Μια εξαιρετική δημοσιογραφική έρευνα από μια κορυφαία Ελληνίδα δημοσιογράφο για την κρίση των Ιμίων, όπως δεν είδαμε ποτέ μέχρι σήμερα. Μία εκπομπή, στην οποία η δημιουργός των επικών ντοκιμαντέρ "Το Βουνό της Σιωπής" και της "Μαρτυρίας του τελευταίου Στρατοπεδάρχη της ΕΛΔΥΚ για τη μάχη του στρατοπέδου", δίνει για μια ακόμα φορά τα διαπιστευτήριά της.
Στην δημοσιογράφο του Ρικ Αίμιλη Μιχαήλ μιλούν για πρώτη φορά μετά από 22 σχεδόν χρόνια οι Έλληνες Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού, κυβερνήτες των πλοίων και πρωταγωνιστές της νύχτας των Ιμίων, ενώ προβάλλονται για πρώτη φορά εικόνες βιντεοσκοπημένες από την Κανονιοφόρο "Πολεμιστής" που περιπολούσε λίγα μέτρα από τις βραχονησίδες.
Δείτε την εκπομπή, σε δημοσιογραφική επιμέλεια της Αίμιλη Μιχαήλ και σε σκηνοθεσία της Αλεξίας Μουταφίδου.
Του Κωνσταντίνου Κυρίμη.
Στην ιστορία του Πολεμικού μας Ναυτικού (ΠΝ), τη δόξα καταλαμβάνει (όχι αδίκως) ο στόλος. Εντούτοις, είναι συχνά άξια θαυμασμού και η ιστορία των υπηρεσιών ξηράς. Μια -εν πολλοίς άγνωστη- πτυχή της νεότερης ιστορίας του ΠΝ, είναι αυτή των υπόγειων καταφυγίων και οχυρώσεων που κατασκευάστηκαν λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ιστορία αυτών των χώρων, ξεκινάει το 1936. Ο εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς, παρατηρεί τα σύννεφα του πολέμου να πυκνώνουν πάνω από τη γηραιά ήπειρο και –προκειμένου να θωρακίσει τη χώρα- ξεκινάει ένα φιλόδοξο αμυντικό πρόγραμμα. Ειδικά το Πολεμικό Ναυτικό, ιδρύει την ΑΔΠΑ (Ανωτάτη Διοίκηση Παρακτίου Αμύνης) η οποία και αναλαμβάνει την κατασκευή χερσαίων οχυρωματικών έργων, σε διάφορα κομβικά σημεία της επικράτειας. Η ΑΔΠΑ διαιρεί τη χώρα σε «Ναυτικές Αμυντικές Περιοχές» (ΝΑΠ), με την ΝΑΠ-3 να περιλαμβάνει όλη την Αττική.
Είσοδος σε υπόγειο ναυτικό καταφύγιο.
Οι οχυρώσεις της ΑΔΠΑ/ΝΑΠ-3 είχαν ως στόχο τον έλεγχο των θαλασσίων διόδων της Αττικής. Κατασκευάστηκαν τόσο μεμονωμένα έργα (π.χ. υπόγεια καταφύγια σε ναυτικές βάσεις και υπηρεσίες), όσο και μεγάλα ναυτικά οχυρά. Τα κυριότερα ναυτικά οχυρά κατασκευάστηκαν στα νησιά Φλέβες και Αίγινα. Στα οχυρά αυτά, τοποθετήθηκε πληθώρα βαρέων πυροβόλων, σε στατικές θέσεις. Παράλληλα, τοποθετήθηκαν μικρότερα πυροβόλα και αντιαεροπορικά όπλα. Πέραν των όπλων, κατασκευάστηκαν πολλές υποστηρικτικές υποδομές και κτίρια. Δεδομένου ότι το αεροπλάνο ήταν το όπλο που αναμενόταν να παίξει πρωτεύοντα επιθετικό ρόλο στον επικείμενο πόλεμο, οι περισσότερες από αυτές τις υποδομές, ήταν υπόγειες, για λόγους προστασίας. Έτσι, κατασκευάστηκαν υπόγεια καταφύγια, υπόγειες υδατοδεξαμενές, υπόγειοι χώροι στρατωνισμού, υπόγειες ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, υπόγειες αποθήκες πυρομαχικών, κ.α.
Προθάλαμος καταφυγίου. Ο χώρος θυμίζει πλοίο.
Τα ναυτικά αμυντικά έργα κατασκευάζονταν με τις αυστηρότερες των προδιαγραφών. Είναι εντυπωσιακό, ότι σχεδόν για κάθε πτυχή της κατασκευής υπήρχαν συγκεκριμένες προδιαγραφές.Τα τοιχώματα έπρεπε να έχουνπάχος 60 εκατοστών οπλισμένου σκυροδέματος και άνω.Το τσιμέντο έπρεπε να έχει συγκεκριμένη σύσταση, πυκνότητα, ταχύτητα πήξεως και αντοχή (βάσει των γερμανικών προδιαγραφών του 1932). Εξίσου απαιτητικές ήταν οι προδιαγραφές για όλα τα υλικά, όπως για τις σανίδες των υποστυλωμάτων, για τα χαλίκια του μπετόν, ή για τα μέταλλα του «οπλισμού» του σκυροδέματος.Το γεγονός ότι κατασκευάστηκαν τόσες υπόγειες οχυρώσεις, τέτοιων προδιαγραφών, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, καταμαρτυρά πολλά για την ικανότητα, τόσο της πολιτικής όσο και της στρατιωτικής ηγεσίας της εποχής.
Αντικρίζοντας την σκοτεινή στοά εισόδου. Παρατηρήστε τη βαριά θωρακισμένη πόρτα που προήλθε από παροπλισμένο θωρηκτό.
Τα ναυτικά υπόγεια αμυντικά έργα, είχαν αρκετά ξεχωριστά χαρακτηριστικά, όπως θωρακισμένες οροφές και βαριές θωρακισμένες πόρτες που προέρχονταν από παροπλισμένα θωρηκτά. Ασφαλώς δεν έλειπαν και οι θυρίδες εξαερισμού, ή οι σωλήνες φωνητικής ενδοεπικοινωνίας. Επίσης, διέθεταν πάντα (τουλάχιστον μία) έξοδο κινδύνου, η οποία οδηγούσε σε ασφαλή τοποθεσία, έξω από το καταφύγιο, σε περίπτωση που η κύρια είσοδος είχε καταρρεύσει.Ο κίνδυνος εγκλωβισμού σε έναν υπόγειο χώρο, ήταν πάντα μια πιθανή προοπτική και οι κατασκευαστές έπρεπε να μεριμνήσουν ανάλογα.
Καθοδικό φρεάτιο 25 μέτρων. Αποτελούσε τμήμα της εξόδου διαφυγής. Η είσοδος/έξοδος γινόταν με επιτοίχια μεταλλικά σκαλοπάτια τύπου «Π».
Αρκετοί από τους χώρους αυτούς, φιλοξενούσαν και συσκευές τεχνολογίας-αιχμής, όπως σύνθετους ηλεκτρικούς πίνακες, μεγάλα φίλτρα εξαερισμού, ακόμα και ηλεκτρογεννήτριες μεγέθους δωματίου.
Από χωροταξικής πλευράς, τα καταφύγια διέθεταν προθαλάμους, κύριους θαλάμους, βοηθητικούς θαλάμους, υδατοδεξαμενές, στοές επικοινωνίας, τουαλέτες, ντουζιέρες κ.α. Άλλακαταφύγια σκάβονταν υπόγεια στο έδαφος, ενώ άλλοι κατασκευάζονταν στα έγκατα λόφων και βουνών, εκμεταλευόμενοι τη φύση του εδάφους.
Ένα ενδεικτικό καταφύγιο εκείνης της εποχής, σώζεται στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στον Πειραιά. Πρόκειται για μια εντυπωσιακή στοά μήκους 85 μέτρων, η οποία σχηματίζει ένα νοητό «Γ».Σε σχέση με το μέγεθός του, έχει λίγους θαλάμους, αλλά οι διακλαδώσεις της στοάς, ιδίως όταν φωτιστούν, αποζημιώνουν με το παραπάνω τον επισκέπτη. Ένα τμήμα του είναι επενδεδυμένο με τσιμέντο, ενώ το υπόλοιπο παραμένει «γυμνό», λαξευμένο στον βράχο.
Στο Ναυτικό Οχυρό Φλεβών, την παράσταση κλέβουν οι υπόγειες υποδομές υποστήριξης των βαρέων πυροβόλων. Θάλαμοι προσωπικού, αποθήκες πυρομαχικών και συναφείς υποδομές, όλα κατασκευασμένα αθέατα, αρκετά μέτρα κάτω από τη γη. Εξίσου εντυπωσιακή είναι και η τεράστια υπόγεια υδατοδεξαμενή, χωρητικότητας 65 τόνων νερού!
Η κεντρική στοά στο καταφύγιο της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
Στην Αίγινα, κατασκευάστηκαν δύο οχυρά, το Νότιο (στη θέση Πέρδικα) και το Βόρειο (στη θέση Τούρλος), με το δεύτερο να είναι πολύ μεγαλύτερο και αρτιότερα οργανωμένο.
Το επιβλητικότερο έργο του οχυρού (και ίσως το επιβλητικότερο επίγειο έργο του ΠΝ, της εποχής) είναι ο Κεντρικός Ηλεκτρικός Σταθμός (ΚΗΣ). Βρίσκεται χτισμένος στα έγκατα του βουνού, αρκετές δεκάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Εκτείνεται σε 5 διαφορετικά επίπεδα και το εμβαδό του ξεπερνάει κατά πολύ τα 500τμ. Διαθέτει 5 μεγάλα φρεάτια αεραγωγών και δυο εξόδους κινδύνου. Φιλοξενούσε 4 ισχυρότατες ηλεκτρομηχανές της γερμανικής εταιρίας ΜΑΝ, οι οποίες τροφοδοτούσαν με ρεύμα και τα παρακείμενα γιγάντια πυροβόλα των 305 χιλιοστών.
Το κυριότερο οπλικό σύστημα του οχυρού στον Τούρλο, ήταν δύο δίδυμοι πύργοι ναυτικών πυροβόλων 305 χλστ, που πάρθηκαν από το παροπλισμένο θωρηκτό Λήμνος.Τα συγκεκριμένα όπλα, είχαν καταστήσει το Βόρειο Οχυρό Αίγινας, ένα «αβύθιστο θωρηκτό».Για να τοποθετηθούν οι δύο πύργοι (900 τόνοι έκαστος) στο βουνό, σκάφτηκαν γιγάντιες τρύπες (ως βάσεις) διαμέτρου 10μ και βάθους 8μ.
Τρισδιάστατη απεικόνιση υπόγειας ναυτικής εγκατάστασης στην Αίγινα. Παρατηρήστε το ύψος των αεραγωγών.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονιστεί το εξής: Μπορεί να είναι συναρπαστικό να εξερευνεί κανείς καταφύγια, εντούτοις είναι μια ενασχόληση που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής, δεδομένων των κινδύνων που υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους. Μεταξύ άλλων κινδύνων, ο ερευνητής πρέπει να προσέχει για παλαιά άσκαστα πυρομαχικά, σκουριασμένα συρματοπλέγματα, ετοιμόρροπες οροφές, επιτοίχια μεταλλικά σκαλοπάτια που σπάνε με το βάρος του ανθρώπου και φρεάτια μεγάλου βάθους.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, εύλογα κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί «ποιο είναι το μέλλον των καταφυγίων» ;Ασφαλώς τα καταφύγια, ως μέσα προστασίας είναι πλέον ξεπερασμένα σε ένα σύγχρονο θέατρο επιχειρήσεων. Η ανάπτυξη φονικότατων όπλων, που δύνανται να πλήξουν τον στόχο με εκπληκτική ακρίβεια και από μεγάλη απόσταση, καθιστούν σχεδόν άχρηστο οποιοδήποτε καταφύγιο, και δη αν μιλάμε για –εν πολλοίς- ασυντήρητα καταφύγια, της δεκαετίας του 1930.Εντούτοις, τα καταφύγια θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ένα νέο ρόλο, στις μέρες μας: Θα μπορούσαν να συντηρηθούν στοιχειωδώς και να μετατραπούν σε επισκέψιμους χώρους, δηλαδή σε «οχήματα» που θα ταξίδευαν τον επισκέπτη σε ενδιαφέρουσες και ταραγμένες εποχής της ιστορίας μας.
Μια τέτοια προοπτική, θα είχε διττό όφελος.
• Αφ’ενός, θα ήταν ένας φόρος τιμής προς την ιστορία και το προσωπικό του ΠΝ που σχεδίασε, κατασκεύασε και επάνδρωσε αυτούς τους χώρους.
• Αφ’ετέρου, θα ήταν και μια πηγή εσόδων.
Εξ’αλλου, ποιος από εμάς δεν έχει την περιέργεια να περιπλανηθεί μέσα σε σκοτεινούς θαλάμους και δαιδαλώδεις στοές, «ζώντας» ένα ξεχασμένο κομμάτι της ιστορίας μας;
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα καταφύγια και τις υπόγειες οχυρώσεις της περιόδου 1936-40, μπορεί κάποιος να βρει στο βιβλίο «ΤΑ ΚΑΤΑΦΥΓΙΑ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Τόμος Β’ - Συνεχίζοντας την περιήγηση, στη μυστική υπόγεια Αττική». Το βιβλίο κυκλοφορεί σε περιορισμένα αντίτυπα και διατίθεται μόνο μέσω του συγγραφέως, επικοινωνώντας με το Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Τη μοναδική εμπειρία της κατάδυσης εν πλω με το πλέον σύγχρονο συμβατικό υποβρύχιο -τύπου 214- δίνει το Πολεμικό Ναυτικό, με πρόσκλησή του προς τους μαθητές της Γ Λυκείου να δηλώσουν συμμετοχή.
Η πρόσκληση να επιβιβαστούν μαθητές σε υποβρύχιο, εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τον προστάτη του πολεμικού ναυτικού, 'Αγιο Νικόλαο.
Η κλήρωση για την επιλογή των «τυχερών» μαθητών και μαθητριών, θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, κατά τη διάρκεια συναυλίας που διοργανώνει το πολεμικό ναυτικό προς τιμήν των οικογενειών του προσωπικού του. Ο πλους του υποβρυχίου θα πραγματοποιηθεί κατά τη χρονική περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, προκειμένου να μη διαταραχθεί η παρακολούθηση των μαθημάτων.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βουλγαράκης Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ
Παρακολούθησα προσεκτικά, όλες αυτές τις απόψεις που εκφράστηκαν, σχετικά με την μετακίνηση του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, από το μόνιμο αγκυροβόλιο του στην Θεσσαλονίκη, για να συμμετάσχει στις εκεί εορταστικές εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης και για τους εορτασμούς της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου1940!
Οι περισσότερες απόψεις, ήταν έντονα επικριτικές, κυρίως, τόσο ως προς το ενδεχόμενο πολιτικής εκμετάλλευσης του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, όσο και ως προς το κόστος και το ρίσκο της κίνησης αυτής! Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλά, πάρα πολλά σχετικά, πολύς λόγος έγινε για το Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, αναδρομές στο παρελθόν και στην ιστορία του, τη δράση, την αξία του ... και τον «συμβολισμό» του, με αντίστοιχες –εύστοχες ή άστοχες- αντιπαραβολές και αντιστοιχίσεις, του χθες και του σήμερα, εκείνων τότε και εμάς τώρα! Και μόνο η κουβέντα αυτή που έγινε, ήταν ο πρώτος πολύ σημαντικός στόχος, που επιτεύχθηκε ... από τα βαριά απόνερα που άφησε πίσω του, ο απόπλους του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ!
Όμως, ας αφήσουμε τις επιφανειακές προσεγγίσεις και ας δούμε «σε βάθος», το όλο εγχείρημα της κίνησης αυτής και ας αξιολογήσουμε, ποιοι είναι οι πραγματικοί Αντικειμενικοί Στόχοι ... της «Αποστολής του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ»:
1. Το εμβληματικό αυτό πλοίο του Ναυτικού μας, κινήθηκε σε «Αποστολή» και ανέλαβε ξανά ΔΡΑΣΗ (δακρύζω μόνο και που το γράφω), μετά από 60-70 χρόνια!
2. Η Απόφαση της κίνησης του, δεν ήταν μια τυχαία περιστασιακή παρόρμηση, μια απαίτηση κάποιας ευτελούς σκοπιμότητας, αλλά έγινε «βάση σχεδίου» μετά από σχολαστική προηγούμενη Επιτελική Μελέτη και μεθοδική προετοιμασία ... πολλών μηνών! Η προ μηνών μεθόρμιση του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ στον Ναύσταθμο Σαλαμίνος (ΝΣ), η ναυπηγική του επιθεώρηση, η επισκευή, η συντήρηση και η προετοιμασία του –που τότε ξάφνιασε ευχάριστα πολλούς- δεν έγινε τυχαία, για να βαφτεί και να είναι όμορφο! Ήταν βάση ΣΚΟΠΟΥ ανάληψης της Αποστολής του ... και την επανένταξη του Πλοίου ΜΑΣ, στην «ενεργό» δράση!
3. Τόσο το κόστος της επισκευής, όσο και το κόστος της σημερινής κίνησης του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ –για το οποίο τόσο πολύ μέμφθηκε η Ηγεσία του ΠΝ- καλύφθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από επώνυμους και ανώνυμους χορηγούς, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν την αξία και το συμβολισμό της κίνησης αυτής και οι οποίοι, δεν είμαι σίγουρος ότι θα χορηγούσαν τα αντίστοιχα αυτά ποσά, για να αγοράσει απλά αρβύλες και βούτυρο το Στράτευμα!!
4. Το ενδεχόμενο, η κίνηση αυτή να έγινε για μια πολιτική εκμετάλλευση «Ρωμαϊκού Θριάμβου», κάποιου πολιτικού προσώπου, ήταν πράγματι υπαρκτό και εάν γίνονταν, θα αμαύρωνε, θα ευτέλιζε το εγχείρημα και θα βεβήλωνε τη λάμψη και το ΣΚΟΠΟ του μεγάλου αυτού Εθνικού Συμβόλου μας! Αυτός ήταν και ο μεγαλύτερος κίνδυνος, όλου αυτού του μεγάλου και δύσκολου εγχειρήματος, αλλά αυτός είναι γενικότερα και ο μεγαλύτερος Εθνικός μας Κίνδυνος ... δηλαδή, η βεβήλωση και απαξίωση των Συμβόλων της Χώρας μας και κατ' επέκταση της Ιστορίας του Ελληνικού Γένους! Η αποστέρηση των Συμβόλων αναφοράς και των Ιστορικών προτύπων, από την αγωγή των νεότερων γενεών! Ενάντια αυτού του κινδύνου, κινήθηκε σήμερα ξανά, το ιστορικό αυτό πλοίο μας!
5. ΝΑΙ! Η κίνηση του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, ήταν πράγματι «υψηλού ρίσκου», από πολλές πλευρές! Δεν ήταν μόνο η τεράστια ηθική, συναισθηματική, ιστορική και συμβολική αξία, αυτού του «Ιερού Κειμηλίου» των Αγώνων του Έθνους!! Ήταν και οι μεγάλες τεχνικές και επιχειρησιακές δυσχέρειες, της κίνησης του. Πρόκειται για ένα ανενεργό «ψυχρό πλοίο», χωρίς καμιά δυνατότητα αυτονομίας κινήσεων και ελάχιστες δυνατότητες αυτοπροστασίας, από κινδύνους πυρκαγιάς και διαρροής, που έπρεπε να διανύσει μια μεγάλη απόσταση, να διαπλεύσει όλο το Αιγαίο ...ξανά! Όμως, το Πολεμικό Ναυτικό μας, είχε προετοιμασθεί και είχε σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια, τον ιστορικό αυτό πλου του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ! Περί τα εβδομήντα (70) έμπειρα και πλήρως εκπαιδευμένα στελέχη του και επιλεγμένοι Αξιωματικοί, επάνδρωσαν το πλοίο, κατά τον πλου του, ενώ είχε διαρκώς και την ανάλογη εγγύς και μακράν συνοδεία, από κατάλληλα πλοία του Στόλου μας ... ΚΑΙ ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ!
ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ – ΣΥΜΠΕΡΕΝΟΝΤΑΣ
α. Τίποτα δυσάρεστο ή μεμπτών δεν συνέβη κατά τον πλου και τώρα η Μεγάλη Σημαία του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, κυματίζει υπερήφανα στη Θεσσαλονίκη, καλώντας εκεί, πάνω στο κατάστρωμα του, τα Ελληνόπουλα ... για να τους πει, τα ένδοξα κατορθώματα των παππούδων τους, να νιώσουν τη μυρουδιά τους, να αφουγκραστούν τους ήχους και ίσως, να ονειρευτούν τις φωνές του, την ώρα της Ναυμαχίας!
β. Όμως, πίσω από την εθιμοτυπία και το συμβολισμό, υπάρχει και μια ΑΛΛΗ πραγματικότητα στο όλο αυτό εγχείρημα! Οι ιδιόμορφες και μεγάλες δυσκολίες και το υψηλό ρίσκο της όλης κίνησης, ΔΕΙΧΝΕΙ την μεθοδικότητα λειτουργίας του ΠΝ, τις μεγάλες δυνατότητες του, να ξεπερνά μεγάλες φουρτούνες και τον επαγγελματισμό, την κατάρτιση των στελεχών μας, να επιτυγχάνουν, αυτό που στους πολλούς ... φαίνεται αδύνατο!!
Δείχνει όμως και την αποφασιστικότητα της Ηγεσίας του ΠΝ, να λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις, υψηλού ρίσκου ... πολλές φορές «κόντρα» στις πιθανότητες και στην κοινή λογική!
Αυτό το τελευταίο σκέπτομαι συγκινημένος, αναλογιζόμενος ... όλη την πορεία, την ιστορία του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, να πλέει πάντοτε κόντρα στις πιθανότητες, να ενεργεί πάντοτε, υπό συνθήκες υψηλού ρίσκου, να μη κωλώνει πουθενά και για κανένα λόγο, ακόμα και έτσι τώρα, χωρίς δικές του μηχανές!
«Τα Πολεμικά Πλοία, προορίζονται δια να κινδυνεύουν», είπε ο Μεγάλος Κυβερνήτης του πλοίου, Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, στους φοβισμένους τότε επικριτές του και παραμερίζοντας ρίσκα, πιθανότητες και ενδοιασμούς, έκανε την υπέρβαση του Ηγέτη, αποσπάσθηκε και έπλευσε ΜΟΝΟΣ του, εναντίον ΟΛΟΥ του Τουρκικού Στόλου, τσακίζοντας τους και ανατρέποντας την Ελληνική –και όχι μόνο- Ιστορία!
Νιώθω λοιπόν πολύ υπερήφανος, που διαπιστώνω ότι και η Ηγεσία του Στρατεύματος, η Ηγεσία του ΠΝ, συνεχίζει να διέπεται από το ΙΔΙΟ πνεύμα και αποφασιστικότητα, του Μεγάλου Ναυμάχου μας! Άξιοι συνεχιστές του πνεύματος και των παραδόσεων του Πολεμικού μας Ναυτικού!
Τα ΣΥΜΒΟΛΑ δεν προορίζονται, δεν πρέπει, δεν τους αξίζει, να μουχλιάζουν στην ναφθαλίνη των Μουσείων!! Πρέπει να προπορούν, να ξεσηκώνουν, να διδάσκουν και να εμπνέουν, ανατρέχοντας όλα τα πεδία της Επικράτειας και όχι μόνο!
Η μπουρού του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ, την ώρα που απέπλεε, με κάνει να ονειρεύομαι ... τον επόμενο πλου του, ως εξής (πρόταση στην Ηγεσία): «Το Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ με πλήρωμα τους Ναυτικούς Δοκίμους μας, επιστρέφοντας, να εκτελέσει ξανά προσομοιάζοντας, τον ιστορικό πλου των μεγάλων ναυμαχιών του, στο Ανατολικό Αιγαίο, να διδάξει Ιστορία επί του πεδίου της μάχης και εμπνεύσει τα νέα στελέχη μας και να ανατριχιάσει ξανά, τους Τούρκους απ' τα διπλανά παράλια, ξαναβλέποντας μπροστά τους ζωντανό ... το Πλοίο Φάντασμα»!
Συγχαρητήρια σε όλο το ΠΝ!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
Γράφει ο Λεωνίδας Μπλαβέρης - Παραπολιτικά
Σε «ετοιμότητα απάρσεως» για αύριο το πρωί, «καιρού επιτρόποντος», βρίσκονται από σήμερα το απόγευμα ο κυβερνήτης και το πλήρωμα του θρυλικού ευδρόμου «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» αλλά και οι πάντες στο Πολεμικό Ναυτικό, καθώς το εγχείρημα της ρυμουλκήσεως του πλοίου από το Τροκαντερό του Παλαιού Φαλήρου, που βρίσκεται σήμερα, μέχρι τη Θεσσαλονίκη, δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε φυσικά και χωρίς κινδύνους. Το αντίθετο μάλιστα.
Σήμερα πάντως ως αργά το απόγευμα, ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ θα έπρεπε να ένοιωθε όπως ο στρατηγός Ντουάϊτ Αϊζενχάουερ την παραμονή της αποβάσεως στη Νορμανδία, όταν για να πάρει την απόφαση να ξεκινήσει η τεράστια αρμάδα από την Βρετανία για τις γαλλικές ακτές αποβάσεως, ρωτούσε κάθε 10 λεπτά τους μετεωρολόγους για το κρίσιμο «άνοιγμα» του καιρού, που θα επέτρεπε την απόβαση.
Έτσι και ο ναύαρχος Τσούνης ενημερωνόταν συνεχώς από τους μετεωρολόγους, όχι μόνο για τον καιρό αύριο τοπικώς στο Σαρωνικό, αλλά και καθ’ όλο το μήκος της διαδρομής των περίπου 250 ναυτικών μιλίων Τροκαντερό – Θεσσαλονίκη και για διάστημα περίπου 2,5 ημερών, όσο υπολογίζεται πως θα είναι ο χρόνος του προαναφερθέντος ταξιδιού.
Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, αργά το απόγευμα σήμερα, η απόφαση είναι όπως η τελική απόφαση για την έναρξη της επιχειρήσεως ρυμουλκήσεως του «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» ληφθεί αύριο το πρωί γύρο στις 07:00, καθώς – ως προελέχθη – τα ΠΑΝΤΑ είναι απολύτως έτοιμα από σήμερα.
Συμφώνως με τις ως τώρα πληροφορίες μας, η ρυμούλκηση του θρυλικού πλοίου του Στόλου μας θα πραγματοποιηθεί από δύο ιδιωτικά ρυμουλκά, προσφορά της ναυτιλιακής κοινότητος της χώρας, ενώ σε όλη τη διάρκεια της επιχειρήσεως το πλοίο θα συνοδεύουν μία φρεγάτα και ένα ρυμουλκό του Στόλου, το τελευταίο για πολλούς προφανείς, αλλά και ... «αφανείς», λόγους.
Θυμίζουμε ότι απόφαση τημε ς πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ, το «Γ.ΑΒΕΡΩΦ» θα ρυμουλκηθεί στη Θεσσαλονίκη για να «συμμετάσχει» έτσι στο φετινό τριπλό εορτασμό της πόλεως το διάστημα 26-28 Οκτωβρίου και μετά θα παραμείνει εκεί επί ένα μήνα για να το επισκεφτούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Θεσσαλονικείς και γενικότερα Βορειοελλαδίτες. Αναμφιβόλως μία πολύ δύσκολη αποστολή, με τρομερούς κινδύνους για το 106 ετών πλοίο, που όλοι οι Έλληνες εύχονται τα τελειώσει ομαλώς.
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
