Νέα ερωτηματικά εγείρει στην Τουρκία και έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος ο αριθμός των όπλων που έχουν δηλωθεί ως είτε απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα. Όπως τονίζει μάλιστα σε ανάλυσή του που δημοσιεύεται στο al-monitor.com ο δημοσιογράφος Zulfikar Dogan, η είδηση για τον τεράστιο αριθμό όπλων που έχουν εξαφανιστεί έρχεται χρονικά σε μία στιγμή που έχουν διατυπωθεί ανησυχίες για εξάπλωση μη αδειοδοτημένων όπλων, τα οποία διακινούνται και μέσω του διαδικτύου, ενώ έχει επανέλθει στο προσκήνιο η συζήτηση για εκείνα τα όπλα που έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος δηλώθηκαν ως απολεσθέντα από τα οπλοστάσια τόσο του στρατού όσο και της αστυνομίας.
Στην ανάλυσή του ο Dogan επικαλείται την ετήσια έκθεση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για το 2017 σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των όπλων που δηλώθηκαν είτε ως απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα ανέρχεται στα 106.740. Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, 2.198.774 άτομα δήλωσαν το 2017 ότι έχασαν πινακίδες κυκλοφορίας, άδειες όπλων, άδειες οδήγησης και επαγγελματικές ταυτότητες.
Συνεχίζοντας η ανάλυση συγκρίνει τα παραπάνω στοιχεία με αντίστοιχη έκθεση του 2014 σύμφωνα με την οποία ο αριθμός των απολεσθέντων ή κλεμμένων όπλων ήταν 14.682, ενώ ο αριθμός των απολεσθέντων ή κλεμμένων πινακίδων κυκλοφορίας ανέρχονταν μόλις στις 3.037. Έναν χρόνο αργότερα, ο αριθμός των όπλων που είχαν δηλωθεί είτε ως κλεμμένα είτε ως απολεσθέντα αυξήθηκε κατά 500%, ενώ όσον αφορά στις πινακίδες ο αριθμός αυτός «σκαρφάλωσε» στις 703.749. Τέλος, το 2016, το έτος της απόπειρας του πραξικοπήματος, ο αριθμός των κλεμμένων ή απολεσθέντων όπλων έφτασε τις 1007.628 και ο αριθμός των πινακίδων εκτοξεύθηκε στις 900.383.
Ο Dogan αποδίδει τον αυξημένο αριθμό των όπλων που δηλώθηκαν είτε ως απολεσθέντα είτε ως κλεμμένα στο γεγονός ότι, όπως αναφέρει, τη νύχτα του πραξικοπήματος πολίτες που βγήκαν στους δρόμους στην προσπάθειά τους να σταματήσουν τους πραξικοπηματίες κατέλαβαν όπλα στρατιωτών, ενώ κάποιοι από τους στρατιώτες αφού παραδόθηκαν έδωσαν οικειοθελώς τον οπλισμό που έφεραν πάνω τους. Παράλληλα όμως σημειώνει ότι σύμφωνα με αναφορές διανεμήθηκαν όπλα στους πολίτες και από τα οπλοστάσια της αστυνομίας, ενώ ως προς αυτό υπενθυμίζει μια υπόθεση δολοφονίας που διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας κοντά στην Άγκυρα για την οποία το δικαστήριο απέδειξε ότι ο ύποπτος είχε χρησιμοποιήσει όπλο που ανήκε στην αστυνομία και το οποίο, όπως κατέθεσε ο ίδιος, παρέλαβε από ένα φορτηγάκι που διένειμε οπλισμό έξω από το αρχηγείο της Άγκυρας.
Η υπόθεση, αναφέρει, είχε γίνει τότε πρώτο θέμα στα πρωτοσέλιδα αναγκάζοντας τον κυβερνήτη της Άγκυρας να εκδώσει δήλωση στην οποία εξηγούσε ότι τα όπλα και ενώ η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν σε εξέλιξη διανεμήθηκαν σε αστυνομικούς χωρίς να τηρηθούν αρχεία για το ποιος παρέλαβε τι, ενώ αρνήθηκε ότι απλοί πολίτες ήταν μεταξύ αυτών που τα παρέλαβαν. Όπως επιβεβαίωσε ωστόσο, στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν όλα τα όπλα εκτός από ένα MP5.
Σύμφωνα με την ανάλυση πάντως πολλά όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά που διανεμήθηκαν σε στρατιώτες και αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της νύχτας της απόπειρας πραξικοπήματος φέρονται να μην έχουν εντοπιστεί και να αναζητούνται σε ολόκληρη τη χώρα.
«Η αύξηση του αριθμού των απολεσθέντων και κλεμμένων όπλων είναι εντυπωσιακή – από λιγότερα από 15.000 το 2014 έως πάνω από 90.000 το 2015 και έπειτα περισσότερα από 100.000 το 2016. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε ελαφρά το περασμένο έτος, αλλά παρέμεινε πάνω από 100.000, δείχνοντας ένα σοβαρό πρόβλημα», τονίζει στην ανάλυσή του ο Dogan και συνεχίζει εξηγώντας ότι προσπαθώντας να δικαιολογήσει την κατάσταση το υπουργείο Εσωτερικών υποστήριξε ότι ο αριθμός της έκθεσης του 2017 αναφέρεται στον συνολικό αριθμό των όπλων που έχουν δηλωθεί είτε ως κλεμμένα είτε ως απολεσθέντα από το 1944. «Αυτό», επισημαίνει ως προς την εξήγηση του υπουργείου ο Dogan, «αφήνει αναπάντητο ένα ερώτημα που απαιτεί μια αξιόπιστη εξήγηση: Γιατί ο συνολικός αριθμός των απολεσθέντων και κλεμμένων όπλων εκτινάχθηκε απότομα στα 100.000 τα τελευταία τρία χρόνια, ενώ για επτά δεκαετίες μέχρι το 2014 παρέμενε σε λιγότερο από 15.000;».
Από την πλευρά του πάντως ο Τούρκος υπουργός Άμυνας επιβεβαίωσε τον Φεβρουάριο ότι συνεχίζονται οι έρευνες προκειμένου να εντοπιστούν όπλα που ανήκουν στον στρατό και τα οποία εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος.
Καταλήγοντας ο Dogan τονίζει δεν υπάρχουν ενδείξεις σχετικά με το πού θα μπορούσαν να βρίσκονται τα περισσότερα από 106.000 όπλα που έχουν απολεσθεί, και στέκεται ιδιαίτερα στο ενδεχόμενο ο αριθμός αυτός να είναι μεγαλύτερος. Υποστηρίζει ότι οι επίσημες τοποθετήσεις του αρμόδιου υπουργείου δεν απαντούν στα ερωτηματικά που έχουν δημιουργηθεί και αναφέρει ότι «η τουρκική κοινωνία είναι ήδη έντονα πολωμένη» και ότι «πολλοί πιστεύουν ότι οι κυβερνητικοί υποστηρικτές οπλίζονται για μελλοντική δράση εναντίον πολιτικών αντιπάλων».
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter