Γράφει ο Κώστας Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστορική κυπριακή εφημερίδα "ΜΑΧΗ" που ίδρυσε ο Νίκος Σαμψών.
Για να δεχθεί πιο εύκολα την λύση της ΔΔΟ ο Κυπραίος πρέπει να νιώσει φοβισμένος. Να αντιληφθεί (λανθασμένα) ότι οι φόβοι του θα διαλυθούν αν «τα βρει με τους Τούρκους». Αν αδελφοποιηθεί με τους απογόνους των προερχόμενων από την Ασιατική Στέππα βαρβάρων, (που η Τουρκοκρατία φρόντισε να γεννιόνται και σε αυτόν τον από τα πανάρχαια χρόνια Ελληνικό τόπο), τον βεβαιώνουν ότι δεν θα υπάρξει Πόλεμος. Γιατί; Γιατί έτσι το λένε αυτοί...
Το λέει κάποιος Δόκτωρ... (πετάνε ένα ντοκτόρ μπροστά και μετά ότι λένε θεωρείται «θέσφατο») είπε: "Πλήρως εκτεθειμένη στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι η Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), καθώς η Τουρκία διατηρεί συντριπτική και αδιαμφισβήτητη στρατιωτική υπεροχή στο κυπριακό χώρο σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στο Ναυτικό και την Αεροπορία. Αυτά όλα υπογράφονται από τον ίδιο στην Ετήσια Έκθεση του Κυπριακού Κέντρου Στρατηγικών Μελετών για τις Στρατιωτικές Δυνάμεις στην Κύπρο το 2017!
Ποιος τα αναφέρει αυτά; ο Διευθυντής του Κέντρου και επιμένει μάλιστα ότι "η Λευκωσία εκτός από διπλωματικά διαβήματα, δεν διαθέτει καμία απολύτως στρατιωτική απάντηση στις προκλήσεις της τουρκικής πλευράς στη θαλάσσια περιοχή". Καταλήγει δε ο ντοκτόρ ότι "το γεγονός αυτό αποκλείει το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου στην ΑΟΖ, αλλά αφήνει ανοικτή τη δυνατότητα παρεμπόδισης των διεξαγόμενων εκεί εργασιών, από το τουρκικό πολεμικό ναυτικό, καθώς και επίσης άσκησης πιέσεων στο Κυπριακό. Το ισοζύγιο δυνάμεων για τη Λευκωσία εμφανίζεται δυσμενέστερο το 2017, καθώς απέναντι στις 10.000 έμψυχου δυναμικού της Εθνικής Φρουράς, η Άγκυρα αντιπαρατάσσει 43.000 στρατεύματα. Συνεπώς για κάθε ένα Εθνοφρουρό αναλογούν 4,3 Τούρκοι στρατιώτες".
Μάλιστα σας κατανοήσαμε....
Αντιληπτή η Ηττοπάθεια σε μια τέτοια Έκθεση ...αλλά δεν θα πάρουμε!
ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΙΟΤΙ Ο ΕΝ ΛΟΓΩ ΝΤΟΚΤΟΡ, ΞΕΧΝΑΕΙ (!) ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙ ΟΤΙ:
1) Η Εθνική Φρουρά έχει 75.000 ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΟΥΣ Εφέδρους, που φέρουν βαρέως την ντροπή του 1974. Και βέβαια σε περίπτωση Τουρκικής επίθεσης, ΟΛΟΙ θα επιστρατευθούν. Και πλέον ξέρει που θα πάει ο καθένας, όχι όπως το 1974. Ξέρει που θα πάει και τι είναι επιφορτισμένος να κάνει. Και είναι και ήδη οπλισμένος. Και με καλολαδωμένο το όπλο του. Και με G3 όχι Lee-Enfield No.4 !
2) Το 1974 η Κυπριακή Δημοκρατία εκτεινόταν από τον Κορμακίτη στην Αγία Νάπα και από την Πάφο στον Αγ.Ανδρέα. Υπήρχε το αίσθημα ότι «ΠΑΜΕ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ» ή «ΥΠΟΧΩΡΗΣΤΕ». Σήμερα στην Κύπρο ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να υποχωρήσει, αφού πίσω τους έχουν μόνο τη θάλασσα, μόνο το Λυβικό Πέλαγος, που σημαίνει ότι όλος ο Κυπριακός πληθυσμός πρέπει να περάσει σε παλλαϊκή άμυνα και γιατί όχι σε ΕΠΙΘΕΣΗ. Με την συμμετοχή των εθελοντών εκ μητρ. Ελλάδας μόνιμα διαμενόντων (και όχι "επισκεπτών") στην Κύπρο, (αριθμός καθόλου ευκαταφρόνητος λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την «μητέρα πατρίδα») η Πολεμική Μηχανή της Κυπριακής Δημοκρατίας γίνεται ακόμα πιο υπολογίσιμη!
3) Η Ελλάδα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα προστατέψει με το Ναυτικό της την Κύπρο. Άλλο 1974, δεν θα ξαναβιώσει το νησί! Οι Μπονάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου, μας τελείωσαν... Άλλωστε μέχρι και η Αίγυπτος έχει δηλώσει ότι θα υποστηρίξει την Ελλάδα στην προάσπιση της ειρήνης στην ανατολική Μεσόγειο, ήτοι...
4) Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία δεν υπερέχει σε μαχητικά αεροσκάφη από την Ελλάδα. Μπορεί ελάχιστα ποσοτικά αλλά ούτε ποιοτικά και βέβαια ούτε κατά διάνοια σε ικανότητες χειριστών (πιλότων). Αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται κάθε μέρα. Επίσης, η Τουρκία αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη έμπειρων πιλότων, αφού το νέο-Σουλτανικό «καθεστώς Ερντογάν» έχει φυλακίσει ή στείλει στην «παρανομία» πάρα πολλούς από αυτούς κατηγορώντας τους ως πραξικοπηματίες. Στο μέλλον ίσως υπάρξει αλλαγή των ισορροπιών, αλλά η περίοδος στην οποία αναφέρεται η έκθεση είναι περίοδος σχετικής έως συνολικής ισορροπίας αεροπορικών δυνάμεων. Η απόσταση πλέον με τα νέα συστήματα δεν είναι αποτρεπτική όπως σχετικά ήταν το 1974.
5) Η Κύπρος διαθέτει τέτοιον αριθμό Τεθωρακισμένων σήμερα. Μεγάλος αριθμός από αυτά αφορά άρματα Τ-80, όπως και αρκετά αυτοκινούμενα πυροβόλα και πολλά πυροβόλα. Με 100.000 άνδρες στα όπλα, όχι μόνο μπορεί να κρατήσει το νησί αλλά και να νικήσει - με την έννοια να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙ την επί 43 χρόνια κατεχόμενη Πατρίδα...
6) Oυδεμία αναφορά δεν γίνεται στα αντιαεροπορικά ρωσικά συστήματα τα οποία διαθέτει η Κυπριακή Δημοκρατία. Σε πρόσφατες ασκήσεις με το Ισραήλ, λειτούργησαν άψογα με ποσοστό 100% εγκλωβισμού και στοχοποίησης όλων των ισραηλινών F16.
Ογδόντα (80) αεροσκάφη της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας εγκλωβίστηκαν άμεσα, ούτε και ένα δεν κατάφερε να ξεφύγει από τα αντιαεροπορικά συστήματα που διαθέτει η Εθνική Φρουρά (ειρήσθω εν παρόδω 80 ήταν ο συνολικός αριθμός αεροσκαφών που χρησιμοποίησε η Τουρκία το 1974 κατά της Κύπρου. Οι συνειρμοί δικοί σας). Τα συμπεράσματα δικά σας κατά πόσο θα μπορέσει η τουρκική πολεμική αεροπορία, να ανταπεξέλθει σε μια πιθανή επίθεση κατά της Κύπρου.
7) Το 1974 η Ελλάδα δεν τόλμησε το "πρώτο χτύπημα" σε χώρο εκτός Κύπρου ώστε να δημιουργήσει δεύτερο μέτωπο για τους Τούρκους... Τι θα λέγατε αν γνωρίζατε ότι το βιβλίο του Κονδύλη «περί πρώτου χτυπήματος» μελετάται πλέον μαζί με το Σουν Τζου, από τους Αξιωματικούς μας;
8) Η Έκθεση δεν αναφέρεται (ΣΚΟΠΙΜΑ ΠΙΣΤΕΥΩ) στον ψυχολογικό τομέα... Οι Τούρκοι το 1974 είχαν ας πούμε μια δικαιολογία για να μάχονται ήτοι "να προσφέρουν ασφάλεια στους ομοεθνείς τους που δήθεν απειλούνταν από τους Κύπριους". Τώρα τι "όραμα" θα έχουν; Τον βιασμό, το πλιάτσικο, την κατάληψη επιπλέον εδαφών;
Η Κυπριακή πλευρά τι "ιδανικό" θα έχει; το ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ...
Και βέβαια ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΠΙΣΩ... ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΘΑΛΑΣΣΑ! 'Η ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ 'Η ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ...
9) Κλείνω με μια λέξη που παραλείπει ΣΚΟΠΙΜΑ πιστεύω η Έκθεση:
«ΕΛΔΥΚ» ή ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΥΠΡΟΥ. Η αφρόκρεμα του Ελληνικού Στρατού. Και σε μόνιμο αλλά και εξ αιτίας του μόνιμου και σε στρατιώτες που υπηρετούν την θητεία τους!
10) Να θυμάστε πάντα. Ο Γεωργίτσης και ο Νικολαΐδης του 1974 δεν θα ξαναϋπάρξουν. Σήμερα έχουμε τον Λεοντάρη και τον Μαυραγάνη!
Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΗΤΤΟΠΑΘΗΣ ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΝΣΠΕΙΡΕΙ ΣΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ...ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΜΟΙΔΕΑΤΩΝ ΤΟΥ....
Θέλει να φέρει στο μυαλό ΜΝΗΜΕΣ από το 74 παρότι επαναλαμβάνω ξέρουν ότι άλλο το 1974 άλλο το 2017!
Και υπενθυμίζω ακόμα μια φορά... Η ΝΤΡΟΠΗ του 74 δεν θα επαναληφθεί...
Και η Μακεδονίτισσα είναι πλέον ότι ήταν τα "Φυλακισμένα Μνήματα" το 1974 για τους υπερασπιστές της Λευκωσίας, του 336 ΤΕ και του 211 ΤΠ.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ... ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΜΑΓΑΡΙΣΟΥΝ... ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΟΤΕ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ, ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥΣ...
ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ...
Θέλουν παντί τρόπω να σας φοβίσουν...
Θέλουν να σας τρομάξουν...
Να σας προβληματίσουν...
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙΤΕ ΜΙΑ Δ.Δ.Ο....
Οι περισπούδαστοι «Δόκτορες» απευθείας απόγονοι του Δημητρίου Νενέκου όμως λογάριασαν λάθος...
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Κώστας Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην ιστορική κυπριακή εφημερίδα "ΜΑΧΗ" που ίδρυσε ο Νίκος Σαμψών.
Ο Μιθριδατισμός που σκόπιμα καλλιεργήθηκε επί 40+ χρόνια στο νησί αλλά και στον μητροπολιτικό Ελληνικό χώρο, έγινε η αιτία να είμαστε όλοι θεατές σε ένα αποκρουστικό θέαμα: Να βλέπουμε και να μαθαίνουμε ότι αδήλωτοι αιχμάλωτοι πολέμου Έλληνες στρατιώτες και εκ κυρίως Ελλάδος αλλά και εκ Κύπρου, εκτελέστηκαν εν ψυχρώ με μια σφαίρα στο κεφάλι και πλέον να το θεωρούμε κάτι ...απλά «γνωστό».
- «Δεν μας λες και κάτι καινούργιο «ρε κουμπάρε καλαμαρά»! η γνωστή πλέον επωδός όταν αναφέρεις ότι βρέθηκε και άλλο κρανίο με μια τρύπα από σφαίρα.
Ναι δεν σας λέω κάτι καινούργιο. Έχει γίνει πλέον ρουτίνα. Ίσως για αυτό να μην δίνει και σημασία πλέον κανείς. Ο ορισμός του Μιθριδατισμού. Τότε που ο Μιθριδάτης φοβούμενος μην τον δηλητηριάσουν οι σφετεριστές της εξουσίας του, έπινε κάθε μέρα και από λίγο δηλητήριο, που δεν ήταν μεν θανατηφόρο, αλλά βοηθούσε τον οργανισμό του να συνηθίσει και βέβαια να αντέξει μια ισχυρή δόση δηλητηρίου, αν και όποτε κάποιος το επιχειρήσει να τον δηλητηριάσει. Έτσι και μεις. Και σε μητρ. Ελλάδα και σε Κύπρο. Συνηθίσαμε. Βολευτήκαμε με μια απλή και μόνο φράση: «τι άλλο περίμενες από Τούρκους. Και το ’22 τα ίδια δεν έκαναν στην Σμύρνη;!»
Έχοντας διαβάσει περίπου 180 βιβλία-έρευνες και μαρτυρίες για το 1922 στην Μικρά Ασία και βέβαια άλλα τόσα για το 1974 στην Κύπρο, κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα με τον Βίκτωρα Ουγκώ: «Παντού φωτιά και θάνατος. Από δω πέρασαν Τούρκοι!»
Και δυστυχώς το 1974, οι «αδελφοί» κάποιων στο νησί (σ.σ. δεν εξαιρούνται οι Τουρκοκύπριοι για εν ψυχρώ εκτελέσεις αδήλωτων Ελλήνων αιχμαλώτων πολέμου και εκ μητρ.Ελλάδος αλλά και Κυπρίων), συνεπικουρούμενοι από τους Τούρκους ομοεθνείς τους εισβολείς, έδειξαν ότι όπως το DNA του Έλληνα παραμένει απαράλλαχτο στους αιώνες, το ίδιο συμβαίνει και με το DNA των Τούρκων. Των επιδρομέων (τουρκ. Ακιντζήδων) της Ασιατικής Στέππας (σ.σ. Akinci στα τουρκικά σημαίνει «Επιδρομέας»... τυχαίο;;;).
Και εξηγούμαι.
Ο όρος «Αιχμάλωτος Πολέμου» (P.O.W.) με βάση την Συνθήκη της Γενεύης, είναι πρόσωπο ιερό. Είναι ο αντίπαλος που έριξε το όπλο του στα πόδια σου, εγκαταλείποντας πάσα περαιτέρω εχθροπραξία. Οφείλεις εσύ ο στρατιωτικός που τον συνέλαβες, να του παράσχεις κάθε περίθαλψη, αν είναι τραυματίας ή να του στερήσεις την ελευθερία κινήσεων και μετακινήσεων, σε ένα ανθρώπινο όμως περιβάλλον. Υπάρχουν μάλιστα και ειδικές προβλέψεις για γυναίκες αιχμαλώτους, που όπως νάναι υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες λόγω του φύλου τους.
Ο σκοπός της φυλάκισης (στέρησης ελευθερίας) είναι για να μην μπορέσει ο αιχμάλωτος στρατιώτης, να επιστρέψει στις γραμμές του, να επανεξοπλισθεί και να ξαναπολεμήσει εναντίον αυτών που τον είχαν συλλάβει και όχι για να τιμωρηθεί επειδή έκανε το καθήκον του, απέναντι στην Πατρίδα του, στην οικογένεια του και στους ομοεθνείς του.
Στην Γενεύη της Ελβετίας στις 27/7/1929, υπεγράφησαν δύο Συμβάσεις. Και οι δύο αποτελούσαν, επικαιροποίηση άλλων συμβάσεων του 1914 και 1915. Τις συμβάσεις υπέγραψαν και η Ελλάδα και η Τουρκία διά των κ.κ. Ρ.Ραφαήλ και Σ.Βενιζέλου (Ελλάδα) και Dr.H.Abdulkadir, M.Nusret και Dr.A.Mukhtar (Τουρκία).[1]
Οι Συνθήκες αυτές ήταν οι εξής:
1. «Συνθήκη Γενεύης για την βελτίωσιν της τύχης των τραυματιών και ασθενών, των εν εκστρατεία στρατευμάτων» και
2. «Η Σύμβασις προς την συμπεριφοράν απέναντι των αιχμαλώτων πολέμου».
Οι ανωτέρω Συμβάσεις επικυρώθηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο το 1934 και από την Τουρκική Εθνοσυνέλευση τον ίδιο χρόνο.
Στην 2η Σύμβαση, στο Κεφάλαιο Ι και τις Γενικές Διατάξεις, το άρθρο2, παράγραφος 1 αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά:
«Οι αιχμάλωτοι πολέμου βρίσκονται υπό την εξουσίαν της εχθρικής δυνάμεως, ουχί όμως των ατόμων ή των στρατιωτικών τμημάτων, άτινα ηχμαλώτισαν αύτους».
Με απλά λόγια ο υπεύθυνος φορέας για την τύχη των αιχμαλώτων είναι η ίδια η χώρα – δηλαδή στην περίπτωση του 1974 η Τουρκία - και όχι ο τελευταίος Τούρκος στρατιωτικός που τους συνέλαβε.
Στη παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου αναφέρεται ξεκάθαρα:
«Μέτρα αντεκδικήσεων απέναντι στους αιχμαλώτους απαγορεύονται».
Στον προσαρτημένο Κανονισμό της ως άνω Σύμβασης (Reglement Annexe’) και στα άρθρα 2 και 3, περιέχονται ενδιαφέροντα σημεία, που αφορούν αποκλειστικά τους Κυπρίους Αγνοουμένους, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι αγνοούνται και γυναίκες και μικρά παιδιά. To άρθρο 2 του προσαρτημένου Κανονισμού της συγκεκριμένης Σύμβασης προβλέπει:
«Ο πληθυσμός εδάφους μη κατειλημμένου, όστις κατά την άφιξιν του εχθρού λαμβάνει αυτοπροαιρέτως τα όπλα δια να πολεμήσει εναντίον των εχθρικών τμημάτων, χωρίς να λάβει τον καιρόν να οργανωθεί συμφώνως προς το πρώτον άρθρον (σ.σ. να καταστεί δλδ ένστολος), θέλει θεωρηθεί ως εμπόλεμος».
Το δε άρθρο 3 ομοίως από τον Προσαρτημένο Κανονισμό της συγκεκριμένης Σύμβασης, επεκτείνεται σε ένα άλλο σημαντικό σημείο, καθόσον διευκρινίζει ότι:
«Αι ‘Ενοπλαι δυνάμεις των εμπολέμων μερών δύνανται να αποτελώνται από μαχητάς και μη μαχητάς. Εις περίπτωσιν συλλήψεως εκ μέρους του εχθρού, τόσον οι μεν όσον και οι δε, θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου».
Στο άρθρο 3 της Σύμβασης ορίζεται ξεκάθαρα το εξής:
«Οι αιχμάλωτοι πολέμουν έχουν δικαίωμα. Εις τον σεβασμόν της ατομικότητός των και της τιμής των. Αι γυναίκες έχουν δικαίωμα εις πάσαν περιποίησιν οφειλόμενη εις το φύλον των».
Τελειώνοντας τα περί της Συμβάσεως, θα αναφέρω ότι στο ΙΙ Κεφάλαιο, στο άρθρο 5 και την παράγραφο 3, καθορίζεται ότι:
«Οι αιχμάλωτοι οίτινες θα αρνηθώσι να απαντήσωσι εις γενομένην ανάκρισιν, δεν είναι δυνατόν ούτε να απειληθώσιν, ούτε να υβρισθώσιν, ούτε να εκτεθώσιν εις οχληρότητας ή μειονεκτήματα οιασδήποτε φύσεως».
Το ΙΙΙ Κεφάλαιο της Σύμβασης, αναφέρεται και αυτό στα της αιχμαλωσίας. Στο 1ο μέρος του ΙΙΙ Κεφαλαίου και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 8 ορίζεται ότι :
«Οι εμπόλεμοι υποχρεούνται να κοινοποιώσιν αλλήλοις πάσαν σύλληψιν αιχμαλώτων εις το πλέον δυνατόν βραχύ χρονικόν όριον, διαμέσου των Γραφείων Πληροφοριών, ως ταύτα είναι οργανωμένα κατά το άρθρον 77».
Και το άρθρο 79 του VI Κεφαλαίου της Σύμβασης ορίζει ότι:
«Κεντρικόν Πρακτορείον Πληροφοριών, επί των αιχμαλώτων πολέμου, θέλει ιδρυθεί εις ουδετέραν χώραν κλπ».
Μέχρι εδώ όλα αντιληπτά νομίζω σε σχέση με το Νομικό Πλαίσιο που ίσχυε και είχε αποδεχθεί και η ίδια η Τουρκία κατά την Εισβολή της στο νησί τον Ιούλιο του 1974 και κατά τις εχθροπραξίες μέχρι την 18η Αυγούστου του ιδίου χρόνου.
Ένα Νομικό πλαίσιο που ξεκάθαρα αναφέρει:
«Οι εμπόλεμοι θέλουν αμοιβαίως κοινοποιήσει τα ονόματα των τραυματιών, ασθενών, νεκρών περισυλλεγέντων ή ανακαλυφθέντων για την εξακρίβωσιν της ταυτότητάς των.
Θα καταρτίσωσι και θα μεταβιβάσωσιν αμοιβαίως τα πράξεις θανάτου.
Θα περισυλλέξωσι και αποστείλωσιν αμοιβαίως άπαντα τα είδη ατομικής χρήσεως, τα ανευρεθέντα επί των πεδίων της μάχης ή επί των νεκρών και ειδικώς το ήμισυ της πλακός ταυτότητος, του ετέρου ημίσεως παραμένοντος προσδεδεμένου επί του πτώματος.
Άμα τω πέρατι των εχθροπραξιών θα ανταλλάξωσι καταλόγους των ταφών και των νεκρών των ενταφιασθέντων εις τα νεκροταφεία των ή αλλαχού».
Γίνεται πλέον αντιληπτόν τοις πάσι, ότι η Τουρκία κατά την Εισβολή του 1974 και τον Πόλεμον σε δύο φάσεις (Αττίλας Ι και Αττίλας ΙΙ) τον οποίο επακολούθησε δεν τήρησε ούτε κατ’ ελάχιστον, ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ ΕΙΧΕ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΕΥΗ ΑΠΟ ΤΟ 1929, γεγονός που αυτομάτως και αυτοδικαίως αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Είναι ένα έγκλημα που ναι μεν μπορεί να εκδικασθεί καθ’ έκκληση (δηλαδή με προσφυγή του ενδιαφερόμενου εναντίον της) αλλά που ο Πολιτισμένος (κατ’ επίφασιν) Κόσμος, θα έπρεπε να είχε στείλει στον Εισαγγελέα στην Χάγη ήδη από το 1975.
Και αυτό διότι εκ γραπτών και προφορικών μαρτυριών ακόμα και Τούρκων ή Τουρκοκυπρίων [2], αλλά και με τα αποτελέσματα από τις ανθρωπολογικές γνωματεύσεις των Ινστιτούτων Γενετικής σε διάφορες χώρες, προκύπτει αναμφισβήτητα, ότι σχεδόν ΟΛΟΙ οι ευρεθέντες σε ομαδικούς τάφους Κύπριοι και εκ μητρ.Ελλάδος νεκροί, στρατιωτικοί ή πολίτες, έφεραν τρύπα εις το κρανίο, ξεκάθαρη απόδειξη της εν ψυχρώ εκτέλεσης [3].
Και κάποιος που εκτελεί εν ψυχρώ αιχμαλώτους ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΠΟΛΕΜΟΥ!
- Μήπως η Τουρκία σεβάστηκε την τιμή και την υπόληψη των αιχμαλώτων της, ιδίως δε αυτών που μετέφερε στις Στρατιωτικές φυλακές στα Άδανα, στην Αμάσεια και αλλού;
- Μήπως σεβάστηκε τους υποχρεωτικούς προς αυτήν όρους σίτισης, διαμονής και υγιεινής των υφ’ αυτής αιχμαλώτων;
- Μήπως σεβάστηκε τους αιχμάλωτους μη ένστολους που κατατάχθηκαν για να υπερασπίσουν τα χωριά και τα σπίτια τους;
- Μήπως σεβάστηκε τους τραυματίες αιχμαλώτους;
- Μήπως σεβάστηκε τις αιχμάλωτες ή εγκλωβισθείσες γυναίκες;
- Μήπως σεβάστηκε τον εδάφιο της Σύμβασης που αναφέρει για την υποχρεωτική ανταλλαγή πληροφοριών επί της ταυτότητας των αιχμαλώτων;
- Μήπως σεβάστηκε τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό;
- Μήπως δήλωνε τους Αιχμαλώτους; ‘Η τους περιέφερε αδήλωτους από χωρίου εις χωρίον στο εσωτερικό της Τουρκίας [4] καθιστώντας τους αυτόματα ΑΔΗΛΩΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ή καλύτερα ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ;
Τίποτα από όλα αυτά ΔΕΝ σεβάστηκε η Τουρκία, που είναι ένα Κράτος το οποίο χρησιμοποιεί τις Συμβάσεις κατά το δοκούν. Τι μας συμφέρει από την Συνθήκη της Λωζάνης; Το υποστηρίζουμε. Τι δεν μας συμφέρει; Το παρακάμπτουμε...
Το ίδιο και στην Συνθήκη της Γενεύης για τους Αιχμαλώτους Πολέμου. Τι μας συμφέρει; Το απαιτούμε. Τι δεν μας ενδιαφέρει; Το καταστρατηγούμε.
Βέβαια τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν – λέω αν – απέναντι της είχε μια σοβαρή Εθνική οντότητα, μεταφραζόμενη σε δύο σοβαρές Κρατικές παρουσίες, την Ελληνική και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Και όταν ο ίδιος ο ΥΠΕΘΑ Ευάγγελος Αβέρωφ ξεστόμισε την 1/11/1975 στον ιερωμένο π.Χριστόφορο Οικονόμου, Πρόεδρο της Παγκυπρίου Επιτροπής Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων που τον επισκέφθηκε στο γραφείο του στην Αθήνα, ζητώντας του στήριξη, την φράση: «...πρέπει να αντιληφθείτε ότι γεωγραφικά η Κύπρος ανήκει στην Τουρκία», τότε τι περιμένετε να κάνουν οι Τούρκοι; [5]
Προσπάθησαν να σβήσουν τα ίχνη των εγκλημάτων τους και είχαν άπειρο χρόνο για αυτό, που κρατάει ήδη 43 χρόνια...
Απόρρητα Έγγραφα της Κυπριακής ΚΥΠ [6] που επιβεβαιώνουν 10 χρόνια μετά την εισβολή του 1974, ότι ακόμα είναι δυνατόν να υπάρχουν εν ζωή (αναφέροντας και αριθμό και διαχωρισμό σε εκ μητρ.Ελλάδος και σε εκ Κύπρου και τοποθεσίες που μεταφέρθηκαν) Αδήλωτοι Αιχμάλωτοι της Εισβολής... δηλαδή Αγνοούμενοι (που με δεδομένο ότι τίποτα δεν έγινε για αυτούς για να μην διαταραχθούν οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μπορούμε αβίαστα να τους ονομάσουμε Αγνοηθέντες), αποδεικνύουν ότι ΠΑΝΤΑ οι Κρατούντες σε Ελληνικό και Κυπριακό Κράτος γνώριζαν. Γνώριζαν αλλά εθελοτυφλούσαν με μια εμμονική προσμονή η Τουρκία να φερθεί επιτέλους ως πολιτισμένο Κράτος.
Και φθάνω στο λόγο για τον οποίο έγραψα αυτό το άρθρο, αν και αρχικά είχα προγραμματίσει να αναφερθώ σε κάποιο άλλο θέμα. Την Πέμπτη 25 Μαίου 2017 τελέστηκε στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. στην Μαλούντα η επιμνημόσυνη δέηση για την μετακομιδή των ταυτοποιημένων οστών αγνοουμένων Ελδυκαρίων της Μάχης του Στρατοπέδου της.
Ανθστής Παπαλάμπρου, Λοχίας Κρητικός, Στρατιώτης Παπαδόπουλος...
Ονοματα όπως Άνθης, Σίννης, Τριανταφυλλίδης, Μπροδήμας κλπ που αναφέρονταν μέχρι εκείνη την μέρα στους Αγνοούμενους, μεταφέρθηκαν με μιάς στον Κατάλογο των Ηρωϊκώς Πεσόντων.
Βρέθηκαν τα οστά τους κοντά στο Κιόνελι. Μετά την καθίζηση του εδάφους... Κοντά στο Στρατόπεδο αλλά σε απόσταση από αυτό. Και μάλιστα από την αντίθετη κατεύθυνση από την οποία έφυγαν κατά την απαγκίστρωση οι άνδρες των 3 κουτσουρεμένων Λόχων που υπερασπίζονταν το Στρατόπεδο. Αυτό από μόνο του προκαλεί ερωτήματα.
Οι απαντήσεις ήλθαν από τον αδελφό ενός πεσόντα. Τον Νικόλαο Παπαδόπουλο, αδελφό του Στρατιώτη του 4ου Λόχου ΤΦ Ιωάννη Παπαδόπουλου, ο οποίος μίλησε στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha Κύπρου, μέσα από το Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.
Η Δ.Ε.Α. λοιπόν όπως ο ίδιος ανέφερε, του έδειξε φωτογραφίες πως βρέθηκαν τα οστά του αδελφού του. Βρέθηκε δεμένος στους καρπούς, με τα κορδόνια από τα άρβυλά του. Από την ανθρωπολογική μελέτη των οστών αποδεικνύεται ότι πριν εκτελεστεί με σφαίρες στο κεφάλι κι αλλού, είχε χτυπηθεί βάναυσα στο στέρνο και στα πλευρά.
Απόδειξη ότι ο ΗΡΩΑΣ Γιάννης Παπαδόπουλος είχε συλληφθεί αιχμάλωτος (δεμένα χέρια) είχε βασανιστεί (χτυπήματα σε στέρνο και πλευρά) και εκτελεστεί (σφαίρα στο κρανίο και αλλού). Και ακολούθως τάφηκε χωρίς να παραδοθεί στην Ελληνική πλευρά και χωρίς να ενημερωθεί η ΕΛΔΥΚ.
Τώρα ο αδελφός ζητάει τις φωτογραφίες και τα κορδόνια από την ΔΕΑ για να είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται περί Εγκληματικής Ενέργειας των Τούρκων. Η Δ.Ε.Α. ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΔΩΣΕΙ ΠΡΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ!!! ΕΡΩΤΩ: ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ;;;
‘Η πράγματι ισχύει αυτό που μου ανέφεραν οι φίλοι Α.Κανίκλης και Β.Χάσκας, ότι δηλαδή:
«Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ) - Στην παράγραφο 9 τονίζεται όπως οι έρευνες μείνουν «Αυστηρώς Εμπιστευτικές» και στην παράγραφο 11 ότι η Επιτροπή υποχρεούται να μην επιχειρήσει να αποδώσει ευθύνη για τους θανάτους οιωνδήποτε αγνοουμένων ή να ερευνήσει τα αίτια τέτοιων θανάτων!»
ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΕΡΕΤΤΑ...
ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ...
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΞΕΘΑΒΟΥΜΕ...
_______________________________________________________
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
[1],[5] Ι.Βαρνάκου «Οι 1619 Αγνοούμενοι του 1974» εκδ. ΠΕΛΑΣΓΟΣ
[2] Σ.Ιορδανίδου «Νταλγκά, νταλγκά» εκδ. ΛΙΒΑΝΗ
[3] Π.Κασιμάτη «13 Περιστέρια» εκδ. ΛΙΒΑΝΗ
[4],[6] Κ.Δημητριάδη «Κύπρος 1974-Η μεγάλη Προδοσία» εκδ.ΠΕΛΑΣΓΟΣ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης
Το τελευταίο ταξίδι προς τις γεννέτειρές τους κάνουν οι 17 Ήρωες από την Ελλάδα που έπεσαν στην Κύπρο, τα λείψανα των οποίων, αφού εντοπίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν παραδόθηκαν μέσα σε κλίμα οδύνης αλλά και υπερηφάνειας στους συγγενείς, 43 ολόκληρα χρόνια μετά την θυσία τους.
Το πρωί, έφτασαν στο Ηράκλειο με το πλοίο της γραμμής τα οστά του Ανθυπασπιστή (ΠΖ) Μανούσου Τριανταφυλλίδη, ο οποίος ως στρατιώτης του Λόχου Διοικήσεως της ΕΛΔΥΚ, υπερασπίστηκε μαζί με τους συμπολεμιστές του το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου στην επική μάχη που δόθηκε από τις 14 - 16 Αυγούστου 1974.
Στο λιμάνι, από νωρίς το πρωί περίμεναν τον Μανούσο Τριανταφυλλίδη οι συγγενείς του, με τραγική φιγούρα τη μια του αδερφή, καθώς η άλλη ήταν στην αποστολή των συγγενών στην Κύπρο για την παράδοση των λειψάνων...
Τα οστά μεταφέρθηκαν στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού όπου στην εκκλησία της Μονάδος τελέστηκε τρισάγιο. Τα οστά τα παραμείνουν στη ΣΕΑΠ μέχρι και αύριο το πρωί, οπότε και ο Μανούσος Τριανταφυλλίδης θα πάρει τον δρόμο της επιστροφής για το χωριό του, τις Ποταμιές Πεδιάδος του Δήμου Χερσονήσου. Εκεί, τον περιμένει η 87χρονη μητέρα του, η οποία έχει να τον δει από τις 30 Νοεμβρίου 1973, όταν και έφυγε για να υπηρετήσει την Πατρίδα. Άύριο, 44 χρόνια μετά, θα επιστρέψει σαν Ήρωας.
Με τιμές ήρωα θα γίνει η υποδοχή των οστών του Μανούσου Τριανταφυλλίδη, στη γενέτειρά του τις Ποταμιές του Δήμου Χερσονήσου, την Κυριακή 28 Μαίου. Αγνοούμενος εδώ και 43 χρόνια, έχασε τη ζωή του στις 16 Αυγούστου 1974 υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο τις ΕΛΔΥΚ από τους Τούρκους εισβολείς στη Μάχη του 2ου Αττίλα στην Κύπρο.
Στην είσοδο των Ποταμιών θα στηθεί αψίδα με δάφνες και μυρτιές, και σύμφωνα με τον σχεδιασμό το οστεοκιβώτιο θα κουβαλήσουν στα χέρια, συνομίληκοι του Μανούσου, και θα το μεταφέρουν πεζή στον Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου όπου στις 13:00 θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία. Σε όλη τη διαδρομή, οι γυναίκες του χωριού θα ραίνουν με ροδοπέταλα την πομπή. Στρατιωτική μπάντα και άγημα της ΣΕΑΠ θα συνοδεύσουν την τελετή. Στις 15:00 θα γίνει η ταφή στο Μνημείο πεσόντων του χωριού, δίπλα στον ναό.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Η Κύπρος θα πει αύριο το ύστατο χαίρε σε πεσόντες-αγνοουμένους στρατιώτες της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), οι οποίοι έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών προασπιζόμενοι κατά την τουρκική εισβολή του 1974 την ανεξαρτησία και εδαφική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ενώπιον των λείψανων των γενναίων μαχητών θα αναπεμφθεί δέηση στον ιερό ναό της Του Θεού Σοφίας από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, στην οποία θα είναι παρόντες, ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδος, Πάνος Καμμένος. Στην συνέχεια, άνδρες της ΕΛΔΥΚ και τις Εθνικής Φρουράς θα μεταφέρουν τις λειψανοθήκες στο παλαιό αεροδρόμιο Λάρνακας και με μεταγωγικό C-130 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας θα φθάσουν στην Αθήνα και θα ταφούν στην γενέτειρα, ή στον τόπο της διαμονής τους.
Αίσθηση ωστόσο έχει προκαλέσει η χθεσινή αποκάλυψη για τις συνθήκες θανάτου του ΕΛΔΥΚάριου Ιωάννη Παπαδόπουλου, ο οποίος βρέθηκε σε ομαδικό τάφο, γεγονός που αποδεικνύει τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι Τούρκοι.
Για την σημερινή τελετή, έχουν έρθει από την Ελλάδα οικείοι των αδικοχαμένων ανδρών της ΕΛΔΥΚ, οι οποίοι προχθές και χθες έτυχαν ενημέρωσης από αρχαιολόγους και ανθρωπολόγους στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο της Επιτροπής για Αγνοούμενα Πρόσωπα που βρίσκεται στο παλιό αεροδρόμιο της Λευκωσίας εντός της «νεκρής» ζώνης της Λευκωσίας. Παρόντες στην ενημέρωση ήταν και ειδικοί σε θέματα ψυχολογικής στήριξης.
Συγκεκριμένα στην περιοχή Κιόνελι, που μετά την τουρκική εισβολή βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, βρέθηκαν λείψανα 13 ατόμων, αλλά δύο δεν μπόρεσαν ακόμη να ταυτοποιηθούν με την μέθοδο του DNA.
Σήμερα θα μεταφερθούν στην Ελλάδα τα λείψανα 10 ΕΛΔΥΚάριων που ήταν στον κατάλογο της Επιτροπής για Αγνοούμενα Πρόσωπα. Δυστυχώς, για οκτώ αγνοουμένους, τα λείψανα τους που ταυτοποιήθηκαν με την μέθοδο του DNA, δεν ξεπερνούν τα επτά με δέκα. Βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή Κιόνελι, η οποία, μετά την τουρκική εισβολή βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Ο τάφος εντοπίσθηκε από πληροφορία, την οποία έδωσε στην τουρκοκυπριακή πλευρά τουρκοκύπριος βοσκός (σ.σ: δια της δημοσιογράφου Σεφγκιούλ Ουλουτάκ, η οποία χρόνια τώρα καταβάλλει προσπάθειες για συλλογή στοιχείων και πληροφοριών προς διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων).
Οι άλλοι τρεις, των οποίων τα λείψανα είναι πλήρη ή σχεδόν πλήρη, βρέθηκαν κοντά στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ το 1974, που σήμερα και αυτό είναι στην «νεκρή» ζώνη. Τα τρία λείψανα βρέθηκαν τυχαία, κατά τη διάρκεια εργασιών του συστήματος ύδρευσης. Οι οικογένειες των τριών είχαν μια πρώτη ενημέρωση για την ανεύρεση των αγαπημένων τους προσώπων τον Απρίλιο. Σε ό,τι αφορά τους δέκα, έξι οικογένειες ενημερώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2016 και οι τέσσερις τον Φεβρουάριο του 2017.
Συνολικά, βρίσκονται στην Κύπρο δέκα συγγενείς πέντε πεσόντων. Για άλλους έχουν δοθεί από τους συγγενείς εξουσιοδοτήσεις στο Γενικό Επιτελείο Στρατού για τον επαναπατρισμό των λειψάνων. Τρεις οικογένειες από τους δεκατρείς ΕΛΔΥΚΑΡΙΟΥΣ δεν θα παραλάβουν επί του παρόντος τα λείψανα. Αυτό «δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουν το αποτέλεσμα της ταυτοποίησης, αλλά οφείλεται σε δικούς τους προσωπικούς λόγους, τους οποίους εμείς δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε» εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ συνεργάτης του Ελληνοκύπριου εκπροσώπου.
Η εκταφή στο Κιόνελι ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2012 και ολοκληρώθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2013. Η εκταφή στην περιοχή του Αγίου Δομετίου ξεκίνησε 20 Ιανουαρίου και ολοκληρώθηκε στις 15 Μαΐου 2015.
Στους ομαδικούς τάφους βρέθηκαν ορισμένα προσωπικά αντικείμενα, αλλά δεν είναι ιδιαίτερης σημασίας, εκτός, από την περίπτωση των τριών, όπου εντοπίστηκε ένας αναπτήρας, αλλά οι συγγενείς θα είναι σε θέση να αναγνωρίσουν σε ποιόν ανήκε, γιατί ο αναπτήρας δεν ήταν πλησίον συγκεκριμένου λειψάνου, αλλά στον ομαδικό τάφο. Έτσι, τα αντικείμενα αυτά παρέμειναν στο μουσείο της ΕΛΔΥΚ! Και οι δεκατρείς είχαν έλθει από την Ελλάδα να υπηρετήσουν στην ΕΛΔΥΚ λίγους μήνες πριν από την εισβολή.
ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΘΕΝΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΤΟΥΝ ΑΥΡΙΟ
Α/Α ΟΝΟΜΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΔΙΑΜΟΝΗ ΣΥΓΓΕΝΩΝ
1 ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Μεγάλος Κεφαλόβρυσος Τρικάλων
2 ΣΙΝΗΣ ΑΡΓΎΡΙΟΣ Θήβα Κατταρέλι & Μελισσοχώρι Θήβας
3 ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Αγία Μαρίνα Βάρδα - Ηλεία Πάτρα
4 ΧΑΜΟΥΡΙΩΤΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Κασάνδρα - Χαλκιδική Νέα Ποτίδαια Χαλκιδικής
5 ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Λάνθη - Ηλεία Κολωνός, Αθήνα
6 ΜΠΡΟΔΗΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δίδυμα - Αργολίδα Δίδυμα, Αργολίδας
7 ΖΕΡΒΟΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Παράκοιλα - Μυτιλήνη Παράκοιλα - Μυτιλήνη
8 ΤΡΙΑΝΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ 'Ανω Σκαφιδώτη - Πρέβεζα Καναλάκι - Πρέβεζα
9 ΑΝΘΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Ανω Μεσογγή - Βραγκανιώτικα, Κέρκυρα
10 ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΜΑΝΟΥΣΟΣ Ποταμιές - Ηράκλειο Κρήτης
Οι πρώτοι οκτώ του καταλόγου είναι από τον ομαδικό τάφο στο Κιόνελι και οι δύο τελευταίοι (9 και 10) από τον τάφο στην περιοχή του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, αλλά ταυτοποιήθηκαν μόνο τα λείψανα των δύο.
Στην Ελλάδα θα επαναπατριστούν αύριο τα λείψανα άλλων επτά στρατιωτικών από το πρόγραμμα εκταφών της κυπριακής κυβέρνησης, που θυσιάστηκαν για την Κύπρο – έξι απ’ αυτούς το 1974, και ο ένας δέκα χρόνια πριν κατά τις δικοινοτικές ταραχές. Ο λόγος για τον Νικόλαο Νιάφα, ο οποίος το 1964 ήταν ανθυπασπιστής στο Ναυτικό. Ήταν μέλος του πληρώματος της ακταιωρού «Φαέθων», που βομβαρδίστηκε τον Αύγουστο του 1964 στον κόλπο του Ξερού από την τουρκική αεροπορία. Στην οικογένεια του Νιάφα, όπως και σε κάποιες άλλες οικογένειες των πεσόντων της ακταιωρού, είχαν δοθεί οστά χωρίς να γίνουν επιστημονικές εξετάσεις και ταυτοποιήσεις. Όταν άρχισε να εφαρμόζεται η μέθοδος DNA, η κυπριακή κυβέρνηση ζήτησε από τις οικογένειες να επιστρέψουν τα λείψανα για να ταυτοποιηθούν, καθώς υπήρχαν υποψίες ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν ανήκαν στους ανθρώπους τους. Τα λείψανα, που κατείχε η οικογένεια του Νιάφα, ανήκαν στον αδικοχαμένο ανθυπασπιστή, αλλά βρέθηκαν και άλλα δικά του σε πρόσφατη εκταφή στο κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Η άλλη περίπτωση είναι ο αντιπτέραρχος Παναγόπουλος Βασίλειος, κυβερνήτης του NORATLAS το οποίο κατέρριψε από λάθος η κυπριακή αεράμυνα στις 22 Ιουλίου 1974 - και ακόμη δύο καταδρομείς του αεροσκάφους. Τα λείψανα του Παναγόπουλου και των άλλων δύο καταδρομέων, Κουκουρούνη Σωτήριου και Τζιβαλάκη Στέφανου, εντοπίστηκαν στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας.
Τέλος, θα δοθούν τα λείψανα τριών ανδρών της ΕΛΔΥΚ, του συνταγματάρχη Παπαλάμπρου Βασίλειου, Αθανασίου Νικόλαου και Κρητικού Νικόλαου, που βρέθηκαν σε εκταφές στις περιοχές που ελέγχει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Ρεπορτάζ: Γιώργος Λαμπράκης - Φωτογραφίες αρχείου
Την ώρα που η ελληνική γη ετοιμάζεται να υποδεχθεί τα οστά των παιδιών της που έπεσαν ηρωικά στην Κύπρο το «μαύρο» καλοκαίρι του 1974, τα στοιχεία που έρχονται στο φως για τις συνθήκες θανάτου των Ελλήνων στρατιωτών, αποδεικνύουν ότι η τουρκική βαρβαρότητα έδειξε πάνω τους το πιο άγριο πρόσωπό της.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες, τουλάχιστον σε μία περίπτωση αποδεδειγμένα, η σωρός ενός εκ των αγνοουμένων στρατιωτών της ΕΛΔΥΚ από την επική μάχη του στρατοπέδου στις 14-16 Αυγούστου 1974 βρέθηκε με δεμένα τα χέρια, ενώ τα σκελετικά ευρήματα έφεραν εμφανή σημάδια από χτυπήματα και σφαίρες.
Πρόκειται για τον στρατιώτη Ιωάννη Παπαδόπουλο, από τον Πύργο Ηλείας, ο οποίος υπηρετούσε στον 40 Λόχο της ΕΛΔΥΚ. Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο, όπου συνολικά εντοπίστηκαν 12 λείψανα, περίπου 1,5 χιλιόμετρο από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στην περιοχή του Κιόνελι. Σύμφωνα με τα όσα μας δήλωσε ο αδερφός του, Νίκος Παπαδόπουλος, ο οποίος βρίσκεται στην Κύπρο μαζί με τους υπόλοιπους συγγενείς για την παραλαβή των οστών, η ενημέρωση έγινε σήμερα το πρωί στο Ανθρωπολογικό Ινστιτούτο όπου ενημερώθηκαν όλοι προσωπικά για τις συνθήκες εντοπισμού των λειψάνων.
Εκεί, σε μια έντονα φορτισμένη ατμόσφαιρα, οι συγγενείς των μέχρι πρόσφατα αγνοουμένων, οι οποίοι σήκωναν επί 43 χρόνια τον δικό τους σταυρό αναζητώντας πληροφορίες για τα αγαπημένα τους πρόσωπα, έμαθαν τις συνθήκες θανάτου, όπως αυτές προκύπτουν από την εξέταση των σκελετικών ευρημάτων. Για την περίπτωση του Ιωάννη Παπαδόπουλου, βρέθηκε δεμένος, χτυπημένος και πυροβολημένος, ενώ οι Τούρκοι είχαν χρησιμοποιήσει ως σχοινί, το κορδόνι των στρατιωτικών του αρβυλών! Το γεγονός ότι τα λείψανα βρέθηκαν σε αρκετή απόσταση από το στρατόπεδο, σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος στρατιώτης, πιάστηκε ζωντανός, πέρασε ένα διάστημα -ίσως και λίγων ωρών- ως αιχμάλωτος στα χέρια των Τούρκων και εκτελέστηκε! Άρα αποδεδειγμένα βάση των ευρημάτων μιλάμε για ένα ακόμα έγκλημα πολέμου. Το πιθανότερο είναι να είχαν την ίδια τύχη και οι υπόλοιποι αγνοούμενοι που βρέθηκαν στον ίδιο ομαδικό τάφο!
«Θέλω το κορδόνι, είναι αποδεικτικό στοιχείο του εκλήματος»
Ο αδερφός του στρατιώτη της ΕΛΔΥΚ, ζήτησε επίμονα να παραλάβει μαζί με τα οστά και το κορδόνι των αρβυλών που χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους για να δεθεί ο Ιωάννης Παπαδόπουλος, πριν εκτελεστεί, όμως όπως καταγγέλλει στη συνομιλία που είχαμε μαζί του, το μέλος της ε/κ πλευράς στη Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ) Νέστορας Νέστορος αρνήθηκε να το παραδόσει!
Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, όχι μόνο στην οικογένεια του Ι. Παπαδόπουλου, αλλά και σε άλλους συγγενείς που βρίσκονται στην Κύπρο για την παραλαβή των οστών των δικών τους ανθρώπων.
«Για 43 ολόκληρα χρόνια αγωνιζόμαστε να βρούμε τα οστά των ανθρώπων μας. Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται, ζήτησα το κορδόνι που έδεσαν τον αδερφό μου και αρνήθηκαν να μου το δώσουν. Είναι ένα κειμήλιο και αποδεικτικό στοιχείο των εγκλημάτων των Τούρκων...», μας ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νίκος Παπαδόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το θέμα που προέκυψε, τέθηκε ενώπιον του υπουργού Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Φωκαΐδη και του Αρχηγού ΓΕΣ κ. Στεφανή στην τελετή που πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
