FDI HN: Οι φρεγάτες που βάζουν το Πολεμικό Ναυτικό σε μια νέα εποχή

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κεφάλας – Υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα Πατριωτική Δύναμη Αλλαγής (ΠΑΤΡΙΔΑ)

Η Fregate de Defense et d’Intervention (FDI) (aka Belharra ή Belh@rra) αναπτύχθηκε από τη Naval Group για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του Γαλλικού Ναυτικού για μια φρεγάτα, ικανή να χρησιμοποιηθεί σε όλους τους τομείς πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του αντιαεροπορικού, επιφάνειας, ανθυποβρυχιακού, όπως και επιχειρήσεων υποστήριξης ειδικών δυνάμεων και να μπορεί να διεξάγει ένα ευρύ φάσμα αποστολών.

Ο σχεδιασμός της πλατφόρμας FDI/Belharra με σχέδιο «ανεστραμμένης πλώρης» προορίζεται για τη βελτίωση της πλεύσης και της σταθερότητας στην ανοιχτή θάλασσα και σε υψηλό κυματισμό, ενώ παρέχουν υψηλότερη ταχύτητα σε σύγκριση με ένα παραδοσιακό κύτος, σύμφωνα πάντα με την DGA. Είναι αρθρωτή και επεκτάσιμη, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των πιθανών πελατών όπως και μελλοντικές ανάγκες. Διαθέτει ένα ενιαίο μπλοκ υπερκατασκευής και στεγάζει τόσο τους εκτοξευτές πυραύλων που είναι κρυμμένοι πλευρικά (για να μειώσει το RCS (Radar Cross Section) της, όσο και τη μονάδα των πανοραμικών αισθητήρων και του ιστού πληροφοριών (PSIM).

Εκτός από το PSIM, ο σχεδιασμός της βασίζεται σε δύο ψηφιακά κέντρα δεδομένων, με σύστημα CLOUD, το οποίο αναπροσαρμόζεται ανάλογα την περίσταση (χτύπημα – ζημιά), ώστε να διατηρεί το αξιόμαχο της φρεγάτας, ένα νέο κέντρο μάχης ασύμμετρου πολέμου (PCLCMA, PC de Lutte Contre les Menace Asymétrique) «ψηφιακή γέφυρα μάχης» και το πανίσχυρο σύστημα διαχείρισης μάχης (CMS) SETIS. Επιπλέον, διαθέτει μια προηγμένη σουίτα αισθητήρων και συ-στημάτων όπλων με επίκεντρο το πρόσφατα σχεδιασμένο πλήρως ψηφιακό ραντάρ Thales SeaFire 4FF AESA με εμβέλεια 300 χιλιομέτρων, ικανότητα παρακολούθησης έως και 800 στόχων ταυτόχρονα και εμπλοκής τουλάχιστον 16 εξ αυτών με πυραύλους, ενώ έχει μεγάλες δυνατότητες αποκάλυψης στόχων stealth, μια νέα σουίτα EW και ικανότητα συνεργατικής επιτήρησης Veille Cooperative Navale (VCN).

Το PSIM περιλαμβάνει εκτός από τις κεραίες της σουίτας επικοινωνιών Thales Aquilon (SATCOM, Data Link 11, 16 και 22), το προαναφερθέν ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών Thales Sea Fire, IFF Thales BlueGate νέας γενιάς (Mode 5/S), το ηλεκτροοπτικό και υπέρυθρο σύστημα της Bertin Technologies, τη σουίτα EW και το Paseo XLR (Extra long range naval optronic identification & fire control system)που διασφαλίζουν την επιτήρηση, αναγνώριση και παρακολούθηση 360°.

Το πακέτο υποβρύχιων αισθητήρων περιλαμβάνει στο κύτος το SONAR Kingklip Mk2 που παρέχεται από την Thales και το CAPTAS 4 Compact χαμηλής συχνότητας ενεργό/παθητικό SONAR μεταβλητού βάθους (VDS), το σύστημα αντιτορπιλικής προστασίας Contralto με δύο τοποθετημένους εκτοξευτές αντιμέτρων Canto και δύο τορπίλες MU90 (LWT). Όλα τα δεδομένα SONAR διαχειρίζονται από το σύστημα υποβρύχιου πολέμου BlueScan που αναπτύχθηκε από την Thales, το οποίο επεξεργάζεται τις πληροφορίες για να τις παρέχει στο CMS.

Η πρόωση που βασίζεται σε τέσσερις κινητήρες ντίζελ MTU16V8000M91L CODAD 32MW (Combined Diesel And Diesel), ο καθένας από τους οποίους παρέχει 8 MW, επιτρέπει την επίτευξη μέγιστης ταχύτητας άνω των 27 κόμβων, ενώ η αυτονομία ανέρχεται στα 5.000 ναυτικά μίλια σε cruise speed. Τα δύο μηχανοστάσια που φιλοξενούν δύο ντίζελ, το καθένα συνδεδεμένο μέσω κιβωτίου ταχυτήτων σε έναν από τους δύο άξονες του πλοίου με προπέλα ελεγχόμενου βήματος (CPP), διαχωρίζονται από ένα θωρακισμένο διάφραγμα, το οποίο κατατμίζει φυσικά τις δύο ζώνες ελέγχου ζημιών του πλοίου και του πακέτου πρόωσης. Οι ζώνες ελέγχου ζημιών εξασφαλίζουν την επιβίωση σε περίπτωση βλάβης ή πλήγματος από εχθρική ενέργεια. Οι απαιτήσεις ηλεκτρικής ισχύος της πλατφόρμας και των συστημάτων μάχης ικανοποιούνται από έξι γεννήτριες Scania 500 kW στις οποίες προστίθεται μια έβδομη μονάδα έκτακτης ανάγκης.

Η FDI διαθέτει επίσης υπόστεγο ελικοπτέρου 11 τόνων που θα φιλοξενήσει ένα ελικόπτερο MH-60R, τα οποία πρόσφατα αγόρασε η χώρα μας από τις ΗΠΑ.
Το πακέτο οπλισμού του FDI αποτελείται από ένα ”μεσαίου διαμετρήματος” πυροβόλο Leonardo 76/62 mm Super Rapido, ένα νέο σύστημα πυραύλων αεράμυνας που βασίζεται στην οικογένεια Aster της MBDA, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος κάθετης εκτόξευσης με δύο εκτοξευτές οκτώ κελιών Sylver A50 VLS για πυραύλους Aster 15/30. Επίσης, διαθέτει δύο εκτοξευτές 4 κελιών για αντιπλοϊκούς πυραύλους MBDA MM40 Block 3/Block3c Exocet (ASM) στο μέσο του σκάφους και 2 πυροβόλα Narwal των 20 χιλιοστών. Αυτή είναι η διαμόρφωση που θα έχουν οι γαλλικές Belharra (standard I) όπως και οι πρώτες 2 FDI HN που θα παραλάβουμε. Η τρίτη θα είναι τάξης standard II, ενώ οι πρώτες θα αναβαθμιστούν σε standard II μετά την παραλαβή τους στην Ελλάδα.

Οι διαφορές μεταξύ standard I και standard II είναι η προσθήκη δύο εκτοξευτών A50 Sylver, το οποίο θα αυξήσει τη χωρητικότητα των ASTER από 16 σε 32 και προσδίδει στη Belharra μεγάλες δυνατότητες σε επιθέσεις κορεσμού. Επίσης, θα προστεθούν πύραυλοι RIM-116 RAM(Rolling Airframe Missile) σε εκτοξευτή Mk-144 GML (Guided Missile Launcher) 21 κελιών (ένα πολύ ικανό σύστημα εναντίων αντιπλοϊκών πυραύλων) και Chaffs – Flares.
Με όλα τα παραπάνω δεν είναι παράξενο ότι (σύμφωνα με τους Γάλλους και πάντα σε θεωρητικό επίπεδο), μία μόνο FDI HN, μπορεί να καλύψει αντιαεροπορικά το ίδιο πεδίο με τέσσερις φρεγάτες, εφοδιασμένες με ESSM και ραντάρ περιστρεφόμενου τύπου. Βάσει αυτών, μία ελληνική FDI HN θα μπορεί να ελέγχει μία επιφάνεια 15.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, όταν οι αμερικανικές MMSC μπορούν να καλύψουν μόνο 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Παρόλα αυτά υπάρχουν βασικά σημεία – μειονεκτήματα – συμβιβασμοί που πρέπει να επιληφθεί το ΠΝ:

Το θέμα έλλειψης ECM (electronic countermeasure) πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα που θα πρέπει να διευθετηθεί άμεσα!

Η SDI HN έχει τη δική της φιλοσοφία συστήματος μάχης και διαλειτουργικότητας. Αυτό σημαίνει πως το Πολεμικό Ναυτικό αν θέλει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητες της φρεγάτας οφείλει να κάνει τις νέες αγορές του πάνω σε αυτή την ψηφιακή πλατφόρμα μάχης με ό,τι αυτό συνεπάγεται από άποψη επιλογών.

Είναι μετρίων ταχυτήτων φρεγάτα σύμφωνα με το δόγμα ωκεάνιων επιχειρήσεων του Γαλλικού Ναυτικού που περιπολούν πολλές εβδομάδες σε ανοιχτές θάλασσες, οπότε η οικονομία καυσίμου είναι σημαντική. Ωστόσο το Αιγαίο είναι κλειστή θάλασσα και θα υπάρχουν περιπτώσεις που θα χρειαστεί ταχύτητα (έστω και αν αφορά μερικούς κόμβους), για να φτάσει γρήγορα σε ένα σημείο ή να αποφύγει μια παγίδα, ενώ μη ξεχνάμε ότι οι σύγχρονες τουρκικές μονάδες επιφανείας (Ada, Istanbul) χρησιμοποιούν πρόωση CODAG (Combined diesel and gas) που σημαίνει ταχύτητες περί τους 30 κόμβους. Άρα ο τουρκικός στόλος σε μια πιθανή αντιπαράθεση θα έχει την ικανότητα (έστω για σύντομα διαστήματα) της ταχείας κίνησης, όπου μια FDI δεν θα μπορεί να ακολουθήσει εύκολα.

Η αδυναμία (ή άρνηση) να πιστοποιήσουν η Γάλλοι τους εκτοξευτές Sylver A50 στη χρήση πυραύλων μέσου βεληνεκούς Μica, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιεί ακόμα και για μέσες αποστάσεις τους πολύτιμους και φυσικά ακριβούς Αster.

Συνοψίζοντας, πιστεύω ότι έχει γίνει κατανοητό, ότι πρόκειται για κορυφαίες φρεγάτες με μεγάλες δυνατότητες που θα ενισχύσουν σημαντικά το Πολεμικό Ναυτικό και θα το φέρουν σε μια νέα εποχή που πλέον θα έχει σαφή ποιοτική υπεροχή, έναντι του τουρκικού Π.Ν., το οποίο δεν θα έχει κάτι αντίστοιχο να αντιπαρατάξει.