Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώνονται από τη συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του - τότε - Α/ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, του -τότε- Διοικητή της Αεροπορίας Ταξιάρχου (Ι) Στυλιανού Δεμένεγα, του Υποπλοιάρχου Νικόλαου Σεργίου, και των μελών του πληρώματος, Σμηναγού (Ι) Πάρη Αθανασιάδη και Υποσμηναγού Μιχάλη Σιακαλλή.
Το ελικόπτερο απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμιας στη Λευκωσία με κατεύθυνση την αεροπορική βάση "Ανδρέας Παπανδρέου" της Πάφου για τη παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Α/ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Στρατηγού Φλωράκη...!
Το ελικόπτερο της Εθνικής Φρουράς κατέπεσε δύο περίπου χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συγκλονίζοντας τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα.
Σοκ στο Ηράκλειο
Συγκλονισμένη η κοινωνία του Hρακλείου πληροφορήθηκε νωρίς το πρωί τον άδικο και ξαφνικό θάνατο του Tαξιαρχου (I) Στέλιου Δεμένεγα, που διετέλεσε επί σειρά ετών διοικητής της 126 Σμηναρχίας Mάχης του Hρακλείου. O Στέλιος Δεμένεγας ήταν από τους πιο αγαπητούς Διοικητές της Μονάδας της Πολεμικής Aεροπορίας τόσο από το πολιτικό προσωπικό, όσο και από τους στρατιωτικούς και στρατευσίμους που υπηρέτησαν σε αυτήν, αλλά και στην τοπική κοινωνία.
O Tαξίαρχος Στέλιος Δεμένεγας γεννήθηκε στις 13 Mαΐου του 1951 στην Kέα. H στρατιωτική του πορεία ξεκίνησε το 1970 με την εισαγωγή του στη Σχολή Iκάρων. Aποφοίτησε το 1974 με το βαθμό του Aνθυποσμηναγού.
Tον ίδιο χρόνο τοποθετήθηκε στην 114 Πτέρυγα Mάχης στην Tανάγρα, όπου υπηρέτησε για 23 χρόνια και συμπλήρωσε περισσότερες από 4.500 ώρες πτήσης σε μαχητικά αεροσκάφη, κυρίως με Mirage F-1CG. Διετέλεσε επίσης Διοικητής στην 342 Mοίρα Παντός Kαιρού της 114 Π.M μέχρι το 1990.
Aπό το 1990 μέχρι το 1993 υπηρέτησε στο Γενικό Eπιτελείο Aεροπορίας. O Στέλιος Δεμένεγας κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του καριέρας υπηρέτησε περισσότερα από 10 χρόνια σε θέσεις υψηλής ευθύνης και παρακολούθησε Σχολεία ειδικότητας της Aεροπορίας τόσο στην Eλλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Tο 1993 μετατέθηκε στην μονάδα της Πολεμικής Aεροπορίας του Hρακλείου, όπου μέχρι τον Iούλιο του 1996 διετέλεσε υποδιοικητής. Aπό τον Iούλιο του ίδιου έτους μέχρι και το Σεπτέμβριο του 1999 υπηρέτησες ως Διοικητής της 126 Σμηναρχίας Mάχης Hρακλείου.
Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο Γ.E.A. και το Mάιο του 2000 προήχθη σε Tαξίαρχο, υπηρετώντας ως Διευθυντής του Oργανισμού Eκμετάλλευσης Aνθρώπινου Δυναμικού της Πολεμικής Aεροπορίας, καθώς και ως Γενικός Eπιθεωρητής του Γενικού Eπιτελείου Aεροπορίας.
Tον Iούλιο του 2001 ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού της Aεροπορίας της Διοίκησης Aεροπορίας της Eθνικής Φρουράς.
O Στέλιος Δεμένεγας ήταν παντρεμένος με την Eλευθερία Δεμένεγα το γένος Kαλοκαιρινού και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Στην παρακάτω εκπομπή μπορείτε να δείτε τον αείμνηστο Στ. Δεμένεγα, όταν ήταν Διοικητής στην 126 Σ.Μ. στο Ηράκλειο της Κρήτης, απ΄ όπου επιχειρούσαν τα Mirage F-1CG:
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
H πολιτεία απέτισε σήμερα τον ελάχιστο φόρο τιμής στα αδικοχαμένα παλληκάρια του Στρατηγού Ευάγγελου Φλωράκη και των αξιωματικών που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, κατά την πτώση του ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς στις 10 Ιουλίου 2002.
Στον επιμνημόσυνο λόγο του, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά, στα Κούκλια της Πάφου, ο Υπουργός Εσωτερικών Σωκράτης Χάσικος είπε πως "στη συνείδησή μας, είναι όλοι τους σύγχρονοι εθνικοί ήρωες, είναι οι δικοί μας ήρωες που αψήφησαν τον κίνδυνο και έπεσαν στο πεδίο της τιμής, θυσιάστηκαν στο βωμό του καθήκοντος".
Το μνημόσυνο τελέστηκε προϊσταμένου του Επισκόπου Αρσινόης κ. Νεκτάριου στην παρουσία εκπροσώπων της Πολιτείας, της Βουλής, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συγγενών με αφορμή την συμπλήρωση δεκατεσσάρων χρόνων φέτος από τη συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του Αρχηγού ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, του Διοικητή της Αεροπορίας Ταξίαρχου Στυλιανού Δεμένεγα, του Σμηναγού Πάρη Αθανασιάδη, του Υποπλοίαρχου Νικόλαου Γεωργίου και του Υποσμηναγού Μιχάλη Σιακαλλή.
"Ο Αντιστράτηγος Ευάγγελος Φλωράκης, ο Διοικητής της Αεροπορίας Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, ο Σμηναγός Πάρης Αθανασιάδης, ο Υποπλοίαρχος Νικόλαος Γεωργίου και ο Υποσμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής, ό,τι είχαν να δώσουν στην πατρίδα το έδωσαν και με το παραπάνω. Την ίδια τους τη ζωή, για μια Κύπρο αξιοπρεπή και ελεύθερη" είπε ο Υπουργός Εσωτερικών.
Από ένα περίεργο παιγνίδι της μοίρας, είπε ο κ. Χάσικος, μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, εκείνο το πρωινό της 10ης Ιουλίου 2002, αντί να ξημερώσει το φως διήλθε το σκοτάδι, σκορπώντας θλίψη και πόνο στις ψυχές και τις καρδιές μας.
Το ιστορικό
Αναφερόμενος στο ιστορικό, ο κ. Χάσικος, ο οποίος τότε ήταν Υπουργός Άμυνας, είπε πως το μοιραίο ελικόπτερο απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμειας με κατεύθυνση την αεροπορική βάση Πάφου, για την παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Αρχηγό ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Ε. Φλωράκη.
Το ελικόπτερο στο οποίο επέβαιναν κατέπεσε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στις 4.20 π.μ. της 11ης Ιουλίου 2002, περίπου δύο χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συμπαρασύροντας στο θάνατο τον Αρχηγό και τους αξιωματικούς που τον συνόδευαν σε αυτή την τελευταία πτήση της στρατιωτικής τους σταδιοδρομίας και της ζωής τους, συγκλονίζοντας τον απανταχού Ελληνισμό.
Θυσιάστηκαν, εργαζόμενοι για την ελευθερία της ιδιαίτερης μας πατρίδας, ανέφερε ο Υπουργός Εσωτερικών, "αφήνοντας ορφανές τις οικογένειες τους και σε βαθύ πένθος όλους εμάς, οι οποίοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε αυτόν τον ιερό χώρο λατρείας, στο 14ο ετήσιο μνημόσυνό τους, για να υποκλιθούμε με σεβασμό στη μνήμη τους και να τους πούμε πως αναγνωρίζουμε την άδολη προσφορά τους προς την πατρίδα".
Μια προσφορά -όπως είπε- "για την οποίαν έγιναν θυσία και ολοκαύτωμα, πέφτοντας ηρωικά στο πεδίο της τιμής, εν ώρα καθήκοντος. Συνεπείς και αφοσιωμένοι στο καθήκον, αποδείχθηκαν, με το έργο και το τραγικό τους τέλος, Αξιωματικοί των πράξεων και όχι των μεγαλόστομων και κενών λόγων, επιτελώντας παραγωγικά και αθόρυβα τη δύσκολη αποστολή τους. Με την ακεραιότητα του χαρακτήρα τους, το παραδειγματικό ήθος και την εντιμότητά τους αποτέλεσαν υπόδειγμα αυταπάρνησης, φιλοπατρίας και ηρωισμού".
Ο κ. Χάσικος ανέφερε πως αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός πως η παρουσία του εκλιπόντος Ευάγγελου Φλωράκη στην ηγεσία της Εθνικής Φρουράς, αποτέλεσε κινητήριο δύναμη για την αποτελεσματικότερη αναδιοργάνωση και την περαιτέρω ενίσχυσή της, σε καιρούς χαλεπούς.
Ευτυχήσαμε, είπε, "για δύο χρόνια να τον έχουμε Αρχηγό ΓΕΕΦ. Στρατιωτικός από έρωτα προς την πατρίδα, μας τίμησε ιδιαίτερα με τη φιλία του και την προσφορά του. Άνδρας με καθάριο χαρακτήρα, έντονη και χαρισματική προσωπικότητα, έχει αφήσει πίσω του έργο στέρεο και περίλαμπρο, απότοκο της αφοσίωσής του στην υπηρεσία αυτής της εσχατιάς του Ελληνισμού. Με τις πράξεις και το παράδειγμά του, καταξίωσε τη θέση του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς".
Ο Ευάγγελος Φλωράκης, είπε ο κ. Χάσικος, ήταν πανταχού 'παρών', σε όλες τις φάσεις και εκφάνσεις όλων ανεξαίρετα των δραστηριοτήτων της Εθνικής Φρουράς, συμμετέχοντας ενεργά σε όλες τις ασκήσεις της, επίγειες και αεροναυτικές.
Απολάμβανε της εμπιστοσύνης όλου του στρατεύματος και του λαού. Με το υψηλό αίσθημα ευθύνης που τον διέκρινε, με το όραμα της απελευθέρωσης της κατεχόμενης πατρίδας στην ψυχή του, έπεσε επί των επάλξεων, στο βωμό του καθήκοντος, μαζί με τους υπόλοιπους αλησμόνητους συνεργάτες του.
Ο Ταξίαρχος Στυλιανός Δεμένεγας, συνέχισε, μόλις συμπλήρωνε ένα χρόνο υπηρεσίας στην Κύπρο. Έμπειρος πιλότος μαχητικών αεροσκαφών ανάλωσε τη μέχρι τότε καριέρα του, υπερασπιζόμενος από αέρος την ελευθερία και ελληνικότητα του Αιγαίου. Στον ένα χρόνο που υπηρέτησε στην Κύπρο εργάστηκε άοκνα και συστηματικά για την αναβάθμιση της Αεροπορίας της Εθνικής Φρουράς, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του.
Παρά το μικρό χρονικό διάστημα της παραμονής του στην Κύπρο πέτυχε και αυτός να κερδίσει το σεβασμό, την εμπιστοσύνη, και την εκτίμηση των υφισταμένων του και τη φιλία όλων όσοι είχαν την τύχη να συνεργαστούν μαζί του.
Αναφερόμενος στον Επισμηναγό Πάρη Αθανασιάδη, είπε πως όλοι όσοι τον γνώρισαν σε ένα πράγμα θα συμφωνήσουν:
Εκτός από άριστος και πολύτιμος συνεργάτης υπήρξε Αξιωματικός με δυναμισμό και τόλμη. Εκτελούσε με πάθος και υποδειγματικά κάθε αποστολή που του ανατίθετο, έμπρακτη απόδειξη της εγρήγορσης και του θάρρους που τον χαρακτήριζαν. Πέραν της εκτίμησης που κέρδισε με τον επαγγελματισμό του, ο Πάρης ήταν αγαπητός και ως άνθρωπος για το ήθος του και για τον αδαμάντινο και σταθερό χαρακτήρα του.
Ο Πλωτάρχης Νικόλας Γεωργίου, ο Υπασπιστής του Αρχηγού Φλωράκη, πρόσθεσε ο Υπουργός Εσωτερικών, συνδύαζε τη σεμνότητα και την ταπεινοφροσύνη, με την ανιδιοτελή διάθεση για προσφορά στην πατρίδα. Οι χαμηλοί τόνοι που διατηρούσε, ο ήρεμος χαρακτήρας και η πραότητα, αποτελούσαν – όπως είπε- τα κύρια γνωρίσματά του. Το πρωί της 10ης Ιουλίου 2002 έφυγε μαζί με τον Αρχηγό του.
Παρέμεινε στο πλευρό του, μέχρι το τέλος όπως έκανε πάντα. Αρχηγός και Υπασπιστής, βρέθηκαν εκεί, αντάμα να μοιράζονται την ίδια μοίρα, πιστοί στον όρκο τους, σύμβολα αγωνιστικότητας και ακούραστης προσήλωσης στην πατρίδα.
Τον τραγικό κατάλογο των μαρτύρων ολοκληρώνει ο Σμηναγός Μιχάλης Σιακαλλής. Ύστατος αλλά όχι τελευταίος, είπε ο κ. Χάσικος, προσθέτοντας πως η μόνη διαφορά του είναι ότι θα παραμείνει για πάντα ο νεαρότερος των 5.
Όσοι γνώρισαν τον Μιχάλη και συνυπηρέτησαν μαζί του, ανέφερε, μιλούν για ένα άνθρωπο γεμάτο ευγένεια, ο οποίος διακρινόταν για τη φιλοτιμία και την ηρεμία της σκέψης του.
Από τη θέση του συγκυβερνήτη ακολούθησε σε εκείνη την τραγική πτήση τον Κυβερνήτη του Πάρη Αθανασιάδη, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, πιστός στο καθήκον και στον όρκο προς την πατρίδα.
Η φωτεινή παρουσία του Ευάγγελου Φλωράκη και των υπόλοιπων νεκρών συνεργατών του, του Στυλιανού Δεμέναγα, του Νικόλαου Γεωργίου, του Πάρη Αθανασιάδη και του Μιχάλη Σιακαλλή, στις τάξεις της Κυπριακής Εθνοφρουράς, κόσμησε και λάμπρυνε την πιο πρόσφατη στρατιωτική μας Ιστορία είπε, σημειώνοντας πως ιδιαίτερα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διάγουμε, τα πέντε παλληκάρια αποτελούν ένα ξεχωριστό παράδειγμα φιλοπατρίας το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε και να ακολουθούμε.
Μετά το πέρας του μνημοσύνου ακολούθησε τρισάγιο στο Μνημείο των πέντε παλληκαριών, στο χώρο συντριβής του ελικοπτέρου. ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Γιώργος Λαμπράκης
Ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην αεροπορική ιστορία της Κρήτης και του Ηρακλείου κλείνει οριστικά, καθώς το πρωινό της 31ης Ιουλίου 2015 έχει προγραμματιστεί η τελετή αναστολής της λειτουργίας της 126 Σμηναρχίας Μάχης. Βέβαια, η Μονάδα ακόμα και με τη "νέα" της μορφή και σύνθεση θα εξακολουθήσει να "φιλοξενεί" το ρωσικό αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-300PMU1 και την 11η Μοίρα Κατευθυνόμενων Βλημάτων. Μέχρι ... νεωτέρας!
Η απόφαση πάντως - σε τοπικό επίπεδο - έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις, για την ορθότητά της, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες πάρθηκε αλλά και για το μέλλον των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Οι αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις έχουν ως βασικούς άξονες την ιστορία του αεροδρομίου και την συναισθηματική φόρτιση, τις επιχειρησιακές δυνατότητες της 126 ΣΜ με βάση και τις υποδομές που υπάρχουν, αλλά και την -δύσκολη- οικονομική συγκυρία που υπαγορεύει τις περικοπές και τις συρρικνώσεις.
Για τους περισσότερους νέους της γενιάς μου η εικόνα των Mirage F-1CG που από το 1989 είχαν ως μόνιμο ορμητήριο την 126 ΣΜ και την 334 Μοίρα Παντός Καιρού ήταν αρκετή για να τους μυήσει στον "μαγικό" κόσμο της Πολεμικής Αεροπορίας. Τα ... αποτελέσματα τουλάχιστον στον γράφοντα είναι κάτι παραπάνω από εμφανή και γνωστά. (Δείτε ΕΔΩ)
Ο ήχος των μαχητικών που αντηχούσε σε όλη τη πόλη, ο ρόλος της αναχαίτισης που κουβαλούσαν στα φτερά τους τα αεροπλάνα αλλά και η γειτνίαση του αεροδρομίου με τον αστικό ιστό έφερε την ΠΑ πολύ κοντά με την τοπική κοινωνία, η οποία αγκάλιασε τους Αεροπόρους και τους Τεχνικούς. Εδώ θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρουμε το όνομα του αείμνηστου Αεροπόρου Στυλιανού Δεμένεγα, ο οποίος πρωτοστάτησε σε όλη αυτή την εξέλιξη και μαζί με την βοήθεια όλων των στελεχών της Μονάδας κατάφερε να περιορίσει τα όποια προβλήματα δημιουργήθηκαν και να κάνει τους Ηρακλειώτες να θεωρούν "δική" τους υπόθεση το καθημερινό κυνηγητό των Τούρκων στο Αιγαίο!
Οι S-300
Το 1999 μάλιστα, η Μονάδα υποδέχθηκε το αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-300 μαζί με τους Κύπριους αξιωματικούς και τα στελέχη που αντί για την Κύπρο εγκαταστάθηκαν στη Κρήτη, λόγω των γνωστών γεγονότων με την -μη- άφιξη των πυραύλων στον αρχικό τους προορισμό, ενώ λίγο αργότερα έφτασαν και τα TOR-M1. (Δείτε ΕΔΩ)
Ο συνεχής εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων έδωσε πραγματικά μεγάλες δυνατότητες στη Μονάδα, η οποία έφτασε στο σημείο να μπορεί να φιλοξενεί ολόκληρη Μοίρα αεροσκαφών και πέρα από τις πτήσεις τα συνεργεία των τεχνικών κλιμακίων είχαν μεγάλες δυνατότητες, σε σημείο μάλιστα πολλές από τις υποδομές να μην χρησιμοποιηθούν (!) καν, καθώς τα αεροσκάφη μαζεύτηκαν όλα στην Τανάγρα.
Η αναστολή λειτουργίας της 334 ΜΠΚ είναι σύμφωνα με την άποψή μας το σημείο "κλειδί" για την μετέπειτα "τύχη" της Μονάδας. Aν δεν ήταν μάλιστα και η υπόθεση των S-300, το "λουκέτο" στην 126 Σμηναρχία Μάχης θα είχε έρθει πολλά χρόνια πριν. Αν οι αποφάσεις στις αρχές του 2000 ήταν διαφορετικές και αντί να συγκεντρωθούν στα F-1CG στην Τανάγρα ερχόταν όλος ο στόλος των αεροσκαφών στο Ηράκλειο, τότε η ιστορία (ίσως) να ήταν εντελώς διαφορετική.
Παράλληλα, ήταν πολλοί αυτοί που σε τοπικό επίπεδο -μεταξύ των οποίων και εμείς- θεώρησαν ότι η επιτυχημένη βολή αποδοχής του ρωσικού συστήματος S-300 στο Πεδίο Βολής Κρήτης (μετά από 13 χρόνια από την παραλαβή του) αλλά και η συζήτηση-διαπραγματεύσεις για την συντήρηση και τεχνική υποστήριξη των πυραύλων θα κρατούσε "ζωντανή" την 126 Σμηναρχία Μάχης του Ηρακλείου για αρκετά χρόνια ακόμα. Τα γεγονότα όμως άλλα έδειξαν... (Δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ)
Η πραγματικότητα
Για να είμαστε ρεαλιστές και ειλικρινείς πρέπει να πούμε το εξής:
Το Ηράκλειο είναι ένας νομός που έχει τρία στρατιωτικά αεροδρόμια εκ των οποίων 2 είναι Σμηναρχίες Μάχης (126 και 133 ΣΜ στο Καστέλι). Μαζί με το αεροδρόμιο του Τυμπακίου στα νότια (λειτουργεί ως ΚΕΔΑ τους καλοκαιρινούς μήνες) το οποίο παλαιότερα είχε και αυτό φιλοξενήσει τους S-300, είναι Μονάδες που στην Ελλάδα του 2015 δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν με το υφιστάμενο καθεστώς και να αντέξουν το οικονομικό κόστος.
Ερωτηματικό ωστόσο παραμένει το κατά πόσο η παρουσία των S-300 στη Μονάδα (ή σε ότι απομείνει από αυτήν) μπορεί να αποτρέψει τα ... χειρότερα, τα οποία τα είδαμε να συμβαίνουν και στο παρελθόν, σε άλλες περιπτώσεις εγκατάλειψης στρατιωτικών χώρων, ή τι θα συμβεί αν στο μέλλον φύγει -και- το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα από το αεροδρόμιο. Προσωπικά πιστεύουμε πως αργά η γρήγορα θα γίνει και αυτό...
Οι εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν μεγάλο αριθμό καταφυγίων αεροσκαφών, κτιριακών υποδομών και τεχνικών συνεργείων δεν πρέπει να αφεθούν στη τύχη τους. Δεν πρέπει να γίνουν έρμαιο των ορέξεων των κάθε λογής πλιατσικολόγων που περιμένουν το ... σύνθημα για να μπουκάρουν!
Οι τραγικοί χειρισμοί στην υπόθεση της αξιοποίησης της πρώην αμερικανικής βάσης των Γουρνών (λίγα χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο του Ηρακλείου) απέδειξε ότι η ανίκανη πολιτεία με την αδράνεια και την αδυναμία της να διαχειριστεί τα αυτονόητα, επιτρέπει τη λεηλασία δημόσιων χώρων και υποδομών.
Με δεδομένο ότι ακόμα δεν έχει επίσημα εγκαταλειφθεί το θέμα της κατασκευής του νέου διεθνούς αεροδρομίου Κρήτης στο Καστέλι (αν και το έργο δύσκολα θα προχωρήσει) οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην ομαλή λειτουργία της 133 ΣΜ και των καθηκόντων readiness από εκεί αν γίνει το έργο, σε συνδυασμό με την απαξίωση και διάλυση των εγκαταστάσεων της 126 ΣΜ ίσως να στερήσουν τα επόμενα χρόνια από την Πολεμική Αεροπορία κρίσιμες κτιριακές υποδομές και επιχειρησιακές δυνατότητες σε επίπεδο Κρήτης.
Από την άλλη, η αναγκαιότητα βελτίωσης των υφιστάμενων υποδομών του αερολιμένα "Νίκος Καζαντζάκης" και η επέκτασή του προς τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις μοιραία δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. Δίκοπο μαχαίρι δηλαδή και ελπίζουμε η ηγεσία να έχει προβλέψει τις συνέπειες και να έχει έτοιμες τις λύσεις...
Η ιστορία
Η πλούσια ιστορία που κουβαλά το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Ηρακλείου στους διαδρόμους και στις πίστες του δεν θα πρέπει να χαθεί. Είναι μια διαχρονική απόδειξη της σημαντικής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής θέσης ολόκληρου του νησιού. Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ανασυγκρότηση της ΠΑ, Κυπριακό, ο ακήρυκτος πόλεμος πάνω από το Αιγαίο και η κάλυψη του νότιου τομέα από την 126 ΣΜ συνθέτουν μερικές μόνο από τις πολλές σελίδες του βιβλίου ιστορίας αυτού του αεροδρομίου, τις οποίες έχουμε ως διαχρονικό καθήκον να διασώσουμε και να αναδείξουμε.
Μόνο έτσι θα ακούγεται στα αυτιά μας αλλά και στα αυτιά των επόμενων γενεών ο γνώριμος ήχος από τις πίστες, τις αίθουσες ενημερώσεων, τους τροχιόδρομους, τα υπόστεγα και τα καταφύγια αλλά και των αεροσκαφών πάνω από τον κρητικό ουρανό...
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Το Σάββατο 04 Ιουλίου 2015, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς πραγματοποίησε, στον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά, στο χωριό Κούκλια, στην Πάφο, το 13ο ετήσιο μνημόσυνο, στη μνήμη των αείμνηστων Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, Διοικητή Διοίκησης Αεροπορίας Αντιπτέραρχου Στυλιανού Δεμέναγα, Επισμηναγού Αθανασιάδη Πάρη, Πλωτάρχη Γεωργίου Νικόλα και Σμηναγού Σιακαλλή Μιχάλη, οι οποίοι έχασαν την ζωή τους, εν ώρα καθήκοντος, κατά την πτώση ελικοπτέρου της Εθνικής Φρουράς, την 10 Ιουλίου 2002.
Μετά το Μνημόσυνο τελέσθηκε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων επί του αναγερθέντος μνημείου στο χωριό Κούκλια.
Επίσης, την Δευτέρα, 06 Ιουλίου 2015, τελέσθηκε, στον προαύλιο χώρο του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς, τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στην μνήμη των πεσόντων.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Δώδεκα χρόνια συμπληρώνονται από τη συντριβή του μοιραίου ελικοπτέρου Βell-206 της Εθνικής Φρουράς, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο του - τότε - Α/ΓΕΕΦ Αντιστράτηγου Ευάγγελου Φλωράκη, του -τότε- Διοικητή της Αεροπορίας Ταξιάρχου (Ι) Στυλιανού Δεμένεγα, του Υποπλοιάρχου Νικόλαου Σεργίου, και των μελών του πληρώματος, Σμηναγού (Ι) Πάρη Αθανασιάδη και Υποσμηναγού Μιχάλη Σιακαλλή.
Το ελικόπτερο απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Λακατάμιας στη Λευκωσία με κατεύθυνση την αεροπορική βάση "Ανδρέας Παπανδρέου" της Πάφου για τη παρακολούθηση νυκτερινής εκπαιδευτικής δραστηριότητας από τον Α/ΓΕΕΦ, που δεν ήταν άλλη από πτήσεις επιθετικών ελικοπτέρων Mi-35 τα οποία είχαν παραληφθεί με άκρα μυστικότητα το 2001 και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά την ημέρα της κηδείας του Στρατηγού Φλωράκη...!
Το ελικόπτερο της Εθνικής Φρουράς κατέπεσε δύο περίπου χιλιόμετρα από την αεροπορική βάση Πάφου, κοντά στο χωριό Κούκλια, συγκλονίζοντας τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα.
Σοκ στο Ηράκλειο
Συγκλονισμένη η κοινωνία του Hρακλείου πληροφορήθηκε νωρίς το πρωί τον άδικο και ξαφνικό θάνατο του Tαξιαρχου (I) Στέλιου Δεμένεγα, που διετέλεσε επί σειρά ετών διοικητής της 126 Σμηναρχίας Mάχης του Hρακλείου. O Στέλιος Δεμένεγας ήταν από τους πιο αγαπητούς Διοικητές της Μονάδας της Πολεμικής Aεροπορίας τόσο από το πολιτικό προσωπικό, όσο και από τους στρατιωτικούς και στρατευσίμους που υπηρέτησαν σε αυτήν, αλλά και στην τοπική κοινωνία.
O Tαξίαρχος Στέλιος Δεμένεγας γεννήθηκε στις 13 Mαΐου του 1951 στην Kέα. H στρατιωτική του πορεία ξεκίνησε το 1970 με την εισαγωγή του στη Σχολή Iκάρων. Aποφοίτησε το 1974 με το βαθμό του Aνθυποσμηναγού.
Tον ίδιο χρόνο τοποθετήθηκε στην 114 Πτέρυγα Mάχης στην Tανάγρα, όπου υπηρέτησε για 23 χρόνια και συμπλήρωσε περισσότερες από 4.500 ώρες πτήσης σε μαχητικά αεροσκάφη, κυρίως με Mirage F-1CG. Διετέλεσε επίσης Διοικητής στην 342 Mοίρα Παντός Kαιρού της 114 Π.M μέχρι το 1990.
Aπό το 1990 μέχρι το 1993 υπηρέτησε στο Γενικό Eπιτελείο Aεροπορίας. O Στέλιος Δεμένεγας κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του καριέρας υπηρέτησε περισσότερα από 10 χρόνια σε θέσεις υψηλής ευθύνης και παρακολούθησε Σχολεία ειδικότητας της Aεροπορίας τόσο στην Eλλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Tο 1993 μετατέθηκε στην μονάδα της Πολεμικής Aεροπορίας του Hρακλείου, όπου μέχρι τον Iούλιο του 1996 διετέλεσε υποδιοικητής. Aπό τον Iούλιο του ίδιου έτους μέχρι και το Σεπτέμβριο του 1999 υπηρέτησες ως Διοικητής της 126 Σμηναρχίας Mάχης Hρακλείου.
Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στο Γ.E.A. και το Mάιο του 2000 προήχθη σε Tαξίαρχο, υπηρετώντας ως Διευθυντής του Oργανισμού Eκμετάλλευσης Aνθρώπινου Δυναμικού της Πολεμικής Aεροπορίας, καθώς και ως Γενικός Eπιθεωρητής του Γενικού Eπιτελείου Aεροπορίας.
Tον Iούλιο του 2001 ανέλαβε καθήκοντα Διοικητού της Aεροπορίας της Διοίκησης Aεροπορίας της Eθνικής Φρουράς.
O Στέλιος Δεμένεγας ήταν παντρεμένος με την Eλευθερία Δεμένεγα το γένος Kαλοκαιρινού και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
