Write on Κυριακή, 10 Ιουνίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης - Ιστορικός ερευνητής

Σήμερα το πρωί έγινε το ετήσιο Μνημόσυνο του Ταξχου ε.α. Παναγιώτη Δ. Σταυρουλόπουλου, Υποδιοικητή και τελευταίου Στρατοπεδάρχη του σκλαβωμένου Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ από τις 16 Aυγούστου 1974.

2 mnim stavr

Ακολούθησε τρισάγιο για όλους τους Πεσόντες της ΕΛΔΥΚ, στο Μνημείο των 3 Λοχαγών της, που έπεσαν μαχόμενοι το 1974 παρουσία του Διοικητού της ΕΛΔΥΚ Σχη (ΠΖ) κ. Εμμανουήλ Χατζή, των δύο Διοικητών των Ταγμάτων της, Ανχη (ΠΖ) Μαρκόπουλου (1ου) και Ανχη (ΠΖ) Γιαννούλη (2ου), Ανώτερων και Κατώτερων Αξιωματικών Επιτελών της Διοικησης και Αγήματος Οπλιτών της ΕΛΔΥΚ.

3 mnim stavr

Από τον Πολιτικό Κόσμο το παρόν έδωσε μόνο το Ε.ΛΑ.Μ. δια του Εκπροσώπου Τύπου του κ.Γεάδη Γεάδη ο οποίος κατέθεσε και στεφάνι. Μετά το τρισάγιο όλοι βρεθήκαμε στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ιερού Ναού Αγίου Παύλου, όπου υπήρξε ομιλία μου για τον αείμνηστο κ.Ταξίαρχο και την προσφορά των ανδρών της ΕΛΔΥΚ στον αγώνα του 1974. Θεωρώ ότι κάναμε ότι μπορούσαμε και εμείς αλλά και η Διοίκηση της ΕΛΔΥΚ για να τιμήσουμε τον προσφιλή μας Λεβεντάνθρωπο που δεν είναι πια κοντά μας.

1 mnim stavr

Write on Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Του Κωνσταντίνου Δημητριάδη Συγγραφέα, ιστορικού ερευνητή.

Πριν από περίπου ενάμιση μήνα, η εφημερίδα μας έκανε μια δημοσκόπηση στην οδό Λήδρας, ανάμεσα σε Κύπριους πολίτες, όπου από τα αποτελέσματά της διαπιστώσαμε την άκρα εμπιστοσύνη του Κυπριακού λαού, με ποσοστά «σοβιετικού τύπου», στον αποτρεπτικό ρόλο της ΕΛΔΥΚ απέναντι στην αισχρή Τουρκική βουλιμία.

Είναι αντιληπτό ότι αυτή η εμπιστοσύνη πηγάζει από τα γεγονότα του 1974, όπου η ΕΛΔΥΚ κράτησε τους Τούρκους μακριά από την πόλη της Λευκωσίας, πολεμώντας τους σε έναν άνισο αγώνα και θυσιάζοντας με τιμή περίπου 100 παλληκάρια από την Μητέρα Ελλάδα, για να παραμείνει η κυρίως Λευκωσία πρωτεύουσα του Κυπριακού Κράτους, σε μια τραγική στιγμή που όλα μα όλα έμοιαζαν χαμένα.

Προσκλήθηκα από την Διοίκηση της ΕΛΔΥΚ να παρακολουθήσω την ‘Ασκηση με αληθινά πυρά του 1ου Μηχανοκίνητου Τάγματος, που εδρεύει στον Άγιο Ιωάννη της Μαλούντας, για να αντιληφθώ και εγώ ότι το «πνεύμα του 1974» ζει μέχρι σήμερα, μέσα στα στήθη όλων όσων φέρουν το «Ελδυκόσημο». Ήταν μια άσκηση που η Διοίκηση έφερε τις εκπαιδευόμενες δυνάμεις της, στα όρια τους, χρησιμοποιώντας ότι πιο περίπλοκο μπορεί να συμβεί σαν σενάριο μάχης. Και βέβαια αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί σε μια μονάδα που οι οπλίτες θητείας της θα υπηρετούσαν 22 μήνες – όπως την εποχή μου – αλλά μοιάζει αδιανόητο να περιμένεις επιτυχία από οπλίτες θητείας των 9 μηνών, που ακόμα δεν πρόλαβαν να μάθουν «τα κατατόπια», ακόμα και στο ίδιο τους το Τάγμα.

Η άσκηση είχε την ονομασία «ΤΑΜΣ ΥΔΑΣΠΗΣ 2018» και πήρε αυτήν την κωδική ονομασία από τον ποταμό Υδάσπη και την ομώνυμη μάχη μεταξύ του μαίτρ των πολεμικών ελιγμών Μεγάλου Αλεξάνδρου, εναντίον του Ινδού βασιλέα Πώρου, το 326 π.Χ., όπου ο Έλληνας Στρατηλάτης εγκλώβισε τις εχθρικές δυνάμεις και ακύρωσε κάθε επιθετική ενέργειά τους.
Η άσκηση αυτή κατέδειξε την εξαίρετη συνεργασία και αλληλεγγύη μεταξύ των Δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ. Η εμπλοκή της Ελληνικής Δύναμης αποδυνάμωσε την εχθρική (τουρκική) επίθεση κατά των ταγμάτων της Κυπριακής Ταξιαρχίας, έτσι ώστε να υπάρξει σημαντικός χρόνος για την ενίσχυσή τους με τις εφεδρείες της, που χρειάζονταν κάποιο χρόνο για να λάβουν θέσεις μάχης και να αμυνθούν αποτελεσματικά.

Στον αγώνα ενεπλάκησαν με ίδια μέσα μόνο, οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ, μόνιμα στελέχη και άνδρες θητείας, χρησιμοποιώντας τα οπλικά συστήματα που έχει διαθέσει η Ελλάδα στην άμυνα της Κύπρου, βάσει των εν ισχύ Συνθηκών. Όλμοι, Α/Τ βλήματα, τεθωρακισμένα οχήματα, έλαβαν μέρος σε ένα πανηγύρι από αληθινό ατσάλι και φωτιά, σε έναν τέτοιο συντονισμό που αποδεικνύει περίτρανα την ορθή κρίση του Κύπριοι πολίτη της οδού Λήδρας, που έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στο Ελληνικό Σύνταγμα πριν από 45 μέρες.

Αυτό που προκάλεσε το ενδιαφέρον μου, με τις όποιες γνώσεις έχω πάνω στα στρατιωτικά θέματα, ήταν το γεγονός ότι οι Επιτελείς της ΕΛΔΥΚ είχαν σχεδιάσει και είχαν προβλέψει όλα τα ακραία σενάρια αντίδρασης του εχθρού, πράγμα που αποδεικνύει ότι «ΠΟΤΕ ΠΙΑ δεν θα μας ξαναβρούν στον ύπνο».

Η «αντεπίθεση εκτός τοποθεσίας», αποτελεί μια επιχείρηση υψηλού ρίσκου, που φέρνει επιτελείς και μαχόμενους να κινούνται σε οριακά επίπεδα σχεδιασμού και εκτέλεσης και εκτελείται συνήθως εναντίον εχθρικών δυνάμεων που βρίσκονται στο στάδιο της προπαρασκευής, για εκτόξευση κυρίας επίθεσης. Αυτή η επιχείρηση δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και πουθενά από τις Ελληνικές και Κυπριακές Δυνάμεις κατά των Τούρκων το 1974, εκτός της περίπτωσης της επίθεσης της ΕΛΔΥΚ στο Κιόνελι, που όμως δεν είχε σχεδιαστεί με αυτόν τον αντικειμενικό σκοπό.

Η εκτέλεση των πυρών υποδειγματική, ο επαγγελματισμός στο κατακόρυφο και η προσήλωση στον στόχο να έχει επιτυχία η άσκηση, ήταν κάτι που διέκρινε πέραν από την Διοίκηση των εμπλεκόμενων τμημάτων του 1ου Τάγματος και όλα τα στελέχη του. Πράγμα πρωτόγνωρο και βέβαια η καλύτερη απάντηση για όσους μιλούν για Στρατιωτικούς που νιώθουν Δημόσιοι (Κυβερνητικοί) Υπάλληλοι. Η παρακολούθηση της αγωνίας τους κάθε στελέχους που ζούσε αυτήν την άσκηση ήταν και η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς τους ασκούντες κριτική εκ του καναπέ ή υπό τον θόρυβο των ζαριών στο τάβλι του καφενέ.

ΚΑΙ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΜΟΥ.
Μετά το πέρας της άσκησης που διήρκεσε περίπου 90 λεπτά, είχα την χαρά και την τιμή να συνομιλήσω με τον Διοικητή του Συντάγματος, μόλις προαχθέντα σε Ταξίαρχο κατ’ εκλογήν, Προκόπη Μαυραγάνη, στα πλαίσια της επικοινωνίας που είχαμε εγκαινιάσει με την άφιξη του στο νησί πριν περίπου δύο χρόνια.

Πρώτα από όλα πρέπει να πω, ότι η προαγωγή του σε Ταξίαρχο κατ’ εκλογήν και ειδικά για κάποιον που ανήκει στις Ειδικές Δυνάμεις, αποδεικνύει ότι το Ελληνικό Κράτος διαχρονικά, τοποθετεί ως Διοικητή των Ελληνικών Δυνάμεων στην Κύπρο, κάποιον από την «αφρόκρεμα» της στρατιωτικής ιεραρχίας, αντιλαμβανόμενο την κρισιμότητα της θέσης του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι και οι δύο τελευταίοι Συνταγματάρχες, πρώην και νυν, Διοικητές του Ελληνικού Συντάγματος (Θεοδώρου Εμμανουήλ - Μαυραγάνης Προκόπιος), προήχθησαν και οι δύο, στις τελευταίες κρίσεις στον βαθμό του Ταξιάρχου «κατ’ εκλογήν».

Αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα ανεξάρτητα από τα προβλήματά της, ανεξάρτητα από την οικονομική και κοινωνική της κρίση, ανεξάρτητα από τα προβλήματα του πολιτικού της συστήματος, στέλνει διαχρονικά στην Κύπρο, ότι καλύτερο έχει, είτε σε έμψυχο, είτε σε πολεμικό υλικό. Γιατί για την Ελλάδα μπορεί να ατόνισε «τυπικά» τις τελευταίες δεκαετίες – ιδιαίτερα μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. - ο θεσμός του «ενιαίου αμυντικού δόγματος», όμως δεν εξαλείφθηκε και ούτε πρόκειται να εξαλειφθεί, ως γεωστρατηγική συνειδητή επιλογή, πολλώ δε μάλλον σήμερα όπου το Έθνος μας δέχεται απειλές και επιθέσεις από παντού και κύρια από τον «μόνιμο ταραχοποιό της γειτονιάς μας».

Ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ ως εκ της θέσεως του δεν δύναται να αποδέχεται και να δίνει συνεντεύξεις και δεν θέλησα αυτή η ολιγόλεπτη συζήτησή μας στο περιθώριο αυτής της άσκησης, να εκληφθεί έτσι. Απλά θέλησα και εγώ να ενημερωθώ, για τα όσα η Διοίκηση πιστεύει για την ετοιμότητα της μονάδας να ανταπεξέλθει νικηφόρα στην αποστολή της, ειδικότερα τώρα, που ο ξιπασμένος «ψευτο-Σουλτάνος» απειλεί καθημερινά Ελλάδα και Κύπρο με πόλεμο και αναλώνεται σε υποτιμητικές για τον Ελληνικό Στρατό διαπιστώσεις και ανιστόρητες υπομνήσεις.

Χωρίς να θελήσω λοιπόν να φέρω σε δύσκολη θέση τον εκλεκτό αυτόν αξιωματικό, που το Ελληνικό Κράτος του εμπιστεύθηκε την κρίσιμη αυτή θέση του Διοκητή και που πρόσφατα τον προήγαγε στον βαθμό του Ταξιάρχου, ρώτησα ορισμένα πράγματα για να γνωρίζω και εγώ κατά πόσο θα πρέπει να νιώθω ασφαλής, εκεί στην άκρη του Αγίου Δομετίου όπου διαμένω, σε απόσταση αναπνοής από το τουρκικό φυλάκιο του “Υψώματος Cyta” και δύο βήματα από το σκλαβωμένο από το 1974 παλαιό Στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ και την κατεστραμμένη Σχολή Γρηγορίου (Grammar School).

Αυτό που μου έγινε άμεσα αντιληπτό από τον κ.Ταξίαρχο είναι το γεγονός, ότι η «φωτιά των Ελδυκάριων του 1974» είναι το φως που φωτίζει τον δρόμο στους Ελδυκάριους του 2018, με το ίδιο φρόνημα, την ίδια αίσθηση του χρέους και τον ίδιο πατριωτισμό, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από τότε. Αυτό είναι το ένα από τα δύο καλά της υπόθεσης.

Το δεύτερο είναι το γεγονός ότι το 2018 δεν είμαστε σχεδόν άοπλοι ή κατά κάποιο τρόπο ελλιπώς οπλισμένοι, όπως ήταν οι άνδρες των δύο ταγμάτων και του λόχου διοικήσεως του Συντάγματος, το 1974. Παρά τις οικονομικές περικοπές που έχουν επιβληθεί από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας σε όλο το Στράτευμα στην Ελλάδα, η Μητέρα Πατρίδα αναγνωρίζοντας τον ρόλο της «ως Μητέρα» στερείται η ίδια, για να δίνει στα παιδιά της. Έτσι αυτές οι περικοπές δεν έγιναν τόσο αντιληπτές στην ΕΛΔΥΚ, μιας και το Κράτος φρόντισε και φροντίζει και για τον οπλισμό και για τις συνθήκες διαβίωσης των Στελεχών του και των Οπλιτών θητείας. Αυτά όπως προανέφερα είναι τα δύο καλά της υπόθεσης.

Το μόνο κακό που υφίσταται, είναι η διαρκής εγρήγορση που υφίσταται σε αυτό το προσωπικό, εξ αιτίας της διαχρονικής ιταμής τουρκικής απειλής που αναγκάζει τα στελέχη να είναι διαρκώς «στην πρίζα» ακόμα και για το πιο αθώο – όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος - συμβάν. Κάποτε ο Ταγματάρχης Δουράτσος στο Οχυρό Ρούπελ είχε πει σε έναν, μόλις μετατεθέντα εκεί νεαρό έφεδρο υπολοχαγό: «Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να γυαλίζεις το όπλο σου και να περιμένεις».

Η ΕΛΔΥΚ όμως έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια το αντίθετο: Να είναι έτοιμη να δώσει το «θανάσιμο πρώτο χτύπημα στον εχθρό» (κατά τον Π.Κονδύλη) σε τακτικό επίπεδο, αν η Πολιτική Ηγεσία που αποφασίζει, το κρίνει ως θεμιτό και απαραίτητο. Και κατάφερε και κάτι ακόμα. Να δημιουργήσει έναν δίαυλο αγαστής συνεργασίας στον σχεδιασμό και την εκτέλεση των αποστολών με την Εθνική Φρουρά, τον θεσμοθετημένο πυλώνα αποτροπής της όποιας επιβουλής κατά του νησιού.

Το 1974 αυτό δεν λειτούργησε. Και ίσως να μην λειτούργησε και τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, κύρια λόγω της καχυποψίας των στελεχών της , δηλαδή των Κυπρίων στρατιωτικών, λόγω των γεγονότων του 1974. Σήμερα όμως ο συγχρονισμός των Κυπριακών Ταξιαρχιών με το Ελληνικό Σύνταγμα με βάση την πεποίθηση του κ.Διοικητή, βρίσκεται σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Ίσως – με το δικό μου αισθητήριο – αυτό να οφείλεται και λόγω της παρουσίας του Αντιστρατήγου Ηλία Λεοντάρη στην θέση του Αρχηγού της Ε.Φ. Γιατί όπως είπε και ο κ.Ταξίαρχος στην ομιλία του μετά την άσκηση, μπορεί το ένα δάκτυλο να είναι ικανό και γερό, αλλά από μόνο του δεν μπορεί να βαρέσει γροθιά.

Πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουμε εμπιστοσύνη στην ΕΛΔΥΚ αλλά αυτή από μόνη της δεν θα κερδίσει έναν ενδεχόμενο πόλεμο. Η ατσάλινη γροθιά θα πρέπει να είναι η Ε.Φ. και η ΕΛΔΥΚ ο αρωγός της, ο σύντροφός της.

Κλείνοντας θέλω να πω, ότι ένιωσα υπέροχα μιλώντας με τον Προκόπη Μαυραγάνη, όχι μόνο γιατί είναι ανοικτός και καθαρός στον λόγο και τις σκέψεις του, αλλά κύρια γιατί βλέπεις μπροστά σου ένα επαγγελματία στρατιωτικό με πατριωτικές αρχές, που δεν μασάει τα λόγια του, που δεν λέει πομπώδεις εκφράσεις και δεν είδε την μετάθεση του στην Κύπρο σαν μια ευκαιρία για καλύτερο μισθό και πιο μεγάλη προβολή για ατομικό όφελος.

Και βλέποντας τα στο πέτο του τα διακριτικά του απόφοιτου της σχολής βατραχανθρώπων, αλεξιπτωτιστών, χιονοδρόμων, κλπ κλπ, καταλαβαίνω πόσο ψηλά είναι ο πήχης για αυτόν που θα τον αντικαταστήσει σύντομα, στο τέλος της υπηρεσίας του στην Κύπρο.

Δεν θα ξεχάσω ακόμα κι όταν επαναπατριστεί, τον σεβασμό με τον οποίο περιέβαλε τον αείμνηστο Ταξίαρχο Παναγιώτη Σταυρουλόπουλο, τελευταίο Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΥΚ το 1974 και την φράση που είπε στον ΠτΔ κ.Αναστασιάδη στις αρχές της θητείας του: «Κύριε Πρόεδρε, φεύγοντας από το Στρατόπεδο, πείτε στους Κυπρίους αδελφούς μας, ότι η ΕΛΔΥΚ αν χρειαστεί θα πράξει το καθήκον της για την διασφάλιση της ελευθερίας τους, όπως έκαναν οι άνδρες της και το 1974 με τίμημα την ζωή τους». - Πηγή: MAXHDEFENCE

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ

Εντυπωσιακές εικόνες από άσκηση στελεχών και στρατιωτών του 1ου Μηχανοκίνητου Τάγματος της ΕΛΔΥΚ. Η Μονάδα με τη βαριά κληρονομιά και τους ...ανοικτούς λογαριασμούς με τον προαιώνιο εχθρό του Γένους, είναι πάντα έτοιμη να υπερασπιστεί την Κύπρο και εκπαιδεύεται συνεχώς για την μεγάλη αντεπίθεση...

Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Τετάρτη, 27 Δεκεμβρίου 2017 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γράφει ο Κώστας Αλεξ. Δημητριάδης - Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής

Σήμερα διενεργήθηκε για λογαριασμό της εφημερίδας "Η ΜΑΧΗ - FREE PRESS" μια σύντομη δημοσκόπηση στην εορταστική οδό Λήδρας, από τις 12.00 - 15.00
Το δείγμα αποτελείτο από περαστικούς (άνδρες μόνο) ηλικίας 18-69 ετών από διάφορα κοινωνικά στρώματα. Η επιλογή μόνο ανδρών ήταν λόγω της φύσεως της ερώτησης που κατά βάσιν οι γυναίκες δεν μπορούν να αξιολογήσουν.

Το δείγμα αποτελείτο από:
ΗΛΙΚΙΕΣ:
18-38 92 ατομα
39-58 258 ατομα
59-69 50 ατομα

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ:
Κυβερν. Υπάλληλος 76 ατομα
Ιδιωτ. Υπάλληλος 167 ατομα
Επιχειρηματίας 69 ατομα
Εισοδηματίας 14 ατομα
Ανεργος 74 ατομα

Η ερώτηση της δημοσκόπησης ήταν ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ:
"Πόσο εμπιστοσύνη έχετε στην ΕΛ.ΔΥ.Κ. ως δύναμη αποτροπής των Τουρκικών επεκτατικών επιδιώξεων στο νησί;"

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
Πολύ Μεγάλη 34% (136/400)
Μεγάλη 39% (157/400)
Μέτρια 12% (47/400)
Καθόλου 15% (60/400)
ΔΞ/ΔΑ 0% (0/400)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Καθίσταται σαφές ότι πλέον με τον πιό κατηγορηματικό τρόπο οι Κύπριοι πολίτες, θεωρούν την ΕΛΔΥΚ σοβαρό αποτρεπτικό παράγοντα της Τουρκικής επεκτατικής απειλής. Όταν το 73% την θεωρεί από Πολύ Μεγάλη έως Μεγάλη, σημαίνει ότι η ευθύνη στις πλάτες του Διοικητή της Σχη ΠΖ Προκόπη Μαυραγάνη είναι μεγάλη. Σημαίνει όμως και κάτι ακόμα...

Οτι νιώθει την ΕΛΔΥΚ του Συνταγματάρχη Μαυραγάνη και των Αντισυνταγματαρχών Διοικητών των Μηχανοκίνητων Ταγμάτων της, ως μια ασφάλεια, κάπου που μπορούν να ακουμπήσουν. Τα Ιστορικά στοιχεία για την ΕΛΔΥΚ του Σταυρουλόπουλου το 1974, ίσως να συνηγόρησαν σε αυτό, αλλά σίγουρα τα αποτελέσματα της Εκπαίδευσης των Ελδυκαρίων τα τελευταία χρόνια δεν έχουν περάσει απαρατήρητα από τον Κυπριακό Ελληνισμό. Ξεκάθαρη απόδειξη η δημοσκόπηση.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 16 Οκτωβρίου 2017 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Την περασμένη Τετάρτη 11 Οκτωβρίου, στο Δημαρχιακό Μέγαρο του Δήμου Στροβόλου, πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου του Πειραιώτη Ιστορικού Ερευνητή, Συγγραφέα και Αρθρογράφου της «ΜΑΧΗΣ» κ. Κωνσταντίνου Δημητριάδη με τίτλο «ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ – ΚΥΠΡΟΣ 1974» που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ του Ιωάννη Γιαννάκενα στην Αθήνα.

Η πρωτοβουλία και η ευθύνη της εκδήλωσης ανήκε στον Δήμαρχο Στροβόλου κ. Ανδρέα Παπαχαραλάμπους, ο οποίος όταν διάβασε το βιβλίο, σκέφθηκε να προχωρήσει σε αυτήν την Εκδήλωση Τιμής προς τους Ελλαδίτες Αξιωματικών, Υπαξιωματικούς και Οπλίτες, που έδωσαν την ζωή τους για την Ελευθερία της Κύπρου το 1974, ορισμένοι εκ των οποίων αναφέρονται μέσα στο εν λόγω βιβλίο.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους, πέραν του Δημάρχου που ήταν και ο οικοδεσπότης, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ Σχης ΠΖ κ. Π.Μαυραγάνης, ο Διοικητής του 1ου ΜΤΠ της ΕΛΔΥΚ Ανχης ΠΖ κ. Ζ.Μαρκόπουλος, ο τ.ΥΠΑΜ Αντγος ε.α. κ.Φ. Κλόκκαρης. Ο Αρχηγός του ΓΕΕΦ Αντγος κ.Ηλ. Λεοντάρης λόγω έκτακτης υποχρέωσής του, δεν κατέστη δυνατόν να παρευρεθεί, αν και αρχικά είχε επιβεβαιώσει την παρουσία του στον Συγγραφέα.

Από τον ευρύ χώρο της Κυπριακής πολιτικής ζωής παρέστη μόνο το Ε.ΛΑ.Μ. και μάλιστα διά του προέδρου του κ.Χ.Χρίστου. Τα υπόλοιπα κόμματα, έλαμψαν δια της απουσίας του. Ενδεχόμενα αν η παρουσίαση αφορούσε κάποιο «κουλτουριάρικο βιβλίο» όπου παραδείγματος χάριν ο πατέρας έκανε δεσμό με την κόρη, ίσως να βλέπαμε κι άλλες παρουσίες από την πολιτική ζωή του τόπου!

Με την παρουσία τους τίμησαν την εκδήλωση, η συνιδιοκτήτρια της εφημερίδας «ΜΑΧΗ» (σήμερα «Free Press-MAXH») κα Μίνα Σαμψών, ο γνωστός Βαρωσιώτης ρεπόρτερ των «επικίνδυνων αποστολών», γνωστός για τα μοναδικά βίντεό του κ. Τάσος Δημητριάδης και το υψηλόβαθμο στέλεχος της «Πολιτικής Προστασίας Λευκωσίας» κ. Ιωαν.Αυλωνίτης.

Το υπόλοιπο κοινό αποτελούσαν άνθρωποι «της διπλανής πόρτας» που ενδιαφέρονται – σε αντίθεση με την πλειοψηφία του ενεργού (!!!) πληθυσμού – για το «τι έγινε το 1974»! Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το 1974, είναι μια περίοδος που «δεν πουλάει» (;;;) στον ευρύ πληθυσμό, που δείχνει να θέλει να ξεχάσει (οι παλαιότεροι) ή να μην μάθει (οι νεώτεροι).

Πάντως όλοι όσοι παρευρέθηκαν πέρασαν ένα αξέχαστο απόγευμα, διότι όλα είχαν συγκινησιακή φόρτιση, από τα διακοσμητικά πάνελς με τις φωτογραφίες από το 1974 και τους τιμώμενους ήρωες, μέχρι τους ομιλητές που όλοι ήταν ένας και ένας.

Την όλη εκδήλωση προλόγισε, συντόνισε, σχολίασε και έκλεισε η αγαπητή στην Ε.Φ και έμπειρη Δημοσιογράφος του ΡΙΚ κα Λίτσα Μαυρίδου, που η παρουσία της ήταν καταλυτική στην επιτυχία της όλης παρουσίασης.

Την εκδήλωση άνοιξε η κα Μαυρίδου καλωσορίζοντας τους προσκεκλημένους και το κοινό που προσήλθε και ακολούθως απηύθυνε χαιρετισμό ο κ. Δήμαρχος, ο οποίος τόνισε ότι ο Δήμος Στροβόλου θα είναι πάντα αρωγός στην προώθηση της γνώσης και την διατήρηση της Ιστορικής Μνήμης.

Αμέσως μετά άνοιξε ο κύκλος των ομιλιών. Πρώτος μίλησε ο εφ. Ανθλγός του 70ου ΤΜΧ της ΕΦ το 1974 κ. Κώστας Σανταμάς, που μίλησε για λογαριασμό του Μηχανικού. Τον ακολούθησε στο πόντιουμ, ο εφ. Ανθλγός του 281 ΤΠ της ΕΦ το 1974 κ. Γεώργιος Γεωργίου, που αναφέρθηκε στους πεσόντες και αγνοούμενους ΗΡΩΩΝ εκ Μητρ. Ελλάδος των Ταγμάτων Πεζικού της ΕΦ.

Αμέσως μετά τον λόγο έλαβε ο Συγγραφέας κ. Κωνσταντίνος Δημητριάδης, ο οποίος αναφέρθηκε στην 33χρονη έρευνα του πάνω στην Προδοσία του 1974 στην Κύπρο καθώς και τις δυσκολίες που βρήκε από το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο στην Ελλαδική και Κυπριακή κοινωνία, στην πορεία του προκειμένου να φτάσει στα οριστικά συμπεράσματά του για το τι έγινε τότε. Αναφέρθηκε στα άλλα δύο βιβλία που φέρουν την υπογραφή του, το «Κύπρος 1974 Η μεγάλη Προδοσία» (εκδ.Πελασγός) και το «Χρονικό της Μάχης του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ 14-16/8/74» (εκδ.Πελασγός) και πως έφτασε στην απόφαση να γράψει αυτό το βιβλίο-λεύκωμα τιμής για τους εκ μητροπολιτικής Ελλάδος πεσόντες και αγνοούμενους Στρατιωτικούς του 1974.

Την σκυτάλη έλαβε ο εφ.Ανθλγός των Δυνάμεων Καταδρομών της ΕΦ και συγκεκριμένα της 31 ΜΚ το 1974, κ. Ανδρ. Γεωργιάδης. Ο κ. Γεωργιάδης, διμοιρίτης του Λόχου Κρούσης του Υπλγού τότε Ηλία Γλεντζέ, υπήρξε και ο επικεφαλής διμοιρίτης των δυνάμεων που υπερασπίσθηκαν το χωριό Πυρόϊ, που ήταν και η τελευταία μάχη του πολέμου και διεξήχθη μετά την κατάπαυση του πυρός της 16ης Αυγούστου 1974. Ο κ.Γεωργιάδης αναφέρθηκε σε όλους τους τιμώμενους αξιωματικούς των Ειδικών Δυνάμεων της Κύπρου όπως του Τχη Γ. Κατσάνη, Λγού Ν. Κατούντα, κλπ μεγάλων μορφών του αγώνα κατά των τουρκικών δυνάμεων εισβολής (ο πρώτος πολέμησε και έπεσε στον Αγ. Ιλαρίωνα και ο άλλος αγνοείται στην Κερύνεια, όπου μαχόταν ως ο τελευταίος υπερασπιστής της).

Ακολούθως τον λόγο πήρε ο οδηγός Μarmon Herrington της 21 ΕΑΝ της ΕΦ το 1974, κ. Ανδρέας Οικονομίδης, ο οποίος αναφέρθηκε στην προσφορά των Τεθωρακισμένων κατά τις επιχειρήσει των Αττίλα Ι και ΙΙ και βέβαια στην θυσία του Αλχία ΤΘ Αθ. Φωτόπουλου. Ο κύκλος των ομιλιών για την ΕΦ έκλεισε με τον εφ. πυροβολητή το 1974 της 189 ΜΠΠ κ.Γ. Ζίζιρο, ο οποίος αναφέρθηκε στην εν γένει προσφορά του Πυροβολικού της ΕΦ το 1974 και επικεντρώθηκε στην θυσία των Αντισυνταγματαρχών Καλμπουρτζή και Χατζηδάκη της 181 ΜΠΠ και 173 ΜΑ/ΤΠ που έπεσαν στο Συγχαρί και στον Καράολο, αντίστοιχα.

Αμέσως μετά έλαβε τον λόγο για να κλείσει ο κύκλος των ομιλιών της εκδήλωσης ο βετεράνος της ΕΛΔΥΚ του 1974, πολεμιστής της επίθεσης στο Κιόνελι στον «Αττίλα Ι», εφ. Λοχίας ΠΖ Θ.Αναστασόπουλος, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο των Ελδυκάριων που πολέμησαν σαν λιοντάρια και χάθηκαν στην φωτιά του πολέμου. Ο κ. Αναστασόπουλος αν και δεν πολέμησε στον «Αττίλα ΙΙ» αναφέρθηκε από ακούσματα που είχε τότε από πολεμιστές συναδέλφους του στον «Αττίλα ΙΙ», στην προσφορά «του πατέρα των Ελδυκαρίων» αείμνηστου Ταξχου ε.α. Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου που απεβίωσε πρόσφατα και εξήρε την προσφορά του στην σωτηρία του μεγαλύτερου μέρους των προδομένων από την τότε πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία, ανδρών της δύναμης που υπερασπίσθηκε το παλαιό Στρατόπεδο της Δύναμης στον χώρο μεταξύ Αγ. Δομετίου και Γερόλακκου.

Η έγκριτη Δημοσιογράφος που συντόνιζε την εκδήλωση, κα Λ. Μαυρίδου, κάνοντας τον επίλογο της εκδήλωσης, δήλωσε ότι όλοι πρέπει να λάβουν γνώση για τους ΗΡΩΕΣ μας του 1974 και την Ιστορία της Προδοσίας που έλαβε χώρα τότε, γνώση που το βιβλίο που παρουσιάστηκε προάγει.

Το κλείσιμο της εκδήλωσης ανέλαβε ο νυν Διοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ. που ήταν παρών. Ξεκάθαρος όπως πάντα ο Διοικητής της ΕΛ.ΔΥ.Κ. Σχης ΠΖ Προκόπιος Μαυραγάνης, ένας αξιωματικός «με άκαμπτη σπονδυλική στήλη». Ο κ. Διοικητής ξεκαθάρισε πως βλέπει την παρουσία του Ελληνικού Συντάγματος σήμερα στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συγκεκριμένα είπε: «Θέλω να διαβεβαιώσω και εσάς αλλά και γενικά τον Κυπριακό Λαό, ότι για εμάς τους άνδρες της ΕΛΔΥΚ, η Κύπρος αντιπροσωπεύει ακριβώς το ίδιο με την Κρήτη, την Ρόδο, την Μυτιλήνη, την Κέρκυρα, είναι δηλαδή Ελλάδα. Και αν ποτέ κληθούμε να την υπερασπισθούμε, θα το κάνουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, όπως το έκαναν οι Ελδυκάριοι του 1974. Για εμάς η ΕΛΔΥΚ του 1974 είναι ο φάρος που μας οδηγεί. Και να θυμάστε καλά Κυρίες και Κύριοι. Για την ΕΛ.ΔΥ.Κ. η Κύπρος δεν κείται μακράν! Ευχαριστώ.»

ΛΟΓΙΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΙΚΑΝΩΤΑΤΟΥ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥ, ΠΟΥ ΧΤΥΠΟΥΝ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΗ ΤΩΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΡΟΔΩΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ.

ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΜΕΝΑ Ο κ. ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΛΑΟ, ΔΕΙΓΜΑ ΟΤΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΕΩΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ.

ΑΞΙΟΣ ΗΓΕΤΗΣ. ΩΡΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝ. ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ...

Αμέσως μετά όλοι οι παρευρισκόμενοι έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο, τον κοινό Εθνικό Ύμνο της Ελληνικής και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

21 b 2 orig

ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ... - ΠΗΓΗ

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter