Γράφει ο Κώστας Βουλγαράκης
Ο προβληματισμός αυτός, αναδύθηκε ξανά ως εφιάλτης, από την (υποτιθέμενη) δήλωση του Τσαινάι «Δεν αισθάνομαι Έλληνας. Με έβαλαν να πω τα αντίθετα, όταν ήμουν μικρός»!
Για όσους ξεχνούν εύκολα, ο Τσενάι (που σήμερα βρίσκεται στην Αμερική), είναι αυτός που το 2003 τα ΜΜΕ και η «ελαφρότητα» πολλών συμπατριωτών μας, τον έκαναν διάσημο για τον εάν τελικά θα έπρεπε -ο τότε νεαρός Αλβανός μαθητής σχολείου της Θεσσαλονίκης- να κρατήσει την Ελληνική σημαία στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Να θυμίζουμε επίσης ότι τότε, ο Θ. Πάγκαλος και πολλοί «διανοούμενοι», έκαναν λόγο για ρατσιστές και ξενόφοβους Έλληνες και ζήτησαν να δοθεί Ελληνική υπηκοότητα, εντός 24ωρου στο νεαρό Αλβανό!
Σήμερα, ακούγοντας τον, νοιώθω την ανάγκη, να εκφράσω ευθαρσώς το θαυμασμό μου στον νεαρό Αλβανό, διότι πραγματικά συναισθάνομαι τη δύσκολη θέση του –τότε και σήμερα- και εκτιμώ βαθύτατα, την προσήλωση του στις ρίζες, στα πιστεύω και στα ιδανικά της Πατρίδας και του Έθνους του! Πιστεύω, αρχές και ιδανικά που είναι τόσο ισχυρά, ώστε οι κακουχίες που πέρασε από μικρός, δεν τα έφθειραν, ούτε και τα μόλυναν τα εφήμερα «καλούδια», που του προσέφεραν οι τόποι που τον φιλοξένησαν ως μετανάστη (ή και διωγμένο από την Πατρίδα του). Δεν το κρύβω ασφαλώς ότι, ο θαυμασμός μου αυτός, σε κάποιο βαθμό οφείλεται και σε μια δόση ζήλιας, όταν διαπιστώνω ότι τέτοια ιδανικά, ραγδαία εκλείπουν, υποβαθμίζονται και υποτιμώνται, από τη δική μας Ελληνική κοινωνία!
Έτσι, ενώ πραγματικά χαίρομαι και ενσυνείδητα αναγνωρίζω, το δικαίωμα του νεαρού Αλβανού – όπως και κάθε άλλου αλλοδαπού – να αυτοπροσδιορίζεται ελεύθερα και απρόσκοπτα, εντούτοις εξοργίζομαι με την έλλειψη προσανατολισμού, σχεδίου, βούλησης και διορατικότητας της Ελληνικής Πολιτείας, αλλά και της κοινωνίας μας, γενικότερα!
Όταν υποτιμάμε τη γλώσσα μας, διαστρεβλώνουμε (κατά πως μας βολεύει εκάστοτε) την Ιστορία μας, δεν αναγνωρίζουμε τις αξίες μας, φιλονικούμε στο αν και πως πρέπει να εκφράζουμε τιμή και αναγνώριση στους αγώνες της ανεξαρτησίας μας, όταν ποδοπατάμε, καίμε, αδιαφορούμε και προσβάλλουμε τα σύμβολα του Έθνους μας, όταν λησμονούμε τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μας, τότε ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ με κατοχή …. από τον εσωτερικό εχθρό της δικής μας κοινωνίας και όχι από τους ξένους!
Μια κοινωνία, που –κατά παγκόσμια πρωτοτυπία (σήψης)- διαφωνεί στο: «τι είναι η Σημαία, τι εκπροσωπεί, τι υποδηλώνει και τι Αυτή αντικατοπτρίζει» (!) τότε ασφαλώς και δε μπορεί να απαντήσει στον προβληματισμό «ποιος κρατεί τη Σημαία μας …. τελικά» !! Διότι απλούστατα –παντού και πάντοτε- τη Σημαία του κάθε Έθνους, των αγώνων, της ανεξαρτησίας και της υπόστασης του, την κρατούν ΜΟΝΟ αυτοί που αντιλαμβάνονται και πιστεύουν …. στην ΑΞΙΑ ΤΗΣ!
Επειδή σε λίγες μέρες θα έχουμε τους εορτασμούς της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, με παρελάσεις και άλλες σχετικές εκδηλώσεις, στις οποίες πρωτεύοντα ρόλο έχει η Ελληνική Σημαία μας, θα ήθελα να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας ΟΛΟΙ, ότι στον καλύτερο μαθητή, στον πιο πιστό θρησκευόμενο, στον πιο αποτελεσματικό επιχειρηματία και στον πιο συνετό πολίτη, μπορούμε να βρούμε άλλο τρόπο και ΑΛΛΗ ΩΡΑ, να τους ξεχωρίσουμε και να τους επιβραβεύσουμε!
Μεθαύριο, κάτω από την Ελληνική Σημαία, θα πρέπει να μιλήσει μόνο η Ελληνική συνείδηση, να ριγήσει το Ελληνικό φρόνιμα και να δακρύσει η Ελληνική ψυχή! Όποιος ΕΤΣΙ δε τα νοιώθει αυτά, ας κάτσει παραπέρα!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter
