Γράφει ο Κρίτων Βασιλικόπουλος
ΩΣ ΕΔΩ!
Σαν τώρα το θυμάμαι-κι ας τελείωσα το Λύκειο το 1985.
Κάθε μέρα, στις 8 ακριβώς, παρατασσόμασταν στο προαύλιο.
Από τα μεγάφωνα παιάνιζε ο Εθνικός Ύμνος.
Σε στάση προσοχής, χαιρετούσαμε τη Σημαία καθώς υψωνόταν στον ιστό.
Μετά κάναμε προσευχή.
Μετά μπαίναμε για μάθημα…
Γελάτε;
Κι΄εγώ στην αρχή γέλασα με την νέα έκρηξη…«εθνικοφροσύνης», σχετικά με την έπαρση της Σημαίας και τον Εθνικό Ύμνο στα…Δημοτικά.
Αλήθεια ρε…«πατριώτες», γιατί μόνο στα Δημοτικά;
Και γιατί μόνο μία φορά τον μήνα;
Τι είναι η Σημαία και ο Ύμνος;
Εμβόλια;
Τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου έχουν μειωμένη εθνική συνείδηση ή προεξοφλείτε ότι η «δόση» του Δημοτικού επαρκεί δια βίου, κάτι σαν το μαντού;
Λοιπόν,για να τελειώνουμε.
Πατριωτισμός είναι να υπάρχουν σύγχρονα σχολεία.
Πατριωτισμός είναι τα σχολεία αυτά να είναι προσβάσιμα σε όλα τα παιδιά της Ελλάδας, είτε γεννήθηκαν εδώ, είτε επιλέγουν να γίνουν παιδιά της.
Πατριωτισμός είναι αυτά τα σχολεία να παρέχουν γνώσεις που να διαμορφώνουν ελεύθερους, δημοκρατικούς και δημιουργικούς πολίτες.
Πατριωτισμός είναι να γυρίσουν στο μεγάλο «σπίτι» μας και στα σπίτια τους τα αδέλφια μας και τα παιδιά μας που ξενιτεύτηκαν.
Κι΄ακόμα:
Πατριωτισμός είναι να ενώνεις και όχι να διαιρείς.
Να συνθέτεις και όχι να διαλύεις.
Πατριωτισμός σημαίνει Δημοκρατία.
Και σημαίνει ακόμα,παράδειγμα.
Παράδειγμα ζωής, δηλαδή εντιμότητα, σεβασμός στο δημόσιο χρήμα, αλληλεγγύη στον συμπολίτη που δοκιμάζεται επειδή υπήρξε λιγότερο τυχερός και γιατί όχι, λιγότερο ικανός.
Όλα αυτά ΕΙΝΑΙ η Σημαία, όλα αυτά ΕΙΝΑΙ ο Ύμνος.
Που δεν μιλά, όπως άλλων λαών, για αυτοκράτορες, μονάρχες και αποικίες.
Αλλά για την Ελευθερία και για τους Αγώνες που χρειάστηκαν και θα χρειαστούν για να είναι πάντοτε «αντρειωμένη».
Όλα αυτά τα «αγνοούν» συστηματικά οι αρχιτέκτονες και τα πηλοφόρια της καταστροφής μας.
Και μέσα στη μαύρη απελπισία που τους έχει πιάσει επειδή,όσα κι αν τραβήξαμε και όσα κι αν τραβάμε σήμερα, δεν «τσιμπάμε» να γυρίσουμε στη…στοργική «αγκαλιά» τους, επειδή ξέρουν ότι το καράβι αρχίζει σιγά-σιγά να πλησιάζει στο λιμάνι αφήνοντας πίσω του Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες και επειδή, τέλος, ξέρουν ότι στο λιμάνι δεν τους περιμένει ο παλιός θρόνος αλλά…σκαμνί έπιασαν «πριγκηπόπουλα» και γελωτοποιοί, το κατάρτι και σκούζουν για τα πανιά.
Ε,ως εδώ!
Πάει πολύ να υψώνουν και τη φωνούλα τους αυτοί που μας έριξαν στα βράχια, αυτοί που εξευτέλισαν και την Πατρίδα και την Δημοκρατία.
Και αυτοί που…παρακαλούσαν «να φυσήξει ο αέρας» και να πάρει μαζί του τη Σημαία.
Ως εδώ.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
