Πέμπτη, 16 Νοεμβρίου 2017 23:41

«Φρούριο Κρήτη» - Η απάντηση στις «θεωρίες συνωμοσίας»

Η τελευταία περίοδος του πολέμου, η διατήρηση της Γερμανικής Φρουράς στην Κρήτη και οι κινήσεις στο παρασκήνιο. Η τελευταία περίοδος του πολέμου, η διατήρηση της Γερμανικής Φρουράς στην Κρήτη και οι κινήσεις στο παρασκήνιο.

Γράφει ο Γιώργος Παπαδάκης - Δημοσιογράφος

Η περίπτωση της Κρήτης δεν είναι μοναδική. Γερμανικές μονάδες πολύ μεγαλύτερες μάλιστα ,παρέμειναν οπλισμένες αν και είχαν επισήμως παραδοθεί, στη Νορβηγία, στην Αλσατία όσο και στην Τσεχοσλοβακία, για διάφορους λόγους και με την άδεια των συμμάχων, για πολύ μετά το πέρας του πολέμου.

Η «εκκένωση των ελληνικών νησιών» μόνο ανενόχλητη δεν υπήρξε. Στο διάστημα Ιουνίου –Αυγούστου του 1944 τα συμμαχικά υποβρύχια (και Ελληνικά ασφαλώς) και αεροσκάφη βύθισαν σχεδόν το 80% των υπό γερμανικό έλεγχο σκαφών στο Αιγαίο που δεν ήταν δα και πολλά. Φυσικά μικρές φρουρές που μπορούσαν να φυγαδευτούν με καΐκια δεν αντιμετώπισαν σοβαρό πρόβλημα λόγω του μικρού μεγέθους των πλοιαρίων. Για να εκκενωθούν όμως η Κρήτη , η Ρόδος και η Μήλος έπρεπε να δημιουργηθούν ισχυρές νηοπομπές με μεγάλα πλοία και ικανή συνοδεία, πράγμα αδύνατο με βάση τις δυνατότητες των Γερμανών στη Μεσόγειο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ούτε μεγάλα πλοία διέθεταν σε επάρκεια και ούτε δείγμα πλοίων συνοδείας, ενώ και η Λουφτβάφε είχε εξαφανιστεί από καιρό.

Ειδικά για την Κρήτη οι σύμμαχοι, εν προκειμένω οι Άγγλοι είχαν να «διαχειριστούν» μια εγκλωβισμένη ενισχυμένη γερμανική Μεραρχία με πλήρη οπλισμό, την στιγμή που ο πόλεμος απείχε ακόμη πολύ, ειδικά σε αίμα, από το τέλος του. Μην ξεχνάμε το «ανθρωποβόρρο» ιταλικό μέτωπο που κρατούσε ισχυρά ο στρατάρχης Κέσερλινγκ, ενώ δυτικά οι Γερμανοί κάθε άλλο παρά είχαν εξουδετερωθεί – η σαρωτική επιχείρηση των Αρδεννών που λίγο έλλειψε να ανατρέψει το συμμαχικό μέτωπο ακολούθησε μόλις την Πρωτοχρονιά του 1945.
Με λίγα λόγια οι Βρετανοί ειδικά δεν μπορούσαν να διαθέσουν δυνάμεις στην Κρήτη. Δεν είχαν την δυνατότητα και δεν είχαν λόγους να ματώσουν άλλο για μια εξουδετερωμένη στην πράξη και ανίκανη να προκαλέσει ανατροπές στον πόλεμο εγκλωβισμένη γερμανική φρουρά.

greekisles1945

Για την ίδια αιτία δεν είχαν κανένα μα κανένα λόγο να συγκρουστούν με τον Γερμανικό στρατό στην Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που αυτός υποχωρούσε και για αυτό ευνόησαν την «αναίμακτη» αποχώρηση του ,γνωρίζοντας πως οι μονάδες αυτές δεν επρόκειτο να βρεθούν απέναντι τους, αλλά απέναντι στον ταχέως επελαύνοντα «Κόκκινο Στρατό». Ποιό «τίμημα της συμφωνίας «περί αμαχητί αποχώρησης»;! ΜΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΠΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

(Όσο για τον "αρχιτέκτονα" του Φύρερ , τον Ναζί... τζέντλμαν Αλμπέρτ Σπέερ, που γλύτωσε την αγχόνη για «τεχνικούς λόγους», στα πολλά αναξιόπιστα που είπε κατόπιν εορτής για λόγους που μόνο αυτός γνώριζε, μάλλον πρέπει να προσθέσουμε και τα περί της «ελληνικής συμφωνίας»).

Η έλλειψη δυνατοτήτων των Βρετανών φάνηκε ξεκάθαρα όταν τα «Δεκεμβριανά» κατέδειξαν την ανεπάρκεια της Βρετανικής δύναμης να ελέγξει το «ελληνικό ζήτημα» όπως προέκυπτε και χρειάστηκε η εσπευσμένη μετακίνηση κρίσιμων μονάδων από το Ιταλικό μέτωπο με αποτέλεσμα για ένα σημαντικό διάστημα οι εκεί επιχειρήσεις να παγώσουν. (Κατέδειξαν επίσης και τον πλήρη αιφνιδιασμό του Φόρειν Όφις που δεν πίστευε πως τα πράγματα στην Ελλάδα, παρά τις ενδείξεις, θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε ανοιχτή εμφύλια σύρραξη).
Είναι λοιπόν γνωστό πως ο έλεγχος της εγκλωβισμένης γερμανικής φρουράς ανατέθηκε στους Κρήτες αντάρτες τόσο των ΕΟΕΑ (ΕΟΚ) όσο και του ΕΛΑΣ. Είναι επίσης γνωστό (ή μήπως δεν είναι;) πως ο ΕΛΑΣ Κρήτης ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΙΖΑΣ και διατήρησε τον οπλισμό του επί μακρόν γι αυτόν ακριβώς το λόγο και στο τέλος αφοπλίστηκε - όχι αναίμακτα πάντα, ειδικά στη Δυτική Κρήτη - από τον νεοσυσταθέντα Ελληνικό Στρατό.

Όσο για την τελική συμφωνία παράδοσης του ΜΠΕΝΤΑΚ, ναι είναι γνωστό πως το Ελληνικό αντίτυπο άλλα έγγραφε(περί παράδοσης και στους Έλληνες), όμως ήταν φυσικό οι Βρετανοί που πλέον είχαν υπό την πλήρη ευθύνη τους μερικές χιλιάδες αιχμαλώτους - αυτοί και όχι οι Έλληνες - ενώπιον του Διεθνούς Δικαίου, να δεχτούν να διατηρήσουν οι αιχμάλωτοι τον ατομικό τους οπλισμό έως ότου επιβιβαστούν στα πλοία καθώς ο κίνδυνος πράξεων αντεκδίκησης από τον σκληρά δοκιμασμένο λαό της Κρήτης (και όχι μόνο από τους αντάρτες) ήταν υπαρκτός (ουδείς, πιστεύω, μπορεί να αρνηθεί αυτό το δεδομένο).

Περί του «Σπέρματος ανεξαρτησίας»
Ζιαν Φίλντινγκ ο πλέον φαιδρός και αναποτελεσματικός - και γι αυτό αναξιόπιστος - πράκτορας της SOE στην Κρήτη. Με έγγραφα στην υπηρεσία του προσπαθούσε να αποδώσει την απραξία στην περιοχή ευθύνης του, στη «δειλία και τη φιλαργυρία» των Κρητικών (το δεύτερο επίθετο για να δικαιολογήσει τις λίρες που τσέπωνε). Ποτέ δεν έγινε στην πράξη φίλος (σε αντίθεση με τους άλλους συναδέλφους του)με κανέναν από τους Κρήτες συνεργάτες του.

23473065 1968625720044278 9076585797266435599 n 1

Καπεταν Μπαντουβας, Κρις Γουντχάουζ
Το κίνημα αντίστασης στην Κρήτη οφείλει τα μέγιστα στον καπετάν Μανώλη. Όπως όμως όλοι οι παραδοσιακοί οπλαρχηγοί ,είχε την τάση να «μεγαλοποιεί» τα γεγονότα (π.χ « στη Σύμη σκότωσα πάνω από 200 Γερμανούς» , σ.σ. 24 νεκροί περιλαμβανομένων των 11 αιχμαλωτισμένων - τυφεκισθέντων και περίπου 34 τραυματίες). Σίγουρα ήρθε σε σύγκρουση με τον Γουντχάουζ (ο οποίος πέρα από ικανότατος πράκτορας ήταν και άριστος διπλωμάτης). Δεν μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι αν ο λόγος ήταν ο αναφερόμενος (περί αυτονομίας) ή κάποιος άλλος ή πολλοί λόγοι ταυτόχρονα σε μια περίοδο όπου πολλά «δεδομένα» έμπαιναν στη σχέση των ανταρτικών ομάδων με τις συμμαχικές αποστολές.

Ο Γουντχάουζ στα πλούσια συγγράμματα του αναφορικά με την Ελλάδα πουθενά δεν κάνει τέτοια αναφορά ούτε αφήνει κάποια υπόνοια. Θα μπορούσε ασφαλώς να το αποκρύπτει, όμως, εμφανίζεται θετικός απέναντι στα ελληνικά αιτήματα για προσάρτηση της Βόρειας Ηπείρου και της Δωδεκανήσου, ενώ δεν παρακάμπτει και την αναφορά για την Κύπρο μιλώντας έστω ψυχρά για «εθνικό πόθο» των Ελλήνων. Το βέβαιο είναι πως ο καπετάν Μπαντουβάς αρνήθηκε να τεθεί απευθείας υπό τις διαταγές του Γουντχάουζ.

Από πουθενά δεν προκύπτει όμως πως η Βρετανία όντως επιχείρησε να «ανεξαρτητοποιήσει» την Κρήτη με ουσιαστικές κινήσεις. Άλλο πράγμα οι «ευσεβείς πόθοι» ενδεχομένως και οι αρλούμπες του Φίλντιγκ και άλλο οι πράξεις.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter