Write on Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2020 Κατηγορία ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Το βιβλίο του Χρήστου Γκόλιαρη «Κύπρος 1945-1974.Κρυφές Πικρές Αλήθειες», από τις εκδόσεις ΕΛΚΥΣΤΗΣ, απευθύνεται σε όλους τους, απανταχού, Έλληνες, που επιθυμούν να γνωρίσουν λεπτομέρειες για όλα τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της Κύπρου από το 1945 έως το 1974.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα:

Στην Ελλάδα πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε πολλά για την Κύπρο, αλλά δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία γνωρίζουμε λίγα και αποσπασματικά. Στην Κύπρο σχεδόν όλοι οι παλιοί έχουν ασχοληθεί συστηματικά για την ιστορική τους ενημέρωση, τη στιγμή που και οι ίδιοι βίωσαν τα τραγικά γεγονότα. Υπάρχουν όμως καταστάσεις, γεγονότα, μαρτυρίες πολιτικών, διπλωματών, στρατιωτικών κ.λπ. που αποσιωπώνται, για να καλύψουν τραγικές αποφάσεις και αποτελέσματα για την Κύπρο. Αυτή η αποσιώπηση όμως δυσκολεύει την κατανόηση των συμβάντων.

Με το βιβλίο μας αυτό προσπαθούμε να πλησιάσουμε στο τι συνέβη στο προσκήνιο και στα παρασκήνια στην παραπάνω αναφερόμενη κρίσιμη περίοδο, μέσα από τα επιπρόσθετα στοιχεία που ήλθαν στο φως τα τελευταία είκοσι χρόνια με τις μαρτυρίες και τις συνεντεύξεις τω πρωταγωνιστών, από κρατικά αρχεία, έρευνες κ.λπ. ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Κι όλα αυτά απλά και κατανοητά για όλους τους πολίτες.

Στο βιβλίο αυτό μέσα από διαλογική μορφή, όπου διάφορες παρέες, κατά εποχές, συζητούν για τα συμβαίνοντα στην Κύπρο, παρουσιάζονται γεγονότα, απόψεις, αναλύσεις, ξεκινώντας από την διασκεπτική του 1948 και συνεχίζοντας με το δημοψήφισμα του 1950, τη συζήτηση στον ΟΗΕ το 1954, την ΕΟΚΑ, τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου, την τουρκανταρσία (1963-64), την άφιξη της ελληνικής μεραρχίας στην Κύπρο, τα γεγονότα του Αγίου Ιλαρίωνα και της Τηλλυρίας, το σχέδιο Άτσεσον, τον Ασπίδα, την 21η Απριλίου και τη συνάντηση στον Έβρο, την επιχείρηση Κοφίνου, τον Παναγούλη, την απόπειρα εναντίον του Μακαρίου το 1970, τη δολοφονία Γιωρκάτζη, το Εθνικό Μέτωπο, την ΕΟΚΑ Β΄ και καταλήγοντας με το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Ενδιάμεσα αναφέρονται σημαντικές διπλωματικές λεπτομέρειες, συνωμοτικές κινήσεις, παραστρατιωτικές ενέργειες, κατασκοπίες, δολοπλοκίες, πολεμικές συρράξεις, διάφορα κυκλοφορούντα σενάρια κ.λπ.

Στόχος μας είναι σε έναν τόμο να παρουσιαστούν όλα αυτά τα γεγονότα και οι κρυφές, πικρές αλήθειες που τα συνοδεύουν, ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να πληροφορηθεί τα γεγονότα πολύπλευρα και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Βιογραφικό συγγραφέα

Ο Χρήστος Γκόλιαρης, γεννήθηκε στις Σέρρες το 1947 και από το 1981 ζει με την οικογένειά του στο Κιλκίς. Είναι συνταξιούχος δάσκαλος και διετέλεσε για πολλά χρόνια Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Κιλκίς και Υποδιευθυντής στο 2ο ΠΕΚ Θεσσαλονίκης. Έχει συγγράψει βιβλία παιδαγωγικού - ερευνητικού περιεχομένου και ένα σημαντικό αριθμό αντίστοιχων άρθρων σε παιδαγωγικά, φιλολογικά και λογοτεχνικά περιοδικά.

Από το 1978 ασχολήθηκε και με το συνδικαλισμό, συνέγραψε δε έναν αριθμό άρθρων και μελετών συνδικαλιστικού περιεχομένου και θεμάτων οργάνωσης της Παιδείας, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε αντίστοιχα έντυπα.

Τελευταία ασχολείται με δοκίμια, μελέτες και έρευνες κοινωνιολογικού και ιστορικού περιεχομένου, που κυκλοφορούν ως βιβλία σε έντυπη και ψηφιακή μορφή, ως άρθρα εφημερίδων, περιοδικών κ.λπ. E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

kypros

Πωλείται σε όλα τα βιβλιοπωλεία (και on line) στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Το βιβλίο εκδόθηκε από τον Εκδοτικό Οίκο ΕΛΚΥΣΤΗΣ, Αρριανού 15, 54635 Θεσσαλονίκη,
τηλ +30 2314 037484 και +30 6977853368. Email, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
(Στην Κύπρο ο εκδοτικός οίκος ΕΛΚΥΣΤΗΣ εκπροσωπείται από το βιβλιοπωλείο D.Ε.S. Bookwοrld, Παραλίμνι, τηλ. 00357 99326813)

 
Write on Σάββατο, 17 Νοεμβρίου 2018 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Κώστας Αλεξ. Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής

Όσοι υπήρξαμε νεαροί στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης έχουμε μιά γνώση γιά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το τριήμερο 15-17 Νοεμβρίου 1973, όπως παρουσιάστηκαν στον παροξυσμό της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στα μέσα της δεκαετίας του '70. Πορείες στην επέτειο της εξέγερσης, αποχές από τις διδακτικές αίθουσες, τραγούδια του Θεοδωράκη στο φούλ και βέβαια το απαραίτητο προσκύνημα στον τόπο της "θυσίας"....

Τα χρόνια πέρασαν, εμείς οι νέοι έφηβοι της εποχής μεγαλώσαμε, ζήσαμε την περίοδο της αριστερής πρωτοκαθεδρίας στην πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική και εκπαιδευτική ζωή του τόπου, μπήκαμε στα γρανάζια της καθημερινής πάλης για την αναρρίχηση στον επαγγελματικό τομέα, κάναμε οικογένειες, γίναμε οικογενειάρχες....
Παρ' όλες τις δραστικές αλλαγές στην ζωή μας, κάθε 17 Νοεμβρίου είχαμε εκεί ακλόνητο ένα πράγμα. Την επέτειο του Πολυτεχνείου, με τους ...εκατοντάδες νεκρούς από τα όργανα της Χούντας των Συνταγματαρχών! Μιά επέτειο που συντηρείτο με φιέστες και παρελάσεις επισήμων πλέον - πρώην εξεγερθέντων φοιτητών του '73 - μπροστά από το μνημείο της εξέγερσης στον περίβολο του Εκπαιδευτικού Ιδρύματος. Φθάσαμε μέχρι στο σημείο να δίνουν το παρόν ένστολοι στρατιωτικοί μέσα στο εκπαιδευτικό ίδρυμα...

Για όσους από εμάς η επίσημη εκδοχή των κρατούντων και των κατευθυνόμενων από αυτά Μ.Μ.Ε. δεν ήταν αρκετή, να καλύψει την γνώση του τι έγινε τότε και αποφασίσαμε να ψάξουμε το πράγμα λίγο παραπάνω, ίσως από φιλο-ιστορική λατρεία μάλλον παρά από διαστροφική αμφισβήτηση, βρεθήκαμε σε μια άλλη εκδοχή από αυτήν που επίσημα σερβίρεται μέχρι και σήμερα σε όλους τους Έλληνες πολίτες, νέους και μη....
Και για να ξεκαθαρίσω εκ των προτέρων δεν θεωρώ ότι το Πολυτεχνείο δεν υπήρξε και ότι ήταν απλά και μόνο μια θεατρική παράσταση, δημιουργηθείσα από μερικές χιλιάδες κομπάρσους που έπαιξαν καλά τον ρόλο τους....
Ούτε θα επικαλεσθώ τις αποκαλύψεις που έκανε ο Αθ. Στριγγάς την δεκαετία του '80 ότι το Πολυτεχνείο δημιουργήθηκε από πράκτορες της Μοσάντ με σύνδεσμο τον Γιάγκο Πεσματζόγλου, με σκοπό να πέσει η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη και μαζί με αυτόν το Καθεστώς που δημιούργησε η Επανάσταση της 21ης Απριλίου 1967...
Θα κρατήσω σαν στοιχείο την κρίσιμη περίοδο που ξέσπασε το Πολυτεχνείο. Και θα πάω στους πρωταγωνιστές της πολιτικοστρατιωτικής σκηνής εκείνης της εποχής...

Βρισκόμαστε στο 1973. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε προχωρήσει σε πέντε κινήσεις που είχαν έναν κρίσιμο αντίκτυπο εντός και εκτός της χώρας:

1. Είχε αποφασίσει να προχωρήσει στην άντληση πετρελαίου στα κοιτάσματα που ευρέθησαν στον Πρίνο στην Καβάλα, χωρίς την άμεση συμπόρευση με τις "7 αδελφές" εταιρείες πετρελαιοειδών, πράγμα που δυσαρέστησε σφόδρα τα "καρτέλ του Πετρελαίου" σε ΗΠΑ και Μεγ. Βρετανία.
2. Είχε ανακοινώσει ότι μέσον υπολογισμού των κοιτασμάτων δεν θα ήταν το Δολάριο Αμερικής αλλά η ...Ελληνική Δραχμή, πράγμα που την καθιστούσε ένα αναβαθμισμένο νόμισμα, σπάζοντας ένα status αποδεκτό ακόμα και από την πλημμυρισμένη σε πετρέλαιο Μέση Ανατολή.
3. Προωθούσε την πολιτική κατάσταση σε ένα δρόμο που σύντομα θα οδηγούσε στην αποστρατικοποίηση του Καθεστώτος και την πολιτικοποίησή του, έστω με την απουσία του Κ.Κ.Ε. ή της προμετωπίδας του της Ε.Δ.Α., πράγμα που δημιούργησε μεγάλη δυσφορία στους φανατικούς που υπήρχαν στους κόλπους του, ιδία δε στους κατώτερους και ελαφρώς ανώτερους αξιωματικούς (Λοχαγούς, Ταγματάρχες). Αυτοί ήταν πεπεισμένοι ότι ο Παπαδόπουλος και "η φουρνιά" των αξιωματικών που ήλθαν στο προσκήνιο με την 21η Απριλίου 1967, είχαν εκτραπεί από την πορεία που είχαν χαράξει "η Επανάστασις" και αλληθώριζαν προς τους "σάπιους" πολιτικούς....
4. Η κατάσταση στην Κύπρο παρέμενε στάσιμη, με τον Μακάριο να προχωρεί σε απροκάλυπτες διώξεις κατά Ελλαδιτών Αξιωματικών και Εθνικοφρόνων Κυπρίων πολιτών και πολιτικών. Η τότε Κυβέρνηση Μαρκεζίνη τηρούσε στάση αναμονής απέναντι στο Μακάριο, αρνούμενη μετά το φιάσκο του '72 (το πραξικόπημα που δεν έγινε ποτέ) να κινηθεί εναντίον του, φοβούμενη συμπαιγνία ΗΠΑ, Αγγλίας και Τουρκίας που θα οδηγούσε σε αλυσιδωτές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις στο νησί. Ήταν ξεκάθαρο: ο Παπαδόπουλος δεν θα συναινούσε σε μια βίαιη ανατροπή του Μακαρίου αναλογιζόμενος τις συνέπειeς.
5. Η υπακοή στα κελεύσματα των ΗΠΑ δεν ήταν πλέον δεδομένη, με αποκορύφωμα την άρνηση του Παπαδόπουλου να παράσχει Στρατιωτικές διευκολύνσεις μέσω Κρήτης στους Ισραηλινούς - και κατά συνέπεια στις ΗΠΑ - στον Πόλεμο του Γιόμ Κιπούρ τον Οκτώβριο του 1973.
6. Η απόφαση του Παπαδόπουλου να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών μας υδάτων με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας - που είχε υπογράψει η Ελλάδα, αλλά όχι η Τουρκία και οι ΗΠΑ - αμέσως μετά την παραλαβή των Phantoms, τον Απρίλιο του 1974, όταν ήδη η Ελλάδα θα είχε υπεροπλία και στον αέρα.
7. Η απεξάρτηση από την αγορά των ΗΠΑ αλλά και από την χρήση των Δωρεάν αποθεμάτων της σε οπλικά συστήματα, του Παπαδόπουλου. Η Ελλάς ξεκίνησε να κάνει αγορές με ιδίους πόρους από Γερμανία (υποβρύχια), Γαλλία (άρματα μάχης, πυραυλάκατοι) κλπ.

Με βάση όλα τα παραπάνω η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη υπό την σκέπη του Γεωργίου Παπαδόπουλου έπρεπε να πέσει.... Μετρούσε μέρες μετά τον Οκτώβριο του 1973!
Και το ήθελαν πολλοί αυτό.... Και πρώτη από όλους η Κυβέρνηση των ΗΠΑ. Είχαν άλλωστε άμεσους αντικαταστάτες είτε του Παπαδόπουλου (στην θέση του ισχυρού άνδρα του καθεστώτος) είτε του Πρωθυπουργού. Επρόκειτο για τους Ταξίαρχο Δημ. Ιωαννίδη και τον αμερικανοτραφή Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο. Το μόνο που έλειπε ήταν η αφορμή για την μεταβολή των προσώπων και όχι του Καθεστώτος.

Εκείνη την εποχή ήταν γνωστό τοις πάσι ότι με την χαλάρωση των μέτρων επιβολής του Καθεστώτος, μετά από 6 ολόκληρα χρόνια από την αναρρίχησή του στην εξουσία και την επίδειξη μέτρων επιείκειας προς τους αντιφρονούντες - με τα γνωστά μέτρα Αμνηστίας (τα οποία γεύθηκε μέχρι και ο παρ' ολίγον δολοφόνος του Γ.Παπαδόπουλου, Αλέκος Παναγούλης) - οι κινήσεις απείθειας και αντίστασης προς το Καθεστώς είχαν ενταθεί. Πρωτεργάτες οι καθοδηγούμενοι από Αριστερές ευρισκόμενες εν παρανομία οργανώσεις, φοιτητές και σπουδαστές.
Τα γεγονότα της Νομικής πριν λίγο καιρό ήταν προοίμιο του τι θα επακολουθούσε όταν οι συνθήκες θα ήταν ώριμες. Και η ωρίμανση ήλθε στα μέσα Νοεμβρίου του 1973 όταν οι φοιτητές του Ε,Μ,Π, αποφάσισαν να ζητήσουν δυναμικά από την Κυβέρνηση περισσότερα κονδύλια για την Παιδεία και κάποιες άλλες δευτερεύουσας σημασίας ρυθμίσεις. Ξεκίνησαν με την κατάληψη του Ιδρύματος. Το καθεστώς παρακολουθεί αμήχανο. Πιστεύει ότι όλα είναι μια νεανική "τρέλα" που σύντομα θα ξεφουσκώσει....

Εδώ μπαίνουν τα μεγάλα ερωτηματικά που ταλανίζουν και εμένα αλλά και πολλούς άλλους ιστορικούς ερευνητές:
- Ποιοι ήταν αυτοί που έδωσαν το σύνθημα, αυτή η Φοιτητική Διαμαρτυρία με καθαρά Εκπαιδευτικά αιτήματα και χαρακτήρα, να μετασχηματιστεί την δεύτερη ημέρα (16η Νοεμβρίου) σε Εξέγερση κατά του Καθεστώτος, στην οποία πλέον συμμετείχαν όχι μόνο φοιτητές και σπουδαστές αλλά και οικοδόμοι, υπάλληλοι, τραγουδιστές, ηθοποιοί και άλλοι φορείς (όλοι μη θετικά διακείμενοι στο καθεστώς);
- Ποιος ήταν αυτός ο δάκτυλος που μια αυθόρμητη διαμαρτυρία την μετάλλαξε σε εξέγερση;
- Γιατί η επίσημη φοιτητική οργάνωση του ΚΚΕ, κατήγγειλε αμέσως την εξέγερση ως ΚΥΠατζίδικη προβοκάτσια (άσχετα αν τώρα χύνει δάκρυα σεβασμού στους "ηρωικούς νεκρούς");
- Πως ολόκληρο καθεστώς με τις Μυστικές Υπηρεσίες και τις Τηλεπικοινωνίες στην διάθεσή του, επέτρεψε την εκπομπή του σήματος του συγκεκριμένου ραδιοφωνικού σταθμού, αρκετή ακόμα ώρα μετά την είσοδο του άρματος στον χώρο του Ιδρύματος;
- Γιατί απλά δεν κατέβαζε τους "διακόπτες" το Καθεστώς στο Πολυτεχνείο προκειμένου να πιέσει τους εξεγερμένους;
- Γιατί επετράπη σε όποιον ήθελε να περνάει από τον Αστυνομικό κλοιό και να εισέρχεται στον χώρο του Πολυτεχνείου, πριν ακόμα οι φοιτητές κλείσουν τις πύλες του Ιδρύματος;
- Τα γεγονότα και πως θα εξελίσσονταν τα ήξεραν οι παλαιοκομματικοί πολιτικοί (Καραμανλής, Μαύρος, Κανελλόπουλος κλπ);

Οι απαντήσεις δεν είναι ξεκάθαρες ακόμα... Ίσως τα χρόνια που πέρασαν δεν είναι πολλά και πολλοί πρωταγωνιστές γνωστοί και αθέατοι να ζουν ακόμα και να κρατούν το μυστικό της 16ης Νοεμβρίου 1973 τόσο ασφαλισμένο ώστε είναι αδύνατον να βγει στην επιφάνεια. Άλλωστε οι βασικοί πρωταγωνιστές της τότε εξέγερσης, εξαργύρωσαν την δράση τους εκείνο το τριήμερο με βουλευτικούς και υπουργικούς θώκους, κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή της χώρας τις επόμενες δεκαετίες και εν πολλοίς αποτελούν και τον βασικό αίτιο της σημερινής κατάντιας του χρεωκοπημένου Νεοελληνικού Κράτους-οπερέτας! Μερικά παραδείγματα; Παπουτσής, Λαλιώτης, Δαμανάκη, Τζουμάκας, Ανδρουλάκης, Αλαβάνος, Λαφαζάνης, Λαζαρίδης και λοιποί αστέρες.... Οι πραγματικοί ιδεολόγοι της εξέγερσης τότε, δεν εξαργύρωσαν ποτέ τις ώρες που πέρασαν στα κλειστά κάγκελα του Ιδρύματος εκείνο το τριήμερο και παρέμειναν στην αφάνεια....

Το αποτέλεσμα;
Το καθεστώς διαχειρίστηκε λάθος την κρίση που δημιούργησε η εξέγερση του τριημέρου και παρόλο που εντός του Ιδρύματος δεν υπήρξε κανείς νεκρός από την είσοδο του Στρατού στο Ίδρυμα για την βίαιη καταστολή της, δυστυχώς οι απώλειες σε νέους ανθρώπους δεν αποφεύχθηκαν στους γύρω δρόμους στο κέντρο της Αθήνας και βέβαια σε κάποιους από τους όμορους δήμους. Θεωρώντας οι σκληροπυρηνικοί του καθεστώτος ότι πλέον ο Παπαδόπουλος δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί τις αντιδράσεις απέναντι στο Καθεστώς, μια εβδομάδα μετά το ανατρέπουν και αποστέλλουν μια διμοιρία Λοκατζήδων με αρχική εντολή να τον εκτελέσει αλλά μετά από άρνηση του επικεφαλής αξιωματικού να εκτελέσει μια τέτοια διαταγή που δόθηκε από τον ίδιο τον Ιωαννίδη, τον έθετε σε κατ'οίκον περιορισμό και αυτόν (τον Γεώργιο Παπαδόπουλο) και τους συνεργάτες του.

Το παλαιό στρατιωτικό καθεστώς πλέον έχει καταρρεύσει προς χάριν του νέου στρατιωτικού καθεστώτος. Ενός καθεστώτος που θα πειθαρχήσει απόλυτα στα κατώτερα κλιμάκια των πρακτόρων της CIA και θα αποδειχθεί ανίκανο να αντιληφθεί, για ποιο λόγο επελέγη να κυβερνήσει την Ελλάδα για ένα περίπου εννιάμηνο ακόμα! Για να δημιουργήσει την κρίση στην Κύπρο με το Πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και διά της επακολουθείσης Τουρκικής Εισβολής εξ αυτού, θα επέρχετο η πτώση του, ώστε να επανέλθει η παλιοκομματική νομενκλατούρα της προ-Επαναστατικής εποχής στα Πολιτικά πράγματα της χώρας, με τον μανδύα της "Αποκατάστασης της Δημοκρατίας". Μιας "Δημοκρατίας" που τα αποτελέσματά της ζούμε μέχρι και σήμερα. Αυτή είναι η σύντομη "Ιστορία του Πολυτεχνείου" από την δική μου αφελή σκοπιά....

Τα ερωτηματικά αμείλικτα:
* Eίναι αλήθεια ή ψέμα ότι το καθεστώς τις ημέρες των γεγονότων ήταν αποστρατικοποιήμενο;
* Είναι αλήθεια ή ψέμα ότι η Κυβέρνηση Μαρκεζίνη προχωρούσε προς την φιλελευθεροποίηση της πολιτικής σκηνής με την προκήρυξη εκλογών;
* Είναι αλήθεια ή ψέμα ότι το Πολυτεχνείο δεν έριξε καμιά Χούντα, παρά έφερε στο προσκήνιο την μετάλλαξή της, στην πιο αισχρή και προδοτική της μορφή;
* Είναι αλήθεια ή ψέμα ότι αν δεν γινόταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου η χώρα θα έβαινε προς εκλογές με ένα καθεστώς που δεν ήταν πιο ελεύθερο ούτε πιο καταπιεστικό σε σχέση με τα καθεστώτα των κυβερνήσεων που προέκυψαν μετά τον Συμμοριτοπόλεμο (για κάποιους "εμφύλιο") του 1945-49;
* Είναι αλήθεια ή ψέμα ότι αν δεν γινόταν το Πολυτεχνείο δεν θα είχαμε τα γεγονότα του Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο, που είχαν σαν αποτέλεσμα την τουρκική εισβολή και την κατοχή από τους Τούρκους του 37% του νησιού, μετά από φόνους, ωμότητες και προσφυγοποίηση των Κυπρίων;

Τιμώ ως ελεύθερος άνθρωπος όλους όσους με καθαρά ιδεολογικά κριτήρια αποφάσισαν να μπουν στο Πολυτεχνείο εκείνες τις μέρες του Νοεμβρίου του 1973, υπηρετώντας τις ιδέες τους – αλλά μέχρις εκεί. Δεν συμφωνώ με την απόφασή τους και σίγουρα πολλοί από αυτούς γνωρίζοντας εκ των υστέρων, τα επακόλουθα αυτού του τριημέρου ξεσηκωμού τους - επακόλουθα που τα νιώθουμε στο πετσί μας μέχρι σήμερα, είτε στην Ελλαδική Μητροπολιτική χώρα είτε στην Κύπρο - αν είχαν κληθεί να το επαναλάβουν, σίγουρα δεν θα το έπρατταν ξανά.

Απεχθάνομαι όμως μετά βδελυγμίας όλους όσους το καπηλεύτηκαν για να εξυπηρετήσουν τις φιλοδοξίες τους και μέσω αυτών τα σχέδια όλων όσων ή διαθέτουν διαχρονικά ανθελληνικό μένος κατά της χώρας μου ή στην καλύτερη περίπτωση τα συμφέροντά τους δεν συμπορεύονται με αυτά της Πατρίδας μου.
Και σιχαίνομαι τέλος τους κατευθυνόμενους Ακαδημαϊκούς, Εκπαιδευτικούς, Δημοσιογράφους και κάθε λογής παραπληροφορητές (μηδέ των τυχάρπαστων πολιτικάντηδων εξαιρουμένων), για την διαχρονική από την Μεταπολίτευση και μετά, συνεχή διαστρέβλωση της Ιστορίας της χώρας μας...

Μια διαστρέβλωση που παρουσιάζει ως νεκρές κοπέλες εντός του Πολυτεχνείου από δήθεν βολές Λοκατζήδων κάποιες οι οποίες στο τέλος αποδεικνύονταν ότι ήταν στην πραγματικότητα μορφές από αφίσες σε διαφημίσεις σαμπουάν, μια διαστρέβλωση που παρουσιάζει ως αξιόπιστο μάρτυρα έναν στρατιώτη, που ήταν πλήρωμα του γνωστού άρματος που έριξε την πύλη του Ιδρύματος, ο οποίος μετά την απόλυσή του από το Στρατό ενετάχθη ενεργά στο ΚΚΕ, (περίπτωση Στρατιώτη Σκευοφύλακα) κλπ κλπ...

Αυτοί είναι οι χείριστοι των χειρίστων....
Διότι πωλούν στους Έλληνες μια πλάνη... ένα ψέμα... για να συντηρούν την ασημαντότητά τους!
Γιατί το Πολυτεχνείο δεν ήταν Παλλαϊκή εξέγερση... Παλλαϊκή εξέγερση ήταν η 3η Σεπτεμβρίου 1843 που ανάγκασε τον Όθωνα να δώσει Σύνταγμα στο Λαό...
Κι ας το διαφημίζουν έτσι τα "παπαγαλάκια" της Μεταπολίτευσης.
Η μόνη αντιμετώπισή τους είναι η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΝΩΣΗ....
Και η μεταφύτευσή της στην νεολαία...

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 29 Ιουνίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, την Πέμπτη, χαρακτήρισε τον εν εξελίξει γύρο διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό ως τον «τελικό» στη σειρά συνομιλιών, σύμφωνα με δημοσίευμα του πρακτορείου Anadolu.

«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε τις διαπραγματεύσεις για πάντα», δήλωσε ο Τσαβούσογλου στους δημοσιογράφους, στη σύνοδο του Κραν Μοντάνα, στην Ελβετία.

«Αυτή η διάσκεψη για την Κύπρο είναι η τελική και θα πρέπει να υπάρχει ένα συμπέρασμα σε αυτό το γύρο στο Κραν Μοντάνα», προσέθεσε, ζητώντας από την ελληνοκυπριακή ηγεσία για να φέρει «αποδεκτές προτάσεις» στο τραπέζι.

Εκτός αυτού, σχετικά με την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από το νησί, ο Τσαβούσογλου δήλωσε στους δημοσιογράφους, πως η Άγκυρα δεν θα μπορούσε να δεχθεί να υπάρχουν «μηδενικά στρατεύματα» στην Κύπρο.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Πέμπτη, 29 Ιουνίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, απάντησε λεπτομερώς στα τρία ερωτήματα που έθεσε χθες ο Βοηθός ΓΓ του ΟΗΕ στους συμμετέχοντες στη διάσκεψη του Κραν Μοντάνα.

Τα τρία ερωτήματα ήταν:

(1) Τι θα γίνει με τη Συνθήκη Εγγυήσεων.
(2) Πώς απαντώνται οι ανησυχίες των δύο πλευρών.
(3) Πώς και ποιος θα επιβλέπει την υλοποίηση εφαρμογής της Συμφωνίας.

Οι απαντήσεις του Κύπριου Προέδρου της Δημοκρατίας βασίστηκαν στη λεπτομερή και εμπεριστατωμένη του πρόταση στο θέμα της Ασφάλειας και Εγγυήσεων που έχει ήδη καταθέσει από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ως επίσης και στην ιδιότητα της Κύπρου ως κράτος – μέλος της Ε.Ε. και του ΟΗΕ και τις συνακόλουθες ασφαλιστικές δικλίδες που παρέχουν ως προς τη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών και την προστασία από τις όποιες εξωτερικές απειλές.

Συγκεκριμένα:

(1) Τι θα γίνει με τη Συνθήκη Εγγυήσεων

Ως τα ιστορικά γεγονότα έχουν αποδείξει, η Συνθήκη έχει αποτύχει τόσο στην εξυπηρέτηση του σκοπού και στόχου της όσο και στην ομαλή λειτουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τυχόν διατήρηση της, θα αποτελούσε αναχρονισμό, καθώς, μεταξύ άλλων:

· Πλήττει την ανεξαρτησία και κυριαρχία ενός κράτους μέλους του ΟΗΕ. και της Ε.Ε. και έρχεται σε αντίθεση με το Χάρτη του ΟΗΕ, το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το διεθνές δίκαιο ευρύτερα.

· Με δεδομένη τη θέση της Ελλάδας ότι δεν επιθυμεί να συνεχίσει ως εγγυήτρια δύναμη, ως επίσης το γεγονός ότι τα σημερινά διεθνή δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά σε σύγκριση με το 1960, αλλά και λαμβάνοντας υπόψιν τα γεγονότα του 1974 και τη μέχρι σήμερα επικρατούσα κατάσταση, η όποια παρουσία τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων ή εγγυητικών δικαιωμάτων της Τουρκίας μετά την λύση θα αποτελούσε μια ετεροβαρή ρύθμιση εις βάρος της Ελληνοκυπριακής κοινότητας, αφού λόγω ισχύος και αποστάσεως της Τουρκίας θα εθεωρείτο ως μια μόνιμη απειλή εναντίον των Ελληνοκυπρίων.

· Θέτει υπό την κηδεμονία ή την επιρροή της εγγυήτριας τη μία των κοινοτήτων και κατ’ επέκταση το Kράτος, με κίνδυνο αποσταθεροποίησης ή και ενίσχυσης των ρευμάτων απόσχισης.

· Πέραν των όσων έχουν εκτεθεί, η τυχόν παροχή εγγυήσεων για διασφάλιση της μιας κοινότητας θα ανέτρεπε την πολιτική ισότητα και θα καλλιεργούσε αίσθημα υπεροχής της υπό εγγύηση κοινότητας έναντι της άλλης, με συνέπεια αντί της συναίνεσης την πρόκληση συνεχών αδιεξόδων και αποσταθεροποίηση.

· Το μετά τη λύση σύστημα ασφάλειας θα πρέπει να συνάδει με την ιδιότητα της Κύπρου ως κράτος-μέλος της Ε.Ε. και την αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ε.Ε

Συναφώς, στη βάση των ανωτέρω, ως επίσης και το γεγονός πως αποτελεί μια μόνιμη πηγή ανασφάλειας, η Συνθήκη θα πρέπει να τερματιστεί με την έναρξη ισχύος της Συμφωνίας.
Επιπλέον, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη πως δεν υπάρχει το όποιο παράδειγμα διεθνώς όπου η συνταγματική τάξη μίας χώρας υπόκειται σε εγγυήσεις από την όποια Τρίτη χώρα.

Συμπερασματικά, στη βάση των όσων έχουν εκτεθεί, η όποια πρόνοια για συνέχιση των στρατιωτικών εγγυήσεων θα οδηγούσε στην απόρριψη της Συμφωνίας.

(2) Πως απαντώνται οι ανησυχίες των δύο πλευρών

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να τονιστεί πως το Κράτος θα συγκροτείται ως προς την εσωτερική δομή από τις δύο κοινότητες σε ισάριθμες Πολιτείες, πολιτικά ίσες με καθορισμένα διοικητικά όρια, εκ των οποίων η μία θα διοικείται από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα και η άλλη από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα.

Επιπλέον και προς εδραίωση μιας διαρκούς σταθερότητας και του αισθήματος ασφαλείας μεταξύ των κοινοτήτων αλλά και του συνόλου των πολιτών, έχουν συμφωνηθεί, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα:

(α) Πλήρης σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών σύμφωνα με τον Χάρτη του ΟΗΕ και των αρχών και αξιών της Ε.Ε.

(β) Πλήρης σεβασμός στην δικοινοτικότητα και διζωνικότητα με μια σειρά συμφωνημένων διασφαλίσεων, όπως:
(i) Απαγόρευση επέμβασης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης στις αρμοδιότητες των Πολιτειών ή της μιας Πολιτείας στις αρμοδιότητες της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης ή της άλλης Πολιτείας.
(ii) Αποτελεσματικός τρόπος συμμετοχής στη διακυβέρνηση του Κράτους από τις δύο κοινότητες, με συγκεκριμένες ρυθμίσεις στη λήψη αποφάσεων προς αποφυγή επιβολής της μιας επί της άλλης κοινότητας.
(iii) Συνταγματικές πρόνοιες που απαγορεύουν αυστηρά την απόσχιση ή την ένωση του μέρους ή του όλου με την όποια τρίτη χώρα.
(iv) Αποτελεσματικούς τρόπους επίλυσης αδιεξόδων προς ενίσχυση της λειτουργικότητας του κράτους και προάσπισης των δικαιωμάτων των Πολιτειών και, κατ’ επέκταση, των κοινοτήτων.
(v) Κατοχύρωση των εξουσιών της κάθε Πολιτείας με ισχυρό νομικό πλαίσιο και αποτελεσματικό τρόπο εφαρμογής του.

Παρά ταύτα και πέραν των όσων έχουν συμφωνηθεί ως ανωτέρω κατεγράφησαν, η Ελληνοκυπριακή πλευρά προτείνει τα ακόλουθα μέτρα:

Προς αντιμετώπιση τυχόν βίας μεταξύ των κοινοτήτων το Σύνταγμα του Ομόσπονδου Κράτους θα προνοεί μηχανισμούς επέμβασης και αντιμετώπισης των επεισοδίων, αρχικώς σε επίπεδο συνιστώσας πολιτείας και μετέπειτα σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Προς τον ίδιο σκοπό και για μια μεταβατική περίοδο που θα συμφωνηθεί, θα συσταθεί Πολυεθνική Αστυνομική Δύναμη, τα μέλη της οποίας θα προέρχονται από χώρες της Ε.Ε. πλην της Ελλάδας και Ηνωμένου Βασιλείου, χωρίς να αποκλείεται η συμμετοχή μελών και από τρίτες χώρες, πλην της Τουρκίας.

Επιπλέον των εσωτερικών ρυθμίσεων της λύσης και της πρότασης μας, οι οποίες καταδεικνύουν πως δεν υπάρχει αναγκαιότητα των όποιων εγγυήσεων ή παρουσίας ξένων στρατευμάτων, η ιδιότητα της ενωμένης Κύπρου ως μέλος του ΟΗΕ, της Ε.Ε. και του Συμβουλίου της Ευρώπης, παρέχουν επαρκή προστασία στους πολίτες της Ενωμένης Κύπρου.

(3) Πώς και ποιος θα επιβλέπει την υλοποίηση εφαρμογής της Συμφωνίας

Όλοι αναγνωρίζουμε τη σημασία της ομαλούς, ασφαλούς και γρήγορης υλοποίησης των προνοιών της λύσης. Επ' αυτού, ένας από τους μεγαλύτερους φόβους και κυριότερες ανησυχίες της Ελληνοκυπριακής κοινότητας είναι η όποια ενδεχόμενη αδυναμία υλοποίησης της λύσης και οι συνέπειες τούτου.

Συναφώς, η Ελληνοκυπριακή πλευρά μας προτείνει όπως:

Η υλοποίηση των προνοιών της λύσης αλλά και η διασφάλιση της μετά της λύσης κατάστασης πραγμάτων τεθούν υπό την εγγύηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ σύμφωνα με το Κεφάλαιο 7 του Καταστατικού Χάρτη.

Ανατεθεί συγκεκριμένος ρόλος για την ενεργό συμμετοχή της Ε.Ε. στην υλοποίηση της λύσης, πέραν από το προφανές έργο που συνδέεται με το κεκτημένο και την προσπάθεια να τερματισθούν οι μεταβατικές περίοδοι / παρεκκλίσεις το συντομότερο δυνατόν.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τρίτη, 27 Ιουνίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Εκπομπή Αντιθέσεις, με τον Γιώργο Σαχίνη στην Κρήτη TV. Συνέντευξη με τον Γεωπολιτικό Αναλυτή και αρθρογράφο -συγγραφέα Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο. Στην εκπομπή παρεμβαίνουν οι: ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ, ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΛΕΝΤΕΡΙΔΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, ΜΑΡΙΟΣ ΠΟΥΛΛΑΔΟΣ.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter