Γράφει ο Σεραφείμ Χ. Μηχιώτης
Με τις σχέσεις της Ελλάδος με την Τουρκία διαρκώς σε ένταση, ενίοτε δε και στο “κόκκινο”, όλως ιδιαιτέρως μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974 και συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του 38% του εδάφους του ανεξάρτητου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχουν διαμορφωθεί έκτοτε δυο “σχολές σκέψης”, ως προσέγγιση των σχέσεων της χώρας με την όμορη εξ Ανατολών χώρα:
-Η πρώτη, συνοπτικώς καλούμενη “απορριπτική”, αρνητική σε κάθε προσέγγιση με την Τουρκία, όσο συνεχίζει την προκλητική και παραβατική της συμπεριφορά εις βάρος της Ελλάδος, και
-Η δεύτερη, συνοπτικώς καλούμενη της “προσέγγισης” (rapprochement), ακόμη και δίχως όρους ή προϋποθέσεις. Και μετά βλέπουμε…
Εάν παρακολουθήσουμε τα πρωτοσέλιδα και αντίστοιχα κύρια ἄρθρα των σημερινών ΣΥΡΙΖΑίϊκων φύλλων, είναι έμπλεα άμετρης ικανοποίησης γιά το αποτέλεσμα των πολύωρων συνομιλιών του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα με τον Τούρκο Πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν στο επιβλητικό του σεράι στην Άγκυρα. Θαρρείς πως οι δύο πολιτικοί ηγέτες έχουν μηδενίσει τον χρόνο, κατά τα φιλοκυβερνητικά φύλλα…
“ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ:Πάμε πάλι από την αρχή” τιτλοφορεί το πρωτοσέλιδό της η “Εφ.Συν”, ενώ η “ΑΥΓΗ” αντιστοίχως θέτει αντιστοίχως στο στόμα του Τσίπρα: “Πρέπει να ανατρέπουμε τις λογικές του παρελθόντος για να οικοδομήσουμε μία σχέση βασισμένη στον αμοιβαίο σεβασμό και το σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, την κατάργηση των απειλών πολέμου, την αλληλοκατανόηση των ανησυχιών μας”.
Ερώτημα που απορρέει άμεσα από τα προηγούμενα που παραπέμπουν ευθέως σε…αμοιβαιότητα Ελλάδος-Τουρκίας: Είναι και η χώρα μας που έχει κηρύξει casus belli προς την Tουρκία και δη με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων; Είναι και η χώρα μας που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο, μαζί με την Τουρκία; Ποιο κοινό σημείο μπορεί να έχουν τέτοιες «εκατέρωθεν ανησυχίες», ώστε να απαιτείται “αλληλοκατανόησή” τους;
Είναι γεγονός ότι οι λέξεις, ιδιαιτέρως στο δημόσιο διάλογο και τη διπλωματία, προσλαμβάνουν το χαρακτήρα εμβρυουλκού, για έγερση θεμάτων που δεν υπάρχουν στην πράξη, αλλά που εγείρονται τεχνηέντως και όλως σκοπίμως. Όπως ακριβώς πράττει η Άγκυρα , μεθοδεύουσα συστηματικώς την ανατροπή του κρατούντος status quo, στο Αιγαίο και όχι μόνον, υπονομεύουσα το θεματοφύλακα όλων αυτών, που ανατρέχουν στη Συνθήκη της Λωζάννης.
Και για να μην υπάρχει…”παρεξήγηση” αυτά βαπτίζονται αμέσως “προβλήματα” προς επίλυση, διά του διαλόγου ή της απειλής για χρήση βίας. Την καλύτερη απάντηση σε τέτοιες μεθοδεύσεις είχε δώσει από πολλών ετών από ο εκλιπών ευπατρίδης Πτέραρχος Νίκος Κουρής. Αντιγράφω την απάντησή του από συνέντευξη στο “Ριζοσπάστη” στο φύλλο της 02/02/97 ένα χρόνο μετά τα Ίμια: “Η φύση των θεμάτων, που προβάλλει η Άγκυρα σαν δήθεν προβλήματα, είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καμία υποχώρηση,γιατί υπάρχει ο κίνδυνος, μετά από μια σειρά παραχωρήσεων που θα κάνουμε με την ελπίδα, ενδεχομένως, να επιτύχουμε ένα “modus vivendi” μεταξύ των χωρών μας, να προχωρήσει η Τουρκία σε ένα νέο κύκλο διεκδικήσεων από προωθημένες πλέον θέσεις” (στον καλό συν. Κυριάκο Ζηλάκο, σήμερα επιτελή Τύπου στον ΑΝΥΕΘΑ Παν. Ρήγα)
Αλλά βεβαίως έπεται και συνέχεια, την οποία εξήγγειλαν οι δύο ηγέτες στις δηλώσεις τους που ακολούθησαν, μέσω της διαδικασίας των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, για να λυθούν οι απορίες. Θα συζητηθούν όλα αυτά σε στρατιωτικό επίπεδο. Ιδιαιτέρως δε εις ,τι αφορά την πτητική δραστηριότητα στο Αιγαίο, οι Αρχηγοί Τακτικής Αεροπορίας των δύο χωρών στη Λάρισα και το Εσκι Σεχίρ θα ενημερώνονται αμοιβαίως και σε καθημερινή βάση, προφορικώς, ως εάν να πρόκειται για κοινό γήπεδο στο οποίο οι ομάδες προπονούνται εναλλάξ! Το τελευταίο το μάθαμε χάρις στη έγκριτη συνάδελφο Κύρα Αδάμ από το σημερινό της σημείωμα στον ιστότοπο “PRONEWS”.
Προφανώς αυτή η αμοιβαία “ενημέρωση” μέσω της ειδικής γραμμής που έχουν στα γραφεία τους οι δύο Α/ΤΑ θα αφορά τις πτητικές δραστηριότητες εξ Ανατολών του 25ου μεσημβρινού, πέραν του οποίου η Άγκυρα δεν “αναγνωρίζει” μεν περιοχή ευθύνης για την Ελλάδα, στην οποία, όμως, τυχαίνει να ανήκει το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου (πλην της Ίμβρου), για το οποίο και έχει την ευθύνη της ασφάλειας και ακεραιότητας στο έδαφος, στη θάλασσα σε απόσταση 6 ν.μ. από τις ακτές και στον υπερκείμενο αυτού εναέριο χώρο, σε απόσταση μέχρι 10 ν.μ. από τις ακτές…
Θα αποτελέσουν και αυτά θέματα στις νέες συζητήσεις γιά ΜΟΕ; Θα δεχθεί σε αυτές τις συζητήσεις η Ελληνική πλευρά θέμα ελαστικοποίησης, έστω, των σχεδίων πτήσεως (flight plan), που απαιτούνται για την ασφάλεια των αεροναυτιλομένων στην περιοχή ευθύνης του FIR Aθηνών, τα ανατολικά όρια του οποίου αμέσως μετά τα Δυτικά όρια του FIR Κωνσταντινούπολης; Και θα καταθέτει η Τουρκική ΠΑ όλα όσα απαιτεί ένας πλήρες-και συνεπώς ασφαλές- σχέδιο πτήσης (σημεία εισόδου/εξόδου, ύψη πτήσης κ.ο.κ); Τί θα γίνει με την καθημερινή παραβατική συμπεριφορά των μαχητικών αεροσκαφών της γείτονος, που πετούν οπλισμένα και «γράφουν» πάμπολλες παραβάσεις ΚΕΚ στην περιοχή του FIR Αθηνών, παραβιάσεις ΕΕΧ, υπερπτήσεις άνωθεν Ελληνικών νήσων, ακόμη και παρενοχλήσεις α/φών ή ε/π με επιβαίνοντες σε αυτά υψηλότατα ιστάμενους της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ;
Σε σχέση με τα αμέσως προηγούμενα, τα λόγια του Πτεράρχου Νίκου Κουρή στην ίδια συνέντευξη πρέπει να αποτελούν και σήμερα σήμα κινδύνου και για την σημερινή πολιτική/στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ: «Η αποδοχή ενός τέτοιου καθεστώτος επιβλέψεως των στρατιωτικών πτήσεων και όχι μόνο, στην περιοχή του Αιγαίου, σημαίνει ότι υποκαθίστανται οι αρχές εναερίου κυκλοφορίας, στο FIR Αθηνών. Αυτό σημαίνει κατ’ επέκταση και υπονόμευση των αρμοδιοτήτων της Ελλάδας που έχουν εκχωρηθεί από το αρμόδιο όργανο του ΟΗΕ, τον ΙCΑΟ».
Στο ίδιο με όλα αυτά, εντάσσεται και σχετικό δημοσίευμα από «ΤΑ ΝΕΑ» του Καθηγητή Ηλία Κουσκουβέλη υπό τον τίτλο «Οι απαιτήσεις από την Τουρκία», όπου παραθέτει οκτώ σημεία στα οποία καλείται να συμμορφωθεί η Τουρκία. Τα προηγούμενα οκτώ σημεία που παραθέτει ο αρθρογράφος-και ορθώς- μπορούν να κρίνουν τις πραγματικές προθέσεις της όμορης εξ Ανατολών χώρα μας, οπότε και υπάρχει η ευκαιρία να αποδείξει εν τοις πράγμασι τις προθέσεις της και αναλόγως να κριθεί.
Πάντως η μέχρι σήμερα πολιτική συμπεριφορά της γείτονος δεν έχει δείξει ότι προτίθεται να αποστεί-βαθμιαίως έστω- από το βαθύ αναθεωρητισμό εις βάρος της διεθνούς νομιμότητος, στον οποίο αντιστρόφως είναι επιβαλλόμενο να ανατρέχει και να τον επικαλείται η Ελληνική πλευρά. Και εδώ χρειάζονται πρακτικές απαντήσεις: Θα σταματήσει π.χ. η Άγκυρα (διά της ακυρώσεως των σχετικών ΝΟΤΑΜS που ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΣ έχει εκδώσει) τη δέσμευση για όλο το τρέχον έτος (και τις 365 ημέρες του χρόνου) τριών μεγάλων περιοχών στο Αιγαίο για αεραναυτικές δραστηριότητες ακόμη και σε περιοχές εντός Ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, όπως έχει αποκαλύψει με σειρά δημοσιευμάτων της η συν. Κύρα Αδάμ;
Αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα “διαβούλευσης” κατά κανένα τρόπο, ούτε εντάσσεται σε κανένα ΜΟΕ. Να έθεσε το θέμα αυτό ο Έλληνας Π/Θ στον Ερντογάν στην κατ’ ιδίαν συνάντησή τους ή να ετέθη στη συνάντηση σε επίπεδο αντιπροσωπειών; Σε αυτήν μετέσχε από Ελληνικής πλευράς εκπρόσωπος της ΥΠΑ, που κατακλύζεται από τις σχετικές ΝΟΤΑΜS της Άγκυρας. Πριν μιλήσουμε λοιπόν ακόμη και για μικρό καλάθι(…),ας αναμείνουν στην Ελληνική-επίσημη-πλευρά κάποια, στοιχειώδη έστω, δείγματα γραφής της Άγκυρας.
Αν αυτά δεν υπάρξουν τελικώς, τότε, μετά και την επίσκεψη Τσίπρα, οι διμερείς σχέσεις θα έχουν εισέλθει σε νέο επίπεδο έντασης και προβλημάτων. Κάποτε η στασιμότητα μπορεί να είναι περισσότερο ενδεδειγμένη από την “πρόοδο” των αμφίβολης απόδοσης επαφών κορυφής, όπως η τέταρτη επίσκεψη του Έλληνα Π/Θ στην Τουρκία…
Εν πάση περιπτώσει, σε όποια «σχολή σκέψης» και αν πιστεύει κανείς, η αμείλικτη δοκιμασία της πραγματικής πραγματικότητας θα κρίνει την πορεία των πραγμάτων και αναλόγως θα πιστωθούν οι λαμβάνοντες τις αποφάσεις.
Προδήλως, βεβαίως, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, ο ΥΕΘΑ Ναύαρχος ε.α. Ευάγ. Αποστολάκης, ο ΑΝΥΕΘΑ Παν. Ρήγας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος (Ι) Χρ. Χριστοδούλου, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος(Ι) Γ.Μπλιούμης και ο Αρχηγός ΑΤΑ Αντιπτέραρχος(Ι) Θεμ. Μπουρολιάς θα εφοδιάσουν με τις κατάλληλες οδηγίες τους Έλληνες επιτελείς που θα βρεθούν στο ίδιο τραπέζι με τους Τούρκους εκπροσώπους γιά τα ΜΟΕ.
Το μακρύ και αβέβαιο ταξίδι μόλις τώρα αρχίζει. Συνεπώς ας συνεχίσουμε μικρό, μα μικρό καλάθι, έτοιμοι γιά την περαιτέρω αντιμετώπιση κάθε τροπής ή εκτροπής, σε ένα πεδίο απρόβλεπτο.
Μακάρι οι υποθήκες του Πτεράρχου Νίκου Κουρή να συνεχίζουν να αποτελούν οδηγό σκέψης και δράσης στη λήψη αποφάσεων!
Κάντε Like στη σελίδα μας στο facebook και ακολουθείστε μας στο Twitter