Write on Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2023 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Καλό κατευόδιο, Χρήστο.

Από σήμερα σε αγκαλιάζει το χώμα της πατρογονικής σου γης. Έχεις αφήσει πίσω σου άλλη μία πατρίδα... Εκείνη για την οποία πολέμησες. Γενναία, όπως όλοι σας. Και σεμνά, με τα χείλη σφιγμένα για την αδικία. Και τότε και τώρα.

Αναφέρομαι στον Χρήστο Ρούβαλη. Καταδρομέα και δάσκαλο. Τον δάσκαλο Καταδρομέα. Και έναν άνθρωπο που όχι μόνο βίωσε, αλλά συνέχισε τον αγώνα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος του Συλλόγου “Κομάντος74”. Τότε ξεκίνησε ένας δεύτερος αγώνας. Τα όπλα είχαν σιγάσει, αλλά τα λόγια ήταν χειρότερα από σφαίρες.... Αντιμετώπισε με ήθος και μαχητικότητα την αναλγησία του πολιτικού συστήματος, που ξόρκιζε με λύσσα τη συμμετοχή των παλικαριών αυτών στον πόλεμο στην Κύπρο. Και κατάπτυστα ανέφεραν – επίσημα χείλη τότε – “στείλαμε κανά δυο αεροσκάφη” στην Κύπρο, μετά το “η Κύπρος κείται μακράν”. Ο Χρήστος όμως γνώρισε την απόσταση... Την είχε διανύσει... Μέσα σε ένα Νοράτλας βαλλόμενο από φίλια πυρά.....

Προσπάθησε να καταστήσει κοινωνούς την ελληνική κοινωνία, που λίγα γνώριζε και κοινοποίησε τα γεγονότα. Κάποιοι ενδιαφέρθηκαν, άλλοι έκαναν πως ενδιαφέρθηκαν.... Κυνήγησε μία δικαίωση και από τις δύο Πατρίδες. Η μία ενέργεια σκόνταφτε στην άλλη... Άφησε πίσω του ένα Μνημείο, που λίγοι θυμούνται πόσο αγωνίστηκε για να ολοκληρωθεί. Κι όταν έφθασε η στιγμή της συνταξιοδότησης, του “ζήτησαν να εξαγοράσει τα χρόνια του στρατού”. Σε αυτόν τον Ήρωα... όπως και σε άλλους συμπολεμιστές του. Οι αγώνες αυτοί είχαν διάχυτο το χαρακτηριστικό του: το ΗΘΟΣ.

Μέχρι την τελευταία του στιγμή, θυμόταν τους συμπολεμιστές του και τους έραινε με τις ωδές του, το γραπτό του έργο. Χρήστο, ο συμπολεμιστής σου, Χρήστος Γαϊδατζής, που μοιραζόσασταν στιγμές στο διοικητήριο της μοίρας, είπε “πόνος...πόνος...φεύγουμε...ο Χρήστος θα πάει στο γιο του και στους άλλους δικούς μας.... χάσαμε ένα λιοντάρι... έναν μπροστάρη.... φεύγουμε....” και γύρισε στη σιωπή του και το βουβό πόνο. Αμίλητοι είναι και οι υπόλοιποι... Ο Ανδρέας, ο Γιώργος, ο Μανούσος, ο Ηλίας...

Χρήστο, εγώ θα ήθελα να πω, πως θα αναγνώριζα το γραφικό σου χαρακτήρα, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα γράμματα... Εκτός από το κάλλος, ήταν και η δική σου γραφή, στην ΕΔΕ (ως γραφέας του 1ουΕΓ της μοίρας) που διατάχθηκε να διενεργήσει ο αείμνηστος Υποδιοικητής της Μοίρας, Άγγελος ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ, αναφορικά με τις ευθύνες για τη μη έγκαιρη ειδοποίηση για την άφιξη της μοίρας και την πτώση του μοιραίου Νοράτλας, και που “μπήκε σε κάποιο συρτάρι”. Μεγαλώνοντας κατάλαβα γιατί σε έλεγαν δάσκαλο. Για τα παιδιά σου ήσουν δάσκαλος και πατέρας. Για μένα υπήρξες ένα υπόδειγμα αγωνιστή που ανάβλυζε λεβεντια και ήθος... Νιώθω ευλογημένη που σε γνώρισα, νιώθω τιμημένη για την εμπιστοσύνη και τις συζητήσεις μας.

Με τη σημαία που σου χάρησαν οι απόγονοι Καταδρομείς, ένα βράδυ του Ιούλη, που ανάβαμε κεριά, σε κάποιο μέρος της Αθήνας, στη μνήμη των αδικοχαμένων συμπολεμιστών σου, Ξεκίνα την ανάβασή σου στο φώς,
εκεί που σε περιμένουν...

Καλή Αντάμωση...
Κλαίρη Αγγ. Αβραμίδη.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook - ακολουθείστε μας στο twitter και στο linkedin

Write on Πέμπτη, 16 Αυγούστου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

44 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την 16η Αυγούστου 1974 και το ολοκαύτωμα της ΕΛΔΥΚ, με την επική Μάχη του στρατοπέδου να ολοκληρώνεται με την δραματική απαγκίστρωση των τελευταίων υπερασπιστών του, υπό τις διαταγές του αειμνήστου Ταξιάρχου Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής των δυνάμεων αμύνης και τελευταίος στρατοπεδάρχης.

Ο ιστορικός ερευνητής Κωνσταντίνος Αλεξ. Δημητριάδης, ο οποίος με τα βιβλία του έχει φωτίσει την Κυπριακή Τραγωδία και έχει επιμεληθεί και το ιστορικό ντοκουμέντο με την μαρτυρία του Παν. Σταυρουλόπουλου, βρέθηκε σήμερα στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο της Λακατάμιας στην Κύπρο, εκεί όπου είχαν ταφεί για πρώτη φορά οι ηρωϊκοί νεκροί μας, αμέσως μετά τις μάχες. Πρόκειται για τα κενοτάφια πλέον, όπου είχαν αναπαυθεί για πρώτη φορά οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ, η "γιαγιά της ΕΛΔΥΚ" Καλλιόπη Αβραάμ, Καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, άνδρες της Εθνικής Φρουράς που έπεσαν στις μάχες του 1ου και 2ου γύρου της εισβολής του Αττίλα στο μαρτυρικό νησί της Κύπρου.

Δείτε τα βίντεο:

Write on Δευτέρα, 30 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

44 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων στη μαρτυρική Κύπρο, ακόμα ένα καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων.

Το defenceline.gr ήταν το μόνο (!) μέσο ενημέρωσης που βρέθηκε χθες στο ιστορικό στρατόπεδο καταγράφοντας για ακόμα μια χρονιά, μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης που πραγματοποιούνται στη χώρα μας, κυρίως για την οικογένεια των Ειδικών Δυνάμεων. Πρόκειται για έναν ιερό χώρο απ΄ όπου ξεκίνησαν οι Καταδρομείς για να αναμετρηθούν με τον προαιώνιο εχθρό του Γένους, σε μια ιστορική επιχείρηση που δεν θα πρέπει να περάσει στη λήθη.

Δυστυχώς όμως χρόνο με τον χρόνο η θυσία των παλικαριών, Καταδρομέων και Αεροπόρων της Επιχείρησης ΝΙΚΗ, δεν τιμάται όπως θα έπρεπε. Ειδικά φέτος οι εκδηλώσεις ήταν "αναιμικές" και περιορίστηκαν στα απολύτως απαραίτητα. Λες και απλά έπρεπε να βγει μια υποχρέωση...

Παρακάτω επισημαίνουμε ορισμένα σημεία που ενισχύουν την παραπάνω άποψη, με την ευχή και την ελπίδα την επόμενη χρονιά το μνημόσυνο και οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο Μάλεμε να είναι αντάξιες της σημασίας του γεγονότος.

1) Η απουσία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για μια ακόμα χρονιά από το Μάλεμε. (Δείτε το αντίστοιχο θέμα που είχαμε γράψει το 2015)

2) Η απουσία εκπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.

3) Η απουσία του Α/ΓΕΣ (το σχόλιό μας δεν αφορά το πρόσωπο, αλλά τον θεσμό γενικά) καθώς σύμφωνα με πληροφορίες μέχρι και την παραμονή του μνημοσύνου ήταν δεδομένη η παρουσία του Αρχηγού. Την τελευταία όμως στιγμή αυτό "ανατράπηκε".

4) Η απουσία βετεράνων Καταδρομέων που έλαβαν μέρος στην Επιχείρηση ΝΙΚΗ και στα πολεμικά γεγονότα του Ιουλίου - Αυγούστου 1974, αλλά και συγγενών πεσόντων και στελεχών της Μοίρας, καθώς η όλη διαδικασία με το ποιος μπαίνει στη λίστα των συμμετεχόντων που έρχονται στην Κρήτη με το αεροσκάφος C-130 που διαθέτει κάθε χρόνο η ΠΑ, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και προστριβής μεταξύ των εμπλεκομένων. Είναι προφανές, πως ο αρμόδιος φορέας για  τον καθορισμό της σχετικής λίστας θα έπρεπε να είναι το ΓΕΣ και οι αρμόδιες Διευθύνσεις των Ειδικών Δυνάμεων και μόνο. Δεν είναι δυνατόν η λίστα να διαμορφώνεται με βάση προσωπικές συμπάθειες, ή αντιπάθειες, καπρίτσια και γινάτια...

5) Η απουσία των Κρητικών από τις εκδηλώσεις. Αλήθεια, τόσοι και τόσοι που υπηρέτησαν στο Μάλεμε, δεν έχουν να διαθέσουν μία ημέρα για να τιμήσουν τους πεσόντες; Δεν τους άφησε τίποτα, η θητεία τους εκεί;

6) Το πρόγραμμα της εκδήλωσης είναι ρηχό και επιφανειακό, σε σημειο ...παρεξηγήσεως! Επιμνημόσυνη δέηση, προσκλητήριο πεσόντων, μια ομιλία με απλή αναφορά στα γεγονότα, κατάθεση στεφάνων, ενός λεπτού σιγή, Εθνικός Ύμνος και ...τέλος.

7) Ειδικά τους τελευταίους μήνες, που η οικογένεια των Ειδικών Δυνάμεων θρήνησε τον θάνατο τριών άξιων τέκνων της που υπηρέτησαν στην Α΄ Μοίρα Καταδρομών στα γεγονότα του 1974 (αναφέρονται με τους βαθμούς που είχαν τότε: Ταγματάρχης Γεώργιος Παπαμελετίου - Διοικητής, Ταγματάρχης Δημήτριος Κυριάκος και Υπολοχαγός Βασίλειος Φθενός), θα περίμενε κανείς στην χθεσινή εκδήλωση να γίνει αναφορά στα συγκεκριμένα πρόσωπα. Τίποτα...

Τι είχαμε δει σε προηγούμενες εκδηλώσεις στο Μάλεμε και πως μπορεί να βελτιωθεί η εικόνα με απλές προσθήκες;

-Πρώτα απ΄ όλα, έναν εκ των συγγενών των πεσόντων, να καταθέτει ένα στεφάνι, ή να ανάβει τον βωμό του μνημείου, όπως είχε γίνει στο παρελθόν. Μια ιδιαίτερη και συμβολική κίνηση που έχει εξαφανιστεί.

εμφάνιση Καταδρομέων, που μέσα από παραδοσιακά ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης τιμούσαν τους πεσόντες, ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις των προηγούμενων ετών, όμως και αυτή εγκαταλείφθηκε!

-Η ομιλία για τα γεγονότα του 1974 και την συμμετοχή των Καταδρομέων στις μάχες του Αεροδρομίου ή της υπεράσπισης της Λευκωσίας, θα έπρεπε να γίνεται από έναν απόστρατο Αξιωματικό της Α΄ Μοίρας Καταδρομών που έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις και έχει πλήρη εικόνα των γεγονότων. Έτσι θα αποφεύγονται τα "περίεργα" των περασμένων ετών και η ιστορική αναφορά θα αποκτούσε την αίγλη που της αξίζει. Επίσης, λόγω του ότι το μνημόσυνο αφορά και τους πεσόντες Αεροπόρους, ένας εκ των βετεράνων στελεχων της ΠΑ που έλαβε μέρος στην αποστολή θα μπορούσε να παρουσιάζει συνοπτικά τα δεδομένα της αποστολής, όπως μόνο ένας Αεροπόρος μπορεί να περιγράψει...

-Εκθεση κειμηλίων και υλικού (οπλισμού κλπ) που χρησιμοποιήθηκε την περίοδο των γεγονότων του 1974. Αυτό, σε συνδιασμό με την παρουσίαση της σύγχρονης μορφής των Αλεξιπτωτιστών και των υλικών και μέσων που  χρησιμοποιούν σήμερα για να εκτελέσουν την αποστολή τους, θα ήταν μια σημαντική προσθήκη. Επίσης, η παρουσίαση με την μορφή επίδειξης στους παρευρισκόμενους, κάποιων εκ των δυνατοτήτων της σημερινής 1ης ΜΑΛ και των στελεχών της, θα ενίσχυε ακόμα περισσότερο την εικόνα των Ειδικών Δυνάμεων.

Τα παραπάνω δεν κοστίζουν, αντίθετα πιστεύουμε πως έχουν προστιθέμενη αξία! Το αεροδρόμιο του Μάλεμε και ο χώρος της 1ης ΜΑΛ θα πρέπει να προστατευθούν και με σειρά εκδηλώσεων - πρωτοβουλίων θα πρέπει να αναδειχθεί η ιστορικότητά τους αλλά και η σημασία τους για το μέλλον. Διαφορετικά, τα ιερά αυτά χώματα θα έχουν την κατάληξη που σας έχουμε αποκαλύψει στο παρελθόν

Για το τέλος, αφήσαμε μια φωτογραφία από την χθεσινή εκδήλωση στο Μάλεμε. Λίγο πριν από την αποχώρησή μας και αφού όλα είχαν τελειώσει, παρατηρήσαμε δύο στεφάνια. Τα στεφάνια αυτά ΔΕΝ κατατέθηκαν αλλά παρέμειναν στα ...αζήτητα, καθώς δεν υπήρχε κάποιος εκπρόσωπος της Αντιπεριφέρειας Χανίων αλλά και του Δήμου Χανίων για να το κάνει, βάση του Πρωτοκόλλου. Ντροπή!

DSC 7891

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 29 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Ρεπορτάζ - Φωτογραφίες: Γιώργος Λαμπράκης

44 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων στη μαρτυρική Κύπρο, οι συγγενείς τους, οι βετεράνοι της A' Μοίρας Καταδρομών και της Γ' Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών που πολέμησαν τον Αττίλα το 1974, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, απόστρατοι Καταδρομείς, μέλη του παραρτήματος Ηρακλείου της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΕΦΕΔ), πολιτικοί παράγοντες και τοπικοί φορείς τίμησαν τη μνήμη των πεσόντων στο καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων.

DSC 7848

DSC 7811

DSC 7834

Ο Διοικητής της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Πέτρος Σταμενίτης, κατά την διάρκεια της ομιλία του, αναφέρθηκε στην Επιχείρηση ΝΙΚΗ και την συμμετοχή των Καταδρομέων στις επιχειρήσεις της Κύπρου. 
DSC 7855
DSC 7844
Η τελετή περιελάμβανε προσκλητήριο πεσόντων, κατάθεση στεφάνων στο μνημείο και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, τον οποίο έψαλλαν και οι Καταδρομείς σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους!
Write on Πέμπτη, 21 Σεπτεμβρίου 2017 Κατηγορία ΙΣΤΟΡΙΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Α. Δημητριάδης - Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής

ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΑΣ ΘΩΜΑΣ ΚΡΥΟΥΣΗΣ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Χριστίνα Κρυούση-σύζυγος. Τραϊανός και Ευσταθία-τέκνα.
Γεννημένος στο Λιπαρό Πέλλας στις 15/3/1952, από τον Τραϊανό και την Ευσταθία Κρυούση. Αποφοίτησε από το Δημοτικό Σχολείο Λιπαρού Πέλλας και έπειτα μετανάστευσε στην Γερμανία με τον πατέρα του. Επέστρεψε στην Πατρίδα για να υπηρετήσει την θητεία του το 1972. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις ως Καταδρομέας στην Α’ ΜΚ.
Το 1974 συμμετείχε στην επιχείρηση με την αποστολή στην Κύπρο των Νοράτλας με την κωδική ονομασία “Νίκη”, τη νύχτα της 21/22 Ιουλίου 1974.

Έλαβε μέρος στη Μάχη της υπεράσπισης του Διεθνούς Αεροδρομίου της Λευκωσίας.
Η ηρωική μάχη που έδωσαν οι Ελληνικές Δυνάμεις στο χώρο του Αεροδρομίου, για να αποτρέψουν την κατάληψή του από τους Τούρκους και που ήταν από τις πλέον καθοριστικές μάχες στην Κύπρο τον Ιούλιο του ΄74. Ένα ολόκληρο ενισχυμένο Σύνταγμα Ειδικών Δυνάμεων του Τουρκικού στρατού, σχεδόν 2.000 άνδρες, με την «στήριξη» των Καναδών ανδρών του Ο.Η.Ε., αποδεκατίζεται μετά από σκληρές μάχες, από τους 3 μόλις Λόχους των Ελλήνων Λοκατζήδων. Αμέσως μετά, κατόπιν διαταγής του ΓΕΕΦ, παρεδόθη στον Ο.Η.Ε. Κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής η Α’ ΜΚ, μετονομάσθηκε σε 35η ΜΚ και με έδρα το Σταυροβούνι είχε αποστολή την άμυνα-προστασία του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας-Λεμεσού.

Ο Θωμάς, όπως και οι συμπολεμιστές του, τον Δεκέμβριο του 1974 απολύθηκε.
Όμως αντιμετώπισε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα εξ αιτίας της συμμετοχής του στον Πόλεμο (κρίσεις επιληψίας) όταν επέστρεψε στο χωριό του. Ασχολήθηκε με αγροτικές αλλά και ως ελαιοχρωματιστής. Το 1977 παντρεύτηκε με την Χριστίνα και απέκτησαν δύο παιδιά τον Τραϊανό και την Ευσταθία.

Παρόλα τα όσα προβλήματα υγείας είχε και χωρίς καμία Κρατική βοήθεια, συνέχισε να εργάζεται σαν αγρότης ή σαν ελαιοχρωματιστής, για να ζήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του.
Τα όσα προβλήματα υγείας είχε στην διάρκεια όλων αυτών των ετών, το Κράτος τα αντιμετώπισε με παγερή αδιαφορία (όπως σχεδόν με όλους όσους βρέθηκαν στην Κύπρο το «μαύρο καλοκαίρι» του 1974). Δηλαδή ενώ είχε όλα τα απαραίτητα έγγραφα για την πολεμική του σύνταξη, αυτή κοβόταν από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους με το αιτιολογικό ότι δεν νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο της Κύπρου κατά την πολεμική περίοδο (παρότι το 401 ΓΣΝΑ διέγνωσε αναπηρία 85%, λόγω Μετατραυματικής Εμπειρίας-Σύνδρομο Βιετνάμ).

Δηλαδή το ανάλγητο Ελληνικό Δημόσιο, θεωρώντας αναξιόπιστη την ίδια την Επιτροπή του, δηλαδή αυτής της Υγειονομικής Υπηρεσίας Στρατού, δεν του ενέκρινε την απόδοση μιάς πενιχρής σύνταξης. (Αντίθετα παίρνουν σύνταξη «ήρωες» της Εθνικής Αντίστασης που ήταν κατά την περίοδο της Κατοχής ...2 χρονών!!! )

Μετά κόπων και βασάνων το 2004 με την βοήθεια του επίσης πολυτραυματία συντρόφου του στην Α’ ΜΚ αείμνηστου Θανάση Ζαφειρίου, κατάφερε να αποκτήσει την Άδεια ενός περιπτέρου και μία προσωρινή σύνταξη του ΟΓΑ, 380 ευρώ η οποία όμως του διεκόπη μετά από λίγο διάστημα. Τον Αύγουστο του 2012 το τελειωτικό χτύπημα!
Διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα! Τέσσερα χρόνια νοσοκομεία, εγχείρηση αφαίρεσης πνεύμονα και χημειοθεραπείες.
O καταδρομέας Θωμάς Κρυούσης έφυγε από κοντά μας στις 29/3/2016.
Τέσσερις ημέρες μετά το θάνατο του, του εγκρίθηκε η σύνταξη των 380 ευρώ!!!

Η Σύζυγος όμως δεν μπόρεσε να πάρει την σύνταξη αυτή, ευρισκόμενη στην δίνη της γραφειοκρατίας. Ακόμη περιμένει την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που θα την εγκρίνει.
Όσο για το περίπτερο; Δεν μπορεί να το επι-ενοικιάσει και ο Δήμος την ειδοποίησε ότι θα το δώσει σε άλλον (!!!)
Σήμερα, παίρνει μόλις 60 ευρώ από τόν ΟΓΑ. Την συντηρούν τα παιδιά της τα οποία δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια έχουν επηρεαστεί στον ψυχισμό τους.
Κι όλα αυτά επειδή κάποτε εκεί στα 1974 ο άντρας της πολέμησε ως γνήσιος Έλληνας!

ΥΠΟΥΡΓΕ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ... ΤΑ ΗΞΕΡΕΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΣΕ ΗΡΩΕΣ ΣΑΝ ΑΥΤΗ....
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΜΑΘΕΣ ΤΙ ΣΚΟΠΕΥΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter