Του Νίκου Γ. – Εύζων
Σε καιρούς χαλεπούς, καιρούς πολέμου ή αβεβαιότητος, υπάρχει ένα ιδιαίτερο είδος πολεμιστή, πάντα άγρυπνο και έτοιμο να αποκριθεί στο προσκλητήριο της Πατρίδος. Ένας κοινός άνδρας με ένα ιδιαίτερο πάθος για επιτυχία. Σφυρηλατημένος από τις δυσκολίες, στέκει ακλόνητος δίπλα σε κάθε ιστορικό πολεμιστή για να υπηρετήσει κι εκείνος την Πατρίδα του, τους συνανθρώπους του και να προστατεύσει όλα τα κεκτημένα για τα οποία ήδη απεβίωσαν γενιές και γενιές θαρραλέων Πολεμιστών.
Είναι ο Εύζων.
Το φάριο και το τσαρούχι μου είναι σύμβολα τιμής και βαριάς κληρονομιάς. Κληροδοτήματα των πολεμιστών που έπεσαν πριν από εμένα. Λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ενσαρκώνει την πίστη εκείνων που ορκίστηκα να υπερασπίζομαι και εκείνων που το μυαλό μου θεωρεί αυτονόητο ότι θα προστατεύσω.
Φορώντας το γαλάζιο μπερέ, αποδέχομαι την ευζωνική μου ευθύνη και τον τρόπο ζωής που φέρει μετ’ αυτής. Είναι ευθύνη αλλά ταυτόχρονα προνόμιο και ευτυχείς είναι εκείνοι που το έχουν καταλάβει. Είναι προνόμιο που το διεκδικώ και κατακτώ καθημερινά. Ακούραστα αλλά με κόπο. Με κόπο και ιδρώτα. Και αν οι συνθήκες ή οι συγκυρίες το απαιτήσουν, με ιδρώτα και αίμα.
Η προσήλωσή μου στην Πατρίδα και τους Ευζώνους μου είναι πέρα από την όποια αμφισβήτηση. Κανείς δεν δύναται να έχει άποψη και δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτό μου να δώσω σε κανέναν το περιθώριο να έχει άποψη. Άνδρες γενναίοι έχουν πολεμήσει και πεθάνει χτίζοντας την περήφανη παράδοση και την επίφοβη φήμη που καλούμαι να κρατήσω στο ύψος τους.
Με προίκισε η Φύση με σωματικά και πνευματικά προσόντα όχι μόνο για να τα επιδεικνύω περήφανα. Πολύ περισσότερο, για να υπηρετώ ταπεινά τους συμπατριώτες μου, ειδικά αν δεν μπορούν να υπερασπιστούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Είτε μου είναι γνωστοί είτε άγνωστοι, σαν ο καθένας τους να ήταν ο Άγνωστος Στρατιώτης. Αυτό είναι που περιμένει η Πατρίδα μου από μένα.
Δε χρειάζεται εγώ ο ίδιος να διαφημίζω την προσφορά μου. Διαφημίζεται από μόνη της μέσα από την υπηρεσία μου. Δεν επιζητώ αναγνώριση για την υπηρεσία μου. Η ανταμοιβή μου είναι που μπορώ να φορώ τον ντουλαμά μου και τη φέρμελή μου. Οικειοθελώς αποδέχομαι τους εγγενείς κινδύνους της υπηρεσίας μου και θέτω τη Φρουρά τη Σημαία, το Μνημείο και τους θεσμούς της Πατρίδας, πάνω από εμένα και την ασφάλειά μου.
Η ικανότητά μου να ελέγχω τα αισθήματα, τα συναισθήματα και τις κινήσεις μου, με κάνει να διαφέρω από όλους τους υπόλοιπους στην κοινωνία γύρω μου. Και αυτό αντικατοπτρίζει έναν χαλύβδινο χαρακτήρα μέσα από ένα σιδηρό κορμί. Χωρίς χαρακτήρα δεν μπορεί ο Εύζων να υπάρξει. Είναι απλά ένα φθαρτό από τον χρόνο κορμί. Το ευζωνικό μου ήθος είναι αυτό που μένει από μένα για τις επόμενες γενιές. Ο λόγος μου είναι συμβόλαιο και είναι δεσμευτικός.
Μαθαίνω να διοικούμαι προτού μάθω να διοικώ. Ότι θα μου δοθούν εντολές να εκτελέσω είναι κάτι που αναμένω. Δε μου φαίνεται παράλογο. Παράλογο θα είναι να υπάρχει ασυνέχεια διοικήσεως και να μη βγω μπροστά, να μην οδηγήσω εγώ τους συμπολεμιστές μου στην επίτευξη του στόχου. Οδηγώ και δείχνω στους άλλους πώς να με ακολουθήσουν. Είμαι παράδειγμα.
Δεν παραιτούμαι. Δεν εγκαταλείπω. Ταλαντώνομαι αλλά δεν κάνω πίσω βήμα. Αν πέσω, θα σηκωθώ ξανά. Κάθε φορά. Θα συγκεντρώσω κάθε ικμάδα ενέργειας ώστε να προστατεύσω τους συμπολεμιστές μου Εύζωνες και να ολοκληρώσουμε την αποστολή μας, όπου και όποτε κληθούμε επ’ αυτού.
Απαιτώ πειθαρχία. Απαιτώ και πρωτοβουλία. Η επιτυχία ή η αποτυχία της αποστολής μου εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από μένα. Όλα γίνονται στην εντέλεια αλλιώς δεν το δέχομαι. Εγώ έχω την ευθύνη αν κάτι πάει στραβά. Εγώ είμαι υπεύθυνος αν δεν βγει σωστά. Γιατί πάντα θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι άλλο που να προβλέψω ή να διαγνώσω το λάθος. Η προσοχή μου στη λεπτομέρεια, ο αέναος αγώνας με τον εφησυχασμό. Η εκπαίδευσή μου δεν είναι ποτέ ολοκληρωμένη και τελειωμένη.
Στις χειρότερες των περιπτώσεων, η ιστορία και η παράδοση των Ευζώνων και το δέσιμο με τους συνεύζωνές μου ισχυροποιεί τη θέλησή μου.
Δε θα δεχθώ την αποτυχία. Ακόμη και στο χώμα θα είμαι όρθιος.
Θα είμαι ο Εύζων.
