Write on Δευτέρα, 14 Αυγούστου 2023 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Καλό κατευόδιο, Χρήστο.

Από σήμερα σε αγκαλιάζει το χώμα της πατρογονικής σου γης. Έχεις αφήσει πίσω σου άλλη μία πατρίδα... Εκείνη για την οποία πολέμησες. Γενναία, όπως όλοι σας. Και σεμνά, με τα χείλη σφιγμένα για την αδικία. Και τότε και τώρα.

Αναφέρομαι στον Χρήστο Ρούβαλη. Καταδρομέα και δάσκαλο. Τον δάσκαλο Καταδρομέα. Και έναν άνθρωπο που όχι μόνο βίωσε, αλλά συνέχισε τον αγώνα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος του Συλλόγου “Κομάντος74”. Τότε ξεκίνησε ένας δεύτερος αγώνας. Τα όπλα είχαν σιγάσει, αλλά τα λόγια ήταν χειρότερα από σφαίρες.... Αντιμετώπισε με ήθος και μαχητικότητα την αναλγησία του πολιτικού συστήματος, που ξόρκιζε με λύσσα τη συμμετοχή των παλικαριών αυτών στον πόλεμο στην Κύπρο. Και κατάπτυστα ανέφεραν – επίσημα χείλη τότε – “στείλαμε κανά δυο αεροσκάφη” στην Κύπρο, μετά το “η Κύπρος κείται μακράν”. Ο Χρήστος όμως γνώρισε την απόσταση... Την είχε διανύσει... Μέσα σε ένα Νοράτλας βαλλόμενο από φίλια πυρά.....

Προσπάθησε να καταστήσει κοινωνούς την ελληνική κοινωνία, που λίγα γνώριζε και κοινοποίησε τα γεγονότα. Κάποιοι ενδιαφέρθηκαν, άλλοι έκαναν πως ενδιαφέρθηκαν.... Κυνήγησε μία δικαίωση και από τις δύο Πατρίδες. Η μία ενέργεια σκόνταφτε στην άλλη... Άφησε πίσω του ένα Μνημείο, που λίγοι θυμούνται πόσο αγωνίστηκε για να ολοκληρωθεί. Κι όταν έφθασε η στιγμή της συνταξιοδότησης, του “ζήτησαν να εξαγοράσει τα χρόνια του στρατού”. Σε αυτόν τον Ήρωα... όπως και σε άλλους συμπολεμιστές του. Οι αγώνες αυτοί είχαν διάχυτο το χαρακτηριστικό του: το ΗΘΟΣ.

Μέχρι την τελευταία του στιγμή, θυμόταν τους συμπολεμιστές του και τους έραινε με τις ωδές του, το γραπτό του έργο. Χρήστο, ο συμπολεμιστής σου, Χρήστος Γαϊδατζής, που μοιραζόσασταν στιγμές στο διοικητήριο της μοίρας, είπε “πόνος...πόνος...φεύγουμε...ο Χρήστος θα πάει στο γιο του και στους άλλους δικούς μας.... χάσαμε ένα λιοντάρι... έναν μπροστάρη.... φεύγουμε....” και γύρισε στη σιωπή του και το βουβό πόνο. Αμίλητοι είναι και οι υπόλοιποι... Ο Ανδρέας, ο Γιώργος, ο Μανούσος, ο Ηλίας...

Χρήστο, εγώ θα ήθελα να πω, πως θα αναγνώριζα το γραφικό σου χαρακτήρα, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα γράμματα... Εκτός από το κάλλος, ήταν και η δική σου γραφή, στην ΕΔΕ (ως γραφέας του 1ουΕΓ της μοίρας) που διατάχθηκε να διενεργήσει ο αείμνηστος Υποδιοικητής της Μοίρας, Άγγελος ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ, αναφορικά με τις ευθύνες για τη μη έγκαιρη ειδοποίηση για την άφιξη της μοίρας και την πτώση του μοιραίου Νοράτλας, και που “μπήκε σε κάποιο συρτάρι”. Μεγαλώνοντας κατάλαβα γιατί σε έλεγαν δάσκαλο. Για τα παιδιά σου ήσουν δάσκαλος και πατέρας. Για μένα υπήρξες ένα υπόδειγμα αγωνιστή που ανάβλυζε λεβεντια και ήθος... Νιώθω ευλογημένη που σε γνώρισα, νιώθω τιμημένη για την εμπιστοσύνη και τις συζητήσεις μας.

Με τη σημαία που σου χάρησαν οι απόγονοι Καταδρομείς, ένα βράδυ του Ιούλη, που ανάβαμε κεριά, σε κάποιο μέρος της Αθήνας, στη μνήμη των αδικοχαμένων συμπολεμιστών σου, Ξεκίνα την ανάβασή σου στο φώς,
εκεί που σε περιμένουν...

Καλή Αντάμωση...
Κλαίρη Αγγ. Αβραμίδη.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook - ακολουθείστε μας στο twitter και στο linkedin

Write on Πέμπτη, 20 Ιουλίου 2023 Κατηγορία ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

Το κείμενο που θα διαβάσετε ανήκει στον Θέμη Βρανά, έναν ακούραστο σκαπανέα της ιστορίας της Πολεμικής Αεροπορίας και της διάσωσης ιστορικών αεροσκαφών, συγγραφέα του έργου "Πολεμώντας τη Λήθη".

Το defenceline.gr, συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία που ξεκίνησε μέσα από τα social media και την πρωτοβουλία του κ. Βρανά, ενώνει τη φωνή του με όλους τους φίλους της Π.Α. και της λαμπρής της ιστορίας, για την διάσωση και αποκατάσταση του μοναδικού πλήρως σωζόμενου αυτή τη στιγμή αεροσκάφους Nord Noratlas που έλαβε μέρος στην Επιχείρηση Νίκη τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο (ΝΙΚΗ-10) το οποίο ...σαπίζει στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην αεροπορική βάση της Ελευσίνας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

Παίρνοντας αφορμή από τα πολύ ευχάριστα νέα της λήψης απόφασης μεταφοράς του Douglas C-47A s/n 49-2622 ΠΟΣΕΙΔΩΝ στη Μεγάλη Βρετανία για συντήρηση και επαναφορά του σε πλόιμη κατάσταση με έξοδα του Ιδρύματος ΙΚΑΡΟΣ, δεν μπορώ παρά να σκεφθώ την τεράστια αδικία που συντελείται εδώ και χρόνια εις βάρος της Αεροπορικής μας Ιστορίας με την ανοχή όλων μας.

Αναφέρομαι στην απαξίωση και σταδιακή καταστροφή του Nord N2501D Noratlas 53222, πρώην ΝΙΚΗ 10 της αποστολής μεταφοράς Ελλήνων Καταδρομέων στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Είναι το τελευταίο σωζόμενο πλήρες αεροπλάνο της αποστολής ΝΙΚΗ και, αντί να του φερόμαστε σαν να είναι το πολυτιμότερο και ιστορικότερο αεροπλάνο μας, το παρατηρούμε αδιάφοροι να οδεύει προς στη διάλυση λες και είναι μίασμα. Αντί να εκτίθεται στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στην τιμητικότερη θέση, βρίσκεται πεταμένο ανάμεσα στα «άχρηστα» προς διάλυση αεροπλάνα της 112 ΠΜ στην Ελευσίνα.

Το Noratlas 53222 είχε δοθεί ως εκπαιδευτικό βοήθημα στο 5ο ΣΕΚ Ν. Φιλαδέλφειας και τον Οκτώβριο του 2011 αποφασίστηκε, λόγω της τεράστιας ιστορικής του αξίας, η χρηματοδότηση με 29.000 ευρώ της αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και επανασυναρμολόγησης του αεροπλάνου στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας. Δυστυχώς, σε κάποιους και για άγνωστο λόγο δεν άρεσε αυτή κίνηση και την τελευταία στιγμή αλλάζει ο προορισμός του από το Μουσείο ΠΑ στον χώρο απόθεσης άχρηστων αεροσκαφών στην 112ΠΜ!

Η μεταφορά έγινε τον Δεκέμβριο του 2011, δώδεκα ολόκληρα χρόνια από σήμερα, και κανένας ποτέ δεν του έδωσε την παραμικρή σημασία. Όταν τον Ιούνιο του 2018 το Noratlas 52128 μεταφέρθηκε από την 112ΠΜ στην Κύπρο, αρχίσαμε να κάνουμε αισιόδοξες σκέψεις ότι προφανέστατα την κενή θέση στην αεροπορική συλλογή της 112ΠΜ θα καταλάβει το 53222 (ΝΙΚΗ 10). Κι όμως, δεν συνέβη απολύτως τίποτα! Ημιτελής η αεροπορική συλλογή, και το ΝΙΚΗ 10 να συνεχίζει να σαπίζει τριακόσια μέτρα πιο πέρα μέσα στο ίδιο Αεροδρόμιο!

Αντί να συμπληρώσω οτιδήποτε άλλο για το ΝΙΚΗ 10, σας μεταφέρω πίσω στον χρόνο,στον Ιούλιο του 1974, παραθέτοντας τα λόγια του τότε Επισμηναγού Σωτηρίου Παπαθανάση, Κυβερνήτη του 53222 κατά την αποστολή ΝΙΚΗ, όπως δημοσιεύονται στο βιβλίο "Ελληνικά Φτερά στην Κύπρο" του αείμνηστου Αεροπόρου Γεωργίου Μήτσαινα:

"Από τη θέση μου [στο πιλοτήριο], έβλεπα λάμψεις πυροβόλων από το βορειοδυτικό μέρος του αεροδρομίου [ Λευκωσίας] και είδα, ότι οι πρώτοι καταδρομείς που αποβιβάστηκαν στάθηκαν κάτω από την αριστερή πτέρυγα του αεροπλάνου [53222] και άρχισαν να πυροβολούν προς το σημείο του αεροδρομίου, απ΄όπου προήρχοντο οι λάμψεις των πυροβόλων. Αφού αποβιβάστηκαν οι καταδρομείς και ξεφορτώθηκαν τα πυρομαχικά τους, ζήτησα και πήρα άδεια για τροχοδρόμηση. Επειδή όμως οι καταδρομείς συνέχισαν να είναι κάτω από την αριστερή πτέρυγα, άνοιξα το παράθυρό μου και με χειρονομίες τους υπέδειξα να απομακρυνθούν για να μπορέσω να στρίψω και να αρχίσω τροχοδρόμηση. Με είδαν οι καταδρομείς και απομακρύνθηκαν. Μετά από άδεια του πύργου, πήραμε γραμμή για απογείωση. Την ώρα αυτή είδαμε στο βάθος οχήματα να διασχίζουν το διάδρομο. Βάλαμε πλήρη ισχύ και κάναμε απογείωση βραχείας διαδρομής για να τα αποφύγουμε".

Αυτό το αεροπλάνο φίλοι μου αργοπεθαίνει ξεχασμένο στην 112 ΠΜ.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Αύγουστο του 2017 από τον Λάμπρο Αμβράζη και δεν είναι καθόλου τυχαίο που επιλέχθηκε να δείχνει την αριστερή του πτέρυγα.
Απευθύνω έκκληση προς κάθε φίλο της Πολεμικής Αεροπορίας που νοιάζεται για την Ιστορία της να υψώσει τη φωνή του απαιτώντας εδώ και τώρα το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας, η ηγεσία της 112 ΠΜ, το ΚΕΑ Ελευσίνας, η ηγεσία της ΠΑ να δείξουν έμπρακτα με το Noratlas ΝΙΚΗ 10 τι μπορεί να κάνει η ίδια η Πολεμική Αεροπορία για την Πολεμική Αεροπορία για να σώσει και να τιμήσει την Ιστορία της και όχι κάποιος τρίτος.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook - ακολουθείστε μας στο twitter και στο linkedin

Παίρνοντας αφορμή από τα πολύ ευχάριστα νέα της λήψης απόφασης μεταφοράς του Douglas C-47A s/n 49-2622 ΠΟΣΕΙΔΩΝ στη Μεγάλη Βρετανία για συντήρηση και επαναφορά του σε πλόιμη κατάσταση με έξοδα του Ιδρύματος ΙΚΑΡΟΣ, δεν μπορώ παρά να σκεφθώ την τεράστια αδικία που συντελείται εδώ και χρόνια εις βάρος της Αεροπορικής μας Ιστορίας με την ανοχή όλων μας.
Αναφέρομαι στην απαξίωση και σταδιακή καταστροφή του Nord N2501D Noratlas 53222, πρώην ΝΙΚΗ 10 της αποστολής μεταφοράς Ελλήνων Καταδρομέων στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974. Είναι το τελευταίο σωζόμενο πλήρες αεροπλάνο της αποστολής ΝΙΚΗ και, αντί να του φερόμαστε σαν να είναι το πολυτιμότερο και ιστορικότερο αεροπλάνο μας, το παρατηρούμε αδιάφοροι να οδεύει προς στη διάλυση λες και είναι μίασμα.
Αντί να εκτίθεται στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας στην τιμητικότερη θέση, βρίσκεται πεταμένο ανάμεσα στα «άχρηστα» προς διάλυση αεροπλάνα της 112 ΠΜ στην Ελευσίνα.
Το Noratlas 53222 είχε δοθεί ως εκπαιδευτικό βοήθημα στο 5ο ΣΕΚ Ν. Φιλαδέλφειας και τον Οκτώβριο του 2011 αποφασίστηκε, λόγω της τεράστιας ιστορικής του αξίας, η χρηματοδότηση με 29.000 ευρώ της αποσυναρμολόγησης, μεταφοράς και επανασυναρμολόγησης του αεροπλάνου στο Μουσείο Πολεμικής Αεροπορίας. Δυστυχώς, σε κάποιους και για άγνωστο λόγο δεν άρεσε αυτή κίνηση και την τελευταία στιγμή αλλάζει ο προορισμός του από το Μουσείο ΠΑ στον χώρο απόθεσης άχρηστων αεροσκαφών στην 112ΠΜ!
Η μεταφορά έγινε τον Δεκέμβριο του 2011, δώδεκα ολόκληρα χρόνια από σήμερα, και κανένας ποτέ δεν του έδωσε την παραμικρή σημασία. Όταν τον Ιούνιο του 2018 το Noratlas 52128 μεταφέρθηκε από την 112ΠΜ στην Κύπρο, αρχίσαμε να κάνουμε αισιόδοξες σκέψεις ότι προφανέστατα την κενή θέση στην αεροπορική συλλογή της 112ΠΜ θα καταλάβει το 53222 (ΝΙΚΗ 10). Κι όμως, δεν συνέβη απολύτως τίποτα!
Ημιτελής η αεροπορική συλλογή, και το ΝΙΚΗ 10 να συνεχίζει να σαπίζει τριακόσια μέτρα πιο πέρα μέσα στο ίδιο Αεροδρόμιο!
Αντί να συμπληρώσω οτιδήποτε άλλο για το ΝΙΚΗ 10, σας μεταφέρω πίσω στον χρόνο,στον Ιούλιο του 1974, παραθέτοντας τα λόγια του τότε Επισμηναγού Σωτηρίου Παπαθανάση, Κυβερνήτη του 53222 κατά την αποστολή ΝΙΚΗ, όπως δημοσιεύονται στο βιβλίο "Ελληνικά Φτερά στην Κύπρο" του αείμνηστου Αεροπόρου Γεωργίου Μήτσαινα:
"Από τη θέση μου [στο πιλοτήριο], έβλεπα λάμψεις πυροβόλων από το βορειοδυτικό μέρος του αεροδρομίου [ Λευκωσίας] και είδα, ότι οι πρώτοι καταδρομείς που αποβιβάστηκαν στάθηκαν κάτω από την αριστερή πτέρυγα του αεροπλάνου [53222] και άρχισαν να πυροβολούν προς το σημείο του αεροδρομίου, απ΄όπου προήρχοντο οι λάμψεις των πυροβόλων. Αφού αποβιβάστηκαν οι καταδρομείς και ξεφορτώθηκαν τα πυρομαχικά τους, ζήτησα και πήρα άδεια για τροχοδρόμηση. Επειδή όμως οι καταδρομείς συνέχισαν να είναι κάτω από την αριστερή πτέρυγα, άνοιξα το παράθυρό μου και με χειρονομίες τους υπέδειξα να απομακρυνθούν για να μπορέσω να στρίψω και να αρχίσω τροχοδρόμηση. Με είδαν οι καταδρομείς και απομακρύνθηκαν. Μετά από άδεια του πύργου, πήραμε γραμμή για απογείωση. Την ώρα αυτή είδαμε στο βάθος οχήματα να διασχίζουν το διάδρομο. Βάλαμε πλήρη ισχύ και κάναμε απογείωση βραχείας διαδρομής για να τα αποφύγουμε".
Αυτό το αεροπλάνο φίλοι μου αργοπεθαίνει ξεχασμένο στην 112 ΠΜ.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε τον Αύγουστο του 2017 από τον Λάμπρο Αμβράζη και δεν είναι καθόλου τυχαίο που επιλέχθηκε να δείχνει την αριστερή του πτέρυγα.
Απευθύνω έκκληση προς κάθε φίλο της Πολεμικής Αεροπορίας που νοιάζεται για την Ιστορία της να υψώσει τη φωνή του απαιτώντας εδώ και τώρα το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας, η ηγεσία της 112 ΠΜ, το ΚΕΑ Ελευσίνας, η ηγεσία της ΠΑ να δείξουν έμπρακτα με το Noratlas ΝΙΚΗ 10 τι μπορεί να κάνει η ίδια η Πολεμική Αεροπορία για την Πολεμική Αεροπορία για να σώσει και να τιμήσει την Ιστορία της και όχι κάποιος τρίτος.
Write on Δευτέρα, 30 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης

44 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων στη μαρτυρική Κύπρο, ακόμα ένα καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων.

Το defenceline.gr ήταν το μόνο (!) μέσο ενημέρωσης που βρέθηκε χθες στο ιστορικό στρατόπεδο καταγράφοντας για ακόμα μια χρονιά, μια από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις τιμής και μνήμης που πραγματοποιούνται στη χώρα μας, κυρίως για την οικογένεια των Ειδικών Δυνάμεων. Πρόκειται για έναν ιερό χώρο απ΄ όπου ξεκίνησαν οι Καταδρομείς για να αναμετρηθούν με τον προαιώνιο εχθρό του Γένους, σε μια ιστορική επιχείρηση που δεν θα πρέπει να περάσει στη λήθη.

Δυστυχώς όμως χρόνο με τον χρόνο η θυσία των παλικαριών, Καταδρομέων και Αεροπόρων της Επιχείρησης ΝΙΚΗ, δεν τιμάται όπως θα έπρεπε. Ειδικά φέτος οι εκδηλώσεις ήταν "αναιμικές" και περιορίστηκαν στα απολύτως απαραίτητα. Λες και απλά έπρεπε να βγει μια υποχρέωση...

Παρακάτω επισημαίνουμε ορισμένα σημεία που ενισχύουν την παραπάνω άποψη, με την ευχή και την ελπίδα την επόμενη χρονιά το μνημόσυνο και οι εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο Μάλεμε να είναι αντάξιες της σημασίας του γεγονότος.

1) Η απουσία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για μια ακόμα χρονιά από το Μάλεμε. (Δείτε το αντίστοιχο θέμα που είχαμε γράψει το 2015)

2) Η απουσία εκπροσώπου της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.

3) Η απουσία του Α/ΓΕΣ (το σχόλιό μας δεν αφορά το πρόσωπο, αλλά τον θεσμό γενικά) καθώς σύμφωνα με πληροφορίες μέχρι και την παραμονή του μνημοσύνου ήταν δεδομένη η παρουσία του Αρχηγού. Την τελευταία όμως στιγμή αυτό "ανατράπηκε".

4) Η απουσία βετεράνων Καταδρομέων που έλαβαν μέρος στην Επιχείρηση ΝΙΚΗ και στα πολεμικά γεγονότα του Ιουλίου - Αυγούστου 1974, αλλά και συγγενών πεσόντων και στελεχών της Μοίρας, καθώς η όλη διαδικασία με το ποιος μπαίνει στη λίστα των συμμετεχόντων που έρχονται στην Κρήτη με το αεροσκάφος C-130 που διαθέτει κάθε χρόνο η ΠΑ, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και προστριβής μεταξύ των εμπλεκομένων. Είναι προφανές, πως ο αρμόδιος φορέας για  τον καθορισμό της σχετικής λίστας θα έπρεπε να είναι το ΓΕΣ και οι αρμόδιες Διευθύνσεις των Ειδικών Δυνάμεων και μόνο. Δεν είναι δυνατόν η λίστα να διαμορφώνεται με βάση προσωπικές συμπάθειες, ή αντιπάθειες, καπρίτσια και γινάτια...

5) Η απουσία των Κρητικών από τις εκδηλώσεις. Αλήθεια, τόσοι και τόσοι που υπηρέτησαν στο Μάλεμε, δεν έχουν να διαθέσουν μία ημέρα για να τιμήσουν τους πεσόντες; Δεν τους άφησε τίποτα, η θητεία τους εκεί;

6) Το πρόγραμμα της εκδήλωσης είναι ρηχό και επιφανειακό, σε σημειο ...παρεξηγήσεως! Επιμνημόσυνη δέηση, προσκλητήριο πεσόντων, μια ομιλία με απλή αναφορά στα γεγονότα, κατάθεση στεφάνων, ενός λεπτού σιγή, Εθνικός Ύμνος και ...τέλος.

7) Ειδικά τους τελευταίους μήνες, που η οικογένεια των Ειδικών Δυνάμεων θρήνησε τον θάνατο τριών άξιων τέκνων της που υπηρέτησαν στην Α΄ Μοίρα Καταδρομών στα γεγονότα του 1974 (αναφέρονται με τους βαθμούς που είχαν τότε: Ταγματάρχης Γεώργιος Παπαμελετίου - Διοικητής, Ταγματάρχης Δημήτριος Κυριάκος και Υπολοχαγός Βασίλειος Φθενός), θα περίμενε κανείς στην χθεσινή εκδήλωση να γίνει αναφορά στα συγκεκριμένα πρόσωπα. Τίποτα...

Τι είχαμε δει σε προηγούμενες εκδηλώσεις στο Μάλεμε και πως μπορεί να βελτιωθεί η εικόνα με απλές προσθήκες;

-Πρώτα απ΄ όλα, έναν εκ των συγγενών των πεσόντων, να καταθέτει ένα στεφάνι, ή να ανάβει τον βωμό του μνημείου, όπως είχε γίνει στο παρελθόν. Μια ιδιαίτερη και συμβολική κίνηση που έχει εξαφανιστεί.

εμφάνιση Καταδρομέων, που μέσα από παραδοσιακά ριζίτικα τραγούδια της Κρήτης τιμούσαν τους πεσόντες, ήταν μια από τις ευχάριστες εκπλήξεις των προηγούμενων ετών, όμως και αυτή εγκαταλείφθηκε!

-Η ομιλία για τα γεγονότα του 1974 και την συμμετοχή των Καταδρομέων στις μάχες του Αεροδρομίου ή της υπεράσπισης της Λευκωσίας, θα έπρεπε να γίνεται από έναν απόστρατο Αξιωματικό της Α΄ Μοίρας Καταδρομών που έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις και έχει πλήρη εικόνα των γεγονότων. Έτσι θα αποφεύγονται τα "περίεργα" των περασμένων ετών και η ιστορική αναφορά θα αποκτούσε την αίγλη που της αξίζει. Επίσης, λόγω του ότι το μνημόσυνο αφορά και τους πεσόντες Αεροπόρους, ένας εκ των βετεράνων στελεχων της ΠΑ που έλαβε μέρος στην αποστολή θα μπορούσε να παρουσιάζει συνοπτικά τα δεδομένα της αποστολής, όπως μόνο ένας Αεροπόρος μπορεί να περιγράψει...

-Εκθεση κειμηλίων και υλικού (οπλισμού κλπ) που χρησιμοποιήθηκε την περίοδο των γεγονότων του 1974. Αυτό, σε συνδιασμό με την παρουσίαση της σύγχρονης μορφής των Αλεξιπτωτιστών και των υλικών και μέσων που  χρησιμοποιούν σήμερα για να εκτελέσουν την αποστολή τους, θα ήταν μια σημαντική προσθήκη. Επίσης, η παρουσίαση με την μορφή επίδειξης στους παρευρισκόμενους, κάποιων εκ των δυνατοτήτων της σημερινής 1ης ΜΑΛ και των στελεχών της, θα ενίσχυε ακόμα περισσότερο την εικόνα των Ειδικών Δυνάμεων.

Τα παραπάνω δεν κοστίζουν, αντίθετα πιστεύουμε πως έχουν προστιθέμενη αξία! Το αεροδρόμιο του Μάλεμε και ο χώρος της 1ης ΜΑΛ θα πρέπει να προστατευθούν και με σειρά εκδηλώσεων - πρωτοβουλίων θα πρέπει να αναδειχθεί η ιστορικότητά τους αλλά και η σημασία τους για το μέλλον. Διαφορετικά, τα ιερά αυτά χώματα θα έχουν την κατάληξη που σας έχουμε αποκαλύψει στο παρελθόν

Για το τέλος, αφήσαμε μια φωτογραφία από την χθεσινή εκδήλωση στο Μάλεμε. Λίγο πριν από την αποχώρησή μας και αφού όλα είχαν τελειώσει, παρατηρήσαμε δύο στεφάνια. Τα στεφάνια αυτά ΔΕΝ κατατέθηκαν αλλά παρέμειναν στα ...αζήτητα, καθώς δεν υπήρχε κάποιος εκπρόσωπος της Αντιπεριφέρειας Χανίων αλλά και του Δήμου Χανίων για να το κάνει, βάση του Πρωτοκόλλου. Ντροπή!

DSC 7891

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 29 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΣΤΡΑΤΟΣ ΞΗΡΑΣ
Ρεπορτάζ - Φωτογραφίες: Γιώργος Λαμπράκης

44 χρόνια μετά τη θυσία των Καταδρομέων και των Αεροπόρων στη μαρτυρική Κύπρο, οι συγγενείς τους, οι βετεράνοι της A' Μοίρας Καταδρομών και της Γ' Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών που πολέμησαν τον Αττίλα το 1974, στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, τα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στην 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, απόστρατοι Καταδρομείς, μέλη του παραρτήματος Ηρακλείου της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΕΦΕΔ), πολιτικοί παράγοντες και τοπικοί φορείς τίμησαν τη μνήμη των πεσόντων στο καθιερωμένο ετήσιο μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στο στρατόπεδο της 1ης ΜΑΛ στο Μάλεμε Χανίων.

DSC 7848

DSC 7811

DSC 7834

Ο Διοικητής της 1ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών Αντισυνταγματάρχης (ΠΖ) Πέτρος Σταμενίτης, κατά την διάρκεια της ομιλία του, αναφέρθηκε στην Επιχείρηση ΝΙΚΗ και την συμμετοχή των Καταδρομέων στις επιχειρήσεις της Κύπρου. 
DSC 7855
DSC 7844
Η τελετή περιελάμβανε προσκλητήριο πεσόντων, κατάθεση στεφάνων στο μνημείο και την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, τον οποίο έψαλλαν και οι Καταδρομείς σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους!
Write on Παρασκευή, 20 Ιουλίου 2018 Κατηγορία ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Τα αποκαλυπτήρια μεταγωγικού αεροσκάφους, τύπου Νοράτλας, το οποίο είναι παρόμοιο με το μοιραίο Νοράτλας που καταρρίφθηκε τον Ιούλιο του 1974 από φίλια πυρά, τέλεσε σήμερα το πρωί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης.

3RTCd8BnzyTjKBaVteCR

Σήμερα, 44η επέτειος της τουρκικής εισβολής, η πολιτεία τιμά τους Έλληνες αεροπόρους και καταδρομείς με ένα συμβολικό τρόπο, στον Τύμβο Μακεδονίτισσας, όπου βρίσκεται το αεροσκάφος, στο χώρο όπου κατέπεσε το Νοράτλας στο πλαίσιο της Επιχείρησης ΝΙΚΗ. Αντικείμενα που βρέθηκαν κατά την εκταφή του αεροσκάφους έχουν τοποθετηθεί μέσα στο αεροπλάνο.

Qak4bLx9FCWo93XwHG4E

31

Παρόντες στη σεμνή τελετή ήταν, μεταξύ άλλων, ο Υπουργός Άμυνας Σάββας Αγγελίδης, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας, Πάνος Καμένος, ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Γεώργιος Βαρεμένος, εκπρόσωποι συνδέσμων αγωνιστών από την Ελλάδα και μέλη των πληρωμάτων από την Ελλάδα που έλαβαν μέρος στην επιχείρηση.

10

121

x4

Ένα αεροσκάφος – θρύλος για την Πολεμική Αεροπορία, θα βρίσκεται για πάντα στον τόπο της θυσίας και της τιμής. Αεροσκάφη αυτού του τύπου μετέφεραν τη νύχτα της 21ης – 22ας Ιουλίου 1974 του Καταδρομείς της Α΄ Μοίρας Καταδρομών και μιας Διμοιρίας της Γ΄ Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter