Write on Δευτέρα, 18 Αυγούστου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Το NATO «θα αντιδράσει με στρατιωτικά μέσα» εάν υπάρξει εισβολή δυνάμεων όπως αυτή που έγινε στην Κριμαία σε ένα κράτος-μέλος του, δήλωσε ο κορυφαίος στρατιωτικός διοικητής του ΝΑΤΟ, ο Αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt.
Αν η Ρωσία αποπειραθεί να στείλει στρατεύματα σε οποιοδήποτε κράτος - μέλος του NATO, ακόμη και εάν δεν πρόκειται για δυνάμεις που θα φορούν στολές με διακριτικά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, όπως έπραξε όταν προσάρτησε την Κριμαία από την Ουκρανία, το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο θα αντιδράσει με στρατιωτικά μέσα, είπε ο Μπρίντλαβ.

Ο Αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ, ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των δυνάμεων του NATO στην Ευρώπη, είπε πως παρότι το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο δεν σχεδιάζει να επέμβει στην Ουκρανία, η οποία δεν είναι μέλος του, τα κράτη - μέλη του NATO στην ανατολική Ευρώπη πρέπει να αρχίσουν να προετοιμάζονται για μια ενδεχόμενη απειλή από τα «μικρά πράσινα ανθρωπάκια», όπως είπε χαρακτηριστικά, αναφερόμενος στους στρατιώτες που φορούν στολές χωρίς εθνικά διακριτικά.
«Το πιο σημαντικό έργο είναι να προετοιμάσουμε κάθε έθνος για το πρόβλημα που δημιουργούν τα μικρά πράσινα ανθρωπάκια, ή το πρόβλημα της οργάνωσης του (ρωσόφωνου) πληθυσμού, και αυτό πρέπει να γίνει πρώτα. Γίνεται τώρα», επισήμανε.
«Πώς λοιπόν εκπαιδεύουμε, οργανώνουμε, εξοπλίζουμε τις αστυνομικές δυνάμεις και τις ένοπλες δυνάμεις των (συμμαχικών) χωρών ώστε να είναι ικανές να το χειριστούν αυτό;», συνέχισε ο πτέραρχος, σύμφωνα με το κείμενο των δηλώσεών του που διένειμε στα αγγλικά το NATO.
«Εάν δούμε τέτοιες ενέργειες να λαμβάνουν χώρα σε ένα κράτος μέλος του NATO και μπορούμε να τις προσάψουμε σε ένα επιτιθέμενο κράτος, αυτό σημαίνει (ότι ενεργοποιείται) το Άρθρο 5. Τότε, θα υπάρξει στρατιωτική αντίδραση», πρόσθεσε ο Μπρίντλαβ.

Το Άρθρο 5 της καταστατικής συνθήκης του NATO για την κοινή άμυνα προβλέπει ότι εάν ένα κράτος - μέλος του Συμφώνου δεχθεί επίθεση, αυτή θα θεωρηθεί αυτόματα εχθρική ενέργεια εναντίον της συμμαχίας στο σύνολό της.
Η κρίση στην Ουκρανία έχει οδηγήσει τις σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και τη Δύση σε ιστορικό ναδίρ την περίοδο μετά τον Ψυχρό Πόλεμο και πυροδότησε μια σειρά κυρώσεων και αντιποίνων που πλήττουν τις οικονομίες της Ρωσίας και της Ευρώπης, οι οποίες ήδη αντιμετώπιζαν σοβαρές δυσχέρειες.

Το NATO έχει λάβει μια σειρά μέτρων για να ενισχύσει τη στρατιωτική του παρουσία στην ανατολική Ευρώπη αφότου άρχισε η κρίση. Μέτρα πιο μακροπρόθεσμου χαρακτήρα αναμένεται να συμφωνηθούν στη σύνοδο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου στην Ουαλία τον Σεπτέμβριο. - Πηγη: Πρώτο Θέμα

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 30 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ
Του Κωνσταντίνου Αδαμίδη*

Οι Kaunert και Zwolski (2013) στο βιβλίο τους "The EU as a Global Security Actor: A Comprehensive Analysis Beyond CFSP and JHA" προβάλλουν ένα αξιοσημείωτο επιχείρημα δηλώνοντας ότι η ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) να διαδραματίσει ρόλο παγκόσμιου πρωταγωνιστή στα θέματα ασφάλεια εξαρτάται από τρία κριτήρια: Τον σκοπό τη ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ( την αντοχή των νομικών μέσων και διαδικασιών της ΕΕ), τις δυνατότητες της ( τους πόρους και μέσα που διαθέτει και τη συνοχή των μελών της) και την αναγνώριση του ρόλου αυτού από άλλους διεθνείς φορείς. Ο βαθμός στον οποίο ικανοποιούνται τα κριτήρια αυτά καθορίζει και την παγκόσμια επιρροή της ΕΕ ως διεθνή παράγοντα ασφάλειας.

Οι συγγραφείς έλεγξαν τα κριτήρια τους αυτά μέσω πέντε μοναδικών περιπτώσεων παραδοσιακών και μη παραδοσιακών ζητημάτων ασφαλείας, όπως η κλιματικές αλλαγές, η τρομοκρατία, η μετανάστευση και οι πρόσφυγες, η διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και η πειρατεία στα ανοικτά των ακτών της Σομαλίας. Η μελέτη τους κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ έχει την ικανότητα να γίνει ένας παγκόσμιος παράγοντας ασφάλειας - αν και όχι πάντα στον ίδιο βαθμό - για όλα τα είδη των απειλών για την ασφάλεια.

Ακολουθώντας τα ανωτέρω τρία κριτήρια προσέγγισης γίνεται σχετικά φανερό ότι η ΕΕ είναι περισσότερο εφοδιασμένη για να αντιμετωπίσει μη παραδοσιακές απειλές για την ασφάλεια, όπως κλιματικές αλλαγές, σε αντίθεση με τις κύριες απειλές και προκλήσεις ασφάλειας των κρατών του 20αιώνα. Η πρόσφατη κρίση στην Κριμαία, η οποία αποτελεί μια «παραδοσιακή» απειλή κατά της ασφάλειας στην περιοχή, παρουσιάζει μια σύνθετη πρόκληση για την ΕΕ και αμφισβητεί την ικανότητά της να ενεργεί ως παγκόσμιος ή ακόμη και ως περιφερειακός παράγοντας ασφάλειας. Η ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία έκανε τη γειτονιά της Βαλτικής να αισθάνεται εξαιρετικά άβολα, αν όχι και φοβισμένη, και το σύνολο της ΕΕ χωρίς αυτοπεποίθηση όσον αφορά την κατάσταση της ενεργειακής της ασφάλειας. Εξίσου σημαντικό είναι το ότι η ουκρανική κρίση έθεσε την ΕΕ σε αμηχανία και χωρίς αποτελεσματικό σχέδιο αντίδρασης - κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι η Ρωσία είναι πολύ μεγάλη, πολύ ισχυρή, πολύ πυρηνική, πολύ κοντά στην Ευρώπη, και το πιο σημαντικό, πολύ σημαντική ενεργειακά για την ΕΕ για να αγνοηθεί. Αναπόφευκτα, η κρίση έφερε επίσης στην επιφάνεια προσδοκίες ασφαλείας που θεωρούνταν περιττές, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, για τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ενώ η ΕΕ δεν θα αναμενόταν πραγματικά ποτέ να αντικαταστήσει το ΝΑΤΟ, ωστόσο υπάρχει μια συνεχής προσπάθεια στις Βρυξέλλες για να οικοδομηθεί μια κοινή εξωτερική πολιτική που θα επιτρέπει στην ΕΕ να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα σε υποθέσεις παγκόσμια ασφάλειας. Ωστόσο, οι ενέργειες της ΕΕ στην κρίση στην Ουκρανία απέδειξαν ότι σε περιπτώσεις παραδοσιακών απειλών κατά της ασφάλειας, το οπλοστάσιο της ΕΕ αποτελείται από όπλα που είναι ουσιαστικά κατάλληλα μόνο για οικονομικό πόλεμο. Με άλλα λόγια ο στόχος είναι η αντιμετώπιση πολιτικών ή στρατιωτικών απειλών με τη χρήση οικονομικών μέσων. Αυτή η μορφή πολέμου όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση ανακάλυψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είχε ασκηθεί ακόμη πριν από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Συνήθως τα οικονομικά μέτρα υποστηρίζονται από την απειλή στρατιωτικών επεμβάσεων, όπως συνέβηκε με τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. Όμως το τι κάνει την υπόθεση της ουκρανικής κρίσης ενδιαφέρουσα είναι ότι είναι η πρώτη φορά που τέτοια μέτρα προωθούνται χωρίς να στηρίζονται με στρατιωτικές απειλές. Ταυτόχρονα εγείρεται το ερώτημα εάν αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μέτρο χωρίς δόντια και η ΕΕ είναι ένας δρώντας ασφαλείας χωρίς δόντια στον χειρισμό τέτοιου είδους απειλών.

Η λογική πίσω από αυτή τη μορφή του πολέμου στην περίπτωση της Ρωσίας στηρίζεται στον υπολογισμό πως εάν η ρωσική οικονομία πάθει κακό, θα κλονιστεί και η νομιμότητα του Πούτιν. Συγκεκριμένα, οι οικονομικές κυρώσεις στοχεύουν στο να ρίξουν σκιά στο ρωσικό οικονομικό μέλλον, να δημιουργήσουν πρόβλημα για τις ρωσικές εταιρείες - ιδίως εκείνες με δάνεια σε ξένο νόμισμα - και να κάνουν τον κρατικό δανεισμό πιο ακριβό. Ακόμη, παρόλο που η ρωσική οικονομική ανάπτυξη εξαρτάται κυρίως από τις εξαγωγές ενέργειας, αυτά τα μέτρα εξακολουθήσουν να αποδίδουν, δεδομένου η Ρωσία - σε αντίθεση με το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα – αποτελεί μέρος του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού και εμπορικού συστήματος και ως εκ τούτου στηρίζεται επίσης στην σταθερότητας ενός εγχώριου τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος και γι αυτό χρειάζεται την εμπιστοσύνη των εγχώριων και διεθνών επενδυτών.

Εάν η προαναφερθείσα λογική ήταν βάσιμη, τότε η ΕΕ θα μπορούσε να χειριστεί την κρίση ως μια μεγάλη παίκτρια ασφαλείας δεδομένης της οικονομικής της δύναμης. Δυστυχώς όμως για την ΕΕ, οι κυρώσεις δεν φαίνεται να έχουν ακόμη την επιθυμητή επίδραση. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς οι κυρώσεις αποτελούν περισσότερο μακροπρόθεσμο εργαλείο και μπορεί να λειτουργήσουν μόνο εάν ο οικονομικός πόνος που προκαλείται στην χώρα που τον δέχεται, δεν μπορεί να γίνει ανεκτός. Η Ρωσία, ωστόσο φαίνεται να έχει αρκετά υψηλή ανοχή. Τα σημαντικά ρωσικά αποθέματα σε ξένο νόμισμα, σε συνδυασμό με το στάτους - κβο της ενέργειας, με το 30% του φυσικού αερίου στην Ευρώπη να προέρχεται από τη Ρωσία, συμβάλλει στη δημιουργία υψηλού επιπέδου ανοχής και μειώνει τις πιθανότητες για βραχυπρόθεσμες και, ενδεχομένως, ακόμη και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Ενδεικτικά η ρωσική αγορά ομολόγων σταθεροποιείται και οι επενδυτές φαίνονται έτοιμοι να αρχίσουν την επανεπένδυση στη Ρωσία, πράγμα που σημαίνει ότι τα μέτρα που είχαν ληφθεί μέχρι στιγμής είχαν ελάχιστη ή μηδενική επίδραση.

Επιστρέφοντας στο αρχικό μας ερώτημα εάν η ΕΕ μπορεί να καταστεί παγκόσμιος παράγοντας ασφάλειας, η ουκρανική κρίση αποδεικνύει ότι τα όπλα που διαθέτει η ΕΕ για να χειριστεί παραδοσιακές απειλές κατά της ασφάλειας δεν είναι αρκετά ισχυρά για να καταστήσουν την Ένωση σημαντικό διεθνή παράγοντα ασφάλειας. Φαίνεται να μην είναι σε θέση να αποτρέψει στρατιωτικές και πολιτικές παρεμβάσεις στη γειτονιά της και να είναι ανίκανη να προσφέρει επαρκείς εγγυήσεις ασφάλειας για τα μέλη της. Είναι αεροπλάνα του ΝΑΤΟ που περιπολούν κράτη της Βαλτικής, είναι τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ που ενισχύουν την παρουσία τους στην Πολωνία και είναι στο ΝΑΤΟ που κράτη της Ανατολικής Ευρώπης αναζητήσουν την ασφάλεια τους. Η ρωσική επέμβαση και η μετέπειτα αντίδραση της ΕΕ καταδεικνύουν σαφώς ότι η ΕΕ δεν πληροί κανένα από τα τρία κριτήρια για να είναι ένας παγκόσμιος πρωταγωνιστής ασφάλειας: Όσον αφορά το σκοπό της ολοκλήρωσης, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για να αντιμετωπίσει τέτοιες κρίσεις. Επίσης είναι πολύ περιορισμένες οι δυνατότητες της και δεν φαίνεται να υπάρχει η αναγνώριση είτε από εξωτερικούς, είτε ακόμη πιο σημαντικό, από εσωτερικούς παράγοντες (δηλαδή τα κράτη μέλη της ΕΕ) ότι η ΕΕ μπορεί να εκπληρώσει το ρόλο ενός σημαντικού διεθνούς παράγοντα ασφάλειας. - ΠΗΓΗ

* Κωνσταντίνος Αδαμίδης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διεθνών Σχέσεων και Ερευνητής στο Γραφείο Έρευνας και Καινοτομίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 18 Ιουλίου 2014 Κατηγορία ΔΙΕΘΝΗ

Παγκόσμιο σοκ προκαλεί η κατάρριψη του αεροσκάφους ΜΗ17 των Μαλαισιανών αερογραμμών που εκτελούσε την πτήση Αμστερνταμ – Κουάλα Λουμπούρ. Το Boeing 777 κατέπεσε κοντά στην πόλη Σσκτάρσκ, στην περιοχή του Ντονέτσκ. Και οι 298 επιβαίνοντες είναι νεκροί. Μεταξύ αυτών 154 ήταν Ολλανδοί, 27 Αυστραλοί, 43 Μαλαισιανοί, 12 Ινδονήσιοι, 9 Βρετανοί.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που έχουν στην διάθεση τους οι εμπειρογνώμονες, το αεροσκάφος χτυπήθηκε από πύραυλο εδάφους-αέρος «Μπουκ». Ρωσόφωνοι αυτονομιστές και Ουκρανοί αλληλοκατηγορούνται, για το ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση.

Το μαύρο κουτί του μοιραίου αεροσκάφους και ο καταγραφέας πτήσης, εντοπίστηκαν και αποστέλλονται στη Μόσχα για ενδελεχή έρευνα, προκαλώντας όμως ερωτηματικά για το ποιος θα αναλάβει τη ευθύνη για την διαλεύκανση της υπόθεσης.
Οι φιλορώσοι αυτονομιστές διαβεβαίωσαν τους διεθνείς εμπειρογνώμονες , ότι θα σφραγίσουν την περιοχή του δυστυχήματος και θα επιτρέψουν την πρόσβαση των απεσταλμένων του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη.

ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 09 Μαΐου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Του Άνταμ Τέυλορ*

Θα ήταν δύσκολο να υπερτονισθεί πόσο ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος εξακολουθεί να διεγείρει ακόμη στη Ρωσία. Πάρτε την ονομασία του: Δεν είναι ο "Β' Παγκόσμιος Πόλεμος» στη Ρωσία, είναι ο «Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος». Στη συνέχεια, σκεφτείτε τον αριθμό των νεκρών: 27 εκατ. σοβιετικοί πολίτες νεκροί, σύμφωνα με μια εκτίμηση. Τρομακτικά γεγονότα που έλαβαν χώρα σε ρωσικό έδαφος, όπως η πολιορκία του Λένινγκραντ και τη μάχη του Στάλινγκραντ, δεν έχουν ξεχαστεί.

Για το λόγο αυτή, η παρούσα εβδομάδα είναι πολύ σημαντική. Θυμηθείτε ότι στη Ρωσία, η 9η Μαΐου είναι η Ημέρα της Νίκης. Είναι η επέτειος της ημέρας που η Σοβιετική Ένωση ανακοίνωσε ότι η ναζιστική Γερμανία είχε παραδοθεί. Και η Ημέρα της Νίκης δεν είναι μόνο μια μεγάλη μέρα για τη Ρωσία. Είναι μια σημαντική μέρα για όλα τα πρώην μέλη της Σοβιετικής Ένωσης, τα οποία πολέμησαν μαζί στον πόλεμο. Φέτος, μπορεί να είναι μια εξαιρετικά περίπλοκη ημέρα για μια συγκεκριμένη χώρα - την Ουκρανία.

Στο παρελθόν, η Ουκρανία και η Ρωσία έχουν γιορτάσει μαζί την Ημέρα της Νίκης της 9ης Μαΐου - για παράδειγμα, στις 9 Μαΐου 2010, Ρώσοι και Ουκρανοί ναύτες στη Σεβαστούπολη παρέλασαν σε μια κοινή παρέλαση για να γιορτάσουν την 65η επέτειο της ημέρας αυτής έπειτα από διαταγή του τότε Προέδρου Βίκτωρα Γιανουκόβιτς.

Αλλά έχουν επίσης υπάρξει και διαφορετικές απόψεις. Για κάποιους Ουκρανούς, ο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ένας αγώνας ενάντια, τόσο στη ναζιστική Γερμανία, όσο και τη Σοβιετική Ένωση. Ουκρανοί εθνικιστές πολέμησαν εναντίον του σοβιετικού στρατού σε διάφορες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - ορισμένοι όπως ο Στέφαν Μπαντέρα, εθνικιστικό ίνδαλμα, συμπαρατάχθηκε με τη ναζιστική Γερμανία για κάποιο διάστημα. Ακόμη και πριν τις προ-Ευρωπαϊκές διαμαρτυρίες που έσυραν την Ουκρανία σε κρίση, υπήρχαν συζητήσεις για την ιστορία: Το 2011, ο Γιανουκόβιτς ανακάλεσε τα βραβείο «Ήρωα της Ουκρανίας" που είχε δοθεί στον Μπαντέρα από τον προκάτοχο του και επέκρινε τη δυτική πόλη Λβιβ για την αποτυχία της να γιορτάσει την Ημέρα της Νίκης όπως πρέπει.

Φυσικά η κατάσταση είναι ακόμη πιο φορτισμένα τώρα, με τη συσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας στα σύνορα - μια δυσάρεστη για κάποιους υπενθύμιση της σοβιετικής κυριαρχίας - και με τις ουκρανικές εθνικιστικές ομάδες όπως η «Πράβυ Σέκτορ», να κατηγορούνται ως «φασίστες». Στην 69η επέτειο λοιπόν από τη λήξη του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, μερικοί φαίνεται να πιστεύουν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται .

Έτσι, η 9η Μαΐου θα είναι σημαντική ημερομηνία για να την παρακολουθήσει κανείς. Τον περασμένο Μάρτιο, υπήρχαν φήμες στη Ρωσία ότι η Ουκρανία μπορεί να ακυρώσει τους εορτασμούς αυτής της ημέρας, και να επιλέξει να γίνουν την 8 Μαίου, την ακριβή ημερομηνία παράδοσης της Γερμανίας που γιορτάζεται σε πολλές άλλες χώρες σαν Ημέρα της Νίκης στην Ευρώπη ( η διαφορετική ημερομηνία οφείλεται σε διαφορές ώρας ). Αν και αυτό δεν φαίνεται να ισχύει, είναι σαφές ωστόσο ότι το Κίεβο έχει ακυρώσει σχέδια πραγματοποίησης της παραδοσιακής στρατιωτικής παρέλασης, και αντ' αυτού θα διοργανώσει στις 9 Μαΐου λειτουργία - προσευχή για τα θύματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Επίσης, μέλη του ουκρανικού εθνικιστικού κόμματος "Σβομπόντα" επιδιώκουν την απαγόρευση σημαντικού συμβόλου της ρωσικής στρατιωτικής ανδρείας, του παράσημου του Αγίου Γεωργίου, παρά το γεγονός ότι πολλοί φιλο-Ρώσοι αυτονομιστές στα ανατολικά το φοράτε. Το «AFP» αναφέρει ότι αντί αυτού [ του παράσημου] την Ημέρα της Νίκης θα φοράνε την Κόκκινη Παπαρούνας που χρησιμοποιείται για να θυμόμαστε τους νεκρούς του Πολέμου και σε άλλες χώρες.

Είναι δύσκολο το τάιμινγκ. Την Τετάρτη, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ζήτησε από τους φιλο-Ρώσους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία να αναβάλουν το προτεινόμενο δημοψήφισμα για ανεξαρτησία που προγραμματίστηκε για τις 11 Μαΐου, μια κίνηση που φαίνεται να δείχνει μια νέα ρωσική επιθυμία για αποκλιμάκωση της σύγκρουσης. Η ανακοίνωση δημιούργησε σε πολλούς φιλο-Ρώσους αυτονομιστές σύγχυση. Σίγουρα θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδράσουν στις 9 Μαΐου.

*Αρθρογράφος σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής στην «Ουάσιγκτον Πόστ»

Πηγή: http://strategy-cy.com

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 26 Απριλίου 2015 Κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ

29 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το πυρηνικό ολοκαύτωμα του Chernobyl, ένα τρομακτικό γεγονός του οποίου οι συνέπειες ακόμα δεν έχουν εξακριβωθεί στην ολότητά τους και που για δεκαετίες ακόμα θα συνεχίσει φόβο...
To defenceline.gr βρέθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στο πυρηνικό εργοστάσιο του Chernobyl και στην πόλη Pripyat, εκεί όπου ο χρόνος έχει σταματήσει, στις 26 Απριλίου 1986 και στο τρομακτικό πυρηνικό δυστύχημα που συγκλόνισε ολόκληρο τον κόσμο.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ DEFENCELINE.GR ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

 

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter