Γράφει ο Λεωνίδας Πυργάρης Καθηγητής, Εθνοφύλακας ΤΕ Χίου/Έφεδρος Λοχίας Καταδρομών
«Πολιτεία γὰρ τροφὴ ἀνθρώπων ἐστίν, καλὴ μὲν ἀγαθῶν, ἡ δὲ ἐναντία κακῶν» (Γιατί στ᾽ αληθινά η πολιτεία είναι τροφός και παιδαγωγός τών ανθρώπων: η ωραία πολιτεία πλάθει τούς ωραίους και ηρωϊκούς ανθρώπους ενώ η κακή τούς κακούς) [Πλάτωνος Μενέξενος, 238 e].
Με αφορμή την πρόσφατη οδηγία (Υπουργείο Εσωτερικών/αριθμός πρωτ. 31849/21 Σεπτ. 2017) τού Υπουργού Εσωτερικών κ. Παναγιώτη Σκουρλέτη, με θέμα «Εορτασμός τής εθνικής επετείου τής 28ης Οκτωβρίου 1940», η οποία απευθυνόμενη σε πολιτικούς και στρατιωτικούς αποδέκτες αναφέρει ότι κατά την ημέρα τής 28ης Οκτωβρίου «Τάγματα Εθνοφυλακής δεν θα παρελάσουν», καταθέτω τον προβληματισμό μου.
Ο θεσμός τής εθνοφυλακής, τα τελευταία χρόνια, έχει αναβαθμισθεί αφενός λόγω τών ολοένα αυξανόμενων αναγκών τού Στρατού Ξηράς (μείωση τής στρατιωτικής θητείας, υπογεννητικότητα, αθρόα μεταναστευτική ροή νέων κυρίως ανθρώπων προς χώρες τού εξωτερικού, φυγοστρατία) και αφετέρου λόγω τών μόνιμων πλέον προκλήσεων και επιβουλών τής γείτονος Τουρκίας σε βάρος τής εθνικής μας κυριαρχίας. Δηλαδή η πολιτική ηγεσία τού Στρατεύματος (υπουργός Πάνος Καμμένος) φαίνεται πως έχει συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα τού εξ Ανατολών κινδύνου και γι’ αυτό το λόγο έχει κατά καιρούς εκδηλώσει – και συνεχίζει να εκδηλώνει – εμπράκτως τη στήριξή της προς την Εθνοφυλακή. Μάλιστα το τρέχον έτος 2017 καθιερώθηκε από το Υπουργείο Αμύνης ως Έτος Εθνοφυλάκων και, στα πλαίσια αυτής τής καθιερώσεως, τιμήθηκαν ανά την Ελλάδα οι εθνοφύλακες.
Ωστόσο η πρόσφατη οδηγία τού Υπουργού Εσωτερικών κ. Σκουρλέτη βρίσκεται σε αναντιστοιχία με την ένθερμη στήριξη τού Υπουργού Αμύνης κ. Καμμένου στον εν λόγω θεσμό: ο Καμμένος στηρίζει την Εθνοφυλακή και στέκεται έμπρακτος αρωγός τών εθνοφυλάκων, ο δε Σκουρλέτης, κυβερνητικός εταίρος τού Καμμένου, «τον αδειάζει», δηλαδή τον αναιρεί. Διότι περί αναιρέσεως τού Καμμένου πρόκειται, όταν δεν επιτρέπεται στους εθνοφύλακες να παρελάσουν.
Πριν από λίγο καιρό ειδοποιήθηκα να καταταγώ στην Εθνοφυλακή τής Χίου, ύστερα από 30 ακριβώς χρόνια που απολύθηκα από τον Στρατό. Ομολογώ ότι ένιωσα ιδιαίτερη συγκίνηση και περηφάνεια που η Πατρίδα με θυμήθηκε ξανά μετά από τόσα χρόνια και με θεωρεί ακόμα νέο και χρήσιμο, όχι μόνο να την υπηρετήσω αλλά και να πεθάνω γι’ αυτήν άμα χρειαστεί! Παρουσιάστηκα λοιπόν, μαζί με άλλους συναδέλφους, συνομήλικους αλλά και νεότερους, σε κεντρικό στρατόπεδο τής Χίου όπου μάς υποδέχθηκε η Στρατιωτική Ηγεσία τής νήσου, και παρέλαβα τον σχετικό στρατιωτικό εξοπλισμό, όπως ακριβώς τον παραλαμβάνει και ο νεοσύλλεκτος στρατιώτης. Και κάθε Κυριακή πηγαίνω και παρακολουθώ την προβλεπόμενη εκπαίδευση, όπως αυτή καταρτίζεται από την 96 ΑΔΤΕ. Όμως πριν από δυό μέρες, όταν ενημερώθηκα για το περιεχόμενο τής υπουργικής οδηγίας τού κ. Σκουρλέτη, ένιωσα βαθύτατα προσβεβλημένος και θιγμένος ως Έλληνας πολίτης και στρατιώτης!
Και γίνομαι σαφέστερος: κύριε Υπουργέ, αφού αρκετές, προηγούμενες υμών, κυβερνήσεις, συναγωνιζόμενες σε λαϊκισμό, μείωσαν τη στρατιωτική θητεία από 24 μήνες που ήταν κάποτε στους 9 μήνες σήμερα, και αφού με τις άθλιες πολιτικές που ακολούθησαν έφεραν τη Χώρα στα μαύρα χάλια που βρίσκεται τώρα (παντοτινή φυγή πολλών νέων στρατεύσιμης ηλικίας στο εξωτερικό εξαιτίας τής οικονομικής χρεοκοπίας, κατάργηση και κλείσιμο αρκετών στρατοπέδων ανά την ελληνική επικράτεια για λόγους περιστολής δαπανών), αναμενόμενο ήταν πως θα έφτανε η στιγμή να σηκώσει η Εθνοφυλακή το μεγαλύτερο βάρος τής άμυνας τής Χώρας.
Αξιότιμε κ. υπουργέ, ζητείτε ως Κυβέρνηση – όχι μόνο εσείς, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά και άλλες κυβερνήσεις – από τους εθνοφύλακες – ανθρώπους 45, 50 και 60 ετών – να ξαναφορέσουν το χακί, να εκπαιδεύονται, να είναι μάχιμοι και αποτελεσματικοί, – λες και είναι παλληκαράκια 20 ετών – τους τοποθετείτε στην πρώτη γραμμή τού πυρός ως δύναμη ανασχέσεως τού Τούρκου εισβολέα, δηλαδή τους καθιστάτε «αιχμή τού δόρατος». Τουτέστιν απαιτείτε απ’ αυτούς να σηκώσουν το πρώτο «κύμα επιθέσεως». Και πολύ ορθά πράττετε! Είναι ιερό καθήκον τού πολίτη να είναι δια βίου στρατιώτης, να μάχεται υπέρ τής πατρίδος του ή και να πεθαίνει γι’ αυτήν εάν κάτι τέτοιο απαιτείται. Ο θάνατος υπέρ πατρίδος δεν είναι ποινή αλλά τιμή. Και μάλιστα η μέγιστη τιμή. Αλλά την ίδια ώρα δεν καταδέχεστε τούς εθνοφύλακες στην παρέλαση! Σας πέφτουν λίγοι! Γιατί; Μήπως στη συνείδησή σας οι εθνοφύλακες είναι μιάσματα; Τους θεωρείτε μήπως επικίνδυνους για το δημοκρατικό πολίτευμα και την πολιτική ομαλότητα; Μήπως πάσχετε από ιδεοληπτικά σύνδρομα τού παρελθόντος ως αριστερός που είσθε και βλέπετε στις σημερινές Δυνάμεις Εθνοφυλακής, των οποίων αποκλειστική αποστολή είναι η προάσπιση τών εθνικών μας δικαίων έναντι τής τουρκικής βουλιμίας, τα παλιά ΤΕΑ, των οποίων πράγματι η κύρια αποστολή ήταν, στην αρρωστημένη και πολιτικά διχασμένη από το 1950 μέχρι και τη Μεταπολίτευση ελληνική κοινωνία, η περιφρούρηση «των εθνικοφρόνων από τον κομμουνιστικόν κίνδυνον»; Γνωρίζετε πολύ καλά πόσο υπόφερε η μετεμφυλιοπολεμική Ελλάδα απ’ αυτού του είδους τα διχαστικά σύνδρομα.
Αν λοιπόν έχετε συναίσθηση ποιες συνέπειες μπορεί να έχει αυτή σας η οδηγία επί του ηθικού τών εθνοφυλάκων και επί της ομοψυχίας λαού και στρατού, ξανασκεφτείτε την εντολή που αποστείλατε και διορθώστε! «οὐχ οἱ ἑπόμενοι αἴτιοι εἴ τι μὴ καλῶς ἐδρᾶτο, ἀλλ᾿ οἱ ἄγοντες ἐπὶ τὰ μὴ ὀρθῶς ἔχοντα» (δεν φταίνε εκείνοι που εκτελούν τις οδηγίες, αν κάτι δεν προχωρήσει καλά, αλλά εκείνοι που τις δίνουν) [Θουκ. Γ, 55.4].
Πηγή: Alithia.gr
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
