Γράφει ο Νίκος Λυγερός*
Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Ζορ δημιουργεί ένα συμμαχικό πλαίσιο που ενισχύει πρακτικά την Κύπρο και την Ελλάδα, λόγω των εξελίξεων της τριμερούς. Δεν πρέπει βέβαια να εξετάζουμε τα πράγματα με τρόπο τοπικιστικό αφού σημασία έχει η ολική πορεία της στρατηγικής της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Με άλλα λόγια δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο και μόνο τι φυσικό αέριο υπάρχει σε κάθε μια από τις ΑΟΖ τους αλλά συνολικά λόγω της ανάγκης αποθεμάτων που χρειάζεται ο αγωγός East Med για να είναι βιώσιμος στην τροφοδότησή του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αρά όταν μερικοί επικεντρώνονται μόνο στην πώληση του φυσικού αερίου της Κύπρου στην Αίγυπτο, θέλει να πει ότι δεν αντιλαμβάνονται ποια είναι η μεγάλη εικόνα για την περιοχή. Διότι η ανακάλυψη μεγάλων αποθεμάτων όλο και μεγαλώνει το ενδιαφέρον των εταιρειών ως επενδυτές για την περιοχή. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφτούμε συνολικά και ολιστικά και όχι τοπικά.
Η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένα κοινό πλαίσιο και πάνω σε αυτό πρέπει να σχεδιάσουμε ένα στρατηγικό μείγμα, με το οποίο θα έχουμε στρατηγικές εθνικές που συγκλίνουν με τον ίδιο στόχο. Μια τέτοια υλοποίηση είναι και ο αγωγός East-Med αλλά και ο Interconnector EuroAsia που αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Έτσι κάθε νέο κοίτασμα είναι μία ενίσχυση της όλης προσέγγισης. Κατά συνέπεια πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι μια προοπτική που δεν έχει να κάνει με ψευδαισθήσεις και όνειρα, αλλά στρατηγικά οράματα που αλλάζουν την πραγματικότητα γιατί συνεισφέρουν στην εξέλιξη.
Με αυτόν τον τρόπο ξεφεύγουμε και από τον εγκλωβισμό που προκαλούν διαπραγματεύσεις επίλυσης που δεν οδηγούν πουθενά διότι ξέρουμε ότι η προτεραιότητα μας είναι η αξιοποίηση και η ανάδειξη της θάλασσας.
*Ο Νίκος Λυγερός είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, σκηνοθέτης, ασχολείται με τη μουσική, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία, το μάνατζμεντ και τη στρατηγική. Είναι ειδικός σύμβουλος στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, τη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας, την Αστυνομική Ακαδημία, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, τη Σχολή Στρατολογικού. Είναι επίσης διερμηνέας-μεταφραστής στα Γαλλικά δικαστήρια.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφουν οι: Η. Κονοφάγος , Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος
Την ώρα που μιλούμε για διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό για την επίλυσή του, δίχως να περιμένουμε την αξιοποίηση του φυσικού αερίου των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, πρέπει να γνωρίζουμε μερικά δεδομένα που θεωρούνται οριστικά από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία βιάζεται να κάνει κινήσεις, για να μην υποστεί τις επιπτώσεις της κυπριακής ΑΟΖ.
Η Τουρκία αν αποφεύγει να μιλήσει για το θέμα του φυσικού αερίου στις διαπραγματεύσεις, είναι απλώς επειδή θεωρεί ότι μπορεί να το κάνει διότι στην Κύπρο, οι Κύπριοι δεν ξέρουν ότι έχει κάνει ήδη συμφωνίες με το κατοχικό καθεστώς, για να παραχωρήσει τις περιοχές A,B,C,D.E,F και G. Αυτά τα δεδομένα υπάρχουν από το 2014, όπως το αποδεικνύει ο «χάρτης» της Turkish Petroleum, όπου μπορούμε να αντιληφθούμε ότι όχι μόνο καταπατούν γενικά την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά με το F και το G, ειδικά τα θαλάσσια οικόπεδα 1,2,3,8,9,12,13.
Παρατηρούμε βέβαια ότι αποφεύγουν το κοίτασμα Αφροδίτη, για να μην έχουν προβλήματα με το Ισραήλ και καταρρεύσει όλη η προσπάθεια της προπαγάνδας τους. Επίσης αμφισβητούν τις οριοθετήσεις της Κύπρου με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ αν και αποφεύγουν να τις αγγίξουν πρακτικά με το F και G. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι προσπαθούν να αφοπλίσουν τη χρήση της κυπριακής ΑΟΖ από την Κύπρο που δεν αναγνωρίζουν καν.
Με άλλα λόγια, την ώρα που υπάρχει επίσημα μια διαπραγμάτευση, η οποία παρουσιάζεται ως εύκολη γιατί επίσημα δεν υπάρχουν μεγάλα εμπόδια, βλέπουμε πώς η τούρκικη πλευρά ερμηνεύει την πραγματικότητα της κυπριακής ΑΟΖ. Σε αυτό το σημείο θέλουμε να σταθούμε για να συνειδητοποιήσουμε ότι μιλούμε για ψευδαισθήσεις όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις επί της ουσίας. Διότι βλέποντας μόνο και μόνο τον χάρτη, κατανοούμε όλοι ότι το περιουσιακό και το εδαφικό είναι απλώς προσχήματα, διότι όλη η οικονομική αξία του θέματος είναι ακριβώς η κυπριακή ΑΟΖ με τα τεράστια αποθέματα της σε φυσικό αέριο βέβαια, αλλά και σε πετρέλαιο.
Γι' αυτό το λόγο ακριβώς πρέπει να δώσουμε σημασία στην κυπριακή ΑΟΖ, ειδικά τώρα που γνωρίζουμε για το κοίτασμα Ζορ, το οποίο είναι γιγαντιαίο και είναι τουλάχιστον δυο φορές μεγαλύτερο από το κοίτασμα Λεβιάθαν, το οποίο ήταν το μεγαλύτερο κοίτασμα της δεκαετίας, αν θέλουμε πραγματικά ν' ασχοληθούμε με την απελευθέρωση της Κύπρου.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Νίκος Λυγερός*
Σε διάταξη μάχης πρέπει να είναι ο Ελληνισμός, γιατί είναι πολλά τα μέτωπα και σε πολλαπλά επίπεδα. Κι όσοι ασχολούνται με τον κομματισμό, τον δογματισμό και τον φανατισμό δεν πρόκειται να βοηθήσουν σε τίποτα για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ανίκανοι να κάνουν και τίποτα άλλο. Κι αν ο Ελληνισμός είναι ακόμα ζωντανός δεν είναι χάρη σ' αυτά τα τεχνάσματα της μικροπολιτικής, αλλά σε πράξεις που άφησαν ίχνη ακόμα και μετά από αιώνες, γιατί είχαν μια διαχρονική αξία.
Αυτά που βλέπουμε στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο οφείλονται σ' ένα επίσημο ραγιαδισμό που φαίνεται να είναι πολιτικά ορθός. Βλέπουμε στην εξουσία άτομα που δεν ξέρουν τι να την κάνουν ακόμα και όταν την έχουν. Αρκεί να εξετάσουμε το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ που αργεί τόσο πολύ δίχως κανένα σοβαρό λόγο και τον εκφυλισμό του διαγωνισμού υδρογονανθράκων διότι είχαν άλλες προτεραιότητες.
Εδώ υπάρχουν ο Πύρρος, ο Αχιλλέας και ο Μινώας και ακόμα περιμένουμε απλές κινήσεις: το άνοιγμα ενός φακέλου και την αρχή νέων σεισμικών. Το ίδιο βλέπουμε και με τον ελληνικό ζεόλιθο για να μη μιλήσουμε για την ελληνική καινοτομία. Κι ενώ υπάρχουν όλα αυτά τα εργαλεία ανάπτυξης και ανάκαμψης, κανείς δεν αναφέρεται σε αυτά, γιατί ασχολείται με άλλα πιο πολιτικά.
Όμως η πολιτική είναι σαν την οικονομία, από μόνη της δεν μπορεί να φέρει λύσεις και αυτό ειδικά όταν υπάρχουν προβλήματα σοβαρά σε εθνικό επίπεδο. Έτσι θα συνεχίσουμε τον αγώνα του Ελληνισμού δίχως αυτούς, αφού θα περάσουν και θα θυμόμαστε μόνο το έργο που έχει ενέργεια και στρατηγική, τίποτα άλλο.
*Ο Νίκος Λυγερός είναι Έλληνας μαθηματικός, συγγραφέας, ποιητής, ζωγράφος, σκηνοθέτης, ασχολείται με τη μουσική, την κοινωνιολογία, την οικονομία, την αρχαιολογία, το μάνατζμεντ και τη στρατηγική. Είναι ειδικός σύμβουλος στη Σχολή Εθνικής Άμυνας, τη Σχολή Πολεμικής Αεροπορίας, την Αστυνομική Ακαδημία, τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, τη Σχολή Στρατολογικού. Είναι επίσης διερμηνέας-μεταφραστής στα Γαλλικά δικαστήρια.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφουν οι: Η. Κονοφάγος , Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος
Στο παρελθόν είχαμε επισημάνει ότι τα κοιτάσματα της ελληνικής ΑΟΖ στο Ιόνιο Πέλαγος που πρόκειται να εντοπιστούν περιλαμβάνουν σχεδόν αποκλειστικά ταμιευτήρες (reservoirs) ασβεστολίθου, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με αυτούς που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην εν λόγω περιοχή, oι περισσότεροι των οποίων παράγουν σήμερα πετρέλαιο στην Νότια Ιταλία (Monte Grosso), στην Νότια Αδριατική (Rospo Mare), στο Βόρειο Ιόνιο (Acquila), στο Νότιο Ιόνιο (Δυτικό Κατάκωλο). Το σοβαρότερο μειονέκτημα αυτών των κοιτασμάτων είναι το μικρό πορώδες τους που συχνότατα είναι αρκετά μικρότερο του 10%, ενώ παράλληλα εμφανίζουν σημαντική εσωτερική ανομοιομορφία.
Αντίθετα η ελληνική ΑΟΖ, Νότια της Κρήτης, περιλαμβάνει σημαντικές δυνατότητες ανακάλυψης κοιτασμάτων ψαμμιτών (Sanstone) παρόμοιους με αυτούς που πρόσφατα ανακαλύφθηκαν στην Κύπρο (Afrodith) και το Ισραήλ (Lebiathan kai Tamar) με πορώδοι που συχνά υπερβαίνουν το 20%. Τα κοιτάσματα-στόχοι αναμένονται να εντοπιστούν στο μέλλον με λεπτομερέστερες σεισμικές έρευνες εντός των υποθαλάσσιων πρισμάτων επαύξησης της Μεσογειακής Ράχης αλλά και στην Λεκάνη του Ηροδότου νοτιο-ανατολικά της Κρήτης όπου κατά γενική ομολογία υπάρχουν γιγαντιαίοι στόχοι κοιτασμάτων ψαμμιτών (Sandstone). Είναι γνωστό ότι τα κοιτάσματα ψαμμιτών παρουσιάζουν σε γενικές γραμμές, πολύ μεγαλύτερη ομοιομορφία και ως εκ τούτου η ανάπτυξή τους και η παραγωγή τους από τεχνική και πρακτική άποψη είναι πολύ πιο εύκολη, με πολύ μικρότερο τελικά κόστος παραγωγής και κατά συνέπεια πιο αποτελεσματική η όλη επένδυση.
Με βάση τα παραπάνω διαπιστώνουμε ότι η στρατηγική που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα δεν έλαβε υπ' όψη της το παραπάνω γεγονός. Το αρμόδιο Υπουργείο έδωσε προτεραιότητα στην έρευνα του Ιόνιου Πέλαγους, όπου οι πετρελαϊκοί στόχοι παρουσιάζουν για τις Εταιρείες αναδόχους πολύ υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης και παραγωγής και αυτό με όρους που δεν ήσαν αρκετά ελκυστικοί στους επενδυτές.
Είναι φανερό ότι στο μέλλον η ελληνική πολιτική προσέλκυσης ερευνητικών επενδύσεων εντοπισμού κοιτασμάτων υδρογονανθράκων (ιδιαίτερα φυσικού αερίου) πρέπει να εστιαστεί με έξυπνο τρόπο (με ιδιαίτερα επενδυτικά κίνητρα λόγω του υψηλού θαλάσσιου βάθους) αλλά και στις διαπραγματεύσεις, σε χώρους όπου υπάρχουν σημαντικές πιθανότητες να εντοπιστούν κοιτάσματα ψαμμιτών οι οποίοι βρίσκονται τόσο στην Νότια Κρήτη όσο και στην Λεκάνη του Ηροδότου, πράγμα το οποίο εξασφαλίζει και τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας στην περιοχή που συνδέεται άμεσα με την Κύπρο, αφού είναι και η ζώνη επαφής των δύο ΑΟΖ τους, έτσι ώστε το τοπίο να είναι ξεκάθαρο και για το μέλλον μας.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Των Ηλία Κονοφάγου, Νίκου Λυγερού
Από το 2012, οι υπογράφοντες είχαμε εισηγηθεί στο ανώτερο δυνατό πολιτικό επίπεδο, το ελληνικό δημόσιο να προκηρύξει σε διαγωνισμό ένα μεγάλο αριθμό θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης. Στόχος μας ήταν πάντα – εν μέσω οικονομικής κρίσης - η δημιουργία ορυκτού πλούτου για την ανακούφιση της οικονομίας και της ανεργίας των νέων γενεών. Και είχαμε παράλληλα τονίσει την ανάγκη ύπαρξης συγκεκριμένης εθνικής υψηλής στρατηγικής για την αντιμετώπιση του παρά πάνω θεμελιακού θέματος για την πατρίδα μας.
Τρία χρόνια μετά διαπιστώνουμε ότι η προσπάθεια που έγινε δεν απέδωσε τους καρπούς που περιμέναμε, αφού στο αρμόδιο υπουργείο υποβλήθηκαν 3 (τρεις) μόνο προσφορές σε ένα σύνολο 20 (είκοσι) θαλάσσιων οικοπέδων. Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι η Κύπρος το 2012 είχε 15 προσφορές από κοινοπραξίες σε ένα σύνολο 12 (δώδεκα) θαλάσσιων οικοπέδων. Το σημαντικότερο στην υπόθεση αυτή είναι ότι Νότια της Κρήτης (που επιστημονικά και τεχνικά, θεωρείται μέρος της γεωλογικής ενότητας του Νότιου Ιονίου, βλ. Εικ.1) δεν υποβλήθηκε καμία προσφορά και αυτό παρ' ότι η περιοχή αυτή θα μπορούσε να περιλαμβάνει δεκαπλάσια αποθέματα υδρογονανθράκων από τα αντίστοιχα αναμενόμενα αποθέματα του μέσου και του βόρειου Ιονίου μαζί.
Κατά τη γνώμη μας τα αποτελέσματα του ελληνικού γύρου παραχωρήσεων οφείλεται ναι μεν στη δύσκολη οικονομική και πολιτική κατάσταση που δεν παράγει ασφάλεια σε όσους θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, αλλά βέβαια και στην έλλειψη συγκεκριμένης επαγγελματικής στρατηγικής η οποία πρέπει να διορθωθεί απαραιτήτως για τους επόμενους γύρους αδειοδότησης για να πετύχουμε τελικά αποτελεσματικά και ανθεκτικά αποτελέσματα. Επί του θέματος αυτού θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα παρακάτω δεδομένα:
• Λόγω της τεράστιας θαλάσσιας έκτασης που παραχωρήθηκε πρόσφατα από το ελληνικό δημόσιο για σεισμική έρευνα, είχαμε στο πρόσφατο παρελθόν εισηγηθεί ο Διαγωνισμός των Σεισμικών Ερευνών στο Ιόνιο Πέλαγος και Νότια της Κρήτης (έκταση 220.000 km2) να κατακυρωθεί –από στρατηγική άποψη- σε δύο ξεχωριστούς αναδόχους (από τις 8 προσφορές που υπήρξαν) και όχι μόνο σε έναν και μοναδικό ανάδοχο (PGS). Η PGS λόγω του υψηλού κόστους των εργασιών που ανέλαβε σε μία τόσο μεγάλη έκταση προσέφερε ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα στο Ιόνιο και ένα εξαιρετικά φτωχό πρόγραμμα για τη Νότια Κρήτη. Είναι φανερό ότι η ύπαρξη δύο αναδόχων, έναν για το Βόρειο Ιόνιο και έναν για την Νότια Κρήτη θα επέτρεπε να είχαμε σήμερα, όπως έγινε στην Κύπρο, τον ίδιο πλούτο ερευνητικών στοιχείων και για τις δύο παραπάνω ερευνητικές περιοχές. Η ύπαρξη περισσότερων ερευνητικών δεδομένων Νότια της Κρήτης θα επέτρεπε ένα καλύτερο προσδιορισμό του ερευνητικού - ανά οικόπεδο - επενδυτικού κινδύνου, ώστε οι ανάδοχοι να μπορέσουν να υποβάλλουν με μεγαλύτερη επενδυτική ασφάλεια προσφορές.
• Για να υπάρξει μεγαλύτερη προσέλευση επενδυτών στη χώρα μας είχαμε επίσης εισηγηθεί στο παρελθόν η γεωμετρία και η έκταση των οικοπέδων να μην παρουσιάζει κάποια ομοιομορφία αλλά να εξαρτάται - όπως γίνεται παντού στον κόσμο - από το θαλάσσιο βάθος και το μέγεθος των διαθέσιμων επιστημονικών ανά οικόπεδο δεδομένων. Είναι φανερό ότι το μέγεθος της έκτασης των οικοπέδων Νότια της Κρήτης θα έπρεπε να είναι πολύ μεγαλύτερο από τo αντίστοιχο μέγεθος των οικοπέδων του Βορείου Ιονίου λόγω της έλλειψης σεισμικών δεδομένων σε σχέση με το Ιόνιο.
• Επειδή τα περισσότερα οικόπεδα Νότια της Κρήτης βρίσκονται σε διεθνή ύδατα και αυτό παρουσία βάσεων στο Τομπρούκ απέναντι στην Κρήτη, η προκήρυξη του διαγωνισμού θα έπρεπε να υποδηλώνει με έξυπνο τρόπο την μέριμνα του κράτους για την ασφάλεια του πανάκριβου εξοπλισμού υποθαλάσσιων ερευνητικών εργασιών των επενδυτών από τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες, δολιοφθορές ή ενέργειες πειρατείας. Να σημειώσουμε την απουσία εκπροσώπων του Λιμενικού Σώματος και των Ενόπλων δυνάμεων από τις επιτροπές κατάρτισης των προκηρύξεων & παραλαβής των προσφορών από τους αναδόχους.
• Τέλος να τονίσουμε σε κάθε κατεύθυνση ότι προσπαθούμε να περάσουμε το μήνυμα στην πολιτεία ότι θα μπορούσε να προσελκύσει επενδυτές όχι μόνο για την εξόρυξη υδρογοναθράκων, αλλά και για την δημιουργία νέων τεχνολογιών για λογαριασμό του δημοσίου, οι οποίες θα μπορούσαν να παραμείνουν προς όφελος των παιδιών μας και της πατρίδας μας. Αυτή η πρόταση απαιτεί επίσης φορολογικά κίνητρα (π.χ. μηδενική φορολογία για μία 5ετια) και αφορά τόσο συμβατικούς υδρογονανθρακες σε πολύ βαθιά ύδατα όσο και μη συμβατικούς υδρογονάθρακες (υδρίτες μεθανίου). Να αναφέρουμε επίσης ότι η Ελλάδα διαθέτει τα μεγαλύτερα υποθαλάσσια αποθέματα υδριτών μεθανίου στην ευρωπαϊκή Μεσόγειο.
Καταλήγοντας να υπενθυμίσουμε ότι η πρότασή μας για δημιουργία στρατηγικής ανάδειξης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων στην ΑΟΖ της πατρίδας μας (και όχι μόνον ανάδειξης εισαγωγών υδρογονανθράκων) είναι η μοναδική σήμερα αξιόπιστη αναπτυξιακή πρόταση δημιουργίας ντόπιου ορυκτού πλούτου προς ανακούφιση της οικονομίας της πατρίδας και βέβαια δημιουργίας μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
