Write on Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Μηνάς Ρασούλης*

Η Αμφισβήτηση του Ουκρανού προέδρου Β. Γιανούκοβιτς μετά την άρνηση του για σύσφιξη των σχέσεων με την Ε.Ε. αναδεικνύει την πρόθεση του Βερολίνου για μια ποιο ενεργή εξωτερική πολιτική. Από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, η Γερμανία επεδίωκε μια σχετικά ήμερη εξωτερική πολιτική. Αλλά μετά τις εξελίξεις στην Ουκρανία φαίνεται να έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη για μια αρκετά δραστική αλλαγή.

Οι Γερμανοί ηγέτες, συμπεριλαμβανομένης και της πλειοψηφίας της κυβέρνησης , έχουν απευθύνει έκκληση για ένα νέο πλαίσιο, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα συγκράτησης της Γερμανίας που έχει ασκηθεί έως τώρα. Θέλουν η Γερμανία να αναλάβει μεγαλύτερο διεθνή ρόλο συμμετέχοντας περισσότερο εκτός των συνόρων στα πολιτικά, αλλά και στα στρατιωτικά δρώμενα. Η επιθυμία αυτή του υψηλού επιπέδου της στρατηγικής διαμόρφωσης, έρχεται μέσα από μια δίνη των γεωπολιτικών ρευμάτων.

Δεδομένου ότι είναι η de facto ηγέτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία έχει να αντιμετωπίσει και να διορθώσει αρχικά την αποτυχία του ευρωπαϊκού σχεδίου, συγχρόνως να προσαρμοσθεί στις απαιτήσεις της παγκόσμιας απεμπλοκής των ΗΠΑ, αλλά και να διαχειριστεί μία σύνθετη και επικίνδυνη σχέση με την Ρωσία. Πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται στην Ευρώπη, εάν δεν ενεργήσει από μόνη της, τότε ποιος θα το κάνει, αλλά και αν κάποιος άλλος το κάνει αν θα είναι προς όφελος της. Η τελευταία ίσως είναι και η ποιο ενδιαφέρουσα ερώτηση.

Για τις περισσότερες χώρες στην Ε.Ε. αυτό φαίνεται αυτονόητο, αλλά για την ίδια την Γερμανία είναι μια ριζοσπαστική θέση , λόγω των εμπειριών της στο Β΄Π.Π., φοβούμενη αναβίωση εθνικιστικών κινημάτων, αλλά και γενικότερης επιθετικότητας. Αν και όπως φαίνεται έχουν αποφασίσει να μην διατηρήσουν πλέον την ίδια στάση αυτήν την χρονική στιγμή των ταραχών στην Ουκρανία, το μέλλον αυτής της χώρας θα μπορούσε να προσδώσει σημασία όχι τόσο τώρα , αλλά στο μέλλον, όταν οι απρόβλεπτες περιφερειακές αλλαγές οδηγούσαν από την ουκρανική πύλη στην καρδιά της Ρωσίας, αλλά και του ενεργειακού πλούτου.

Αν και ιστορικά η κατοχή από εχθρική ευρωπαϊκή δύναμη της Ουκρανίας απειλεί την Ρωσική ασφάλεια, οι δυτικές ευρωπαϊκές χώρες αδυνατούν να κατανοήσουν τις πολιτικές αντιθέσεις και έχθρα των Βαλτικών χωρών καθώς και των χωρών της κεντρικής Ευρώπης σε αυτό το γεωπολιτικό παιχνίδι. Αν και η Ε.Ε. κλυδωνίζεται από τα οικονομικά προβλήματα του νότου, την ανεργία και την αυξανόμενη διάσταση της Γαλλικής πολιτικής και της Γερμανίας, η αδυναμία εισχώρησης στις ευρωπαϊκές δομές και της Ουκρανίας, ενδεχομένως να δεσμεύσει ολόκληρη την ΕΕ σε σχέδιο δράσης με άμεση ρήξη με την Ρωσία, αλλά και με μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα την στιγμή που αναζητούμε μεγαλύτερες αγορές, αλλά και εναλλακτικές λύσεις, για τα ευρωπαϊκά προϊόντα.

Ο Μηνάς Ρασούλης είναι Ταξίαρχος ε.α. - Πρόεδρος της Ένωσης Αξιωματικών Στρατού Ξηράς Ηρακλείου - Λασιθίου

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter