Τρίτη, 22 Οκτωβρίου 2013 19:30

Το defenceline.gr στο Τσερνομπίλ – Αυτοψία στο σημείο μηδέν του πυρηνικού ολοκαυτώματος

Σήμερα, 27 χρόνια μετά ο χρόνος έχει σταματήσει στην ημέρα του πυρηνικού ολοκαυτώματος ενώ η πόλη – φάντασμα την οποία επισκεφθήκαμε, έχει μετατραπεί σε ένα ιδιόμορφο μνημείο απόλυτης καταστροφής, με εικόνες που μοιάζουν βγαλμένες από τις περιγραφές της Αποκάλυψης. Σήμερα, 27 χρόνια μετά ο χρόνος έχει σταματήσει στην ημέρα του πυρηνικού ολοκαυτώματος ενώ η πόλη – φάντασμα την οποία επισκεφθήκαμε, έχει μετατραπεί σε ένα ιδιόμορφο μνημείο απόλυτης καταστροφής, με εικόνες που μοιάζουν βγαλμένες από τις περιγραφές της Αποκάλυψης.
Αποστολή στην Ουκρανία: Γιώργος Ε. Λαμπράκης

Λίγα χιλιόμετρα μακριά από το κοσμοπολίτικο και πολύβουο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, μια τεράστια έκταση έχει ακόμα στην όψη αλλά και στα σωθικά της το βαθύ σημάδι του πυρηνικού ολέθρου. Έχοντας βιώσει το μεγαλύτερο πυρηνικό δυστύχημα στην ιστορία της Ανθρωπότητας, η περιοχή του Τσερνομπίλ είναι κάτι παραπάνω από μια απαγορευμένη ζώνη.

Έχοντας βιώσει το μεγαλύτερο πυρηνικό δυστύχημα στην ιστορία της Ανθρωπότητας, η περιοχή του Τσερνομπίλ είναι κάτι παραπάνω από μια απαγορευμένη ζώνη.

Με τις εκτιμήσεις για τους σημερινούς κινδύνους που διατρέχει όποιος περάσει τα σημεία ελέγχου και τα μπλόκα της ουκρανικής αστυνομίας να σου αφήνουν μια δόση ανησυχίας, βρεθήκαμε για λίγες ώρες στο "σημείο μηδέν" της μεγαλύτερης περιβαλλοντικής συμφοράς που έχει γνωρίσει ο πλανήτης μας.

Περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Ουκρανοί και Λευκορώσοι ζουν αυτή τη στιγμή στις μολυσμένες από τη ραδιενέργεια ζώνες.

Θα χρειαστούν ακόμα εκατοντάδες χρόνια μέχρι να θεωρηθεί φυσιολογική και απολύτως ασφαλής η ζωή στο Τσερνομπίλ και τα περίχωρά του.

Άλλωστε ακόμα και οι σημερινοί αριθμοί δεν σου αφήνουν και πολλά περιθώρια... Περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Ουκρανοί και Λευκορώσοι ζουν αυτή τη στιγμή στις μολυσμένες από τη ραδιενέργεια ζώνες, ενώ θα χρειαστούν ακόμα εκατοντάδες χρόνια μέχρι να θεωρηθεί φυσιολογική και απολύτως ασφαλής η ζωή στο Τσερνομπίλ και τα περίχωρά του.

Συνολικά 147 χωριά εγκαταλείφθηκαν και ερήμωσαν στην ευρύτερη περιοχή της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας.

Η έκρηξη
Στις 26 Απριλίου 1986, μια προγραμματισμένη δοκιμή του πυρηνικού αντιδραστήρα 4, μια διαδικασία ρουτίνας για το προσωπικό του σταθμού, έμελε να σημαδέψει για πάντα τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Η τρομερή έκρηξη, αποτέλεσμα εσφαλμένων ενεργειών που ορισμένες πηγές το αποδίδουν σε εργαζόμενους που δεν είχαν την απαραίτητη εξουσιοδότηση για μια σειρά από κινήσεων, απελευθέρωσε στην ατμόσφαιρα τεράστιες ποσότητες ουρανίου αλλά και προϊόντα της σχάσης από τον πυρήνα του αντιδραστήρα, ενώ οι φλόγες και ο καπνός έφτασαν σε ύψος χιλίων μέτρων!

Για τους χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στην περιοχή την ώρα της έκρηξης και των ημερών ολιγωρίας που ακολούθησαν, ήταν η περιοχή της απόλυτης κόλασης επί της γης...

Από την τεράστια ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα (η ραδιενέργεια έφτασε μέχρι και τον Βόρειο Πόλο) μολύνθηκε το 53% των κατοίκων της Ευρώπης και το 36% των πολιτών της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας!

Οι 31 εργαζόμενοι που εκείνη την ώρα βρισκόταν στο σημείο της έκρηξης κυριολεκτικά εξαϋλώθηκαν, ενώ οι υπόλοιποι επιχείρησαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση χωρίς κανένα μέτρο αυτοπροστασίας γεγονός που όπως είναι φυσικό στάθηκε μοιραίο για τη ζωή τους... Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στους ηρωικούς πυροσβέστες από τον πυροσβεστικό σταθμό του Τσερνομπίλ, οι οποίοι ρίχθηκαν στη μάχη με τις φλόγες γνωρίζοντας τη μοίρα τους. Σήμερα, ένα μνημείο στο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν για να μεταβούν στον πυρηνικό αντιδραστήρα, θυμίζει την θυσία τους.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στους ηρωικούς πυροσβέστες από τον πυροσβεστικό σταθμό του Τσερνομπίλ, οι οποίοι ρίχθηκαν στη μάχη με τις φλόγες γνωρίζοντας τη μοίρα τους.

Σήμερα, ένα μνημείο στο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν για να μεταβούν στον πυρηνικό αντιδραστήρα, θυμίζει την θυσία τους.

Οι πρώτες ώρες
Το κομμουνιστικό καθεστώς, επιβεβαιώνοντας τον απόλυτο παραλογισμό της εποχής του, προσπάθησε να αποκρύψει το γεγονός, αφήνοντας αβοήθητους χιλιάδες ανθρώπους τα πρώτα κρίσιμα 24ωρα της καταστροφής και ουσιαστικά είναι αυτό που ευθύνεται για τον μεγάλο αριθμό των θυμάτων. 25 χιλιάδες συνολικά στρατιώτες που στάλθηκαν στην περιοχή τις επόμενες ημέρες, έχασαν τη ζωή τους, ενώ μεγάλος ήταν ο αριθμός των νεκρών και στους κόλπους των συνεργείων που επιχείρησαν να ρίξουν νερό και άλλα υλικά στον αντιδραστήρα προκειμένου να δαμάσουν τις φλόγες και να περιορίσουν τη διαρροή.

Συγκλονιστικές εικόνες στον τόπο της απόλυτης καταστροφής...

Ημερολόγιο της εποχής του φοβερού πυρηνικού δυστυχήματος.

Στην πόλη Πρίπιατ, η οποία βρίσκεται σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από το πυρηνικό εργοστάσιο, ζούσαν -μεταξύ άλλων- και οι 10.000 εργαζόμενοι του σταθμού. Η πόλη ξύπνησε το πρωινό της 26ης Ιουλίου βλέποντας τις εικόνες της καταστροφής, όμως κανείς δεν τους ειδοποίησε για τους κινδύνους που διέτρεχαν.

Στην πόλη Πρίπιατ, η οποία βρίσκεται σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από το πυρηνικό εργοστάσιο, ζούσαν -μεταξύ άλλων- και οι 10.000 εργαζόμενοι του σταθμού.

Το Πρίπιατ, εγκαταλείφθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, με τους αξιωματούχους να λένε στους κατοίκους πως σε τρεις ημέρες θα επέστρεφαν στα σπίτια τους.

Οι άνθρωποι πήγαν κανονικά στις δουλειές τους, τα παιδιά πήγαν στο σχολείο, ενώ τα μικρότερα έπαιζαν μαζί με τις μητέρες τους ανέμελα, στην παιδική χαρά της πόλης, όλοι εκτεθειμένοι στη θανατηφόρα ραδιενέργεια που σημάδεψε για πάντα, τόσο τη δική τους ζωή όσο και των επόμενων γενεών.

Μέρος της ειδικής στολής που φορούσαν τα συνεργεία διάσωσης...

Το εσωτερικό ενός δωματίου στο κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης Πρίπιατ, 27 χρόνια μετά την καταστροφή...

Δίχως ίχνος ζωής...

Το εσωτερικό ενός δωματίου στο κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης Πρίπιατ, 27 χρόνια μετά την καταστροφή...

Θα περάσουν σχεδόν τρεις ημέρες έως ότου το κομμουνιστικό καθεστώς αποφασίσει να απομακρύνει περισσότερους από 350.000 ανθρώπους από τις μολυσμένες περιοχές. Ήταν όμως πολύ αργά. Το Πρίπιατ, εγκαταλείφθηκε με μεγάλη καθυστέρηση, με τους αξιωματούχους να λένε στους κατοίκους πως σε τρεις ημέρες θα επέστρεφαν στα σπίτια τους.

Η συνολική περιοχή που μολύνθηκε από τη ραδιενέργεια στην Ουκρανία και τις γύρω περιοχές αγγίζει τα 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο η μισή έκταση της Ιταλίας.

Η συνολική περιοχή που μολύνθηκε από τη ραδιενέργεια στην Ουκρανία και τις γύρω περιοχές αγγίζει τα 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο η μισή έκταση της Ιταλίας.

 

Σήμερα, 27 χρόνια μετά ο χρόνος έχει σταματήσει στην ημέρα του πυρηνικού ολοκαυτώματος ενώ η πόλη – φάντασμα την οποία επισκεφθήκαμε, έχει μετατραπεί σε ένα ιδιόμορφο μνημείο απόλυτης καταστροφής, με εικόνες που μοιάζουν βγαλμένες από τις περιγραφές της Αποκάλυψης. Συνολικά 147 χωριά εγκαταλείφθηκαν και ερήμωσαν στην ευρύτερη περιοχή της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας.

Την ώρα που το κομμουνιστικό καθεστώς επιχειρούσε να αποκρύψει την τραγωδία, καταδικάζοντας σε θάνατο τους ίδιους τους πολίτες του, οι τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας που διέρρεαν και μεταφερόταν με τον αέρα σε ολοένα και πιο απομακρυσμένες περιοχές, οι μετρήσεις επιστημονικών οργανισμών άλλων χωρών αποκάλυψαν το έγκλημα.

Στα υπόγεια του κεντρικού ξενοδοχείου στην πόλη Πρίπιατ.

Για τους χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στην περιοχή την ώρα της έκρηξης και των ημερών ολιγωρίας που ακολούθησαν, ήταν η περιοχή της απόλυτης κόλασης επί της γης...

Οι πρώτοι που ειδοποίησαν για την καταστροφή ήταν οι επιστήμονες Σουηδικών σταθμών παρατήρησης και καταγραφής της ραδιενέργειας, οι οποίοι κατέγραψαν ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ραδιενεργής σκόνης στην ατμόσφαιρα.

Θλιβερό απομεινάρι της καταστροφικής κομμουνιστικής περιόδου...

Μέσα από μια γιγαντιαία επιχείρηση, ο πυρηνικός αντιδραστήρας 4 "σφραγίστηκε" με 7.000 τόνους σιδήρου και 400.000 κυβικών μέτρων σιδηροπαγούς σκυροδέματος, προκειμένου να περιοριστεί η διαρροή. Στην προσπάθεια αυτή, οι εργαζόμενοι στο σημείο ήταν καταδικασμένοι από την αρχή, ενώ στην ευρύτερη περιοχή έχουν εγκαταλειφθεί όλα τα εναέρια και επίγεια μέσα που χρησιμοποιήθηκαν από τις αρχές, θλιβερά απομεινάρια πλέον ενός άνισου πολέμου, χαμένου εξ αρχής.

Η μοναδική...εικόνα που μπορεί να καταγράψει κάποιος θέλοντας να αποτυπώσει την ανθρώπινη ύπαρξη, είναι οι ζωγραφιές στους τοίχους...

Κτίρια - φαντάσματα στην πόλη Πρίπιατ.

Η αποκάλυψη της τραγωδίας
Την ώρα που το κομμουνιστικό καθεστώς επιχειρούσε να αποκρύψει την τραγωδία, καταδικάζοντας σε θάνατο τους ίδιους τους πολίτες του, οι τεράστιες ποσότητες ραδιενέργειας που διέρρεαν και μεταφερόταν με τον αέρα σε ολοένα και πιο απομακρυσμένες περιοχές, οι μετρήσεις επιστημονικών οργανισμών άλλων χωρών αποκάλυψαν το έγκλημα. Συγκεκριμένα, οι πρώτοι που ειδοποίησαν για την καταστροφή ήταν οι επιστήμονες Σουηδικών σταθμών παρατήρησης και καταγραφής της ραδιενέργειας, οι οποίοι κατέγραψαν ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα ραδιενεργής σκόνης στην ατμόσφαιρα.

Κτίρια - φαντάσματα στην πόλη Πρίπιατ.

Η αντίστροφη μέτρηση για την αποκάλυψη της πραγματικής διάστασης της τραγωδίας είχε ξεκινήσει, όμως ακόμα και τότε οι άφρονες ηγέτες της της Σοβιετικής Ένωσης και τα ανθρωπάκια των πολιτικών επιτροπών του Κομμουνιστικού Κόμματος επιχείρησαν να μετριάσουν τις εντυπώσεις μιλώντας για ένα "μικρό ατύχημα".

Το βιβλίο κρατήσεων στο ξενοδοχείο του Πρίπιατ!

Το σήμα κατατεθέν της πόλης, η τεράστια ρόδα στην παιδική χαρά του Πρίπιατ.

Σήμερα όλοι γνωρίζουν:
-Περισσότερο από το 40% της έκτασης Ευρώπης δέχθηκε τα ραδιενεργά στοιχεία που διέρρευσαν στην ατμόσφαιρα.
-Από την τεράστια ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα (η ραδιενέργεια έφτασε μέχρι και τον Βόρειο Πόλο) μολύνθηκε το 53% των κατοίκων της Ευρώπης και το 36% των πολιτών της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας!
-Η συνολική περιοχή που μολύνθηκε από τη ραδιενέργεια στην Ουκρανία και τις γύρω περιοχές αγγίζει τα 150.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο η μισή έκταση της Ιταλίας.
-Επηρεάστηκε ανεπανόρθωτα η χλωρίδα και η πανίδα σε μια τεράστια έκταση, χωρίς κανείς να μπορεί να εκτιμήσει πόσες δεκαετίες θα απαιτηθούν για να επανέλθει (;) η ζωή και η φύση στους πρότερους ρυθμούς.
-Έκθεση του ΟΗΕ μιλά για 40.000 θανάτους.
-Έκθεση της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών της Λευκορωσίας ανεβάζει των αριθμό των θυμάτων στις 93.000.
-Αντίστοιχη έρευνα των ρωσικών επιστημονικών αρχών μιλά για 140.000 νεκρούς, υπολογίζοντας και τη ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου.

Ο ορισμός της έννοιας "δηλητηριασμένα μανιτάρια"...

Το έγκλημα του καθεστώτος δεν είχε τέλος, καθώς ακόμα και μετά την έκρηξη και την διαρροή ραδιενέργειας, οι πολίτες και τα μικρά παιδιά παρέμεναν στη πόλη, καταδικασμένα σε θάνατο.

Καταστροφή και εγκατάλειψη παντού...

Ανυπολόγιστος είναι ο αριθμός των τερατογεννέσεων, των δυσπλασιών και των προβλημάτων που προκάλεσε η ραδιενέργεια στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά την τραγωδία του Τσερνομπίλ.

Κάποτε αυτός ο χώρος ήταν γεμάτος ζωή και χαρούμενες παιδικές φωνές...

Το Τσερνομπίλ σήμερα
Θα περίμενε κανείς, πως το πυρηνικό ολοκαύτωμα του 1986, οι εκατόμβες των θυμάτων και ανυπολόγιστες συνέπειες στους ανθρώπους και στο περιβάλλον θα έβαζαν άμεσα τέλος στην λειτουργία του πυρηνικού σταθμού. Οι μεγάλες ενεργειακές ανάγκες της Ουκρανίας, αλλά και τα δεδομένα που προέκυψαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν επέτρεψαν να συμβεί το αυτονόητο.

Το μνημείο και στο βάθος ο μοιραίος πυρηνικός αντιδραστήρας ν.4 του εργοστασίου στο Τσερνομπίλ.

Η λειτουργία του πυρηνικού σταθμού συνεχίστηκε για άλλα 14 (!) χρόνια σε μια επικίνδυνη ακροβασία μεταξύ της αντιμετώπισης της καταστροφής και της αποτροπής μιας παρόμοιας τραγωδίας. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως στο ίδιο κτιριακό σύμπλεγμα του αντιδραστήρα 4, βρίσκεται και ο αντιδραστήρας 3, ο οποίος λειτουργούσε μέχρι το 2000, οπότε κάτω από το βάρος των πιέσεων της διεθνούς κοινότητας το πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνομπίλ και οι τρεις πεπαλαιωμένοι αντιδραστήρες σταμάτησαν να λειτουργούν.

Οι εργαζόμενοι επιχειρούν κάτω από αντίξοες συνθήκες ενώ πολύ συχνά υποβάλλονται σε εξετάσεις υπό τον φόβο της ραδιενέργειας...

Μέσα στα 13 χρόνια που έχουν ακολουθήσει, οι προσπάθειες για την αντιμετώπιση των συνεπειών της τραγωδίας του 1986 συνεχίζονται αργά αλλά σταθερά. Ο στόχος των επιστημόνων, διττός. Από τη μια να περιορίσουν την διαρροή στον τόπο του ατυχήματος και από την άλλη η ελαχιστοποίηση των πιθανοτήτων πρόκλησης ενός ακόμα ατυχήματος στους υπόλοιπους αντιδραστήρες. Η έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης αλλά και η δυσκολία του εγχειρήματος, δεν έχουν φέρει ακόμα το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο πυρηνικός αντιδραστήρας ν. 4 του εργοστασίου του Τσερνομπίλ όπου σημειώθηκε το μεγαλύτερο πυρηνικό ολοκαύτωμα στην ιστορία της ανθρωπότητας!

 

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από μια διακρατική σύμπραξη μεταξύ της Ουκρανίας, της Γαλλίας, της Τουρκία και άλλων χωρών, στο χώρο του Τσερνομπίλ στήνεται μια γιγαντιαία μεταλλική κατασκευή, η οποία μετά την ολοκλήρωσή της θα μετακινηθεί πάνω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα 4, ο οποίος θα καλυφθεί πλήρως. Τα ραδιενεργά υλικά απομακρύνονται με ιδιαίτερη προσοχή και αποθηκεύονται. Παράλληλα, μέσα στις επόμενες δεκαετίες, η επιστημονική κοινότητα θα πρέπει να βρει τον τρόπο ώστε να καταστραφούν ολοκληρωτικά τα ραδιενεργά αυτά υπολείμματα.

Στο χώρο του Τσερνομπίλ στήνεται μια γιγαντιαία μεταλλική κατασκευή, η οποία μετά την ολοκλήρωσή της θα μετακινηθεί πάνω από τον πυρηνικό αντιδραστήρα 4, ο οποίος θα καλυφθεί πλήρως.

Παράλληλα με το επιστημονικό και τεχνολογικό κομμάτι, οι Ουκρανοί έχουν ξεκινήσει και μια αντίστοιχη επιχείρηση στον τομέα των εντυπώσεων και της αλλαγής τους κλίματος που επικρατεί στην διεθνή κοινότητα. Μέσω ειδικών αδειών που δίνονται σε ξένες αντιπροσωπείες να επισκεφθούν την περιοχή και να καταγράψουν τις εικόνες καταστροφής αλλά και τις προσπάθειες για την αντιμετώπισης των συνεπειών της τραγωδίας, οι Ουκρανοί θέλουν να δείξουν στον υπόλοιπο κόσμο πως τα χειρότερα πέρασαν...

Οι Ουκρανοί έχουν ξεκινήσει και μια αντίστοιχη επιχείρηση στον τομέα των εντυπώσεων και της αλλαγής τους κλίματος που επικρατεί στην διεθνή κοινότητα.

Η προσπάθειά τους είναι το ίδιο δύσκολη όσο και αυτή των επιστημόνων που μετά από 27 χρόνια επιχειρούν να δαμάσουν τον εφιάλτη της ραδιενέργειας και να δώσουν στην περιοχή μια ευκαιρία για να αναγεννηθεί, έστω κι αν τα αποτελέσματα θα γίνουν ορατά από τις μελλοντικές μελλοντικές γενιές. Ευχή όλων; Να τα καταφέρουν...

Ο Γιώργος Ε. Λαμπράκης, στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ για το defenceline.gr

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για την Άμυνα και την Ασφάλεια!

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 22 Οκτωβρίου 2013 19:30