Write on Κυριακή, 01 Ιουνίου 2014 Κατηγορία ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ
Γράφει ο Αριστομένης Συγγελάκης*

«Όταν η Μάχη τέλειωσε, ο στρατός είχε νικήσει. Μα οι γυναίκες των ηττημένων που είχαν χάσει παιδιά, αδέρφια, πατεράδες ή συζύγους, κατέβηκαν στο γιαλό, σκαρφάλωσαν στα βουνά και, όπου βρήκαν νεκρό σώμα εχθρού, το τίμησαν: το έπλυναν και το έθαψαν, όπως του έπρεπε. Ο νεκρός δεν ήταν πια εχθρός. Ήταν ο άταφος αδελφός. Κι αυτές ήταν οι εγγονές της Αντιγόνης, που έκαναν το χρέος τους απέναντι στους νεκρούς. Την ίδια ώρα, οι νικητές έμπαιναν στην Κάνδανο. Στην περιοχή γύρω από το χωριό είχαν χάσει 27 άντρες. Και τότε, ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ, πήραν μια πρωτοφανή ακόμα και για καιρό πολέμου απόφαση: σκότωσαν όσους από τους κατοίκους βρήκαν και ξεθεμέλιωσαν το χωριό. Φεύγοντας, περήφανοι για το έργο τους, άφησαν και σχετικές πινακίδες! Αναζητήστε τις στο διαδίκτυο...». (Επιστολή του Μανώλη Γλέζου στη "Die Welt", 3.5.2013).

Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί το μοναδικό, έως τότε, παράδειγμα καθολικής, πάνδημης, αντίστασης ενός λαού απέναντι σε ένα κράτος – εισβολέα. Ο ηρωικός λαός της Κρήτης αμυνόμενος με πείσμα κι αυταπάρνηση, με τα όπλα των προγόνων του ή ακόμη και με γυμνά χέρια, προκάλεσε βαρύτατες απώλειες στις γερμανικές δυνάμεις και κέρδισε τον παγκόσμιο θαυμασμό, αναγκάζοντας παράλληλα τον Χίτλερ να αποσύρει οριστικά το επίλεκτο σώμα των αλεξιπτωτιστών. Περισσότερες από 600 μικρές και μεγάλες ομάδες κατοίκων του νησιού συγκροτήθηκαν σε χρόνο – ρεκόρ και πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Γράμματα και ράσο, αλέτρι και μυστρί, βρέθηκαν μαζί στον υπέρ πάντων αγώναυπεράσπισης της πατρίδας, εθελοντές στον πόλεμο και στον θάνατο. Δεν χρειάστηκε ούτε διαταγή, ούτε εκπαίδευση στρατιωτική για να πολεμήσουν οι Κρητικοί τον εχθρό. Ήταν μια πανίσχυρη εσωτερική παρόρμηση, μία ιστορική υποχρέωση, ένα ιερό καθήκον.

Αν δεν υπήρχε η εγκληματική ανευθυνότητα, στα όρια της προδοσίας, της«μεταξικής» ελληνικής κυβέρνησης αλλά και των συμμάχων Άγγλων η Κρήτη θα είχε κρατήσει: ο αφοπλισμός των Κρητών πριν τον πόλεμο λόγω του φόβου του Μεταξά (και στη συνέχεια και των Άγγλων) για επικείμενη κρητική εξέγερση, η ανεξήγητη και ύποπτη μη θωράκιση (στρατιωτική, από πλευράς αεροπορικής κάλυψης αλλά και τηλεπικοινωνιών, οδικού δικτύου και τεχνικών υποδομών) της νήσου πριν την εισβολή κι ενώ ήταν δεδομένος ο σχεδιασμός των Γερμανών για την κατάληψή της, η αποστολή της 5ης Μεραρχίας Κρητώνστο Αλβανικό Μέτωπο και η μη επιστροφή της στην Κρήτη αμέσως μετά την κατάρρευση του Μετώπου, η απαγόρευση εξοπλισμού των πολιτών με εντολή Μανιαδάκη, λίγο πριν την έναρξη της εισβολής και παρά την παρουσία στο λιμένα της Σούδας του γεμάτου όπλα και πυρομαχικά πλοίου «Θαμώνη» (το οποίο και τελικά βύθισαν οι Γερμανοί) και, τέλος, η μησυγκρότηση Πολιτοφυλακής, παρά τα αγωνιώδη αιτήματα του κρητικού λαού είναι μερικά μόνο από τα τραγικά λάθη που επέτρεψαν την εκπόρθηση της Κρήτης από τα γερμανικά στρατεύματα. Η σύσταση, μάλιστα, της ελληνικής και αγγλικής στρατιωτικής διοίκησης Κρήτης στις 11 Μαΐου 1941 προς τους κατοίκους της Κρήτης να απομακρύνονται από τα σημεία της επίθεσης και να κλείνονται στα σπίτια τους δείχνει ότι την Αντίσταση του κρητικού λαού δεν την φοβούνταν μόνο οι Γερμανοί!

Όμως ο Κρητικός λαός πλήρωσε σκληρά την «αυθάδειά» του να αντισταθεί στον αήττητο έως τότε Άξονα: η «μαύρη Παρασκευή» 23 Μαΐου 1941, όπου το 1/3 του Ηρακλείου ισοπεδώθηκε και πολλοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους από τους βομβαρδισμούς της Λουφτβάφε συνοδεύτηκε από σειρά μαζικών εκτελέσεων και Ολοκαυτωμάτων. Η Κρήτη έχει το ηρωικό αλλά και συνάμα τραγικό προνόμιο να αποτελεί τον τόπο όπου για πρώτη φορά υλοποιήθηκε το αποκρουστικό δόγμα της συλλογικής ευθύνης και συντελέσθηκαν οι πρώτες σφαγές αμάχων στην Ευρώπη: Μισσύρια Περιβολίου Ρεθύμνου 23 και 24.5 καιΚακόπετρος Χανίων 24.5.1941, Αστέρι Ρεθύμνου 1.6 και τις επόμενες δύο μέρες Άδελε, Παγκαλοχώρι και Λουτρά Ρεθύμνου, Κοντομαρί, Φλώρια, Πρασές και Κάνδανος Χανίων,εκτελέσεις των 12 μαρτύρων στο Ηράκλειο.

Συνολικά, περίπου 2.000 Κρητικοί δολοφονούνται αμέσως μετά τη Μάχη της Κρήτης. Για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα και να «νομιμοποιηθούν» οι απάνθρωπες αυτές πράξεις, που πραγματικό στόχο είχαν να εκδικηθούν και να τρομοκρατήσουν τον κρητικό λαό, κατασκευάζεται, κατά την πάγια πρακτική του Γ' Ράιχ, μια καθ' ολοκληρίαν ψεύτικη εικόνα «αγριοτήτων» στις οποίες, δήθεν, επιδόθηκαν οι Κρητικοί. Ο ίδιος ο Bruno Braüer, μετέπειτα διοικητής του «Φρουρίου Κρήτη», χλεύασε ως κατασκευασμένους τους δήθεν «βασανισμούς» και «ακρωτηριασμούς» Γερμανών αλεξιπτωτιστών από τους μαχόμενους υπέρ πατρίδας και ελευθερίας Κρήτες πολίτες.

Την συγκλονιστική και άκρως αποκαλυπτική αναφορά του Μανώλη Γλέζου ότι οι Κρητικοί τίμησαν τους νεκρούς της Βέρμαχτ, έπλυναν και κήδεψαν τα νεκρά σώματα των Γερμανών, τηρώντας τις παραδόσεις του κρητικού και του ελληνικού λαού, που ξέρει να αγωνίζεται, δίνοντας τα πάντα για την ελευθερία αλλά ξέρει και να συμπεριφέρεται με ανθρωπιά και σεβασμό απέναντι στον αντίπαλο, έρχεται να επικυρώσει και ένα αυθεντικόπεριστατικό που πρόσφατα υπέπεσε στην αντίληψή μου: όπως μου αφηγήθηκε το ζεύγος Ελένης και Λεωνίδα Παναγιωτάκη, οι οποίοι πριν 40 χρόνια ήταν φοιτητές στη Γερμανία,ενώ περπατούσαν στο Μέρινγκεν, λίγο έξω από τη Στουτγάρδη, συνάντησαν έναν Γερμανόαγρότη και του ζήτησαν να αγοράσουν λαχανικά. Μόλις ο τελευταίος έμαθε ότι κατάγονται από την Κρήτη, τους αφηγήθηκε με ενθουσιασμό την προσωπική του εμπειρία: κατά την πτώση του ως αλεξιπτωτιστής σε κρητικό έδαφος (πιθανότατα στο Ηράκλειο) είχε τραυματιστεί βαρύτατα και σώθηκε χάρη στην εξαιρετική φροντίδα, που με ζεστασιά και αφοσίωση του παρείχε το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Πανανείου. Αυτό το γεγονός, που έκανε τον πρώην αλεξιπτωτιστή της Βέρμαχτ να τρέφει τις καλύτερες αναμνήσεις από την Κρήτη και τον λαό της, απαντά με τον καλύτερο τρόπο στα μυθεύματα περί κακομεταχείρισης των Γερμανών.

Όμως οι Γερμανοί κάθε άλλο παρά εκτίμησαν την σπάνια λεβεντιά των Κρητικών: τον ηρωισμό, την αυτοθυσία τους για να υπερασπισθούν τα πάτρια εδάφη αλλά και τον ανθρωπισμό και τη φιλευσπλαχνία τους. Το αδούλωτο φρόνημα του κρητικού λαού δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από τους σχεδιαστές της ναζιστικής νέας τάξης πραγμάτων κι αυτή ήταν η πραγματική αιτία των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που οι Γερμανοί επιτέλεσαν στην Κρήτη, με μια μεθοδικότητα που σοκάρει. Ωστόσο, παρά τη ναζιστική τρομοκρατία ο υπερήφανος και αδούλωτος λαός της Κρήτης δεν κάμφθηκε: Kατά παγκόσμια πρωτοτυπία, πριν ακόμη πέσει η Κρήτη, στις 30 Μαΐου, συγκροτείται η πρώτη αντιστασιακή ομάδα! Έως τις 15 Αυγούστου 1941, δηλαδή μέσα στους πρώτους 2,5 μήνες της Κατοχής, δημιουργούνται στην Κρήτη ένα πλήθος αντιστασιακών οργανώσεων: H Κρητική Εθνική Επαναστατική Επιτροπή με επικεφαλής τον Αλέξανδρο Ραυτόπουλο, τοΠαγκρήτιο Απελευθερωτικό Μέτωπο που συγκρότησαν οι 9 αριστεροί πολιτικοί εξόριστοι που δραπέτευσαν από τη Φολέγανδρο, η Ανώτατη Επιτροπή Αγώνος Κρήτης από τους Ανδρέα Παπαδάκη, Ιωάννη Παϊζη, Ιωάννη Ιωαννίδη και Ανδρέα Πολέντα, η Ανεξάρτητη Ομάδα Ανωγείων υπό τον Γιάννη Δραμουντάνη ή Στεφανογιάννη, η ομάδα του Μανόλη Μπαντουβά και η ομάδα του Γιώργη Πετρακογιώργη. Ακολουθούν οι ομάδες του Αντώνη Γρηγοράκη ή Σατανά από τον Κρουσώνα, το «Τάγμα Θανάτου» υπό τον Βασίλη Πατεράκη από το Κουστογέρακο Σελίνου, η ομάδα του Αδάμ Κρασανάκη στο Λασίθι, του Κωνσταντίνου Μπασιά στη μονή Σελίνου, του Γεωργίου Καρκάνη στο Ασκύφου, του Ε. Μανουσέλη στον Καλλικράτη και πολλές ακόμη μικρότερες αντιστασιακές ομάδες. Όλες οι αντάρτικες οργανώσεις και ομάδες σε συνεργασία με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την Ε.Ο.Κ. δίνουν σκληρή μάχη εναντίον των κατακτητών, συμβάλλοντας τελικά στη συντριβή του χιτλερισμού και την απελευθέρωση της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Όμως 70 χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον ναζιστικό ζυγό, ο ελληνικός λαός δικαίως αγανακτεί διότι ακόμη δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν έχει δοθεί καμία αποζημίωση, καμία επανόρθωση, καμία αποκατάσταση! Γιατί άραγε; Μήπως γιατί ακόμη οι Γερμανοί δεν μπορούν να συγχωρήσουν στο λαό μας το ανυπόταχτο φρόνημα και τη λεβέντικη αντίστασή του στη ναζιστική λαίλαπα; Ή μήπως γιατί φοβούνται μια νέα «Μάχη της Κρήτης», που θα ακυρώσει τα σχέδιά τους για την οριστική καθυπόταξη της Ευρώπης στον νέο Άξονα Βερολίνου - Βρυξελλών;

Η ορμητική επαναφορά του θέματος της διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών στο προσκήνιο της επικαιρότητας, και μάλιστα για πρώτη φορά ως διακύβευμα των ευρωεκλογών, ευλόγως δημιουργεί υψηλές προσδοκίες στον ελληνικό λαό για δικαιοσύνη και αποζημίωση. Αποτελεί όμως και μια ενδόμυχη ελπίδα για τους λαούς της Ευρώπης - και συνεπώς πεδίο σύναψης νέων συμμαχιών - ότι η «γερμανική Ευρώπη» θα μείνει στα χαρτιά, ότι η ευρωπαϊκή ιδέα θα επικρατήσει εν τέλει των νεοϊμπεριαλιστικών σχεδιασμών. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι! Όσοι από την ελληνική πολιτική τάξη, κόμματα και πρόσωπα, θέτουν πάνω απ' όλα τον λαό και τον τόπο οφείλουν να δώσουν, εδώ και τώρα, το παρών στη διεκδίκηση. Ζητούνται αποδείξεις!

 * Ο Αριστομένης Συγγελάκης είναι μέλος της Σ.Ε. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2014 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα παραχώρησε συνέντευξη τύπου με θέμα: «Μετά τη συγνώμη του Γερμανού Προέδρου κ. Γιόαχιμ Γκάουκ: από την αναγνώριση του ηθικού χρέους της Γερμανίας στην απόδοση δικαιοσύνης».

Στην εισαγωγή του ο συντονιστής της Γραμματείας Στέφανος Ληναίος αναφέρθηκε στους αγώνες του Εθνικού Συμβουλίου τα πέτρινα χρόνια και παρατήρησε ότι σήμερα, μετά από΄πολυετή προσπάθεια των Ενώσεων Θυμάτων, των Μαρτυρικών Δήμων και του Εθνικού Συμβουλίου, το θέμα έχει πάρει φωτιά σε όλη την Ελλάδα.

Ο Μανώλης Γλέζος, βουλευτής και Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου αναφέρθηκε στο ιστορικό του θέματος, ξεκαθάρισε ότι ο αγώνας μας έχει ηθική, πολιτική και νομική διάσταση και αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν η Ιταλία και η Βουλγαρία, να έχουν αποζημιώσει την Ελλάδα και η Γερμανία, χωρίς την οποία δεν θα ήταν δυνατή η εισβολή τους στην Ελλάδα, να αυτοεξαιρείται των υποχρεώσεών της. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ζητούμε από τη Γερμανία να συνάψει, επιτέλους, Συνθήκη Ειρήνης με την Ελλάδα».

Ο Αριστομένης Συγγελάκης, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου, έκανε απολογισμό της δυναμικής παρέμβασης του Εθνικού Συμβουλίου στους Λυγκιάδες και της αντινομίας ανάμεσα στην γερμανική συγγνώμη από τη μια και την πείσμονα προσπάθεια διαφυγής από την έμπρακτη μεταμέλεια και την ανάληψη της ευθύνης για τα εγκλήματα του Γ' Ράιχ στην Ελλάδα.

Όπως είπε χαρακτηριστικά «ο αγώνας μας πρέπει να κλιμακωθεί σε τρία επίπεδα: (α) ελέγχοντας την Κυβέρνηση για την αβελτηρία της, (β) αξιώνοντας την άμεση συγκρότηση και ενεργοποίηση της διακομματικής επιτροπής της Βουλής, (γ) ενημερώνοντας τον Ελληνικό Λαό, τη Νεολαία και τη διεθνή κοινή γνώμη». Τέλος, αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία ηθικής και πολιτικής δέσμευσης των υποψηφίων στις Ευρωεκλογές, τις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές, να στηρίξουν ενεργά τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.

Η Χριστίνα Σταμούλη, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου, δήλωσε ότι «ανεξάρτητα από τον προβληματισμό για το αν έπρεπε να παρέμβει ή όχι η Ελλάδα στη Χάγη πρέπει να παραδεχθούμε ότι από το βήμα του Διεθνούς Δικαστηρίου τα δίκαια των ελληνικών μαρτυρικών χωριών ακούστηκαν στα πέρατα του κόσμου». Επιπλέον, συνέχισε, η αμετάκλητη και τελεσίδικη απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λειβαδειάς, που επικύρωσε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, υπέρ των θυμάτων του Διστόμου, παραμένει εκτελεστή στην Ελλάδα αναμένοντας την έγκριση του Υπουργού Δικαιοσύνης. Τέλος αναφέρθηκε στη γνωμοδότηση των Καθηγητών Γιώργου Κασιμάτη, Κώστα Μπέη και Κώστα Χρυσόγονου σύμφωνα με την οποία το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας είναι αντισυνταγματικό.

Στην εκδήλωση παρενέβη, μέσω τηλεδιάσκεψης, ο Καθηγητής Ιστορίας του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης Christophe Schminck – Gustavus, ο οποίος, σχολιάζοντας τη συγγνώμη του Γερμανού Προέδρου, είπε ότι αισθάνεται ντροπή για το γεγονός της απόστασης λόγων και έργων που χαρακτηρίζει τη στάση της Γερμανίας. Διαβάστηκε επίσης μήνυμα υποστήριξης του αγώνα μας της Ομάδας Δράσης Δίστομο από το Αμβούργο, στο οποίο αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Ο Πρόεδρος κ. Γκάουκ εξήγησε πως «Πραγματική επανόρθωση – το ξέρουμε – δεν μπορεί να υπάρξει». Σε αυτό αντιτάσσουμε: Αποζημίωση των θυμάτων – αυτό ζητάμε – πρέπει να δοθεί».

Με την παρουσία τους ο επιζήσας του Διστόμου και αγωνιστής Αργύρης Σφουντούρης, ο οποίος εξέφρασε την ελπίδα του για δικαίωση λόγω και του αυξανόμενου ενδιαφέροντος της γερμανικής νεολαίας στον αγώνα μας, χωρίς να παραλείψει να αναφερθεί και στο παράπονό του για την εγκατάλειψη των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας από τις ελληνικές κυβερνήσεις.

Τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Οργάνωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης Βασίλης Μπρακατσούλας, ο Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Χρήστος Τζιντζιλώνης. Παρέστησαν επίσης οι Βουλευτές Νότης Μαριάς, Μαρία Κανελλοπούλου, Σοφία Σακοράφα, Κώστας Τριαντάφυλλος, Πάρης Μουτσινάς, Νίκος Σταυρογιάννης, η τέως βουλευτής και υποψήφια Περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου. Συμμετείχαν επίσης ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης και ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Βασίλης Αλεξανδρής, στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του, μετά την εκλογή του.

Write on Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου 2013 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες του 2oυ Πανελλήνιου Συνεδρίου για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις στο Δήμο της Βιάννου, με τη συμμετοχή του Μανόλη Γλέζου και των τριών προέδρων των Πανελλήνιων Αντιστασιακών Οργανώσεων Στέλιου Ζαμάνου, Βασίλη Μπρακατσούλα και Χρήστου Τζιντζιλώνη, ειδικών επιστημόνων, αντιστασιακών και επιζώντων του Ολοκαυτώματος της Βιάννου, εκπροσώπων των Ενώσεων Θυμάτων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης απ' όλη την Ελλάδα και πλήθους κόσμου.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η παρουσία διακεκριμένων ομιλητών από τη Γερμανία και συγκεκριμένα του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης Christophe Schminck-Gustavus.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η παρουσία διακεκριμένων ομιλητών από τη Γερμανία και συγκεκριμένα του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Βρέμης Christophe Schminck-Gustavus, του δικηγόρου και συντονιστή της Ομάδας ΑΚ Δίστομο από το Αμβούργο Martin Κriegnel, του δικηγόρου Joakim Lau, που μαζί με τον αείμνηστο Ιωάννη Σταμούλη, πέτυχαν ιστορικές αποφάσεις στα δικαστήρια της Ιταλίας κ.α. Η παρουσία τους δυναμώνει και διεθνοποιεί περαιτέρω τον αγώνα μας. Και τις τρεις ημέρες του συνεδρίου και της τελετής μνήμης, με τις οποίες ολοκληρώθηκαν οι εκδηλώσεις για τα 70 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Βιάννου, παρακολούθησε επίσης η διάσημη δημοσιογράφος Suzanne Dalye των Νew York Times μαζί με συνεργάτες της, καθώς και πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι, στοιχείο που φανερώνει τη σημασία του Συνεδρίου.

O Mανόλης Γλέζος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο συνέδριο.

Τον τόνο του Συνεδρίου έδωσε ο Μανόλης Γλέζος, ο οποίος αναρωτήθηκε αν η αδιάλλακτη και επιλεκτικά δυσμενής στάση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας οφείλεται στο ότι η Γερμανία μας εκδικείται για τη γενναία Αντίσταση του ελληνικού λαού, που κατέρριψε και το μύθο του αήττητου Χίτλερ και Ελλάδα συνέβαλε στη συντριβή του Άξονα. Είπε χαρακτηριστικά: Μήπως το κάνουν γιατί εδώ ηττήθηκε η ναζιστική μηχανή; Μήπως γιατί βοηθήσαμε να είναι ελεύθερη σήμερα η Γερμανία;. Χαρακτήρισε ως μεγάλη αδικία το γεγονός ότι η Γερμανία επί τόσα χρόνια έχει αποφύγει να καταβάλλει τις αποζημιώσεις, προβάλλοντας κάθε είδους πρόσχημα και τόνισε ότι ο αγώνας διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών εισέρχεται σε μία νέα φάση και το Συνέδριο της Βιάννου, με τους σημαντικούς Έλληνες, Γερμανούς και Ιταλούς ομιλητές θα βοηθήσει αποφασιστικά στην περαιτέρω ανάδειξη και διεθνοποίηση του θέματος.

Κατοχικό δάνειο

Σε σχέση με το κατοχικό δάνειο, που βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα ο Δημοσθένης Κούκουνας σημείωσε κατά την παρουσίασή του στο Συνέδριο:
Η ύπαρξη των κατοχικών δανείων ως γερμανικής οφειλής προς την Ελλάδα δεν επιδέχεται καμιά αμφισβήτηση. Ακόμη και την τελευταία ημέρα που έφευγαν οι Γερμανοί ο επιτετραμμένος φον Γκραίβενιτς επέδωσε στον κατοχικό πρωθυπουργό Ράλλη έγγραφο που αναγνώριζε την οφειλή. Αλλά και το επίσημο γερμανικό κράτος έκτοτε ουδέποτε αρνήθηκε την υπόσταση της οφειλής του, με τελευταία επιβεβαίωσή της τον περασμένο Ιούλιο από αυτόν ακόμη τον Σόιμπλε στην Αθήνα. Όποιος μελετήσει τα εσωτερικά έγγραφα των γερμανικών υπηρεσιών, που δημοσιεύονται στο τελευταίο βιβλίο μου για την κατοχική οικονομία, αντιλαμβάνεται πλήρως την υπόσταση των κατοχικών δανείων. Το θλιβερό συμπέρασμα είναι ότι οι τότε χιτλερικοί αρμόδιοι, που αναγνώριζαν ανεπιφύλακτα την οφειλή, ήταν πολύ εντιμότεροι από όσους σημερινούς Γερμανούς πολιτικούς την αρνούνται ως κοινοί απατεώνες....

Ο Καθηγητής και πρώην Υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης στην ομιλία του τόνισε, μεταξύ άλλων τα εξής:
Η απαίτηση επιστροφής του κατοχικού δανείου στηρίζεται σε αδιάσειστα στοιχεία, η ύπαρξη των οποίων έχει αναγνωριστεί στο παρελθόν από την ίδια τη Γερμανία. Έχω προτείνει στο βιβλίο μου μία ολοκληρωμένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη μέθοδο εκτίμησης του ύψους της οφειλής. Ωστόσο το σημαντικό είναι ότι η ελληνική απαίτηση βασίζεται σε στέρεα νομικά, οικονομικά και πολιτικά επιχειρήματα και η διευθέτηση του θέματος με αμοιβαία αποδεκτό τρόπο θα αποβεί προς όφελος όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Γερμανίας.

Ο Στέλιος Ζαμάνος, Πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αγωνιστών Εαμικής Εθνικής Αντίστασης και ταμίας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών παρουσίασε τα επίσημα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδας του 2010, σύμφωνα με τα οποία (και τις ανάλογες αναγωγές) προσδιορίστηκε το ύψος της οφειλής των επανορθώσεων σε 108,43 δις ευρώ και του κατοχικού δανείου σε 54 δις ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι την επομένη του Συνεδρίου ο Γερμανός Πρεσβευτής κ. Βόλφγκανγκ Ντολτ επισκέφθηκε το νομό μας και συναντήθηκε με τον Δήμαρχο Ηρακλείου, ο οποίος, όπως μεταδίδουν τα ΜΜΕ, του έθεσε ρητώς το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου.

Το ψήφισμα

Το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τα Ολοκαυτώματα και τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, που πραγματοποιήθηκε στο μαρτυρικό Δήμο Βιάννου της Κρήτης, την Παρασκευή 13 και το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2013, ΟΜΟΦΩΝΑ:
Διακηρύσσει
Την βούληση να συνεχίσουμε τον αγώνα, όλα τα θύματα των Ολοκαυτωμάτων, για την αποκατάσταση της αδικίας που έχει διαπραχθεί σε βάρος του Ελληνικού Λαού.
Απαιτούμε, δεν επαιτούμε
Την αποκατάσταση της αδικίας που έχει διαπραχθεί σε βάρος του Ελληνικού λαού
Αξιώνουμε
Από τη σημερινή κυβέρνηση και όποια τη διαδεχθεί να διεκδικήσει επιτέλους όσα δικαιούνται τα θύματα του Γ' Ράιχ στην Ελλάδα. Θέλουμε κι επιδιώκουμε τη φιλία ανάμεσα στους Λαούς της Γερμανίας και της Ελλάδας, η οποία όμως πρέπει να εδραιώνεται σε κανόνες ισοτιμίας, αμοιβαίου σεβασμού και δικαίου.
Απαιτούμε
Από την κυβέρνηση της Γερμανίας να εξοφλήσει όσα οφείλει στην Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό.
Διατρανώνουμε
Ότι τα εγκλήματα πολέμου κατά της ειρήνης και κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται.
Δεσμευόμαστε
Ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα, με όλες μας τις δυνάμεις, μέχρι την δικαίωση!