο και ξεκάθαρο, που σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεσαι στην Κύπρο, στα πολεμικά θέατρα το 1974.
3. Είναι γραμμένο με τόσο απλή γλώσσα, ώστε και ο πιό αδαής περί τα στρατιωτικά να μπορεί να αντιληφθεί και τα γεγονότα και τις συνέπειες τους.
Οι κριτικές που έλαβε το βιβλίο αυτό, αποδεικνύουν ότι πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες, μιάς και κοινή συνισταμένη για αυτό είναι μιά λέξη: "αντικειμενικότητα".
«Αγαπητέ κε Δημητριάδη, διάβασα με μεγάλη προσοχή το βιβλίο σας, που είχε την καλοσύνη να μου θέσει υπ’ όψιν μου και να μου δώσει η κόρη ενός πρώην συναδέλφου, ο οποίος σημειωτέον ήταν μαζί μας στην Κύπρο το 1974. Να μου επιτρέψτε να σας συγχαρώ και για τον χρόνο που διαθέσατε, αλλά κυρίως γιατί αντιμετωπίσατε σφαιρικά το θέμα με μια αφοπλιστικά έντιμη αντικειμενικότητα.»
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΣ (Αντιστράτηγος ε.α., Διοικητής στην Κύπρο του 336 Τ.Ε. το 1974)
«Ο Συγγραφέας έκανε μια εξαίρετη δουλειά. [...] Η συγγραφή του παρόντος πονήματος έγινε από έναν άνθρωπο που δεν ήταν παρών στα γεγονότα. Συνεπώς δεν μπορεί να του επιρρίψει κανείς ουδεμία μομφή ή ιδιοτέλεια. Έγραψε το παρόν βιβλίο, αυτό το θαυμάσιο βιβλίο το οποίο διάβασα, και με τιμά σαν Συγγραφέα και σαν Άνδρα, απλά και μόνο επειδή αγαπά αυτόν τον χώρο που λέγεται Πατρίδα. [...] Το κίνητρο του συγγραφέως είναι ξεκάθαρο: o Πατριωτισμός του. [...] Συγχαίρω τέλος τον Συγγραφέα για το φοβερό του έργο, τον ευχαριστώ από καρδιάς, θεωρώ ότι συμπλήρωσε το δικό μου έργο, των Αεροπορικών Αποστολών και των Καταδρομέων του 1974, με στοιχεία που ο Ιστορικός του αύριο θα πρέπει να τα συγκεντρώσει και να τα βάλει μαζί, για να λάμψει επιτέλους η μία και μοναδική Αλήθεια».
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΚΟΛΥΡΗΣ (Ιστορικός Ερευνητής-Συγγραφέας, τ. Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών)
«Το βιβλίο του Κώστα Δημητριάδη ήταν, και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό, μια έντιμη συμπαράσταση τον καιρό που την χρειαζόμασταν πιο πολύ από όλα.. [...] Μας θύμωσε! Μας τόνωσε το ηθικό μας! Μας έκανε να κλάψουμε! [...] Αυτά έκανε με το βιβλίο του ο Κώστας ο Δημητριάδης στους ήδη πονεμένους συγγενείς, σε εμάς που νομίζαμε ότι τίποτα πιά δεν μπορούσε να μας ταράξει... [...] Νάσαι καλά και σε ευχαριστούμε για όσα έγραψες με τόση αντικειμενικότητα και δικαίωσες την θυσία κάποιων ανθρώπων.»
ΕΛΕΝΗ ΓΡΙΒΑ (Γραμματέας του Συλλόγου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Οικογενειών των Αγνοουμένων και Πεσόντων της Κυπριακής Τραγωδίας 1974)
«Ο Κώστας ο Δημητριάδης, ένας άνθρωπος που αγαπά πάρα πολύ την Πατρίδα του, έκανε ένα πολύ μεγάλο αγώνα, έμαθε πάρα πολλά πράγματα για το τι έγινε το 1974 στην Κύπρο, και θεώρησε υποχρέωσή του, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά διότι έτσι είναι η δομή του, να κάνει κοινωνούς όλους του Έλληνες αυτών που έμαθε. Βέβαια θεωρώ ότι δεν είναι όλα αυτά που ξέρει μέσα σε αυτό το βιβλίο, αυτό είναι μόνο μια περίληψη. Έστω και με αυτήν την περίληψη ένα πράγμα είναι αυτό που βγαίνει, κορυφαίο, είναι τι δεν πρέπει να επαναλάβουμε, τι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθεί. [...] Θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα για την πολύ μεγάλη τιμή που μας έκανε με το να γράψει αντικειμενικά για εμάς και τον αγώνα μας».
ΝΙΚΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος Συλλόγου Βετεράνοι Πολεμιστές Κύπρου 1974)
«Για μένα ένα είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το βιβλίο. Το ότι είναι ακριβές, αντικειμενικό και χωρίς καμμιά εμπάθεια...»
ΑΜΑΛΙΑ ΧΑΝΔΡΙΝΟΥ (χήρα του Ήρωα τότε Κυβερνήτη του Α/Γ «ΛΕΣΒΟΣ» Πλωτάρχη Ελευθέριου Χανδρινού και αδελφή του επίσης αείμνηστου τότε Κυβερνήτη του Υ/Β «ΓΛΑΥΚΟΣ» Πλωτάρχη Βασίλη Γαβριήλ στην προσωπική σελίδα της σε Ι.Κ.Δ.)
«Ο Κώστας Δημητριάδης είναι τελικά ο συγγραφέας του πιο πολυσυζητημένου Βιβλίου για την Κυπριακή Τραγωδία. [...] Το βιβλίο είναι το απόσταγμα της 27χρονης αντικειμενικής έρευνας του Κ. Δ. . Μια έρευνα που συνεχίζεται... Ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από την βιβλιοθήκη κάθε Έλληνα. Ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει σε κάθε Κυπριακή δημόσια ή ιδιωτική βιβλιοθήκη.»
ALEX. STEFANOPOULOS (Αρχισυντάκτης του Greek American News Agency. com - Ελληνο-Αμερικανικό Πρακτορείο Ειδήσεων)
«Το βιβλίο σας κε Δημητριάδη για την Κύπρο και την Προδοσία του 1974, το διάβασα όχι μια αλλά δύο φορές. Συγχαρητήρια για την τόσο λεπτομερή και αντικειμενική έρευνά σας. Είναι μάλλον το καλύτερο βιβλίο για το ‘74 που έχω διαβάσει....»
ΗΛΙΑΣ ΓΛΕΝΤΖΕΣ (Υπλγος το ‘74 της 31 ΜΚ – ο πορθητής του Κοτζάκαγια)
«Διάβαζα ψες μέχρι τα μεσάνυκτα για να τελειώσω το βιβλίο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη. Πιστεύω είναι το καλύτερο και πιο αντικειμενικό βιβλίο που γράφτηκε για τις μαύρες μέρες της προδοσίας. Γιαυτό και προκάλεσε και θα προκαλεί σχόλια...»
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Ανθλγος το ‘74 της 31 ΜΚ – ο υπερασπιστής του Πυροΐου)
«Το βιβλίο σου φίλε Κώστα να σου πω την αλήθεια, πριν το διαβάσω είπα: “άντε να δούμε τι λέει κι αυτός... Θα τελειώνει και για αυτόν η εισβολή στις 22 Ιουλίου;;;” Όταν όμως το διάβασα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Μου άρεσε φίλε μου που ήσουν πέρα για πέρα αντικειμενικός και δεν χαρίστηκες σε κανέναν...»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΕΤΣΙΟΣ (Αλχιας ΠΖ το 1974, Διμοιρίτης του 4ου Λόχου της ΕΛΔΥΚ, λαβών μέρος σε όλες τις μάχες του Ελλ.Συντάγματος, δυο φορές τραυματισθείς. Απεβίωσε το 2015 – Ήταν κεντρικός ομιλητής της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου μου στην Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2011)
«Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο από ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κώστα Δημητριάδη για αυτήν την έρευνά του που λέει χωρίς φόβο την αλήθεια, με πρωτόγνωρη αντικειμενικότητα στο θέμα της Προδοσίας που συντελέστηκε στην Κύπρο το 1974»
ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΜΠΟΥΡΤΖΗ (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Γονέων και Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων Κυπριακής Τραγωδίας)
«Τον Κώστα τον Δημητριάδη τον γνώρισα όταν μου πήρε την συνέντευξη για την επική πλέον Μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ. Τότε είχε την καλοσύνη να μου δωρίσει το βιβλίο του. Πραγματικά είναι ένα “έμμεσο” άνοιγμα του “Φάκελου της Κύπρου 1974” γραμμένο με μια περιγραφική απλότητα και με μια αντικειμενικότητα που εκπλήσσει!»
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ (Ταξχος ε.α. - Τελευταίος Στρατοπεδάρχης ΕΛΔΥΚ 1974 και επικεφαλής τω Δυνάμεων Αμύνης του Στρατοπέδου)
«Το βιβλίο “Κύπρος 1974-Η Μεγάλη Προδοσία” το αγόρασα 4 φορές. Όποιος γνωστός ερχόταν στο σπίτι μου και το ξεφύλλιζε, το “δανειζόταν”. Αυτό που ξεκάθαρα μπορώ να πω, είναι ότι σε αυτό το βιβλίο διάβασα, ότι άκουγα να συζητούν πριν από χρόνια ο πατέρας μου με συναδέλφους του, για κείνες τις μέρες. Και ειλικρινά παρατήρησα μια ξεκάθαρη αντικειμενικότητα στα συμπεράσματα του. Συγχαρητήρια!»
ΚΛΑΙΡΗ ΑΒΡΑΜΙΔΗ (κόρη του Υδκτή της Α’ΜΚ Τχη ΚΔ το 1974, αείμνηστου Άγγελου Αβραμίδη)
«Το βιβλίο “KΥΠΡΟΣ 1974 – Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ” των εκδόσεων Πελασγός με συγγραφέα τον Κωνσταντίνο Δημητριάδη είναι μια έρευνα που πρέπει να ομολογήσω ότι αρχικά αντιμετώπισα με καχυποψία, κατά πρώτον λόγω του ότι ο συγγραφέας του ήταν ένας παντελώς άγνωστος σε μένα Ιστορικός Ερευνητής τότε το 2011 και κατά δεύτερο λόγω του ότι έχουν γραφτεί τόσα πολλά βιβλία για το 1974, που θεώρησα ότι δεν θα μπορούσε να προσφέρει τίποτα περισσότερο από αυτά που ήδη ξέραμε. Όταν όμως ξεκίνησα να το διαβάζω, είδα την προσεκτική καταγραφή των γεγονότων και των ευθυνών και κατάλαβα ότι αυτό το βιβλίο ήλθε να καλύψει όλες τις εύλογες απορίες μας για το ’74, χωρίς να παρέχει καμιά κάλυψη σε κανένα έχοντα ευθύνη εμπλεκόμενο. Πραγματικά έμαθα πάρα πολλά από αυτό το βιβλίο που πιστεύω ότι έλειπε από την Ελληνική Κοινωνία που διψά να μάθει με αντικειμενικότητα τι έγινε τότε.»
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ (Δημοσιογράφος Στρατιωτικού Ρεπορτάζ. Υπεύθυνος σύνταξης της Ιστοσελίδας “DEFENCELINE” εξειδικευμένη επί θεμάτων αρμοδιότητας ΥΠ.ΕΘ.Α.)
«Εις βάθος αξιοποίηση όλων των βιβλίων που έχουν γραφεί μέχρι σήμερα για την εισβολή και τα όσα προηγήθηκαν, μαρτυριών και αφηγήσεων, χωρίς φόβο, πάθος και προκαταλήψεις από τον συγγραφέα, που μας παρέδωσε ένα βιβλίο αντικειμενικό και λυτρωτικό από κάθε άποψη».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΓΙΑΝΝΙΔΗΣ (Εκδότης του περιοδικού «Ενδοχώρα» - από άρθρο του στην Ιστοσελίδα e-grammes την 11/8/2011)
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ο Δήμος Γόρτυνας, το Τοπικό Συμβούλιο της Τοπικής Κοινότητας Στόλων , ο Πολιτιστικός Σύλλογος Στόλων , η οικογένεια του ήρωα και ο Σύλλογος «ΚΟΜΑΝΤΟΣ 74» δωρητής της προτομής του πεσόντα στην Κύπρο Ήρωα Ανθυπασπιστή Καταδρομών Στυλιανού Πρινιανάκη, προσκαλούν όλους τους δημότες και τους επισκέπτες στην τελετή των Αποκαλυπτηρίων της προτομής, που θα πραγματοποιηθεί στην Τοπική Κοινότητα Στόλων στις Κυριακή 25 Ιουνίου 2017 και ώρα 10.40 π.μ. στην πλατεία του χωριού.
Ο Στυλιανός Πρινιανάκης, συμμετείχε στην αποστολή Νίκη, που προέβλεπε την μεταφορά των επίλεκτων της Α’ Μοίρας Καταδρομών και μιας Διμοιρίας της Γ' Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών στη φωτιά του πολέμου, στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας τον Ιούλιο του 1974. Ο κρητικός Καταδρομέας επέβαινε στο Νοράτλας με τον κωδικό κλήσης ΝΙΚΗ-4, το οποίο καταρρίφθηκε από φίλια πυρά ενώ προσέγγιζε για προσγείωση. Τα οστά του εντοπίστηκαν με τη μέθοδο του DNA και το 2016, επέστρεψε στο χωριό του και αναπαύθηκε στα χώματα της ιδιαίτερής του πατρίδας...
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Κώστας Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστορική κυπριακή εφημερίδα "ΜΑΧΗ" που ίδρυσε ο Νίκος Σαμψών.
Ο Τσάρος Νικόλαος Ι, σε συνομιλία του το 1844 με τον Δούκα Ουέλλιγκτον) είχε πει: «οι Τούρκοι ότι πετυχαίνουν το πετυχαίνουν με την υπομονή και όχι με την παλικαριά».
Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει: «μελετώντας την ιδιοσυγκρασία του Τούρκου, μπορώ να πω ότι είναι αντιμετωπίσιμος, αρκεί να του κόψεις τα δάχτυλα μόλις πάει να σε αγγίξει. Δεν θα το ξανατολμήσει ποτέ».
Ο δε Τζώρτζ Χόρτον, ο Αμερικανός Πρόξενος στην Σμύρνη, είχε πει: «ο Τούρκος έχει μια πρωτόγνωρη θρασύτητα. Όταν έχει έναν δυνατό μπροστά του είναι όλο τεμενάδες, όταν έχει έναν αδύναμο και ανυπεράσπιστο βγάζει το μαχαίρι». Τέλος ο ένας και μοναδικός Εθνάρχης του Ελληνισμού, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 100 χρόνια πριν τον Χόρτον, είχε πει: «στον Τούρκο όταν δείχνεις τα “μπροστινά” σου, σου δείχνει τα “πισινά” του και όταν του δείχνεις τα “πισινά” σου, σου δείχνει τα “μπροστινά” του».
Άραγε τα ξέρουν όλα αυτά οι Πολιτικοί μας;
Έχουν ανοίξει κανένα βιβλίο Ιστορίας; Ή μόνο κανένα ουϊσκάκι με κανέναν «παράγοντα» ή καμμιά ζιβανία με το «πόπολο» που τον ψηφίζει;
Το έχω πει εδώ και χρόνια και με αντέγραψαν πολλοί χρησιμοποιώντας την φράση μου: «Η Ιστορία διδάσκει ότι κανείς δεν διδάσκεται από αυτήν».
Γιατί έκανα όλον αυτόν τον μακροσκελή πρόλογο;
Γιατί θέλω να αποδείξω όλα αυτά που θα σας πω παρακάτω.
Γιατί σας λέγω αδέλφια μου Κύπριοι έχετε πέσει θύματα μιας ελεεινής προπαγάνδας που ξεκίνησε από την Μεταπολίτευση και θέριεψε τα τελευταία χρόνια του «Νενεκισμού» και της «τεχνητής ευδαιμονίας»!
«Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΜΠΟΥΚΙΑ...»
Και βασιζόμενοι στην «πικρή» εμπειρία του 1974, όταν όλα ήταν προδομένα, όταν ο Στρατός της Κύπρου ήταν διαλυμένος και από υλικό αλλά και από στελέχη, προσπαθούν να μεταφέρουν τις τραγικές εκείνες μέρες και εικόνες, στο σήμερα.
Αλλά τότε αδέλφια μου, η Χούντα του Ιωαννίδη, το προδοτικό και ανίκανο αυτό Επιτελείο, φρόντισε να υπάρξει ένα κομφούζιο, μια σύγχυση, συνεπικουρούμενη από τον δοτό Α/ΓΕΕΦ που η ίδια τοποθέτησε για να εκτελέσει το Πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, άφησε τους Τούρκους να δημιουργήσουν ένα προγεφύρωμα και την τελευταία στιγμή να το ενώσουν με τον θύλακα Λευκωσίας. Ενώ ακόμα και με αυτά «τα θλιβερά στρατιωτάκια με τα τσίγκινα στολίδια στο πέτο», αν ο Μακάριος είχε φροντίσει να έχει μια καλά εξοπλισμένη Ε.Φ., οι έφεδροι θα είχαν πετάξει τους Τούρκους στην θάλασσα.
Αλλά και μετά εθελοτυφλώντας, αφήσαμε τους Τούρκους, επί Δημοκρατίας πια, να αποβιβάζονται και να προετοιμάζονται ανενόχλητοι για τον δεύτερο γύρο, τον «Αττίλα ΙΙ», επί 22 ημέρες...
Και με διαλυμένο τον Στρατιωτικό κορμό, με το ηθικό σε πλήρη κατάπτωση, με έναν λαό σε διχασμό για την αφορμή που δόθηκε στους Τούρκους για την εισβολή, οι Τούρκοι δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να βάλουν στο χέρι το 37% του νησιού, ξεσπιτώνοντας 250.000 Κυπρίους.
Η «Δημοκρατική» πλέον Ελλάδα είπε δια του Κυβερνήτη της, «Η Κύπρος κείται μακράν» και ως νέος Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας του, λέγοντας στην ουσία «Ναι σας εμπλέξαμε σε αυτήν την πικρή ιστορία αλλά εδώ έχουμε μια Δημοκρατία να αποκαταστήσουμε και αυτοί που μας έβαλαν να την αποκαταστήσουμε μας είπαν να απαντήσουμε στις εκκλήσεις σας για βοήθεια “βγάλτε τα πέρα μόνοι σας”, εμείς θα κάτσουμε στα αυγά μας»!
Και καλά που βρέθηκε ένας Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος και ένας Αντισυνταγματάρχης Σταυρουλόπουλος και κράτησαν με του άνδρες τους, του 336 ΤΕ, του 1/211 και του 2ου, 4ου Λόχων ΤΦ και μέρος του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ λεύτερο το ΒΔ τμήμα της Λευκωσίας. Και καλά που βρέθηκε ένας Υπολοχαγός Γλεντζές με έναν Κύπριο Ανθυπολοχαγό Γεωργιάδη και κράτησαν την ΝΑ Λευκωσία ελεύθερη. Και καλά που πάλεψαν τα υπολείμματα της 21 ΕΑΝ με τους Κύπριους «μαυροσκούφηδες» και κράτησαν την Δένεια και το Καϊμακλί...
Αυτά σε γενικές γραμμές έγιναν τότε...
Άλλα τα δεδομένα, άλλες οι καταστάσεις, άλλες οι συνθήκες...
Παρά το γεγονός του δυσμενούς για τα Ελληνικά όπλα αποτελέσματος, εξήχθησαν πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Και από τον «Αττίλα Ι» και τον «Αττίλα ΙΙ». Πολλά από αυτά εξήχθησαν χάριν των ίδιων των Τούρκων που έγραψαν και αυτοί βιβλία για τότε.
Βέβαια η Τουρκία ως Στρατοκρατικό μέχρι πριν μερικά χρόνια καθεστώς, θέλησε να διογκώσει την Ελληνική αντίσταση, παραποιώντας τα στοιχεία, για να μην φανεί ότι με χίλια ζόρια επεβλήθησαν σε έναν διαλυμένο, άοπλο και προδομένο Στρατό και Λαό. Στα βιβλία τους αναφέρουν μάχες εναντίον εκατοντάδων καταδρομέων στο Κοτζάκαγια, εναντίον Πυροβολικού που τους χτυπούσε ακατάπαυστα στο Πεντεμίλι (!!!) και άλλα τέτοια πολλά, ανιστόρητα, κατασκευασμένα και φαιδρά.
Όμως ακόμα και μέσα σε αυτό το «τουρκικό μπαρουφολόγιο» λένε και κάποιες αλήθειες. Πχ Αν διαβάσει κανείς την αφήγηση του Τούρκου Πεζοναύτη Μουράτ Κεντίρ, του 50ου ΣΠ για το πρώτο βράδυ της απόβασης, όπως το αφηγήθηκε στον Κούρδο Δημοσιογράφο Ντουρ Φαρτιλάχ το 2008 στην Γερμανία στο Remscheid, θα καταλάβει την μαχητική ικανότητα του Τουρκικού Στρατού. Παραθέτω ένα μικρό κομμάτι:
«...Tο πολυβόλο δεν δούλευε. Σφαίρες είχαμε αλλά αν δεν δούλευε το πολυβόλο, τι να τις κάνεις τις σφαίρες;
Ο Λοχαγός Μπιρλίκ έδειχνε φοβισμένος. Έφτιαξε μια τρύπα και ζήτησε από τρεις στρατιώτες να κάνουν ένα χαράκωμα κυκλικό γύρω από την τρύπα του. Μπήκε στην τρύπα του και είπε στους στρατιώτες να μπουν στο χαράκωμα που πρόχειρα έσκαψαν για να τον προστατεύουν. Από την Ταξιαρχία μας ενημέρωσαν ότι πρέπει να περιμένουμε επίθεση των Ρωμιών πριν το ξημέρωμα μέσα στην καταραμένη νύχτα.
Γιατί να έρχεται η νύχτα όταν υπάρχει Πόλεμος; Έπρεπε να είναι συνέχεια μέρα. Φως. Τώρα θα πρέπει να μείνουμε με τα μάτια ανοιχτά.
Αλλά ξανασκέφτομαι γιατί να φοβηθούμε; είμαστε κοντά 400 καλά εξοπλισμένοι κι ας μην δουλεύει το πολυβόλο της διμοιρίας μας. Αν τολμήσουν οι Ρωμιοί ας έλθουν...
Θα φάνε τα μούτρα τους...
Αυτές ήταν οι σκέψεις μας που μόνοι μας προσπαθούσαμε να δώσουμε θάρρος στον εαυτό μας καθώς έπεφτε το σκοτάδι.
Κάποιοι προσπαθούσαν να ζητήσουν να κάνουμε ησυχία.
Και να ακούγονται πυροβολισμοί. Πιάσαμε τα όπλα μας. Ακούστηκε ένας συγχρονισμένος θόρυβος δάκτυλου που οπλίζει, ταυτόχρονα 400 όπλα.
Ξαφνικά λίγα μέτρα πιο κάτω ένας φαντάρος πυροβολεί πάνω σε ένα φοίνικα. Ο αξιωματικός δίπλα του τον χτυπάει με το κοντάκι του στο κράνος από τα νεύρα του. Ήταν σημάδι ότι ο φαντάρος φοβήθηκε μέσα στο σκοτάδι και είδε τον φοίνικα να κουνιέται και νόμιζε ότι ήταν κομάντο Ρωμιοί.
Λίγο πιο πάνω σε ένα πρόχειρο φυλάκιο το πολυβόλο άρχισε να χτυπάει ασταμάτητα... Κελαηδούσε συνέχεια.... Άγνωστο που.
Ξαφνικά ακούμε μια αγριοφωνάρα "Σταματάτε βλάκες εμάς χτυπάτε!"
Χτυπούσαν τους δικούς μας μιας προκεχωρημένης ενέδρας. Πάνω στο βουνό οι πολυβολισμοί και οι εκρήξεις δεν σταμάτησαν. Αυτό σημαίνει ότι οι Ρωμιοί πλησιάζουν (σημ.: στην πραγματικότητα πρέπει να ήταν οι Μάχες των Ελληνικών Μοιρών Καταδρομών στο Κοτζάκαγια, την Άσπρη Μούττη και στα Πετρομούθκια).
Όλοι κοίταζαν προς τα πίσω προσπαθώντας να ξεχωρίσουν στο πυκνό σκοτάδι αν υπάρχουν σημεία στο έδαφος για καλύτερη κάλυψη...
Οι Αξιωματικοί βλαστημούσαν, κλωτσούσαν, έριχναν σφαλιάρες στα κράνη όσων φοβούνταν την επίθεση των Ρωμιών. Αλλά η αλήθεια είναι ότι και οι αξιωματικοί από τον φόβο τους ενεργούσαν έτσι. Γιατί φοβόντουσαν ότι αν οι Ρωμιοί ορμούσαν, όλοι μας θα υποχωρούσαμε και όποιος σωθεί, σώθηκε και δεν θα μείνει κανείς να πολεμήσει...και τότε αυτοί ή θα πιαστούν αιχμάλωτοι ή θα ατιμασθούν υποχωρώντας.
Κάποια στιγμή φώτα από αυτοκίνητα φάνηκαν μπροστά δεξιά από την μεριά του Edremit (ελλ. Τριμίθι) και καταλάβαμε ότι τώρα πια οι Ρωμιοί έρχονταν...
Ήδη όλοι εγκαταλείψαμε τα ορύγματα και πήγαμε σκυφτοί πιό πίσω... Οσο πιό πίσω τόσο πιο καλά. Από ένα φυλάκιο μας κάποιος πυροβόλησε το πρώτο όχημα υπολογίζοντας την θέση του από τα φώτα. Έπιασε φωτιά...
Χάρηκε αλλά εγκατέλειψε και αυτός το φυλάκιο του κουβαλώντας με κόπο το πολυβόλο... αλλά ξεχνώντας πίσω στο φυλάκιο τα κασελάκια με τις σφαίρες...
Σε λίγο ένας δικός μας πολίτης που ήταν όπως μας είπε από το Zeytinlik (ελλ. Τέμπλος) μας είπε ότι ήταν στο όχημα που χτυπήσαμε και μας έφερνε τσάϊ σε καζάνια... Πάει το τσάι. Τέτοια ασυνεννοησία.
Φταίνε αυτοί που μας έβαλαν εδώ. Έπρεπε να είμασταν ακριβώς στην ακτή. Εκεί ήταν σχεδόν όλο το Σύνταγμα και δύο τάγματα ακόμα. 3000 στρατιώτες. Ποιός Ρωμιός να τολμήσει να έλθει;
Στο βουνό φωτοβολίδες. Είναι των Ρωμιών, είναι δικές μας; Ποιός ξέρει. (σημ.: ήταν οι φωτοβολίδες της 31 ΜΚ ότι το Κοτζάκαγια κατελήφθη).
Σε λίγο μέσα στο σκοτάδι φωνές. Κλάματα. Βλαστήμιες. Κάποιος ήλθε και είπε ότι οι Έλληνες Κομάντος χτύπησαν την Ακτή που κάναμε την Απόβαση και χτύπησε με μπαζούκα το Διοικητήριο και σκότωσε τον Διοικητή και άλλους αξιωματικούς.
- Σκοτώθηκε ο Καραογλάνογλου έλεγαν ο ένας στον άλλο.
(σημ.: στην πραγματικότητα τον σκότωσαν οι ίδιοι από ασυνεννοησία)
Τώρα είναι είπα από μέσα μου που αν κάνουν επίθεση και από μπροστά οι Ρωμιοί θα μας κλείσουν στην φάκα και δεν θα μείνει κανένας μας. Βοήθησέ μας Αλλάχ!»
Κανείς Στρατός δεν νίκησε ποτέ υποτιμώντας τον αντίπαλό του. Αποτρεπτικό στοιχείο να τον υποτιμήσεις η αναφορά αυτή πρώτη-πρώτη στο “Σουν Τζου – H Tέχνη του Πολέμου”.
Αλλά και η υπερεκτίμηση! Ιδίως η υπερεκτίμηση...
Βέβαια κάποιος θα μπορεί να πει, ότι πολλά άλλαξαν από το 1974 στον Τουρκικό Στρατό. Σωστό.
Έμαθαν παραδείγματος χάριν να πολεμούν νύχτα. Βοήθησαν σε αυτό οι νέοι εξοπλισμοί όπως οι υπέρυθρες διόπτρες νυκτός, οι θερμικές κάμερες κλπ. Καλυτέρευσε η εκπαίδευση τους λόγω και του πολέμου στο Κουρδιστάν επί δεκαετίες... Εξοπλίστηκε καλύτερα... Οι παραγωγικές Στρατιωτικές Σχολές τους βγάζουν συνεχώς νέους μορφωμένους αξιωματικούς...
Όμως το ίδιο συνέβη μεταξύ του πολέμου 1919-1922 και του 1974...
Οι εξοπλισμοί βελτιώθηκαν, εκμοντερνίστηκαν, οι Αξιωματικοί τους δεν ήταν πλέον «πασάδες» αλλά Απόφοιτοι Στρατιωτικών Σχολών, αλλά η Στρατιωτική Ικανότητα των Τούρκων παρέμεινε η ίδια.
Ο τρόπος αντίδρασης τους, ο ίδιος...
Πυρ υπό κάλυψη και μαζικά...
ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΕΞΕΥΡΕΣΗΣ ΛΥΣΗΣ;
Συνδέονται. Και όχι μόνο συνδέονται. Είναι η πεμπτουσία!
Οι οπαδοί «της λύσης» όπως την προτείνουν οι Τούρκοι, δηλαδή της Συνομοσπονδίας (και όχι λανθασμένα όπως αναφέρεται ως ΔΔΟ – διότι αυτή η πρόταση Διζωνική Ομοσπονδία δεν της λες), στηρίζουν την επιχειρηματολογία τους στην ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ που καραδοκεί να καταλάβει και το υπόλοιπο Νησί.
Και το λέω και εγώ ότι θα το κάνει. Ναι. Αν τους δείξεις ότι τους φοβάσαι και τους κάνεις όλα τα χατίρια, ναι θα το κάνει... και πιο εύκολα από το ’74. Γιατί τότε είχε να κάνει μια Απόβαση. Να κάνει πλεύση ένα στράτευμα μέσα από θάλασσα.
Τώρα θα έχει μόνο να περάσει συρματοπλέγματα...
Και μάλιστα χωρίς ναρκοπέδια, γιατί σαν μωρόπιστοι πήγαμε και δώσαμε τα σχεδιαγράμματα μας, για να δείξουμε «καλό πρόσωπο»...
Ναι θα τα καταφέρει, γιατί θα ορμήσει να αντιμετωπίσει έναν λαό που ο μισός θα του λέει «Καλώς ήλθατε» και ο άλλος μισός θα είναι τρομοκρατημένος από την θλιβερή διαχρονική προπαγάνδα των πρώτων, των απογόνων του Δημητρίου Νενέκου!
ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ KAI ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΑΛΑ:
- Ότι η Πολιτική της Υποταγής, του Ραγιαδισμού αποθρασύνει τους Τούρκους.
-Ότι η προτροπή «Αναστασιάδη δώστα όλα» (κατά το καλαμαρίστικο του Ανδρέα Παπανδρέου «Τσοβόλα δώστα όλα»), δεν γεμίζει την ανικανοποίητη στομάχα του Τούρκου.
-Ότι τα δείπνα του κ. προέδρου όχι του ΔΗΣΥ, αλλά του νέου κόμματος, του ΔΗΣΑΚΕΛ, κ. Νεοφύτου με τον Επιδρομέα (τουρκ. Akinci), μας παρουσιάζουν όχι σαν ευγενικούς οικοδεσπότες, αλλά σαν τρομοκρατημένα ανθρωπάκια που προσπαθούμε παντί τρόπω να τους εξευμενίσουμε, με τραπεζώματα και χαριεντισμούς.
ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ; ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΑΔΗΦΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΛΛΑΞΙΑΣ.
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ – ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΛΛΩΝ, ΠΕΡΙ «ΤΟΥΡΚΟΥ» - ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. AYTOY ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ:
- Απαίτηση από τον ΟΗΕ να αποσύρει τον Εϊντε, Άϊντε όπως τέλος πάντων τον λένε... Απόσυρση με την κατηγορία του ΦΙΛΟ-ΤΟΥΡΚΟΥ.
- Κλείσιμο των Οδοφραγμάτων μέχρι να βρεθεί λύση. Λύση Δίκαιη και Βιώσιμη. Κανείς Τούρκος από εδώ, κανείς Κύπριος απ’ εκεί...
- Απαίτηση από τον Επιδρομέα, να αποδεχθεί τις Κυπριακές προτάσεις για οριστική λύση στο θέμα μέχρι και του τελευταίου Αγνοούμενου.
- Απαίτηση από την Τουρκοκυπριακή πλευρά να αποδοθούν προκειμένου να δικαστούν στην Κυπριακή πλευρά οι δολοφόνοι των Ισαάκ και Σολωμού.
- Αποδοχή της κατάφορης παρανομίας στο θέμα των Τούρκων ΕΠΟΙΚΩΝ
- Και τέλος ...η απαίτηση από τον Επιδρομέα και τον Απεσταλμένο του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. της Δήλωσης ότι το 1974 η Κυπριακή Δημοκρατία υπέστη Παράνομη Στρατιωτική Εισβολή και Κατοχή.
ΑΝ ΤΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΣΥΖΗΤΑΜΕ...
ΑΝ ΟΧΙ, ΑΣ ΕΞΟΠΛΙΖΟΜΑΣΤΕ.
ΤΟ 2017 ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 1974... ΤΟ ΞΑΝΑΕΙΠΑ!
ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΝΕΝΕΚΩΝ... ΜΕ ΟΠΟΙΟ ΚΟΣΤΟΣ!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης - Φωτογραφίες, βίντεο: Κωνσταντίνος Δημητριάδης
Στο Πάνθεον των Ηρώων πέρασε ο Ταξίαρχος ε.α. Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, ο οποίος "έφυγε" για το μεγάλο ταξίδι πλήρης ημερών, έχοντας τη συνείδησή του ήσυχη πως όταν τον κάλεσε η Πατρίδα, αυτός ανταποκρίθηκε και τίμησε τα ελληνικά όπλα...
Ο Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, οδηγήθηκε σήμερα, από συγγενείς και φίλους στην τελευταία του κατοικία, με την γαλανόλευκη να σκεπάζει το φέρετρο και τον Ήρωα τελευταίο στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΥΚ...
Άγημα του Στρατού Ξηράς απέδωσε τιμές, ενώ τη σορό του εκλιπόντος συνόδευσαν Αξιωματικοί του ΣΞ.
Ο Ταξίαρχος ε.α., με την συγκλονιστική περιγραφή της επικής μάχης της ΕΛΔΥΚ το τριήμερο 14-16 Αυγούστου 1974 στα αιματοβαμμένα χώματα του στρατοπέδου της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, όπου ως υποδιοικητής ήταν ο τελευταίος Στρατοπεδάρχης πριν το ολοκαύτωμα, άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη. Ολόκληρη η μαρτυρία του Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου υπάρχει στο βιβλίο του με τίτλο: Το Χρονικό της Μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974, το οποίο έχει επιμεληθεί ο ιστορικός ερευνητής Κωνσταντίνος Αλεξ. Δημητριάδης και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Ιωάννη Χ. Γιαννάκενα.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης
Στο Πάνθεον των Ηρώων πέρασε ο Ταξίαρχος ε.α. Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, ο οποίος "έφυγε" για το μεγάλο ταξίδι πλήρης ημερών, έχοντας τη συνείδησή του ήσυχη πως όταν τον κάλεσε η Πατρίδα, αυτός ανταποκρίθηκε και τίμησε τα ελληνικά όπλα...
Ο Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, με την συγκλονιστική περιγραφή της επικής μάχης της ΕΛΔΥΚ το τριήμερο 14-16 Αυγούστου 1974 στα αιματοβαμμένα χώματα του στρατοπέδου της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, όπου ως υποδιοικητής ήταν ο τελευταίος Στρατοπεδάρχης πριν το ολοκαύτωμα, άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη. Μια περιγραφή, που δεν περιείχε ποτέ το "εγώ", ούτε έγινε για λόγους αυτοπροβολής. Ήταν ένας φόρος τιμής στα παλικάρια του που έμειναν πίσω, τα παιδιά του όπως έλεγε δακρυσμένος και συγκινημένος... Για όλους εκείνους που στάθηκαν απέναντι στον προαιώνιο εχθρό του Γένους, προδομένοι απ΄όλους κι από όλα...
Ολόκληρη η μαρτυρία του Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου υπάρχει στο βιβλίο του με τίτλο: Το Χρονικό της Μάχης της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/1974, το οποίο έχει επιμεληθεί ο ιστορικός ερευνητής Κωνσταντίνος Αλεξ. Δημητριάδης και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Ιωάννη Χ. Γιαννάκενα.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
