Του Δρ. Άριστου Αριστοτέλους*
Ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν , η κατάσταση της οικονομίας, το αυταρχικό ύφος και ειδικότερα η εκδικητική συμπεριφορά που προτίθεται να επιδείξει έναντι των αντιπάλων του, όπως ο ίδιος διακηρύττει, προοιωνίζουν συνέχιση της εσωτερικής σύγκρουσης στη χώρα, ενόψει άλλων δύο κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων που αναμένεται να διέλθει.
Αγνοώντας τις κατηγορίες περί αθέμιτων εκλογικών πρακτικών, η επιτυχία του Ερντογάν στις εκλογές είναι σαφής. Οι υποψήφιοι του κόμματος του, του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), πήραν το 45,5 τοις εκατό των ψήφων – σε σύγκριση με 39 τοις εκατό που έλαβαν το 2009. Είναι όμως αρκετά πίσω από τα αποτελέσματά των βουλευτικών εκλογών του 2011, όταν έλαβε σχεδόν το 50 τοις εκατό των ψήφων. Το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), από την άλλη, έλαβε μόνο το 27.8 τοις εκατό των ψήφων. Το δεξιό Κόμμα του Εθνικιστικού Κινήματος κέρδισε το 15.2 τοις εκατό, και το κουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας σημείωσε αύξηση στην υποστήριξή του στην ανατολική και τη νοτιοανατολική Ανατολία, λαμβάνοντας το 6.4 τοις εκατό των ψήφων.
Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των εκλογών, υπήρξε πολύ συζήτηση ως προς το πώς το ΑΚΡ κέρδισε τις εκλογές παρά τις τόσες πολλές σοβαρές κατηγορίες σε βάρος του. Στις κατηγορίες αυτές περιλαμβάνονταν οι συγκρούσεις για το πάρκο Γκεζί, τα σκάνδαλα διαφθοράς, ο συνωμοτικός ρόλος της κυβέρνησης στο συριακό εμφύλιο πόλεμο, οι καταγγελίες για απάτη από το κίνημα Γκιουλέν, και η αύξηση του απολυταρχισμού του Ερντογάν. Ορισμένοι σχολιαστές απέδωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα σε αθέμιτες πρακτικές, στους περιορισμούς και τον εκφοβισμό του Τύπου από το καθεστώς και στην παρεμπόδιση της πρόσβασης των αντιπολιτευομένων κομμάτων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Οι ανωτέρω παράγοντας βέβαια έπαιξαν κάποιο ρόλο στις εκλογές, αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν από μόνα τους το αποτέλεσμα. Πολύ πιο σημαντική εξήγηση αποτελεί ίσως το γεγονός ότι το ΑΚΡ έχει μια ιστορία οικονομικών επιτυχιών, καθώς και το ό, τι από τη χώρα απουσιάζει μια αξιόπιστη αντιπολίτευση. Έτσι , παρά την διαφθορά που αναμφισβήτητα υπάρχει στο κυβερνών κόμμα, πολλοί ψηφοφόροι συνδέουν την εντεκάχρονη διακυβέρνηση του ΑΚΡ με την ραγδαία οικονομική ανάκαμψη που έχει πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του Ερντογάν και τις μεγάλες και επωφελείς επενδύσεις στον κοινωνικό τομέα, την υγείας και σε έργα υποδομής.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα αυτά δεν βασίζονται σε στέρεο έδαφος. Η οικονομική ευημερία και η οικονομική άνθηση είναι αποτέλεσμα του μεγάλου επενδυτικού ενδιαφέροντος από το εξωτερικό, το οποίο όμως άρχισε να αποσύρεται ή επιβραδύνεται ενόψει της κρίσης που διέρχεται η περιοχή. Η οικονομική ανάπτυξη σημειώνει πτώση και τα επίσημα στατιστικά στοιχεία δείχνουν το ποσοστό της ανεργίας σε περίπου 10 τοις εκατό, αν και ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος. Ο τομέας των μισθών για τους περισσότερους εργαζόμενους είναι καθηλωμένος σε χαμηλά επίπεδα. Η τυχόν επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης θα οδηγήσει σε περαιτέρω συγκρούσεις.
Ο πρωθυπουργός θεώρησε τις εκλογές ως δημοψήφισμα ή ως ψήφο εμπιστοσύνης για την κυβέρνησή του. Όμως η εκλογική του νίκη δεν φαίνεται ότι θα εκτονώσει και την τεταμένη πολιτική κατάσταση στη χώρα. Μάλλον το αντίθετο. Ενισχυμένος από τα αποτελέσματα των εκλογών, ο Ερντογάν μάλλον φαίνεται διατεθειμένος να εφαρμόσει πιο αυταρχικές μεθόδους εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του, κλιμακώνοντας την πολεμική του κατά των εχθρών του, καθώς και την προκλητικότητα του απέναντι στη Συρία. Έχει ήδη προειδοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, ότι « θα το πληρώσουν”, ότι θα τους ξεριζώσει και ότι υπάρχουν άνθρωποι που «από αύριο θα φύγουν.” Επίσης υπογράμμισε ότι θα διεισδύσει στις τάξεις των εχθρών του και ότι « θα πρέπει να δώσουν εξηγήσεις.»
Οι απειλές στρέφονταν κυρίως κατά των υποστηρικτών του πρώην συμμάχου του, Φετουλάχ Γκιουλέν, τους οποίους ο Ερντογάν κατηγόρησε ότι έχουν διεισδύσει στην αστυνομία, το δικαστικό σώμα και το κατεστημένο της ασφάλειας. Τους κατηγορεί ότι ευθύνονται για τις έρευνες που ξεκίνησα για διαφθορά κυβερνητικών αξιωματούχων και ότι δημοσίευσαν επεξεργασμένες τηλεφωνικές συνδιαλέξεις στις διαδικτυακές πλατφόρμες. Επίσης, μιλώντας ενώπιον υποστηρικτών του, την Κυριακή το βράδυ, ο πρωθυπουργός προειδοποίησε τη Συρία με πόλεμο και απείλησε τους πολιτικούς του αντιπάλους με εκδίκηση.
Εν κατακλείδι, μετά την τελευταία επιτυχία στις τοπικές εκλογές, ο Ερντογάν έχει απέναντι του δύο ακόμη πολύ κρίσιμες προεκλογικές μάχες – μία για την προεδρία και άλλη για το Κοινοβούλιο – στις οποίες έχει ζωτικό προσωπικό και κομματικό διακύβευμα και ασφαλώς θα σχεδιάσει τα επόμενα βήματα του. Όμως, από τη μια, η πιθανότητα περαιτέρω χειροτέρευσης της οικονομίας και, από την άλλη, η πιο αυταρχική συμπεριφορά που ο πρωθυπουργός προτίθεται να ακολουθήσει, όπως και η αποφασιστικότητα του να εκδικηθεί τους αντιπάλους του, φαίνεται να επιφυλάσσουν νέα εσωτερικά προβλήματα και έντονες εκλογικές αντιπαραθέσεις. – http://strategy–cy.com
*Τέως Βουλευτής,
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Στρατηγικής
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter