Write on Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Όταν κάποιος διαβάζει τον τίτλο αυτού του άρθρου θεωρεί φυσιολογικά, χωρίς καν να έχει το ίχνος του ραγιαδισμού, ότι πρόκειται για μία ακραία προσέγγιση για το μέλλον που δεν έχει νόημα λόγω της κατάστασης που επικρατεί. Με άλλα λόγια ακόμα κι αν το ήθελε κρυφά δεν μπορεί να το πιστέψει και βγάζει το όλο θέμα από το μυαλό του. Όμως δεν έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει και χειρότερο αφού δεν πρόκειται μόνο για το μέλλον της στρατηγικής αλλά και για το παρελθόν της ιστορίας.

Έτσι η Χρονοστρατηγική μας ανάλυση δεν αναφέρεται σε ένα γεγονός που θα συμβεί τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο, αλλά σε γεγονός που έγινε και σταμάτησε μία διαδικασία που είχε αρχίσει το 1453 με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Έχουμε συνηθίσει να αναλύουμε τη Συνθήκη Σεβρών του 1920 υπό το πρίσμα της Συνθήκης Λωζάννης του 1923, πράγμα που αποτελεί το πρώτο ιστορικό λάθος της όλης προσέγγισης αφού η Συνθήκη Σεβρών υπάγεται αποκλειστικά ως Συνθήκη Προαστίων στη Συνθήκη Βερσαλλιών του 1919. Όμως και πάλι κάνουμε ένα ιστορικό λάθος αφού δεν συνδέουμε την τελευταία με την απαραίτητη Συνθήκη Ανακωχής Μούδρου του 1918, με την οποία δόθηκε τέλος στη δράση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στο πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 1914-1918.

Ένα άλλο ιστορικό λάθος που κάνουμε είναι να δώσουμε έμφαση στο τι γίνεται στη Σμύρνη και όχι στην Κωνσταντινούπολη. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αναλύουμε τα δεδομένα με τρόπο ελληνικό με την περιορισμένη έννοια της Ελλάδας και όχι τοποστρατηγικό. Κι όμως η Συνθήκη Ανακωχής του Μούδρου είναι ξεκάθαρη αφού παρέχει τη δυνατότητα στους Συμμάχους δηλαδή στους Άγγλους, Γάλλους και Ιταλούς να καταλάβουν, για λόγους ασφαλείας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, χωρίς συνεννόηση με αυτήν. Επιτρέπει μάλιστα τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των Συμμάχων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών, αλλά και την παράδοση του οπλισμού του τουρκικού στρατού με άμεση αποστράτευση, εκτός για την φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Αυτοί οι όροι οδήγησαν σε αυτό που ονομάζεται κοινώς η Κατοχή της Κωνσταντινούπολης.

Οι Γάλλοι μπήκαν στην Πόλη στις 12 Νοεμβρίου 1918, οι Άγγλοι στις 13 Νοεμβρίου του 1918 και οι Ιταλοί στις 7 Φεβρουαρίου 1919. Αυτή η κατάσταση προηγήθηκε της Συνθήκης Σεβρών που ήρθε να την ενισχύσει. Αυτή η λεγόμενη Κατοχή της Κωνσταντινούπολης άρχισε θεσμικά στις 13 Νοεμβρίου 1918 και τελείωσε στις 4 Οκτωβρίου 1923. Έτσι είχε διάρκεια πέντε χρόνια. Στην ουσία για τους Άγγλους και τους Γάλλους αποτελεί το όραμα της εκστρατείας της Καλλίπολης του 1915. Και αυτή έγινε χωρίς την παρέμβαση της Ελλάδας τότε. Πάντως σε κάθε περίπτωση η Πόλη δεν είχε πια την ίδια διοίκηση και αποτέλεσε μια τεράστια αλλαγή φάσης από το 1453. Με αυτόν τον τρόπο οι στρατιώτες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας κατείχαν τα στρατόπεδα, τα ξενοδοχεία, τα γαλλικά και ιταλικά σχολεία αλλά και τα νοσοκομεία.

48339 4 420x600

Μάλιστα ακόμα και για λόγους συμβολικούς ο Γάλλος Στρατηγός Franchet d’Espèrey (1856-1942) που γεννήθηκε στη Γαλλική Αλγερία στη Mostaganem εισήλθε στην Πόλη πάνω σε άλογο που ακολουθούσαν δύο των στρατιωτών του, πράξη που απαντούσε σε αυτό που είχε κάνει ο Σουλτάνος το 1453, για να διευκρινίσει ότι τελείωσε αυτή η περίοδος.

48339 1

48339 3

Από τον Δεκέμβριο του 1918 έως τον Αύγουστο 1919 ο Ύπατος Αρμοστής ήταν ο Ναύαρχος Somerset Gough-Calthorpe (1865-1937).

48339 5 460x600

Στη συνέχεια τον αντικατέστησε ο Ναύαρχος Sir John Michael de Robeck (1862-1928) έως το 1922. Ειδικά για τον ελληνικό πληθυσμό, αυτή η κατοχή δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ανακατάληψη που οδήγησε ουσιαστικά στην απελευθέρωση της Πόλης.

48339 6

Μάλιστα ο τότε Ύπατος Αρμοστής του Ελληνικού Βασιλείου ήταν ο Ευθύμιος Κανελλόπουλος (1872-1933)

48339 2

Έτσι αυτό που δεν φαντάζονται μερικοί, έγινε πριν εκατό χρόνια.

Write on Δευτέρα, 10 Φεβρουαρίου 2020 Κατηγορία ΛΕΦΕΔ

"Ελληνική Γεωστρατηγική & Ετοιμότητα Στρατού" είναι το θέμα της επίκαιρης και άκρως ενδιαφέρουσας διάλεξης που θα δώσει ο καθηγητής Γεωστρατηγικής Νίκος Λυγερός, στο πλαίσιο εκδήλωσης που οργανώνει η Λέσχη Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΕΦΕΔ).

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2020, στις 21:00 στο Πολιτιστικό Κέντρο Ευόσμου, στη Θεσσαλονίκη.

Θα ακολουθήσει ενημέρωση για τις δραστηριότητες της ΛΕΦΕΔ και η κοπή της παραδοσιακής Βασιλόπιτας.

84615497 2789225497805171 5346872930741518336 o

Write on Τρίτη, 28 Νοεμβρίου 2017 Κατηγορία ΔΙΑΦΟΡΑ

Μια σημαντική διημερίδα πραγματοποιήθηκε στην Κρύα Βρύση από τον τοπικό Π.Σ. «Σωκράτης» σε συνδιοργάνωση με την Π.Ε. Πέλλας. Η διημερίδα “Μακεδονομάχων Μνήμη Μέλλοντος” στις 25 – 26 Νοεμβρίου, ήταν ένα διήμερο γεμάτο ιστορική μνήμη και αθλητικών δραστηριοτήτων αφιερωμένο στον Μακεδονικό Αγώνα και τους Μακεδονομάχους.

Μία διημερίδα, που φιλοδοξία του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου “ΣΩΚΡΑΤΗΣ”, ο οποίος και πήρε την πρωτοβουλία να την διοργανώσει, θέλει να γίνει θεσμός και να καθιερωθεί σε ετήσια βάση κάθε Νοέμβριο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του. Η φετινή διοργάνωση γίνεται επίσης σε συνδιοργάνωση με την Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας, αλλά και την συνεργασία του δήμου Πέλλας και όλων των τοπικών συλλόγων και φορέων της πόλης.

Μέσα στο σύνολο των εκδηλώσεων, ξεχώρισε η διάλεξη του καθηγητή Γεωστρατηγικής Νίκου Λυγερού με τίτλο “Ο Καπετάν Άγρας ως Μνήμη Μέλλοντος”. Δείτε το βίντεο:

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Κυριακή, 20 Αυγούστου 2017 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ

Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Όταν μερικά άτομα έχουν μια θεσμική θέση, νομίζουν ότι μπορούν να βρίσουν ανοιχτά την ιστορία της Ανθρωπότητας. Ο υπουργός της ντροπής αρνήθηκε την πρόσκληση συμμετοχής στο πλαίσιο της Εσθονικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα: Η κληρονομία στον 21ο αιώνα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, επειδή δεν μπορεί να παραδεχθεί ότι η ιδεολογία του κομμουνισμού είναι εργαλείο της βαρβαρότητας που έχει διαπράξει τόσες γενοκτονίες που είναι συγκρίσιμη μόνο με αυτή του ναζισμού.

Έχει ξεχάσει ο υπουργός τα εκατομμύρια θύματα που κατέστρεψε ο κομμουνισμός, ακόμα και σε θεσμικό επίπεδο, τα τεχνητά δικαστήρια του Στάλιν είναι μια απόδειξη αυτής της βαρβαρότητας. Επίσης πολύ πιθανό είναι να μην έχει διαβάσει το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ, ούτε τις περιγραφές του Γολοντομόρ. Όσο για τα δεκάδες ιδεολογικά ρεύματα που γέννησε ο κομμουνισμός, βλέπουμε πολύ καλά ποιο ήταν το αποτέλεσμα όχι μόνο στη Ρωσία, στην Κίνα, στην Καμπότζη, στην Κούβα και τώρα στη Βόρεια Κορέα δίχως να ξεχάσουμε το Βιετνάμ.

Έτσι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για αυτό το ριζοσπαστικό πνεύμα που οι νέες ρίζες του μοιάζουν με τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας. Αλλά βέβαια όταν ανήκεις σε αυτό το πλαίσιο πώς να τολμήσεις να αυτοαξιολογήσεις τον εαυτό σου τόσο σε ανθρώπινο επίπεδο όσο και σε νοητικό. Αλλά πώς τολμά ένας υπουργός που πρέπει να προστατέψει τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, να τα καταπατά χωρίς φοβίες.

Είναι η λήθη ή άγνοια ή ο κομματισμός που τον εμποδίζει να δει και να ομολογήσει τη βαρβαρότητα του κομμουνισμού. Το μόνο επικίνδυνο μήνυμα που στέλνει σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωσης αυτός ο υπουργός, είναι ότι η Ελλάδα που δεν παρήγαγε ποτέ αυτό το ιδεολογικό λάθος και δεν έπεσε στην παγίδα αυτής της βαρβαρότητας χάρη στις παρεμβάσεις των δημοκρατικών δυνάμεων και της αντίστασης, μέσω του παρουσιάζεται ως δικηγόρος του διαβόλου, ενώ πραγματικά δεν το έχουμε καθόλου ανάγκη γενικά αλλά και αυτήν την περίοδο θα ήταν καλό ένας υπουργός να βάζει αλλού τα ιδεολογικά συμπλέγματα για να μην παίρνει στον λαιμό του με τις δηλώσεις έναν ολόκληρο λαό που πάντα αγάπησε πρώτα από όλα την έννοια της ελευθερίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο το εθνικό μας σύνθημα είναι ελευθερία ή θάνατος και τίποτα άλλο. Διότι ποτέ δεν ήμασταν με αυτούς που καταπατούν τους λαούς λόγω καθυστερημένης και βάρβαρης ιδεολογίας. Έτσι αυτές οι υπουργικές δηλώσεις δεν αντιπροσωπεύουν τον Ελληνισμό.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter

Write on Δευτέρα, 09 Ιανουαρίου 2017 Κατηγορία ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ
Γράφει ο Νίκος Λυγερός - Καθηγητής Γεωστρατηγικής

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι υπάρχουν μονομερείς διαπραγματεύσεις εκτός από τους ραγιάδες και τα κομματόσκυλα; Υπάρχει κάποιος που βλέπει ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις στο θέμα του Κυπριακού;

Δεν βλέπουν ότι φοβάται ήδη να χάσει εδάφη της Ανατολής λόγω του Κουρδικού και του Αρμενικού και προσπαθεί να διατηρήσει κάποιο γόητρο ενώ δεν τα βγάζει πέρα ούτε με τους τρομοκράτες που υποστηρίζει τόσο καιρό για τη δράση τους στη Συρία και στο Ιράκ. Και τώρα ακούμε και πάλι για σύμφωνο φιλίας ενώ έχουμε ήδη δει τα αποτελέσματα του προηγούμενου με τη Συμφωνία της Άγκυρας το 1930.

Ποιος δεν ξέρει πλέον ότι ο Βενιζέλος είχε προτείνει τον Κεμάλ για βραβείο νόμπελ ειρήνης και πάλι καλά που δεν του απάντησε καν η επιτροπή της Σουηδίας. Με ποια επιχειρήματα πάνε οι ραγιάδες να κάνουν μια νέα συμφωνία; Τι θέλουν ακριβώς; Θα θάψουν ακόμα πιο βαθιά την Κύπρο με μια υποτιθέμενη λύση που δεν είναι παρά μια συμφωνημένη και οργανωμένη κατοχή.

Όσον αφορά στην ίδια την Ελλάδα με την κατάσταση που επικρατεί ήδη στη χώρα πιο είναι το όφελος τέτοιων κινήσεων που δεν αποτελούν πράξη εποικοδομητική. Μήπως είναι απλώς η υλοποίηση του συνδρόμου Στοκχόλμης; Αυτές οι γελοίες διαδικασίες είναι απλώς η απόδειξη ότι η εξουσία δεν έχει ακόμα καταλάβει τι είναι η υψηλή στρατηγική και νομίζει ότι θα κερδίσει εντυπώσεις τουλάχιστον για τους άσχετους.

Διότι οι άλλοι ξέρουν πολύ καλά ότι η Κύπρος θα αλλάξει μόνο και μόνο όταν αξιοποιεί το φυσικό αέριο που προέρχεται από την ΑΟΖ της. Και το ίδιο ισχύει για την Ελλάδα όσον αφορά στην ανάκαμψη.

Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter