Τις θέσεις του γύρω από την άμυνα και την ασφάλεια καταθέτει ο κ. Κωνσταντίνος Κεφάλας, υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου του κόμματος Πατριωτική Δύναμη με πρόεδρο τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου και αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο.
Με επαγγελματική εμπειρία γύρω από τον χώρο της ασφάλειας, εθελοντής έφεδρος και με ενεργή παρουσία στην Πολιτική Προστασία, μιλά στο defenceline.gr και καταθέτει τις δικές του προτάσεις.
Κ. Κεφάλα, μετά από μια μακρά περίοδο στασιμότητας στον χώρο των εξοπλιστικών προγραμμάτων, πως βλέπετε τις κινήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια;
Μετά την κρίση των Ιμίων θυμόμαστε όλοι πως ξεκίνησε ένα μεγάλο πρόγραμμα απόκτησης νεών οπλικών συστημάτων. Όμως, τα χρόνια των μνημονίων είναι γεγονός πως ο χώρος των Ενόπλων Δυνάμεων βίωσε ότι και η υπόλοιπη κοινωνία. Περικοπές, καμία νέα προσθήκη οπλικών συστημάτων, ενώ το προσωπικό έκανε τεράστιες προσπάθειες για να κρατήσει τις διαθεσιμότητες των υφιστάμενων οπλομηχανημάτων και το αξιόμαχο. Είναι επίσης γεγονός πως την τελευταία περίοδο, έγιναν προσπάθειες για την βελτίωση της κατάστασης αλλά και στο να αποκτήσουν οι ΕΔ το επιχειρησιακό πλεονέκτημα έναντι της Τουρκίας. Η απόκτηση των υπερσύγχρονων γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale F3R και των όπλων που φέρουν όπως ο πύραυλος αέρος - αέρος Meteor, των επίσης γαλλικών φρεγατών FDI, των πυραύλων Spike NLOS από το Ισραήλ, το πρόγραμμα για τις κορβέτες του Πολεμικού Ναυτικού, η σχεδιαζόμενη απόκτηση και των μαχητικών F-35Α Lightning II, καθώς και όλων των άλλων προγραμμάτων είναι ιδιαίτερα θετικές εξελίξεις.
Μέσα σε όλα αυτά τα προγράμματα, θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη συμμετοχή η Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία;
Αυτό είναι ένα κεφαλαιώδους σημασίας ζήτημα. Πώς δηλαδή η αμυντική μας βιομηχανία θα μπορέσει, όχι μόνο να συμμετάσχει σε όλες αυτές τις εξελίξεις, αλλά και πως οι εξαιρετικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο, να αναλάβουν έργο, να παράξουν οπλικά συστήματα τα οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις θα ¨καταναλώσουν¨, αλλά και θα αποτελέσουν εξαγώγιμα προϊόντα. Πρόσφατα μάλιστα, στη διεθνή έκθεση DEFEA 2023, η παρουσία των ελληνικών εταιρειών ήταν κάτι παραπάνω από ελπιδοφόρα. Ωστόσο, ο δρόμος είναι δύσκολος και μακρύς. Θέλει μεγάλη προσπάθεια και εθνικό σχέδιο.
Την ώρα που η Τουρκία έχει κάνει άλματα σε αυτούς τους τομείς, εδώ και χρόνια...
Ακριβώς. Πρέπει να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Η ελληνική αμυντική βιομηχανία χρειάζεται σχέδιο, όραμα και στήριξη. Υπάρχουν οι δυνατότητες, οι άνθρωποι που θα ¨τρέξουν¨ για τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη και την κατασκευή των οπλικών συστημάτων, όμως χρειάζεται συνολικά η χώρα και το πολιτικό της δυναμικό να το θέσουν ως στρατηγικό στόχο.
Βοηθούν σε αυτό το πλαίσιο που μας περιγράφεται, οι αμυντικές συμφωνίες που έχουν υπογραφεί με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, οι σχέσεις με το Ισραήλ αλλά και μια σειρά από χώρες όπως η Αίγυπτος, τα ΗΑΕ, η Σαουδική Αραβία κ.α.;
Προφανώς, είναι πολύ σημαντικές. Χτίζοντας στρατηγικές συμμαχίες, συνδυάζοντας την Διπλωματία με την αμυντική θωράκιση της χώρας, δημιουργείς τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η Πατρίδα μας να αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό της αποτύπωμα στην ευρύτερη περιοχή. Που θα πρέπει να είναι και το ζητούμενο συνολικά για τον Ελληνισμό. Ισχυρή Άμυνα και Ασφάλεια, για ένα ισχυρό Έθνος.
Κ. Κεφάλα, ενώ βλέπουμε να βρίσκονται σε εξέλιξη σημαντικά προγράμματα και όλα αυτά που περιγράψατε, θέλω να σταθούμε λίγο στον Στρατό Ξηράς. Εκπαίδευση προσωπικού, εξοπλισμός, στρατιωτική θητεία. Ποια είναι η άποψή σας;
Θίγεται ένα θέμα που θα έπρεπε να είναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων. Δυστυχώς, όμως έχουμε μείνει πίσω. Η θητεία δεν καλύπτει χρονικά σε καμία περίπτωση τις ανάγκες. Η αύξηση του χρόνου παραμονής των στρατιωτών, απλά και μόνο, δεν λύνει το πρόβλημα. Το ζήτημα είναι και η εκπαίδευση που παρέχεται και η οποία κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να αλλάξει ριζικά. Ας πάψει ο στρατιώτης να είναι για ...ασκήσεις ακριβείας, αγγαρείες και άλλες ανούσιες υπηρεσίες και ας αφιερωθεί χρόνος για ουσιαστική και ρεαλιστική εκπαίδευση.
Και μετά όμως τη λήξη της στρατιωτικής θητείας, η εκπαίδευση και η τριβή με τα αντικείμενα θα πρέπει να είναι συνεχής και για τους εφέδρους, τη ραχοκοκαλιά του στρατεύματος δηλαδή, τους ανθρώπους που θα κληθούν να επανδρώσουν Μονάδες, μήνες ή και χρόνια μετά τη λήξη της θητείας. Πως θα ανταποκριθούν, αν δεν έχουν διαρκή επαφή; Τα στοιχεία αυτά, μαζί με την βελτίωση του εξοπλισμού θα δώσει στον Έλληνα στρατιώτη όλα τα εχέγγυα ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στο σύγχρονο πεδίο της μάχης. Αν μη τι άλλο, ας διδαχθούμε από τα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στην Ουκρανία, όπου βλέπουμε πως ο πόλεμος, κάθε άλλο παρά με ¨κουμπάκια¨ γίνεται...
Κ. Κεφάλα, σας ευχαριστούμε πολύ.
Κι εγώ σας ευχαριστώ.
Βιογραφικό
Ο Κωνσταντίνος Σωτ. Κεφάλας γεννήθηκε το 1977 στο Ηράκλειο Κρήτης.
Είναι ηλεκτρονικός στο επάγγελμα με εξειδίκευση στα συστήματα ασφαλείας ενώ εργάζεται σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες στον συγκεκριμένα τομέα.
Υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία στο Στρατό Ξηράς και ποιο συγκεκριμένα στις Ειδικές Δυνάμεις ως Αλεξιπτωτιστής και υπηρέτησε στη 1η Μ.ΑΛ.
Εκπαιδεύτηκε στην αντί-πειρατεία από την MA1 Israeli International. Παράλληλα, έχει παρακολουθήσει και ολοκληρώσει εκπαιδεύσεις και σεμινάρια.
Διετέλεσε Αρχηγός Ομάδας Αντιπειρατείας από το 2013 έως το 2018, επιχειρώντας με την ομάδα του στην «κόκκινη» περιοχή της Σομαλίας.
Υπηρέτησε για τέσσερα χρόνια στην Εθνοφυλακή και συγκεκριμένα στο Τάγμα Εθνοφυλακής Ηρακλείου. Είναι ενεργός εθελοντής και έφεδρος πάντα στην πρώτη γραμμή και ανταποκρινόμενος σε οποιαδήποτε ανάγκη.
Είναι πιλότος ελαφρών αεροσκαφών, ενώ από της μεγάλες του αγάπες είναι η αυτόνομη κατάδυση όπου και έχει μεγάλη εμπειρία και τρία πτυχία.
Έχει μεγάλη ευαισθησία στον τομέα της Εθνικής Άμυνας και μελετά τις γεωπολιτικές και γεωστρατηγικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook - ακολουθείστε μας στο twitter και στο linkedin
